Ισραήλ: Κατασκευάζει έναν τεράστιό ηλιακό «πύργο» ενέργειας στην έρημο Νεγκέβ

Το Ισραήλ κατασκευάζει έναν τεράστιο σταθμό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στην έρημο, που θα διαθέτει τον υψηλότερο ηλιακό πύργο του κόσμου.

Ο ηλιακός σταθμός ισχύος 121 μεγαβάτ, με την ονομασία Ηλιακός Πύργος Ασαλίμ, αποτελεί το μεγαλύτερο έργο ανανεώσιμων πηγών ενέργειας του Ισραήλ μέχρι σήμερα και βρίσκεται υπό κατασκευή στην έρημο Νεγκέβ. Όταν ξεκινήσει η λειτουργία το 2018, ο σταθμός θα διαθέτει τον μεγαλύτερο ηλιακό πύργο του κόσμου, ύψους 250 μέτρων.

Αυτό το ηλιακό έργο αναμένεται δώσει στο Ισραήλ μια τεράστια ώθηση προς το στόχο του να καλύπτει το 10% των ενεργειακών του αναγκών με ανανεώσιμες πηγές μέχρι το 2020. Μόλις ολοκληρωθεί, το έργο θα τροφοδοτεί με ενέργεια περίπου 130.000 νοικοκυριά.

Ο σταθμός ηλιακής ενέργειας διαθέτει ένα πεδίο έκτασης 740 στρεμμάτων με πάνω από 50.000 κάτοπτρα, τα οποία αντανακλούν την ενέργεια του ήλιου πίσω στον πύργο που βρίσκεται σε κεντρική τοποθεσία. Τα συστήματα συγκεντρωμένης ηλιακής ενέργειας, όπως αυτό, είναι όλο και πιο δημοφιλή σε έργα ηλιακής ενέργειας μεγάλης κλίμακας, λόγω της υψηλής ενεργειακής παραγωγής τους.

Όταν τεθεί σε πλήρη λειτουργία, ο ηλιακός πύργος θα παράγει περίπου 310 μεγαβάτ ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία ισοδυναμεί με περίπου το 1,6% των ενεργειακών αναγκών της χώρας, σύμφωνα με την Αρχή Ηλεκτρισμού του Ισραήλ.

Ο πύργος Ασαλίμ θα πλαισιωθεί από μία μονάδα που θα αποθηκεύει ηλιακή ενέργεια μετά τη δύση του ηλίου, και μία τρίτη τοποθεσία με φωτοβολταϊκά, με την χρηματοδότηση των εταιρειών BrightSource Energy, General Electric και του Ταμείου Επενδύσεων Υποδομών και Ενέργειας ΝΟΥ.

Το έργο μπορεί να διαθέτει το υψηλότερο ηλιακό πύργο του κόσμου, αλλά ο μεγαλύτερος σταθμός συγκεντρωμένης ηλιακής ενέργειας βρίσκεται στο Ντουμπάι, με ισχύ 1.000 μεγαβάτ.

naftemporiki.gr

Ανακαλύπτω

Η διδασκαλία των ελληνικών ως επίσημη γλώσσα στην ρωσική δημόσια εκπαίδευση είναι γεγονός! (Video)

Πλέον τα ελληνικά είναι γλώσσα επιλογής σε όλα τα σχολεία της Ρωσίας. Η διδασκαλία τους θα ξεκινήσει επίσημα από την επόμενη σχολική χρονιά.

Ένα όνειρο των Ελλήνων που μένουν στη Ρωσία, που δεν είναι άλλο από τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στη δημόσια εκπαίδευση, πήρε πλέον σάρκα και οστά. Το τελευταίο βήμα έγινε, και έτσι από τις 29 Δεκεμβρίου 2016 τα σχολικά εγχειρίδια της ελληνικής είναι επίσημα στη λίστα των εκπαιδευτικών βιβλίων του συστήματος μέσης εκπαίδευσης της Ρωσίας.

Με τον Ν.1677/2016 το υπουργείο Παιδείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας επιβράβευσε τις προσπάθειες της Εθνικοπολιτιστικής Αυτονομίας των Ελλήνων της Ρωσίας, και του προέδρου της Ιβάν Σαββίδη, για τη διατήρηση και τη διάδοση της ελληνικής γλώσσας. Το σχετικό διάταγμα υπέγραψε η υπουργός Όλγα Βασίλιεβα.

Ο Αφλατόν Σολάχοφ στην τελετή λήξης του έτους Ρωσίας-Ελλάδας

Ένας από τους πρωτεργάτες της προσπάθειας για την εισαγωγή της ελληνικής γλώσσας ως δεύτερης ξένης σε όλη τη ρωσική επικράτεια ήταν και ο πρόεδρος της Εθνικοπολιτιστικής Αυτονομίας των Ελλήνων του Γκελεντζίκ, Αφλατόν Σολάχοφ. «Χρειάστηκε ένας χρόνος για να γίνει όλη η δουλειά», είπε μιλώντας στο pontos-news.gr, λίγες μέρες προτού ολοκληρωθούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες για την υπογραφή του σχετικού διατάγματος.

Το εγχείρημα, σύμφωνα με τον ίδιο, στήριξαν τόσο το ρωσικό υπουργείο Παιδείας, όσο και η έδρα της Νεοελληνικής γλώσσας στο Πανεπιστήμιο του Κουμπάν και τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα από τη Ρωσία και την Ελλάδα.

Το Γκελεντζίκ έχει ήδη δείξει το δρόμο

Άλλωστε ο Αφλατόν Σαλάχοφ και το Γκελεντζίκ έχουν ήδη δείξει το δρόμο: Πριν από περίπου ένα χρόνο, με τοπική απόφαση, ξεκίνησε η διδασκαλία ελληνικών σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης.

Συνοδεία της Νέλλη Μαρφουτένκο, η οποία είναι γραμματέας της Εθνικοπολιτιστικής Αυτονομίας των Ελλήνων του Γκελεντζίκ, το pontos-news.gr μπήκε στο 4ο Σχολείο της πόλης και είδε τους μικρούς μαθητές της Δ’ τάξης να κάνουν τα πρώτα τους βήματα στην εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας. Στην τάξη μας υποδέχτηκε η καθηγήτρια Ελπίδα (Ναντιέζντα) Ρωμανίδη.

Αξιοσημείωτο είναι ότι τα ελληνικά ως ξένη γλώσσα επιλογής τραβούν το ενδιαφέρον όχι μόνο των παιδιών ελληνικής καταγωγής αλλά και παιδιών διαφορετικών εθνικοτήτων. Έτσι, δεν θα ήταν υπερβολή να πει κανείς ότι το μέλλον της ελληνικής γλώσσας στη Ρωσία διαγράφεται λαμπρό…

Ρεπορτάζ, βίντεο, φωτογραφίες: Βασίλης Τσενκελίδης

pontos-news.gr

Ανακαλύπτω

Πότε το Σύμπαν δεν συνωμοτεί όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ;

Οχι  όταν εστιάζεις στην έλλειψη αντί σε αυτά που ήδη έχεις.

Οχι όταν δυσανασχετείς και ανησυχείς για αυτά που δεν έχεις αντί να νιώθεις ευγνωμοσύνη για αυτά που έχεις.

Οχι όταν η λογική λέει ότι κάτι πρέπει να γίνεται με συγκεκριμένο τρόπο ενώ η καρδιά γνωρίζει ότι κάτι μπορεί να γίνει και με τρόπους που δεν μπορείς να φανταστείς.

Οχι όταν αμφιβάλλεις για την πραγματοποίηση του αντί να έχεις πίστη ότι έχει ήδη γίνει.

Οχι όταν αισθάνεσαι μνησικακία αντί να συγχωρείς .

Οχι όταν αισθάνεσαι συναισθήματα χαμηλών  δονήσεων όπως   φόβος, ενοχές, πικρία κλπ.

Οχι όταν κατηγορείς άλλους ή τις συνθήκες και περιστάσεις για την δική σου πραγματικότητα αντι να αναλαμβάνεις την ευθύνη της ζωής σου.

Οχι όταν νιώθεις πως δεν το αξίζεις αντί να κατανοείς ότι η αξία σου είναι δεδομένη και ανεξάρτητη από τα συμβάντα στη ζωή σου και τι σου λένε οι άλλοι..

Οχι όταν έχεις πεποιθήσεις  που δεν σε εξυπηρετούν και δεν τις έχεις  απελευθερώσει ακόμα.

Οχι όταν έχεις ιδέες για την πραγματοποίηση της επιθυμίας σου και δεν μπαίνεις στο κόπο να κάνεις τις υπερβάσεις, να ξεβολευτείς και να δράσεις.

Οχι όταν έχεις την τάση να κλαίγεσαι επειδή δεν έχεις αρκετά χρήματα, δεν υπάρχουν αρκετές δουλειές, δεν υπάρχουν αρκετά διαθέσιμα άτομα για να βρεις σύντροφο, δεν υπάρχει αρκετός χρόνο κλπ.

Οχι όταν δεν κατανοείς ότι η πραγματικότητα σου είναι καθρέφτης του προγράμματος που τρέχει στο υποσυνείδητο σου.

Οχι όταν δεν κατανοείς την δύναμη των λέξεων και χρησιμοποιείς λέξεις που σαμποτάρουν την πραγματοποίηση της επιθυμίας σου.

sevastivola.blogspot.gr

Ανακαλύπτω

Αναζήτηση πληροφοριών στο Google που το 96% των ανθρώπων δεν γνωρίζει

Στην εποχή της προηγμένης τεχνολογίας και το γρήγορου ίντερνετ που ζούμε, μπορούμε να βρούμε πληροφορίες κυριολεκτικά για τα πάντα.

Μέσα σε λίγα λεπτά, μπορούμε να βρούμε την πιο νόστιμη συνταγή για πίτες ή να μάθουμε τα πάντα για την θεωρεία της σχετικότητας. Πολλές φορές, όμως, πρέπει να αξιολογήσουμε τον τεράστιο όγκο πληροφοριών που λαμβάνουμε και αυτή η διαδικασία χρειάζεται ώρες.

Δείτε παρακάτω 10 χρήσιμα κόλπα, που θα σας βοηθήσουν να βρείτε τις πληροφορίες που χρειάζεστε με μόλις λίγα κλικ.

1. Το ένα ή το άλλο. 

Μερικές φορές δεν θυμόμαστε ακριβώς αυτό που θέλουμε να βρούμε. Αυτό, όμως, δεν χρειάζεται να δημιουργεί πρόβλημα. Απλά, πληκτρολογήστε διάφορες πιθανές εναλλακτικές, βάζοντας το “or” ή το σύμβολο “|”.

2. Ψάξτε χρησιμοποιώντας συνώνυμα 

Η αναζήτηση με συνώνυμα είναι πολύ βολική στην διαδικτυακή αναζήτηση. Αν ψάχνετε για ιστοσελίδες με ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο, χρησιμοποιήστε το σύμβολο “~” στην αναζήτησή σας.

3. Αναζήτηση μέσα σε ιστοσελίδες 

Μερικές φορές, μπορεί να διαβάσετε ένα ενδιαφέρον άρθρο σε μια ιστοσελίδα και να θέλετε να το μοιραστείτε με τους φίλους σας ή απλά να ξαναδιαβάσετε.

Ο πιο εύκολος τρόπος για να ξαναβρείτε το άρθρο είναι να ψάξετε μέσα στην ιστοσελίδα. Για να το κάνετε αυτό, πληκτρολογήστε τη διεύθυνση της ιστοσελίδας και στην συνέχεια μια λέξη κλειδί ή ολόκληρη φράση από το άρθρο.

4. Η δύναμη του αστερίσκου 

Χρησιμοποιήστε το σύμβολο του αστερίσκου “*” στην θέση μιας λέξης που δεν θυμάστε και θα μπορέσετε να βρείτε αυτό που  ψάχνετε.

5. Όταν λείπουν πολλές λέξεις 

Αν δεν θυμάστε τις περισσότερες λέξεις της φράσης που ψάχνετε, δοκιμάστε να βάλετε ανάμεσα στην πρώτη και την τελευταία λέξη το “AROUND”. Για παράδειγμα, “Φαγητό AROUND(4) εστιατόριο”.

6.Χρησιμοποιήστε χρονικό πλαίσιο 

Για να βρείτε γεγονότα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια μιας ορισμένης χρονικής περιόδου, χρησιμοποιήστε χρονικό πλαίσιο στην αναζήτησή σας, χρησιμοποιώντας αποσιωπητικά ανάμεσα στις ημερομηνίες.

7. Ψάχνοντας για έναν τίτλο ή URL 

Για να βρείτε τις λέξεις κλειδί ενός άρθρου, πληκτρολογήστε “intitle” πριν από τον όρο αναζήτησης, χωρίς κενά μεταξύ τους. Για να βρείτε τις λέξεις από μια διεύθυνση URL, χρησιμοποιήστε to “inurl:”.

8. Ψάχνοντας παρόμοιες ιστοσελίδες 

Αν έχετε βρει κάτι στο διαδίκτυο που σας αρέσει πραγματικά πολύ και θέλετε να βρείτε παρόμοιες ιστοσελίδες, πληκτρολογήστε “related” και μετά την ιστοσελίδα της ιστοσελίδας, χωρίς κενά μεταξύ τους.

9. Ολόκληρες φράσεις 

Το να βάλετε σε εισαγωγικά την φράση που ψάχνετε, είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να βρείτε κάτι συγκεκριμένο με την σειρά που το πληκτρολογήσατε. 

Για παράδειγμα, αν πληκτρολογήσετε τις λέξεις Σκέφτομαι να χωρίς εισαγωγικά, η μηχανή αναζήτησης θα εμφανίσει αποτελέσματα που οι λέξεις αυτές εμφανίζονται με οποιαδήποτε σειρά, ενώ αν πληκτρολογήσετε “Σκέφτομαι να” θα εμφανιστούν μόνο τα αποτελέσματα που οι λέξεις υπάρχουν με την συγκεκριμένη σειρά.

10. Ασήμαντη αναζήτηση λέξεων 

Για να αφαιρέσετε τις ασήμαντες λέξεις από την αναζήτησή σας, απλά βάλτε ένα σύμβολο μείον “-” πριν από κάθε λέξη. 

Για παράδειγμα, αν ψάχνετε για μια ιστοσελίδα με ενδιαφέροντα βιβλία, αλλά δεν θέλετε να τα αγοράσετε, μπορείτε να γράψετε το εξής: “ενδιαφέροντα βιβλία -αγορά”.

tilestwra.com

Ανακαλύπτω

Πότε καθιερώθηκε η εορτή των Θεοφανείων; Πώς προέκυψαν οι ονομασίες Θεοφάνεια και Φώτα;

Με την εορτή των Θεοφανείων ολοκληρώνεται ένας πλούσιος λατρευτικός κύκλος, το  «Άγιο Δωδεκαήμερο» κατα το οποίο εορτάζουμε την κατά σάρκα Γέννηση (25 Δεκεμβρίου), η Περιτομή (1 Ιανουαρίου) και η Βάπτιση (6 Ιανουαρίου) του Ιησού Χριστού (Ματθ. 2ο και 3ο κεφ.)

Κατά τους πρώτους χριστιανικούς χρόνους η εορτή του Δωδεκαημέρου ήταν μόνο μια: τα Άγια Θεοφάνεια, τα οποία και αποτελούν την παλαιότερη Δεσποτική εορτή.

Ωστόσο, από τον 4ο αιώνα αρχίζουν και υπάρχουν περιπτώσεις χωριστού εορτασμού των εορτών των Χριστουγέννων και των Θεοφανείων, σύμφωνα τόσο με τον Μέγα Βασίλειο, όσο και με τον Γρηγόριο τον Θεολόγο.

Για τις εορτές και τις λατρευτικές τελετές των εορτών των δύο πρώτων αιώνων και για τον λόγο και τον ορισμό τους σε συγκεκριμένη ημέρα πληροφορίες παρέχουν ο Ιγνάτιος Αντιοχείας, ο Κλήμης Ρώμης και άλλοι χριστιανοί συγγραφείς του 2ου και 3ου αιώνα.

Στα κείμενα αυτά φαίνεται ότι οι Χριστιανοί γιόρταζαν την ίδια μέρα Χριστούγεννα και Θεοφάνεια καλύπτοντας, κυρίως, τρεις γιορτές που είναι α) η φανέρωση του Θεού ως βρέφους στους ανθρώπους γενικά, β) η φανέρωση του Θεού στους Μάγους ειδικά και γ) η φανέρωση της Αγίας Τριάδος στον Ιορδάνη.

Από τον 4ο αιώνα όμως και μετά η Εκκλησία αποφασίζει να χωρισθούν οι εορτές για να δώσει θρησκευτικό και σωτηριολογικό περιεχόμενο και να αντιταχθεί στις δυο μεγάλες ειδωλολατρικές που ήταν στην μεν Δύση ο Θεός-Ήλιος στην δε Ανατολή οι Επιφάνειες.

Η προέλευση, πιθανότατα, είναι εξωβιβλική: είναι γνωστό, ότι αιγύπτιοι λάτρεις ενός μυστηριακού θρησκεύματος εόρταζαν την εμφάνιση του Χρόνου ή Κρόνου μέσα από τα νερά του Νείλου στις 6 Ιανουαρίου. Αυτή ήταν μια από τις πολλές ειδωλολατρικές «Επιφάνειες».

Είναι φανερό ότι οι Χριστιανοί ξεκίνησαν στην Αίγυπτο να δίνουν τη δική τους απάντηση για το ποια είναι η πραγματική «Επιφάνεια» του Θεού μέσα από τα νερά: αυτή του βαπτιζομένου Ιησού.

Με το παράδειγμά Του και την εντολή Του αργότερα για βάπτιση των πιστευόντων όχι μόνο πλέον «εν ύδατι» (όπως στην θρησκευτική πρακτική πολλών ανατολικομεσογειακών θρησκειών, όπου το λιγοστό νερό θεωρείται πάντα θεόσταλτο καθαρτήριο), αλλά και «εν Πνεύματι», ο Χριστός αναδείκνυε τη μοναδική ιστορική «Επιφάνεια» του Θεού σε μια ιστορία ευθύγραμμη, που δεν επαναλαμβάνεται.

Αντίθετα, η «Επιφάνεια» των νερών ή του θεού-Ηλίου (solis invicti) στη Δύση, κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο, ήταν η αποθέωση της κυκλικής φυσικής ροής του κόσμου.

Στη Ρώμη είχε αρχίσει από τις πρώτες δεκαετίες του 4ου αιώνα (περί το 330-340) ο εορτασμός των Χριστουγέννων ως απάντηση στα ειδωλολατρικά Βρουμάλια ή Σατουρνάλια, που ήταν η λατρεία του αναγεννώμενου Ηλίου, όταν (περισσότερο εμφανώς στα βορειότερα κλίματα) άρχιζε να ξαναμεγαλώνει η μέρα, μετά το χειμερινό ηλιοστάσιο. Οι Χριστιανοί στη λατρεία του «ξαναγεννημένου Ήλιου» του φυσικού κύκλου, απαντούσαν με τη γέννηση του «νοητού Ηλίου της Δικαιοσύνης».

Περί το 375 άρχισαν να εορτάζονται τα Χριστούγεννα και στη Συρία και το 386 ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, πρεσβύτερος στην Αντιόχεια, εξέφρασε στο Λόγο του «Εις την γενέθλιον ημέρα του Σωτήρος» τη χαρά του, που επιτέλους η 25η Δεκεμβρίου μπήκε επίσημα στο εορτολόγιο της πόλης. Μέχρι το 432 η εορτή είχε φθάσει και στην Αλεξάνδρεια.

Εκτός της κύριας ονομασίας της εορτής, ο κόσμος γνωρίζει την Βάπτιση του Κυρίου μας ως εορτή των Θεοφανείων ή των Φώτων. Το γνωστό σε όλους μας απολυτίκιο της Εορτής περιγράφει ακριβώς και δικαιολογεί τις δύο αυτές ονομασίες.

Σας το παραθέτουμε σε μετάφραση:

«Όταν βαπτιζόσουν στον Ιορδάνη, Κύριε, φανερώθηκε η προσκύνηση της Τριάδας, η φωνή του Πατέρα το επικύρωνε, καθώς σε ονόμαζε Υιό αγαπητό. Και το Πνεύμα με μορφή περιστεριού βεβαίωνε την αλήθεια του Λόγου. Δόξα σε Εσένα, Χριστέ Θεέ, που φανερώθηκες και φώτισες τον κόσμο» (Απολυτίκιο Θεοφανείων «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου σου, Κύριε…»).

Άρα, λοιπόν, ονομάζονται Θεοφάνεια επειδή η Αγία Τριάδα γίνεται αντιληπτή από τον άνθρωπο με τα αισθητήρια όργανά του, δηλ. με τα μάτια και τα αυτιά του.

Και ονομάζονται Φώτα επειδή, όπως λέει στο τέλος το Απολυτίκιο της Εορτής, ήλθε ο Χριστός για να φωτίσει τον κόσμο, μπολιάζοντάς τον και πνευματικά δια του Βαπτίσματος και του Χρίσματος.

Την παραμονή των Θεοφανείων, την νύκτα γίνονταν οι βαπτίσεις των Κατηχουμένων χριστιανών έτσι ώστε την επομένη ημέρα των Θεοφανείων οι νεοφώτιστοι να κοινωνήσουν. Πηγαίνοντας προς το Βαπτιστήριο, κρατούσαν στα χέρια τους λαμπάδες συμβολίζοντας τον φωτισμό της ψυχής. Εξ αιτίας όλων αυτών των λαμπάδων και του φωτός η εορτή ονομάσθηκε και Φώτα.

dogma.gr

Ανακαλύπτω

Έτσι φτιάχτηκε ο General Lee των Dukes (Video)

Είναι ένα από τα πλέον εμβληματικά αυτοκίνητα της μικρής οθόνης. Δείτε πως ξεκίνησε η ιστορία του “General Lee”.

Πολλές φορές τα αυτοκίνητα που πρωταγωνιστούν σε τηλεοπτικές σειρές γίνονται πιο διάσημα από τους ηθοποιούς. Αν φτιάχναμε μία λίστα με τα πιο γνωστά από αυτά, ο "General Lee” των Dukes θα ήταν σίγουρα μέσα στο Top 3.

Ακόμη και οι νεότεροι, που δεν έχουν προλάβει τη σειρά στην τηλεόραση, γνωρίζουν το αυτοκίνητο από την ταινία που κυκλοφόρησε το 2005. Είναι μια Dodge Charger Fastback, βαμμένη σε ένα εκτυφλωτικό πορτοκαλί χρώμα, με τη Σημαία της Ομοσπονδίας στην οροφή και τον αριθμό 01 στα πλάγια.

Οι πόρτες είναι κολλημένες. Κανείς ποτέ δεν τις είδε να ανοίγουν. Ο Μπο και ο Λιουκ, οι δύο κεντρικοί ήρωες και μόνιμο «πλήρωμα» του «Στρατηγού Lee» έμπαιναν πάντα από τα ανοιχτά παράθυρα.

Στο video που ανακαλύψαμε, βλέπουμε το απόσπασμα εκείνο από την σειρά που τα δύο ξαδέρφια βρήκαν το αυτοκίνητο να σαπίζει σε μια αυλή. Είναι μαύρο, βρώμικο, τρακαρισμένο, με κάτι μίζερες ατσάλινες ζάντες. Το πήραν στο συνεργείο τους και με προσωπική δουλειά το μεταμόρφωσαν στον θρύλο που γνωρίζουμε.

Στη σκηνή βλέπουμε την πρώτη φορά που βάζουν εμπρος το θηριώδη 426 HEMI V8. Είναι μια σημαντική στιγμή για την εξέλιξη της σειράς, αφού τα πάντα στη συνέχεια εξελίσσονται με πυρήνα αυτό το αυτοκίνητο. Για αυτό εμφανίζεται όλη η παρέα. Ο θείος Τζέσι, τα ξαδέρφια Μπο και Λιουκ, η σεξοβόμβα ξαδέρφη Νταίζη και ο φίλος και ιδιοκτήτης του τοπικού γκαράζ Κούτερ.

drive.gr

Ανακαλύπτω

Victoria's Secret: Τα μυστικά της εταιρείας (Video)

Η εταιρεία γυναικείων εσωρούχων Victoria's Secret είναι μια από τις μεγαλύτερες στον χώρο. Τι είναι όμως αυτό που την κάνει τόσο ξεχωριστή;

1) Η φίρμα Victoria’s Secret και η ιδέα μιας εταιρίας εσωρούχων με παραγγελίες μέσω καταλόγου γεννήθηκε το 1977 από τον Ρόι Ρέιμοντ, ο οποίος ντρεπόταν να μπαίνει στα μαγαζιά για να αγοράσει ένα δώρο για τη γυναίκα του.

2) Ο ιδρυτής της αφού πούλησε την εταιρία στην Limited Brands το 1982 και ασχολήθηκε με μια άλλη δουλειά που τον οδήγησε στην χρεωκοπία, αυτοκτόνησε πέφτοντας από την γέφυρα Golden Gate.

3) Το όνομα Victoria αποδίδεται στην Βασίλισσα Βικτόρια της Αγγλίας του 19ου αιώνα.

4) Τα πρώτα χρόνια το κόνσεπτ του σχεδιασμού των εσωρούχων παρέπεμπε στα βικτωριανά εσώρουχα και κορσέδες.

5) Η Victoria’s Secret δεν έχει μαγαζιά σε κανένα άλλο σημείο του πλανήτη, εκτός από τις Η.Π.Α. Όλες οι υπόλοιπες χώρες του κόσμου εξυπηρετούνται μέσω του online καταλόγου της.

6) Στα διάσημα ετήσια fashion shows έχουν κάνει guest live εμφανίσεις, μεταξύ άλλων, οι εξής καλλιτέχνες: Sting, Justin Timberlake, Pink, Mary J. Blidge, Destiny’s Child, Ricky Martin και Andrea Bocceli. Στην περσινή επίδειξη εμφανίστηκαν σε… επανένωση οι Spice Girls και τραγούδησαν ένα ντουέτο ο Seal με τη σύζυγό του και «Άγγελο», Χάιντι Κλουμ.

7) Οι γυναίκες του καταλόγου και των επιδείξεων επιλέγονται με κριτήριο στο πόσο αρέσουν από τις γυναίκες, όχι τους άντρες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η Τάιρα Μπανκς και η Χάιντι Κλουμ, οι οποίες έχουν ευγενικό προφίλ και δεν είναι «σκύλες».

8) Εκτός από την Αντριάνα Λίμα, Ζιζέλ Μπούντχεν, Χάιντι Κλουμ και την Αλεσάντρα Αμπρόσιο, παλιότερα είχε τους «άγγελους» Έλενα Κρίστενσεν, Στέφανι Σέιμουρ, Ρεμπέκα Ρομίν και Κάρεν Μούντλερ.

9) Οι υπεύθυνοι της εταιρίας δεν συνηθίζουν να προσλαμβάνουν διάσημα μοντέλα για να διαφημίζουν τα προϊόντα τους. Η Λίμα και η Αμπρόσιο γνώρισαν την παγκόσμια επιτυχία μέσω της Victoria’s Secret.

10) Πάνω από τα δύο τρίτα της εταιρίας είναι γυναίκες.

11) Εδώ και επτά χρόνια που μεταδίδεται το Victoria’s Secret Fashion Show από την τηλεόραση, η εταιρία λαμβάνει πολλά παράπονα από μια οργάνωση που… προφυλάσσει την οικογένεια (American Family Association). Ο σύνδεσμός αυτός υποστηρίζει ότι το show είναι απρεπές και χυδαίο. Το αποτέλεσμα είναι να προβάλλεται πλέον στις 10 το βράδυ και με ρητή εντολή προς τους γονείς: κρατήστε τα παιδιά σας μακριά!

12) Τα καταστήματα της στις Ηνωμένες Πολιτείες ξεπερνάνε τα χίλια.

13) Το 2006 οι πωλήσεις της από τα μαγαζιά και online ξεπέρασαν τα 3 δισεκατομμύρια δολάρια και μέχρι το 2010 θεωρούν ότι οι πωλήσεις θα διπλασιαστούν.

14) Μόλις πριν δυο χρόνια πριν «επιτράπηκε» από τους πελάτες να αποκτήσουν τα ρούχα και τα εσώρουχα που παρουσιάζονταν στις επιδείξεις. Μέχρι το 2006 τα κομμάτια αυτά είχαν φτιαχτεί αποκλειστικά για τις ανάγκες του show.

15) Στις 13 Νοεμβρίου του 2007, οι Άγγελοι της Victoria’s Secret απέκτησαν το δικό τους αστέρι στοHollywood Walk of Fame, πρωτάκουστο γεγονός για μια… μάρκα.

Ανακαλύπτω

Παραμονή της Πρωτοχρονιάς στην Ινδία: Κάμερα ασφαλείας καταγράφει απόπειρα βιασμού (Video)

Σε πραγματική επιδημία έχει μετατραπεί η σεξουαλική κακοποίηση γυναικών στη διάρκεια των εορτασμών της Πρωτοχρονιάς στην Ινδία.

Η αστυνομία της Μπάνγκαλορ στην Ινδία ανακοίνωσε ότι συνέλαβε τέσσερις υπόπτους για το βιασμό μιας γυναίκας στην περιοχή Καμαναχάλι της πόλης, μετά τη δημοσιοποίηση ανατριχιαστικού βίντεο από κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης στο οποίο καταγράφηκε η επίθεση, μια από τις πολλές που σημειώθηκαν το ίδιο βράδυ στην περιοχή.

Το σοκαριστικό βίντεο δείχνει δύο άνδρες πάνω σε σκούτερ να πλησιάζουν μια γυναίκα που μόλις έχει κατέβει από ταξί και έχει μπει σε δρομάκι για να πάει στο σπίτι της. Οι άνδρες μπλοκάρουν το δρόμο στη γυναίκα και αρχίζουν να την κακοποιούν ενώ περαστικοί περνούν χωρίς να επέμβουν. Τελικά, οι δύο επίδοξοι βιαστές πετούν τη γυναίκα στο δρόμο και φεύγουν.

Η αστυνομία της Μπανγκαλόρ ανακοίνωσε ότι δέχθηκε δεκάδες καταγγελίες για σεξουαλική κακοποίηση γυναικών το βράδυ της παραμονής της Πρωτοχρονιάς, παρά το γεγονός ότι είχαν κινητοποιηθεί 1.500 αστυνομικοί ως αποτρεπτική δύναμη. Ωστόσο, η αστυνομία επεξεργάζεται το υλικό από 45 κάμερες ασφαλείας και έχει εκδώσει ένταλμα για ακόμα δύο συλλήψεις.

#Correction #CaughtonCam: Two scooter-borne men molest a girl in Kammanahalli area in Bengaluru (Source: Unverified) pic.twitter.com/fAKPfMkoOz

— ANI (@ANI_news) 4 Ιανουαρίου 2017

Ανακαλύπτω

Ο ελληνισμός στη μέγγενη της ιστορίας

Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακός ο τρόπος που οι άνθρωποι απωθούμε την πρόσληψη της δύσκολης πραγματικότητας. Αντιμετωπίζουμε ό,τι μας συμβαίνει αδρανώς με την μεθοδολογία της σκέψης που έχουμε συνηθίσαμε, ακόμη κι αν αυτή έχει συντελέσει στην επιδείνωση της κατάστασής μας.

Στο άτομο η καθήλωση στην άρνηση καταλήγει σε νευρώσεις ή/και κατάθλιψη, ενώ σε συλλογικό επίπεδο οδηγεί σε ιδεοληπτικές εμμονές, που εκδηλώνονται σε ανάλογου χαρακτήρα πολιτικές συμπεριφορές ή/και σε παραίτηση από την συμμετοχή στα κοινά. Το αποτέλεσμα είναι, σε κάθε περίπτωση, καταστροφικό.

Η περιγραφή αυτή αποτυπώνει την εικόνα της ελληνικής κοινωνίας των τελευταίων χρόνων. Η οικονομική κρίση αποκάλυψε το δραματικό εύρος των δομικών παθογενειών των κρατικών λειτουργιών, τους αποσαθρωμένους κοινωνικούς αρμούς, το χαμηλό επίπεδο των ντόπιων ελίτ και τις οδυνηρές εξωτερικές εξαρτήσεις. Στοιχεία που μακροχρόνια δρούσαν υπονομευτικά στο εθνικό σώμα αλλά πριν την άρση του παραπετάσματος των ομαδικών ψευδαισθήσεων δεν γίνονταν αντιληπτά ή αποδεκτά από την συλλογική συνείδηση.

Παράλληλα, όμως, η σαρωτική δίνη των αρνητικών εξελίξεων ανέδειξε αυτούσια τη γεω-πολιτισμική θέση του ελληνισμού, σε όλο το ιστορικό της βάθος, το εύθραυστο παρόν της  και την ερεβώδη προοπτική της. Διέλυσε τα σύννεφα της ουτοπίας που κάλυπταν τον ορίζοντα του κόσμου μας και διαπιστώσαμε ότι δεν μετακινηθήκαμε ποτέ από εκεί που ήμασταν εδώ και χίλια χρόνια, παρ’ ότι πολλές φορές το ποθήσαμε ή το λησμονήσαμε: στην οριογραμμή που χαράχθηκε ήδη κατά τους τελευταίους εναγώνιους αιώνες του Βυζαντίου.

Εκεί που ο ελληνισμός, ως διακριτή πολιτισμική οντότητα, κονταροχτυπιέται για την επιβίωσή του, καθώς πιέζεται μέχρις εξαφανίσεως, ταυτοχρόνως με Ανατολή και Δύση. Τούρκοι και Φράγκοι, Ισλάμ και Καθολικισμός, διεκδίκησαν τον χώρο της ελληνικής Ορθοδοξίας, διαμοιράζοντας τα εδάφη και επιχειρώντας την βίαιη αλλαγή της ταυτότητάς των κατοίκων του. Ο Έλληνας άνθρωπος κατόρθωσε, με οδυνηρές φυσικές και πνευματικές απώλειες, να επιζήσει της φοβερής μέγγενης, λόγω των ισχυρών καταβολών του, οι οποίες συμπυκνώνονταν στη θρησκευτική του πίστη και στις σωτήριες λειτουργίες του κοινοτισμού.

Παρά την αποικιοκρατική σχέση με τη Δύση, κυρίως με τη Μεγάλη Βρετανία, ο ελληνισμός, με νικηφόρα αφετηρία το 1821, διεξήγαγε μια «διαρκή επανάσταση» ενός αιώνα, την «Μεγάλη Ιδέα», που αποτελούσε και την μοναδική οδό-διέξοδο από τις γεωπολιτικές συμπληγάδες. Η αποτυχία της ολοκλήρωσής της, που συνεπαγόταν τον περιορισμό του ελλαδικού κράτους στην βαλκανική χερσόνησο, προκάλεσε εσωτερίκευση των συγκρούσεων και διάσταση προσανατολισμών.

Το πεδίο της αντιπαράθεσης περιορίστηκε, κατ’ ουσίαν, στην επιλογή πόλου εξάρτησης και με στόχο την επικράτηση επί του εσωτερικού αντιπάλου και όχι τον απεγκλωβισμό του ελληνισμού από την ιστορική λαβίδα. Οι κοινωνικο-ιδεολογικές συγκρούσεις διεξάγονταν δηλαδή σε ένα καθορισμένο πλαίσιο: την τριπλή, πια, πίεση από δύση, ανατολή και βορρά –ο τελευταίος θα έχει αναχθεί σε απειλή πολύ πριν τη δημιουργία της ΕΣΣΔ με την ανάδυση του πανσλαβισμού μετά την λήξη του Κριμαϊκού πολέμου. Ως εκ τούτου, ακόμη και η ηρωική στάση των Ελλήνων κατά τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο κατέληξε σε εσωτερική τραγωδία.

Η ύστερη αναλαμπή του ελληνισμού σημειώθηκε στην Κύπρο, στον αντιαποικιακό πόλεμο για την «Ένωση», η θετική έκβαση του οποίου θα μπορούσε να τον αναδείξει σε ηγεμονική θέση στην ανατολική Μεσόγειο. Αυτή η προοπτική, ωστόσο, στάθηκε και η κύρια αιτία που δεν επετράπη να ολοκληρωθεί επιτυχώς το εγχείρημα. Στην πραγματικότητα, κανείς, ούτε εχθρός ούτε «σύμμαχος», δεν θα ήταν ικανοποιημένος από μια τέτοια εξέλιξη.

Το κυπριακό σήμανε και τη λήξη της μικρής ανάπαυλας στην αντιπαράθεση με την Τουρκία. Η Ελλάδα προσκολλήθηκε στενότερα στο δυτικό στρατόπεδο, όχι πια εξαιτίας τής από βορρά απειλής ή της προσδοκίας για τον εκδημοκρατισμό των θεσμών της και την άνοδο του βιοτικού επιπέδου των πολιτών της, αλλά πρωτίστως λόγω του προερχομένου εξ ανατολών θανάσιμου κινδύνου– μια εξίσωση που σαφώς βόλευε τον ευρωατλαντισμό, καθώς η χώρα παρέμενε πάντα ο αβέβαιος κρίκος του δυτικού στρατοπέδου για λόγους βαθύτατα πολιτισμικούς.

Η διαδικασία ενσωμάτωσης της Ελλάδας στις δυτικές δομές κατά τρόπο εντελώς παρασιτικό, με τη χώρα να θεωρείται ως «ιδιάζουσα περίπτωση», παρά τις όποιες θετικές επιπτώσεις είχε ως συνέπεια και τη μετέπειτα γιγάντωση κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών «τερατογενέσεων».

Εν τω μεταξύ, η απόπειρα του Αντρέα Παπανδρέου να επικεντρωθεί στον ανατολικό κίνδυνο, παραμένοντας στο πλαίσιο του δυτικού κόσμου αλλά ερχόμενος σε συνεννόηση και με τον σλαβικό παράγοντα αποτέλεσε μια κίνηση ανατρεπτική, αλλά θνησιγενής.

Πρώτον, διότι τα ανατολικά καθεστώτα ήταν ήδη υπό κατάρρευση, ενώ οι διάδοχες καταστάσεις ακολούθησαν άλλους προσανατολισμούς – σε όλα τα μετα-σοσιαλιστικά κράτη των Βαλκανίων θα επικρατήσουν ακραίες εθνικιστικές και αναθεωρητικές τάσεις και απέναντι στην Ελλάδα υπάρχουν ευρέως εμπεδωμένα εχθρικά αισθήματα. Δεύτερος και κυριότερος παράγοντας που καταδίκαζε την προσπάθεια αναχαίτισης της τουρκικής απειλής ήταν το ότι η διακυβέρνηση της δεκαετίας του 1980 υπονόμευσε την παραγωγική βάση της οικονομίας και τα ηθικά ερείσματα της κοινωνίας και εν τέλει μεγιστοποίησε την εξάρτηση της χώρας.

Και ως γνωστόν, η αίσθηση της προϊούσας αδυναμίας οδηγεί νομοτελειακά σε υποχωρήσεις, παραχωρήσεις και παραιτήσεις.

Αυτήν την περίοδο θα συντελεστεί επίσης μια ραγδαία ανασύνθεση του αστικού κόσμου. Οι νέες ελίτ θα απαρτίζονται κυρίως από τα «νέα τζάκια» που στερούνται την αίσθηση της εθνικής συνέχειας και ευθύνης που χαρακτήριζε έναν σκληρό πυρήνα της κατεστημένης αστικής τάξης. Κανελλόπουλοι, Τσάτσοι, Σεφέρηδες θα ανήκουν πια στο μακρινό παρελθόν.

Το χάσμα που θα προκληθεί θα καλυφθεί πρόχειρα και παροδικά με ένα νέο εθνικό «αφήγημα» από μια επιλεγμένη συρραφή της αριστερής κριτικής των προηγούμενων δεκαετιών. Ωστόσο, αυτή η μεταβατική φάση κράτησε όσον ήταν ακόμη αναγκαίο για την νομιμοποίηση των νέων ηγεμονικών στρωμάτων.

Πολύ σύντομα, με την απαρχή της παγκοσμιοποίησης, τα στρώματα αυτά επιχειρούν τη μεγάλη στροφή ή καλύτερα το μεγάλο άλμα στο κενό… Στην υπαρκτή διπλή εξωτερική πίεση απαντούν με τη σταδιακή και εθελοντική επίθεση στην ελληνική ταυτότητα.

Το όραμα της αντικατάστασης της ελληνικής από μια νέα, ευρωπαϊκή, συνείδηση καθίσταται κυρίαρχο. Άλλωστε, ο κύριος όγκος των οικονομικών δραστηριοτήτων συνδέεται με τα ευρωπαϊκά κονδύλια και οι ελληνικές ελίτ –οικονομικές, πολιτικές και «πνευματικές»- επιθυμούν διακαώς να προβιβασθούν σε τοποτηρητές του ευρωπαϊκού κέντρου και συνακόλουθα μόνιμους διαχειριστές των χρηματικών εισροών.

Το σχέδιο είναι δύσκολο στην εφαρμογή του, καθώς σε έναν λαό, ακόμη και αρκετά αλλοτριωμένο, χρειάζονται κάποιες γενιές για να αλλοιωθεί ολοκληρωτικά η συνείδησή του. Εντούτοις, για δυο σχεδόν δεκαετίες –με αποκορύφωμα βεβαίως την οκταετία Σημίτη- η προσπάθεια είχε επίζηλα επιτεύγματα.

Η κοινωνική κινητικότητα, λόγω των μεταναστευτικών ροών, η επικράτηση των παγκοσμιοποιητικών προτύπων, η πρωτοφανής διεύρυνση του στρώματος των διανοουμένων, οι οποίοι ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές αποχρώσεις τους λειτούργησαν ως οργανικά μέλη της κυρίαρχης τάξης, δημιούργησαν ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την εργαστηριακή μετάλλαξη.

Καθ’ όλην αυτήν την περίοδο αναδείχθηκε ένα βασικό δίπολο: «οπισθοδρομικός ελληνισμός» vs «προοδευτική Ευρώπη». Ο τρόπος ανάδειξης του αντιθετικού αυτού σχήματος εκ μέρους όσων διατύπωναν το αίτημα του εξευρωπαϊσμού δεν υποδήλωνε την αδήριτη ανάγκη εκσυγχρονισμού του ελληνισμού, μέσω της υπέρβασης των αδυναμιών του –αναπροσαρμογή του παραγωγικού μοντέλου, ενίσχυση της περιφέρειας, αναστροφή των καταθλιπτικών δημογραφικών δεικτών, ενίσχυση των μέσων αποτροπής των εξωτερικών επιβουλών.

Αντιθέτως, ο πυρήνας αυτών των αντιλήψεων, που ενσαρκωνόταν σε πολιτικές αποφάσεις, εμπεριείχε την ριζική άρση της εθνικής ταυτότητας και την ένδυση της «ευρωπαϊκής» ως μοναδικό τρόπο επίτευξης του εκσυγχρονισμού και ενσωμάτωσης του ελληνισμού στον δυτικοευρωπαϊκό κόσμο.

Ταυτοχρόνως, όμως, συνέβη και κάτι που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία του νεώτερου ελληνισμού. Σε αντίθεση με όσους Έλληνες του Βυζαντίου στα υστεροβυζαντινά έτη, αλλά και αργότερα, υποστήριζαν την Ένωση των Εκκλησιών ή ακόμη και την προσχώρηση στον καθολικισμό για να γλυτώσει ο ελληνισμός από την τουρκική υποδούλωση ή τον εξισλαμισμό, οι ελληνικές ελίτ επέλεξαν την παράδοση όχι μόνον στην δύση αλλά και στην Τουρκία.

Η ωραιοποίηση του οθωμανικού παρελθόντος στα σχολικά βιβλία ή η υποστήριξη του σχεδίου Αννάν εντασσόταν σε μια προσπάθεια, ευρω-ατλαντικής εμπνεύσεως, απόλυτα εξωφρενικής, η οποία σηματοδοτούσε με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο την αρχή του τέλους.

Η μάλλον χωρίς σοβαρό σχεδιασμό προσπάθεια του Κώστα Καραμανλή να μιμηθεί τον Αντρέα Παπανδρέου βάζοντας το ρωσικό παράγοντα στην ελληνική εξίσωση θα καταρρεύσει όχι μόνον από τις εξωτερικές αντιδράσεις αλλά και την αποτυχημένη διακυβέρνηση στο εσωτερικό που επιτάχυνε την διαδικασία της χρεωκοπίας.

Εν γένει, πάντως, οι στρατηγικές επιλογές των κυρίαρχων στρωμάτων της χώρας παρεμπόδισαν μια ρεαλιστική ανάγνωση τόσο του διεθνούς περιβάλλοντος όσο και των εσωτερικών δεδομένων. Το αποτέλεσμα ήταν αρχικώς η ξαφνική κατάρρευση της οικονομίας αλλά και η αδυναμία προσαρμογής στην επιδεινούμενη κατάσταση σε Ευρώπη και ανατολική Μεσόγειο. Καμία σταθερά που πρόβαλλε για δύο δεκαετίες η κυρίαρχη σκέψη δεν θα υφίσταται πλέον. Όλα όσα υποστήριζε ήταν λάθος!

Η αναπτυγμένη ελληνική οικονομία ήταν μια «φούσκα» παραγεμισμένη με δανεικά. Η αστική μας τάξη πουλούσε, κατά μεγάλο ποσοστό, «αέρα κοπανιστό». Το ευρωπαϊκό όραμα, από την άλλη, έχει διαρραγεί ανεπανόρθωτα. Πέρα από την οικονομική κρίση, σχίσματα βαθιά ανοίγουν συνεχώς.

Η ψαλίδα βορρά-νότου διευρύνεται, η «νέα Ευρώπη» επιθυμεί περισσότερο την αμερικανική ηγεμονία, ενώ τα καθεστώτα της αναδίδουν «οσμή» μεσοπολέμου, πολιτικά κινήματα των άκρων αποκτούν τεράστια επιρροή, εκδηλώνονται αποσχιστικές κινήσεις, τα μεταναστευτικά ρεύματα υψώνουν φράχτες ανάμεσα στα κράτη και ο εξτρεμιστικός ισλαμισμός γεμίζει με φόβο τις καρδιές των Ευρωπαίων.

Η Βρετανία φτάνει να ψηφίζει για την παραμονή της ή όχι στην Ε.Ε., [σ.σ. και να επιλέγει το δεύτερο, το άρθρο γράφτηκε προ του δημοψηφίσματος για το Brexit] που ίσως ανοίξει έναν κύκλο αρνητικών εξελίξεων. Ο ευρωπαϊκός χώρος μοιάζει κατακερματισμένος και ανίκανος να εκφραστεί ενιαία.

Αλλά και από την άλλη πλευρά του Αιγαίου, που είναι η Τουρκία που θα εξευρωπαϊζόταν και θα έκανε βήματα προσέγγισης με την Ελλάδα –αρκεί κι εμείς βέβαια να αποποιούμασταν τον εθνικισμό που μας κληρονόμησαν ο Κολοκοτρώνης και ο Κοσμάς ο Αιτωλός-; Αντ’ αυτής, σήμερα, τη βαριά σκιά του ρίχνει ένα νεο-οθωμανικό καθεστώς, με έναν ημίτρελο ηγέτη, που όμως χαίρει της εμπιστοσύνης της πλειοψηφίας της τουρκικής κοινωνίας.

Η απειλή της ανατολής είναι ξανά σε πλήρη ανάπτυξη. Η Άγκυρα στοχεύει στην επέκταση της κυριαρχίας της σε όλη την Κύπρο αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Και δεν φείδεται μέσων για να το πετύχει: στο Αιγαίο, στη Θράκη, στην υποστήριξη των Σκοπίων και της Αλβανίας, στην χρησιμοποίηση των μουσουλμάνων μεταναστών.

Και η Ελλάδα; Μια χώρα αδύναμη, απαξιωμένη, επαίτης για την επιβίωσή της, «μαύρη τρύπα» των Βαλκανίων, στόχος επιβουλών ακόμη και από κράτη απειροελάχιστης ισχύος. Ιδού λοιπόν ποια ήταν η κατάληξη των υπερφίαλων και ανιστόρητων επιλογών των κυρίαρχων κύκλων της εξουσίας, ιδού η εκδίκηση της πραγματικότητας.

Εντούτοις, αυτό το ανεπανάληπτο φιάσκο φαίνεται να μην έχει γίνει μάθημα ούτε στις ελίτ, ούτε στις πολιτικές δυνάμεις, ούτε στην ελληνική κοινωνία. Είναι ακατανόητο στο δημόσιο λόγο, στις αντιπαραθέσεις για το μέλλον της χώρας, να μην έχουν ακόμη χωνευτεί κάπως τα συμπεράσματα της κρίσης.

Να συνεχίζουν, δηλαδή, να πιστεύουν εκατομμύρια συμπολίτες μας ότι κάτι μπορεί να συμβεί και να επιστρέψουμε στα παλαιότερα χρόνια ή τουλάχιστον ότι δεν θα υπάρξουν άλλες αρνητικές αλλαγές στη ζωή τους.

Να συνεχίζουν αυτοί που ήσαν διαπρύσιοι υπερασπιστές του απόλυτου εξευρωπαϊσμού του Έλληνα ως λύση στο πρόβλημα να πιστεύουν ότι και σήμερα αυτή είναι η οδός της σωτηρίας. Όταν δεν υπάρχει καν αυτή η Ευρώπη που αναγάγουν ως πρότυπο. Και βεβαίως, δεν μιλάμε εδώ για την ανάγκη συμμετοχής μας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, μιας και η έξοδός μας στις παρούσες συνθήκες θα ήταν η απόλυτη καταστροφή και ο ελληνισμός θα προσφερόταν στο πιάτο στον αδίστακτο Ερντογάν.

Να επιμένουν τόσοι διανοούμενοι και τόσοι πολιτικοί χώροι στην εφαρμογή αξονικών πολιτικών της παγκοσμιοποίησης –στο μεταναστευτικό, στην εκπαίδευση, στις σχέσεις με την εκκλησία- με σαφή στόχο την απο-εθνοποίηση της χώρας, όταν η διαδικασία αυτή θα σημάνει τη διάλυσή της και όταν παντού αλλού καταγράφεται η αντίστροφη τάση.

Να συνεχίζουν πολιτικοί χώροι, επιχειρηματίες, τοπικοί παράγοντες, να βλέπουν ότι με την Άγκυρα μπορούν να υπάρξουν πεδία συνεννόησης και σύγκλισης, με κάποιες δικές μας ίσως παραχωρήσεις στη Θράκη ή στο Αιγαίο.

Να υποστηρίζουν –ακόμη όχι με τη θέρμη για το σχέδιο Αννάν- ότι η κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία προφανώς βρίθει ελληνικών εθνικιστικών καταλοίπων, συνιστά μια ελπιδοφόρα προοπτική.

Συνεχίζουν, λοιπόν, πολιτικές δυνάμεις, πλείστοι όσοι διανοούμενοι και παράκεντρα εξουσίας να «παίζουν το ίδιο βιολί». Προσπαθούν να αναδείξουν ψευδο-αντιθέσεις τραβώντας τες κυριολεκτικά «από τα μαλλιά». Για παράδειγμα η εμμονή στον όρο «εθνολαϊκιστές» που αναφέρεται σε μια κυβέρνηση η οποία το μόνο «εθνικό» που έκανε ήταν οι χοροί του Καμμένου με τις φουστανέλες...

Αλλά στην ουσία ο βίος και η πολιτεία των κυβερνήσεων Τσίπρα είναι εν πολλοίς η γραμμή που χαράχθηκε τη δεκαετία του 1990, και καθόλου συμπτωματικά πολλοί απ’ αυτούς που την εκτελούν σήμερα έκαναν το ίδιο και επί κυβερνήσεων Σημίτη.

Βέβαια είναι και κάποιοι έχουν αλλάξει σκεπτικό και εκδηλώνουν την αγωνία τους, διαισθανόμενοι το χάος που μας αγγίζει. Αντιλαμβάνονται ότι η Δύση δεν είναι διατεθειμένη ή και δεν μπορεί να μας σώζει αιωνίως, όπως πίστευαν μέχρι και πρόσφατα. Μπορεί ίσως να συνεχίζεται η χρηματοδότησή μας για να μην επέλθει η οικονομική μας κατάρρευση, οι όροι όμως των συμφωνιών είναι αβάστακτοι.

Αυτό, όμως, που τους ανησυχεί περισσότερο είναι ότι η ευρωπαϊκή δύση δεν αποτελεί πλέον το σίγουρο καταφύγιο από τη τουρκική επιθετικότητα. Η προσπάθεια του Βερολίνου να δημιουργήσει στρατηγικό άξονα με την Άγκυρα με θύμα την ελληνική κυριαρχία, αλλά και η προοπτική της μετατροπής όλης της ελληνικής επικράτειας σε hot spot για μουσουλμανικούς πληθυσμούς, δεν απορρίπτονται με ευκολία ως συνωμοσιολογικές θεωρίες.

Ο αμερικανικός παράγοντας, στον οποίο έχει εναποθέσει η πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου και των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων τις τελευταίες του ελπίδες για σωτηρία, έχει διαμηνύσει εγκαίρως ότι ο Τούρκος μπορεί να γίνει ανεξέλεγκτος.

Στο πρόσφατο παρελθόν, η ευμάρεια και η σχετική σταθερότητα του συστήματος έδινε άνεση στην λανθασμένη επιχειρηματολογία να επιπλέει για καιρό. Σήμερα, όμως, που η πυκνότητα του χρόνου αυξήθηκε κατακόρυφα το ψεύδος καταρρέει την επόμενη κιόλας στιγμή. Όσες θεωρίες κι αν κατασκευαστούν, η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα είναι μόνη της, με οξύτατα προβλήματα και εξωτερικές απειλές που θέτουν εν αμφιβόλω την ίδια την ύπαρξή της.

Έχοντας, βέβαια, κατά νου ότι τα έθνη διαθέτουν εφεδρείες που τους επιτρέπουν να ανορθωθούν ακόμη και στις πιο δύσκολες συνθήκες, πρέπει να διατηρούμε τις ελπίδες μας. Αλλά βασική προϋπόθεση για μια ριζική αναγεννητική αλλαγή κατεύθυνσης είναι πριν απ’ όλα να αποδεχθούμε την πραγματικότητα, την θέση μας στο ιστορικό γίγνεσθαι, και μόνον μέσω αυτού του πρίσματος να χαράξουμε την πορεία μας για το αύριο.

Πρέπει να πιστέψουμε ότι αξίζει να υπάρχουμε ως ελληνικό έθνος και όχι απλά ως μια κρατική οντότητα χωρίς εθνικό στίγμα. Όχι μόνον γιατί έτσι θα χαθεί ο ελληνισμός και ό,τι αυτός φέρει έως σήμερα, ενσυνείδητα ή ασυνείδητα, στον παγκόσμιο πολιτισμό, αλλά γιατί σύντομα θα χαθεί και η κρατική οντότητα.

Και θα χαθεί όχι αφομοιωμένη από την ανύπαρκτη παγκοσμιοποιημένη κοινότητα, που φαντασιώνονται και προσμένουν οι πολυάριθμοι εν Ελλάδι οπαδοί του «παγκόσμιου χωριού», αλλά από το εσωτερικό χάος και τις αναθεωρητικές δυνάμεις που εργάζονται ήδη γι’ αυτό. Σε εμάς, και στο εμάς συμπεριλαμβάνεται ο κάθε Έλληνας, εναπόκειται αν θα επιτρέψουμε να γραφούν οι τίτλοι του ιστορικού τέλους.

sotiriosdemopoulos.blogspot.gr

Ανακαλύπτω

Τρεις φυσικοί τρόποι για να αντιμετωπίσετε τον πονόλαιμο

1. Τσάι με μέλι

Πρόκειται το καλύτερο βάλσαμο για τον ερεθισμένο λαιμό. Το μέλι είναι μαλακτικό και διευκολύνει την κατάποση. Για καλύτερο αποτέλεσμα προσθέστε στο τσάι σας μερικά φρέσκα φύλλα μέντας.

2. Αλατόνερο

Οι γαργάρες με χλιαρό αλατόνερο μειώνουν τη φλεγμονή και ανακουφίζουν από τον πόνο. Το μόνο που χρειάζεται είναι να διαλύσετε μία κουταλιά της σούπας αλάτι σε ένα φλιτζάνι ζεστό νερό και να κάνετε γαργάρες. Προσέξτε ωστόσο να μην το καταπιείτε καθώς προκαλεί αφυδάτωση.

3. Πιείτε νερό

Κι όμως και σε αυτή την περίπτωση το νερό είναι σωτήριο. Η κατανάλωση άφθονων υγρών απομακρύνει τη φαγούρα και την ξηρότητα και βοηθά στην γρηγορότερη αποβολή του ιού από το σώμα μέσω της παραγωγής βλέννας.

Ανακαλύπτω