BREAKING NEWS
latest

ΕΠΙΒΙΩΣΗ

ΕΠΙΒΙΩΣΗ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΑΙΔΙ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΑΙΔΙ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Έγινα μάνα- να ξεχάσω τα ταξίδια για πάντα;


Πολλές φορές και μόνο η σκέψη πυροδοτεί τύψεις και ενοχές. Η ανάγκη για διακοπές χωρίς τα παιδιά φαίνεται να παίρνει ένα χαρακτήρα εγωιστικό και οι υποχρεώσεις της οικογενειακής ζωής σκανδαλίζουν το μυαλό.

Υπάρχει τελικά η χρυσή τομή ή ο ερχομός ενός παιδιού σηματοδοτεί και το τέλος των ξένοιαστων ρομαντικών εξορμήσεων για το ζευγάρι;

Σε κάθε περίπτωση οι διακοπές χωρίς τα παιδιά δεν υποδηλώνουν αδιάφορους ή ανεύθυνους γονείς, αλλά τη φυσιολογική ανάγκη τους να ξεφύγουν από τη ρουτίνα της καθημερινότητας, να ανανεώσουν τη σχέση τους και να ξεκουραστούν. Ο ρόλος του γονέα απαιτεί συνεχή επαγρύπνηση και αφοσίωση στις ανάγκες των παιδιών και πολλές φορές οι προσωπικές ανάγκες περνούν σε δεύτερη μοίρα. Η διατήρηση μιας καλής ερωτικής και επικοινωνιακής σχέσης μεταξύ των συντρόφων και η προσωπική πληρότητα και ηρεμία είναι σημαντικοί παράγοντες για την ισορροπία μέσα στην οικογένεια. Οι διακοπές χωρίς τα παιδία δίνουν την ευκαιρία για ανανέωση και αυτό μπορεί να πάρει πολλές μορφές, όπως περισσότερο ύπνο, διασκέδαση χωρίς χρονοδιάγραμμα, χρόνο για τον εαυτό τους και ποιοτικό χρόνο για το ζευγάρι.

Πολλές φορές οι γονείς γίνονται υπερπροστατευτικοί και προβάλλουν τους δικούς τους φόβους στα παιδιά και το λεγόμενο άγχος του αποχωρισμού είναι κάτι που συχνά τους προβληματίζει. Έως το δεύτερο έτος της ηλικίας τους, τα παιδιά έχουν κατορθώσει να δημιουργήσουν δεσμούς ασφάλειας με τους γονείς. Με απλά λόγια είναι σε θέση να συνεχίσουν να νιώθουν ασφάλεια, ακόμα και αν χρειαστεί να τους αποχωριστούν για λίγο, αρκεί να έχουν προετοιμαστεί για αυτό τον αποχωρισμό, να γνωρίζουν τη χρονική διάρκεια και το λόγο. Παράλληλα, η επιβεβαίωση των γονιών στο ότι τα παιδιά μπορούν να τα καταφέρουν και χωρίς την παρουσία τους για κάποιες μέρες, ενισχύει την ανεξαρτησία και την πίστη στον εαυτό τους.

Ουσιαστικά δεν υπάρχει σωστό ή λάθος, η απόφαση έχει να κάνει αποκλειστικά με τα δικά μας θέλω!

Νικοπούλου Βασιλική- Αλίκη Ψυχολόγος, ΜSc
Ψυχολόγος



Τι να παίξετε με το παιδί σας όταν είναι 1 και 2 ετών


Τα παιχνίδια έχουν διπλό ρόλο. Είναι διασκεδαστικά αλλά βοηθούν και στην ανάπτυξη του παιδιού σε διάφορους τομείς. Τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού είναι πολύ σημαντικά γιατί το ίδιο αλλάζει μήνα με το μήνα. Ας δούμε λοιπόν ποια παιχνίδια είναι καταλληλότερα για μωρά 12-16 μηνών:

Τα παιχνίδια αποκτούν ζωή. Υποκριθείτε ότι το αγαπημένο του αρκουδάκι ή η κούκλα είναι αληθινά και βάλτε τα στις καθημερινές δραστηριότητες. Χορέψτε μαζί τους στο δωμάτιο, πάρτε τα στη βόλτα και κάντε ότι είναι στενοχωρημένο ή χαρούμενο. Έτσι βοηθάτε το παιδί να καταλαβαίνει τα διαφορετικά συναισθήματα και να τα εντοπίζει μέσα από τις δικές σας περιγραφές.

Σπρώχνω, τραβάω. Αν το μωρό σας τραβάει τον εαυτό του για να σηκωθεί, βοηθήστε το να εξασκηθεί με ένα παιχνίδι σπρώξε-τράβα. Ένα πλαστικό κουτί γεμάτο μαλακά παιχνίδια είναι μία καλή επιλογή. Καθώς κρατάει τις γωνίες για στήριξη, εσείς κρατάτε την άλλη πλευρά σταθερή για να μπορέσει να σηκωθεί. Βάλτε αργά το κουτί προς το μέρος σας. Θα αρχίσει να σπρώχνει το παιχνίδι ενώ εσείς θα το τραβάτε απαλά.

Χειροκρότημα. Καθίστε μαζί στο πάτωμα ενώ σας κοιτάζει και πείτε μαζί τραγουδάκια ενώ χτυπάτε παλαμάκια. Έτσι μαθαίνει την έννοια του συντονισμού.

Ποιος κρύβεται εκεί; Τα παιδιά λατρεύουν το κρυφτό ή το να κάνετε ότι εξαφανίζεστε. Βάλτε την πετσέτα πάνω σας ενώ κάνει μπάνιο και τραβήξτε την ώστε να καταλάβει ότι ακόμα κι αν δεν βλέπει κάτι, δεν σημαίνει ότι δεν είναι εκεί.

Η μαγεία των ήχων. Όλοι οι ήχοι, από το πώς κάνουν τα ζώα μέχρι τις κανονικές λέξεις εξάπτουν τη φαντασία του παιδιού και το βοηθούν να εξελίσσει τις γλωσσικές του ικανότητες.

16-20 μηνών: πάρτι με τσάι. Μία ηλιόλουστη μέρα γίνεται ιδανική επιλογή για τσάι στο πάρκο, όπου το παιδί μαθαίνει πώς να χειρίζεται το νερό, βλέπει ότι η ροή είναι προς τα κάτω και μαθαίνει πώς να συντονίζει τις κινήσεις του.

Τουβλάκια. Είναι τα πρώτα μαθηματικά της ζωής του, καθώς φτιάχνει σχήματα, αντιγράφει τα δικά σας σχήματα προσπαθώντας να λύσει το πρόβλημα.

Συλλέκτης. Μπορεί να αφορά το οτιδήποτε. Βγείτε για μία βόλτα και πάρτε μαζί έναν πλαστικό μικρό κουβά. Ξεκινήστε να συλλέγετε αντικείμενα, όπως πετραδάκια, νομίσματα, φύλλα ή κουκουνάρια.

20-24 μηνών: χορός! Έτσι αναπτύσσει την αίσθηση του ρυθμού, ανακαλύπτει την κίνηση και μαθαίνει τι σημαίνει απαλά βήματα ή τρανταχτά.

Πιάσε με αν μπορείς. Τα δίχρονα λατρεύουν το κυνηγητό και να τα πιάνετε. Ειδικά αν ξέρει ότι, αν το πιάσετε, θα το γαργαλήσετε ή θα κάνετε το λιοντάρι που βρυχάται. Ένας τέλειος τρόπος να αυξήσετε την αντοχή του παιδιού αλλά και τη δική σας!



Καλέ, φτυστό ο μπαμπάς του είναι!


Πραγματικά μπορεί να σε τρελάνει αυτό το συμπέρασμα, κυρίως όταν βγάζει μάτι πως το παιδί είναι ολόιδιο η μαμά του!

Το «σε ποιον μοιάζει το μωρό;» είναι μια ερώτηση που συχνά ακούμε από το μαιευτήριο κιόλας. Καμιά φορά τα χαρακτηριστικά του δεν θυμίζουν κανέναν από τους δύο γονείς, ίσως μοιάζει στη γιαγιά ή στον παππού, ενώ ορισμένες φορές μπορεί το νεογέννητο να είναι ολόιδιο η μαμά ή ο μπαμπάς του.

Η αλήθεια είναι ότι όταν γίνεσαι μαμά δεν νοιάζεσαι και πολύ για αυτό. Το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι το παιδί σου να είναι γερό και υγιές.

Κι όμως, οι έρευνες λένε ότι εάν το μωρό μοιάζει στον μπαμπά του η μαμά έχει λόγους να είναι παραπάνω χαρούμενη.

Και αυτό γιατί:

1. Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι τα μωρά που μοιάζουν στους μπαμπάδες τους είναι πιο υγιή ενώ μεγαλώνοντας γίνονται πιο ισορροπημένοι ενήλικες.

2. Όσοι πατεράδες κληροδοτούν τα χαρακτηριστικά τους στο παιδί τους έχουν την τάση να ασχολούνται περισσότερο με τη φροντίδα και την ανατροφή του.

Και αυτό γιατί όταν ο πατέρας ασχολείται με το μωρό η υγεία του παιδιού του, παθολογικά και ψυχολογικά, είναι καλύτερη.

Ωθήστε, λοιπόν, τον άντρα σας να ασχολείται και ο ίδιος με το μωράκι σας και να αναλάβει ενεργό ρόλο, είτε το μωρό του μοιάζει είτε όχι.

Σε κάθε περίπτωση βγαίνετε όλοι κερδισμένοι από αυτή την ανεπανάληπτη επαφή και εμπειρία.



Πώς λειτουργεί η πειθαρχία σε πολύ μικρές ηλικίες;


Τι είναι αυτό που λειτουργεί ανάλογα με την ηλικία; Η πειθαρχία είναι απαραίτητη για εμάς τους γονείς αλλά και για τα παιδιά, που έτσι μαθαίνουν ποιες συμπεριφορές είναι ακατάλληλες ή επικίνδυνες για τον ίδιο τους τον εαυτό. Είναι μία μακρά διαδικασία, αλλά όταν γίνεται σωστά, αποτελεί μία θετική εμπειρία που βοηθά το παιδί.

Η αρχή της πειθαρχίας. Η θέσπιση ορίων και η ενθάρρυνση της καλής συμπεριφοράς μπορούν να ξεκινήσουν όταν το παιδί είναι ακόμα μωρό. Επειδή όμως έχουν περιορισμένη κατανόηση γλώσσας, μνήμη και προσοχή, οι καλύτερες στρατηγικές στην αρχή είναι περισσότερο για να διαχειριστείτε το κακό που έχει συμβεί, παρά για να του διδάξετε κάτι. Το να του αποσπάτε την προσοχή και να αγνοείτε είναι οι καλύτερες κινήσεις που μπορείτε να κάνετε. Αν, για παράδειγμα, το 4 μηνών μωρό σας ανακαλύπτει πόσο διασκεδαστικό είναι να σας τραβάει τα μαλλιά, απομακρύνετε απαλά το χεράκι του, δώστε του ένα φιλί και κατευθύνετέ το προς ένα παιχνίδι. Αγνοήστε το παιδί όταν πετάει κάτω δημητριακά ή αυτό που κρατά στα χέρια του.

8-12 μηνών. Όταν το μωρό ξεκινά να μπουσουλά, είναι ώρα να θέσετε κάποια όρια. Τα παιδιά σε αυτήν την ηλικία θέλουν να εξερευνούν τα πάντα, οπότε αν δεν θέλετε να αγγίξει κάτι, βγάλτε το από το οπτικό του πεδίο και αφήστε κοντά του αυτά που είναι ασφαλή. Καλώς ή κακώς, το ‘όχι’ ή ‘μην το πιάνεις αυτό’ δεν λειτουργεί γιατί δεν κατανοεί τι σημαίνει και γιατί δεν είναι σε θέση να ελέγξει τον εαυτό του ακόμα.

12-24 μηνών. Σε αυτήν την ηλικία, ανθίζουν οι επικοινωνιακές ικανότητες του παιδιού οπότε μπορείτε να αρχίσετε να εξηγείτε τους βασικούς κανόνες, όπως ‘μην τραβάς την ουρά της γάτας’. Τώρα ξεκινούν και οι μικρές κρίσεις ή υστερίες που απαιτούν μία γρήγορα ανταπόκριση από εσάς που δεν περιλαμβάνει τιμωρία ή αυστηρότητα. Κάποια παιδιά χρειάζονται μία αγκαλιά ή κάτι που τα κάνει να ξεχαστούν σε ένα ήρεμο σημείο.

24-36 μηνών. Τα νέα θέματα που προκύπτουν σχετίζονται με την κοινωνικοποίησή του και την ευκολία του να μοιράζεται τα παιχνίδια. Τώρα μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει να ακούει αυτά που του λέτε και να δείχνει ενσυναίσθηση όταν στενοχωρεί ένα άλλο παιδάκι. Το κλειδί είναι να κρατάτε τα πράγματα πολύ απλά.



Τα οφέλη της ρεφλεξολογίας στα μωρά


Η ρεφλεξολογία για μωρά και παιδιά προσφέρει πολλαπλά οφέλη. Αυτή η τεχνική είναι διαφορετική από το παραδοσιακό μασάζ.

Βασίζεται σε συγκεκριμένα σημεία πίεσης στα πόδια, στα χέρια και στο πρόσωπο που έχουν επίδραση σε άλλα μέρη και όργανα του σώματος. Ο σκοπός του μασάζ ρεφλεξολογίας είναι να ανακουφίσει τον πόνο και την ταλαιπωρία σε αυτές τις περιοχές.

Η πρακτική της ρεφλεξολογίας στα παιδιά σας μπορεί να βελτιώσει το αναπνευστικό, το πεπτικό και το ανοσοποιητικό τους σύστημα . Απλά πρέπει να κάνετε μασάζ στις αντίστοιχες περιοχές. Με τον ίδιο τρόπο, μπορούμε να εξαλείψουμε το στρες και την ένταση που προκαλείται από την ασθένεια.

Συνιστούμε την εφαρμογή τεχνικών ρεφλεξολογίας τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα. Ακόμη και όταν το παιδί σας δεν αισθάνεται κανένα πόνο ή δυσφορία, αυτός ή αυτή θα αποκομίσει ακόμα τα οφέλη.

Ρεφλεξολογία για μωρά και παιδιά ενισχύει την άμυνα τους και βοηθά στην αποφυγή ασθενειών στο μέλλον.

“Με την εφαρμογή της ρεφλεξολογίας, αυξάνεται η σωματική επαφή μεταξύ γονέων και παιδιών. Και με αυτόν τον τρόπο, ενισχύστε τον συναισθηματικό δεσμό σας. ”



«Γι’ αυτό δεν θέλω να τρυπήσω τα αυτιά της κόρης μου»


Ξεκινώντας από το δίλημμα εάν πρέπει ή όχι να τρυπάμε τα αυτιά των παιδιών, μια μητέρα μας μιλάει για την υποχρέωση των γονιών να σέβονται τα παιδιά τους. 

Όταν παρεμβαίνουμε στην εμφάνισή τους, αυτός ο σεβασμός χάνεται μαζί με το δικαίωμα της επιλογής. Μεγαλώνοντας, τα παιδιά μπορούν να διαθέσουν το σώμα τους όπως θέλουν εκείνα, αρκεί να είναι εντός κάποιων ορίων. Εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε, είναι να στηρίζουμε περήφανοι τις επιλογές τους.

«Γι’ αυτό δεν θέλω να τρυπήσω τα αυτιά της κόρης μου»

«Από τότε που έμαθα ότι είμαι έγκυος στην κόρη μου, συζητάω με πολλές μαμάδες που έχουν κορίτσια. Μία συχνή τους ερώτηση είναι αν θα τρυπήσω τα αυτιά της κόρης μου, όσο είναι ακόμη μωρό. Είναι ένα θέμα που διχάζει τους γονείς, αφού κάποιοι το θεωρούν φυσιολογικό, ενώ άλλοι διαφωνούν κάθετα.

Απ’ ότι φαίνεται, πολλές μαμάδες επιλέγουν να τρυπήσουν τα αυτιά της κόρης τους από μικρή ηλικία. Προσωπικά δεν καταλαβαίνω τον λόγο. Στη δική μου σκέψη, το να αποφασίσω εγώ για το αν θα τρυπήσει τα αυτιά της, ισοδυναμεί με το να της επιβάλλω τι θα κάνει με το σώμα της, κάτι με το οποίο διαφωνώ. Μπορεί το τρύπημα των αυτιών να είναι μια μόδα, αλλά δεν το θεωρώ αναγκαίο.

Δεν έχω κρατήσει ακόμα την κόρη μου αγκαλιά. Δεν γνωρίζω ποια θα είναι τα ενδιαφέροντά της, τί θα της αρέσει και τί όχι. Γι’ αυτό και μου φαίνεται αρκετά ανόητο να τρυπήσεις τα αυτιά ενός μωρού.

Η δική μου μητέρα, τρύπησε τα αυτιά μου μόλις έγινα 1 έτους. Δεν το μετάνιωσα ποτέ. Και μέχρι αυτή την στιγμή δεν το είχα σκεφτεί. Μου αρέσουν πάρα πολύ τα σκουλαρίκια, αλλά δεν τα θεωρώ αναγκαία. Αμφιβάλλω αν θα είχα εξελιχθεί διαφορετικά, αν η μαμά μου δεν επέλεγε να τρυπήσει τα αυτιά μου. Επίσης, δεν θεωρώ ότι το να φοράω σκουλαρίκια από 1 έτους ανέδειξε την ομορφιά μου.

Το ότι παίρνουμε μια απόφαση, όμως, για το σώμα του παιδιού μας σε μια ηλικία που δεν καταλαβαίνει τί συμβαίνει και δεν έχει την δυνατότητα να αρνηθεί, με κάνει να νιώθω άσχημα. Για μένα είναι πολύ σημαντικό να ξέρει η κόρη μου από μικρή ηλικία ότι το σώμα της, της ανήκει. Άρα οποιαδήποτε επιλογή είναι δική της. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να πάρει αποφάσεις που την αφορούν, ούτε καν εγώ που είμαι μητέρα της.

Αν κάποια στιγμή, για παράδειγμα στα 6 της χρόνια μου ζητήσει να τρυπήσει τα αυτιά της, θα δώσω την συγκατάθεσή μου γιατί θα το έχει εκφράσει η ίδια. Μπορεί να είναι μικρή, αλλά θα αποφασίσει εκείνη για τον εαυτό της. Και επειδή, κακά τα ψέματα, το τρύπημα των αυτιών δεν είναι κάτι επικίνδυνο, θα στηρίξω την επιλογή της.

Όταν μεγαλώσει θα ανακαλύψει πόσοι άνθρωποι υπάρχουν που θα θελήσουν να την επηρεάσουν ή να την συμβουλεύσουν σχετικά με την εμφάνισή της. Αυτό το μεταβατικό στάδιο που από παιδί γίνεσαι έφηβη, είναι πολύ σημαντικό. Τα περισσότερα κορίτσια έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση και αμφιβάλλουν για την εμφάνισή τους.

Σίγουρα θα βρεθεί στον δρόμο της μια φίλη ή το αγόρι της που θα την παροτρύνουν να κάνει μια αλλαγή στην εμφάνισή της. Θέλω να ξέρει ότι η επιλογή θα πρέπει να είναι καθαρά δική της. Και ό, τι κι αν κάνει πρέπει να την ευχαριστεί.

Οτιδήποτε κι αν αποφασίσει στο μέλλον θα σταθώ περήφανη δίπλα της και θα στηρίξω την επιλογή της. Μπορεί κάποιοι να παραξενευτούν που δεν τρύπησε από μικρή τα αυτιά της. Πιστεύω, όμως, ότι αυτό θα την διδάξει πως δεν πειράζει να είναι διαφορετική και πως δεν είναι αναγκαστικό να ακολουθεί την μόδα, όταν δεν το θέλει η ίδια.

Δεν πρόκειται για το τρύπημα των αυτιών. Πρόκειται για ένα μάθημα ζωής. Δικό μας το σώμα, δικές μας οι επιλογές.»



20 πράγματα που πρέπει να κάνετε για τα παιδιά σας


Όλοι οι γονείς ξέρουν τι πρέπει να κάνουν για τα παιδιά τους: Να τα αγαπούν! 

Συχνά, όμως, η ρουτίνα και η κούραση της καθημερινότητας, οι γεμάτες μέρες και τα παραφορτωμένα προγράμματα δεν επιτρέπουν στην αγάπη αυτή να μετουσιωθεί στις πράξεις των γονιών απέναντι στα παιδιά. Αφιερώστε μερικά λεπτά για να θυμηθείτε όλα αυτά που δείχνουν στα παιδιά σας πόσο τα αγαπάτε.

20 πράγματα που πρέπει να κάνετε για τα παιδιά σας

Να τα βάζετε κάθε βράδυ για ύπνο

Μια μέρα θα μεγαλώσουν πολύ και δεν θα θέλουν πια να τα πηγαίνετε εσείς στο κρεβάτι και να τα χαϊδεύετε για να αποκοιμηθούν. Είναι δώρο για τα παιδιά να τους λέτε καληνύχτα κάθε βράδυ, να τα σκεπάζετε και να τα φιλάτε. Μην τους το στερείτε.

Να τους λέτε ότι τα αγαπάτε

Από την πρώτη κιόλας ημέρα της ζωής τους! Το «σ’αγαπώ» είναι μία πανίσχυρη φράση που έχει μεγάλη σημασία για τα παιδιά.

Να ακούτε τις ιστορίες τους

Με τις ιστορίες τους μαθαίνετε πράγματα για τα παιδιά σας, για τον χαρακτήρα τους και για το τι αγαπούν. Και πρέπει να τα ακούτε προσεκτικά, χωρίς περισπασμούς, για να έχει νόημα για εκείνα το να σας μιλούν.

Να τα κοιτάζετε στα μάτια

Δεν υπάρχει τίποτα που να δείχνει στους άλλους ότι είναι σημαντικοί για εσάς, από το να τους κοιτάζετε στα μάτια όταν μιλούν. Τους δείχνει ότι αυτό που λένε είναι πραγματικά σημαντικό για εσάς. Φροντίστε να θυμούνται τα παιδιά σας μεγαλώνοντας ότι υπήρξαν στιγμές που η μαμά τους τα κοίταζε στα μάτια όταν της μιλούσαν. Αυτό σημαίνει ότι ορισμένες φορές θα χρειαστεί να κλείσετε το τηλέφωνο ή την τηλεόραση ή να σταματήσετε για λίγο αυτό που κάνετε για να τους αφιερώσετε αυτόν τον χρόνο.

Να τους δείχνετε καινούργια πράγματα

Μπορείτε να διαβάζετε στα παιδιά σας την Ιστορία, αλλά μπορείτε και να τους δείξετε την Ιστορία, π.χ. πηγαίνοντάς τα σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους. Μπορείτε να κάνετε μαζί πειράματα, να παρατηρείτε τα άστρα! Επιτρέψτε στα παιδιά σας να γνωρίσουν τον κόσμο.

Να τους μάθετε να λένε «παρακαλώ» και «ευχαριστώ»

Η ευγένεια κάνει τον κόσμο καλύτερο.

Να τους λέτε «ναι» όταν είναι πιο εύκολο να πείτε «όχι»

Όπως όταν εσείς θέλετε να δείτε τηλεόραση και εκείνα να παίξουν, ή όταν σας ζητούν ένα ακόμα παραμύθι ή να πάτε στο δωμάτιό τους για να παίξετε μαζί τους. Το «ναι» έχει μεγάλη σημασία για τα παιδιά.

Να τους λέτε «όχι» όταν είναι πιο εύκολο να πείτε «ναι»

Μην τους επιτρέπετε να βλέπουν κάθε «σκουπίδι» που μπορεί να προβάλλει η τηλεόραση ή να επισκέπτονται κάθε site στο internet -εξ άλλου, η χρήση του υπολογιστή θα πρέπει να γίνεται με μέτρο. Μερικές φορές, ακόμα κι όταν όλοι οι άλλοι λένε «ναι», εσείς πρέπει να πείτε όχι.

Να τα αφήνετε να βοηθούν, ακόμα κι αν έτσι σας καθυστερούν

Μπορεί το πλύσιμο των πιάτων να πάρει περισσότερη ώρα όταν δείχνετε στα παιδιά σας πώς να το κάνουν -ή το δίπλωμα των ρούχων ή το μάζεμα των παιχνιδιών- όμως τα παιδιά πρέπει να μάθουν. Όλα αυτά είναι εφόδια ζωής. Θα τους τα στερούσατε αν δεν ζητούσατε ή δεν δεχόσασταν την βοήθειά τους.

Να τους μάθετε να σέβονται τους άλλους

Να τους ακούν. Να μαθαίνουν από τους άλλους και να μην τους κρίνουν. Αυτό δεν μπορείτε, βέβαια, να το κάνετε αν δεν σέβεστε και εσείς τους άλλους, αλλά και τα ίδια σας τα παιδιά. Μάθετε τα παιδιά να αναζητούν το καλό στους άλλους και να είναι δεκτικά και φιλικά.

Να τα ενθαρρύνετε να αναλαμβάνουν ρίσκα

Μερικές φορές το μεγαλύτερο εμπόδιο των παιδιών είναι ο φόβος. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να κοιτάζουν τον φόβο καταπρόσωπο και να τον απωθούν.

Να γελάτε μαζί τους

Ή να χαμογελάτε μαζί τους, ή να περνάτε καλά μαζί τους, ή απλά να τους δείχνετε ότι σας αρέσει να περνάτε χρόνο μαζί τους. Αυτό τους δείχνει ότι τα συμπαθείτε σαν ανθρώπους, δεν τα αγαπάτε απλά ως παιδιά σας. Είναι σημαντικό να ξέρουν ότι νιώθετε και τα δύο.

Να τους μάθετε την αξία της δουλειάς

Είναι σημαντικό να καταλάβουν τα παιδιά ότι η δουλειά είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας και ότι αποτελεί προσόν γι’αυτά να δουλεύουν τίμια, χωρίς να γκρινιάζουν. Αυτό μπορούν να το μάθουν όσο είναι μικρά στρώνοντας τα κρεβάτια τους, πλένοντας τα πιάτα τους και βοηθώντας στο άπλωμα των ρούχων.

Να τους κρατάτε για λίγο το χέρι πριν κοιμηθούν και να τους δίνετε φιλάκια

Ακόμα και τις μέρες που σας έχουν τρελάνει και δεν έχετε καμία διάθεση για τρυφερότητες, αυτές οι μικρές πράξεις αγάπης τους δείχνουν ότι αυτό που νιώθετε για εκείνα δεν αλλάζει με τίποτα.

Να τους ζητάτε συγγνώμη

Γιατί κανείς δεν είναι τέλειος. Και υπάρχουν φορές που θα κάνετε λάθη και αβλεψίες. Τα παιδιά πρέπει να σας ακούν να παραδέχεστε τα λάθη σας και να μην ξεχνούν ποτέ ότι τα λάθη δεν αλλάζουν την αγάπη σας για εκείνα. Αυτό σημαίνει ότι κάποιες φορές θα χρειαστεί να τους ζητήσετε «συγγνώμη».

Να μην κρατάτε αρχείο με τα λάθη τους

Κάθε μέρα είναι μία νέα μέρα. Όλοι πρέπει να μαθαίνουν από το παρελθόν, αλλά να μην προσκολλώνται σε αυτό. Φροντίστε να αναγνωρίζετε πρώτα όλα τα καλά των παιδιών σας και μετά τα αρνητικά, τα οποία δεν χρειάζεται να τους επισημαίνετε κάθε λίγο.

Να τους δείχνετε ποια πραγματικά είστε

Δεν χρειάζεται τα παιδιά να σας θυμούνται μόνο ως μία καλή μαμά, αλλά και ως μία χαρούμενη, διασκεδαστική, αστεία μαμά. Να σας βλέπουν, δηλαδή, να έχετε ενδιαφέροντα, να είστε δημιουργική και να φροντίζετε τον εαυτό σας.

Να τους μάθετε να είναι συμπονετικά

Τα παιδιά πρέπει να μάθουν πως ο κόσμος δεν περιστρέφεται γύρω από αυτά και την οικογένειά τους. Πρέπει να μάθουν να νοιάζονται και για τους άλλους, να δίνουν όχι μόνο να παίρνουν, να είναι πρόθυμα σε κάθε θετική αλλαγή.

Να τους δείχνετε ότι τα υλικά δεν έχουν σημασία

Ούτε τα ρούχα, ούτε τα παπούτσια, ούτε τα αμέτρητα παιχνίδια έχουν ιδιαίτερη σημασία. Όταν τα υλικά κρύβουν τα ψυχικά οι σχέσεις των ανθρώπων χάνονται. Και αυτό που μετρά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είναι οι σχέσεις. Τα υλικά αγαθά έρχονται δεύτερα.

Να τα αφήνετε να μεγαλώνουν

Αυτό είναι μάλλον το πιο δύσκολο που πρέπει να κάνετε με τα παιδιά σας. Ποια μαμά δεν κοιτάζει στο παρελθόν με νοσταλγία; Όμως πρέπει να αγκαλιάσετε το παρόν και να προσμένετε με αισιοδοξία το μέλλον. Τα παιδιά θα μεγαλώσουν. Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να απολαμβάνετε κάθε στιγμή μαζί τους.



Πώς ξαναμιλάμε στα παιδιά μας για τον κίνδυνο από ξένους

Καταρχάς, έχετε μιλήσει ποτέ στα παιδιά σας για την έννοια του αγνώστου; Ξέρει ήδη ότι ένας γείτονας ή ένας ταμίας είναι ένας ξένος, αλλά ταυτόχρονα μπορεί και να αποτελέσει βοήθεια σε περίπτωση ανάγκης; 

Αυτό που θέλετε στην πραγματικότητα είναι να κρατήσετε το παιδί ασφαλές από επικίνδυνους ξένους. Ένα παιδί, ειδικά κάτω των 10 ετών, δεν ξέρει να το κάνει από μόνο του. Συνεπώς, αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να προσέχετε το παιδί σας, όπως κάνετε και με την τσάντα ή το πορτοφόλι σας.

Δυστυχώς, δεν αρκεί μόνο να πείτε στα παιδιά σας να μην μιλούν σε ξένους. Ο ρόλος σας είναι να τα προστατεύσετε αληθινά από τον κίνδυνο. Όταν το παιδί φτάσει στην ηλικία των 8, είναι καιρός να το εκπαιδεύσετε στο πώς να χειρίζονται μόνα τους το θέμα με δύο βασικούς τρόπους.

Φωναχτή σκέψη. Το κάνουμε όταν θέλουμε να εξηγήσουμε την πορεία της σκέψης μας όταν μιλάμε σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε. Αν το παιδί μιλήσει σε κάποιον στην ουρά του σούπερ μάρκετ, μπορείτε να πείτε φεύγοντας ‘ήταν οκ που μίλησες σε εκείνον τον κύριο, αλλά ποτέ δεν θα φεύγαμε μαζί του ούτε θα μπαίναμε στο αυτοκίνητό του’. Όταν ζητάτε ή λαμβάνετε βοήθεια στην καθημερινότητά σας από γνωστούς και μη και εξηγείτε γιατί και πώς το κάνετε, βοηθάτε το παιδί να ενδοβάλει αυτές τις σχέσεις και πώς πρέπει να λειτουργούν.

Τι θα έκανες αν…; Αυτό το παιχνίδι βοηθά γιατί το βάζετε στη διαδικασία να σκεφτεί πώς θα λειτουργούσε σε κάθε περίπτωση. Μπορείτε να εξερευνήσετε μαζί διάφορες επιλογές ανάλογα με τις συνθήκες και να σκεφτείτε πιθανά σενάρια.

Πώς θα μείνει ασφαλές; Όταν τα παιδιά είναι πια σε ηλικία να κυκλοφορούν μόνα τους χωρίς ενήλικη επίβλεψη, αυτό που πρέπει να θυμούνται πάντα είναι να κυκλοφορούν τρεις τρεις. Αν σας συμβεί να βρείτε ένα παιδί μόνο του ή φοβισμένο, γονατίστε για να είστε στο ύψος του και παραμείνετε μαζί του μέχρι να το βρουν οι γονείς του.



20 αυτοσχέδια διασκεδαστικά παιχνίδια που θα απασχολήσουν το παιδί σου την ώρα που δουλεύεις στο σπίτι


Οι λύσεις που χρειάζεσαι για τις δύσκολες στιγμές.

Αν είσαι μαμά, δεν είναι σπάνια η περίπτωση όπου το παιδί ζητάει την προσοχή σου τη στιγμή έχεις πάρα πολλά στο μυαλό σου με τη δουλειά σου ή τη φροντίδα του σπιτιού. Έτσι πρέπει να απασχολήσεις άμεσα με κάτι το παιδί σου για να καταφέρεις να δουλέψεις απερίσπαστη. 

Δες παρακάτω μια λίστα με διασκεδαστικές δραστηριότητες που είναι χρήσιμες για τέτοιες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Ορισμένες από αυτές τις ιδέες μπορούν να προσαρμοστούν για μικρά παιδιά, ενώ άλλες θα λειτουργήσουν τέλεια σε μεγαλύτερους μαθητές.

Καλό είναι πάντα να παρακολουθείς τι κάνει το μικρό παιδί σου. Μερικά παιχνίδια απαιτούν κάποια προετοιμασία και τα αποτελέσματα θα σε εκπλήξουν!

Δώσε στο παιδί δύο μαρκαδόρους και μια κούτα από χαρτόνι. Άφησε το να το ζωγραφίσει με όποιον τρόπο θέλει.

Κάνε ένα πείραμα. Ρίξε λίγο νερό σε μια λεκάνη και δώσε στο παιδί διάφορα αντικείμενα. Άφησε το να ανακαλύψει ποια από αυτά θα βυθιστούν και ποια θα παραμείνουν στην επιφάνεια.

Βάλε τα ρούχα μιας κούκλας στη λεκάνη γεμάτη με νερό και ζήτησε από το παιδί να τα «πλύνει».

Διοργάνωσε πάρτι γενεθλίων για ένα παιχνίδι. Άφησε το παιδί να το κανονίσει (μπορείς να προετοιμάσεις καπέλα για γενέθλια, μαγειρικά σκεύη παιχνιδιών και μπαλόνια).

Άπλωσε ένα μεγάλο κομμάτι χαρτιού στο πάτωμα και ζήτησε από το παιδί να σχεδιάσει μια γραμμή με κάποια χάρτινα καράβια και άφησε το να χρησιμοποιήσει μια κουβέρτα για το ρόλο της θάλασσας (μπορούν εύκολα να κάνουν «κύματα» με αυτήν).

Δώσε στο παιδί καθαρά λαχανικά και φρούτα και ζητήσε του να φανταστεί ότι εργάζεται σε ένα μανάβικο (χρησιμοποίησε παιχνίδια στον ρόλο των ταμιών και των πελατών).

Φτιάξε σημειώσεις με ανάθεση καθηκόντων και τις τοποθέτησε τις σε διαφορετικά δωμάτια (πχ πήγαινε στο μπάνιο και πάρε την οδοντόκρεμα). Διοργάνωσε μια αναζήτηση για το παιδί. Για παράδειγμα, να ζητήσεις να χρησιμοποιήσει έναν χάρτη θησαυρού για να βρει πού κρύβεται ο θησαυρός.

Διοργάνωσε ένα πιζάμα-πάρτι! Αν έχεις sleeping bags, βάλε τα στο πάτωμα. Εάν όχι, οι κουβέρτες θα κάνουν την ίδια δουλειά.

Κάνε το παιδί σου έναν σχεδιαστή εσωτερικών χώρων. Δώσε του ένα στυλό και χαρτί και άφησε το να σχεδιάσει ένα σχέδιο για την αναδιάταξη των επίπλων του σαλονιού ή του δωματίου του. Οι πιο επιτυχημένες ιδέες μπορούν να εφαρμοστούν!

Αν έχεις αποξηραμένα λουλούδια και φύλλα, δώσε τα στο παιδί σου για να φτιάξει ένα φυτολόγιο.

Πρότεινε στο παιδί σου να ζωγραφίσει κόμικς. Μια ιστορία για οτιδήποτε. Για παράδειγμα, μπορεί να είναι αφιερωμένο στον αγαπημένο υπερήρωα του παιδιού. Εναλλακτικά μπορείς να πεις στο παιδί να φτιάξει μια πίστα αγώνων ζωγραφίζοντας μια γραμμή. Στη συνέχεια μπορείο να πάρει ένα αυτοκίνητο-παιχνίδι και να το οδηγήσει κατά μήκος της γραμμής.

Δώσε στο παιδί πολλά πλαστικά κύπελλα ώστε να μπορεί να τα χρησιμοποιήσει για να φτιάξει πυραμίδες, φρούρια, πύργους και όποιες άλλες ιδέες που μπορεί να του έρθουν στο μυαλό.

Πρότεινε στο παιδί σου να φανταστεί ότι είναι στο σχολείο ή στο νηπιαγωγείο. Δώσε του πολλά παιχνίδια και άφησε το να τα φροντίσει: μπορεί να τους κάνει μάθημα, να τα βάλει για ύπνο και να κάνουν και άλλες καθημερινές δραστηριότητες.

Εάν είσαι απασχολημένη με την καθαριότητα, δώσε στο παιδί ένα υγρό πανί και δείξε την περιοχή όπου χρειάζεται η βοήθειά του. Μην ξεχάσεις να ορίσεις σαφώς την περιοχή στην οποία πρέπει να παραμείνει!

Ρίξε νερό σε μια λεκάνη και βάλε μέσα παιχνίδια-ψάρια (ή παιχνίδια που δεν βυθίζονται). Δώσε στο παιδί μια τρυπητή κουτάλα και πρότεινε του να ψαρέψει.

Παίξτε «το παιχνίδι των πλοίων». Πρότεινε στο παιδί να φτιάξει χάρτινα πλοία ή να χρησιμοποιήσει τσόφλια καρυδιών για το σκοπό αυτό.

Θυμάσαι που παλιά παίζαμε το παιχνίδι όπου φανταζόμασταν ότι το πάτωμα ήταν λάβα; Οι κύριοι κανόνες αυτού του παιχνιδιού είναι ακόμα ίδιοι, απλά πρέπει να τοποθετήσεις «τα νησιά της ασφάλειας» στο πάτωμα. Για παράδειγμα, χρησιμοποιώντας φύλλα από χαρτόνι και μαξιλάρια.

Δώσε στο παιδί ένα κομμάτι χαρτί, ένα πινέλο και μπογιά. Πρότεινε του να σχεδιάσει μια φωτογραφία κρατώντας το πινέλο με τα δάχτυλα των ποδιών του.

Φέρε φύλλα δέντρων στο σπίτι και ζήτησε από τα παιδιά να γράψουν πάνω γράμματα το ένα στο άλλο.

Πρότεινε να φτιάξει ένα φρούριο χρησιμοποιώντας μαξιλάρια, κουβέρτες και άλλα διαθέσιμα υλικά.



Παιδιά δοκιμάζουν τα φαγητά που τρώνε τα αγαπημένα τους cartoons


Τα παιδιά έχουν τις πιο ειλικρινείς αντιδράσεις, γι’ αυτό και συχνά, πολλοί μελετητές, ζητούν τη γνώμη τους σε θέματα που αφορούν τη διατροφή και όχι μόνο.

Αυτή τη φορά, το αμερικανικό περιοδικό διατροφής και ψυχαγωγίας Bon Appetit, ζήτησε από ομάδα παιδιών να δοκιμάσει τα πιο διάσημα τρόφιμα από τα αγαπημένα τους κινούμενα σχέδια.

Τα παιδιά ήταν σε θέση να φάνε τα Krabby Patties από του Spongebob, κονσερβοποιημένο σπανάκι από Popeye, ψητό κοτόπουλο από Tom και Jerry, βανίλια φυστικοβούτυρου και σάντουιτς από το The Loud House, ψάρια tacos από το Rocket Power, μαρμελάδα από το Peppa Pig, τα dah-nuts από το The Simpsons και άλλα διάσημα κινούμενα γεύματα!

Δείτε τις αντιδράσεις και τα σχόλια τους για την… κινούμενη κουζίνα στο video.




Οι ενδείξεις σε κάθε χρονική φάση που λένε ότι το παιδί σας αγαπάει


Όταν είναι μωρό

Σας κοιτάζει μέσα στα μάτια επίμονα: τα νεογέννητα λατρεύουν να κοιτούν πρόσωπα και το δικό σας είναι το αγαπημένο του. Πρόκειται για ένστικτο επιβίωσης που έχει σχεδιαστεί για να έλκει αγάπη και προσοχή από τον κηδεμόνα του. Τώρα αρχίζει να συνειδητοποιεί πόσο σημαντική είστε για εκείνο.

Αναγνωρίζει τη μυρωδιά σας: μπορεί να το κάνει ανάμεσα σε δεκάδες μυρωδιές και γυρίζει το κεφάλι του όταν πλησιάζετε το στήθος σας για να το θηλάσετε.

Σας χαμογελάει: είναι η πρώτη ένδειξη έκφρασης του πώς νιώθει για εσάς και πόσο σας αγαπάει.

Σας μιλάει: Χρησιμοποιεί την πρόωρη γλώσσας του για να σχετιστεί μαζί σας, επομένως θα πρέπει να απαντήσετε. Έτσι βάζετε τα πρώτα θεμέλια για τις μετέπειτα κανονικές συζητήσεις.

Σας θέλει κοντά του: γύρω στους 6 μήνες, παρατηρείτε ότι δεν χαίρεται με την απουσία σας. Το δείχνει με κλάμα ενώ χαμογελά όταν σας βλέπει να επιστρέφετε.

Μοιράζεται τα ενδιαφέροντα: είτε είναι φώτα, είτε άπλυτα ρούχα, θέλει να πιάνει τα ίδια πράγματα με εσάς.

Σας χρησιμοποιεί ως ασπίδα: μην εκπλαγείτε αν το μωρό βάλει το κεφάλι του στο στήθος σας όταν εμφανίζεται κάποιος άλλος. Έρχεται σε εσάς για προστασία επειδή φοβάται και σας αγαπάει.

Όταν περνάει το πρώτο έτος

Καθρεφτίζει τις εκφράσεις σας: οι εκφράσεις σας είναι μεταδοτικές για το παιδί. Γι αυτό χαμογελά όταν το κάνετε. Συνήθως αυτή η φάση κορυφώνεται όταν είναι μεταξύ 9 και 18 μηνών.

Αντιγράφει τη συμπεριφορά σας: μήπως φτιάχνει τα μαλλιά του όπως εσείς; Προσπαθεί να ανοίξει την πόρτα με τα κλειδιά σας. Αυτός είναι ο πιο κλασικός τρόπος εκδήλωσης της αγάπης του σε αυτήν την ηλικία.

Αναζητά ανακούφιση από εσάς: μπορεί να κλαίει για να το παρηγορήσετε ή σας προτείνει το χέρι για να το φιλήσετε.

Όταν είναι νήπιο

Είστε το πρότυπό του: τώρα χρησιμοποιεί τις ίδιες φράσεις με εσάς ή αντιγράφει τις κακές λέξεις που λέτε όταν οδηγείτε.

Κάνει λεκτικές δηλώσεις αγάπης: στα 3 με 4, μπορεί να χρησιμοποιεί κανονικές λέξεις για να σας πει πώς νιώθει. Αλλά το λέει και με άλλους τρόπους, όπως είναι τα κομπλιμέντα.

Προσπαθεί να σας πληγώσει με λόγια: αν το απογοητεύσετε ή το στενοχωρήσετε, θα αντιδράσει με προσβολές. Κι όμως, το κάνει επειδή σας αγαπάει και θέλει να σας πληγώσει όπως κάνατε κι εσείς.

Σας δίνει δώρα: ένα λουλούδι ή μία κάρτα είναι ο τρόπος του να σας δείξει πόσο ιδιαίτερη είστε.

Όταν πηγαίνει σχολείο

Σας λέει τα πάντα: αν μοιράζεται τα προβλήματά του, δείχνει ότι σας εμπιστεύεται και ότι μπορείτε να το βοηθήσετε.

Είναι πιο ελαστικό: αν δεν του κάνετε το χατίρι, θα καταλάβει και δεν θα αντιδράσει άσχημα γιατί σας εμπιστεύεται και ξέρει ότι θα επανορθώσετε.

Δείχνει ευγνωμοσύνη: αν σας λέει ευχαριστώ όταν του δίνετε κάτι με θέλει, πείτε του ‘κι εγώ σ’αγαπάω’.

Λειτουργεί διπλωματικά: είναι σε θέση να κάνει συμβιβασμούς και το κάνει επειδή ξέρει ότι θα υπολογίσετε τη γνώμη του.

 

Το πολύτιμο μάθημα που πήρε μία μαμά για το bullying από τον 6χρονο γιο της


Το παιδικό bullying έχει έναν θύτη και ένα θύμα. Ή τουλάχιστον, αυτό συνηθίζουμε να λέμε.

Εάν, όμως, εμβαθύνουμε λίγο παραπάνω στο πρόβλημα, εάν το προσεγγίσουμε ανθρωποκεντρικά και με προσοχή, θα διαπιστώσουμε πως τα θύματα είναι δύο: αυτός που ασκεί βία, κι αυτός που την δέχεται. Ο θύτης, ενδέχεται να είναι αποτέλεσμα της οικογένειάς του ή κάποιας δύσκολης συναισθηματικής κατάστασης που βιώνει. Το μόνο σίγουρο, πάντως, είναι πως η ευθύνη δεν πέφτει στο μικρό παιδί.

«Πίσω από κάθε επιθετική ή προσβλητική λέξη, κρύβεται, μόνο, ένα παιδί» μας λέει μία μαμά. Κι αυτό είναι ένα μάθημα που της έδωσε ο 6χρονος γιος της! Περιγράφοντας την ιστορία της, πήραμε κι εμείς ένα μεγάλο μάθημα το οποίο σας μεταφέρουμε: στη βία δεν απαντάμε με βία. Στη βία απαντάμε με καλοσύνη και αγάπη.

Το πολύτιμο μάθημα που πήρε μία μαμά για το bullying από τον 6χρονο γιο της

«Το να είσαι παιδί σήμερα, είναι δύσκολο. Στην εποχή των social media, ο εκφοβισμός είναι μόνο ένα κλικ ή ένα σχόλιο μακριά. Και συχνά, όταν σκεφτόμαστε όσους ασκούν bullying, ξεχνάμε πως αναφερόμαστε σε παιδιά με δύσκολες εμπειρίες. Νέους ανθρώπους που, ενδεχομένως, βιώνουν άσχημες καταστάσεις, ικανές να τους κάνουν να παρεκτραπούν.

Ως μαμά, συμβουλεύω πάντα τα παιδιά μου να συμπαραστέκονται και να προστατεύουν τα παιδιά – θύματα του σχολικού εκφοβισμού. Πρόσφατα, μάλιστα, ο ήσυχος και συνεσταλμένος 6χρονος γιος μου βρήκε το θάρρος να ακολουθήσει τη συμβουλή μου και μάλιστα με τρόπο τόσο ευγενικό και ιδιαίτερο που δεν θα μπορούσε να με κάνει περισσότερο υπερήφανη!

Μια μέρα, γύρισε από το σχολείο σκυθρωπός. Παραπονέθηκε για ένα αγοράκι στην τάξη του που εκφόβιζε και ειρωνευόταν τα άλλα παιδιά. Το αγόρι έτρεχε προς τα υπόλοιπα παιδιά, τους τσιμπούσε το στήθος μέχρι να κλάψουν από τον πόνο κι έπειτα τα κορόιδευε φωνάζοντας “βυζιά, βυζιά, βυζιά”. Αυτό συνέβαινε για μερικές μέρες συνεχόμενες μέχρι να μου το αναφέρει ο γιος μου.

Καταρχάς, χρειάστηκε να του εξηγήσω τι σημαίνει η λέξη “βυζιά”. Έπειτα, έπρεπε να του επισημάνω πως αυτός ο όρος δεν είναι ευγενικός και πως μπορεί να χρησιμοποιηθεί υποβαθμιστικά για τα κορίτσια και τις γυναίκες. Ο γιος μου βούρκωσε, και ψιθυρίζοντας «δεν το ήξερα, μαμά», μου ομολόγησε πως χρησιμοποίησε και ο ίδιος αυτήν την λέξη εναντίον των κοριτσιών. Κατάλαβα πως ένιωθε μπερδεμένος και τον καθησύχασα αμέσως: “το ξέρω πως δεν το γνώριζες… Χαίρομαι που μου το είπες, όμως, και μου έδωσες την ευκαιρία να το συζητήσουμε”.

Η συζήτησή μας δεν έμεινε εκεί. Μιλήσαμε για τον εκφοβισμό και για τα συναισθήματα των θυτών και των θυμάτων. Τον συμβούλεψα να απευθυνθεί σε κάποιον ενήλικα όταν ξανασυμβεί κάτι ανάλογο και παράλληλα να αναλάβει δράση και ο ίδιος: “εάν δεις το αγοράκι να επαναλαμβάνει αυτήν τη συμπεριφορά, ακόμα κι αν δεν φέρεται άσχημα σε εσένα, μπορείς να του πεις να σταματήσει». «Το κατάλαβα, μαμά” μου απάντησε.

Για να είμαι ειλικρινής, δεν πίστευα πως θα έλεγε τίποτα στο αγόρι, αφού είναι αρκετά επιφυλακτικός και συνεσταλμένος. Δεν του αρέσουν οι καβγάδες και αποφεύγει να γίνεται το επίκεντρο της προσοχής. Την επόμενη μέρα, όμως, μου περιέγραψε τι συνέβη: “μαμά, είπα στο αγοράκι ότι πρέπει να σταματήσει να λέει αυτή τη λέξη γιατί προσβάλλει τα κορίτσια, αλλά δεν είμαι σίγουρος εάν το κατάλαβε”.

Μιλώντας περισσότερο γι’ αυτό, ανακάλυψα πως η προσέγγιση του γιου μου προς το αγοράκι ήταν ευγενική. Τον αντιμετώπισε ως άνθρωπο – όχι απλώς ως ένα «κακό παιδί”. Αντί να του μιλήσει άσχημα και επιθετικά, του εξήγησε ήρεμα πως αυτό που κάνει πληγώνει τους άλλους ανθρώπους. Το εντυπωσιακό είναι πως το αγοράκι το κατάλαβε, και σταμάτησε να εκφοβίζει και να κοροϊδεύει.

Εκείνη την μέρα, ο γιος μου μού έμαθε ένα τεράστιο μάθημα. Ενώ εγώ του είπα πως πρέπει να σταθεί απέναντι στο παιδί που φερόταν άσχημα και να υπερασπιστεί τους πιο αδύναμους όπως και όποτε μπορούσε, εκείνος επέλεξε να το κάνει με καλοσύνη και αγάπη.

Ως γονείς, συχνά ξεχνάμε πως τα παιδιά που ασκούν bullying δεν είναι εγκληματίες και θυμώνουμε όταν φέρονται επιθετικά στο παιδί μας. Ο γιος μου, όμως, μου υπενθύμισε πως, πίσω από κάθε λέξη, όσο καλή ή κακή κι αν είναι, κρύβεται πάντα ένα παιδί.

Είμαι περήφανη για τον γιο μου. Μου θύμισε πως από τα παιδιά μπορούμε να πάρουμε τα μεγαλύτερα μαθήματα, αρκεί να είμαστε αρκετά κοντά τους για να τα ακούμε».