Λόγια της γυναίκας που πληγώνουν τον άνδρα

Πολλοί καλοπροαίρετοι άντρες κάνουν το λάθος να προσπα­θούν να “διορθώσουν” τις γυναίκες τους.

Το ίδιο και πολλές γυναίκες έχουν την ανόητη τάση να θέλουν να “διορθώσουν” τον άντρα τους, ακριβώς τη στιγμή που ο εκείνος μιλάει για κάτι που τον απασχολεί. 

Αρκούν ένα-δυο αρνητικά σχόλια για να σταματήσει ο άντρας να μιλάει. 

Συνήθως η γυναίκα, τη στιγ­μή εκείνη, ούτε που διανοείται ότι ανταγωνίζεται τον άντρα της. Δεν συνειδητοποιεί ότι κάθε προσπάθεια για να τον “βοη­θήσει” ή να τον “διορθώσει” θα είναι προσβλητική για κείνον. Ας εξετάσουμε μερικά παραδείγματα.

Από τον συγγραφέα και ψυχοθεραπευτή, John Gray PhD

Ο Μπιλ και η Μαίρη: Ο Μπιλ είναι ανήσυχος γιατί έβαλε χρέος για την επισκευή του σπιτιού του. Τώρα προσπαθεί να δει πώς θα πληρώσει την εφορία. Eπιστρέφοντας σπίτι, λέει με μάλλον αποκαμωμένο ύφος: «Δεν ξέρω πώς θα πληρώσουμε φέ­τος τους φόρους μας». Η Μαίρη του απαντά: «Το ήξερα ότι έπρεπε να ξοδέψουμε λιγότερα για την επισκευή». Ο Μπιλ σωπαίνει και δεν θέλει να ξαναμιλήσει. Η Μαίρη νιώθει άσχημα και δεν έχει ιδέα πώς τον πλήγωσε.

Αν ο Μπιλ δεν ήταν τόσο εκνευρισμένος, είναι πιθανό να μην είχε ενοχληθεί από το σχόλιο της Μαίρης. Θα είχε πει:

«'Εχεις δίκιο, ξετιναχτήκαμε». Επειδή όμως ο Μπιλ ήταν ήδη εκνευρισμένος και ένιωθε αποκαμωμένος, με το που ανέφερε η Μαίρη τη λέξη επισκευή, νόμισε ότι προσπαθούσε να του κάνει κήρυγμα σχετικά με την υπευθυνότητα. Επίσης ένιωσε πληγω­μένος και προσβεβλημένος γιατί διέκρινε κι άλλα υπονοούμενα στην παρατήρησή της.

«Δεν το πιστεύω ότι είναι δυνατό να λέει τέτοια πράγματα», σκέφτεται. «Μήπως φαντάζεται ότι είμαι ηλίθιος; Λες να πι­στεύει πως δεν το ξέρω ότι έχουμε ξοδέψει πάρα πολλά; Πώς τολμάει να υπαινίσσεται ότι είμαι ανεύθυνος με τα χρήματα. Συ­νήθως έτσι γίνεται, όλοι ξεπερνούν τον προϋπολογισμό τους σε μια επισκευή. Τι το σπουδαίο βρίσκει σ’ αυτό; Πόσο σιχαίνομαι όταν με μεταχειρίζεται σαν να είμαι κανένα παιδί και προσπα­θεί να με αλλάξει. Είναι η τελευταία φορά που της μιλάω για τις σκοτούρες μου. Της είναι τόσο δύσκολο να μ’ ακούει απλώς και να με υποστηρίζει; Αρπάζει την πρώτη ευκαιρία για να με κρίνει».

Ο Τζο και η Μάρθα: Ο Τζο, εκνευρισμένος με τις χαμηλές πωλήσεις που είχε στο γραφείο, επιστρέφει σπίτι σιωπηλός και απόμακρος. Η Μάρθα τον ρωτάει: «Τι συμβαίνει Τζο;»

Ο Τζο απαντά λυπημένα: «Λεν κάναμε τις πωλήσεις που εί­χαμε προγραμματίσει γι’ αυτόν το μήνα».

Η Μάρθα απαντάει: «Τι να κάνουμε, κάθε δουλειά έχει τα σκαμπανεβάσματά της. Δεν νομίζω ότι θα ήταν και τόσο άσχη­μα, αν είχαμε προετοιμαστεί για τέτοιες στιγμές».

Στο σημείο αυτό, ο Τζο κόβει την κουβέντα. Αισθάνεται χω­ρίς στήριξη και θυμωμένος. Από μέσα του σκέφτεται: «Δεν ζή­τησα τη γνώμη της. Πόσο μου τη δίνει όταν αρχίζει το κήρυγ­μα για το πώς πρέπει να ενεργεί ένας επιχειρηματίας. Για ηλί­θιο με περνάει; Ασφαλώς ξέρω ότι κάθε δουλειά έχει τα σκα­μπανεβάσματά της». Εκείνο που χρειαζόταν ο Τζο ήταν να τον ακούσει η Μάρθα και να τον αφήσει να μιλήσει. Οποιαδήποτε συμβουλή που δεν την έχει ζητήσει τη θεωρεί προσβλητική.

Ακόμη και μια συμβουλή, που σκοπό έχει να διευρύνει την αντρική αντίληψη, μπορεί να φέρει απροσδόκητα αποτελέσμα­τα, όπως θα δούμε στην παρακάτω ιστορία.

Ο Στιβ και η Τζάνετ: Ο Στιβ επιστρέφει σιωπηλός στο σπί­τι. Είναι φανερό ότι είναι εκνευρισμένος και σε υπερένταση. Η Τζάνετ, προσπαθώντας να τον ηρεμήσει, τον ρωτάει: «Τι σου συμβαίνει;».

Εκείνος απαντάει: «Μπα, τίποτα. Έχω δυσκολίες με τη γραμματέα μου. Η αντίσταση που προβάλλει σε ό,τι της ζητήσω με κάνει έξαλλο”.

Η Τζάνετ καταλαβαίνει τον εκνευρισμό του, καταλαβαίνει όμως και τη δυσκολία της γραμματέας του όταν αντιμετωπίζει τον Στιβ. Νομίζει ότι εκείνος θα μπορέσει να χειριστεί καλύτε­ρα την κατάσταση αν δείξει κατανόηση και στην άποψη της γραμματέας του. Δεν είναι όμως τώρα η κατάλληλη στιγμή για να του το πει. Εκείνος έχει ανάγκη να νιώσει ότι η σύντροφός του βλέπει με συμπάθεια τη δική του άποψη. Η Τζάνετ όμως...

Με την ελπίδα ότι θα βοηθήσει, του λέει: «Ξέρεις, Βάζω στοίχημα ότι θα είχες καλύτερη ανταπόκριση από τη γραμμα­τέα σου, αν της έδινες την ευκαιρία να την ακούσεις. Της μι­λάς τόσο σπάνια. Πες της αυτό που πραγματικά αισθάνεσαι».

Αμέσως ο Στιβ βουβαίνεται. Πρώτα μένει κατάπληκτος και μετά θυμώνει. Νιώθει προδομένος απ’ τη γυναίκα του. «Πώς τολμάει να πάρει το μέρος της γραμματέας μου!», σκέφτεται. «Η γυναίκα μου πιστεύει ότι εγώ είμαι το πρόβλημα. Ποτέ δεν νομίζει ότι μιλάω αρκετά. Κουβεντιάζω με τη γραμματέα μου. Δεν μ’ ακούει όμως - αυτό είναι το πρόβλημα. Ήμουνα ήδη έξαλλος μ’ εκείνη, τώρα είμαι και με τη γυναίκα μου».

Στην προσπάθειά της να Βοηθήσει τον Στιβ να διευρύνει την κατανόησή του, η Τζάνετ, χωρίς να το θέλει, τον απωθεί.

