Συνολικά 16 οι υπάλληλοι της Βουλής με πλαστά πτυχία

Συνολικά 16 είναι οι υπάλληλοι της Βουλής που εντοπίστηκαν με πλαστά πτυχία. Η υπόθεση που βρίσκεται στα χέρια εισαγγελέα κάνει λόγο για 15 μόνιμους υπαλλήλους που εντοπίστηκαν με πλαστά πτυχία πανεπιστημίου ή παραποιημένα απολυτήρια Λυκείου και για έναν συμβασιούχο που «πιάστηκε» στην πρόσφατη επανεξέταση των φακέλων για ανανέωση των συμβάσεων.

Ο τελευταίος τέθηκε κατευθείαν εκτός Βουλής ενώ οι υπόλοιποι έχουν παραπεμφθεί στην δικαιοσύνη. Αν διαπιστωθεί ότι τα πλαστά στοιχεία είχαν καθοριστικό ρόλο για την πρόσληψή τους θα απολυθούν.

Εκτός αυτών εκτός θέσης τέθηκε και συμβασιούχος που εντοπίστηκε να εργάζεται παράλληλα και σε άλλο δημόσιο φορέα. Σύμφωνα με κοινοβουλευτικές πηγές, ο συγκεκριμένος όχι μόνο δεν πάταγε την Βουλή παρά μόνο για να πληρωθεί αλλά από το 2008 λάμβανε και υπερωρίες.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Ανακαλύψτε το διατροφικό θησαυρό του βασιλικού

Ο βασιλικός είναι ένα εξαιρετικά αρωματικό φυτό του οποίου τα φύλλα χρησιμοποιούνται ως καρυκεύματα σε πολλά φαγητά. 

Μοιάζει με την μέντα και είναι δημοφιλής ως κύριο συστατικό για την σάλτσα pesto. Ο βασιλικός περιέχει φλαβονοειδή τα οποία παρέχουν προστασία σε κυτταρικό επίπεδο.

Επιπλέον έχει αποδειχθεί ότι παρέχει προστασία ενάντια σε βακτηριακές λοιμώξεις. Οι αντιβακτηριακές ιδιότητες του βασιλικού οφείλονται στα πτητικά έλαια που περιέχει και μπορεί να περιορίσει την ανάπτυξη βακτηρίων όπως το Listeria monocytogenes, Escherichia coli κ.α. Επιπρόσθετα, το αιθέριο έλαιο του βασιλικού που λαμβάνεται από τα φύλλα του, έχει την ικανότατα να καταστέλλει είδη παθογόνων βακτηρίων που είναι ανθεκτικά σε φάρμακα.

Ο βασιλικός αποτελεί καλή πηγή βιταμίνης Α και μαγνησίου. Το μαγνήσιο προάγει την καρδιαγγειακή υγεία βελτιώνοντας τη ροή του αίματος και μειώνοντας τον κίνδυνο ανωμαλίας στον καρδιακό ρυθμό. Τέλος αποτελεί καλή πηγή βιταμίνης Κ, μαγγανίου, χαλκού, βιταμίνης C και ω λιπαρών οξέων.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Οι αλογοουρές του χειμώνα

Δεν έχεις χρόνο; Τα μαλλιά σου είναι λες και μόλις ξύπνησες και δεν μπορείς να τα δαμάσεις; Η αλογοουρά είναι ο πιο απλός τρόπος για να είσαι καλοχτενισμένη. 

Η ψηλή:

Για να την πετύχεις γείρε το κεφάλι σου προς τα πίσω και μάζεψε τα μαλλιά σου όσο πιο σφιχτά μπορείς με ένα λαστιχάκι, αφού προηγουμένως τα έχεις ισιώσει (έστω και ελάχιστα). Μετά πάρε την πρέσα και δημιούργησε μια ελαφριά κλίση στην αλογοουρά σου, γυρίζοντας τη δυο φορές προς τα μέσα. Πολύ σικ.

Η χαμηλή:

Ίσιωσε τα μαλλιά σου και πιάσε τα σε μία χαμηλή, σφιχτή αλογοουρά. Για ανάλαφρο look άφησε λίγο όγκο στην κορυφή κρεπάροντας τις μπροστινές τούφες πριν τα πιάσεις πίσω.

Η red carpet:

Η χωρίστρα στο πλάι χαρίζει στο sleek ponytail έξτρα glam. Δοκίμασέ το όπως ακριβώς κάνουν και οι celebrities στις εμφανίσιες τους στο κόκκινο χαλί.

Η μοντέρνα:

Μάζεψε τα μαλλιά σου σε μία ψηλή αλογοουρά και στερέωσέ την με ένα λαστιχάκι. Κρέπαρέ τα με μία λεπτή χτένα και βάλε διάφανα λαστιχάκια σε απόσταση 4-5 εκατοστών το ένα από το άλλο, ξεκινώντας από την κορφή της αλογοουράς. 

Μόλις ολοκληρώσεις, πάρε μια τούφα, γύρισε την γύρω γύρω για να καμουφλάρεις το λαστιχάκι και στερέωσε με τσιμπιδάκι. Για έξτρα όγκο άνοιξε τα επιμέρους τμήματα με τα δάχτυλα σου και ψέκασέ με ένα σπρέι για κράτημα.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Στρατούλης: «Η κυβέρνηση προχωρά σε λεηλασία των συντάξεων»

Σκληρή γλώσσα για τις αποφάσεις που έλαβε το Κυβερνητικό Συμβούλιο Κοινωνικής Πολιτικής σχετικά με το ασφαλιστικό χρησιμοποιεί η Λαϊκή Ενότητα, η οποία δια του μέλους της πολιτικής της γραμματείας και πρώην υπουργού Δημήτρη Στρατούλη κάνει λόγο για “τρίτο πακέτο κατεδάφισης των συντάξεων που έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση με τους δανειστές στο 3ο μνημόνιο”.

Σε οξεία δήλωσή του ο κ. Σταρτούλης τονίζει ότι “η δήθεν ασφαλιστική μεταρρύθμιση που εξήγγειλε η κυβέρνηση δεν είναι τίποτα άλλο παρά το χαρτί περιτυλίγματος της νέας λεηλασίας των συντάξεων, προκειμένου να τηρήσει τη μνημονιακή δέσμευσή της για μείωση των δημοσίων δαπανών για τις συντάξεις κατά 2,25 δισ ευρώ το 2015 και 2016, όπως εξάλλου αποτυπώνεται στο σχέδιο κρατικού προϋπολογισμού του 2016 που ήδη έχει καταθέσει στη Βουλή”.

Και συμπληρώνει ο κ. Στρατούλης: “Η κυβέρνηση σύμφωνα με τις σημερινές αποφάσεις της θα πετύχει αυτόν τον στόχο με δύο τρόπους. Αφενός με τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης σε επίπεδα που να καλύπτει μόνο τη λεγόμενη εθνική σύνταξη κατά παράβαση της συνταγματικής δέσμευσης για εγγύηση συνολικά των συντάξεων. 

Αφετέρου με τον επανυπολογισμό του λεγόμενου αναλογιστικού τμήματος των συντάξεων για παλιούς και νέους συνταξιούχους με νέα ποσοστά αναπλήρωσης που θα οδηγούν σε νέες μειώσεις των συντάξεων για όλους και όλες. Με αυτούς τους τρόπους χειροτερεύει ακόμα περισσότερο τους μνημονιακούς νόμους 3863/2010 και 3865/2010, τους οποίους ο τότε ενιαίος ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε να απορριφθούν ως συνταξιοκτόνοι με δημοψήφισμα.

