Αυτό το παράδοξο μουσικομαθηματικό έργο που έφερε σε πέρας ο κ. Δάκογλου με τη βοήθεια του ιδρύματος του συνθέτη Ιάννη Ξενάκη άλλαξε τη ζωή πολλών συνανθρώπων μας προς το καλύτερο, βοηθώντας τους να ξεπεράσουν από αϋπνίες μέχρι κατάθλιψη και άλλα, σημαντικά προβλήματα!
Ο κ. Δάκογλου είναι ένας αεικίνητος άνθρωπος, που έχει συμπληρώσει έναν αιώνα ζωής ανάμεσά μας, μελετώντας τον Πυθαγόρα και λύνοντας σύνθετα (και για πολλούς άλυτα) μαθηματικά προβλήματα, με την ευκολία και την άνεση ενός μικρού παιδιού που λύνει τα κορδόνια των παπουτσιών του.
Ανήκει σ' αυτή την ειδική κατηγορία των Ελλήνων που έζησαν στην Κωνσταντινούπολη και βίωσαν το μεγαλείο της Βασιλεύουσας, αποθηκεύοντας για πάντα στον «σκληρό δίσκο» με τις αναμνήσεις τους την αυτοκρατορική αύρα ενός αλησμόνητου πολιτισμικού οικοδομήματος.
Σπούδασε με στερήσεις, δυσκολίες και πείσμα. Η τύχη τον ευνόησε όποτε ακριβώς χρειάστηκε τη βοήθειά της. Εργάστηκε σκληρά. Καθ' όλη τη διάρκεια του ενήλικου βίου του συγκέντρωνε βιβλία, αναφορές και κείμενα για τον Πυθαγόρα – ένα πρόσωπο της αρχαιότητας που ετάχθη από την Ιστορία να κινείται ανάμεσα στη σφαίρα του μύθου και της πραγματικότητας.
Ο κ. Δάκογλου έχει υπογράψει μια σειρά έργων που αναφέρονται στην αποκωδικοποίηση της πυθαγόρειας διδασκαλίας και πολλές φορές έχει έλξει το ενδιαφέρον της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας.
Όταν αναφέρεται στους αριθμούς σε υποχρεώνει να πιστέψεις ότι πρόκειται για αληθινές οντότητες! Με χαρακτήρα, συνήθειες, προτιμήσεις και μοτίβα συμπεριφοράς, τα οποία τα υπαγορεύει η ίδια η φύση τους.
Επίσης, ένα από τα προσφιλή του θέματα προς συζήτηση είναι ο «αιθέρας», η μυστηριώδης ουσία που συνέχει το σύμπαν. Ο κ. Δάκογλου ισχυρίζεται ότι στα έργα του παραθέτει όλες τις αποδείξεις για την ύπαρξη του αιθέρα.
Ο διάλογος μαζί του είναι μια ευχάριστη εμπειρία – αν και πάντοτε ο συνομιλητής του μένει με την εντύπωση ότι τα λόγια του κ. Δάκογλου είναι σαν την κορυφή παγόβουνου: όσα φαίνονται, όσα θέλει να αποκαλύψει είναι πολύ λιγότερα απ' όσα έχει γνωρίζει αυτός ο αινιγματικός και καλοσυνάτος άνθρωπος με το παιδικό χαμόγελο και τη νεανική αισιοδοξία.
Ερ.: Ποιες είναι οι πρώτες αναμνήσεις σας από τη ζωή;
Απ.: Οι πρώτες εικόνες μου από αυτό τον κόσμο ελήφθησαν στην Κωνσταντινούπολη Γεννήθηκα εκεί. Στα χαρτιά γεννήθηκα 15 Ιουλίου 1917. Τυπικά είμαι 98 ετών. Όμως ανακάλυψα κάτι που το ήξερα, επειδή μου το είχαν πει οι γονείς μου. Ότι δεν ισχύει η «επίσημη» ηλικία μου. Έχω ήδη μπει στα 100! Έχω στα χέρια μου πιστοποιητικό γεννήσεως από τη Θεσσαλονίκη. Όταν ήρθαμε από την Πόλη στη Θεσσαλονίκη, ο πατέρας μου μας έγραψε στο εκεί ληξιαρχείο.
