Γιατί το δάγκωμα της έχιδνας είναι σίγουρα μοιραίο; (Video)

Τρόμο προκαλεί το θέαμα του τι μπορεί να κάνει μία σταγόνα από το δηλητήριο οχιάς στο ανθρώπινο αίμα. Το επίμαχο βίντεο είναι από ντοκιμαντέρ.   

Δείτε το βίντεο και θα καταλάβετε γιατί ένα μικρό τσιμπηματάκι είναι μοιραίο σε μερικά δευτερόλεπτα. 

Ανακαλύπτω

Έρευνα: Οι άνθρωποι με γυαλιά είναι πιο έξυπνοι!!!

Ερευνητές από το Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Mainz, στη Γερμανία διαπίστωσαν, έπειτα από έρευνα που διεξήγαγαν, πως το 53% εκατό που αποφοίτησαν με άριστο βαθμό από τα πανεπιστήμια της Γερμανίας έχουν... μυωπία.

Οι ερευνητές μελέτησαν αν οι περισσότεροι είχαν μυωπία λόγω κληρονομικότητας, αλλά έφτασαν στο συμπέρασμα πως η κύρια αιτία της μυωπίας ήταν η συνεχής...μελέτη.

Μία άλλη μελέτη έρχεται να επιβεβαιώσει πως οι άνθρωποι με μυωπία είναι όχι μόνο εξυπνότεροι, αλλά και επαγγελματίες σε αυτό που κάνουν.

H νέα μελέτη από το Βρετανικό Κολέγιο δείχνει ότι οι άνθρωποι που φορούν γυαλιά θεωρούνται περισσότερο έξυπνοι, επαγγελματίες και βρίσκουν πιο εύκολα δουλειά.

Στην έρευνα δίνονται διάφορα παραδείγματα. Από την Kim Kardashian που κατάφερε από το τίποτα να δημιουργήσει μία ολόκληρη «αυτοκρατορία» εκατομμυρίων, μέχρι ακριβοπληρωμένους δικηγόρους που αναλαμβάνουν μεγαλουποθέσεις.

Όλοι αυτοί, φορούσαν γυαλιά και είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό...μπορούσαν να κάνουν τους άλλους να τους εμπιστευθούν πιο εύκολα.

Αν, λοιπόν, προτιμάτε να φοράτε φακούς επαφής, αντί για γυαλιά ...ξανασκεφτείτε το.

Ανακαλύπτω

Επιστήμονες σχεδιάζουν λέιζερ για να κάνουν αόρατη τη Γη σε εξωγήινους (Video)

Αστροφυσικοί προτείνουν την δημιουργία γήινου καταφυγίου με την χρήση πανίσχυρων λέιζερ ώστε ο πλανήτης να γίνεται αόρατος σε πιθανό εξωγήινο κίνδυνο.

Η μηνιαία έκθεση της κοινότητας Αστρονόμων του πανεπιστημίου Columbia, την οποία επικαλείται το ρωσικό πρακτορειο Sputnik, θέτει επί τάπητος την ανάγκη δημιουργίας ενός αμυντικού μηχανισμό των γήινων, ώστε να μπορούν να κάνουν αόρατο τον πλανήτη σε εξωτερικούς κατακτητές.

Στην έκθεση προτείνεται η χρήση της «πλανητικής διαμετακόμισης», δηλαδή της κατάστασης εκείνης όπου ένας πλανήτης περνά μπροστά από το μητρικό του άστρο με αποτέλεσμα να αναστέλλεται μερικός το φως του, πράγμα που, που μας επιτρέπει να δούμε την παρουσία του. Η μέθοδος αυτή ονομάζεται «transit method» και οι περισσότεροι εξωπλανήτες που ανακαλύφθηκαν μέσω αυτής.

Οι αστροφυσικοί προτείνουν την επικάλυψη της Γης με ίδιας ποσότητας φωτός το οποίο μπλοκάρεται όταν ο πλανήτες περνά μπροστά από τον ήλιο, ώστε να γίνει ο πλανήτης αόρατος σε εξωγήινους άρα ασφαλής από μία πιθανή εισβολή.

Μέσω της μεθόδου αυτής έχει ανακαλυφθεί το 80% των εξωπλανητών τα τελευταία 10 χρόνια, με τους συντάκτες της έκθεσης να πιστεύουν ότι εξωγήινοι πολιτισμοί είναι πιθανό να χρησιμοποιουν την ίδια μέθοδο.

Η πλανητική διαμετακόμιση μπορει να επιτευχθεί με την χρήση καθρεφτών ή για καλύτερα αποτελέσματα με την χρήση ισχυρών λέιζερ.

Το λέιζερ θα τίθεται σε λειτουργία 10 ώρες τον χρόνο όπου η Γη βρίσκεται σε κατάσταση πλανητικής διαμετακόμισης ενώ για να είναι πλήρως "αόρατη" η Γη θα χρειάζεται και δεύτερη δέσμη λέιζερ η οποία θα κάνει τον πλανήτη αόρατο και σε ανιχνευτές υπέρυθρων.

Ένα τρίτο σύστημα θα μπλοκάρει τα σημάδια ζωής στον πλανήτη, όπως οξυγόνο και άζωτο, με την χρήση λέιζερ που θα κάνουν «αόρατη» τη Γη σε φασματοσκόπια.

"Ένας άλλος πολιτισμός θα βλέπει την Γη σαν να μην αναπτύχθηκε ποτέ ζωή σε αυτή", τονίζεται στην έκθεση που επικαλείται το Sputnik.

Δείτε την «πλανητική διαμετακόμιση», δηλαδή τη διέλευση ενός Πλανήτη από το φαινομενικό δίσκο του Ηλίου (του αστεριού του)

Ανακαλύπτω

Ο παρατεταμένος μεσημεριανός ύπνος συνδέεται με τον κίνδυνο προώρου θανάτου!

Ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τον Διαβητολόγο και Διδάκτορα του Πανεπιστημίου του Τόκιο, Tomohide Tamada, μελέτησε την πιθανότητα κινδύνου της υγείας μας από τον μεσημεριανό ύπνο, τον οποίο όλοι θεωρούν ευεργετικό. 

Ο ύπνος στη διάρκεια της ημέρας σχετίζεται άμεσα με τη μεταβολική νόσο, μια ασθένεια που αυξάνεται σταθερά σε όλο τον κόσμο, όπως επισήμαναν οι ερευνητές.

Με βάση τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής, οι ερευνητές προειδοποιούν ότι, επιτρέποντας στον εαυτό μας την πολυτέλεια ενός παρατεταμένου μεσημεριανού ύπνου, θα μπορούσαμε να αυξήσουμε τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου.

Οι ερευνητές έφτασαν στα συμπεράσματά τους μετά από την αξιολόγηση των δεδομένων 21 μελετών στις οποίες είχαν λάβει μέρος 307.237 άτομα. Η έρευνα παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο Καρδιολογίας του Αμερικάνικου Κολεγίου.

Οι ερευνητές ζήτησαν από τους συμμετέχοντες, να συνεχίσουν την καθημερινή τους συνήθεια, δηλαδή να παίρνουν έναν υπνάκο στη διάρκεια της ημέρας. Στη συνέχεια οι συμμετέχοντες στη μελέτη κλήθηκαν να απαντήσουν αναφορικά με το ιατρικό τους ιστορικό, ενώ ελέγχθηκαν για διαβήτη, παχυσαρκία και μεταβολικό σύνδρομο. Επιπλέον, ρωτήθηκαν για τη συμπεριφορά τους μέσα στην ημέρα, αν δηλαδή έχουν πρόβλημα κόπωσης ή αν νιώθουν υπνηλία. Οι επιστήμονες συνέκριναν τις απαντήσεις του ατόμου με το ιατρικό ιστορικό του.

Τα ευρήματα έδειξαν ότι υπάρχει στενή σχέση μεταξύ του χρόνου που δαπανάται στον μεσημεριανό ύπνο και τον κίνδυνο ανάπτυξης μεταβολικού συνδρόμου, το οποίο ευθύνεται για τον αυξημένο κίνδυνο καρδιακής νόσου.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα άτομα που κοιμούνταν λιγότερο από 40 λεπτά το μεσημέρι, δεν παρουσίαζαν κάποιο πρόβλημα μεταβολικού συνδρόμου. Αλλά όσοι κοιμούνταν πέρα ​​από αυτά τα 40 λεπτά, κινδύνευαν να αυξήσουν απότομα το μεταβολικό  σύνδρομο. Επιπλέον όταν έφταναν στα 90 λεπτά ύπνου, ο κίνδυνος για μεταβολικό σύνδρομο αυξανόταν κατά 50%.

Ο Δρ Yamada και οι συνεργάτες του σημειώνουν μάλιστα ότι ο μαγικός αριθμός καθορίζεται με το νούμερο 40. Αυτό σημαίνει ότι ό ύπνος που διαρκεί πάνω από 40 λεπτά στη διάρκεια της ημέρας, αυξάνει δραματικά τον κίνδυνο μεταβολικού συνδρόμου. Αλλά, το ενδιαφέρον είναι ότι ο κίνδυνος αυτός πέφτει κατά πολύ όταν ο μεσημεριανός ύπνος διαρκεί  λιγότερο από 30 λεπτά. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο οργανισμός μετά τα 40 λεπτά ύπνου μπαίνει στη φάση του βαθύ ύπνου και η απότομη επαναφορά του όταν ξυπνά έχει ως αποτέλεσμα να «αναστατώνεται» ο μεταβολικός κύκλος.

Μετά τη νέα αυτή μελέτη, ο Δρ Yamada, δήλωσε ότι ο μεσημεριανός ύπνος είναι μια διαδεδομένη συνήθεια σε όλο τον κόσμο. «Ο ύπνος είναι ένα σημαντικό συστατικό του υγιεινού τρόπου ζωής μας, καθώς και η διατροφή και η άσκηση» είπε ο Δρ Yamada και συμπλήρωσε. «Παρόλα αυτά που καταδεικνύουν τα αποτελέσματα είναι απαραίτητο να γίνει περαιτέρω έρευνα σχετικά με το πώς οι συνήθειες ύπνου των ανθρώπων επηρεάζουν το μεταβολικό σύνδρομο και τις καρδιαγγειακές παθήσεις».

Να σημειωθεί, ότι και μια προηγούμενη μελέτη από τον Δρ Yamada και τους συνεργάτες του, η οποία είχε δημοσιευθεί τον Ιούνιο του 2015, είχε βγάλει τα ίδια συμπεράσματα. Στη μελέτη αυτή ο Δρ Yamada σημείωνε ότι ο ύπνος πάνω από μία ώρα μέσα στην ημέρα μπορεί να αυξήσει σε ποσοστό 82% τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου και 27% για όλα τα άλλα αιτία θανάτου.

Ενώ τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι το Εθνικό Ίδρυμα Ύπνου υποστηρίζει ότι ο ύπνος από 20 έως 30 λεπτά είναι ευεργετικός καθώς, μπορεί να βελτιώσει την εγρήγορση του ατόμου, χωρίς ωστόσο να δημιουργεί κάποια προβλήματα υγείας.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Η βιολόγος που «αμάρτησε» με ένα δελφίνι (Video)

Η σχέση της Margaret Howe και του Πήτερ που κατέληξε σε μία αυτοκτονία

Απ’ όλα τα παράξενα που μπορεί να συνέβησαν τη δεκαετία του ’60 κανένα μάλλον δεν μπορεί να συγκριθεί με τον έρωτα που άνθησε ανάμεσα σε μια βιολόγο και ένα ρινοδέλφινο στις Παρθένες νήσους.

Για δέκα εβδομάδες, από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο του 1965, το ερευνητικό κέντρο Dolphin Point Laboratory στο νησί St. Thomas, έγινε το επίκεντρο του πειράματος του βιολόγου Dr. John C. Lilly, που ήθελε να μάθει στα δελφίνια να μιλούν σαν τον άνθρωπο.

Η 23χρονη τότε βοηθός του Margaret Howe προσφέρθηκε να συμμετάσχει στο πείραμα που χρηματοδοτούσε η NASA με στόχο την επικοινωνία των ανθρώπων με τα δελφίνια.

Από εκείνη τη μέρα πρωταγωνιστής στην καθημερινότητα της νεαρής ερευνήτριας θα ήταν ο Πήτερ. Οι δύο τους θα έμεναν σε έναν ειδικά διαμορφωμένο χώρο, πλημμυρισμένο με νερό, όπου θα έκαναν τα πάντα μαζί.

Η 23χρονη θα μπορούσε να δουλεύει και να κρατά σημειώσεις σε ένα γραφείο που προεξείχε από τον τοίχο, τις νύχτες θα κοιμόταν σε ένα αιωρούμενο στρώμα, προστατευμένο από μια πλαστική κουρτίνα που θα την κρατούσε στεγνή από τα πλατσουρίσματα του Πήτερ και στο διατροφικό μενού υπήρχαν μόνο κονσέρβες. Κανείς δεν θα μπορούσε να χαλάσει την καθημερινότητα και το πείραμά τους.

Ο Πήτερ όμως ανέπτυξε σεξουαλικές ορμές και φαίνεται πως ερωτεύτηκε τη Margaret, η οποία πήρε την απόφαση να κάνει ό,τι χρειαζόταν για να φτάσει το πείραμα μέχρι τέλους. Η 23χρονη εκτόνωνε το θηλαστικό προκειμένου αυτό να είναι ήρεμο και να μην αποκλίνει από τη μάθηση της ανθρώπινης γλώσσας και επικοινωνίας. Η ιστορία της έγινε ευρύτερα γνωστή 50 χρόνια μετά, σε ένα ντοκιμαντέρ που πρόβαλλε το BBC για να αφηγηθεί την ιστορία τους.

Πώς χτίστηκε η σχέση της Margaret και του Πήτερ

Η Margaret διαμόρφωσε ακόμα και την εμφάνισή της κατά τέτοιο τρόπο ώστε η σχέση της με τον Πήτερ να είναι όσο το δυνατόν πιο απλή. Φορούσε καθημερινά τη γνωστή στολή κατάδυσης και είχε κόψει ακόμα και τα μαλλιά της πολύ κοντά ώστε να μην την ενοχλούν. Η μοναδική μέρα που έπαιρνε ρεπό από τον Πήτερ ήταν το Σάββατο.

Από την Κυριακή έως την Παρασκευή η μέρα ξεκινούσε στις 8 το πρωί. Ο στόχος της Margaret ήταν να ενθαρρύνει το δελφίνι να μιμηθεί τους ήχους της φωνής της. Φρόντισε ακόμα και να βάψει το πρόσωπό της λευκό και τα χείλη της μαύρα ώστε ο Πήτερ να βλέπει ξεκάθαρα τον τρόπο που τα χείλη της σχημάτιζαν τις λέξεις. Ηχητικά ντοκουμέντα του πειράματος αποδεικνύουν ότι ο Πήτερ έμαθε να λέει στα αγγλικά: «Γεια σου Margaret».

«Το γράμμα "Μ" είναι πολύ δύσκολο. Το δούλεψα πολύ και τελικά κατάφερνε να το πει κάνοντας τούμπες στο νερό. Δούλεψε πολύ πάνω σε αυτό» λέει η Margaret στο ντοκιμαντέρ του BBC.

Με τον καιρό το ρινοδέλφινο κατάφερε να πει τις λέξεις one (ένα), we (εμείς), triangle (τρίγωνο), hello (γεια) και όταν η 23χρονη του έλεγε ότι πρέπει να δουλεύουν συνέχεια λέγοντας χαρακτηριστικά «work, work, work (δουλειά, δουλειά, δουλειά) εκείνος προτιμούσε το παιχνίδι απαντώντας «play, play, play, (παιχνίδι, παιχνίδι, παιχνίδι)!

Μετά τα μαθήματα ακολουθούσαν παιχνίδια και φυσικά φαΐ, πολύ φαΐ, με το μενού του Πήτερ να περιλαμβάνει καθημερινά περίπου 2 κιλά ψαριών.

Η εξέλιξη του ρινοδέλφινου ήταν αξιοσημείωτη στην ανθρώπινη επικοινωνία. Ο Πήτερ ήταν χαρούμενος και ενεργητικός τις περισσότερες μέρες του πειράματος και φαινόταν να έχει δεθεί ιδιαιτέρως συναισθηματικά με την Margaret. Κοιμόταν δίπλα της και συχνά γύρναγε ανάποδα, σημάδι ότι αποζητούσε τα χάδια της.

Η αλλαγή στη συμπεριφορά του Πήτερ

Η χαρά και η αγάπη που έδειχνε το δελφίνι κάθε φορά που έβλεπε την Margaret πολλές φορές αντικαθίστανται από ζήλεια. Αν η βιολόγος μιλούσε στο τηλέφωνο έκανε ότι μπορούσε για να της αποσπάσει την προσοχή και να ασχοληθεί μαζί του. Το ίδιο και όταν εκείνη καθόταν μόνη της και δεν παίζανε.

Την τρίτη εβδομάδα η Margaret εκδήλωσε εξάντληση από το πείραμα και από την ένταση που εμφάνιζε το δελφίνι στη συμπεριφορά του, όπως φάνηκε μέσα από το ημερολόγιο που κράταγε. «Θα έκανα τα πάντα να το τελείωνα όλο αυτό… Έχασα την υπομονή μου σήμερα και φώναξα στον Πήτερ… Είμαι απηυδισμένη, με δυσκολία στέκομαι… κατάθλιψη… θέλω να φύγω… το μυαλό μου δεν είναι στη δουλειά…».

Στα μέσα του πειράματος η Margaret διαπιστώνει ότι το δελφίνι εμφανίζει σεξουαλικές ορμές πολλές φορές μέσα στη βδομάδα. «Οι επιθυμίες του εμποδίζουν την ομαλή σχέση μας. Τρίβεται στα πόδια μου, πηδάει συνεχώς γύρω μου και γενικά είναι τόσο ενθουσιασμένος που δεν μπορεί να ελέγξει τη συμπεριφορά του» λέει στις σημειώσεις της. Οι άτσαλες αντιδράσεις του είχαν οδηγήσει συχνά και στον τραυματισμό της ερευνήτριας.

Δεν το έβαλε κάτω όμως. Η υπερένταση και η νευρική συμπεριφορά του Πήτερ δεν θα σταμάταγε το πείραμα και την εκπαίδευση για την υιοθέτηση της ανθρώπινης ομιλίας. Η Margaret ήταν αποφασισμένη να ηρεμήσει το ρινοδέλφινο εκτονώνοντας τις σεξουαλικές του ορμές.

«Ήταν σεξουαλικό από τη δική του πλευρά. Δεν ήταν σεξουαλικό για μένα. Αισθησιακό ίσως [...] Αυτή η σχέση ξεκίνησε από ανάγκη να είμαστε μαζί. Τώρα πια θέλουμε να είμαστε μαζί, απολαμβάνει ο ένας την παρέα του άλλου και λείπει ο ένας στον άλλο. Είχα μια στενή επαφή με - δεν μπορώ πια να τον λέω δελφίνι - τον Πήτερ» είχε πει η 23χρονη.

Πάνω που ο Πήτερ και η Margaret είχαν βρει τον τρόπο να συμβιώνουν, το πείραμα έπρεπε να σταματήσει γιατί διακόπηκε η κρατική χρηματοδότηση. Το δελφίνι μεταφέρθηκε σε ενυδρείο στο Μαϊάμι, αλλά η ζωή του εκεί ήταν πολύ διαφορετική από τις χαρούμενες στιγμές που πέρναγε στο Dolphin House. 

Η απομάκρυνση από τη Margaret φαίνεται πως του στοίχισε πολύ και η κατάσταση του μέρα με τη μέρα χειροτέρευε. Τελικά το δελφίνι αυτοκτόνησε. Καταδύθηκε στον πυθμένα του ενυδρείου και δεν ξανανέβηκε στην επιφάνεια για να πάρει αναπνοή.

Σύμφωνα με τον κτηνίατρο Andy Williamson το ρινοδέλφινο αυτοκτόνησε καθώς δεν άντεχε να ζει χωρίς την Margaret, η καρδιά του είχε ραγίσει από τον αποχωρισμό. «Η Margaret μπορούσε να εκλογικεύσει το χωρισμό τους, αλλά ο Πήτερ μπορούσε; 

Η αγάπη της ζωής του είχε φύγει» λέει ο Williamson, εξηγώντας ότι τα δελφίνια μπορεί να μην μιλούν, όπως οι άνθρωποι, έχουν όμως παρόμοια συναισθήματα χαράς, λύπης, απογοήτευσης.

Η Margaret Howe στο ντοκιμαντέρ του BBC

Μετά την ολοκλήρωση του πειράματος η Margaret παντρεύτηκε το φωτογράφο του πρότζεκτ John Lovatt, ενώ ο Dr. Lilly συνέχισε να μελετά την επικοινωνία των δελφινιών με τον άνθρωπο μέχρι τη δεκαετία του '80. Άφησε την τελευταία του πνοή το 2001.

newsbeast.gr

Ανακαλύπτω

Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας και όχι την Wikipedia -Εννέα στα δέκα άρθρα έχουν λάθος

Καλό θα ήταν να μην επαναπαύονται οι χρήστες της δημοφιλούς εγκυκλοπαίδειας Wikipedia για ιατρικά θέματα καθώς, όπως, φάνηκε ύστερα από μία έρευνα του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνα εννέα στα δέκα άρθρα ιατρικού περιεχομένου περιέχουν λάθη ή οι αναφορές του κειμένου είναι παλαιότερες συγκριτικά με τις ιατρικές εξελίξεις.

Δέκα ερευνητές, με επικεφαλής τον δρ. Ρόμπερτ Χέιστι της Σχολής Οστεοπαθητικής Ιατρικής, προχώρησαν σε δημοσίευση της συγκεκριμένης μελέτης στην επιθεώρηση του Αμερικανικού Οστεοπαθητικού Συλλόγου και σύγκριναν τα λήμματα της Wikipedia, με επιστημονικά άρθρα, που αφορούσαν παθήσεις, όπως καρκίνο, καρδιολογικές, οστεοαρθρίτιδα, πόνους στην μέση, διαβήτη, κατάθλιψη κ.ά.

Τα αποτελέσματα της μελέτης απέδειξαν πως υπήρχαν πολλά επιστημονικά λάθη στα άρθρα του έκτου δημοφιλέστερου διαδικτυακού τόπου, στον οποίο υπάρχει δυνατότητα συγγραφής από τον κάθε ενδιαφερόμενο. Ωστόσο, πολλοί είναι οι εθελοντές τους ιατρικού χώρου, οι οποίοι ελέγχουν τις ανακρίβειες που υπάρχουν στα κείμενά τους, χωρίς ωστόσο να εξαλείφεται το πρόβλημα.

Σε ποσοστό 90%, η γνώστη εγκυκλοπαίδεια περιέχει αναφορές, οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με τις τελευταίες ιατρικές έρευνες. Ο Χέιστι δήλωσε, σύμφωνα με το BBC, πως παρά το γεγονός ότι η Wikipedia είναι ένα εύκολο και βολικό εργαλείο για όλους, εντούτοις δεν πρέπει να το εμπιστεύονται οι χρήστες σε θέματα που αφορούν την δημόσια υγεία, καθώς πρωτίστως θα πρέπει να ζητήσουν την γνώμη ενός ειδικού.

Ανακαλύπτω

Έρευνα: Ζωή μετά τον θάνατο

Φαίνεται ότι οι επιστήμονες πια είναι σε θέση να παρέχουν βάσιμα στοιχεία ότι υπάρχει ζωή -ή έστω συνείδηση- μετά τον θάνατο, θέτοντας έτσι τη βάση για την περαιτέρω διερεύνηση του μεγαλύτερου μυστηρίου της ύπαρξης.

Στη μεγαλύτερη σχετική έρευνα που έγινε ποτέ, από το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, καταδεικνύεται ότι ασθενείς που είχαν διαπιστωθεί ως κλινικά νεκροί και επανήλθαν στη ζωή, μπόρεσαν να ανακαλέσουν πρωτόγνωρες για αυτούς εμπειρίες, αλλά και μνήμες -ακόμα και λεπτομέρειες- του περιβάλλοντος γύρω τους, ενώ ένα ποσοστό από αυτούς ανέφερε ότι χωρίστηκαν από το σώμα τους και έτσι είχαν «οπτική» και «συνειδητότητα» όλων όσων συνέβαιναν γύρω από το διαπιστωμένα νεκρό, κορμί τους!

Κλινικά νεκροί ασθενείς που επανήλθαν περιέγραψαν μιας μορφής συνειδητότητα ενώ η καρδιά τους είχε σταματήσει να χτυπάει

Ερευνητές που συμμετείχαν στο πρόγραμμα «AWARE» (“AWAreness during REsuscitation” – «συνειδητότητα κατά την τεχνητή αναπνοή») δημοσίευσαν σε επιστημονικό περιοδικό το πόρισμα ότι το 40% των ανθρώπων που επανήλθαν στη ζωή μετά από κλινικό θάνατο, περιέγραψαν μιας μορφής συνειδητότητα πριν αρχίσει η καρδιά τους να χτυπάει ξανά.

Η έρευνα διήρκησε για τέσσερα χρόνια και περιλάμβανε στοιχεία και περιπτώσεις από 15 νοσοκομεία στις ΗΠΑ, την Αγγλία και την Αυστρία και περισσότερες από 2.060 περιπτώσεις καρδιακών ασθενών.

Τα βασικά συμπεράσματα που προέκυψαν είναι τα εξής:

- Οι εντυπώσεις -ή οι εμπειρίες- που σχετίζονται με τον θάνατο έχουν πολύ μεγαλύτερο εύρος… θεματολογίας και εικόνων, από ότι πιστεύοταν μέχρι τώρα.

-Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι μνήμες της οπτικής συνειδητότητας των κλινικά νεκρών («εξωσωματική εμπειρία») ταυτίζεται με πραγματικά γεγονότα.

-Ένα μεγάλο ποσοστό κλινικά νεκρών που επανήλθαν στη ζωή έζησαν όντως διάφορες επιθανάτιες εμπειρίες, δεν μπορούν όμως να τις ανακαλέσουν λόγω βλάβης του εγκεφάλου ή χρήσης φαρμάκων που χορηγήθηκαν για την επαναφορά τους.

-Απαιτείται επέκταση των ερευνών, καθώς τα μέχρι στιγμής επιστημονικά πορίσματα κρίνονται ως ανεπαρκή.

Ο συντονιστής της έρευνας, Δρ. Sam Parnia από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, εξήγησε: «Ξέρουμε ότι το μυαλό δεν λειτουργεί όταν η καρδιά έχει σταματήσει να χτυπάει. Αλλά στις περιπτώσεις που εξετάσαμε, η συνειδητότητα συνέχισε να υπάρχει μέχρι και 3 λεπτά μετά τη στιγμή που η καρδιά σταμάτησε να χτυπάει, αν και ο εγκέφαλος σταματάει να λειτουργεί 20-30 δευτερόλεπτα μετά την παύση της καρδιάς. Αυτό είναι παράδοξο».

Η ομάδα του Δρ. Sam Parnia εξέτασε 330 ασθενείς που επιβίωσαν από καρδιακό, εκ των των οποίων οι 140 δέχτηκαν να αφηγηθούν την εμπειρία τους. Από αυτούς, το 39% διατηρούσε αναμνήσεις. «Ένας ασθενής περιέγραψε με ακρίβεια τι συνέβαινε στο δωμάτιο, την ώρα που οι γιατροί προσπαθούσαν να τον επαναφέρουν. Το σημαντικότερο όμως, είναι ότι ανακάλεσε δύο ήχους που κάνει το μηχάνημα κάθε τρία λεπτά – έτσι υπολογίσαμε το χρόνο που διήρκησε η εμπειρία του. Ότι μας περιέγραψε, συνέβη επακριβώς», σχολιάζει ο καθηγητής. «Αυτό είναι συγκλονιστικό, καθώς μέχρι τώρα θεωρούσαμε τις επι-θανάτιες εμπειρίες ως παραισθήσεις που συμβαίνουν είτε πριν σταματήσει η καρδιά να χτυπάει, είτε μετά την επαναφορά του χτύπου της. Τώρα όμως, έχουμε περιγραφή γεγονότων ενώ η καρδιά δεν λειτουργεί».

Αναλυτικά, το 46% των ασθενών έζησαν μια ευρεία γκάμα από πνευματικές εμπειρίες αλλά και αναμνήσεις, και το 15% βίωσε εξωσωματική εμπειρία (ένιωσε δηλαδή το σώμα του να χωρίζεται από το μυαλό και την οπτική του και παρατηρούσε τα τεκταινόμενα από ψηλά) κατά την οποία είχαν πλήρη συνειδητότητα.

Από τις μνήμες που ανακάλεσαν οι ασθενείς, οι πιο κοινές ήταν το αίσθημα του φόβου, της βίας και μιας αίσθησης καταδίωξης, ενώ άλλοι περιέγραψαν όμορφες μετα-θανάτιες εικόνες, της οικογένειάς τους, ζώων και ενός λαμπερού φωτός.

Οι ερευνητές καταλήγουν ότι το βασικότερο πόρισμα της μελέτης είναι ότι αυτή θα πρέπει να συνεχιστεί και να επεκταθεί. «Υπάρχουν εκατομμύρια μαρτυρίες για μετα-θανάτιες εμπειρίες, όμως τα επιστημονικά στοιχεία και έρευνες είναι πολύ θολές, μέχρι τώρα», εξηγεί ο Δρ. Parnia. «Θα πρέπει η έρευνα να συνεχιστεί, χωρίς προκαταλήψεις»

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Οι εγκέφαλοι των έξυπνων είναι διαφορετικά «δικτυωμένοι»

Οι άνθρωποι με "έξυπνο" εγκέφαλο έχουν πιο πολλές πιθανότητες να είναι ευτυχισμένοι, μορφωμένοι και πιο καλοπληρωμένοι.

Όσοι τα καταφέρνουν καλύτερα έχουν εγκεφάλους που είναι διαφορετικά «δικτυωμένοι» από ότι εκείνοι που δεν έχουν τόσες κοινωνικές και νοητικές ικανότητες μας λέει έρευνα που δημοσιεύτηκε στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό Nature Neuroscience. 

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, ανέλυσαν τις τομογραφίες εγκεφάλου 461 εθελοντών, έφτιαξαν για τον καθένα από αυτούς έναν χάρτη που ουσιαστικά αποτυπώνει αυτές τις συνδέσεις και βρήκαν ότι κάποιοι εγκέφαλοι είναι «δικτυωμένοι» με συγκεκριμένο τρόπο. Πρόκειται για τους εγκεφάλους όσων έχουν καλύτερη μνήμη, πλουσιότερο λεξιλόγιο, είναι πιο μορφωμένοι και νοιώθουν πιο ικανοποιημένοι. 

Όσων οι εγκέφαλοι είναι «δικτυωμένοι» με τον «αντίθετο» τρόπο είναι πιο πιθανό να παρουσιάζουν αρνητικά χαρακτηριστικά όπως θυμό, αντιδραστικότητα, χρήση ουσιών και κακή ποιότητα ύπνου. Έτσι, οι επιστήμονες θεωρούν ότι οι συνδέσεις του εγκεφάλου μπορεί να καθορίζουν το αν θα ζήσουμε μία χαρούμενη ή μία δυστυχισμένη ζωή. 

Ανακαλύπτω

Ποιο σοβαρό κίνδυνο κρύβει η ανοιξιάτικη γύρη;

Η γνωστή «κίτρινη σκόνη» είναι πλέον παντού γύρω μας, κάνοντας τη φαγούρα, το φτάρνισμα και την καταρροή... καθημερινότητα!

Σύμφωνα όμως με μια νέα καναδική μελέτη, το τελευταίο που πρέπει να μας ανησυχεί τώρα την άνοιξη είναι οι αλλεργίες που προκαλεί η γύρη...

Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Μακ Γκιλ και το Πανεπιστήμιο της Οττάβα μελέτησαν σχεδόν 18.000 περιστατικά εμφράγματος σε νοσοκομεία του Οντάριο σε διάστημα επτά ετών και διαπίστωσαν ότι τα επεισόδια εμφράγματος παρουσίασαν σημαντική αύξηση τις ημέρες που τα καταγεγραμμένα επίπεδα γύρης ήταν πιο υψηλά.

Οι εισαγωγές στα νοσοκομεία λόγω εμφράγματος παρουσίασαν αύξηση έως και 16% την περίοδο που τα επίπεδα γύρης είναι υψηλά, αναφέρει η σχετική έκθεση που δημοσιεύεται στην Αμερικανική Επιθεώρηση Επιδημιολογίας.

Πρόκειται για την πρώτη εκτενή μελέτη που συσχετίζει την εισπνοή γύρης με το έμφραγμα. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι ο κίνδυνος αφορά μόνο τους ήδη πάσχοντες από καρδιοπάθεια και διαπιστωμένες αλλεργίες, ωστόσο θα χρειαστούν περαιτέρω έρευνες για να επιβεβαιωθεί η θεωρία αυτή.

«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι η αερομεταφερόμενη γύρη αποτελεί πιθανώς έναν άγνωστο μέχρι τώρα παράγοντα κινδύνου για το έμφραγμα. Αυτό μάλλον ισχύει ιδίως για τους ασθενείς με διαπιστωμένη καρδιοπάθεια και διαπιστωμένη αλλεργία στη γύρη, ωστόσο η θεωρία αυτή πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω», αναφέρει χαρακτηριστικά η μελέτη.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Εκπληκτικό: Η απόδειξη της θεωρίας του Δαρβίνου στο σώμα σας! (Video)

“Υπολειμματικές δομές” στο ανθρώπινο σώμα, ονομάζονται εκείνα τα μέρη που αποτελούν “περισσεύματα” της εξέλιξης του ανθρώπου.

Καλά το σκεφτήκατε: είναι αποδείξεις της θεωρίας του Δαρβίνου! Πρόκειται επί της ουσίας για μέρη του σώματος που, μέσω της κληρονομικότητας, έχουν καταστεί “αχρείαστα” για τον άνθρωπο, αφού παρήλθε πλέον η ανάγκη για την οποία προέκυψαν εξ αρχής.

Μερικά από αυτά τα σημάδια εξέλιξης του σώματος, είναι κοινά, ή αντίστοιχα με εκείνα της εξέλιξης των άλλων ζώων και αποτελούν ατράνταχτες αποδείξεις της καταγωγής που μοιραζόμαστε με κάποια πρωτεύοντα θηλαστικά.

Στο βίντεο που ακολουθεί, μπορείτε να δείτε εκείνες τις δομικές/ανατομικές αλλαγές, που φαίνονται ακόμα και στο δικό σας σώμα, οι οποίες αποτελούν μικρές αποδείξεις της εξέλιξης των ειδών, όπως την εμπνεύστηκε ο Κάρολος Δαρβίνος.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Είναι πάντα καλή για την καρδιά η «καλή» χοληστερόλη (HDL);

Η ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση μεταξύ γιατρών και απλών ανθρώπων πως η «καλή» χοληστερόλη (HDL) είναι πάντα καλή για την καρδιά, φαίνεται πως δεν είναι ένα δόγμα που ισχύει σε κάθε περίπτωση.

Μία νέα διεθνής επιστημονική έρευνα -με τη συμμετοχή ενός Έλληνα επιστήμονα της διασποράς- αποκάλυψε για πρώτη φορά πως σε ορισμένους ανθρώπους, στους οποίους η «λιποπρωτεϊνη υψηλής πυκνότητας» (HDL) είναι αυξημένη για γενετικούς λόγους, το υψηλό αυτό επίπεδο είναι στην πραγματικότητα κακό για την καρδιά.

Η «καλή» χοληστερίνη συνήθως αντισταθμίζει την επιζήμια παρουσία της «κακής» χοληστερόλης (LDL). Όμως ορισμένοι άνθρωποι έχουν μια συγκεκριμένη γονιδιακή μετάλλαξη, η οποία -παρά την παράλληλη παρουσία της υψηλής «καλής» χοληστερόλης- αυξάνει τον κίνδυνο για στεφανιαία νόσο και έμφραγμα, όσο περίπου και το κάπνισμα. Η ανακάλυψη αυτή δημιουργεί κάποιες αμφιβολίες κατά πόσο τα φάρμακα που αυξάνουν την «καλή» χοληστερίνη, είναι κατάλληλα για όλους τους ασθενείς, αν δεν έχει προηγηθεί γενετικό τεστ.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ντάνιελ Ράντερ, διευθυντή του Τμήματος Γενετικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο κορυφαίο περιοδικό "Science", ανέλυσαν στοιχεία από το γονιδίωμα 328 ανθρώπων με πολύ υψηλή «καλή» χοληστερίνη και έκαναν σύγκριση με 1.156 άλλα άτομα που είχαν χαμηλότερα επίπεδα στο αίμα τους, προκειμένου να εντοπίσουν τις γενετικές αιτίες της υψηλής HDL.

Προηγούμενες μελέτες είχαν δώσει ενδείξεις ότι η HDL μπορεί να μην είναι πάντα προστατευτική για την καρδιοπάθεια, όπως νομίζουν οι καρδιολόγοι. Η υποψία αυτή ενισχύθηκε μετά από αλλεπάλληλες κλινικές δοκιμές φαρμάκων που αυξάνουν μεν την HDL, αλλά τελικά μειώνουν ελάχιστα ή καθόλου τον κίνδυνο για την καρδιά.

«Η αντίληψη για την HDL τείνει να εξελιχθεί τελευταία, καθώς φαίνεται ότι μπορεί να μην προστατεύει πάντα από κάθε καρδιοπάθεια» δήλωσε ο Ράντερ. «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι μερικές (γενετικές) αιτίες της αυξημένης HDL στην πραγματικότητα αυξάνουν τον καρδιαγγειακό κίνδυνο. Είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται μια μετάλλαξη, η οποία αυξάνει την HDL και παράλληλα αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιοπάθεια» πρόσθεσε.

Η μετάλλαξη αφορά το γονίδιο SCARB1, που ρυθμίζει τη λειτουργία μιας πρωτεΐνης, η οποία είναι ο βασικός υποδοχέας της HDL πάνω στην επιφάνεια των κυττάρων. Εξαιτίας της μετάλλαξης, η εν λόγω πρωτεΐνη παύει να λειτουργεί σωστά και η χοληστερόλη δεν μεταφέρεται στο ήπαρ, με συνέπεια παραδόξως να αυξάνεται ο κίνδυνος για την καρδιά, παρόλο που η «καλή» χοληστερόλη είναι σε υψηλά επίπεδα στο αίμα του ασθενούς.

Η συγκεκριμένη μετάλλαξη πάντως είναι σπάνια στον πληθυσμό και συνήθως εμφανίζεται σε άτομα εβραϊκής καταγωγής, αλλά οι ερευνητές σκοπεύουν να ελέγξουν αν υπάρχουν και άλλες μεταλλάξεις που μπορεί να έχουν ανάλογο παράδοξο αποτέλεσμα (δηλαδή υψηλή HDL και υψηλός καρδιαγγειακός κίνδυνος).

Ο Ράντερ πρότεινε να αναπτυχθεί τελικά ένα γενετικό τεστ που θα ελέγχει τα άτομα με υψηλή HDL κατά πόσο έχουν επικίνδυνες μεταλλάξεις στο DNA τους, οι οποίες μπορεί να μετατρέπουν σε «μπούμερανγκ» την υψηλή καλή χοληστερίνη. Σε κάθε περίπτωση, όπως είπε, «έχουμε ακόμη πολλά να μάθουμε για τη λειτουργία της HDL και τον κίνδυνο καρδιοπάθειας».

Στην έρευνα συμμετείχε ο ελληνικής καταγωγής Πάνος Δελούκας, καθηγητής καρδιαγγειακής γενωμικής του Πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου και ερευνητής του βρετανικού Ινστιτούτου Γενετικής Wellcome Trust Sanger Institute.

Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Οι γυναίκες χρειάζονται περισσότερο ύπνο από τους άνδρες!

Πόσες φορές έχει τύχει να νυστάζει η σύντροφός σας και να σας αφήνει... μόνο στον καναπέ να παρακολουθείτε την αγαπημένη σας ταινία; 

Έχετε παρατηρήσει ότι μετά από ξενύχτι, τα κορίτσια ξυπνούν μετά από εσάς; Αν όχι, μία απλή παρατήρηση αρκεί για να επιβεβαιώσει τα παραπάνω. Αν ναι, τότε πηγαίνουμε στο επόμενο βήμα, το οποίο είναι... η επιστήμη. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, η γυναίκα χρειάζεται τουλάχιστον 20 λεπτά περισσότερο ύπνο από τον άνδρα, εξαιτίας της... πολυπλοκότητας του εγκεφάλου της!

Όπως αποδείχθηκε, ο εγκέφαλος της γυναίκας δουλεύει «σκληρότερα» κατά τη διάρκεια της ημέρας, καθώς επεξεργάζεται πολλά περισσότερα δεδομένα (data). Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε ένα δείγμα 210 μέσης ηλικίας γυναικών. Αυτό που διαπιστώθηκε, είναι ότι ο εγκέφαλος διαθέτει την ικανότητα να πραγματοποιεί «ανασυγκρότηση δίσκου», τακτοποιώντας τα data σε μία σειρά και καλύπτοντας από μόνος του τα λάθη ή τα κενά. Όλα αυτά,  στη διάρκεια του ύπνου. Η γυναίκα, καθώς επεξεργάζεται περισσότερες και πιο πολύπλοκες πληροφορίες σε ένα 24ωρο, χρειάζεται πιο πολύ χρόνο, ώστε να διορθώσει τον «κατακερματισμένο δίσκο» της. 

«Κατά τη διάρκεια του βαθύ ύπνου, το μυαλό ανασκευάζει τα κέντρα του εγκεφάκλου που αφορούν τη μνήμη, την ομιλία και τις αισθήσεις, ανακτώντας χρήσιμες πληροφορίες», δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας στο Πανεπιστήμιο του Λάφμπορου, στο Ηνωμένο Βασίλειο. «Ο μέσος όρος που χρειάζεται παραπάνω ύπνο μία γυναίκα, είναι τα 20 λεπτά. Ορισμένες όμως, ενδέχεται να χρειάζονται και πολύ περισσότερο», συμπλήρωσε ο Δρ Χορν.

Οπότε, την επόμενη φορά που ο Μορφέας θα πάρει στην αγκαλιά του νωρίτερα τη σύντροφό σας, μην θεωρήσετε ότι... έχει να κάνει με σας, ή ότι δεν κάνατε κάτι σωστά. Είναι η φύση του εγκεφάλου της γυναίκας... 

Ανακαλύπτω

Νιώθετε συνεχώς κουρασμένοι ανεξάρτητα από το πόσο κοιμάστε; Δείτε τι πρέπει να κάνετε!

Ο επιφανής επιστήμονας James Clear μας παρουσιάζει περιληπτικά όσα ξέρουμε για τη φύση του ύπνου και μας δίνει κάποιες ειδικές συμβουλές για το πόσο ύπνο χρειαζόμαστε για να έχουμε αρκετή ενέργεια έτσι ώστε να χαρούμε τη μέρα μας. Κάποιοι από μας χρειάζονται λίγη ξεκούραση – ας δούμε πως θα το καταφέρουμε.

Πόσο ύπνο χρειαζόμαστε;

Σύμφωνα με ένα πείραμα που διεξήγαγαν ερευνητές από το University of Pennsylvania και το Washington State University, οι συμμετέχοντες οι οποίοι κοιμήθηκαν 8 ώρες δεν είχαν πτώση στη νοητική τους επίδοση, δεν είχαν απώλεια προσοχής και οι κινητικές τους ικανότητες δεν έδειξαν μείωση κατά τη διάρκεια της μελέτης.

Εντωμεταξύ, οι ομάδες που κοιμήθηκαν για 4 με 6 ώρες σταθερά έδειχναν πτώση καθημερινά. Η ομάδα με τις 4 ώρες ύπνου είχε τις χειρότερες επιδόσεις, αλλά και η ομάδα με τις 6 ώρες δεν ήταν πολύ καλύτερη.

Από την έρευνα προέκυψαν δύο σημαντικά ευρήματα:

1. Η έλλειψη ύπνου συσσωρεύεται. Το 25% των συμμετεχόντων που κοιμούνταν για 6 ώρες έπεφτε για ύπνο τυχαίες στιγμές μέσα στη μέρα μετά την πρώτη εβδομάδα του πειράματος. Μετά από 2 εβδομάδες, η επίδοση τους ήταν λες και είχαν μείνει ξύπνιοι για 2 μέρες συνεχόμενα. Αν λοιπόν κοιμάστε 6 ώρες τη μέρα για 2 εβδομάδες, η πνευματική και σωματική μας επίδοση πέφτει στο ίδιο επίπεδο με το να είχαμε μείνει ξύπνιοι για 2 μέρες.

2. Οι συμμετέχοντες δεν παρατήρησαν ότι η επίδοση τους έπεφτε. Δεν μπορούσαν δηλαδή να καταλάβουν ότι η επίδοση τους μειωνόταν μέρα με τη μέρα. Στον πραγματικό κόσμο, τα γραφεία με καλό φωτισμό, οι συζητήσεις, η καφεΐνη και πολλοί ακόμα παράγοντες μας κάνουν να νομίζουμε ότι είμαστε ξύπνιοι, παρόλο που η επίδοση μας είναι μειωμένη. Μπορεί να νομίζουμε ότι έχουμε την ίδια επίδοση έχοντας κοιμηθεί λιγότερο, αλλά δεν είναι αλήθεια.

Πως λειτουργεί ο ύπνος

Η ποιότητα του ύπνου μας καθορίζεται από δύο σημαντικές φάσεις στη διάρκεια του:

1. Ύπνος βραδέων κυμάτων (βαθύς ύπνος): αναπνέουμε πιο τακτικά, η πίεση του αίματος πέφτει και ο εγκέφαλος δεν ανταποκρίνεται καλά στα εξωτερικά ερεθίσματα, και γι” αυτό δεν ξυπνάμε εύκολα. Αυτή η φάση είναι σημαντική για την ανανέωση και την αποκατάσταση του σώματος.

2. Φάση REM: Είναι όταν ο εγκέφαλος βλέπει όνειρα και αναγνωρίζει πληροφορίες. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, ο εγκέφαλος ξεκαθαρίζει τις άσχετες πληροφορίες, ενισχύει τη μνήμη ενώνοντας τις εμπειρίες των τελευταίων 24 ωρών με τις προηγούμενες και διευκολύνει τη μάθηση και την ανάπτυξη του νευρικού συστήματος.

Ο χρόνος που περνάμε σε κάθε φάση μειώνεται, που σημαίνει ότι η ποιότητα του ύπνου και η ικανότητα του σώματος να ανανεώνεται μειώνονται με τα χρόνια.

Πως να επανέλθετε αν δεν κοιμάστε αρκετά

Οι ερευνητές του Harvard Medical School έχουν μια συμβουλή: Προσπαθήστε να παίρνετε έναν υπνάκο κατά τη διάρκεια της μέρας για 20-30 λεπτά.

Πως να κοιμάστε καλύτερα

1. Αποφύγετε την καφεΐνη, ειδικά μετά το μεσημέρι.

2. Σταματήστε το κάπνισμα.

3. Χρησιμοποιήστε το υπνοδωμάτιο για ύπνο και σεξ μόνο.

4. Γυμναστείτε.

5. Ρυθμίστε τη θερμοκρασία του δωματίου σας στους 18-21 βαθμούς.

6. Η ησυχία είναι σημαντική για τον ύπνο. Αν το υπνοδωμάτιο σας δεν έχει αρκετή ησυχία, δημιουργήστε “λευκό ήχο” με έναν ανεμιστήρα ή χρησιμοποιήστε ωτοασπίδες.

7. Ακολουθήστε ένα πρόγραμμα. Πέστε για ύπνο και ξυπνήστε την ίδια ώρα κάθε μέρα.

8. Κλείστε όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές (κινητό, τηλεόραση, υπολογιστή) 1-2 ώρες πριν πέσετε για ύπνο. Μπορείτε να διαβάσετε και ένα βιβλίο για να χαλαρώσετε.

9. Χρησιμοποιήστε τεχνικές χαλάρωσης, όπως το να κρατάτε καθημερινά ημερολόγιο, ασκήσεις αναπνοής, διαλογισμό και γυμναστική.

Πως να έχετε ενέργεια το πρωί

1. Πιείτε ένα μεγάλο ποτήρι νερό το πρωί.

2. Ξεκινήστε τη μέρα σας με τον ήλιο. Ο ήλιος λειτουργεί σαν τον καφέ – ξυπνάει το μυαλό και το σώμα.

Μια τελευταία σκέψη για τον ύπνο

Σήμερα, λόγω της εμμονής μας να είμαστε παραγωγικοί υποτιμούμε τα οφέλη του ύπνου. Αγνοήστε αυτή την τάση και ξεκουραστείτε. Είναι μια απλή λύση που σχετίζεται με πολλά αλληλοσυνδεόμενα προβλήματα. Αξίζει, έτσι δεν είναι;

Πηγή: brightside.me

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Οι 10 Διαστάσεις του σύμπαντος! (Video)

Το σύμπαν είναι αποδεδειγμένα 4ων διαστάσεων και καθετί σε αυτό είναι επισης 4ων διαστάσεων ενώ η 5η διάσταση προτείνεται ως λύση σε πολλές περιπτώσεις μαθηματικών αδιεξόδων που δε γίνεται να ξεπεραστούν σε χαμηλότερο επίπεδο! 

Τέλος για τη θεωρία των κβάντα και για κάποιες παραλλαγές στη θεωρία των χορδών οι διαστάσεις είναι από 10 έως και 24!!!

Ο αρχικός δημιουργός του βίντεο προσπαθεί να διαγραμματοποιήσει τις διαστάσεις με βάση τη γραμμική λογική του καρτεσιανού συστήματος συντεταγμένων (x,y,z) από το σημείο μηδενικών διαστάσεων μέχρι και τη 10η διάσταση, «τραβώντας» διαστατικές γραμμές για κάθε επόμενη διάσταση.

Ανακαλύπτω

Πώς επηρεάζει τη λειτουργία του εντέρου το άγχος

Πολλοί άνθρωποι με αυξημένο άγχος ή κακή διάθεση παραπονούνται ότι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη λειτουργία του εντέρου.

Οι εικασίες ότι η ψυχολογική κατάσταση του ατόμου επηρεάζει τη λειτουργία του εντέρου, αποκτά επιστημονική βάση που σχετίζεται με τα βακτήρια που υπάρχουν σε αυτό.

Σχετική έρευνα αποδεικνύει ότι η διαφοροποίηση των βακτηρίων του εντέρου σε ζώα μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα του άγχους τους και να γίνουν πιο ήρεμα.

Μελέτη που δημοσιεύτηκε στην ιατρική επιθεώρηση Psychopharmacology υποδεικνύει πως η ανάπτυξη «καλών» βακτηρίων στο πεπτικό μας σύστημα συμβάλει στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και επεξεργαζόμαστε τις πληροφορίες που λαμβάνουμε και θα μπορούσε να βοηθά στη μείωση του άγχους και της κατάθλιψης.

Ποια είναι όμως τα καλά βακτήρια; Πρόκειται για τα προβιοτικά και τα πρεβιοτικά, δύο κατηγορίες τροφίμων που περιέχουν είτε προβιοτικά συστατικά, ειδικούς ζωντανούς μικροοργανισμούς που αποικούν το έντερο και αποτελούν την επιθυμητή χλωρίδα του, είτε πρεβιοτικά, τα οποία δεν περιέχουν τους ίδιους τους μικροοργανισμούς αλλά συστατικά που τους τρέφουν και ευνοούν τον πολλαπλασιασμό τους.

Η ομάδα ερευνητών του καθηγητή ψυχιατρικής στην Οξφόρδη, Philip Burnet, προσπάθησε να ανακαλύψει το πώς η ύπαρξη καλών βακτηρίων στο πεπτικό σύστημα κάποιου θα μπορούσε να βελτιώσει την ανταπόκρισή του σε ψυχιατρικά φάρμακα.

Μετά από μελέτη όπου η ομάδα έδωσε σε ασθενείς είτε προβιοτικά είτε πρεβιοτικά είτε placebo, οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε τεστ που έγιναν μέσω υπολογιστών τα οποία επέτρεψαν στην ομάδα να καταγράψει τον τρόπο που ο κάθε ασθενής επεξεργαζόταν την κεντρική πληροφορία – και αν της προσέδιδε αρνητικό ή θετικό χαρακτήρα. 

Οι ερευνητές πήραν επίσης δείγμα πρωινού σίελου από τους συμμετέχοντες στο οποίο μέτρησαν την περιεκτικότητα σε κορτιζόλη -την ορμόνη του άγχους- πριν και μετά τη δόση τους σε πρεβιοτικά ή placebo.

Το αποτέλεσμα όπου κατέληξαν ήταν πως οι άνθρωποι που πήραν τα πρεβιοτικά έτειναν να δίνουν μεγαλύτερη σημασία στις θετικές πληροφορίες και το επίπεδο της κορτιζόλης στο σάλιο τους ήταν σημαντικά χαμηλότερο.

Η μελέτη καταλήγει πως η ομάδα των πρεβιοτικών είχαν «λιγότερο άγχος σε αρνητικά ή απειλητικά ερεθίσματα». Ωστόσο δεν βρέθηκε κάποια διαφοροποίηση στον τρόπο και το επίπεδο του αντιλαμβάνονταν οι ίδιοι οι συμμετέχοντες το επίπεδο του άγχους τους. 

Οι ερευνητές αποδίδουν αυτό το στοιχείο στο σύντομο διάστημα της έρευνας, τρεις εβδομάδες, και θεωρούν πως ο συσχετισμός τους έχει βάση καθώς τα καλά βακτήρια στο πεπτικό σύστημα προωθούν ένα πιο υγιές και ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο με τη σειρά του επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Μινχάουζεν: Ένα όνομα δύο σύνδρομα!

Το σύνδρομο Μινχάουζεν περιγράφηκε, για πρώτη φορά, από τον Dr Richard Ascher το 1951 και πήρε το όνομα του από τον βαρόνο Baron Munchausen, ο οποίος ήταν γνωστός για τις πλασματικές ιστορίες που έπλαθε για τον εαυτό του.

Όπως αναφέρει η ψυχολόγος, κα Παρασκευή Πισινίδη το σύνδρομο αφορά μια διανοητική διαταραχή, κατά την οποία ο ασθενής επινοεί ασθένειες ή τις προκαλεί ο ίδιος στον εαυτό του μέσω της λήψης φαρμακευτικών σκευασμάτων ή αυτοτραυματισμού. 

Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό οδηγεί σε ένα ''ταξίδι'' από τον ένα γιατρό στον άλλον και σε περίπλοκες ιατρικές έρευνες, ακόμη και σοβαρές εγχειρήσεις. Ο ασθενής αρέσκεται στον να έχει τον ρόλο του ''ασθενή'' καθώς έτσι καλύπτει μια βασική του ψυχολογική ανάγκη. 

Στην πλειοψηφία τους, τα άτομα αυτά μεγάλωσαν σε ένα ιδιαίτερα στερητικό περιβάλλον όπου ο γονέας/ φροντιστής ήταν συναισθηματικά διαθέσιμος, μόνο όταν υπήρχε παρούσα κάποια ασθένεια. 

Επίσης, είναι συχνό φαινόμενο, τα άτομα με το σύνδρομο Μινχάουζεν να είχαν εκτεθεί από πρώιμη ηλικία στην φροντίδα κάποιου συγγενικού μέλους, το οποίο είχε μια χρόνια ασθένεια (αδερφού, γιαγιάς, μητέρας κτλ).

«Το σύνδρομο Μινχάουζεν διαφέρει από την υποχονδρία καθώς οι πάσχοντες γνωρίζουν πως πρόκειται για υπερβολή, σε αντίθεση με τα άτομα με υποχονδρία που πιστεύουν πως έχουν κάποια ασθένεια. Επίσης, διαφέρει από την υπόκριση, στην οποία ο ασθενής κατασκευάζει τα συμπτώματα για ένα προφανή σκοπό, όπως την απουσία από την εργασία, οικονομική αποζημίωση ή πρόσβαση σε  φάρμακα» σημειώνει η ψυχολόγος.

Σύμφωνα με την κα Πισινίδη, είναι πολύ σημαντικό ο γιατρός να αναγνωρίσει πως οι πάσχοντες με το σύνδρομο Μινχάουζεν φτάνουν στο σημείο να ''δημιουργούν'' ασθένεια στον οργανισμό τους. Παίρνουν φάρμακα ή άλλες ουσίες που είναι επιβλαβείς στον οργανισμό, με σκοπό να προκαλέσουν μια ασθένεια και να πάνε στον νοσοκομείο. 

Είναι αρκετά ενημερωμένοι για τα συμπτώματα σωματικών και ψυχικών διαταραχών και μπορούν εύκολα να ξεγελάσουν ακόμη και τον πιο ευαίσθητο γιατρό ή ψυχολόγο. Ενώ, εκείνο που μπορεί να αποτελέσει κλινικό χαρακτηριστικό είναι οι πολλές νοσηλείες και τα πολλά ταυτόχρονα συμπτώματα, που δεν καταλήγουν σε κάποια συγκεκριμένη διάγνωση.

Πρόκειται για ένα σύνδρομο που δεν είναι ευρέως γνωστό αλλά στην κλινική πράξη γίνεται όλο και πιο συχνό, επισημαίνει η κα Πισινίδη και συμπληρώνει. «Εκείνο, όμως, που αποτελεί μια πρόκληση στην διάγνωση του είναι το σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου. 

Πρόκειται για την σκόπιμη παραγωγή ή προσποίηση για την ύπαρξη σωματικών ή ψυχολογικών συμπτωμάτων σε ένα άτομο, που είναι κάτω από την φροντίδα του υποκειμένου, με σκοπό να λάβει έμμεσα τον ρόλο του ασθενή. Σε αυτήν την ακραία μορφή κακοποίησης, εκείνος που έχει λάβει τον ρόλο να φροντίζει προκαλεί συμπτώματα μιας ασθένειας σε ένα παιδί ή σε ένα ηλικιωμένο ή με ειδικές ανάγκες άτομο. 

Η εξαπάτηση επαναλαμβάνεται πολλές φορές, Τα θύματα είναι άρρωστα για πάρα πολύ καιρό, με επαναλαμβανόμενες νοσηλείες και αρκετές φορές καταλήγουν. Πρόκειται για μια ενεργητική μορφή κακοποίησης, η οποία δεν είναι γνωστή και πολλές φορές παραμελείται».

Η διάγνωση όπως λέει η γιατρός, είναι πάρα πολύ δύσκολη και βασίζεται σε πολλές παραμέτρους. Πρωτίστως ο θεράπων ιατρός πρέπει να διακρίνει τις μορφές του συνδρόμου Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου:

α) Η προσποίηση (μεσαίας επικινδυνότητας και πιο σπάνια)

Συμβαίνει, όταν ο δράστης επινοεί μια ασθένεια του θύματος και διηγείται μια ψευδή ιστορία για μια μη υπάρχουσα ασθένεια ή κατάσταση

β) Η παραγωγή (υψηλής επικινδυνότητας και πιο συχνή)

Εδώ ο δράστης ενεργά προκαλεί συμπτώματα μιας ασθένειας στο θύμα. Οι πιο συχνές χρησιμοποιούμενες μέθοδοι είναι η ασφυξία και η δηλητηρίαση. Συχνά είναι δύσκολο να γίνει αναγνωρίσιμη η κακοποίηση που υφίσταται το θύμα.

Ως προς το σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου, μπορεί να το έχουν άτομα πέρα κάθε υποψίας όπως η μητέρα ενός παιδιού, η κόρη ενός ηλικιωμένου  ο νοσηλευτής ενός ατόμου με ειδικές ανάγκες. Οι ίδιοι δεν πάσχουν από το σύνδρομο Μινχάουζεν... αλλά αρέσκονται να παίρνουν τον ρόλο του ασθενή μέσω του ατόμου που φροντίζουν. Συχνά εμφανίζονται στο γιατρό ή τον ψυχολόγο ιδιαίτερα ανήσυχοι για την πορεία υγείας του θύματος και παρουσιάζοντες ως ''μάρτυρες''.

Κλείνοντας, η κα Πισινίδη τονίζει ότι το σύνδρομο Μινχάουζεν και το σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου είναι δυο διαφορετικά κλινικά σύνδρομα τα οποία όμως έχουν παρόμοιες παραμέτρους. Πρόκειται για σύνδρομα που μπορεί να οδηγήσουν σε αναπηρία ή και θάνατο. Δεν είναι τόσο σπάνια όσο νομίζαμε. Όσοι περισσότεροι μάθουν για αυτά, τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες να σωθούν άνθρωποι. 

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω