Ρωσία: Aποικισμός του διαστήματος με πυρηνικό υπερκινητήρα! (Video)

"Σφήνα" στα αμερικανικά σχέδια για κατάκτηση και εποικισμό του Άρη μπαίνει η Ρωσία με τον υπό ανάπτυξη νέο πυρηνικό κινητήρα που θα επιτρέπει ταξίδια στον "κόκκινο πλανήτη" σε έξι εβδομάδες αντί των 72 που χρειάζονται σήμερα με την βασική όμως διαφορά ότι το διαστημικό όχημα θα μπορεί να επιστρέφει!

Ο κινητήρας είναι υπό κατασκευή και όχι απλώς σχεδιασμένος στο χαρτί. Η προοπτική του γρήγορου ταξιδιού ήδη είναι σημαντική καθώς θα επιτρέψει στην Ρωσία-πέραν της πρώτης "κατάκτησης" του πλανήτη που θα είναι ένα φοβερό πλήγμα για το γόητρο των ΗΠΑ-τον άμεσο εποικισμό του ουράνιου σώματος και φυσικά την γρηγορότερη εκμετάλευση των νέων και "φρέσκων" πρώτων υλών που βρίσκονται εκεί.

Ο σίδηρος βρίσκεται σε αφθονία στον πλανήτη και είναι απαραίτητος για την εξέλιξη του κορεσμένου πια σε πρώτες ύλες ανθρώπινου πολιτισμού.

Το κυριότερο όμως είναι ότι όσοι συμμετέχουν στην αποστολή δεν θα νιώσουν ότι είναι "καμικάζι" σε αποστολή αυτοκτονίας, καθώς μέχρι τώρα με τον αμερικανικό τρόπο το ταξίδι θα διαρκέσει 72 εβδομάδες και το πλήρωμα δεν θα μπορεί να επιστρέψει πίσω στην Γη!  

Ήδη οι 72 εβδομάδες αποτελούν ένα μεγάλο εμπόδιο καθώς ουδείς γνωρίζει τι θα πάθει ο ανιρώπινος οργανισμός με τέτοια μακροχρόνια παραμονή στο διάστημα και κυρίως πως θα το χειριστεί ψυχολογικά το πλήρωμα γνωρίζοντας ότι θα είναι "χαμένο" εκ προοιμίου.

Αυτό δεν μπορεί να αποκαλυφθεί με πειράματα στην Γη καθώς ο υπό διερεύνηση μελλοντικός "Αρειανός" γνωρίζει ότι στο τέλος της έρευνας βρίσκεται παλι στον κόσμο που γεννήθηκε.  

Ουδείς ξέρει επίσης την αντίδραση του ανθρώπινο οργανισμού στις συνθήκες του "κόκκινου πλανήτη". Μια μακρά παραμονή (μόνιμη με το αμερικανικό σύστημα) μπορεί να προκαλέσει ακόμα και τάσεις παράνοιας που θα συνεπάγονταν συγκρούσεις μεταξύ των μελών του πληρώματος.

Ο κινητήρας θα επιτρέπει στο διαστημικό όχημα να ελίσσεται κάτι που μέχρι τώρα δεν έχει γίνει ποτέ. Τα διαστημικά οχήματα ακολουθούν προκαθορισμένη πορεία, δηλαδή βάλλονται προς τον στόχο.

Η δυνατότητα ελιγμών ανοίγει μια εποχή "Star Wars", "Star Trek" ή "Dune" για την Ανθρωπότητα και την προοπτική για διασκορπισμό της (The Scattering όπως το ονόμαζε το μέγιστο λογοτεχνικό έργο του Dune) στο αχανές Σύμπαν (ειδικότερα μετά την ανακάλυψη ότι ο Χωροχρόνος μπορεί να καμπυλωθεί και να ξεπεραστεί η ταχύτητα του Φωτός).

Είναι προϊόν συνεργασίας ανάμεσα στη Rosatom και της Roscosmos.  

Η πρώτη δραστηριοποιείται στον τομέα της πυρηνικής τεχνολογίας και κατασκευάζει 41 πυρηνικούς αντιδραστήρες, εκ των οποίων οι 34 σε χώρες του εξωτερικού.

Σημειώνεται ότι πριν "παγώσουν" οι ρωσοτουρκικές σχέσεις η Rosatom θα κατασκεύαζε πυρηνικό αντιδραστήρα στην Αττάλεια (με προοπτική να έφτιανε άλλους δύο ακόμα).

Η δεύτερη είναι η ρωσική Ομοσπονδιακή Διαστημική Υπηρεσία η αντίστοιχη δηλαδή της NASA και της ευρωπαϊκής ESA. Οι πρώτες δοκιμές για τον κινητήρα έχουν προγραμματιστεί για το 2018 κάτι που δείχνει ότι ο κινητήρας μπορεί να είναι επιχειρησιακός μέσα στο 2025, πέντε έτη νωρίτερα δηλαδή από το προγραμματιζόμενο "χωρίς επιστροφή" αμερικανικό ταξίδι το 2030.

Οι Αμερικανοί θα πρέπει να αλλάξουν ρότα τάχιστα καθώς κινδυνεύουν να υποστούν μια μεγάλη στρατηγική ήττα που θα έχει συνέπειες στο μέλλον τους ως υπερδύναμη.

Μέσα σε όλα αυτά μόνο τυχαία δεν είναι η συνεργασία Ρωσίας-ΕΕ στην εξερεύνηση του Άρη από κοινή διαστημική αποστολή   Για πρώτη φορά, Ευρώπη και Ρωσία ενώνουν τις δυνάμεις τους για να ακτινογραφήσουν την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη,με μία ιδιαίτερα φιλόδοξη αποστολή την οποία καλείται να φέρει σε πέρας το διαστημικό σκάφος "ExoMars".  

Το διαστημικό όχημα εκτοξεύτηκε χθες από το κοσμοδρόμιο του Μπαικονούρ, ωστόσο, σύμφωνα με ανακοίνωση της Ευρωπαικής Διαστημικής Υπηρεσίας (ESA) και της αντίστοιχης ρωσικής, αργά το βράδυ θα γίνει γνωστό αν η αποστολή εξελίσσεται όπως έχει προγραμματιστεί.    

Το διαστημόπλοιο εκτοξεύτηκε με προορισμό τον πλανήτη Άρη για μία αποστολή με την οποία Ρώσοι και Ευρωπαίοι ελπίζουν ότι θα απαντηθεί ένα από τα μεγαλύτερα ερωτήματα της εποχής των διαστημικών ταξιδιών: Αν υπάρχει  ζωή σε άλλους πλανήτες.  

Το διαστημικό σκάφος εκτοξεύτηκε από το κοσμοδρόμιο του Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν με έναν πύραυλο Proton για ένα ταξίδι διάρκειας επτά μηνών στο διάστημα.

Το ExoMars θα μεταφέρει μια συσκευή ατμοσφαιρικών δεδομένων η οποία θα μελετήσει ίχνη αερίων, όπως μεθάνιο, στην ατμόσφαιρα του πλανήτη Άρη, καθώς και ένα διαστημόπλοιο προσεδάφισης το οποίο θα δοκιμάσει τις τεχνολογίες που απαιτούνται για ένα σκάφος το οποίο αναμένεται να ακολουθήσει το 2018.
Υπενθυμίζεται ότι το σκάφος Curiosity της διαστημικής υπηρεσίας των ΗΠΑ, της NASA, εντόπισε λίγο πριν την εκπνοή του 2014 πίδακες αερίου μεθανίου στην ατμόσφαιρα του Κόκκινου Πλανήτη, ενός χημικού στοιχείου που στη Γη συνδέεται στενά με την ύπαρξη ζωής.

Αργότερα επιβεβαιώθηκε ότι ο πλανήτης ακόμα έχει μεγάλες ποσότητες νερού. Συνεπώς θα είναι βιώσιμος για τους πρώτους που θα πάνε εκεί και θα μπορούν να ξεκινήσουν οικονομικές εξορυκτικές δραστηριότητες.

Από το νερό θα είναι εφικτό να παραχθεί και οξυγόνο, ενώ ο πλανήτης μέσω της Γεωμηχανικής μπορεί σε βάθος χρόνου να μετατραπεί σε μια μικρότερη Γη και να δώσει λύσεις και στο πρόβλημα του υπερπληθυσμού.

Όπως έλεγε και ο Αινστάιν "η Ανθρωπότητα ή θα εξαπλωθεί στο Σύμπαν ή θα καταστραφεί" δεν έχει άλλη επιλογή.   Ο Άρης δεν θα είναι απλά μια νέα ταινία επιστημονικής φαντασίας, θα είναι το νέο "El Dorado" μέχρι το επόμενο.

Μέχρι τότε καλό είναι να θυμηθούμε ξανά το υπέροχο "Total Recall" με τον Α.Σβαρτζενέγκερ βασισμένο στο εξαίρετο βιβλίο του μέγιστου Philip Dick.   Παραφράζοντας μια φράση από ένα άλλο καταπληκτικό βιβλίου του, το "Ο Άνθρωπος στο Ψηλό Κάστρο" στο οποίο ο Β' ΠΠ εξελίχθηκε τελείως διαφορετικά, "today the skies, tomorrow the Milky Way (Γαλαξίας)"

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Πόσο μεγάλο είναι το Σύμπαν;

Η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας μας έχουν βοηθήσει να προσδιορίσουμε με αρκετά μεγάλη ακρίβεια την ηλικία του Σύμπαντος το οποίο γεννήθηκε με μία Μεγάλη Έκρηξη πριν από περίπου 13.8 δισεκατομμύρια χρόνια.

Τον απόηχο από τη Μεγάλη Έκρηξη τον λαμβάνουμε ακόμη στη μορφή μιας ακτινοβολίας μικροκυμάτων. Το πόσο όμως μεγάλωσε το Σύμπαν στη διάρκεια της ζωής του είναι κάτι που παραμένει άγνωστο στους επιστήμονες αφού εξαρτάται από ένα πλήθος παραγόντων τους οποίους δε μπορούν ακόμη να προσδιορίσουν.

Καθώς το φως ταξιδεύει με τη μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα στο Σύμπαν, γύρω από τον πλανήτη μας δημιουργείται μία νοητή σφαίρα με ακτίνα 13.8 δισεκατομμυρίων ετών φωτός, η οποία αντιστοιχεί στο μέρος του Σύμπαντος που μπορούμε να παρατηρήσουμε.

Το Σύμπαν όμως είναι μεγαλύτερο από τη σφαίρα αυτή, ενώ διαρκώς μεγεθύνεται αφού γνωρίζουμε πως διαστέλλεται και μάλιστα με επιταχυνόμενο ρυθμό. 

Έτσι, ένα άστρο που βλέπουμε σήμερα στις παρυφές του παρατηρήσιμου Σύμπαντος (13.8 δις έτη φωτός μακριά μας) στην πραγματικότητα απέχει πολύ περισσότερο (46 δις έτη φωτός) εξαιτίας της διαστολής του Σύμπαντος η οποία μπορεί να μεταφραστεί και ως διαστολή των ίδιων των αποστάσεων μεταξύ των αντικειμένων. 

Καταλήγουμε έτσι σε ένα Σύμπαν που γνωρίζουμε πως έχει διάμετρο τουλάχιστον ίση με 92 δισεκατομμύρια έτη φωτός, αν και δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην είναι πολύ μεγαλύτερο.

Ένα ακόμη ερώτημα που σχετίζεται με τον προσδιορισμό του μεγέθους του Σύμπαντος είναι το σχήμα του. Από τη γεωμετρία του που μπορεί να είναι επίπεδη, κλειστή ή ανοικτή προκύπτουν τα αντίστοιχα σχήματα:  επίπεδο, σφαίρα ή ένας αρνητικά κυρτωμένος χώρος που μοιάζει με σέλλα.

Αν και το πιο απίθανο από τα παραπάνω σενάρια είναι ένα επίπεδο Σύμπαν, καθώς απαιτεί μία συγκεκριμένη σταθερά που ονομάζεται παράμετρος πυκνότητας Ω να έχει ακριβώς την τιμή 1, οι τελευταίες ενδείξεις από διαστημικές παρατηρήσεις (WMAP, Planck) υποδεικνύουν πως το Σύμπαν μας είναι μάλλον επίπεδο, με περιθώριο λάθους μόνο 0.4%.

Σχετικό με το σχήμα του Σύμπαντος είναι και το εάν είναι άπειρο ή πεπερασμένο καθώς ένα σφαιρικό Σύμπαν έχει πεπερασμένο μέγεθος (αλλά όχι όρια), ενώ ένα ανοικτό (αρνητικά κυρτωμένο) Σύμπαν είναι άπειρο. Για την ώρα αλλά και για το προσεχές μέλλον λοιπόν παραμένει ανοικτό ακόμη και το ερώτημα του αν θα καταφέρουμε ποτέ να προσδιορίσουμε το μέγεθος του Σύμπαντος και τη σχετική μας θέση μέσα σε αυτό.

Ανακαλύπτω

Όλο το γνωστό Σύμπαν σε ένα ταξίδι έξι λεπτών από το Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας (Video)

Το βίντεο ξεκινάει από τα Ιμαλάϊα για να φτάσει στο απώτατο άκρο του Κόσμου και στην αρχή του, το Big Bang.

Έναν Κόσμο που περιέχει περίπου 100 δισεκατομμύρια άστρα μόνο στον Γαλαξία μας, και κατά προσέγγιση 125 δισεκατομμύρια γαλαξίες (εκ των οποίων μόνο οι 3.000 είναι ορατοί).

Έναν Κόσμο που έχει διάμετρο περίπου 40 δισεκατομμύρια έτη φωτός, ενώ το παρατηρήσιμο Σύμπαν είναι μόνο 13.7 δισ. έτη φωτός. Άρα μπορούμε να δούμε ένα απειροελάχιστο μόνο κομμάτι του Σύμπαντος. Πώς λοιπόν να πιστέψουμε ότι η Γη μας είναι ο μοναδικός τόπος με συνθήκες κατάλληλες για την ‘σπορά’ της όποιας ζωής;

Ας σημειωθεί πως το βίντεο φτιάχτηκε από αστροφυσικούς του Αμερικανικού Μουσείου.

Δείτε το Video:

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Εφικτό το ταξίδι στο διάστημα μετά τον εντοπισμό για πρώτη φορά των βαρυτικών κυμάτων (Video)

Eκατό χρόνια μετά την ανακάλυψη της Θεωρίας της Σχετικότητας από τον Α.Αινστάιν η είδηση του εντοπισμού για πρώτη φορά των περίφημων και δύσκολα ανιχνεύσιμων βαρυτικών κυμάτων "τάραξε" τα "νερά" στην παγκόσμια επιστημονική κοινότητα καθώς τα βαρυτικά κύματα, τα οποία προκύπτουν από την κίνηση μεγάλων αντικειμένων στο σύμπαν και εντοπίστηκαν για πρώτη φορά από το LIGO (Laser Interferometer Gravitational Wave Observatory) αποδεικνύουν:  

Την ύπαρξη των μαύρων οπών (κάτι που θεωρητικά ίσχυε αλλά τώρα υπάρχει η πειραματική και πρακτική επιβεβαίωση) και το αμέσως σημαντικότερο, ότι ο χωροχρόνος στρεβλώνεται που σημαίνει ότι είναι εφικτό το ταξίδι στο διάστημα σε απόστάσεις αχανείς δηλ. πολλών δεκάδων ή και εκατοντάδων ή και χιλιάδων ετών φωτός καθώς μπορεί να ξεπεραστεί η απόλυτη σταθερά της ταχύτητας του φωτός με την οποία μπορεί κάποιος να ταξιδεύει στον χωροχρόνο όχι ξεπερνώντας την εντός του, αλλά παραμορφώνοντας τον ίδιο.

Δηλαδή δεν αυξάνεται η ταχύτητα με την οποία κάποιος κινείται από το Α στο Β, αλλά το Β έρχεται πολύ πιο κοντά στο Α.

Είναι έννοιες δυσνόητες για την καθημερινή νευτώνεια πραγματικότητα στην οποία ζούμε, αλλά δεν ισχύει στην υποατομική μικροραγματικότητα της κβαντικής Φυσικής, και στην διαστημική υπερπραγματικότητα της Φυσικής των Χορδών στο Σύμπαν.

Τα βαρυτικά κύματα προβλέπονταν από τη Γενική θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν, βάσει της οποίας τα μεγάλα αντικείμενα παραμορφώνουν τον χωροχρόνο γύρω τους. Όταν αυτά επιταχύνονται, παράγουν βαρυτικά κύματα.

Εν ολίγοις προκαλούν διαταραχές στην ίδια την φύση της πραγματικότητας. Μέχρι τώρα, ο επιστημονικός κόσμος ήταν βέβαιος για την ύπαρξή τους, καθώς η παρουσία τους είχε διαπιστωθεί μέσω έμμεσης παρατήρησης από το 1974 ακόμα, αλλά δεν είχαν εντοπιστεί άμεσα όπως συνέβη την Πέμπτη,όταν LIGO Laboratory ανακοίνωσε την ανακάλυψή του και την δημοσίευσε στο Physical Review Letters.

Το σχετικό δημοσίευμα του New Scientist, αναφέρει το χρονικό της ανακάλυψης:  

Το ιστορικής σημασίας σήμα εντοπίστηκε από ένα ζευγάρι μαύρων τρυπών σε απόσταση περίπου 1,3 δισ. ετών φωτός. Η μία είχε 29 φορές την μάζα του ήλιου και η άλλη 36 φορές, και ήταν σε τροχιά γύρω από την άλλη, πριν ενωθούν τελικώς (και νομοτελειακώς) σε μια ενιαία μαύρη τρύπα.  

Οι αισθητήρες του LIGO στο Χάνφορντ της Ουάσινγκτον και το Λίβινγκστον της Λουϊζιάνα έπιασαν τα ίχνη στις 14 Σεπτεμβρίου 2015, σχεδόν την ίδια στιγμή. Οι αισθητήρες κατέγραψαν διαστολή και συστολή του χωροχρόνου κατά ένα χιλιοστό του μεγέθους ενός πρωτονίου.

Πολύ μικρής έκτασης μεν, αλλά 10 φορές πιο μεγάλης από τη μικρότερη μονάδα που μπορεί να μετρήσει το LIGO δε.    Ο εντοπισμός ήταν σε μεγάλο βαθμό τυχαίος όπως και γίνεται συνήθως στις μεγάλες επιστημονικές ανακαλύψεις, καθώς επίσημα το πείραμα ήταν να αρχίσει να συλλέγει δεδομένα τέσσερις ημέρες μετά, στις 18 Σεπτεμβρίου, συνεχίζοντας ως τις 12 Ιανουαρίου 2016.  
Οι ενώσεις/ συγχωνεύσεις μαύρων τρυπών γίνονται πολύ συχνά οπότε από αρκετή δόση τύχης προέκυψε και το συγκερκιμένο σήμα. Σαφώς δεν αρκούν μόνο οι μαύρες τρύπες προφανώς έπαιξε ρόλο και η μάζα των συγκεκριμένων.

Όλα τα ουράνια (και μη) αντικείμενα εκπέμπουν βαρυτικά κύματα όταν είναι σε τροχιά, περιλαμβανομένης της Γης και του Ήλιου.Όμως η μάζα τους δεν θεωρείται καθοριστική για κάτι τόσο ισχυρό όπως είναι η στρέβλωση του Χωροχρόνου, η αλλαγή δηλαδή της ίδιας της πραγματικότητας (ακόμα και οι άνθρωποι εκπέμπουν βαρυτικά κύματα όμως η έντασή τους είναι τόσο αδύναμη που πρακτικώς δεν παίζουν κανενα ρόλο)

Οι δύο μαύρες τρύπες όμως διέθεταν ιδιαίτερα μεγάλες μάζε και καθώς κινούνταν η μία γύρω από την άλλη, λόγω της ενέργειας που έχαναν σε βαρυτικά κύματα  ήρθαν πιο κοντά η μία στην άλλη προκαλώντας περαιτέρω παραμόρφωση χωροχρόνου και την εκπομπή ακόμα πιο πολλών βαρυτικών κυμάτων.  

Αυτό προκάλεσε τη συγχώνευσή τους σε μια μεγαλύτερη μαύρη τρύπα, συνολικής μάζας 62 φορές αυτής του Ήλιου. Στην αρχή, η μαύρη τρύπα αυτή ήταν με «εξογκώματα» και όχι στρογγυλή, και μέχρι να "ισιώσει" εξέπεμπε περισσότερα βαρυτικά κύματα.

Εν συνεχεία, κατέληξε σε σχήμα σφαίρας και «ηρέμησε» προκαλώντας μια απόλυτη "μαύρη" κοιλότητα αληθινό "Τερατούργημα" που παραβιάζει τους κανόνες της καθημερινής λογικής όπως τους γνωρίζουμε.

Μετατρέποντας τα βαρυτικά κυμάτα σε ηχητικά, είναι δυνατή η ακρόασή τους!

Πιθανότατα οι ερευνητές του LIGO να πάρυν το Νόμπελ αν και θα είαι δύσκολο να βρεθεί ποιος έκανε την κυρίως δουλειά. Υποψήφιοι είναι ο θεωρούμενοι ως εμπνευστές του LIGO, Κιπ Θορν, Ρον Ντρέβερ και Ράι Βάις.

Όμως συνολικά 1.004 ονόματα αναφέρονται στο σχετικό paper στο Physical Review Letters, θα ήταν άδικο να μην αναφερθούν, καθώς όλοι πρόσφεραν από κάτι.
Μην ξεχνάμε ότι ένα πείραμα πραγματοποιείται εκ φύσεως από πάρα πολλούς ανθρώπους ενώ ένα διανοητικό δημιούργημα πάντα από ένα το πολύ δύο άτομα.

Το διανοητικό δημιύργημα υπήρχε από πριν, εδώ έχουμε πειραματική διερεύνηση που περιλαμβάνει πολλούς "χαμάληδες".   Μέχρι τώρα, δεν υπήρχαν ενδείξεις για μαύρες τρύπες στη συγκεκριμένη κλίμακα διαστάσεων- πόσο μάλλον δύο εξ αυτών.

Η γνώση μας για την ύπαρξη μαύρων τρυπών μέχρι τώρα ήταν έμμεση, καθώς η βαρυτική επιρροή τους είναι τόσο μεγάλη, που ούτε το φως μπορεί να της ξεφύγει.
Τις εντοπίζουμε όμως επειδή μπορούμε να δούμε το φως από υλικό που καταστρέφεται ή επιταχύνεται, καθώς πλησιάζει πολύ κοντά σε μαύρες τρύπες. Δηλαδή όταν καταπίνουν ένα ήλιο, ή πλανήτες εκπέμπουν φως.

Φως σημαίνει Πραγματικότητα, συνεπώς εγκλωβισμός του Φωτός σημαίνει εγκλωβισμός και διαταραχή της ίδιας της Πραγματιότητας.   Για να καταλάβει κάποιος τον Χωροχρόνο πρέπει να τον φανταστεί σαν ένα μεγάλο... σεντόνι.

Μια βαριά σφαίρα (μαύρη τρύπα) κάθεται πάνω στο σεντόνι και το αναγκάζει να κυρτώσει.   Τώρα όμως πρόκειται για τον πρώτο άμεσο εντοπισμό μαύρης τρύπας στην ιστορία.

Τα βαρυτικά σήματα είναι η απευθείας "ομιλία" των τρομακτικών αυτών ουράνιων σωμάτων(;) (αν μπορεί να τα χαρακτηρίσει κάποιος έτσι)   Από τη στιγμή που έγινε ο πρώτος εντοπισμός, ανατέλλει η εποχή της βαρυτικής αστρονομίας, εκτιμά ο καθηγητής Άβι Λεμπ, του Harvard University στη Μασαχουσέτη. «Τώρα που έχουμε αισθητήρες ικανούς να εντοπίσουν αυτά τα συστήματα, τώρα που ξέρουμε ότι διπλές μαύρες τρύπες υπάρχουν εκεί έξω, αρχίζουμε να ακούμε το σύμπαν».

Οι "μαύρες οπές" είναι μια ένδειξη του ότι η Πραγματικότητα δεν είναι αυτή που βλέπουμε, αυτό που βλέπουμε είναι η ρουτίνα μιας προκαθορισμένης πραγματικότητας (σπίτι,δουλειά,οικογένεια,ζωή, θάνατος)

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Επιστήμονες εντόπισαν την ύπαρξη και 9ου πλανήτη στo ηλιακό μας σύστημα! (Video)

To ηλιακό σύστημα ενδέχεται να φιλοξενεί κι έναν ένατο πλανήτη που είναι περίπου 10 φορές μεγαλύτερος από τη Γη και βρίσκεται σε τροχιά πολύ πέρα από τον Ποσειδώνα, ο οποίος περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο σε μια απόσταση τουλάχιστον 4,5 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων, σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύτηκε σήμερα.

Υπάρχουν ενδείξεις βάσει των προσομοιώσεων που έγιναν σε υπολογιστή ότι ο μυστηριώδης πλανήτης, ο οποίος αποκαλείται «9ος πλανήτη» –εφόσον υφίσταται– θα βρίσκεται σε τροχιά περίπου 20 φορές μακρύτερα από τον Ήλιο σε σύγκριση με τη Γη, υποστηρίζουν οι αστρονόμοι του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας στην Πασαντίνα.

Προς το παρόν οι επιστήμονες δεν έχουν παρατηρήσει απευθείας τον πλανήτη.

«Πρόκειται για ένα αρκετά σημαντικό τμήμα του ηλιακού μας συστήματος που παραμένει εκεί έξω για να το ανακαλύψουμε, το οποίο είναι αρκετά συναρπαστικό» επισήμανε ο αστρονόμος Μάικ Μπράουν σε μια ανακοίνωση.

Η έρευνα δημοσιεύεται στο εβδομαδιαίο τεύχος του Astronomical Journal.

Ανακαλύπτω

SpaceX: Εκτόξευση πυραύλου στο Διάστημα επιστροφή και κάθετη προσγείωσή του (Video)

H SpaceX τα κατάφερε: Εκτόξευση πυραύλου στο Διάστημα, επιστροφή και κάθετη προσγείωσή του.

Νέοι ορίζοντες ανοίγουν για τις διαστημικές αποστολές από ιδιωτικές εταιρείες στο Διάστημα, με το επίτευγμα της SpaceX του Έλον Μασκ: Η εταιρεία κατάφερε να πετύχει έναν από τους μεγάλους στόχους της: Την επιτυχή εκτόξευση στο Διάστημα, επιστροφή και κάθετη προσγείωση πυραύλου, με δυνατή την επαναχρησιμοποίησή του.

H συγκεκριμένη εκτόξευση ήταν η πρώτη που πραγματοποίησε η εταιρεία μετά την αποτυχία του Ιουνίου, όταν ο πύραυλος εξερράγη λεπτά μετά την εκτόξευση από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ, κατά τη διάρκεια αποστολής μεταφοράς φορτίου στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Σημειώνεται πως η SpaceX έχει συμβόλαιο 1,6 δισ. με τη NASA για αποστολή προμηθειών στον ISS.

Ο πύραυλος εκτοξεύτηκε από το Κανάβεραλ με το κύριο επίπεδο (main stage) του να επιστρέφει σε βάση προσγείωσης μετά από 10 λεπτά, σε σημείο 9,65 χλμ από το σημείο εκτόξευσης (ενώ το ανώτερο επίπεδο – upper stage- συνέχισε την αποστολή του). Γενικότερα, η επαναχρησιμοποίηση πυραύλων για διαστημικές αποστολές θα μειώσει δραστικά τα κόστη λειτουργίας της SpaceX στον έντονα ανταγωνιστικό ανερχόμενο τομέα των ιδιωτικών διαστημικών εταιρειών.

Σε όλο τον κόσμο, αναλυτές και σχολιαστές είναι ενθουσιασμένοι, καθώς η όλη διαδικασία εξελίχθηκε ομαλά- και άλλωστε, όπως προαναφέρθηκε, πρόκειται για μια πολύ σημαντική πρωτιά, καθώς το Falcon 9 έφτασε σε ύψος 200 χλμ, από τα οποία και επέστρεψε πίσω στη Γη.

Οι δορυφόροι εκτοξεύτηκαν για λογαριασμό της ORBCOMM και, όπως προαναφέρθηκε, η αποστολή αποτελεί μια σημαντική εξέλιξη για την SpaceX, η οποία χρειαζόταν επειγόντως μια επιτυχία στον συγκεκριμένο τομέα – μετά την ανεπιτυχή αποστολή του Ιουνίου.

Σημειώνεται πάντως ότι ο συγκεκριμένος πύραυλος μάλλον δεν θα χρησιμοποιηθεί ξανά, καθώς η εταιρεία σκοπεύει να τον κάνει «φύλλο και φτερό» προκειμένου να επιβεβαιωθεί ότι όλα πραγματικά εξελίχθηκαν όπως έπρεπε να εξελιχθούν.

Ανακαλύπτω

Η Κίνα αναζητεί σκοτεινή ύλη στο διάστημα (Video)

Η Κίνα αναζητεί κι αυτή τη σκοτεινή ύλη στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (πείραμα Alpha Magnetic Spectrometer-AMS).

Ο δορυφόρος θα προσπαθήσει να ανιχνεύσει την προέλευση αυτών των σωματιδίων, ορισμένα από τα οποία μπορεί να προέρχονται από συγκρούσεις σωματιδίων σκοτεινής ύλης (αν όντως υπάρχουν τέτοια σωματίδια).

Η σκοτεινή ύλη εκτιμάται ότι αποτελεί περίπου το 85% της ύλης του σύμπαντος αλλά δεν έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα άμεσα, παρά μόνο έμμεσα, μέσω των βαρυτικών επιδράσεων που ασκεί στην κανονική ύλη.

Ο DAMPE είναι ο πρώτος από μια νέα γενιά πέντε φιλόδοξων κινεζικών επιστημονικών δορυφόρων, που από το 2011 προωθεί η Κινεζική Ακαδημία Επιστημών.

Το καλοκαίρι του 2016 η Κίνα θα εκτοξεύσει τον πρώτο στον κόσμο πειραματικό δορυφόρο κβαντικών τηλεπικοινωνιών, που θα μελετήσει το αινιγματικό φαινόμενο της κβαντικής διεμπλοκής (της εξ αποστάσεως ακαριαίας αλληλεπίδρασης αντικειμένων όπως των σωματιδίων), με απώτερο στόχο τη δημιουργία ενός διεθνούς κβαντικού τηλεπικοινωνιακού δικτύου και διαδικτύου, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

Θα ακολουθήσει αργότερα εντός του επόμενου έτους, η εκτόξευση ενός τηλεσκοπίου ακτίνων-Χ (του Hard X-Ray Modulation Telescope ή HXMT), που θα αναζητά μαύρες τρύπες από την ακτινοβολία τους.

Οι άλλες δύο επιστημονικές διαστημικές αποστολές θα αφορούν ένα δορυφόρο πειραμάτων μικροβαρύτητας και βιολογίας, καθώς κι ένα δορυφόρο μελέτης του διαστημικού καιρού.

Για τα διαστημικά προγράμματά της η Κίνα συχνά συνεργάζεται με τον πρόθυμο Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος (ESA), καθώς οι ΗΠΑ από το 2011 - με νόμο του Κογκρέσου- έχουν θέσει φραγμούς στη διαστημική συνεργασία τους με τους Κινέζους, με εξαιρέσεις σε σπάνιες περιπτώσεις.

Έτσι, και ο «κυνηγός» της σκοτεινής ύλης DAMPE αναπτύχθηκε σε συνεργασία με την Ιταλία και την Ελβετία, αν και οι κινέζοι επιστήμονες θα ήθελαν να έχουν περισσότερες επαφές και με τους αμερικανούς συναδέλφους τους.

Ανακαλύπτω