Έχω πιστοποιητικό γεννήσεως και βαφτίσεως 31/12/1915! Είμαι αρκετά... ηλικιωμένος αλλά ευτυχώς οι συνέπειες της ηλικία μου είναι μόνον σωματικές όχι πνευματικές. Ο πατέρας μου δούλευε σε μια βρετανική εταιρεία τηλεγραφητής. Η εταιρεία μετεγκαταστάθηκε από την Πόλη στην Ελλάδα. Πρώτα στη Θεσσαλονίκη κι ύστερα Αθήνα.
Πήγαινα σε γαλλικό σχολείο, το οποίο διοικείτο από Ιησουΐτες. Την Α' Τάξη την έβγαλα στην Πόλη, 7 ετών. Άρα, όπως συνάγεται και από τα οικογενειακά αρχεία που σώζονται, ήρθαμε στην Ελλάδα, ξαναγυρίσαμε στην Πόλη και ξαναφύγαμε.
Ερ.: Τι έχετε συγκρατήσει πιο έντονα στην μνήμη σας από την περίοδο που ζήσατε στην Βασιλεύουσα;
Απ.: Στην Πόλη είχαμε νταντά. Κάθε πρωί μας πήγαινε βόλτα στον κήπο του Ταξίμ. Μια ημέρα περάσανε τρεις τσιγγάνες μαζί. Μια μου άρπαξε το χέρι, το κοίταξε καλά-καλά και μου είπε το εξής: θα ζήσεις πολλά χρόνια, πέραν του ορίου σου. Θα πάρεις δόξα. Επίσης, στη δύση του βίου σου θα βγάλεις πολλά χρήματα. Όλα έχουν βγει αληθινά εκτός από το τρίτο – ίσως επειδή ποτέ δεν έδωσα σημασία στα χρήματα και ούτε προτίθεμαι να δώσω.
Ερ.: Αληθεύει ότι σχεδιάσατε το ιστορικό γήπεδο του ΠΑΟ στη Λεωφόρο και ότι έχει ένα «τρικ» στην κατασκευή του που το καθιστά ιδιαίτερα ανθεκτικό;
Απ.: Ισχύει. Είμαι πολιτικός μηχανικός του ΕΜΠ. Το γήπεδο του ΠΑΟ στη Λεωφόρο βασίστηκε σε δική μου μελέτη. Έγινε το 1950. Και το σχέδιο και η μελέτη μπετόν είναι δικά μου. Αυτό το γήπεδο έχει όντως ένα μυστικό: μια σειρά πεδίλων στην άκρη δεν είναι ενωμένα με την κολώνα. Στα σχέδια τα έχω κόψει και έχω προβλέψει άρθρωση εκεί. Κι προέβλεψα να μπει πλάκα 5 πόντων μολύβδου. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε υποχρεωτικός υπολογισμός σεισμού για τον σχεδιασμό των κτισμάτων. Εγώ δεν είχα κατά νου τις συνέπειες σεισμού αλλά τον ενθουσιασμό του πλήθους και τα χοροπηδητά. Υπ' όψιν ότι η συντονισμένη κίνηση πλήθους μπορεί να προκαλέσει κατάρρευση σε μεγάλες κατασκευές όπως γήπεδα, γέφυρες κ.ά. και ο σχεδιασμός αυτών των έργων θέλει προσοχή.
Ένα από τα τεχνάσματα που μπορούν να δώσουν μεγάλη ανθεκτικότητα είναι στην κολώνα να υπάρχει άρθρωση και όχι πάκτωση με τα πέδιλα. Αρχικά ήθελα να σπουδάσω μηχανολόγος-ηλεκτρολόγος γιατί με τραβούσε η έρευνα. Το όνειρο της ζωής μου ήταν να εγκατασταθώ στην Πάρνηθα και να κάνω πειράματα. Αυτό δεν το κατάφερα. Ζω στον Χολαργό.
Στο Μετσόβειο πέτυχα το 1934 (μηχανολόγος). Έκανα αίτηση για μετεγγραφή στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών διότι τότε οι μηχανολόγοι δεν είχαν μεγάλες επαγγελματικές προοπτικές.
Ερ.: Πώς μπήκε στη ζωή σας ο Πυθαγόρας;
Απ.: Από μικρό παιδί μου ασκούσε μεγάλη έλξη και ενδιαφέρον η προσωπικότητα του Πυθαγόρα. Καθ' όλη τη διάρκεια της σταδιοδρομίας μου ήταν στο νου μου αυτός ο μεγάλος μύστης, φιλόσοφος και μαθηματικός. Μάζευα οτιδήποτε είχε σχέση με αυτόν τον άνθρωπο. Η βιβλιογραφία που είχα συγκεντρώσει ήταν μεγάλη και είχα σκοπό να την διαβάσω εν καιρώ. Μου είχε κάνει δε εντύπωση και η σχέση Πυθαγόρα με τα ορφικά. Εκείνος γνώρισε στην εποχή του έναν μύστη, τον Αγλαόφαμο, ο οποίος τον μύησε στα ορφικά. Από αυτά που άκουσε από τον Αγλαόφαμο επέλεξε να ασχοληθεί με όσα μπορούσε να αποδείξει ή με πείραμα ή με μαθηματική απόδειξη. Συνεπώς, έψαξα κι εγώ τα ορφικά για να κάνω ό,τι έκανε ο Πυθαγόρας.
Ερ.: Έχετε κυκλοφορήσει σειρά βιβλίων όπου αποκαλύπτετε με μαθηματικές αποδείξεις τον κώδικα που έκρυβε ο Πυθαγόρας στις διδασκαλίες του. Ισχύουν οι φήμες για «αλλόκοτα» τεχνικά προβλήματα στην πρώτη έκδοση;
Απ.: Ναι υπήρξαν προβλήματα στον πρώτο τόμο από τον «Μυστικό Κώδικα του Πυθαγόρα». Μιλάμε για τη δεκαετία του '80. Δεν υπήρχαν τότε τα σημερινά μέσα σελιδοποίησης και εκτύπωσης. Είχα το χειρόγραφο του πρώτου τόμου. Το παρέλαβε ο εκδοτικός οίκος. Στις εγκαταστάσεις του διέθετε ένα μεγάλο δωμάτιο με τεράστια μηχανήματα της Agfa. Σε ένα κεφάλαιο 40 σελίδων, έβγαζε λευκό χαρτί! Λες και δεν ήθελε το μηχάνημα να τυπώσει την κοσμολογία του Πυθαγόρα (σ' αυτό αναφερόταν το... προβληματικό κεφάλαιο). Δοκίμασε ο εκδοτικός οίκος να τα δώσει αλλού για εκτύπωση, σε πιεστήρια που είχαν παρεμφερή μηχανήματα. Σε κανένα δεν καθίστατο εφικτό! Υπ' όψιν ότι δεν επρόκειτο για σχέδια και διαγράμματα, αλλά για απλό κείμενο και μαθηματικούς νόμους.
Ο γιος μου είχε την ιδέα να φωτογραφήσουμε τις «απείθαρχες» σελίδες και έτσι να μπορέσουμε να τα τυπώσουμε. Η φωτογράφηση θα γινόταν στην περίφημη «φούσκα» της Agfa, έναν ειδικό θάλαμο που είχε κατασκευάσει αυτή η εταιρεία και στην χώρα μας υπήρχαν μόνο 2 τέτοια μηχανήματα. Αυτός ο θάλαμος κάηκε! Βγήκε εκτός λειτουργίας. Υποχρεώθηκε ο γιος μου να φωνάξει ειδικό μηχανικό της Agfa από την Γερμανία για να το επισκευάσει. Όταν ήλθε ο ειδικός και το εξέτασε, δοκιμάζοντας να αποτυπώσει απόσπασμα από άλλο βιβλίο, διαπίστωσε ότι λειτουργεί μια χαρά. Όταν αποπειράθηκε να τυπώσει το δικό μου, χάλασε ξανά το μηχάνημα. Ο τεχνικός έφυγε από την Ελλάδα απορώντας για το πρόβλημα.
Ερ.: Πώς ξεπεράστηκε το πρόβλημα; Ποια ερμηνεία δίνετε;
Απ.: Ξεγελάσαμε τα μηχανήματα μπερδεύοντας το «καταραμένο» κεφάλαιο με κομμάτια από την ποιητική συλλογή μιας κυρίας. Σε άλλα σημεία έμπαιναν στροφές από τα ποιήματα και σε άλλα τμήματα από το δικό μου έργο. Το μηχάνημα... υπέκυψε και έπειτα εμείς κάναμε το απαραίτητο μοντάζ – έπειτα από έναν χρόνο άκαρπων προσπαθειών.
Αποφεύγω να μπω στα υπερφυσικά. Η μόνη εκδοχή που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι κάποιος ή... κάτι δεν ήθελε να αποκαλυφθεί η μελέτη μου για την κοσμογονία του Πυθαγόρα. Στον κομπιούτερ μου τώρα έχω ετοιμάσει μια μελέτη για την «Εικασία του Γκόλντμπαχ». Την έχω λύσει εδώ και χρόνια. Μαζί μ' έναν Έλληνα πυρηνικό φυσικό που σπούδασε στην Αμερική κάναμε αυτή το βιβλίο δίγλωσσο: ελληνικά και αγγλικά. Ο στόχος είναι να το στείλουμε στις ακαδημίες όλου του κόσμου. Σας μιλώ για αυτή τη μελέτη επειδή κρίνω πως ρίχνει φως σε μεγάλα μυστικά για κρίσιμα θέματα.
Ερ.: Μιλούσατε πριν ξεκινήσει η συνέντευξη για αριθμούς και ο τόνος της φωνής σας ήταν σαν να αναφερόσασταν σε πρόσωπα!
Απ.: Να μην σας κάνει εντύπωση αυτό. Οι αριθμοί δεν είναι τα απλά... νουμεράκια που βλέπουμε. Πιστεύω ακράδαντα ότι έχουν κρίση και επιλογή! Με τον φίλο μου για τον οποίο σας μίλησα προηγουμένως το έχουμε αποδείξει αυτό και σκοπεύουμε να το βγάλουμε σε βιβλίο.
Ο Πυθαγόρας χρησιμοποίησε την περίφημη λεξαριθμική θεωρία – δικής του εμπνεύσεως. Οι αριθμοί κατά αυτόν είναι 9. Δεν είναι άπειροι. Τα περίφημα «ακούσματα» του Πυθαγόρα είναι μαθηματικά προβλήματα, τα οποία τα έλυσα και τα έχω παρουσιάσει στα έργα μου. Ειδικά η κοσμολογία του αποτελεί τον πραγματικό νόμο της δημιουργίας του σύμπαντος.
Ερ.: Και ποιο το όφελος να ασχοληθεί κάποιος με όλα τούτα;
Απ.: Με τον Πυθαγόρα μπορεί κάποιος να ωφεληθεί πολύ στη ζωή του. Να την αλλάξει προς το καλύτερο. Να ζήσει αληθινά επειδή θα μάθει αλήθειες. Η αλήθεια, όπως και τα μαθηματικά, μπορούν να μεταμορφώσουν τη ζωή μας.
Ερ.: Ισχυρίζεστε ότι έχετε ανακαλύψει τις αποδείξεις για την ύπαρξη του «αιθέρα». Περί τίνος πρόκειται;
Απ.: Είναι η ενέργεια, η οποία έφτιαξε τα πάντα. Η επιστήμη σήμερα τον αγνοεί αλλά είμαι βέβαιος ότι υπάρχει και τον έχω βρει κι εγώ, ακολουθώντας, αναλύοντας και ερμηνεύοντας τη διδασκαλία του Πυθαγόρα. Για να σας το πω απλά είναι κάτι σαν την... πρώτη ύλη της δημιουργίας. Συνέχει τα πάντα. Οι αρχαίοι δεν τον ανέφεραν στην τύχη ούτε ήταν προχειρολόγοι. Ήξεραν πολλά περισσότερα απ' όσα νομίζουμε.
Ερ.: Αυτό το απόθεμα γνώσεων από που το αντλούσαν οι αρχαίοι Έλληνες;
Απ.: Από προηγούμενους πολιτισμούς, οι οποίοι χάθηκαν. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, με κατακλυσμούς ή άλλα φαινόμενα, οι αναπτυγμένες κοινωνίες καταστρέφονταν αλλά άφηναν πίσω τους -με κωδικούς, σύμβολα, μυστικές διδασκαλίες και μεγάλα έργα- οδηγίες για τους επόμενους. Ένα από τα κατάλοιπα παλαιότερων χαμένων πολιτισμών είναι η πυραμίδα του Χέοπα. Όσο παράξενο κι αν μπορεί να σας φανεί, θεωρώ ότι η τεχνολογία για την κατασκευή της πυραμίδας προέρχεται από την Ατλαντίδα. Το νησί αυτό ήταν τεχνητό. Αυτό γίνεται και ξαναγίνεται στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού. Πώς φτιάχνουν τώρα οι δισεκατομμυριούχοι Άραβες τεχνητά νησιά; Έτσι και η Ατλαντίδα. Ήταν τέτοια κατασκευή. Είχε προηγμένη τεχνολογία, ατομική ενέργεια και άλλα πολλά.
Όμως, η εξαιρετική ανάπτυξή της κατέληξε, ίσως και να προκάλεσε την καταστροφή της. Όποιος αμφιβάλλει ας μελετήσει λίγο τη βιβλιογραφία και όσες αρχαίες πηγές μαρτυρούν την ύπαρξή της.
Ερ.: Έχει αναφερθεί πως κατορθώσατε να ανασυνθέσετε τη «συμπαντική μουσική» του Πυθαγόρα. Πώς το καταφέρατε;
Απ.: Ο Πυθαγόρας μπορούσε να θεραπεύει τις ψυχικές ασθένειες των μαθητών του με τη μουσική. Αναφέρομαι στη «μουσική αρμονία των ουρανίων σφαιρών». Αναζητώντας στις πηγές, ανακάλυψα ότι υπάρχει ολόκληρο κείμενο στον Αριστοτέλη που κατηγορεί τον Πυθαγόρα γι' αυτή τη μουσική. Εκεί, ο Αριστοτέλης αναφέρει σκωπτικά πως ο Πυθαγόρας ακούει τον «τριγμό των άστρων» και έτσι δημιουργεί μουσική.
Είχε δε την πλάνη (ο Αριστοτέλης) ότι το σύμπαν είναι οι πλανήτες «καρφωμένοι στον ουρανό» και πως ο ουρανός κινείται. Και συνεπώς, κατά την άποψη του Αριστοτέλη δεν ήταν εφικτή η παραγωγή «μουσικής» από τα άστρα διότι ένα πράγμα -όπως ένα άστρο- που είναι καθηλωμένο κάπου δεν έχει τριβή με οτιδήποτε ώστε να παράγει ήχο.
Ο Πυθαγόρας όμως έχει αποδείξει το αντίθετο. Σημειώνω για όλους όσοι τυχόν δεν το γνωρίζουν η NASA έχει καταγράψει τον ήχο των άστρων και το έχει δώσει στη δημοσιότητα.
Ο Πυθαγόρας δημιούργησε τη «μουσική αρμονία των ουρανίων σφαιρών» με βάση το Φ, τον χρυσό αριθμό. Κατ' αυτόν η πιο ελληνική μουσική είναι η δωρική. Προσάρμοσε στη δωρική οκτάβα το μαθηματικό νόμο του και έτσι έφτιαξε αυτή την ιδιαίτερη μουσική. Εγώ, περί το 1987, έχοντας τα μαθηματικά της μουσικής αρμονίας ανά χείρας απευθύνθηκα στο παράρτημα του ιδρύματος Ξενάκη στην Αθήνα για να τα μετασχηματίσουν σε μουσική. Αυτό έγινε και ωφελήθηκαν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι ακούγοντάς την. Έχω μοιράσει δωρεάν περισσότερα από 20.000 CD με αυτή τη μουσική και είναι χιλιάδες οι ευχαριστίες που έχω λάβει από ανθρώπους που ξεπέρασαν βαριά ψυχολογικά προβλήματα ακούγοντάς την.
Ερ.: Οι ξένοι σας έχουν προσεγγίσει για να τους εξηγήσετε το έργο σας;
Απ.: Μόνο οι Ρώσοι έχουν καταλάβει. Από αυτή τη χώρα έχω λάβει πάμπολλες τιμές.
Ερ.: Τι είναι οι Έλληνες κατά τη γνώμη σας;
Απ.: Θεϊκή σπορά. Ακατάβλητο έθνος. Η πατρίδα μας δεν θα πεθάνει ποτέ. Είναι ήδη ανίκητη, αλλά αυτό είναι μια άλλη, μεγάλη και κάπως σύνθετη κουβέντα...
Από την «Κυριακάτικη Δημοκρατία»
Το είδαμε εδώ
