Αντιμέτωποι με ένα εκπληκτικό θέαμα βρέθηκαν οι επιστήμονες, που είδαν για πρώτη φορά την τεράστια έκρηξη που δημιουργήθηκε όταν μία μαύρη τρύπα «καταπίνει» ένα αστέρι.
Μέσω ειδικών τηλεσκοπίων, οι επιστήμονες είδαν σε ένα ζεύγος συγκρουόμενων γαλαξιών με το όνομα Arp 299, που βρίσκεται σε απόσταση 150 εκατ. ετών φωτός από τη Γη, ένα άστρο σε μέγεθος διπλάσιο από αυτό του Ήλιου να πλησιάζει επικίνδυνα μια υπερμαζική μαύρη τρύπα.
Η βαρύτητα της μαύρης τρύπας απορρόφησε το άστρο και προκάλεσε τεράστια έκρηξη στο διάστημα.
«Δεν είχε επιτευχθεί μέχρι σήμερα η απευθείας παρατήρηση του σχηματισμού και της εξέλιξης ενός πίδακα ύλης από αυτό το φαινόμενο» αναφέρει ο Μιγκέλ Πέρεζ Τόρες, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Την πεποίθηση ότι «κάπου εκεί έξω» υπάρχει ζωή έρχεται να ενισχύσει νέα ευρωπαϊκή μελέτη που καταδεικνύει ότι οι δυνητικά κατοικήσιμοι πλανήτες στο γαλαξία μας (βραχώδεις πλανήτες) ανέρχονται ακόμη και σε δεκάδες δισεκατομμύρια.
Η καλλιτεχνική εικόνα δείχνει τον πλανήτη Gisele 667, ο οποίος βρίακεται σε ένα σύστημα 3 ήλιων και θα μπορούσε να βρίσκεται σε μια κατοικήσιμη ζώνη.
Ο Γιανγκ Λιουέι, ο πρώτος Κινέζος που πραγματοποίησε ποτέ διαστημική πτήση για 21 ώρες, στις 16 Οκτωβρίου του 2003, ακόμη νιώθει τρομοκρατημένος από τους μυστηριώδης ήχους που άκουσε στο διάστημα. Επρόκειτο για ήχους όπως όταν κάποιος χτυπάει ένα μεταλλικό κουβά με ένα σφυρί, αποκάλυψε ο ίδιος σε μια πρόσφατη συνέντευξή του. Ο Γιάνγκ Λιουέι άκουσε αυτούς τους ήχους ενώ ήταν στο διαστημόπλοιο Shenzhen 5. Αν και ο ίδιος είπε πως κατά την επιστροφή του στη Γη οι θόρυβοι δεν συνεχίστηκαν, ωστόσο σημείωσε πως και σε άλλες αποστολές στο Shenzhou 6 και στο Shenzhou 7 οι αστροναύτες ανέφεραν παρόμοιους ήχους ενώ βρίσκονταν στο διάστημα. Ο Γιάνγκ Λιουέι στη συνέντευξη που έδωσε στο κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Κίνας, το Xinhua, είπε πως επρόκειτο για κάτι πολύ σοβαρό. «Ο ήχος από το χτύπημα εμφανιζόταν ξαφνικά χωρίς κάποιον συγκεκριμένο ρυθμό ή αιτία. Δεν ερχόταν ούτε από το εσωτερικό του σκάφους, αλλά ούτε και από το εξωτερικό του, αλλά ήταν σαν κάποιος να χτυπούσε το σώμα του διαστημοπλοίου, σαν κάποιος να χτυπούσε έναν μεταλλικό κουβά με ένα ξύλινο σφυρί. Ο Γιάνγκ αποκάλυψε πως αυτό τον έκανε ιδιαίτερα νευρικό. Όσο και εάν προσπάθησε να εντοπίσει την πηγή του ήχου δεν βρήκε τίποτα. Όταν επέστρεψε στη Γη ενημέρωσε τους αρμόδιους και στη συνέχεια έκαναν διάφορες δοκιμές για να αναπαράγουν τον ήχο από το χτύπημα χωρίς ωστόσο να τον πετύχουν.
Η Ρωσία αποφάσισε να κατασκευάσει την πρώτη εξωγήινη ανθρώπινη αποικία στην Σελήνη και και να το πετύχει έχει ξεκινήσει ήδη να αναπτύσσει έναν νέο πύραυλο που θα μεταφέρει τα απαιτούμενα υλικά για την ανέγερση των κτιρίων που θα συνθέσουν την διαστημική πόλη μέχρι το 2030! Έναν πύραυλο-γίγα, οι διαστάσεις και οι προδιαγραφές του οποίου θα είναι ικανές να στηρίξουν τη μεταφορά των απαιτούμενων υλικών για τη δημιουργία βάσης στην Σελήνη, κατασκευάζει η Ρωσία, με εντολή του Βλάντιμιρ Πούτιν, όπως ανακοινώθηκε πριν λίγο από το Κρεμλίνο. Ο Ρώσος πρόεδρος έχει θέσει ως μία από τις προτεραιότητές του την κατάκτηση του διαστήματος. Η βάση στον δορυφόρο της Γης αποτελεί το πρώτο βήμα για την ολοκλήρωση ενός σχεδίου, το οποίο προβλέπει την ίδρυση ολόκληρης αποικίας εκτός πλανήτη, με μόνιμους κατοίκους. Το σχέδιο αποκάλυψε ο αναπληρωτής πρωθυπουργός της Ρωσίας, Ντμίτρι Ρογκόζιν, ο οποίος τόνισε ότι η εντολή του Βλάντιμιρ Πούτιν είναι να προωθηθεί το συντομότερο δυνατό. Σύμφωνα με τον Ρογκόζιν, η βάση αυτή θα πρέπει να είναι προσβάσιμη και κατοικήσιμη. «Για τις ανάγκες του σχεδίου αυτού θα χρειαστεί να κατασκευάσουμε έναν σούπερ πύραυλο, με εντελώς διαφορετικές προδιαγραφές από εκείνες που έχουν όσοι έχουμε χρησιμοποιήσει μέχρι σήμερα», τόνισε ο Ρώσος αναπληρωτής πρωθυπουργός στο πρακτορείο TASS. Όπως αναφέρει το ρωσικό πρακτορείο, το συγκεκριμένο σχέδιο εκπονήθηκε από το 2014, αλλά για διάφορους λόγους δεν προωθήθηκε. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, ο πρώτος κοσμοναύτης που θα μετοικήσει μόνιμα στην Σελήνη, θα είναι το 2029-31, δηλαδή σε 15 χρόνια από σήμερα, εκτός και αν οι τεχνολογικές εξελίξεις επισπεύσουν τις διαδικασίες. Οι δε πτήσεις για τη μεταφορά των υλικών, θα ξεκινήσουν το 2026. Η ρωσική αστροναυτική υπηρεσία έχει σχεδιάσει τη βάση για την παραμονή 12 αστροναυτών. Υπάρχει ήδη συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για τις πτήσεις, ενώ οι Ρώσοι κάλεσαν τόσο την Ευρώπη, όσο και τη NASA να συμμετάσχουν σε αυτό το φιλόδοξο σχέδιο για την απαρχή της κατάκτησης του διαστήματος από τον άνθρωπο. Μια αποικία στον φυσικό δορυφόρο μας θα αποτελείται από δύο μέρη. Το ένα είναι μια βάση υψηλής τεχνολογίας πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης που θα διαθέτει εποικισμούς, επιστημονικά εργαστήρια, βάση προσσελήνωσης, ακόμα και παρατηρητήριο αστρονομίας. Το άλλο θα είναι ο Lunar Orbital Station (LOS), ένας υπερσύγχρονος διαστημικός σταθμός -μια αρκετά εξελιγμένη εκδοχή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού (ISS)- ο οποίος όμως θα κινείται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη. Για την επίτευξη, φυσικά, αυτού του φιλόδοξου σχεδίου η ρωσική διαστημική υπηρεσία (Roscosmos) έχει μπροστά της μια σειρά από ημερομηνίες-ορόσημα. Από το 2020 οι αποστολές Luna θα αναθέσουν σε ρομποτικά διαστημικά σκάφη να προσσεληνωθούν στον ανεξερεύνητο νότιο πόλο του φεγγαριού και να αναζητήσουν αποθέματα παγωμένου νερού στους κρατήρες του, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από μελλοντικές αποικίες ανθρώπων. Τα ρομποτικά οχήματα θα φέρουν οκτώ κάμερες για πλοήγηση, λήψη φωτογραφιών και παρακολούθηση των ερευνών τους στην επιφάνεια της Σελήνης. Στα σκαριά βρίσκεται και το νέο επανδρωμένο σκάφος που αναμένεται να μεταφέρει τους πρώτους Ρώσους στην επιφάνεια της Σελήνης. Η κατασκευάστρια όλων των επανδρωμένων διαστημόπλοιων της Ρωσίας, RSC Energia, εκτιμά ότι το νέο όχημα θα πραγματοποιήσει την παρθενική του πτήση το 2021 με στόχο το 2023 να φτάσει στον ISS, πριν κάνει ένα μη επανδρωμένο ταξίδι στη Σελήνη το 2025. Και μόλις πριν από μερικές ημέρες ο πρόεδρος της RSC Energia, Βλαντιμίρ Σόλντσεφ, ανακοίνωσε ότι θα στείλει τους πρώτους ανθρώπους στη Σελήνη το 2029. Κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου η ΕΣΣΔ έστειλε ρομποτικά οχήματα στη Σελήνη, όμως μια σειρά σφαλμάτων και αποτυχιών ανέκοψε την πρόοδο που είχε επιτύχει και έκτοτε δεν πραγματοποίησε επανδρωμένες αποστολές. Ομως τώρα η Μόσχα, θεωρώντας ότι το μεγάλο στοίχημα σε αυτήν τη φάση της εξερεύνησης του Διαστήματος είναι η Σελήνη και όχι ο Αρης, αναβιώνει τα παλιά της σχέδια.
Ήταν πριν από 40 χρόνια που δύο ρόβερ που συμμετείχαν σε πείραμα γνωστό και ως Viking Labeled Release στον Άρη εντόπισαν ενδείξεις μικροβιακής ζωής στον κόκκινο πλανήτη. Αν και τα χώριζαν 4.000 μίλια, τα δύο ρόβερ του Viking έδωσαν παράμοια επαναλαμβανόμενα αποτελέσματα, με τους ερευνητές να καταλήγουν στο συμπέρασμα πως εντοπίστηκε εξωγήινη ζωή στον Άρη. Αν και πολλοί ήταν εκείνοι που είχαν απορρίψει τα ευρήματα ως μη βιολογικά, τα υλικά από το έδαφος που θα υποστήριζαν αυτή την εξήγηση δεν έχουν ακόμα αναγνωριστεί. Λαμβάνοντας υπόψη τα ιστορικά δεδομένα σε συνδυασμό με τα πρόσφατα στοιχεία ύπαρξης νερού, πολύπλοκων οργανικών μορίων και μεθανίου στον Άρη, οι αστροβιολόγοι τώρα προειδοποιούν πως δεν πρέπει να αποκλείεται το ενδεχόμενο ύπαρξης ζωής. Αντίθετα υποστηρίζουν πως τα στοιχεία δείχνουν πως πρέπει να εξεταστούν εξονυχιστικά.
Σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Astrobiology, εμπειρογνώμονες από το Arizona State University, Tempe, και το National Institutes of Health, Bethesda, λένε πως τα στοιχεία είναι συνεπή με βιολογική εξήγηση, υποστηρίζοντας πως οι μικροοργανισμοί στον Άρη προσαρμόστηκαν και εξελίχθηκαν στις σκληρές περιβαλλοντικές συνθήκες. Οι ερευνητές εξέτασαν τα ευρήματα του Viking Labeled Release (LR) και αξιολόγησαν τις μη βιολογικές υποθέσεις. Στα πειράματα LR, σε δείγματα από το αρειανό έδαφος και από τα δύο ρόβερ έγιναν θρεπτικές ενέσεις, προθερμάρθηκαν και ακόμα φυλάχθηκαν στο σκοτάδι για περίπου δύο μήνες. Τα αποτελέσματα έδειξαν εντυπωσιακές ομοιότητες με στοιχεία από χερσαία εδάφη, συμπεριλαμβανομένων δειγμάτων που συλλέχθησαν στην Καλιφόρνια, την Αλάσκα και την Ανταρκτική.
Από τη στιγμή που τα επόμενα χρόνια είναι αναπόφευκτες οι επανδρωμένες αποστολές στον Άρη, οι ερευνητές λένε ότι για λόγους υγείας, ασφάλειας και βιολογίας πρέπει να εξηγηθούν οι διαπιστώσεις του 1976. Οι συντάκτες της μελέτης παροτρύνουν τις μελλοντικές αποστολές να διεξάγουν πειράματα για ζωή, συμπεριλαμβανομένης της αναζήτησης οργανικών μορίων βιολογικής σημασίας. "Ακόμα και αν κάποιος δεν είναι πεπεισμένος πως τα αποτελέσματα του πειράματος Viking LR δίνουν ισχυρές ενδείξεις για ζωή στον Άρη, το παρόν έγγραφο δείχνει ότι η δυνατότητα αυτή θα πρέπει να εξεταστεί", σημειώνει ο Chris McKay. "Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε τη βιολογική εξήγηση. Αυτό έχει συνέπειες για τα σχέδια επιστροφής δειγμάτων από τον Άρη και τις μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές". Dailymail - newsit.gr
Τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν την Δευτέρα στο πανεπιστήμιο Χάρβαρντ όπου ο διάσημος αστροφυσικός Στίβεν Χόκινγκ έδωσε μια διάλεξη για τι άλλο; Τις μαύρες τρύπες οι οποίες αποτελούν το βασικό ερευνητικό του αντικείμενο εδώ και δεκαετίες. Ο βρετανός επιστήμονας με τον δικό του πάντοτε ξεχωριστό από κάθε άποψη τρόπο αναφέρθηκε στα όσα γνωρίζουμε σήμερα για τις μελανές οπές αλλά και σε όσα πιστεύει πλέον ο ίδιος για αυτές με βάση τα νέα δεδομένα που έχουν προκύψει από τις παρατηρήσεις και τα ευρήματα των τελευταίων ετών.
Πως είναι και τι κάνουν «Οι μαύρες τρύπες δεν είναι οι αιώνιες φυλακές που κάποτε πιστεύαμε ότι ήταν. Η ύλη μπορεί να διαφύγει από μια μαύρη τρύπα και ίσως να καταλήγει σε κάποιο άλλο Σύμπαν. Αν λοιπόν νιώθεις ότι είσαι μέσα σε μια μαύρη τρύπα μην εγκαταλείψεις την προσπάθεια, υπάρχει δρόμος διαφυγής» ανέφερε ο Χόκινγκ με την μηχανική του φωνή στην κατάμεστη αίθουσα. «Οι μαύρες τρύπες είναι πιο παράξενες από οτιδήποτε έχουν φανταστεί οι συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας αλλά παρά το ότι ο Αϊνστάιν αμφισβητούσε την ύπαρξη τους αυτές είναι πλέον επιστημονικά τεκμηριωμένο ότι υπάρχουν. Η πρόσφατη ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων είναι μια στερεή απόδειξη της ύπαρξης τους» ανέφερε ο 74χρονος επιστήμονας που πάσχει από αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση η οποία τον έχει καθηλώσει σε αναπηρική καρέκλα αλλά συνεχίζει να εργάζεται, να δίνει διαλέξεις σε όλο τον κόσμο και να γράφει βιβλία. «Το μέγεθος μιας μαύρης τρύπας διαφέρει. Μπορεί να έχει διάμετρο περίπου δύο δισ. χλμ αλλά μπορεί να είναι και πολύ μικρές έχοντας μέγεθος παρόμοιο με εκείνο ενός βουνού. Είναι πιθανό μάλιστα να καταφέρουν οι ερευνητές στο CERN ή σε άλλο επιταχυντή να καταφέρουν να δημιουργήσουν μια μίνι μαύρη τρύπα» ανέφερε ο Χόκινγκ και είπε χαριτολογώντας ότι «αν τα καταφέρουν φυσικά θα πρέπει να μου απονείμουν το βραβείο Νομπέλ». Ο Χόκινγκ έχει αναθεωρήσει την αρχική του άποψη ότι οι πληροφορίες της ύλης που πέφτουν μέσα σε μια μαύρη τρύπα καταστρέφονται. «Είναι σαν να βάζεις φωτιά σε μια εγκυκλοπαίδεια. Οι πληροφορίες δεν χάνονται αν κρατήσεις τις στάχτες αλλά βέβαια είναι δύσκολο να τις διαβάσεις. Οι μαύρες τρύπες αποτελούν τους πιο αποδοτικούς σκληρούς δίσκους στο Σύμπαν. Το πώς καταφέρνουν να αποθηκεύουν τόσο μεγάλο όγκο δεδομένων είναι μεγάλο μυστήριο που προσπαθούμε σκληρά να φωτίσουμε» ανέφερε Χόκινγκ που στο τέλος της ομιλίας του μίλησε για την ανάγκη του ανθρώπινου είδους να βρει κατοικήσιμους κόσμους στο Σύμπαν και να τους αποικήσει γιατί στη Γη δεν μπορούμε να επιβιώσουμε ως είδος για μεγάλο χρονικό διάστημα. tovima.gr
Ερευνητική ομάδα της οποίας ηγείται ο καθηγητής Howard Wiseman παρουσιάζει νέα θεωρία η οποία καταπιάνεται με τα παράλληλα σύμπαντα και τον τρόπο αλληλεπίδρασης τους με το δικό μας κόσμο. Όπως λέει ο καθηγητής «όλες οι πιθανές εξελίξεις, όλα τα πιθανά σενάρια έχουν πραγματοποιηθεί. Σε μερικά σύμπαντα ο κομήτης που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους δε προσέκρουσε ποτέ στη γη. Σε άλλα η Αυστραλία αποικήθηκε απ' τους Πορτογάλους». Η θεωρία που δημοσιεύτηκε στις 23 Οκτωβρίου διχάζει τον επιστημονικό κόσμο καθώς πολλοί είναι εκείνοι που έχουν μιλήσει εγκωμιαστικά για τη διάσταση που δίνει η θεωρία του Wiseman στο θέμα, όμως άλλοι τόσοι την έχουν απορρίψει. Τα παράλληλα σύμπαντα για καιρό υπήρξαν μύθευμα της επιστημονικής φαντασίας. Όμως σύμφωνα με μια νέα ριζοσπαστική έρευνα της κβαντικής μηχανικής, που δημοσιεύτηκε στις 23 Οκτωβρίου, τα άλλα σύμπαντα είναι αληθινά και υπάρχουν σε μεγάλους αριθμούς. Οι επιστήμονες πίσω απ' την έρευνα λένε πως τα άλλα σύμπαντα ασκούν μια αδιόρατη απωθητική δύναμη στο δικό μας σύμπαν. Χάρη σε αυτή τη δύναμη γεννιούνται όλα τα παράξενα της κβαντικής διάστασης, σύμφωνα με τους επιστήμονες. «Η οποιαδήποτε εξήγηση ενός κβαντικού φαινομένου θα είναι εκ των πραγμάτων περίεργη, καθώς τα πρότυπα της κβαντικής μηχανικής δεν προσφέρουν καμία εξήγηση. Εμείς απλά κάνουμε προβλέψεις για εργαστηριακά πειράματα» δήλωσε ο καθηγητής Howard Wiseman, φυσικός του πανεπιστημίου Griffith της Αυστραλίας και επικεφαλής της έρευνας. «Η εξήγηση που δίνουμε, όσο πιο απλά είναι δυνατόν, είναι ότι υπάρχουν παράλληλοι κόσμοι οι οποίοι αλληλεπιδρούν με το δικό μας». Η θεωρία του Howard Wiseman και της ομάδας του ρίχνει φως σε νέες πτυχές της έρευνας κβαντικής μηχανικής που ξεκίνησε το 1950, με το όνομα «Η ερμηνεία πολλών κόσμων». «Στη γνωστή στους κύκλους μας έρευνα «Η ερμηνεία πολλών κόσμων», κάθε σύμπαν διακλαδίζεται σε μια δέσμη νέων συμπάντων κάθε φορά που συντελείται μια κβαντική μέτρηση. Ως εκ τούτου όλες οι πιθανές εξελίξεις, όλα τα πιθανά σενάρια έχουν πραγματοποιηθεί. Σε μερικά σύμπαντα ο κομήτης που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους δε προσέκρουσε ποτέ στη γη. Σε άλλα η Αυστραλία αποικήθηκε απ' τους Πορτογάλους. Οι επικριτές αυτής της θεωρίας λένε αμφισβητούν το κατά πόσο είναι αληθινά αυτά τα σύμπαντα καθώς δεν επηρεάζουν το δικό μας καθόλου. Σκεπτόμενοι αυτές τις απόψεις κάναμε τη δική μας τοποθέτηση η οποία διαφοροποιείται αισθητά από τις εκτιμήσεις του παρελθόντος» δήλωσε ο καθηγητής Wiseman. Στην ερώτηση αν ο άνθρωπος θα μπορέσει συνειδητά να επηρεάσει άλλα σύμπαντα, ο Wiseman απαντά: «Δεν είναι μέρος της θεωρίας μας... Όμως η ιδέα της αλληλεπίδρασης με άλλα σύμπαντα δεν είναι πλέον αποκύημα επιστημονικής φαντασίας» Πώς υποδέχτηκε ο επιστημονικός κόσμος τη θεωρία; Ο Lawrence Krauss, θεωρητικός φυσικός του πανεπιστημίου της Αριζόνα δήλωσε επιφυλακτικός απέναντι στη θεωρία, ενώ διάσημος Τσέχος φυσικός ήταν επικριτικός και έγραψε στο blog του: «Ήταν ακόμα ένα παράδειγμα που επιβεβαιώνει ότι τέτοιες προσπάθειες αποτελούν επιχειρήσεις χωρίς ελπίδα και μια τεράστια σπατάλη χρόνου». Αντίθετα ο Charles Sebens, φυσικός του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν καλωσόρισε την έρευνα δηλώνοντας, «ενθουσιασμένος από τη διάσταση που έδωσαν στο θέμα ο Wiseman και οι συνεργάτες του».