Ο Ρίκι και π Σάρα: Ο Ρίκι πήγε με τη Σάρα να φάνε σ’ ένα ωραίο εστιατόριο. Περιμένοντας τρία τέταρτα για τραπέζι, ο Ρί­κι άρχισε να εκνευρίζεται. Μίλησε κάμποσες φορές με τον μαι­τρ, προσπαθώντας να επισπεύσει τη διαδικασία. Αρκετά άτομα που ήρθαν μετά απ’ αυτόν είχαν ήδη καθήσει. Ο Ρίκι εκνευρι­ζόταν όλο και παραπάνω, αν και ήξερε πολύ καλά ότι οι και­νούργιοι πελάτες είχαν κλείσει τραπέζι, ενώ αυτός δεν είχε.

Η Σάρα ασφαλώς είπε το μόνο που δεν έπρεπε να πει! Όταν ο Ρίκι είπε: «Είναι απίστευτο πόσο αργούν σ’ αυτό το μέ­ρος!», η Σάρα σχολίασε: «Νομίζεις ότι θα περιμέναμε τόσο πο­λύ αν είχαμε κρατήσει τραπέζι;».

Η απάντηση του Ρίκι είναι ένα θυμωμένο Βλέμμα και μια παγωνιά. Μουρμουρίζει: «Όχι!», ενώ από μέσα του αφρίζει.

Όλος ο θυμός του, που ήταν για τον εαυτό του που δεν εί­χε κλείσει τραπέζι, μετατοπίστηκε στη Σάρα. Έξαλλος με το σχόλιό της, σκέφτεται: «Τι βλακεία ήταν κι αυτή που είπε!... Αν νομίζει ότι είναι τόσο έξυπνη, τότε την άλλη φορά να με πάει αυτή στο εστιατόριο. Αν θέλει κρατήσεις, ας τις κάνει. Δεν πρόκειται να σκάσω. Αλλά μου τη δίνει όταν τα Βάζει μαζί μου. Μήπως νομίζει πως δεν το κατάλαβα ότι έπρεπε να είχα κλεί­σει τραπέζι; Κάνει λες και πρέπει εγώ να θυμάμαι τα πάντα. Ούτε που θέλω να της μιλήσω πια».

Ο Ρίκι ήθελε να είναι η Σάρα με το μέρος του, κι όχι ν’ αδράξει την πρώτη ευκαιρία για να του κάνει παρατήρηση. Το σχόλιό της είχε σκοπό να του υποδείξει πώς μπορούσε ν’ απο- φύγει να περιμένει στο μέλλον και να τον Βοηθήσει να γίνει πιο υπεύθυνος. Αντίθετα, τον ενόχλησε γιατί τόνισε κάτι που ήταν ήδη προφανές. Αυτό που ήθελε ν’ ακούσει από κείνη θα ήταν: «Ναι, αργούν πολύ».

Σε καθένα απ’ αυτά τα παραδείγματα, ο άντρας προσπαθεί να Βρει συναισθηματική στήριξη από τη σύντροφό του και απο­γοητεύεται με κάθε προσπάθειά της να τον Βοηθήσει, να τον συμβουλέψει ή να τον διορθώσει. Είναι σημαντικό να προσέ­ξουμε ότι σε όλα τα παραδείγματα, ο άντρας δεν ζητούσε ούτε συμβουλή ούτε Βοήθεια. Απλά συζητούσε κι επιθυμούσε μια παθητική στήριξη απ’ τη σύντροφό του. Αντίθετα, εκείνη προ­σπάθησε να τον βοηθήσει να γίνει καλύτερος.

Αυτό είναι ένα λάθος που κάνουν συχνά οι γυναίκες, χωρίς να υποψιάζονται πόσο προσβάλλουν τον άντρα που είναι κοντά τους. Οι άντρες έχουν κι αυτοί τη γυναικεία πλευρά τους, και πότε πότε νιώθουν την ανάγκη να μοιράζονται τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους για να αισθανθούν καλύτερα. Όταν συμ­βαίνει αυτό, οι γυναίκες κάνουν λάθος να τους κλείνουν το στό­μα. Αρκούν μερικές τέτοιες δυσάρεστες εμπειρίες για να πάψει ο άντρας να μοιράζεται αυτό που έχει ανάγκη να μοιραστεί.

Ανακαλύπτω

Είστε σε ηλικία που πλησιάζετε τα 30; Καλό είναι να επαναπροσδιορίσετε τη συμπεριφορά σας!

Ολοι οι άνθρωποι έχουμε καλές και κακές συνήθειες στην καθημερινότητά μας και αυτό φυσικά συμπεριλαμβάνει και τα ερωτικά ραντεβού μας. 

Οι περισσότεροι αλλάζουν συνήθειες όσο περνούν τα χρόνια αφού έχουν βγει με αρκετούς ανθρώπους, έχουν κάνει διάφορες σχέσεις και έχουν μάθει από τα λάθη του παρελθόντος. Αν είστε σε ηλικία που πλησιάζετε τα 30 καλό είναι να επαναπροσδιορίσετε τη συμπεριφορά σας και να αποφασίσετε ποιες συνήθειες θα κρατήσετε και ποιες όχι. 

Αρχικά καθήστε και σκεφθείτε τι ήταν σημαντικό για εσάς σε ένα σύντροφο όταν ήσασταν νεότεροι. Το σίγουρο είναι οτι αυτά που είναι σημαντικά για εσάς πλέον είναι εντελώς διαφορετικά από τότε. Και αυτό έχει συμβεί γιατί είχατε περισσότερες εμπειρίες, ωριμάσατε και κυρίως αυτά που χρειάζεστε τώρα δεν έχουν καμία σχέση με όσα χρειαζόσασταν στο παρελθόν.

Αν ακόμα βγαίνετε ραντεβού σα να είστε 22 χρονών και αποκλείεται πιθανούς υποψήφιους συντρόφους επειδή δεν ντύνονται τέλεια ή τους αρέσει να παίζουν Playstation μάλλον ήρθε η ώρα να αλλάξετε τα πράγματα. 

Σταματήστε λοιπόν:

1. Να πιστεύετε ότι όλοι οι άντρες είναι ίδιοι

Μπορεί να έχετε πληγωθεί στο παρελθόν αλλά κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός και μοναδικός. Αν σας πλήγωσε κάποιος στο παρελθόν αυτό δε σημαίνει ότι θα το κάνει κι αυτό το νέο άτομο. Πρέπει να κρίνετε το κάθε άτομο σαν ξεχωριστή περίπτωση και για το πως σας συμπεριφέρονται. Αν δεν δείξετε εμπιστοσύνη θα σπρώξετε αυτό το άτομο μακριά σας και θα το πληγώσετε αφού θα το κατηγορείτε για πράγματα που δεν κάνει.

2. Nα μην είστε ο εαυτός σας

Σταματήστε τα παιχνίδια. Να νιώθετε σιγουριά για το ποιος είστε. Αν δεν είστε σταματήστε τα ραντεβού, δουλέψτε με τον εαυτό σας και επιστρέψτε όταν είστε έτοιμοι. Αν στα 30 σας δεν είστε σίγουροι για το ποιος είστε ή για το τι θέλετε δεν είναι κακό αλλά θα πρέπει να το βρείτε πριν προχωρήσετε. Αν είστε ευχαριστημένοι με το ποιος είστε και αν ξέρετε τι θέλετε είναι η καλύτερη πληροφορία όταν ψάχνετε για μια σχέση.

3. Να αλλάζετε το πρόγραμμά σας

Δεν πρέπει να υπάρχει η εντύπωση ότι είστε διαθέσιμοι οποιαδήποτε στιγμή. Δεν πρέπει να τηλεφωνούν κι εσείς να τα παρατάτε όλα και να τρέχετε. Θα πρέπει να κάνετε τη ζωή σας και να ακολουθείτε το πρόγραμμά σας και να μην αλλάζετε τίποτα αν το άτομο που μόλις γνωρίσατε σας τηλεφωνεί τελευταία στιγμή. Αν ενδιαφέρεται πραγματικά θα φροντίσει να σας ενημερώνει νωρίτερα.

4. Nα παρακολουθείτε online τα άτομα που βγαίνετε ραντεβού

Eίστε ένα μοναδικό και ενδιαφέρον άτομο. Έχετε πράγματα να κάνετε και ανθρώπους να δείτε. Δεν υπάρχει λόγος να περνάτε το χρόνο σας κολλημένοι στο τηλέφωνό σας ψάχνοντας τι κάνει το άτομο που σας ενδιαφέρει όταν δεν είστε μαζί. Το πιθανότερο είναι ότι δεν κάνουν το ίδιο για εσάς ενώ εσείς στερείτε από τον εαυτό σας την ευκαιρία να περάσετε καλά αντί να κάθεστε να κατασκοπεύετε.

5. Να μοιράζεστε υπερβολικά πολλές πληροφορίες για την αισθηματική σας ζωή

Όταν τελειώνετε ένα ραντεβού με ξινίλα ή κάνετε μια δημόσια ανάρτηση στα social media για το πόσο απαίσιο ήταν το ραντεβού σας μπορεί να σας γυρίσει μπούμερανγκ. Είναι σημαντικό να κρατάτε ένα επίπεδο γιατί πότε δεν ξέρετε με ποιο τρόπο ή πότε αυτό το άτομο μπορεί να επιστρέψει στη ζωή σας ή ποιον μπορεί να γνωρίζει. Ένας καλός κανόνας είναι: Αν δε θέλετε να το διαβάσει το αφεντικό σας ή ένας μελλοντικός υποψήφιος σύντροφός σας τότε κρατήστε το για τον εαυτό σας.

6. Να είστε υπερβολικά επιλεκτικοί

Tην περίοδο που δεν ψάχνατε για μια σοβαρή σχέση μπορούσατε να σκεφτείτε ένα σωρό χαζούς λόγους για να απορρίψετε κάποιον. Όσο μεγαλώνετε θα πρέπει να γίνετε λίγο λιγότερο επιλεκτικοί και λίγο περισσότερο ρεαλιστικοί και να αναγνωρίσετε ότι κανείς δεν είναι τέλειος χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι δεν μπορεί να είναι τέλειος για εσάς. Αν έχει κάποιο μικρό ελλάτωμα αυτό σημαίνει ότι πρέπει να απορρίψετε αυτό τον άνθρωπο ή σημαίνει ότι πρέπει εσείς να γίνεται λίγο πιο ευέλικτοι;

7. Να πέφτετε με τα μούτρα σε νέες σχέσεις

Υπάρχουν σίγουρα άτομα που γνωρίζετε που αλλάζουν τις σχέσεις τους σα τα πουκάμισα χωρίς να σκέφτονται πολύ. Ήρθε η ώρα να αρχίσετε να κάνετε λίγο πιο αργά βήματα ώστε να γνωρίσετε αυτόν που βγαίνετε ραντεβού κι έτσι να χτίσετε γερά θεμέλια για τη σχέση που θέλετε δίνοντας της καλύτερες πιθανότητες επιτυχίας.

womantoc.gr

Ανακαλύπτω

Δείτε την νούμερο 1 αιτία διαζυγίου παγκοσμίως!

Την επόμενη φορά που θα καβγαδίσετε με το σύντροφό σας, αποφύγετε να σουφρώσετε τα χείλη αποστρέφοντας το βλέμμα σας. Η έκφραση αυτή του προσώπου σας μπορεί να έχει πολύ πιο σοβαρές επιπτώσεις στη σχέση σας απ' όσο νομίζετε. 

Ο Τζον Γκότμαν, ειδικός στη θεραπεία ζεύγους, μετά από σαράντα χρόνια ερευνών σε ζευγάρια, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η βασική αιτία διάλυσης ενός γάμου δεν είναι ούτε οι εξωσυζυγικές περιπέτειες ούτε η απώλεια του πάθους, όπως ίσως νομίζαμε, αλλά κάτι πολύ πιο σημαντικό που είναι η περιφρόνηση.

Είναι φυσιολογικό να τσακωνόμαστε με τον σύζυγο μας. Όταν όμως οι διαφωνίες μας κάνουν πάντα και τους δύο να βράζουμε από αγανάκτηση –οι καρδιακοί παλμοί μας να επιταχύνουν, η επιδερμίδα μας να ιδρώνει, το στομάχι μας να γίνεται κόμπος– τότε «δεν μπορούμε να επεξεργαστούμε νέα δεδομένα, χάνουμε την αίσθηση του χιούμορ και τη δημιουργικότητά μας» εξηγεί ο ψυχοθεραπευτής Μάικ ΜακΝάλτι, συνεργάτης του Γκότμαν στο ομώνυμο ινστιτούτο (Gottman Institute).Το αποτέλεσμα είναι οι καβγάδες να οδηγούν σε αδιέξοδο, τα προβλήματα στη σχέση μας να διαιωνίζονται, με αποτέλεσμα να παραδίδουμε τα όπλα και μακροπρόθεσμα να οδηγούμαστε στη συναισθηματική ψυχρότητα.

Η περιφρόνηση, εξηγεί ο ΜακΝάλτι, η οποία κάνει έξω φρενών το σύντροφό μας. Ίσως του τη δείχνουμε χωρίς να το συνειδητοποιούμε, με εκφράσεις προσώπου ή με δηλώσεις που κρύβουν ένα αίσθημα ανωτερότητας απέναντί του. «Για παράδειγμα, όταν οι σύντροφοι συζητούν πώς να διατηρήσουν το σπίτι τους καθαρό, μπορεί να πει ο ένας στον άλλο “στην οικογένειά μου μας ενδιέφερε περισσότερο η καθαριότητα...”, αφήνοντας να εννοηθεί η συνέχεια: “...απ' όσο στη δική σου οικογένεια”. Έτσι υπονοούμε το εξής: “Η οικογένειά μου είναι ανώτερη από τη δική σου”». Όπως προσθέτει ο ΜακΝάλτι, οι τελειομανείς είναι πιθανότερο να πέσουν σε τέτοια ατοπήματα.

Αν πάντως αναγνωρίζετε στις παραπάνω περιγραφές τη σχέση σας, μπορείτε να αρχίσετε να διαχειρίζεστε καλύτερα τις εντάσεις σας προτού να είναι αργά. Οι παρακάτω αλλαγές είναι «σχετικά απλές, αλλά μπορούν να κάνουν τη διαφορά», σύμφωνα με τον Μακ Νάλτι:


Αποφεύγετε εκφράσεις προσώπου και φράσεις που δείχνουν περιφρόνηση.

Αναπροσαρμόστε τις προσδοκίες που έχετε από το σύντροφό σας. Κακά τα ψέματα, όπως υποστηρίζει ο ΜακΝάλτι, πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζετε μαζί του δεν θα λυθούν ποτέ, επομένως θα χρειαστεί να κάνετε και συμβιβασμούς για να σώσετε τη σχέση σας.

Αν νιώθετε την ανάγκη να του κάνετε παράπονα, μιλήστε για τα δικά σας συναισθήματα σχετικά με μια κατάσταση χωρίς να τον κατηγορήσετε.

Όταν ο σύντροφός σας σας λέει την άποψή του, προσπαθήστε να την ακούσετε προσεκτικά αντί να σπεύσετε να εκφράσετε τη δική σας. «Αυτό βοηθάει τους συντρόφους να είναι πιο υπομονετικοί στο διάλογο» λέει ο ΜακΝάλτι.

Ανακαλύπτω

Ο φόβος της μοναξιάς όταν είμαστε σε σχέση ή όταν χωρίζουμε!

Το τέλος μιας σχέσης 

Δεν εξελίσσονται ούτε επιβιώνουν όλες οι σχέσεις, γιατί η καθεμιά είναι μοναδική και υπόκειται στη δική της μοίρα. Πολλές φορές συνιστά τιμή οτη ζωή και στη σχέση να χωρίζουν οι σύντροφοι.

Κατά την πορεία της σχέσης, οι δύο σύντροφοι λαμβάνουν διαφορετικές θέσεις: τη μια, διατηρούν και σέβονται τα όριά της, την άλλη, αντιθέτως, προσπαθούν να τα ξεπεράσουν και να τα επεκτείνουν. Όταν παρατηρείται σύγκρουση μεταξύ των δύο, τότε το ζευγάρι έρχεται αντιμέτωπο με δύσκολες επιλογές.

Όταν δουλεύουμε με ζευγάρια που βρίσκονται σε σοβαρή κρίση, καθιστούμε σαφές ότι συχνά οι σχέσεις προκαλούν μεγάλο πόνο και φέρνουν στην επιφάνεια σκοτεινές πλευρές του εαυτού μας, που δεν φανταζόμαστε ότι μπορεί να υπάρχουν. 

"Ισως πρόκειται για σημάδια ότι η σχέση πρέπει να αλλάξει. Σεβόμαστε το θάρρος που δείχνουν, φανερώνοντας τις δυσκολίες τους, αλλά παράλληλα ξέρουμε πως κάθε άνθρωπος έχει τα όριά του. 

Το ίδιο το ζευγάρι πρέπει να ερμηνεύσει αν τα σημάδια αυτά στη σχέση τους υπονοούν ένα δύσκολο στάδιο αλλαγής ή το οριστικό τέλος. Αυτό θα πρέπει να το αποφασίσουν μόνοι οι δύο σύντροφοι. Μόνον αυτοί θα δώσουν τέλος στη σχέση τους.

Εδώ, το δίλημμα είναι μεταξύ της ευθύνης προς τη μοίρα της ψυχής μας και προς αυτή της σχέσης μας. Αυτή την ιδιαίτερη στιγμή της ζωής μας, οφείλουμε να απαντήσουμε στο κρίσιμο ερώτημα «πού πάω, και ποιος θέλει να έλθει μαζί μου...» και να προσπαθήσουμε να θέσουμε στη σειρά τις προτεραιότητές μας. 
Αυτό δεν είναι εύκολο. 

Αλλά όταν μάθουμε να ακούμε την εσωτερική μας φωνή, να εκφράζουμε τα αληθινά μας αισθήματα και να εμπιστευόμαστε τον κύκλο ζωή-θάνατος-ζωή της σχέσης, τότε θα έχουμε το κουράγιο να ακούσουμε το καμπανάκι του τέλους.

Αυτό το μήνυμα το αντιλαμβάνονται όμως και οι δυο σύντροφοι;

Πιθανότατα, αν ο ένας από τους δυο είναι ανικανοποίητος, τότε δύσκολα ο άλλος μπορεί να αισθάνεται ολοκληρωμένος. Ισως ο φόβος της μοναξιάς να κάνει τους δύο συντρόφους να προσκολλώνται σε μια αμοιβαία δυστυχία ή να ελπίζουν μάταια ότι τα πράγματα θα αλλάξουν από μόνα τους μια ωραία πρωία. Αυτού του είδους η παθητικότητα δεν φέρνει τίποτε καλό. 

Η αλλαγή μπορεί να σημαίνει ότι ο ένας σύντροφος εγκαταλείπει τη σχέση και παρότι αυτό είναι κατανοητό, ο σύντροφος που μένει μόνος συνήθως κατηγορεί αυτόν που φεύγει, και εντέλει κανείς τους δεν μπαίνει στον κόπο να απαντήσει στο οδυνηρό ερώτημα γιατί δεν έκαναν τίποτε για να αποφυγουν το χωρισμό.. .

Αν δεν καταλάβετε και δεν αναλάβετε τις ευθύνες σας, τότε το τέλος της σχέσης θα είναι άγονο. Ο μόνος τρόπος για να ξε-φύγετε από το παιχνίδι της ενοχής/κατηγόριας είναι να αναλάβετε την ευθύνη για τη ζωή σας, να συνειδητοποιήσετε τη συμπεριφορά σας κι έτσι να εκτιμήσετε μόνοι τις αξίες σας. 

Όταν διεκδικήσετε την ευθύνη για τη ζωή σας, κανείς δεν μπορεί να σας κάνει να νιώσετε ένοχοι, ούτε να σας κατηγορήσει ή να σας κρίνει, αν εσείς δεν θέλετε.

Αν οι δυο σύντροφοι τα συνειδητοποιήσουν όλα αυτά, τότε ο χωρισμός τους μπορεί να είναι χρήσιμος και να μετατραπεί σε μήτρα μιας νέας ζωής. 

Και μαζί και μόνοι είτε χωρίσουμε είτε είμαστε μαζί 

Είτε χωρίσουμε, είτε μείνουμε μαζί με το ταίρι μας, το θέμα είναι να έχουμε την ικανότητα να αντέχουμε τη μοναξιά μας. Οι διαφωνίες που ξεπεράστηκαν μπορούν να δράσουν και ως καθαρτήριο για τα άτομα, που θα γνωρίσουν έτσι καλύτερα τον βαθύτερο εαυτό τους και τις αξίες τους. Η σχέση, έτσι όπως ήταν, πρέπει να τελειώσει.

Μερικές φορές, η εμπειρία της αγάπης μπορεί να επιφέρει το θάνατο των παλιών τρόπων αλληλεξάρτησης. Και ο άνθρωπος μπορεί να νιώσει μια νέα αυτοπεποίθηση στον έρωτα, που θα του δώσει την απαραίτητη ενέργεια για να επενδύσει σε ένα νέο τρόπο ζωής. 

Μπορεί να ξαναγίνει «εγωιστής» και να προκαλέσει τον σύντροφό του. Τώρα, και οι δυο μπορεί να αποκτήσουν την ευκαιρία για ένα νέο κοινό ξεκίνημα, χωρίς ασυνείδητους συμβιβασμούς με ανταλλάγματα.  Μην ξεχνάτε ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ αδιαφορίας και αποδέσμευσης μέσα σε μια σχέση. 

Η αδιαφορία σηματοδοτεί το τέλος της σχέσης, αλλά είναι πιθανόν το ζευγάρι να συνεχίσει να είναι μαζί, αν το επιλέξει. Η αποδέσμευση είναι η ικανότητα να αναγνωρίσει ο καθένας τον εαυτό του και να διαχωριστεί από τον άλλον, παραμένοντας σε μια κοινή πορεία στη σχέση, που περιλαμβάνει και τους αγκαλιάζει και τους δύο. 

"Οταν η αποδέσμευση βιώνεται για πρώτη φορά, μπορεί να προκαλέσει φόβο στους συντρόφους, που ίσως νομίσουν ότι τελείωσε ο έρωτάς τους. Όταν όμως αρχίσει να γίνεται αισθητή η εσωτερική τους ολοκλήρωση και πάψει η προβολή, τότε αρχίζει η δυνατότητα της αληθινής αγάπης και της βαθύτερης σχέσης.

Όταν αυτό συμβεί και στους δύο συντρόφους, μια νέα αγάπη γεννιέται, που έχει ρίζες και στηρίζεται στην αγάπη για τον εαυτό μας, όχι εγωιστική, αλλά μια βαθύτερη αγάπη της ψυχής μας. Δεν αναζητούμε την ολοκλήρωση μέσω του συντρόφου μας, αλλά αναλαμβάνουμε την ευθύνη του εαυτού μας και τιμούμε διαφορετικά τον άνθρωπό

Ο γερμανός ποιητής Ράινερ Μαρία Ρίλκε αναφέρει πολύ εύστοχα ότι το ύψιστο καθήκον των δύο εραστών είναι να γίνουν οι φύλακες της μοναξιάς τους. Είναι η ώριμη κατάληξη δύο ανθρώπων χωρίς προκαταλήψεις, που έμαθαν από τον κύκλο της ζωής και του θανάτου, επιστρέφοντας και διεκδικώντας την «αθωότητά» τους.

Χρειάζεται να υπάρχει ένα ισχυρό «εμείς» για να είμαστε μόνοι, μαζί.

Κείμενο του συγγραφέα Nick Duffell

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Πώς θα μείνετε αξέχαστη όταν συναντάτε κάποιον για πρώτη φορά!

Όλοι θέλουν να είναι σαγηνευτικοί όταν βλέπουν κάποιον για πρώτοι φορά και σίγουρα όλοι θέλουν να μείνουν αξέχαστοι. 

Αλλά το να αφήσεις μια καλή εντύπωση όταν βρίσκεται σε μια παρέα για πρώτη φορά αποδεικνύεται πως είναι τις περισσότερες φορές μια δύσκολη υπόθεση.

Σύμφωνα με το business insider οι επιλογή σωστών λέξεων και συγκεκριμένες κινήσεις μπορεί να σε «μετατρέψουν» σε βασίλισσα της παρέας.

Την απάντηση στο ερώτημα: «Πώς μπορώ να μείνω αξέχαστη όταν συναντώ κάποιον για πρώτη φορά» δίνει το website ερωτώ-απαντήσεων Quora.

Ακολουθήσετε τις συμβουλές και θα λάμψετε:  

«Μπες» στη συζήτηση

Σίγουρα το πιο εύκολο πράγμα είναι να στέκεσαι και να ακούς τους άλλους να μιλάνε χωρίς εσύ να συμμετέχεις. Είναι ένας ασφαλής τρόπος για να μη εκτεθείς αλλά και ένας σίγουρος τρόπος να περάσεις απαρατήρητη. Αυτό επισημαίνει στο lovelifeSolved.com ο Τζούλιαν Ρέσιγνερ σύμβουλος σχέσεων και ιδρυτής της ιστοσελίδας προτρέποντας τους αναγνώστες να μη αφήσουν τον φόβο να τους κυριεύσει.«Μιλήστε, ρωτήστε, μοιραστείτε τις δικές σας ιστορίες».

Να είσαι αληθινή

Οι περισσότεροι άνθρωποι κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης και ειδικά όταν βρίσκονται ανάμεσα σε άγνωστους ανθρώπους αποφεύγουν να εκφράσουν ξεκάθαρα την άποψη τους ειδικά αν είναι αμφιλεγόμενη και ριζοσπαστική φοβούμενοι πως δεν θα γίνουν αποδεκτοί.  

Εάν θέλετε πραγματικά να μείνε αξέχαστη, πρέπει να πείτε τη γνώμη σας χωρίς να προσβάλλετε κάποιον και χωρίς να τον υποτιμήσετε.

«Οι άνθρωποι θυμούνται τα ''άκρα'' και όχι τη μετριότητα» γράφει ο Ρέσιγνερ συμβουλεύοντας όσους ενδιαφέρονται να ξεχωρίσουν και να να μείνουν αξέχαστοι να εκφράζουν ξεκάθαρα τη γνώμη τους ακόμα και αυτή κάνει τους συνομιλητές τους να κοκκινίσουν.  

Δώσε ασυνήθιστες απαντήσεις σε συνηθισμένες ερωτήσεις

«Σπάσε» τους κανόνες την πρέπουσας κοινωνικής συμπεριφοράς, συμβουλεύει ο Ρέσιγνερ, αλλά κάνε το με θετικό τρόπο.

Ο ίδιος προτείνει να δίνουμε ασυνήθιστες και χιουμοριστικές απαντήσεις σε συνηθισμένες ερωτήσεις του τύπου: «Πώς είσαι;» ή «Τι κάνεις;». «Αξίζει να κάνεις την προσπάθεια μια και κατά τη διάρκεια της ζωής σου θα απαντήσεις στις ερωτήσεις αυτές εκατομμύρια φορές» δηλώνει.

Προκάλεσε συναίσθημα

Τη συμβουλή αυτή ο Ρέσιγνερ την δανείστηκε από τη συγγραφέα και ποιήτρια Μάγια Αγγέλου:  «Ξέρω ότι οι άνθρωποι θα ξεχάσουν αυτά που είπες, θα ξεχάσουν τι έκανες, αλλά δεν θα ξεχάσουν ποτέ τον τρόπο που τους έκανες να νιώσουν».

Για να μείνεις λοιπόν «ανεξίτηλος» στην μνήμη κάποιου χρειάζεται να τον κάνεις να αισθανθεί κάτι έντονο και κατά προτίμηση κάτι καλό.

Πως να το κάνεις αυτό σε μια φιλική κουβέντα; «Δείξε ευαισθησία, κάνε τον να γελάσει, κάνε ένα λάθος και ζήτα συγγνώμη, ''ανέβασε'' το ''εγώ'' του, πες ιστορίες, πρόσφερε τη βοήθειά σου» συμβουλεύει ο Ρέσιγνερ.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Χωρίσατε; Ε, τότε είναι ώρα για ένα γλυκό!

Ένα γλυκό φέρνει πάντα τα πιο ευχάριστα συναισθήματα, ακόμη και όταν έχει να κάνει με χωρισμό.

Αυτό σκέφτηκε και η Isabella Giancarlo όταν χώρισε και δημιούργησε το πιο περίεργο Project.

Η ιστοσελίδα της λέγεται «Eat Your Heart Out» και δεν σε προτρέπει να φας με την ψυχή σου, αλλά να «βγάλεις τα εσώψυχά σου» πάνω σε ένα γλυκό.

Στην προσπάθειά της να δόση μία πιο γλυκιά νότα στις λέξεις που της ράγισαν την καρδιά, η designer από το Μπρούκλιν, έφτιαξε μία υπέροχη κερασόπιτα, όπου πάνω έγραφε τα τελευταία λόγια που της είπε το αγόρι της, όταν της ζήτησε να χωρίσουν.

Ουσιαστικά, το project συνδυάζει μηνύματα χωρισμού με εικόνες γλυκών, δημιουργώντας ένα mix συναισθημάτων σε όποια τα δει. Από την μία μπορείς να το χαρακτηρίσεις το γλυκό του χωρισμού ή της εκδίκησης.

Η Isabella μας προτρέπει να κάνουμε ότι και αυτή. Αν δηλαδή σας χώρισαν λέγοντας κουβέντες που σας στεναχώρησαν πολύ, φτιάξτε ένα γλυκό με αυτά τα λόγια και απολαύστε το. Ίσως νιώσετε καλύτερα.

Μέχρι στιγμής, οι ατάκες που χρησιμοποιεί είναι από δικές της εμπειρίες ή των φίλων της. Τώρα μπορείτε να δείτε κι εσείς την δική σας πικρή ιστορία να γίνεται η πιο γλυκιά πίτα, αρκεί να την στείλετε στο website της.

(Μπορούμε ακόμη να μείνουμε φίλοι)

(Δεν νομίζω πως σε αγάπησα πραγματικά)

(Δεν έχει να κάνει με σένα, αλλά με μένα)

(Λυπάμαι πολύ)

(Ελπίζω να σε συναντήσω σε ένα χρόνο)

(Προσπαθήσαμε)

(Δεν μπορώ να πω πως δεν προσπαθήσαμε)

(Δεν μπορώ να το κάνω αυτό)

(Δεν είναι αρκετό αυτό)

(Είμαι κατεστραμμένη)

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Τρεις στους δέκα άντρες κακοποιούνται σωματικά από γυναίκες στην Ελλάδα!

Τρεις στους δέκα άντρες κακοποιούνται σωματικά από τη γυναίκα στην Ελλάδα της κρίσης, ενώ επτά στους δέκα πέφτουν θύματα ψυχολογικής βίας, σύμφωνα με ευρωπαϊκή μελέτη, όπως αναφέρει η συμβουλευτική ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια Φρόσω Φωτεινάκη, στο «Πρακτορείο FM».

Η κ. Φωτεινάκη από το κλινικό της έργο την τελευταία εξαετία, διαπιστώνει περισσότερο μορφές ψυχολογικής ή οικονομικής βίας, γιατί όπως λέει, σπάνια ένα ζευγάρι φέρνει στο γραφείο το θέμα της σωματικής βίας και δυστυχώς είναι κάτι που συνήθως καλύπτεται πίσω από κλειστές πόρτες.

Ως προς την οικονομική βία εντοπίζει περισσότερα κρούσματα από τον άνδρα προς τη γυναίκα, όπου ο σύντροφος απαιτεί τον απόλυτο έλεγχο, των εσόδων και των εξόδων της γυναίκας, κάνοντάς την να χάνει κάθε αυτονομία.

«Αυτό που βλέπουμε για τον άνδρα που περισσότερο έχει γαλουχηθεί με τον κοινωνικό ρόλο του κουβαλητή, είναι ότι το να χάνει αυτό το ρόλο, φέρνει επιθετικότητα. Για να εξισορροπήσει δηλαδή αυτό το έλλειμμα που αποκτά ψυχολογικά, επιτίθεται στη γυναίκα και προσπαθεί να τη μειώσει», αναφέρει χαρακτηριστικά η κ. Φωτεινάκη.

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:

Ερ.: Τι στοιχεία έχετε για την ενδοοικογενειακή βία, στην ελληνική πραγματικότητα, έτσι όπως αυτή διαμορφώνεται τα τελευταία χρόνια;

Απ.: Η ενδοοικογενειακή βία με την οικονομική κρίση, έχει αυξηθεί τόσο για τον άνδρα όσο και για τη γυναίκα. Όσον αφορά τη βία την οποία υφίσταται η γυναίκα, η πιο πρόσφατη έρευνα που έχουμε στα χέρια μας είναι του 2013 από την Εταιρεία Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας, η οποία μας δείχνει ότι τα κρούσματα βίας, σωματικής, λεκτικής ή σεξουαλικής έχουν αυξηθεί κατά 47% μέσα στην οικονομική κρίση, με μία στις τρεις γυναίκες πια, να έχει πέσει θύμα σωματικής βίας. 

Τώρα όσον αφορά τον άνδρα -γιατί πλέον και ο άντρας λαμβάνει βία- κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης έχουμε στοιχεία, μέσα από μία ευρωπαϊκή μελέτη, της οργάνωσης Domestic Violence in Europe, η οποία έγινε σε Ελλάδα, Βρετανία, Βέλγιο, Ουγγαρία, Σουηδία, Πορτογαλία, Γερμανία και Ισπανία. Βλέπουμε λοιπόν από τη μελέτη ότι οι Έλληνες άνδρες πέφτουν θύματα ψυχολογικής βίας σε ποσοστό 72%, ενώ έχουν υποστεί σωματική βία σε ποσοστό 31,7%. 

Στην Ελλάδα, την Ουγγαρία, το Βέλγιο και την Ισπανία, εντοπίστηκαν μάλιστα τα συχνότερα κρούσματα ψυχολογικής βίας στον άνδρα, ενώ όσον αφορά τη σωματική βία η Ελλάδα έρχεται πρώτη με το 31,7% και ακολουθεί η Αγγλία με 15,1% και το Βέλγιο με 14,2%. Τα στοιχεία της μελέτης ουσιαστικά σταματούν το 2010, ωστόσο οι εκτιμήσεις των ειδικών, είναι ότι αυτά τα ποσοστά έχουν αυξηθεί, αλλά δεν έχουμε νεότερες καταγραφές.

Και τονίζω το μεγάλο ποσοστό της ψυχολογικής βίας, αλλά και της σωματικής βίας -γιατί πραγματικά ο άνδρας λαμβάνει και σωματική βία μέσα στο σπίτι του και μάλιστα μία μορφή βίας που σπάνια θα παραδεχτεί γιατί αισθάνεται ότι απειλείται ακόμα περισσότερο η εικόνα του, αν βγει προς τα έξω και αποκαλύψει κάτι τέτοιο.

Ερ.: Δηλαδή τρεις στους δέκα Έλληνες τρώνε ξύλο;

Απ.: Ακριβώς. Και μάλιστα μιλάμε για ελαφριάς μορφής σωματική βία, δηλαδή η γυναίκα τραβάει απότομα τον άνδρα, τον σπρώχνει, του πετάει αντικείμενα, τον χαστουκίζει. Αυτές είναι οι μορφές σωματικής βίας που παρατηρούμε όλο και πιο συχνά πια, από τη γυναίκα προς τον άνδρα.

Ερ.: Και ο λόγος είναι ότι πια ο άνδρας «δεν τα φέρνει»;

Απ.: Ο λόγος είναι ότι ο άνδρας αποδομείται όλο και περισσότερο ως προς το ρόλο του, ως προς την εικόνα του, η γυναίκα αγανακτεί πολύ συχνά, γιατί έχει μείνει μόνη σε όλο αυτό και φυσικά αυτές οι καταστάσεις αφορούν σχέσεις που ούτως ή άλλως δεν είχαν γερά θεμέλια επικοινωνίας και κατανόησης.

Ερ.: Εσείς από το κλινικό σας έργο τι παρατηρείτε από το 2010 και εντεύθεν;

Απ.: Αυτό που βλέπω εγώ είναι πιο πολύ οι μορφές ψυχολογικής ή οικονομικής βίας. Σπάνια θα δούμε ένα ζευγάρι να φέρνει το θέμα της σωματικής βίας στο γραφείο, δυστυχώς. Δεν μιλάνε, για αυτό. Είναι σκοτεινοί αριθμοί. Βλέπω ότι η οικονομική κρίση έχει φέρει μία κρίση ρόλων, κρίση ταυτότητας στο ζευγάρι, αλλά και ένα θυμό, μία επιθετικότητα, μέσα στις σχέσεις και φαίνεται πως το χρόνιο πλέον άγχος, έξι χρόνια μετά, έχει εξαντλήσει το άτομο, έχει εξαντλήσει τον αυτοέλεγχο, έχει καταργήσει το διάλογο και βέβαια η επιθετικότητα είναι το μέσο επιβολής πια στα ζευγάρια.

Ερ.: Η οικονομική βία πώς σχηματοποιείται και πιο πολύ από ποιον ασκείται: από τον άνδρα προς τη γυναίκα ή από τη γυναίκα προς τον άνδρα;

Απ.: Περισσότερο παρατηρούμε κρούσματα οικονομικής βίας, οικονομικού ελέγχου από τον άντρα προς τη γυναίκα. Και να σας πω με ποιον τρόπο σχηματοποιείται: Όταν ο σύντροφος απαιτεί τον απόλυτο έλεγχο, των εσόδων και των εξόδων της γυναίκας, για παράδειγμα και της αφαιρεί το δικαίωμα να διαχειρίζεται μόνη το μισθό ή το μερίδιο που της αναλογεί από τα έσοδα του σπιτιού, κάνοντάς την να χάνει κάθε αυτονομία. 

Βλέπουμε λοιπόν πολλά κρούσματα οικονομικού ελέγχου από τον άνδρα προς τη γυναίκα, ενώ στην αντίθετη περίπτωση, όπου η γυναίκα μπορεί να έχει τα ηνία του οικονομικού ελέγχου, όταν ο άνδρας μένει άνεργος, δεν παρατηρούμε τη γυναίκα να ασκεί στον άνδρα οικονομική βία σε τέτοιο βαθμό. 

Ίσως γιατί η γυναίκα έχει μάθει να μοιράζεται ούτως ή άλλως ή και να παραχωρεί τη διαχείριση. Αυτό που βλέπουμε όμως για τον άνδρα, που περισσότερο έχει γαλουχηθεί με τον κοινωνικό ρόλο του κουβαλητή, είναι ότι το να χάνει αυτό το ρόλο, φέρνει επιθετικότητα. Για να εξισορροπήσει δηλαδή αυτό το έλλειμμα που αποκτά ψυχολογικά, επιτίθεται στη γυναίκα και προσπαθεί να τη μειώσει.

Ερ.: Για να επανέλθω στο θέμα της σωματικής βίας: Μπορεί ένας άνδρας με τη βοήθεια ειδικού να αλλάξει και να «κοντύνει το χέρι του»;

Απ.: Εδώ πραγματικά θα είμαι κάθετη. Ο μόνος τρόπος για να αλλάξει συμπεριφορά ένα βίαιο άτομο είναι να αντιληφθεί το ίδιο ότι έχει πρόβλημα και ότι κάνει κακό στον εαυτό του και στο περιβάλλον του. Μόνον τότε και μόνο με την κατάλληλη βοήθεια του ειδικού ψυχιάτρου, ή ψυχολόγου, το άτομο μπορεί να αλλάξει τη συμπεριφορά του. 

Πρέπει δηλαδή να απευθυνθεί σε ειδικό. Και πρέπει εδώ να πω ότι κάποιες φορές πίσω από μία κακοποιητική συμπεριφορά, ενδέχεται να κρύβεται και ψυχοπαθολογία και δυστυχώς η οικονομική κρίση έχει παίξει και εδώ καταλυτικό ρόλο, με τους ανθρώπους να μη μεριμνούν για την ψυχική τους υγεία, προς αποφυγή οικονομικού κόστους. 

Επίσης θα πρέπει να πούμε ότι η σύντροφος, ή το περιβάλλον δεν θα πρέπει να δείχνουν ανοχή. Βλέπω πολλές γυναίκες να λένε ότι ίσως φταίνε αυτές, να αισθάνονται ότι αυτές είναι κακοί σύντροφοι, για αυτό κακοποιούνται. Μεγάλο λάθος και μεγάλη παγίδα. 

Οι γυναίκες πρέπει να βλέπουν το πρόβλημα του συντρόφου τους και να καταλαβαίνουν ότι αυτός ο άνθρωπος νοσεί για να κακοποιεί και χρειάζεται να καταλάβει ο ίδιος το πρόβλημά του για να αναζητήσει βοήθεια. Δεν μπορούμε να σώσουμε κανέναν. Πρέπει ο καθένας να σώσει τον εαυτό του. Μπορούμε μόνο να υποστηρίξουμε.

Ερ.: Το ίδιο ισχύει και για τη γυναίκα που κακοποιεί τον άνδρα;

Απ.: Ακριβώς. Το βίαιο άτομο μπορεί να αλλάξει μόνο αν αντιληφθεί το πρόβλημα του και αποταθεί στον ειδικό για να δουλευτεί η αιτία, πίσω από αυτή την κακοποιητική συμπεριφορά. Να τονίσω εδώ ότι η κακοποίηση είναι συμπεριφορά, είναι επιλογή. Άρα ο θυμός είναι συναίσθημα. Μπορούμε να βρούμε πολύ πιο υγιείς τρόπους να βγάλουμε προς τα έξω το θυμό μας, από το να κακοποιούμε το σύντροφό μας, την οικογένειά μας, τα παιδιά μας, το σύντροφό μας.

* Η κ. Φρόσω Φωτεινάκη είναι ειδικευμένη στην Ψυχοδυναμική Προσέγγιση.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Γιατί φοράμε τη βέρα σε αυτό το δάχτυλο; (Video)

Για πολλούς ο γάμος θεωρείται κάτι το ιερό και ένα σημαντικό στάδιο της ζωής. Αν και η παράδοση γιορτάζεται διαφορετικά σε κάθε πολιτισμό διεθνώς, υπάρχει κάτι που είναι κοινό, και αυτό είναι η βέρα που μπαίνει στο παράμεσο δάχτυλο.

Γιατί έχει επικρατήσει αυτό; Ενώ η ανταλλαγή βέρων είναι ένα από τα πιο συγκινητικά και ιερά σημεία κάθε τελετής, αν δε γνωρίζατε το λόγο πίσω από την επιλογή του δάχτυλου, τώρα πλέον θα μάθετε.

Η εκπληκτική θεωρία που περιγράφεται στο βίντεο, εξηγεί το λόγο που φοράμε το βέρα στο παράμεσο δάχτυλο. Αυτή η θεωρία έχει τις ρίζες της στη Κινέζικη παράδοση και θεωρείται ότι ο δεσμός του γάμου είναι ο πιο δυνατός και ο πιο σημαντικός από όλους.

Είτε το πιστεύετε είτε όχι, θα εντυπωσιαστείτε με την απάντηση! Η άσκηση περιλαμβάνει ενώνοντας τα δάχτυλά σας μαζί και προσδιορίζοντας ποια δάχτυλα μπορούν να κουνηθούν και ποια όχι. Μετά από μερικές κινήσεις, θα έχετε μια νέα κατανόηση και εκτίμηση για τον όμορφο θεσμό του γάμου.

Παρακολουθήστε το βίντεο για να δείτε την απάντηση λεπτομερώς και αφήστε μας τα σχόλιά σας με την άποψή σας. Μοιραστείτε αυτό το όμορφο μήνυμα με τους φίλους σας.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Ορισμένα πράγματα οι μπαμπάδες τα κάνουν καλύτερα!

Υπάρχουν πέντε πράγματα που οι μπαμπάδες μπορούν να κάνουν καλύτερα, ίσως καλύτερα και από τις μητέρες. Όσο και αν οι γυναίκες γκρινιάζουν και πιστεύουν ότι είναι αλάθητες στην ανατροφή των παιδιών, σε ορισμένα πράγματα οι μπαμπάδες επιλέγουν καλύτερες λύσεις. 

Λειτουργούν τουλαχιστον διαφορετικά από τις μαμάδες και το αποτέλεσμα αποδεικνύεται πολύ πιο λειτουργικό για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Αυτό δε σημαίνει ότι ο ένας γονιός είναι καλύτερος από τον άλλο, αλλά ότι οι μπαμπάδες λειτουργούν διαφορετικά. 

Πολλές φορές οι χειρισμοί τους αποδεικνύονται πιο λειτουργικοί στην διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Τελικά η αλήθεια βρίσκεται στη μέση. Το θέμα δεν είναι ο ένας γονιός να μιμηθεί τον άλλο, αλλά τελικά να συνεργασθούν για να διαπαιδαγωγήσουν τα παιδια πιό ισορροπημένα. Να μερικοί τρόποι που οι μπαμπάδες μπορεί να λειτουργήσουν πιο ευεργετικά:

• Αφήνουν τα παιδιά να αναλαμβάνουν περισσότερες πρωτοβουλίες και ρίσκα. Οι μπαμπάδες γενικότερα επιτρέπουν στα παιδιά να τολμήσουν πιο επικίνδυνες δραστηριότητες. Πιστεύουν ότι τα παιδιά πρέπει να βιώνουν κάτι καινούργιο και πιο επικίνδυνο για να μάθουν καλύτερα. Στο ρίσκο και στον κίνδυνο οι μπαμπάδες είναι πιο ανεκτικοί.

• Εμπιστεύονται την διαίσθηση τους. Από μελέτες και ψυχολογικές παρατηρήσεις έχει βρεθεί ότι ένω οι μπαμπάδες ακολουθούν το ένστικτό τους, οι μαμάδες ακολουθούν κατά γράμμα τις οδηγίες των ιατρών σε κάποιο ιατρικό πρόβλημα. Η αλήθεια είναι ότι ενώ είναι σημαντικό ο γονιός να ακολουθεί τις ιατρικές οδηγίες, εξίσου χρήσιμο είναι ο γονιός να ακολουθεί και την δική του κρίση και σε αυτό το τομέα οι μπαμπάδες έχουν περισσότερη αυτοπεποίθηση.

• Οι μπαμπάδες δεν προσκολλώνται στις λεπτομέρειες. Π.χ. οι μπαμπάδες δεν «κολλάνε» στους χρωματικούς συνδυασμούς των ρούχων που φοράνε τα παιδιά, αλλά απλά ενδιαφέρονται να είναι ντυμένα κατάλληλα, πρακτικά σύμφωνα με τις καιρικές συνθήκες. Με αυτό τον τρόπο δίνουν την ευκαιρία στο παιδί να αναπτύξει την αυτοεκτίμηση και την ελεύθερη βούληση του.

• Καταλαβαίνουν καλύτερα τα παιδιά, γιατί είναι και εκείνοι «παιδιά». Η αλήθεια είναι ότι επειδή οι άνδρες έχουν μια αιώνια παιδική φύση μέσα τους, ταυτίζονται περισσότερο με τα παιδιά τους σε θέματα επιλογής παιχνιδιού, προγράμματος και ωραρίου. Η μητέρα θέλει συνήθως τα παιδιά να τηρούν πιο αυστηρά το ωράριο που τους θέτει και το προγραμμα που τους βάζει, ενώ οι μπαμπάδες ακολουθούν ένα πιο χαλαρό πρόγραμμα. 'Ετσι τα παιδιά πολλές φορές προτιμούν τον μπαμπά για να ακολουθήσουν το πρόγραμμα τους.

• Οι μπαμπάδες περιμένουν πριν επέμβουν. Η νοοτροπία των μπαμπάδων είναι να αφήσουν τα παιδιά να εκφρασθούν ή να περάσει κάποιος χρόνος πριν επέμβουν. Πιστεύουν έτσι ότι τα παιδιά θα εκτονωθούν καλύτερα και θα μάθουν να περιμένουν, να έχουν πιο πολύ υπομονή και να επιλύουν μόνα τους τα προβλήματά τους.

'Ετσι λοιπόν βλέπουμε ότι ενώ οι μητέρες λατρεύουν τα παιδιά τους και νομίζουν ότι τα ξέρουν «όλα», έχουν να διδαχθούν πολλά και από τη μέθοδο διαπαιδαγώγησης των μπαμπάδων και πρέπει να έχουν εμπιστοσύνη στην άποψή τους και να τους εμπιστευθούν. Άλλωστε η καλύτερη διαπαιδαγώγηση είναι αυτή που και οι δύο γονείς με το δικό τους μοναδικό τρόπο συνεισφέρουν στην ανάπτυξη των παιδιών και ο καθένας πρέπει να σέβεται αυτό που «φέρνει» ο άλλος.

Τζίνα Θανοπούλου 

Ψυχο-εκπαιδευτική Σύμβουλος, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Πώς θα καταλάβετε ότι βρήκατε τον ιδανικό σύντροφο;

Ακόμα κι όταν είστε τρελά ερωτευμένη με κάποιον, συχνά μπορεί να είναι δύσκολο να ξέρετε αν εκείνος που έχετε απέναντί σας, είναι πραγματικά ο ιδανικός για εσάς. Όσο καιρό κι αν είστε μαζί.

Η απόφαση να δεσμευτείτε ουσιαστικά με κάποιον, θέλει βαθιά περισυλλογή και ο καθένας μας έχει διαφορετικά κριτήρια.  Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να ξεκινήσετε από την εκτίμηση των αποδείξεων…

Με αυτό κατά νου, εδώ είναι 9 σημάδια που μαρτυρούν ότι βρήκατε την αδερφή ψυχή σας. Δεν χρειάζεται να ταυτιστείτε με όλα τα σημεία γιατί ακόμη κι αν λίγα από αυτά ισχύουν, τότε έχετε κάποιον πολύ ιδιαίτερο κοντά σας.

Του λέτε πράγματα που δεν μπορείτε να πείτε σε κανέναν άλλο

Δεν εννοούμε κουτσομπολιό ή ανούσιες φλυαρίες αλλά προσωπικές λεπτομέρειες για τη ζωή σας. Αυτό σημαίνει ότι τον εμπιστεύεστε – ένα πολύ σημαντικό συστατικό για τη μακροπρόθεσμη σχέση.

Τον αφήνετε να σας δει σε στιγμές αδυναμίας

Είναι εύκολο να είσαι ευτυχισμένος όταν αισθάνεσαι καλά με τη ζωή. Αλλά τι γίνεται όταν έρχονται οι δυσκολίες; Θέλετε να τον δείτε όταν σας έχουν αρνηθεί εκείνη την πολυπόθητη αύξηση; Ή όταν πέθανε ο σκύλος σας; Ή όταν απλά είχατε μια κακή μέρα; Αν ναι, αυτό σημαίνει άνεση και οικειότητα και σημαίνει ότι βρίσκεστε σε πολύ καλό δρόμο.

Τον σέβεστε

Δεν θέλετε να τον αλλάξετε. Μπορεί βέβαια να υπάρχουν πράγματα που σας ενοχλούν στην καθημερινότητα , όπως κι εκείνον άλλωστε, αλλά σε γενικές γραμμές τον αγαπάτε για αυτό που είναι, έτσι όπως είναι.

Θέλετε να τον συστήσετε στον κύκλο σας

Είστε περήφανη για εκείνον και θέλετε οι πάντες να ξέρουν πόσο υπέροχος είναι ο άντρας που έχετε στο πλευρό σας.

Δεν φοβάστε να διαφωνήσετε μαζί του

Γνωρίζετε ότι ακόμη κι αν δεν συμφωνείτε θα ακούσει ο ένας τη γνώμη του άλλου χωρίς να γίνει κανένας πόλεμος.

Γελάτε μαζί

Το γέλιο είναι ένα από τα πιο απλά και ευχάριστα πράγματα της ζωής. Είναι υπέροχο να μπορείτε να γελάτε μαζί.

Σας ελκύει

Η φυσικοχημεία αποτελεί αναμφισβήτητα σημαντικό συστατικό σε μια υγιή σχέση. Ακόμη κι αν ο καλός σας δεν έχει αυτό που λέμε κλασική ομορφιά, το πιο σημαντικό είναι εσείς να τον βρίσκετε ελκυστικό.

Δεν αισθάνεστε ζήλια

Είστε άνετη όταν βγαίνει μόνος του με τους φίλους του ή ακόμη και με φίλες. Εξάλλου κι εσείς χρειάζεστε χρόνο να αφιερώσετε στα δικά σας χόμπι.

Νιώθετε ότι σας κάνει καλύτερο άνθρωπο

Σας κάνει να αισθάνεστε πιο έξυπνη, αστεία, ελκυστική, δημιουργική. Δίπλα του βγάζετε την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σας. Νιώθετε ότι αναδεικνύει και συμπληρώνει τα καλύτερα χαρακτηριστικά σας.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω