Μπουρλά για εμβόλιο Pfizer: Συγκινήθηκα μέχρι δακρύων και ανακουφίστηκα όταν έμαθα τα αποτελέσματα

Τα συναισθήματα που ένιωσε όταν έμαθε τα νέα για τα δεδομένα αποτελεσματικότητας και ασφάλειας για το εμβόλιο που δημιούργησαν PFIZER και BioNTech, περιέγραψε ο CEO της Pfizer, Αλβέρτος Μπουρλά.

Σε διαδικτυακή εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε με αφορμή την επέτειο των 60 χρόνων λειτουργίας της Pfizer στην Ελλάδα, ο CEO της Pfizer, Αλβέρτος Μπουρλά μίλησε για την ημέρα που έμαθε πως το εμβόλιο που αναπτύσσει η εταιρεία του με την BioNTech κατά του κορονοϊού πέτυχε τους στόχους ασφάλειας και υψηλά ποσοστά αποτελεσματικότητας.  

«Έμαθα τα καλά νέα για τα δεδομένα για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα του εμβολίου ένα απόγευμα Κυριακής, μία μέρα πριν ανακοινώσουμε τα ενδιάμεσα αποτελέσματα.

Συγκινήθηκα μέχρι δακρύων», είπε χαρακτηριστικά και πρόσθεσε:

«Ένιωσα ενθουσιασμό ότι επιτέλους μπορούμε να δούμε ένα φως στο τέλος αυτού του μεγάλου και σκοτεινό τούνελ και βεβαίως ένιωσα μεγάλη περηφάνια για όλους τους συναδέλφους μου στην Pfizer που κατάφεραν να προσφέρουν στον κόσμο αυτό το φως.

Στην πραγματικότητα μπόρεσα να ανασάνω με ανακούφιση, γιατί ακούγοντας τα αποτελέσματα γνώριζα ότι δισεκατομμύρια άνθρωποι, εκατομμύρια επιχειρήσεις, εκατοντάδες κυβερνήσεις είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους σε εμάς και είχαμε τελικά καταφέρει να ανταποκριθούμε.

Βεβαίως ένιωσα ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη για τους χιλιάδες επιστήμονες που εργάστηκαν μέρα-νύχτα όλο αυτό το διάστημα για να επιτύχουν αυτό το επίτευγμα.

Όπως επίσης και για τους χιλιάδες εθελοντές που σήκωσαν το χέρι και επέλεξαν να λάβουν μέρος στις κλινικές δοκιμές, με μία αυταπάρνηση και έναν αλτρουισμό θέλοντας να προσφέρουν στην κοινωνία».

Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων: Επιταχύνει τις διαδικασίες έγκρισης του εμβολίου BioNTech & Pfizer.

 

Με ανακοίνωση του ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων (ΕΜΑ) ανακοινώνει πως η αρμόδια εισηγητική Επιτροπή για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του εμβολίου BioNTech / Pfizer κατά του κορονοϊού θα συνεδριάσει εκτάκτως για να αποφασίσει σχετικά. 

Όπως αναφέρει η ανακοίνωση, τα μέλη της CHMP και οι εμπειρογνώμονες της εργάζονται με εντατικούς ρυθμούς τις τελευταίες εβδομάδες για να αξιολογήσουν τα δεδομένα που κατέθεσαν BioNTech και Pfizer, στο πλαίσιο της αίτησης για τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας για το mRNA εμβόλιο BNT162b2 κατά της COVID-19.

Η ταχύτητα στην αξιολόγηση και λήψη απόφασης σχετίζεται με τη διαθεσιμότητα των πρόσθετων των πληροφοριών που θα χορηγήσουν οι εταιρείες ώστε να απαντηθούν ερωτήσεις που έχουν προκύψει κατά τη διάρκεια της αξιολόγησης. Τέτοιες επιπρόσθετες πληροφορίες ελήφθησαν χθες το απόγευμα και καθώς εκκρεμεί το αποτέλεσμα της αξιολόγησης μία έκτακτη ειδική συνάντηση της CHMP προγραμματίστηκε για τις 21 Δεκεμβρίου, με στόχο να καταλήξει σε απόφαση εάν είναι δυνατόν. Αλλά, η προγραμματισμένη συνάντηση για τις 29 Δεκεμβρίου θα διατηρηθεί, σε περίπτωση που χρειαστεί.

"Η επιτροπή CHMP Θα ολοκληρώσει την αξιολόγηση της το συντομότερο δυνατόν και μόνο όταν οι πληροφορίες τα δεδομένα για την ποιότητα ασφάλεια και αποτελεσματικότητα του εμβολίου είναι πλήρη και επαρκή, ώστε να καταστεί σαφές ότι τα οφέλη του εμβολίου υπερτερούν των πιθανών κινδύνων", αναφέρει η ανακοίνωση.

Με την σύσταση της CHMP για την χορήγηση άδειας κυκλοφορίας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα ακολουθήσει fast track διαδικασία για την λήψη απόφασης εντός ημερών, με στόχο την χορήγηση άδειας κυκλοφορίας που θα ισχύει για όλα τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μια άδεια κυκλοφορίας διασφαλίζει ότι τα εμβόλια κατά της COVID-19 να πληρούν τα ίδια υψηλά πρότυπα που ισχύουν για όλα τα εμβόλια και φάρμακα. Επίσης θα ενεργοποιήσει την άμεση διάθεση του εμβολίου σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ στο πλαίσιο του προγράμματος που έχει αναπτυχθεί. 

Βασιλική Αγγουρίδη

Πηγή

Ανακαλύπτω

Γιατί τα παυσίπονα δεν λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο σε όλους. Πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η ηλικία...

 Ο πόνος στην πλάτη μπορεί να γίνει οξύς και τα παυσίπονα φαίνονται ιδανική λύση. Πολλές φορές όμως, ακόμη και αυτά δεν είναι αρκετά, καθώς δεν απαλύνουν τον πόνο ή βοηθούν προσωρινά.

Νέες έρευνες δείχνουν ότι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως η ιβουπροφαίνη και η ναπροξένη, σε ορισμένες περιπτώσεις, παρέχουν μικρή ανακούφιση για τους πάσχοντες από πόνους στην πλάτη, αλλά μπορούν να προκαλέσουν και σοβαρές παρενέργειες.

Ερευνητές στο Ινστιτούτο Παγκόσμιας Υγείας στην Αυστραλία, συνέχισαν τις αναλύσεις σε 35 κλινικές δοκιμές που έγιναν στον παρελθόν, με συνολικά περισσότερους από 6.000 συμμετέχοντες. Στα αποτελέσματα διαπίστωσαν ότι μόνο ένας στους έξι ασθενείς που έπαιρναν χάπια για τον πόνο στην πλάτη, είχαν λιγότερα συμπτώματα, σε σύγκριση με εκείνους που τους χορηγήθηκαν εικονικά φάρμακα. Όσοι πήραν παυσίπονα χάπια ήταν κατά 2,5 φορές πιο πιθανό να αναφέρουν γαστρεντερικά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένου του έλκους στο στομάχι και της αιμορραγίας.

Ο ειδικός ορθοπεδικός, Τζέσι Μπάϊμπλ, ανέφερε ότι η νέα μελέτη περιελάμβανε ανθρώπους που υπέφεραν από γενικό νωτιαίο πόνο (που συχνά προκαλείται από την ηλικία, τη φθορά και την αρθρίτιδα), καθώς και την ισχιαλγία, έναν συγκεκριμένο τύπο πόνου που προκαλείται από κήλες ή άλλα προβλήματα νεύρων.

Ο πόνος στην πλάτη που προκαλείται από την ηλικία ή την αρθρίτιδα είναι φλεγμονώδης, αλλά η ισχιαλγία δεν είναι. Επομένως, είναι λογικό τα παυσίπονα να μην λειτουργούν πολύ καλά για την ανακούφιση του ισχιακού πόνου. Όταν η ισχιαλγία περιλαμβάνεται σε αυτόν τον τύπο ανάλυσης, τα οφέλη των παυσίπονων θα είναι λιγότερο λειτουργικά.

Έτσι, αν υποφέρετε από πόνους στην πλάτη, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να βρείτε το λόγο που προκαλείται ο πόνος, ζητώντας τη γνώμη του γιατρού σας.

Σε περίπτωση που ο πόνος επηρεάζει ένα ή και τα δύο πόδια, τότε είναι πιθανό να οφείλεται σε κάποιο νεύρο.

Η ισχιαλγία συχνά περνάει μόνη της σε μερικές εβδομάδες έως μήνες. Σε αυτή την περίπτωση, ο γιατρός μπορεί να σας χορηγήσει φυσική θεραπεία ή στεροειδή που θα ανακουφίσουν τον πόνο.

Σύμφωνα με τον Δρ Μπάϊμπλ, τα παυσίπονα δε λειτουργούν σε όλους το ίδιο. Εξαρτάται την περίπτωση. Αν ο πόνος στην πλάτη δεν οφείλεται στα νεύρα, τότε προκαλείται από φλεγμονή και σε αυτή την περίπτωση τα παυσίπονα μπορούν να απαλύνουν έστω και λίγο τον πόνο.

Πηγή

Ανακαλύπτω

Αυτό το πλάσμα δεν κουνήθηκε από τη θέση του για 7 χρόνια

Απίστευτο και όμως αληθινό - Έμεινε στο ίδιο σημείο για 2.569 μέρες! 

Ούτε ο διαλογιζόμενος Βούδας δεν θα μπορούσε να καθίσει ακίνητος για επτά χρόνια στο ίδιο σημείο. Αλλά αυτό ακριβώς φαίνεται πως έκανε μια σαλαμάνδρα μέσα σε ένα σπήλαιο της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, όπως ανακάλυψαν οι επιστήμονες προς μεγάλη έκπληξη τους.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Γκέργκελι Μπάλατς του Πανεπιστημίου Eotvos Lorand της Ουγγαρίας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ζωολογίας "Journal of Zoology", σύμφωνα με το New Scientist και τη βρετανική «Ιντιπέντεντ», μελέτησαν ένα συγκεκριμένο είδος σαλαμάνδας, το ολμ ή πρωτέα (Proteus anguinus), που ζει σε υδάτινα σπήλαια της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης με την ονομασία Vruljak 1.

Τα εν λόγω μικρά και τυφλά λευκά αμφίβια ζουν πάνω από 100 χρόνια μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, χωρίς τροφή για αρκετά χρόνια, ενώ ζευγαρώνουν κατά μέσο όρο μόνο μια φορά στα 12,5 χρόνια. Οι επιστήμονες, που μελετούν για χρόνια αυτά τα ασυνήθιστα πλάσματα, διαπίστωσαν ότι σε διάστημα μιας δεκαετίας μετακινούνται το πολύ δέκα μέτρα. Όμως μια συγκεκριμένη σαλαμάνδρα φαίνεται να μην έχει κουνηθεί από τη θέση της για τουλάχιστον επτά χρόνια!

Πηγή

Ανακαλύπτω

Σε 34.228 ανέρχονται οι αιτήσεις για το πρόγραμμα ΟΑΕΔ – Coursera – Μέχρι την Τρίτη η επιλογή μαθημάτων

Περισσότερες από 34.000 ηλεκτρονικές αιτήσεις υποβλήθηκαν για τη δωρεάν πρόσβαση ανέργων σε διαδικτυακά μαθήματα διαφορετικών ειδικοτήτων και θεματικών ενοτήτων στο πλαίσιο της συνεργασίας του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) με το Coursera. 

Έως σήμερα, έχουν εγγραφεί 16.200 ωφελούμενοι, που έχουν επιλέξει 82.500 μαθήματα και έχουν παρακολουθήσει περισσότερες από 52.000 διδακτικές ώρες.

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, η διαδικασία επιλογής των μαθημάτων θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως την Τρίτη 15 Δεκεμβρίου και η παρακολούθηση των μαθημάτων θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως τις 15 Φεβρουαρίου 2021.

Η υποβολή των αιτήσεων συμμετοχής γίνεται αποκλειστικά ηλεκτρονικά, μέσω της Ενιαίας Ψηφιακής Πύλης του Ελληνικού Δημοσίου, με τους κωδικούς πρόσβασης TAXISnet ή τους κωδικούς πρόσβασης πιστοποιημένων χρηστών ΟΑΕΔ, στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.gov.gr.

Συγκεκριμένα, η διαδρομή είναι: gov.gr → Εκπαίδευση → Ψηφιακές Δεξιότητες → Δωρεάν κατάρτιση για ανέργους (Coursera).

Η εταιρεία Coursera, μέσω της παγκοσμίως αναγνωρισμένης διαδικτυακής πλατφόρμας τηλεκπαίδευσης, που διαθέτει, παρέχει σειρά μαθημάτων σε πλήθος ειδικοτήτων σε συνεργασία με κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου, όπως τα Carnegie Mellon, Columbia University, Duke University, École Polytechnique, Johns Hopkins University, Imperial College, New York University, Princeton University, Stanford University, University of Chicago, University of Leeds και Yale University.

O ΟΑΕΔ παρέχει στους ωφελούμενους δωρεάν πρόσβαση σε 77 σειρές μαθημάτων υποτιτλισμένων στα ελληνικά, καθώς και σε ακόμη 3.800 αγγλόγλωσσες σειρές μαθημάτων, με στόχο την αναβάθμιση των δεξιοτήτων και την απόκτηση νέων γνώσεων, στο πλαίσιο της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης του Coursera.

Μετά την υποβολή των αιτήσεων, αποστέλλεται μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail) στους ωφελούμενους με αναλυτικές οδηγίες σχετικά με την εγγραφή και την πρόσβασή τους στην πλατφόρμα Coursera.

Όσοι ωφελούμενοι ολοκληρώσουν επιτυχώς κάθε μάθημα, θα λάβουν δωρεάν πιστοποιητικό παρακολούθησης από το Coursera.

Ανακαλύπτω

Γιατί κοιμόμαστε τελικά;

Όπως προκύπτει από μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στην επιστημονική επιθεώρηση Science, ο ύπνος ως διεργασία δίνει στον εγκέφαλό μας τη δυνατότητα να κάνει ένα είδος «επανεκκίνησης» στις νευρικές συνάψεις, η καλή υγεία των οποίων θεωρείται κεφαλαιώδους σημασία για την σωστή γνωστική λειτουργία του ατόμου.

Με βάση μια σειρά παλαιότερων ερευνών, καθώς ένας οργανισμός παραμένει ξύπνιος και σε εγρήγορση, οι συνάψεις μεγαλώνουν σε όγκο προκειμένου να «βοηθήσουν» τον εγκέφαλο στη διαδικασία συλλογής και ταξινόμησης επιπλέον νέων πληροφοριών. Ωστόσο, αυτό που διαπίστωσαν οι ερευνητές μετά από μια σειρά πειραμάτων που πραγματοποίησαν σε ποντικούς είναι ότι, κατά τη διάρκεια του ύπνου, οι συνάψεις έχουν την τάση να συρρικνώνονται κατά μέσο όρο σε ποσοστό έως και 18%.

Σύμφωνα με τις υποθέσεις των επιστημόνων δε, πιθανή έλλειψη ύπνου θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόβλημα στη σωστή λειτουργία του εγκεφάλου, λόγω της πληθώρας άχρηστων πληροφοριών και αναμνήσεων που θα τον κατέκλυζαν – πληροφορίες και αναμνήσεις που, κανονικά, θα έπρεπε να φιλτράρονται και να «μπαίνουν σε τάξη» κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Όπως εξηγεί η επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, Dr. Chiara Cirelli, «ενώ κοιμόμαστε, φυσιολογικά περιορίζουμε στο ελάχιστο τη “διάδρασή” μας με τον έξω κόσμο […] Τον χρόνο αυτό λοιπόν ο εγκέφαλός μας τον εκμεταλλεύεται προκειμένου να “βάλει σε τάξη” τις συνάψεις με τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο, “βοηθώντας” με τον τρόπο αυτό τη διαδικασία της μάθησης, ενώ παράλληλα προετοιμάζεται για όλα αυτά τα ποικίλα ερεθίσματα που πρόκειται να λάβει την επόμενη ημέρα».

Κοιμήσου λοιπόν. Κάνει καλό.

Πηγή

Ανακαλύπτω

Φαινόμενο McGurk: Ποιες είναι οι επιπτώσεις της χρήσης της μάσκας

Φαινόμενο McGurk: Ποιες είναι οι επιπτώσεις της χρήσης της μάσκας. Τώρα που ειδικοί της δημόσιας υγείας προτείνουν οι άνθρωποι να φορούν μάσκες λόγω του COVID-19, η προσπάθεια επικοινωνίας με άλλους μπορεί να προκαλέσει πολλές προκλήσεις.

Όταν συνομιλείτε με άλλους μέσω μασκών, αυτό που βλέπετε και ακούτε δεν ευθυγραμμίζεται και μπορεί να σας είναι δύσκολο να παρακολουθήσετε τη συνομιλία με τον ίδιο τρόπο που θα ακολουθούσατε χωρίς μάσκες—μπορεί ακόμη και να παρερμηνεύσετε αυτά που μοιράζεστε. Συνεπώς, ο εγκέφαλός σας μπορεί να προσπαθήσει να σας πείσει ότι ακούτε κάτι που δεν έχει ειπωθεί καθόλου. Όταν συμβαίνει αυτό, αυτό είναι γνωστό ως το φαινόμενο McGurk.

Τι είναι όμως το φαινόμενο McGurk;  Αυτό το είδος κακής επικοινωνίας περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1976 από τους Harry McGurk και John MacDonald.Έτσι, για κάποιους ανθρώπους, αυτό που ακούνε είναι τελείως διαφορετικό από αυτό που λέγεται στην πραγματικότητα, επειδή η οπτική τους εισροή υπερισχύει των όσων ακούν και πείθει τον εγκέφαλο ότι ακούν κάτι τελείως διαφορετικό. 

Σε μια μελέτη του φαινομένου  McGurk (Μακ Γκουρκ) που διεξήχθη από νευροεπιστήμονες στο Baylor, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να κρατήσουν τα μάτια τους κλειστά, ενώ άκουγαν ένα βίντεο με κάποιον που έκανε τους ήχους “ba ba.” Όταν ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να ανοίξουν τα μάτια τους και να παρακολουθήσουν το ίδιο βίντεο στενά, αλλά χωρίς τον ήχο, ανέφεραν ότι έμοιαζε με το άτομο να λέει “ga ga.”

Και στο τελευταίο μέρος του πειράματος, το βίντεο αναπαράχθηκε με τον ήχο αναμμένο. Οι συμμετέχοντες παρακολούθησαν και άκουσαν το βίντεο και όσους ήταν ευαίσθητοι στην έκθεση του εφέ McGurk που άκουγε “da da da.” Προφανώς, αυτός ο ήχος δεν ταίριαζε με τα οπτικά ή ακουστικά στοιχεία που ανέφεραν από το προηγούμενο μέρος του πειράματος. Έτσι, το πείραμα ήταν μια απεικόνιση του φαινομένου McGurk. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας του COVID- 19, η χρήση της μάσκας και η συσχέτιση με το φαινόμενο αυτό μάς κάνει να κατανοούμε γιατί είναι δύσκολη η επικοινωνία μας. Το φαινόμενο McGurk τονίζει ότι οι άνθρωποι χρησιμοποιούν και τα μάτια τους και τα αυτιά τους για να καταλάβουν τι λένε οι άλλοι- ακόμα και αν παράγουν ανακριβή αποτελέσματα κατά καιρούς. 

Πηγή

Ανακαλύπτω

Τα μωρά μαθαίνουν το μεγαλύτερο μέρος του λεξιλογίου τους από τους πατεράδες τους

Μια μελέτη από τους ερευνητές του Πανεπιστημίου Fudan στη Σαγκάη ίσως έχει επιλύσει κάπως το αίνιγμα της γλώσσας στα μωρά, διαχωρίζοντας τη «πατρική γλώσσα» από τη «μητρική γλώσσα».

Οι περισσότεροι θα συμπεράνουν ότι ο όρος «μητρική γλώσσα», συνήθως ορίζεται η γλώσσα που αρχίζουμε να μιλάμε πρώτα, και ότι η απόκτηση της γλώσσας στα παιδιά είναι ως επί το πλείστον μητρικές, αλλά αυτό θα μπορούσε να ανατραπεί κατά κάποιο τρόπο.

Μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Menghan Zhang στο Εργαστήριο Σύγχρονης Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Fudan ανακάλυψε κάνοντας μια μελέτη ότι στην πραγματικότητα και οι δύο γονείς έχουν επιρροή στην απόκτηση γλωσσών στα παιδιά.

Η Estella Poloni, η οποία ηγήθηκε της έρευνας, διαπίστωσε ότι οι γλωσσικές παραλλαγές που συσχετίζονται με το χρωμόσωμα Y, μεταβιβάστηκαν από τον πατέρα και δεν είχαν καμία αντιστοιχία με το μιτοχονδριακό DNA, που μεταβιβάστηκε μόνο από τη μητέρα.

Ωστόσο, ο όρος «μητρική γλώσσα» δεν είναι μια ονομασία που δόθηκε από λάθος. Οι μητέρες έχουν μεγάλη επιρροή σχετικά με το πώς τα βρέφη κατακτούν τη γλώσσα.

Τα παιδιά γενικά τείνουν να περνούν περισσότερο χρόνο με τις μητέρες τους παρά με τους πατεράδες τους μέχρι να φτάσουν στην εφηβεία, μάλιστα αρχίζουν να μαθαίνουν την «μητρική τους γλώσσα» προτού γεννηθούν ακόμη.

Με αυτό το σημείο, είναι ήδη σε θέση να διακρίνουν μεταξύ της μητρικής τους γλώσσας και μιας ξένης γλώσσας και μπορούν να αναγνωρίσουν 800 λέξεις. Δεν είναι τυχαίο ότι τα δίγλωσσα μωρά αναγνωρίζουν γρήγορα τους ήχους δύο διαφορετικών γλωσσών.

Ουσιαστικά, η μητέρα όχι μόνο μεταδίδει λόγο, επικοινωνεί επίσης τις παραδόσεις, τις συμπεριφορές, τις ευθύνες και τα πάντα από τα οποία μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι ένας πολιτισμός περιλαμβάνεται. Στην ουσία, μια μητέρα μαθαίνει στο παιδί της όχι μόνο μια γλώσσα αλλά και έναν ολόκληρο πολιτισμό.

Για να λύσει το αίνιγμα του αν η γλώσσα μεταβιβάζεται από τη μητέρα ή τον πατέρα, η ομάδα του Ζανγκ διεξήγαγε μια γενετική-γλωσσική μελέτη 34 σύγχρονων ινδοευρωπαϊκών πληθυσμών, εστιάζοντας στους αντίστοιχους δεσμούς που υπάρχουν μεταξύ του λεξιλογίου και του πατρικού Υ χρωμοσώματος, και τα μητρικά μιτοχονδριακά γονίδια.

Σε αντίθεση με τις προηγούμενες μελέτες, οι ερευνητές χαρακτήρισαν ξεχωριστά τις γλώσσες που βασίζονται σε λεξικολογικά (λεξιλόγιο) και φωνολογικά (ήχος) συστήματα.

Σύμφωνα με τη μελέτη του Ζανγκ, ενώ εξομοιώνουμε την προφορά και τον ήχο από τις μητέρες μας, αποκτάμε το λεξιλόγιό μας από τους πατεράδες μας – μια διαπίστωση που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις ιδέες που είχαμε προηγουμένως για την απόκτηση γλωσσών.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπήρχαν ισχυροί δεσμοί μεταξύ πατρικών γονιδίων και λεξικολογικών χαρακτηριστικών και, παρομοίως, ότι υπήρχε σταθερή συσχέτιση μεταξύ μητρικών γονιδίων και φωνητικών χαρακτηριστικών.

Ανακαλύπτω

Άφαντο από το Κέμπριτζ το σημειωματάριο του Δαρβίνου με το «Δέντρο της Ζωής»

Η πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη χρειάστηκε 20 χρόνια να ανακοινώσει τη μεγάλη απώλεια.

Η τελευταία φορά που εθεάθησαν ήταν το 2000, όταν βγήκαν για λίγο από την αποθήκη προκειμένου να φωτογραφηθούν.

Είκοσι χρόνια αργότερα, η βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ ανακοίνωσε ότι αγνοεί την τύχη δύο σημειωματάριων του Δαρβίνου, αξίας εκατομμυρίων ευρώ.

Μάλιστα ένα από τα δύο δερματόδετα σημειωματάρια περιεέχει το περίφημο σχέδιο του «Δέντρου της Ζωής», στο οποίο ο Κάρολος Δαρβίνος εξερευνά την εξελικτική σχέση διαφορετικών ειδών.

«Είναι θλιβερό» λέει στο BBC η Δρ Τζέσικα Γκάρντνερ, επικεφαλής της βιβλιοθήκης. «Δεν θα αφήσουμε ούτε πέτρα ασήκωτη» για να ανακαλυφθεί τι συνέβη, υπόσχεται.

Τα κόκκινα δερματόδετα σημειωματάρια φυλλάσσονταν σε ένα μπλε χάρτινο κουτί (Πηγή: Cambridge University Library)

Παραδέχεται ωστόσο ότι τα δύο πολύτιμα κειμήλια του Δαρβίνου μπορεί να έχουν κλαπεί.

Όπως αναφέρει η Δρ Γκάρντνερ, το Νοέμβριο του 2000 τα δύο σημειωματάρια βγήκαν από την αποθήκη των χειρογράφων έπειτα από «εσωτερικό αίτημα» για την φωτογράφισή τους. Μεταφέρθηκαν τότε σε ένα αυτοσχέδιο στούντιο που είχε στηθεί σε μια προσωρινή κατασκευή, λόγω των εργασιών που πραγματοποιούνταν στην πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη.

Η απουσία τους έγινε αντιληπτή δύο μήνες αργότερα στη διάρκεια «ελέγχου ρουτίνας».

«Οι προκάτοχοί μου πίστευαν πραγματικά ότι μπορεί να είχαν επιστραφεί σε λάθος μέρος» λέει η Δρ Γκάρντνερ, η οποία ανέλαβε επικεφαλής της βιβλιοθήκης το 2017. Η ίδια πιστεύει πλέον πως τα σημειωματάρια «πιθανότατα» εκλάπησαν πριν από χρόνια.

Οι «πυρετώδεις» προσπάθειες αναζήτησης τα τελευταία τρία χρόνια απέβησαν άκαρπες, οπότε η βιβλιοθηκονόμος αποφάσισε να δημοσιοποιήσει την υπόθεση και να ζητήσει τη συνδρομή της αστυνομίας.

Το ιστορικό πρώτο σκίτσο του Δέντρου της Ζωής χρονολογείται στο 1837 (Πηγή: Cambridge University Library)

Οι έρευνες θα συνεχιστούν, ωστόσο η Γκάρντνερ εκτιμά ότι θα χρειαστούν άλλα πέντε χρόνια για να ψαχτεί ολόκληρη η αχανής βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, της οποίας τα ράφια υπολογίζεται ότι έχουν συνολικό μήκος 200 χιλιομέτρων.

Το σκίτσο του Δέντρου της Ζωής, ίσως η σημαντικότερη καταχώριση στα κόκκινα σημειωματάρια, χρονολογείται στον Ιούλιο του 1837, όταν ο Δαρβίνος ήταν 28 ετών.

Είχε επιστρέψει πρόσφατα στο Λονδίνο από το ταξίδι του στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Γκαλάπαγκος, όπου συγκέντρωσε στοιχεία που θα του ενέπνεαν αργότερα την θεωρία της εξέλιξης των ειδών.

Περισσότερα από 30 χρόνια αργότερα, τον Νοέμβριο του 1859, ο Δαρβίνος παρουσίασε ένα νέο σχέδιο του Δέντρου της Ζωής στο εμβληματικό έργο του Η Καταγωγή των Ειδών.

Το ριζοσπαστικό έργο του συμπληρώθηκε το 1871 με την έκδοση του δεύτερου κορυφαίου έργου του, Η Καταγωγή του Ανθρώπου, στο οποίο επέκτεινε τη θεωρία της εξέλιξης στο ανθρώπινο είδος, υποστηρίζοντας ότι οι άνθρωποι και οι ανθρωποειδείς πίθηκοι μοιράζονται έναν κοινό πρόγονο.

Ήταν μια θεωρία που έφερε βαθιές αλλαγές στην επιστήμη, τον πολιτισμό και τη θρησκειολογία –τόσο βαθιές ώστε ακόμα και σήμερα ορισμένοι συντηρητικοί κύκλοι επιμένουν να αρνούνται την εξέλιξη.

Σήμερα, η Καταγωγή των Ειδών θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα επιστημονικά έργα όλων των εποχών.

Πηγή

Ανακαλύπτω

Η γνώση είναι «έλλειψη». Ένας φοιτητής ιατρικής έγραφε, το 2001…

Στα χρόνια του SARS-CoV-2 και της τηλέ-εκπαίδευσης, παραδίδοντας το μάθημα της ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ, στους φοιτητές του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, ήρθε στο μυαλό μου ένα άρθρο που είχα γράψει στις 4 Ιουλίου 2001, στην Εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», ως 4/ετής, τότε, φοιτητής Ιατρικής.

γράφει ο Χρίστος Χ. Λιάπης MD, MSc, PhD (Ψυχίατρος, Διδάκτωρ Παν/μίου Αθηνών – Πρόεδρος ΚΕΘΕΑ)

Από τα χρόνια των «δικών μου» Πανελληνίων, και των φοιτητικών εδράνων της Ιατρικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στα χρόνια της πανεπιστημιακής τηλε-εκπαίδευσης εν μέσω COVID-19…τότε από τη θέση του μαθητή και του φοιτητή, τώρα από τη θέση του Δασκάλου, μπροστά από την οθόνη ενός υπολογιστή….

«Κοινωνία της πληροφορίας,

κοινωνία της γνώσης»

Αποτελεί κοινό τόπο των περισσότερων σύγχρονων επιστημών πως ολοκληρωμένος επιστήμονας δεν είναι πλέον, αυτός που κατέχει την επιστημονική γνώση αλλά εκείνος ο οποίος γνωρίζει που πρέπει να αναζητήσει τις κατάλληλες κάθε φορά, επιστημονικές πληροφορίες.

Η διαπίστωση αυτή παρόλο που περιγράφει με ρεαλισμό τη θέση του επιστήμονα εγγεγραμμένη στο πλαίσιο της σύγχρονης «κοινωνίας της πληροφορίας», συμπυκνώνει ταυτόχρονα και μια επικίνδυνη επιστημολογική διαστροφή των καιρών μας.

Είναι αλήθεια ότι η αλματώδης πρόοδος επιστήμης και τεχνολογίας είχε ως αποτέλεσμα τη συγκέντρωση ενός  ογκούμενου ποσού  επιστημονικών πληροφοριών, ενώ η εξέλιξη των ηλεκτρονικών υπολογιστών εξασφάλισε την άμεση και αποτελεσματική πρόσβαση σε αυτές.

Ο σύγχρονος όμως επιστήμονας, παρασυρόμενος από τον ενθουσιασμό για τη δυνατότητά του να διαχειριστεί έναν τέτοιο όγκο συγκεντρωμένων πληροφοριών, ξέχασε πως πάνω από όλα είναι άνθρωπος, δηλαδή «ον εμπειρικό». Δίνοντας αποκλειστική βαρύτητα στην ηλεκτρονική διαχείριση των γνωστικών πληροφοριών ξεμάκρυνε από την ουσία και την ποιότητα της ίδιας της επιστημονικής γνώσης, ενδίδοντας σε κρίσιμες πνευματικές στρεβλώσεις.

​Σε όλες τις φάσεις εξέλιξης του ανθρώπινου νου, η γνώση δεν ήταν ποτέ το τελικό επεξεργασμένο προϊόν της συγκέντρωσης έτοιμων αποθηκευμένων πληροφοριών. Η γνώση ήταν πάντα -και πρέπει να παραμείνει- απότοκος μιας εσωτερικής νοητικής διεργασίας του ανθρώπου που συλλαμβάνει εμπειρικά τα εξωτερικά ερεθίσματα  και με τη βοήθεια της αμφιβολίας και του ορθού λόγου τα ανασυνθέτει και τα αναδομεί σε πολλαπλές αλήθειες οι οποίες τελικά κατασταλάζουν σε γνώση.

​Μια κοινωνία που αποταμιεύει σε ηλεκτρονικές δεξαμενές επιστημονικές πληροφορίες και τις ανακαλεί με το πάτημα ενός κουμπιού, δεν πρόκειται ποτέ να παράξει ουσιαστική γνώση.

Η γνώση δεν ανασχηματίζεται σε κλειστούς κύκλους πληροφορίας αποθηκευμένους σε σκληρούς δίσκους υπολογιστών, γιατί η γνώση είναι «έλλειψη». Είναι, στην ουσία, η «έλλειψη», η ανεπάρκεια του ανθρώπου να κατανοήσει ερεθίσματα και εμπειρίες.

Όμως ο άνθρωπος, σήμερα, έπαψε δυστυχώς να είναι εμπειριστής. Πασχίζοντας να χορτάσει την πείνα της αμφισβήτησής του με κονσερβοποιημένες ψηφιακές πληροφορίες, αντικαθιστώντας τα αισθητήρια και τις εμπειρικές εικόνες του με τα μόνιτορ των υπολογιστών στομώθηκε η κρίση του, απονευρώθηκε η φαντασία του κι από αμφισβητίας κυνηγός της αλήθειας και της γνώσης υποβαθμίστηκε σε άνευρο πληροφοριοσυλλέκτη.

​

Έτσι κινδυνεύουμε να δημιουργήσουμε τη στρεβλή «κοινωνία της πληροφορίας» που μετατρέπει τον επιστήμονα και τον άνθρωπο, από διπολικό δέκτη ερεθισμάτων και συνακόλουθο δημιουργό γνώσης, σε τυφλό μονόπολο αποταμίευσης πληροφοριών. Μια κοινωνία στο πλαίσιο της οποία συμβαίνει καθημερινά ο δραματικός εκφυλισμός της ανθρώπινης γνώσης σε ψηφιακή πληροφορία.

​Κανένας επιστήμονας και κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να θέλει μια τέτοια κοινωνία που αφήνει τη γνώση να λιμνάζει στα στάσιμα νερά της ψηφιακής πληροφορίας. Η γνώση είναι στοιχείο ζωής και ως ζωή έχει ανάγκη τα τρεχούμενα νερά της αμφισβήτησης της εμπειρικής αναζήτησης και του ορθού (ανθρώπινου) λόγου για να αναπαράγει τον εαυτό της σε νέες ποικιλόσχημες γοητευτικότερες μορφές και όχι σε ψηφιακές κλωνοποιημένες επαναλήψεις πληροφοριών.

Γνώση είναι το αρχέγονο μυστήριο όπου η εμπειρία υφίσταται την κάθαρση της αμφιβολίας για να μετασχηματιστεί σε πίστη, σε «ιερή πεποίθηση» και πρέπει να οραματιζόμαστε μια κοινωνία που να σέβεται το μυστήριο ετούτο. Μια κοινωνία που σεβόμενη τις δυνατότητες της πληροφορικής να τις αξιοποιεί για να παράγει ουσιαστικές και βιωματικές γνώσεις κι όχι για να στοιβάζει ηλεκτρονικά δεδομένα.

Μια κοινωνία στην οποία κάθε επιστήμονας και κάθε άνθρωπος να γίνεται ο ίδιος συγγραφέας στο παγκόσμιο βιβλίο της γνώσης, να γίνεται μύστης και κοινωνός του προαιώνιου «γνωσιολογικού μυστηρίου», εραστής και καθαρτής της ζωντανής, της παλλόμενης γνώσης και όχι ένας ψηφιακός ευνούχος, αρχειοθέτης αποστειρωμένων πληροφοριών.

4 Ιουλίου 2001

Χρίστος Χρυσοστόμου Λιάπης

Φοιτητής Ιατρικής Α.Π.Θ. (…τότε…)

meteoravoice.com.gr

Ανακαλύπτω

Έρευνα αναδημιουργεί τις μυρωδιές της παλιάς Ευρώπης

Η ευρωπαϊκή ιστορία είναι συνήθως κάτι που διαβάζεις, όχι κάτι που μυρίζεις. Αυτό, όμως, μπορεί να αλλάξει χάρη σε ερευνητικό πρόγραμμα που θα επιχειρήσει να αναδημιουργήσει τα οσφρητικά τοπία της Ευρώπης από τον 16ο αιώνα μέχρι τις αρχές του 20ού.

Το πρόγραμμα Odeuropa (ένα λογοπαίγνιο με τις λέξεις Europa και odour, που σημαίνει οσμή) θα φέρει σε συνεργασία ιστορικούς, βιοεπιστήμονες και μουσεία από τη γηραιά ήπειρο, αναφέρει ο Guardian.

Σε πρώτη φάση, η ερευνητική ομάδα θα αναπτύξει εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης για να χτενίσει ιστορικά κείμενα, γραμμένα σε επτά γλώσσες, και να καταγράψει τις αναφορές σε οσφρητικά ερεθίσματα, από τη δυσοσμία των ανοιχτών υπονόμων μέχρι το άρωμα των μπαχαρικών.

Επιπλέον, η τεχνητή νοημοσύνη θα εκπαιδευτεί να αναγνωρίζει εικόνες αντικειμένων που συνδέονται με μυρωδιές, από τα φύλλα του καπνού μέχρι το λιβάνι.

Από εκεί θα προκύψει μια «Εγκυκλοπαίδεια Οσφρητικής Κληρονομιάς», η οποία θα καταγράφει τις έννοιες που συνδέονται με συγκεκριμένες μυρωδιές, γράφει στον ιστότοπο του προγράμματος Odeuropa η Ίνγκερ Λίμανς, καθηγήτρια Ιστορίας στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ.

«Αυτή η βάση δεδομένων θα είναι το αρχείο της οσφρητικής κληρονομιάς της Ευρώπης και θα επιτρέπει στις επόμενες γενιές να μαθαίνουν για το μυρωδάτο παρελθόν τους» γράφει η Λίμανς, επικεφαλής του ερευνητικού προγράμματος.

Σε επόμενη φάση οι ερευνητές θα συνεργαστούν με χημικούς και αρωματοποιούς για να αναπαραγάγουν ιστορικές οσμές και να τις εκθέσουν σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους.

Μυρωδιά καπνού

Η εγκυκλοπαίδεια «θα μας μεταφέρει σε διαφορετικές μυρωδιές κάθε είδους, από το δεντρολίβανο και άλλα βότανα που προστάτευαν από την πανούκλα, μέχρι τα άλατα που μύριζαν οι Ευρωπαίοι του 18ου και 19ου αιώνα ως αντίδοτο στους σπασμούς και τις λιποθυμίες» δήλωσε στον Guardian ο Ουίλιαμ Τάλετ του Πανεπιστημίου Anglia Ruskin στο Κέμπριτζ της Βρετανίας, μέλος του προγράμματος Odeuropa και συγγραφέας του βιβλίου Smell in Eighteenth-Century England.

«Για μένα, η μυρωδιά των φύλλων καπνού παίζει κεντρικό ρόλο στην ευρωπαϊκή ιστορία και κληρονομιά» λέει ο δρ Τάλετ σε βίντεο του Odeuropa.

Η ιστορία, όμως, δεν προσφέρει μόνο ευχάριστες οσμές. «Θα ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον να εξοικειώσουμε το κοινό με μια ποικιλία διαφορετικών οσμών, όπως η μυρωδιά ενός βρόμικου καναλιού» είπε στο LiveScience η Κάρο Φερμπέκ, ιστορικός του Ελεύθερου Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ.

Η αντίληψη των ανθρώπων για το ποιες οσμές είναι δυσάρεστες συχνά αλλάζει στην πορεία του χρόνου, επισήμανε η Φερμπέκ. Η μυρωδιά του σώματος, για παράδειγμα, έγινε ταμπού στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν η βιομηχανική επανάσταση έκανε το σαπούνι και τα αρώματα διαθέσιμα στο ευρύ κοινό.

«Η κοπριά εκθειαζόταν από συγγραφείς των αρχών του 2ού αιώνα επειδή εξέφραζε τη λαχτάρα για την εξοχή αλλά και την απογοήτευση για την ‘άοσμη’ και ‘πολιτισμένη’ μπουρζουαζία» εξήγησε.

Η ερευνητική προσπάθεια προγραμματίζεται να ξεκινήσει τον Ιανουάριο με συνολικό προϋπολογισμό 2,8 εκατομμυρίων ευρώ, ο οποίος εγκρίθηκε αυτή την εβδομάδα στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Horizon 2020.

in.gr

Ανακαλύπτω