Η απάντηση των εργαζομένων, των συνταξιούχων, ολόκληρου του λαού και της νεολαίας στη νέα κατεδάφιση των συντάξεων θα είναι μαζική και μαχητική και θα γίνει στους δρόμους των αγώνων, πρώτα απ΄όλα με τη συμμετοχή τους στη νέα Πανελλαδική, Πανεργατική απεργία στις 3 του Δεκέμβρη και στον νέο κύκλο εργατικών και λαϊκών αγώνων, που ήδη έχει ανοίξει και θα οδηγήσει στην ανατροπή του μνημονιακού πολιτικού σκηνικού”.

Ανακαλύπτω

Μελέτη ΕΚΠΑ: Άγχος, κατάθλιψη και αυξημένο κίνδυνο για έμφραγμα αντιμετωπίζουν οι Έλληνες

Ένας στους τρεις Έλληνες χαρακτηρίζει μέτρια έως κακή την κατάσταση της υγείας του, ενώ περίπου 2 στους 10 δηλώνουν ότι υποφέρουν από άγχος και καταθλιπτικά συμπτώματα.

Μάλιστα, στην Ελλάδα, εκτιμάται αύξηση της συχνότητας της στεφανιαίας νόσου και των εγκεφαλικών επεισοδίων μέχρι το 2030 κατά 18,6% και 15,4% αντίστοιχα, με σημαντικές επιπτώσεις στο σύστημα υγείας.

Αυτά και πολλά άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία για την κατάσταση της Υγείας στην Ελλάδα το 2015 παρουσίασε σήμερα η επιστημονική υπεύθυνη της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, αναπληρώτρια καθηγήτρια Γ. Τουλούμη, η οποία σε συνεργασία με όλες τις Ιατρικές Σχολές των ελληνικών πανεπιστημίων και το Πάντειο Πανεπιστήμιο, οργάνωσε και υλοποίησε την Εθνική Μελέτη Νοσηρότητας και Παραγόντων Κινδύνου (ΕΜΕΝΟ) με συγχρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και εθνικούς πόρους.

Όπως ανακοίνωσαν οι επιστήμονες, η μελέτη στοχεύει στην καταγραφή της νοσηρότητας και των κύριων παραγόντων κινδύνου χρόνιων νοσημάτων εστιάζοντας κυρίως σε καρδιαγγειακά και αναπνευστικά νοσήματα, αλλά και στην αξιολόγηση του βαθμού εφαρμογής των συνιστώμενων μέτρων πρόληψης και των πιθανών φραγμών στην πρόσβαση στο σύστημα υγείας. Επίσης στόχος ήταν να γίνει διερεύνηση των κοινωνικο-οικονομικών παραγόντων που επηρεάζουν την υγεία και τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα αποτελέσματα της μελέτης το 1/3 (28,5%) αυτοαξιολογεί την κατάσταση υγείας του ως μέτρια ή κακή. Τα ποσοστά των ατόμων με συμπτώματα άγχους (24%), ή κατάθλιψης (16%) είναι ανησυχητικά υψηλά και ενδεικτικά μεγάλης και συνεχούς διαχρονικής αύξησης. Επιβεβαιώνεται, και στη μελέτη αυτή, η συσχέτιση του άγχους και της κατάθλιψης με την ανεργία. 

Παρατηρείται αυξημένη προσέλευση στις υπηρεσίες υγείας του δημόσιου τομέα, αλλά ταυτόχρονα και μικρή ικανοποίηση από τους χρήστες των υπηρεσιών (μέτρια/κακή/πολύ κακή ικανοποίηση δήλωσε περίπου το 42%). Σημαντικό ποσοστό (22%) δήλωσε ότι είχε πρόβλημα στην πρόσβαση στο δημόσιο σύστημα παροχής υγείας, με κύριο αναφερόμενο φραγμό το οικονομικό κόστος.

Προσυμπτωματικός έλεγχος/προληπτικές εξετάσεις

Όσον αφορά στον καρκίνο του μαστού, μαστογραφία έχει κάνει κάποια στιγμή το 68% των γυναικών, ενώ για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, 8 στις 10 γυναίκες έχουν κάνει Pap-test. Για την πρόληψη καρκίνου του παχέος εντέρου, μόλις το 20% του πληθυσμού άνω των 50 ετών έχει κάνει κολονοσκόπηση. Από διάφορες επιμέρους αναλύσεις γίνεται φανερό ότι υπάρχει σύγχυση στον πληθυσμό, και ίσως και στους επαγγελματίες υγείας, σχετικά με τις αρχές του προσυμπτωματικού ελέγχου, καθώς μία από τις βασικές αιτίες που οι συμμετέχοντες δεν έκαναν τις σχετικές εξετάσεις ήταν η έλλειψη συμπτωμάτων.

Καρδιαγγειακά νοσήματα

Τα καρδιαγγειακά νοσήματα (κυρίως έμφραγμα της καρδιάς και εγκεφαλικό επεισόδιο) ευθύνονται για περίπου το 40% των θανάτων στην Ευρώπη. Η Ελλάδα θεωρείται χώρα μέσου κινδύνου, με μεγαλύτερη συχνότητα από την Ιταλία, Πορτογαλία και Γαλλία. Η οικονομική κρίση και η ανεργία σχετίζονται με αύξηση των εμφραγμάτων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ΕΜΕΝΟ η συχνότητα της στεφανιαίας νόσου ήταν 4,6% και των εγκεφαλικών 1,9%. Η στεφανιαία νόσος ήταν 2 φορές συχνότερη στους άνδρες (6,3%) απ' ότι στις γυναίκες (3,1%).

Παράγοντες Κινδύνου

Τα καρδιαγγειακά νοσήματα οφείλονται σε γονιδιακούς (κληρονομικούς) παράγοντες, αλλά και σε τροποποιήσιμους παράγοντες, όπως υπέρταση, διαβήτης, χοληστερίνη, κάπνισμα και παχυσαρκία. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ΕΜΕΝΟ, ποσοστό 45% των ανδρών και 30% των γυναικών ήταν υπέρβαροι, και 31% των ανδρών και 34% των γυναικών παχύσαρκοι. Στην ηλικιακή ομάδα 18-29 ετών, 51% των ανδρών και 31% των γυναικών ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Ποσοστό 39% των ανδρών και 33% των γυναικών είχαν υπέρταση. 

Αξίζει να σημειωθεί ότι 40% των υπερτασικών ήταν αδιάγνωστοι, 15% είχαν διαγνωσθεί αλλά δεν έπαιρναν θεραπεία, 27% έπαιρναν θεραπεία αλλά ήταν αρρύθμιστοι και μόνο 18% ήταν ρυθμισμένοι υπό θεραπεία. Το 12,5% των ανδρών και το 10% των γυναικών είχαν διαβήτη (11% στο σύνολο). Από τους διαβητικούς, 14% ήταν αδιάγνωστοι, 4% είχαν διαγνωσθεί αλλά δεν έπαιρναν θεραπεία, 41% έπαιρνε θεραπεία αλλά ήταν αρρύθμιστοι και 41% ήταν ρυθμισμένοι υπό θεραπεία. Το 37% των ανδρών και το 34% των γυναικών είχαν αυξημένη χοληστερίνη (35% συνολικά) ενώ πάνω από τα 2/3 ατόμων ηλικίας κάτω από 50 ετών με αυξημένη χοληστερίνη είναι αδιάγνωστοι.

Κάπνισμα

Το 38% του γενικού ενήλικου πληθυσμού της Ελλάδας είναι ενεργοί καπνιστές και 16% πρώην καπνιστές. Η μέση ηλικία έναρξης καπνίσματος είναι τα 18,9 έτη. Σημαντική διαφορά παρατηρείται μεταξύ των ηλικιακών ομάδων με τους νεότερους να αρχίζουν το κάπνισμα σε μικρότερες ηλικίες. Οι άνδρες, τα άτομα ηλικίας μικρότερης των 50 ετών, άτομα μη πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, όσοι καταναλώνουν αλκοόλ και οι άνεργοι έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να είναι καπνιστές.

Το Δείγμα

Στην ΕΜΕΝΟ συμμετείχαν 5.000 άτομα που επιλέχθηκαν τυχαία από τον μόνιμο ενήλικο (≥ 18 ετών) πληθυσμό της Ελλάδας με βάση την απογραφή του 2011. Σε κάθε συμμετέχοντα πραγματοποιήθηκε ατομική συνέντευξη, έγιναν μετρήσεις βάρους, ύψους, περιφέρειας μέσης και βραχίονα, αρτηριακής πίεσης και σπιρομέτρηση ενώ, κατόπιν συγκατάθεσης, ελήφθη δείγμα αίματος για μέτρηση χοληστερίνης, γλυκόζης και, σε συνεργασία με την Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία, γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης (δείκτης για διαβήτη).

Συνολικά το 40% του δείγματος ήταν απασχολούμενοι, εκ των οποίων 12% με μερική απασχόληση. Το ποσοστό ανεργίας στο σύνολο των οικονομικά ενεργών εκτιμάται σε 28.5%, ήταν υψηλότερο σε γυναίκες (34% προς 24%), σε νεώτερους (18-29 ετών: 36,4%, ≥30 ετών περίπου 27%) και στα μεγάλα αστικά κέντρα. Πάνω από 1 στους 4 (25,5%) έχει μηνιαίο οικογενειακό εισόδημα <700 ευρώ ενώ μέτρια ή σοβαρή διατροφική ανασφάλεια αντιμετωπίζει το 4%. Περίπου το 10% είναι ανασφάλιστοι ενώ ένα επιπλέον 3% δεν έχει βιβλιάριο υγείας σε ισχύ.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Ιαπωνία: Δείτε το νησί που «γέννησε» η θάλασσα!

Το Νοέμβριο του 2013 στο αρχιπέλαγος του Ογκασαβάρα, γνωστό και ως Μπενίν, περίπου 1.000 χιλιόμετρα από το Τόκιο μέσα από πίδακες τέφρας και λάβας έκανε την εμφάνιση του ένα νησί που κυριολεκτικά κατάπιε το γειτονικό νησί Νισινοσίμα.

Η ακτοφυλακή της Ιαπωνίας ανακοίνωσε ότι το νησί έχει γίνει δώδεκα φορές μεγαλύτερο από ότι ήταν όταν αναδύθηκε μέσα από την θάλασσα και συνεχίζει να μεγαλώνει. Το νησί σταδιακά θα αποικιστεί από φυτά και ζώα, μια διαδικασία που οι επιστήμονες θα παρακολουθούν προσεκτικά.

Όταν η ηφαιστειακή δραστηριότητα καταλαγιάσει, «το πρώτο που θα συμβεί θα είναι πιθανότατα η άφιξη φυτών που μεταφέρονται από τα ωκεάνια ρεύματα ή ταξιδεύουν προσκολλημένα στα πόδια πτηνών» αναφέρει ο Ναόκι Κάτσι, καθηγητής του Μητροπολιτικού Πανεπιστημίου του Τόκιο και επικεφαλής της Ερευνητικής Επιτροπής Αρχιπελάγους Ογκασαβάρα.

Τα θαλασσοπούλια αυτά θα μπορούσαν σταδιακά να εγκατασταθούν στο νησί. Κουτσουλιές, πεσμένα φτερά, νεκρά πτηνά και άλλα παρόμοια «υλικά» θα δημιουργήσουν τελικά γόνιμο έδαφος για τη φύτρωση σπόρων που φτάνουν με τον άνεμο ή επιζούν μέσα στο πεπτικό σύστημα των πουλιών.

Ανακαλύπτω

Δεν κοιμάσαι καλά; Δες τι πρέπει να προσέξεις στο μαξιλάρι σου

Μαλακό, σκληρό, μέτριο ή μισό; Ανάλογα με την αγαπημένη σας στάση επιλέξτε το σωστό.

Στην αγορά κυκλοφορούν πολλά είδη μαξιλαριών: με πούπουλα χήνες, βαμβακερά, συνθετικά. Όμως η απάντηση δεν βρίσκεται στο περιεχόμενο αλλά στην πυκνότητα ενός μαξιλαριού, αν δηλαδή είναι μαλακό, σκληρό ή μεσαίο. 

Η πυκνότητα καθορίζει τη στήριξη που δίνει το μαξιλάρι στο κεφάλι και στον αυχένα, ώστε η σπονδυλική μας στήλη να έχει τη σωστή ευθεία γραμμή. Και αυτό εξαρτάται από το ποια είναι η αγαπημένη σας στάση στον ύπνο, αυτή δηλαδή που συνηθίζει να παίρνει το σώμα μας όταν κοιμόμαστε.

Αν κοιμάστε στο πλάι: χρειαζεστε ένα σκληρό μαξιλάρι που θα σας δώσει δυνατή υποστήριξη.

Αν κοιμάστε μπρούμυτα: ένα μικρό, μαλακό μαξιλάρι με την λιγότερη δυνατή υποστήριξη.

Αν κοιμάστε ανάσκελα: ένα με μέτρια υποστήριξη, όχι ιδιαίτερα ψηλό και όχι ιδιαίτερα μαλακό.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Τα ελληνικά πανεπιστήμια οnline

Σε μια φιλόδοξη προσπάθεια τα ΑΕΙ της χώρας μας«ανεβάζουν» όλα τα μαθήματά τους στο Διαδίκτυο. Λόγω των γνωστών οικονομικών και άλλων προβλημάτων το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα άψογο, αποτελεί όμως μια καλή αρχή ενώ η προσέλευση του κοινού είναι αθρόα

Στο παρασκήνιο της επικαιρότητας, κάτι πρωτοφανές έχει συμβεί στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας μας, κάτι παγκοσμίως πρωτοφανές σε κλίμακα: 3.000 πανεπιστημιακά μαθήματα ψηφιοποιήθηκαν, αναρτήθηκαν και αναρτώνται δωρεάν στο Διαδίκτυο, στο πλαίσιο ενός έργου που οραματιζόταν να δώσει πλήρη πρόσβαση στα μαθήματα όλων των πανεπιστημίων μας σε κάθε πολίτη!

Θεωρητικά θα ήταν η καλύτερη επιβεβαίωση του πολιτισμικού και συνταγματικού κεκτημένου της Ελλάδας για «δωρεάν Παιδεία» στον νέο αιώνα. Στην πράξη, είναι κάτι που μένει να κριθεί από όσους επισκεφθούν τη διαδικτυακή βιβλιοθήκη πανεπιστημιακών μαθημάτων που στήθηκε – φοιτητές, φιλομαθείς πολίτες, συναδέλφους καθηγητές και... πολιτικούς. Το έργο ολοκληρώνεται τυπικά στο τέλος του μήνα, χωρίς σημάδι στον ορίζοντα για επέκτασή του στο σύνολο των μαθημάτων. Αλλά ήδη μια νέα προσπάθεια αναδύεται στον χώρο της ελεύθερης πανεπιστημιακής επιμόρφωσης, με εργαλεία δανεισμένα από το ΜΙΤ και το Χάρβαρντ, από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης. 

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Είναι μια αποκοτιά εν μέσω κρίσης ή έχουμε μια «Πανεπιστημιακή Ανοιξη» ελέω Διαδικτύου; Διαβάστε στις σελίδες μας τι μάθαμε συζητώντας με τους πρωτεργάτες αυτών των καινοτόμων κινήσεων απελευθέρωσης της γνώσης στη χώρα μας.

Για τους πολίτες που έχουν πλέον αφήσει πίσω τους τα θρανία της εκπαίδευσης και ίσως έχουν ήδη παιδιά σε αυτά, η Παιδεία είναι κάτι σαν το «μαύρο κουτί» των αεροπλάνων: όλοι γνωρίζουν ότι μέσα τους κρύβεται η καταγραφή της πορείας και τα συμβάντα της πτήσης, αλλά μόνον οι «ειδικοί» μπορούν να τα αποκρυπτογραφήσουν. Με άλλα λόγια, αφ' ης στιγμής πάψεις να είσαι ο ίδιος παραλήπτης της παρεχόμενης Παιδείας, το ποια είναι η πορεία της και το περιεχόμενό της το γνωρίζουν πραγματικά μόνον οι νυν μετέχοντες: ο πιλότος (υπουργείο Παιδείας), το προσωπικό πτήσης (καθηγητές και δάσκαλοι) και οι επιβάτες (μαθητές και φοιτητές). Και, καθώς το συνήθειο στην Ελλάδα είναι κάθε υπουργός Παιδείας να ανατρέπει το έργο των προηγουμένων του, το πόσο πραγματικά και επίκαιρα γνωρίζουν την πορεία του σκάφους οι μετέχοντες είναι και αυτό συζητήσιμο.

Εχουμε λοιπόν ένα ιδιόμορφα στεγανό κουτί στην κοινωνία μας - κάτι που όλοι μιλούν γι' αυτό σαν να είναι ορθάνοιχτο, ενώ στην πράξη παραμένει πεισματικά κλειστό, αμυντικό, συντηρητικό, ως και αντιδραστικό σε κάθε διαφανή εκτίμηση του περιεχομένου του και κάθε συστηματική αξιολόγηση του τρόπου λειτουργίας του. Ωστόσο... σας έχω νέα: το κλειστό αυτό σύστημα έχει ανοίξει πρόσφατα ένα παράθυρο θέασης των όσων παράγει, ανοιχτό προς όλους. Και το φως που εισχωρεί από αυτό το «παράθυρο» είναι τόσο σαρωτικό που, ενδεχομένως, όχι μόνο θα κάνει το μαύρο κουτί της Παιδείας διάφανο στην ολότητά του αλλά και θα την αλλάξει ριζικά! Ας δούμε το τι συνέβη για να συλλάβουμε το τι ενδέχεται να συμβεί.

Η ψηφιοποίηση της εκπαίδευσης

Η αξιοποίηση των ψηφιακών μέσων στην εκπαίδευση είναι κάτι που ξεκίνησε τη δεκαετία του '80, κυρίως μετά τη μαζική διάδοση των προσωπικών υπολογιστών με γραφική απεικόνιση (Windows PCs), γύρω στο 1985. Ηταν, τρόπον τινά, σαν να μετακόμιζε ένα βιντεοκλάμπ με ταινίες (και αργότερα CD και DVD) στο σπίτι του ευτυχούς κατόχου υπολογιστή. Από πλευράς περιεχομένου, τα ψηφιακά μέσα είχαν το ίδιο «κατεψυγμένη γνώση» όσο και τα ντοκιμαντέρ ή η Εκπαιδευτική Τηλεόραση, αλλά προσέφεραν έναν βαθμό αλληλεπίδρασης μεταξύ χρήστη και προγράμματος. Για να ανακαινιστεί και να επικαιροποιηθεί όμως το περιεχόμενο, έπρεπε να περιμένει κανείς την επόμενη έκδοση του προγράμματος - εφόσον και όταν συνέβαινε.

Η έλευση του Διαδικτύου υπήρξε καταλυτική για αυτό το μοντέλο εκπαίδευσης: αφενός οι δημιουργοί των εκπαιδευτικών προγραμμάτων μπορούσαν τώρα να ανανεώνουν και βελτιώνουν συνεχώς το περιεχόμενό τους και αφετέρου οι χρήστες είχαν πρόσβαση σε μια «παγκόσμια εκπαιδευτική τηλεόραση» με πάμπολλα κανάλια για κάθε θεματική. Επιπλέον η επικοινωνία μαθητών - διδασκόντων γινόταν τώρα πολύ πιο άμεση (μέσω του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου) και το όλο «προϊόν» μεταβλήθηκε σε μία δεκαετία από στατικό σε δυναμικό.

Εννοείται ότι οι δημιουργοί του εκπαιδευτικού λογισμικού μετείχαν σε αυτή την παγκόσμια αρένα ανταγωνισμού ως επιχειρηματίες μάλλον παρά ως... ιεραπόστολοι.

Οι αυξημένες απαιτήσεις ποιότητας και βελτίωσης μπορούσαν να αντιμετωπιστούν μόνο με ένα στιβαρό επιχειρηματικό σχέδιο που θα απέφερε κέρδη. Οπότε το σταδιακό πέρασμα από το εκπαιδευτικό λογισμικό για μαθητές της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε εκείνο των ΤΕΙ και ΑΕΙ αντιμετωπίστηκε από τα κολέγια και τα πανεπιστήμια ως ένας ακόμη τρόπος να εδραιώσουν το κύρος τους και να προσποριστούν έσοδα. Στην Ελλάδα, όπου τα πανεπιστήμια ήταν εξ ορισμού δημόσια, το κίνητρο δημιουργίας εσόδων δεν ήταν πολύ ισχυρό.

Η επόμενη φάση καταλυτικών εξελίξεων συνέβη στις αρχές του νέου αιώνα, όταν κάποιοι «αιθεροβάμονες» εκπαιδευτικοί άρχισαν να αναρτούν δωρεάν στις ιστοσελίδες τους τις ομιλίες που έκαναν στα αμφιθέατρα (είτε ως παρουσιάσεις τύπου PowerPoint είτε ως βίντεο). Συνάμα δάσκαλοι και καθηγητές όλων των βαθμίδων άρχισαν να παρέχουν «δωρεάν φροντιστήριο» μέσω του οπτικού Διαδικτύου (YouTube), χρησιμοποιώντας άλλοτε μόνο μια βιντεοκάμερα και άλλοτε τους ψηφιακούς πίνακες που έμπαιναν πλέον σε κάθε τάξη και αμφιθέατρο. Το φαινόμενο των «ανοιχτών μαθημάτων» πήρε τόσο μεγάλες διαστάσεις ώστε από το 2012 εξανάγκασε πανεπιστήμια διεθνούς φήμης - όπως το ΜΙΤ, το Harvard και το Stanford - να ενδώσουν στο «δωρεάν» και να αναρτήσουν πολλά από τα μαθήματά τους στο Διαδίκτυο (βλ. www.edx.org). Οπότε παρέχουν τώρα δωρεάν σπουδές χωρίς πτυχίο σε οποιονδήποτε ή παρακολούθηση μαθημάτων με πιστοποίηση σε όποιον πληρώνει και... περνάει τις εξετάσεις φυσικά.

Ανοιχτά μαθήματα εν Ελλάδι

Το άνοιγμα των πανεπιστημιακών μαθημάτων στο ευρύ κοινό είναι σχετικά απλό όταν γίνεται από έναν μεμονωμένο καθηγητή αλλά απαιτεί ιδιαίτερη οργάνωση και ειδικό λογισμικό όταν παρέχεται από ένα εκπαιδευτικό ίδρυμα ή, ακόμη περισσότερο, όταν παρέχεται από όλα τα ΑΕΙ μιας χώρας μέσω κοινής (ή σχεδόν κοινής) υποδομής. Στην πατρίδα μας συζητήθηκε εξαρχής η δημιουργία κοινής υποδομής, με συγκεκριμένα πρότυπα «ανάρτησης και εκπομπής». Ετσι το Ελληνικό Ακαδημαϊκό Δίκτυο GUnet παρουσίασε αρκετά νωρίς - το 2003 - το ολοκληρωμένο Σύστημα Διαχείρισης Ηλεκτρονικών Μαθημάτων Open eClass. Ηταν ένα σύνολο προγραμμάτων ανοιχτού κώδικα και ελεύθερης διανομής, που απέκτησε τη δεύτερη έκδοσή του το 2007 και την τρίτη το 2014.

Βεβαίως η ανάπτυξη της λογισμικής υποδομής δεν ήταν παρά το εναρκτήριο λάκτισμα στην όλη υπόθεση: χρειαζόταν η ψηφιοποίηση του εκπαιδευτικού υλικού, τα στούντιο σύλληψης και επεξεργασίας ήχου και εικόνας και... η συναίνεση των εκπαιδευτικών. Οπότε το 2012 εντάχθηκε από το υπουργείο Παιδείας στο ΕΣΠΑ της «Εκπαίδευσης και Διά βίου Μάθησης» το έργο δημιουργίας και παροχής ανοιχτών ψηφιακών μαθημάτων σε εθνικό επίπεδο. Στην αρχική του φάση δημιούργησε τα «πρότυπα επικοινωνίας», χτίζοντας μετά το Open eClass την πλατφόρμα εκπομπής πολυμορφικού εκπαιδευτικού περιεχομένου OpenDelos και τη διαδικτυακή πύλη του μητρώου αναζήτησης μαθημάτων opencourses.gr/. Επειτα ενημέρωσε και κατάρτισε τους καθηγητές στο πώς θα χρησιμοποιούσαν τα εργαλεία αυτά ώστε να φτάσουν στην ανάρτηση των δικών τους μαθημάτων.

Στις 30 Οκτωβρίου 2015, σε ημερίδα του Ακαδημαϊκού Διαδικτύου GUnet, παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα αυτού του τρίχρονου έργου. Επιγραμματικά, με τελικό προϋπολογισμό περίπου 12 εκατ. ευρώ, η συνέργεια 25 πανεπιστημίων και ΤΕΙ της χώρας έστησε σε 150 χώρους διδασκαλίας και εκδηλώσεων οπτικοακουστικό εξοπλισμό για παραγωγή πολυμορφικού περιεχομένου και ψηφιοποίησε 2.489 μαθήματα από επτά θεματικές περιοχές και από 2.595 διδάσκοντες. Ηδη επισκέφθηκαν τη σχετική πύλη 54.233 ενδιαφερόμενοι σε ένα έτος (Νοέμβριος 2014 - Οκτώβριος 2015). Στο τέλος του έργου (τυπικά τελειώνει στις 30.11.2015) αναμένεται ότι θα έχουν αναρτηθεί περισσότερα από 3.000 μαθήματα.

Ποσοτικά, ο αριθμός αυτών των μαθημάτων είναι περίπου το 10% του συνόλου των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών μαθημάτων που διδάσκονται ετησίως στα 488 ακαδημαϊκά τμήματα της χώρας. Αριθμητικά είναι μια καλή αρχή. Επειδή όμως το κύριο κριτήριο παρακολούθησης ενός μαθήματος είναι πρωτίστως η ποιότητά του, επισκέφθηκα το Ακαδημαϊκό Δίκτυο GUnet και συζήτησα το θέμα με τον επιστημονικό υπεύθυνο του έργου, καθηγητή του Τμήματος Πληροφορικής του ΕΚΠΑ δρα Λάζαρο Μεράκο, και τον τεχνικό υπεύθυνο δρα Παντελή Μπαλαούρα.

Ηράκλειος άθλος, σισύφειο άχθος

«Φροντιστηριακής αμεσότητας» τα μαθήματα MOOCs του mathesis.gr

Εχοντας ήδη περιηγηθεί την πύλη opencourses.gr ρώτησα γιατί άλλα μαθήματα έχουν μόνο παρουσιάσεις με διαφάνειες και άλλα έχουν πολυμεσικό υλικό. Μου εξήγησαν ότι ο χρονοπρογραμματισμός του έργου επέβαλε τη δημιουργία τριών κατηγοριών μαθημάτων: Η κατηγορία Α- είχε τις λιγότερες προδιαγραφές, που περιελάμβαναν περιγραφή και στόχο του μαθήματος, λέξεις-κλειδιά και βασικούς όρους, θεματικές ενότητες, σημειώσεις, διαφάνειες και βιβλιογραφία. Η κατηγορία Α πρόσθετε τη «ραδιοφωνικού τύπου εκπομπή» (podcast) ή προβολή διαφανειών με εναρμονισμένη εκφώνηση. Η τρίτη και πιο πλήρης κατηγορία μαθημάτων, η Α+, συμπεριελάμβανε ψηφιακές πηγές, πολυμεσικό υλικό και ασκήσεις αυτοαξιολόγησης των παρακολουθούντων. Μέχρι στιγμής έχουν ολοκληρωθεί και αναρτηθεί στην πύλη 1.850 μαθήματα Α-, 38 Α και 614 Α+.

«Δηλαδή» ρώτησα «η κατηγορία Α+ είναι έτοιμη για δομή πλήρους ψηφιακού προγράμματος σπουδών (MOOC - Massive Open Online Course);».

«Οχι» μου απάντησαν. «Τα συστήματα MOOC εμφανίστηκαν στο προσκήνιο μετά την έναρξη του έργου, οπότε δεν ήταν στους στόχους του. Παρ' όλα αυτά, τα μελετήσαμε και θεωρούμε ότι θα μπορούσαμε να είμαστε έτοιμοι για MOOC σε ένα επιπλέον εξάμηνο. Αλλά, όπως γνωρίζετε ίσως, η δυσλειτουργία των ΑΕΙ - ΤΕΙ από τις απεργιακές κινητοποιήσεις μάς κόστισε τελικά έναν χρόνο εργασιών».

Παρακολουθώντας τα βίντεο των μαθημάτων Α+, διαπίστωσα ότι η λήψη γινόταν παγίως από μακρινή απόσταση, ο φωτισμός της αίθουσας ήταν μη ελεγχόμενος και, περιστασιακά, παρεισέφρεαν ανεπιθύμητοι θόρυβοι από το περιβάλλον. Ρώτησα γιατί γινόταν αυτό. «Η λήψη γίνεται μέσα στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα χωρίς ειδική πρόνοια για τον φωτισμό, είτε από σταθερή κάμερα είτε με συνεργείο εικονοληψίας, που συμπεριελάμβανε στα πλάνα και την προβολή των διαφανειών» ήταν η απάντηση.

Θυμήθηκα ότι στο εξωτερικό υπάρχουν μερακλήδες καθηγητές που στήνουν οι ίδιοι τις βιντεοπαρουσιάσεις τους και τις βελτιώνουν συνεχώς στο πέρασμα του χρόνου. «Ποια ήταν η αντιμετώπιση του έργου από τους πανεπιστημιακούς καθηγητές και ποια η ανταμοιβή τους για τη συμμετοχή τους;» ρώτησα.

Μου εξήγησαν ότι αρχικά ήταν πολύ διστακτικοί, έως και αρνητικοί. Αλλοι φοβούνταν ότι θα τους υποκλαπούν οι σημειώσεις από συναδέλφους και άλλοι επέμεναν ότι... δεν έχουν φωτογένεια. Συν τω χρόνω όμως, και ιδιαίτερα προς το τέλος του έργου, το κλίμα άλλαξε και όλοι σχεδόν ζητούσαν να βιντεοσκοπηθούν. Οσο για την αμοιβή... 900 ευρώ για περίπου 50 ώρες διδασκαλίας - ούτε 18 ευρώ η ώρα.

Μάζεψα το κουράγιο μου και ρώτησα  ποιο θα είναι το επόμενο βήμα. Μου απάντησαν ότι δεν υπάρχουν πλέον κονδύλια. Ο μόνος τομέας που μπορεί ακόμη να αντέξει το κόστος ψηφιοποίησης και ανάρτησης μαθημάτων είναι αυτός των μεταπτυχιακών σπουδών, που γίνονται επί πληρωμή.

«Μα... στο τέλος της ομιλίας σας της 30ής Οκτωβρίου, κύριε Μεράκο» παρατήρησα «προδιαγράψατε μια πολύ περιεκτική συνέχεια. Διαβάζω: (α) περισσότερα ανοικτά ψηφιακά μαθήματα, (β) αναβάθμιση και διασφάλιση ποιότητας, (γ) εικονικά προγράμματα σπουδών, (δ) διαπανεπιστημιακά προγράμματα σπουδών, (ε) αξιολόγηση και πιστοποίηση ολοκλήρωσης μαθημάτων, (στ) δημιουργία περιεχομένου κοινής χρήσης από ΑΕΙ για ομοειδή μαθήματα, (ζ) δημιουργία διαδραστικών μαθημάτων ειδικά για κάθε άτομο και με ανατροφοδότηση περιεχομένου από τον ίδιο (μαθητής-παραγωγός) και... ξενόγλωσσα ανοιχτά μαθήματα, MOOCs, για διεθνή καριέρα... Πώς θα γίνουν όλα αυτά;».

«Από πλευράς χρηματοδότησής τους, ελπίζουμε ακόμη στη συμμετοχή σε κάποιο εθνικό ή κοινοτικό πρόγραμμα και βεβαίως διερευνούμε την πιθανότητα χορηγιών ή χρηματοδότησης μέσω πληθοπορισμού (crowdfunding). Αλλά η κύρια προϋπόθεση για οτιδήποτε είναι να αποσαφηνίσει επιτέλους η Ελληνική Πολιτεία τη στρατηγική της επί του θέματος: Θέλει να ολοκληρωθεί το άνοιγμα της πανεπιστημιακής παιδείας στο ευρύ κοινό; Και, αν ναι, με ποια βήματα; Διαφορετικά, χωρίς "οδικό χάρτη", δεν θα πάμε πουθενά».

Τα αλληλο-συγκρουόμενα «θέλω»

Φιλότιμες οι βιντεολήψεις των μαθημάτων στο opencourses.gr, αλλά όχι ακόμη επαγγελματικές

Η παράθεση αυτών των απανθισμάτων από τις συζητήσεις μου με τους πρωταγωνιστές της πανεπιστημιακής τηλεκπαίδευσης στη Ελλάδα - που βεβαίως ήταν πολύ εκτενέστερες των γραφέντων - εύκολα μπορεί να οδηγήσει σε λαθεμένα συμπεράσματα. Για παράδειγμα, είναι πολύ εύκολο να ξεχάσει κανείς τον κόπο δόμησης μιας πλατφόρμας τηλεκπαίδευσης και όλων όσων οδηγούν σε μια ανάρτηση μαθήματος και να πει «δεν αξίζει», στο πρώτο τηλεμάθημα που θα επισκεφθεί. Ιδίως όταν δεν γνωρίζει πως το εγχείρημα ψηφιοποίησης χιλιάδων μαθημάτων σε πανεθνική κλίμακα είναι μοναδικό παγκοσμίως και όταν επίσης δεν γνωρίζει πως - σε αντίθεση με κάθε διεθνή πρακτική - οι ιθύνοντες του opencourses.gr δεν είχαν καμία δικαιοδοσία επιλογής των μαθημάτων που θα ψηφιοποιούσαν. Από την άλλη όμως, «ο πελάτης είναι βασιλιάς», ακόμη κι όταν δεν πληρώνει, και συνήθως κρίνει εκ του αποτελέσματος.

Τεχνικά, ο μόνος τρόπος να ικανοποιήσεις τις αυξημένες απαιτήσεις της «γενιάς της οπτικοποίησης» είναι να αντιμετωπίσεις την παραγωγή διαδικτυακού μαθήματος με το μάτι και την αισθητική... σκηνοθέτη. Αλλά αυτό προϋποθέτει μπόλιασμα τεχνογνωσίας, αλλαγή κουλτούρας, παροχή κινήτρων και χρηματοδότηση.

Εκπαιδευτικά, το πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο: τα ξένα πανεπιστήμια επενδύουν στη διαδικτυακή εκπαίδευση αφενός με στόχο τη μεγιστοποίηση του αριθμού των φοιτητών χωρίς μεγιστοποίηση του αριθμού των καθηγητών και αφετέρου με στόχο τη βελτίωση του επιπέδου της εκπαίδευσης. Στη χώρα μας επιλέχθηκε ο μαξιμαλιστικός στόχος του ανοίγματος όλων για όλους, χωρίς το ελάχιστο προαπαιτούμενο αξιολόγησης υλικού που θα έθετε και ο τελευταίος κλασικός εκδότης βιβλίων.

Επακόλουθο αυτού - και λοιπών επάρατων ασθενειών της Παιδείας μας - είναι η όποια στρατηγική των «ανοιχτών μαθημάτων» δυναμιτίζεται από υπολογισμούς όπως: Τι θα γίνει αν η ανάρτηση όλων των πανεπιστημιακών μαθημάτων οδηγήσει σε μια de facto αξιολόγηση της ποιότητας των καθηγητών; Τι θα γίνει αν η σύγκριση των ομοειδών μαθημάτων από τα διάφορα πανεπιστήμια οδηγήσει σε δυσάρεστα για αρκετούς συμπεράσματα; Ή, αντίστοιχα, τι θα γίνει αν το «τσιτσίδωμα» της παρεχόμενης πανεπιστημιακής εκπαίδευσης οδηγήσει τους αυριανούς φοιτητές στην επιλογή ελάχιστων μόνο από τις εν Ελλάδι σχολές; Ή, τέλος, τι θα γίνει αν η χρήση των διαδικτυακών μαθημάτων καταστήσει ανούσιες τις... καταλήψεις σχολών ή και αυτές ακόμη τις απεργίες;

Τα διλήμματα είναι πολλά, ιδίως όταν τα κρυμμένα κάτω από το χαλί μυστικά είναι πολλά και μακροχρόνια. Αλλά είμαστε πια στην εποχή που δεν μπορείς να κρύψεις άλλο την πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα είναι πως αν το κράτος μας δεν μπορεί να παράσχει ποιοτική Παιδεία, οι νέοι μας θα την πάρουν απ' όπου βρουν στο Διαδίκτυο. Ακόμη κι αν έτσι καταστούν «μη της ημετέρας Παιδείας μετέχοντες».

Με δύναμη από την Κρήτη

Στις 16 Νοεμβρίου 2015 άρχισε τη λειτουργία της μια άλλη διαδικτυακή πύλη πανεπιστημιακών μαθημάτων, η Μάθησις (mathesis.cup.gr/). Είχε χτιστεί τα δύο τελευταία χρόνια με το λογισμικό της πλατφόρμας EdX (του ΜΙΤ και του Harvard) από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.

«Γιατί ένας εκδοτικός οίκος - ένα university press - επενδύει σε μια πύλη Μαζικών Ανοιχτών Διαδικτυακών Μαθημάτων (MOOCs);» ρώτησα τον επικεφαλής του εγχειρήματος και πρόεδρο των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης κ. Στέφανο Τραχανά.

«Διότι τα διαδικτυακά μαθήματα είναι η νέα μορφή διδακτικού βιβλίου» μου απάντησε αφοπλιστικά. «Μετά το αλήστου μνήμης καθεστώς του ενός και μοναδικού συγγράμματος με συγγραφέα τον καθηγητή του μαθήματος, αυτά τα αθροίσματα από αλλεπάλληλα 10λεπτα βιντεάκια με τις ερωτήσεις μεταξύ αυτών είναι το επόμενο βήμα απελευθέρωσης του διδακτικού υλικού από παρωχημένα κλειστά συστήματα προστασίας από την άμιλλα. Η μεσαιωνικού τύπου διδασκαλία σε αμφιθέατρα με εκατοντάδες φοιτητές θα μεταλλαχθεί σε κάτι καινούργιο».

«Και γιατί καταφύγατε σε αμερικανικό λογισμικό; Δεν επαρκούσε η πλατφόρμα της opencourses.gr;».

«Τα δικά μας ενδιαφέροντα ήταν εξαρχής στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα. Επιπλέον, θέλαμε μιαν αξιόπιστη αξιολόγηση της παρακολούθησης του κάθε μαθήματος, όπως ακριβώς την παρέχουν οι πλατφόρμες διαδικτυακών σπουδών MOOC. Οπότε στραφήκαμε στην καλύτερη διεθνώς, την EdX, και αφοσιωθήκαμε στην προετοιμασία όχι απλών μαθημάτων αλλά ολοκληρωμένων κύκλων μαθημάτων, που θα αναρτούμε στην πύλη μας».

Επισκεπτόμενοι το Mathesis βλέπουμε ότι ανοίγεται - για αρχή - σε δύο θεμελιώδη γνωστικά πεδία, τη Φυσική και την Ιστορία, με συνολικά έξι κύκλους μαθημάτων χωρισμένους σε δύο έως έξι μαθήματα. Υστερα από επιτυχή παρακολούθηση κάθε μαθήματος ή κύκλου μαθημάτων θα παρέχει σχετική βεβαίωση παρακολούθησης.

«Αναφερθήκατε σε αξιόπιστη αξιολόγηση. Πώς ακριβώς θα επιτυγχάνεται αυτή στη δική σας πλατφόρμα;».

«Γίνεται με ασκήσεις, κατάλληλες για το κάθε γνωστικό πεδίο. Στην πράξη είναι τέσσερις: Πρώτα, οι πολλαπλής επιλογής και οι αριθμητικού τύπου, που είναι κατάλληλες τόσο για τις θετικές όσο και για τις ανθρωπιστικές επιστήμες. Επειτα είναι οι ασκήσεις με μαθηματικούς τύπους, που είναι κατάλληλες μόνο για τις θετικές επιστήμες - και εννοείται ότι οι ασκήσεις αυτές αξιολογούνται άμεσα από την ίδια την πλατφόρμα. Τέλος, για τις ανθρωπιστικές επιστήμες, αλλά και επικουρικά σε κάποια μαθήματα θετικών επιστημών, έχουμε τη συγγραφή σύντομου γραπτού δοκιμίου πάνω σε ένα θέμα του μαθήματος».

«Ωστόσο» αντέτεινα «ακόμη και το πιο άρτιο μάθημα MOOC έχει να λύσει το πρόβλημα της μη ζωντανής επαφής με τον διδάσκοντα. Διαβάζω κάποιες μελέτες που λένε ότι πολλοί ξεκινούν τέτοια διαδικτυακά μαθήματα αλλά μόλις 2%-8% από αυτούς τα τελειώνει».

«Σωστή η παρατήρηση. Τα MOOCs βοηθούν στο να καλυφθεί η ζήτηση σπουδών από τους όλο και περισσότερους φοιτητές - ή απλώς ενδιαφερομένους - αλλά δεν μπορούν να υποκαταστήσουν τους εκλεκτούς καθηγητές που γνωρίζουν τα μυστικά της ουσιαστικής διδασκαλίας. Γι' αυτό η τάση πλέον μέσα στα καλά πανεπιστήμια είναι να χρησιμοποιείται η διαδικτυακή μάθηση κατ' οίκον, για πρώτη επαφή με τη θεωρία, κι έπειτα να αξιοποιούν οι καθηγητές τον πανεπιστημιακό τους χρόνο για επεξήγηση και εμπέδωση της ύλης».

«Και... εκτός των πανεπιστημίων;».

«Για τη δωρεάν τηλεκπαίδευση ή τηλεκατάρτιση υπάρχει τώρα πέραν των MOOCs και μια μετεξέλιξή τους, σε όχι μαζική κλίμακα πλέον αλλά σε κλίμακα ομάδας. Λέγονται SPOCs (Small Private Οnline Courses - Μικρά Ιδιωτικά Τηλεμαθήματα) και διαφέρουν στο ότι οι "φοιτητές" συζητούν καθημερινά σε ένα φόρουμ τα του μαθήματος, οι εργασίες διορθώνονται από το διδακτικό προσωπικό και ο καθηγητής είναι διαθέσιμος τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα για προσωπικές απαντήσεις».

«Αλλά μια τέτοια ετοιμασία μαθήματος και εμπλοκή του καθηγητή με ομάδες είναι ιδιαίτερα απαιτητική. Τι είδους κίνητρα τους δίνονται - στην Αμερική, έστω;».

«Εξ όσων έχω ακούσει, τα περισσότερα πανεπιστήμια πληρώνουν τους καθηγητές τους 10.000-30.000 ευρώ για την ετοιμασία κάθε διαδικτυακού μαθήματος. Κάποια, όπως το ΜΙΤ, προτιμούν να τους δίνουν εξάμηνη άδεια για την προετοιμασία, μετ' αποδοχών φυσικά».

«Και εσείς; Τα δωρεάν μαθήματα MOOCs που προαναγγείλατε με τι χρηματοδότηση τα υλοποιείτε και για ποιον χρονικό ορίζοντα;».

«Αποτολμούμε το εγχείρημά μας πιλοτικά, με την αρωγή του Ιδρύματος Νιάρχου: μας στηρίζει με τη χορηγία του για την παραγωγή 20 μαθημάτων τύπου MOOC σε διάστημα τριών ετών. Επειτα... βλέπουμε».

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Οι ομοιότητες σε ένα ζευγάρι είναι αυτές που συμβάλλουν στον ευτυχή γάμο

Μια πρωτότυπη μελέτη διενήργησαν οι ψυχολόγοι στο Πανεπιστήμιο της Iowa αναφορικά με το πόσο συμβάλλουν η προσωπικότητα, η νοοτροπία και τα χαρακτηριστικά στη σχέση και το γάμο ενός ζευγαριού.

Οι ερευνητές έθεσαν ένα ερωτηματολόγιο σε 291 νιόπαντρα ζευγάρια μέσα από το οποίο την επιλογή συζύγου, το ρόλο που παίζουν τα όμοια ή αντίθετα χαρακτηριστικά στη σχέση, την εξέλιξη των σχέσεων στο γάμο και το βαθμό ευτυχίας που νιώθουν τα ζευγάρια μέσα στο γάμο τους.

Τα αποτελέσματα ήταν άκρως ενδιαφέροντα. Σύμφωνα με αυτά οι άνθρωποι ελκύονται και έχουν τάση να παντρεύονται άτομα που έχουν μαζί τους κοινά σημεία όσον αφορά τη νοοτροπία, τη θρησκεία, τις αξίες και τα πιστεύω.

Διαπίστωσαν μάλιστα ότι οι σύζυγοι είχαν μεταξύ τους εξαιρετικά πολλές ομοιότητες στο θέμα της νοοτροπίας αλλά και της θρησκείας και των πιστεύω τους.

Αυτό όμως που έπαιζε καθοριστικό ρόλο ήταν οι ομοιότητες στην προσωπικότητα για να υπάρξει και μακροπρόθεσμα η σχέση και ένας ευτυχισμένος γάμος.  Οι ομοιότητες σχεδόν σε όλους τους τομείς ήταν τελικά το μυστικό για έναν ευτυχισμένο γάμο και μεγάλο σε διάρκεια.

Σύμφωνα με τους ειδικούς καταρρίπτεται η λαϊκή ρήση που θέλει τα ετερώνυμα να έλκονται και να κάνουν σχέσεις. Όπως λένε μετά τα πρώτα στάδια μιας γνωριμίας, και ενός γάμου έρχονται οι δυσκολίες της ζωής και αν το ζευγάρι δεν έχει σύμπνοια απόψεων τότε ο γάμος όχι μόνο δεν θα είναι ευτυχισμένος, αλλά δεν πρόκειται και να «κρατήσει».

Η συνεργασία και ο συντονισμός μεταξύ των συζύγων είναι η συνταγή για να αντιμετωπίσουν τις πολλαπλές κρίσεις που θα έχουν να περάσουν μαζί.

Εάν οι ομοιότητες της νοοτροπίας που τους έφεραν μαζί συνοδεύονται και από ομοιότητες στα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας, τότε οι πιθανότητες τους να έχουν ένα ευτυχισμένο γάμο είναι πολύ μεγαλύτερες.

Το είδαμε εδώ 

Ανακαλύπτω

Αυτοί είναι οι 11 τρόποι για να εξαφανίσεις από τη ζωή σου την Γκρίνια!

Γκρινιάρης, κατσούφης, ξινός άνθρωπος;  Ευχαριστώ, δε θα πάρω!  Και όπως εσείς βλέπετε έτσι κάποιους, έτσι σας βλέπουν κι εσάς (αν είστε έτσι!)...

Η θετική στάση ζωής δίνει ποιότητα στην καθημερινότητά μας, στις σχέσεις μας αλλά και μας βοηθάει να πετύχουμε αυτά που θέλουμε.
Να πώς να έχουμε θετική στάση ζωής!

1. Οι λέξεις διαμορφώνουν τις σκέψεις μας

Μήπως όταν σας ρωτάνε «πώς είσαι;» απαντάτε με εκείνο το συγκαταβατικό και μίζερο «εε, ας τα λέμε καλά;».  Διαγράψτε το!  Οι λέξεις διαμορφώνουν το πώς σκεφτόμαστε και το πώς φερόμαστε!  Δοκιμάστε να αλλάξετε τη μίζερη φράση με ένα «είμαι πολύ καλά!» «σούπερ!» ή κάτι ανάλογα θετικό.  Θυμηθείτε, η ζωή είναι ωραία, παρά τις δυσκολίες της!

2. Οι σκέψεις μας καθορίζουν την πραγματικότητά μας

«Αυτό είναι δύσκολο, αλλά θα βάλω τα δυνατά μου για να πετύχω» σε αντίθεση με το «Αδύνατον!  Δεν πρόκειται να τα καταφέρω ποτέ!»: σκεφτείτε κάτι που έχετε να κάνετε και αντιδράστε σε αυτό αρχικά με την πρώτη πρόταση και στη συνέχεια με τη δεύτερη.  Τι παρατηρείτε;  Ότι όταν λέτε «δεν μπορώ» το πιστεύετε και επίσης δεν κινητοποιήστε να κάνετε το οτιδήποτε.  

Αντίστοιχα, όταν κανείς λέει «τα πράγματα είναι χάλια» και άλλες αντίστοιχες σκέψεις, χρωματίζει τον κόσμο του αρνητικά και δεν κάνει τίποτα για να βρει λύσεις και τρόπους διαχείρισης σε ότι είναι δύσκολο ή άσχημο.  Έτσι, όταν μας συμβαίνει κάτι, έχουμε τη δύναμη να αποφασίσουμε αν είναι κάτι που μπορούμε να το αξιοποιήσουμε και να το δούμε θετικά ή αν είναι κάτι αρνητικό.  Έτσι, ένας χωρισμός μπορεί να είναι λόγος για θρήνο και τελμάτωση ή να το δει κανείς σαν ευκαιρία να κάνει μια νέα, καλύτερη σχέση.

3. Ξεκινήστε τη μέρα σας δυναμικά

Αν είστε σαν τον περισσότερο κόσμο, κλείνετε το ξυπνητήρι, κλείνετε τα μάτια, μουρμουρίζετε που έχετε πρωινό ξύπνημα και πριν σηκωθείτε από το κρεβάτι έχετε ήδη αρνητική διάθεση!  Δοκιμάστε να βάλετε το αγαπημένο σας τραγούδι, να σκεφτείτε κάτι όμορφο και να χαμογελάσετε πλατιά, ακόμα και αν δεν το πολυεννοείτε!  Δοκιμάστε και θα δείτε τη διαφορά που θα κάνει αυτή η αλλαγή στη μέρα σας!

4. Δώστε στο μυαλό σας θετική τροφή

Βιβλία, άρθρα, φωτογραφίες, άνθρωποι, οτιδήποτε έχει ένα θετικό μήνυμα αγκαλιάστε το και βάλτε το στη ζωή σας!  Αναζητήστε το θετικό και βάλτε το στη ζωή σας!  Τόσο απλά.

5. Ενδορφίνες!  Το ‘φάρμακο’ της χαράς που παράγει ο οργανισμός

Βάλτε άσκηση στη ζωή σας!  Περπάτημα, τρέξιμο, γιόγκα, η κίνηση και η άσκηση πυροδοτούν έναν φυσικό μηχανισμό στον οργανισμό και έτσι παράγονται ενδορφίνες, οι φυσικές ορμόνες της χαράς.

6. Γνωρίστε θετικούς ανθρώπους…

Και κάνετε παρέα μαζί τους!  Σύμφωνα με την έρευνα του καθηγητή του πανεπιστημίου Yale N. Xρηστάκη στα κοινωνικά δίκτυα των ανθρώπων, η υγεία και η ψυχική κατάσταση των ανθρώπων τείνει να επηρεάζεται από τους φίλους τους.  Έτσι, το ‘δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι’ ισχύει, και, κάνοντας παρέες με θετικά άτομα γινόμαστε κι εμείς πιο θετικοί.

7. Μάθετε να κάνετε θετικά σχόλια

Πέστε μια καλή κουβέντα, δείξτε ότι εκτιμάτε τον άλλον, κάντε ένα θετικό σχόλιο και δημιουργήστε ένα θετικό κλίμα γύρω σας.  Παρατηρήστε πώς αλλάζουν οι άνθρωποι γύρω σας όταν χαμογελάτε και λέτε θετικά πράγματα.

8. Παίρνετε αυτό που επιλέγετε!

Τόσο απλά και αληθινά!  Αν διαλέγετε αρνητικότητα, θα πάρετε και αρνητικότητα!  Αν διαρκώς βλέπετε ειδήσεις, καταστροφές και προβλήματα, αν διαρκώς συζητάτε για άσχημα πράγματα, αν συνεχώς κάνετε αρνητικές σκέψεις, μην απορείτε γιατί δεν υπάρχει τίποτα θετικό στη ζωή σας!  Αλλάξτε τις παραστάσεις που προσλαμβάνετε, τις συζητήσεις και τις σκέψεις σας και η ζωή σας θα γίνει πιο θετική.

9. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι θέλετε να έχετε θετική στάση ζωής

Ακόμα και τα θετικά άτομα αντιμετωπίζουν δυσκολίες, στεναχωριούνται, ζορίζονται ή τους έρχονται αρνητικές σκέψεις!  Μάθετε να μιλάτε θετικά στον εαυτό σας, να βλέπετε την καλή πλευρά των πραγμάτων, να αποδέχεστε το πώς νιώθετε αλλά με ψυχραιμία να το αλλάζετε όταν είναι αρνητικό και να χτίζετε στα θετικά.

10. Μάθετε να αναγνωρίζετε τα καλά στη ζωή σας και να αισθάνεστε ευγνωμοσύνη

Θυμάστε πόσα καλά μικροπράγματα συνέβησαν μέσα στη μέρα σας;  Πιθανότητα όχι, επειδή δεν τα προσέξατε, τα θεωρήσατε πολύ μικρά, δεδομένα και τα προσπεράσατε.  Επίσης, ο άλλος λόγος που δεν τα προσέξατε είναι επειδή επικεντρώσατε την προσοχή σας σε κάτι αρνητικό.  Έτσι, καταλήγει κανείς να έχει λογιστικό πρόβλημα στο βιβλίο της ζωής: καταγράφονται όλα τα αρνητικά, τα στραβά και τα ανάποδα, αλλά όχι τα θετικά.  Πώς να έχετε λοιπόν θετική στάση, αν δεν έχετε ευγνωμοσύνη για τα καλά;

11. Γεμίστε τις μπαταρίες σας

Κάθε μέρα κάνετε κάτι όμορφο και θετικό για τον εαυτό σας, όσο μικρό και αν είναι αυτό!  Κάνετε περισσότερα πράγματα από αυτά που αγαπάτε και εκτιμήστε τη ζωή που έχετε!

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω