BREAKING NEWS
latest

ΕΠΙΒΙΩΣΗ

ΕΠΙΒΙΩΣΗ

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος



Τη μνήμη του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου τιμά σήμερα, 25 Ιανουαρίου, η Εκκλησία μας.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος γεννήθηκε το 329 μ.Χ. στην Αριανζό, κωμόπολη της Καππαδοκίας, από τον Γρηγόριο, επίσκοπο Ναζιανζού και την Νόννα. Έχει δύο αδέρφια: τον Καισάρειο και τη πασίγνωστη για την ευσέβειά της αδερφή Γοργονία.

Στη Ναζιανζό, διδάσκεται τη στοιχειώδη εκπαίδευση, ενώ τη μέση στη Καισάρεια, όπου γνωρίζεται με το συμμαθητή του Μέγα Βασίλειο. Έπειτα, πηγαίνει κοντά σε περίφημους διδασκάλους της ρητορικής στη Παλαιστίνη και στην Αλεξάνδρεια και, τέλος, στα Πανεπιστήμια της Αθήνας. Οι σπουδές του διήρκεσαν 13 ολόκληρα χρόνια (από 17 έως 30 ετών).

Μετά τις σπουδές στην Αθήνα ο Γρηγόριος επιστρέφει στη πατρίδα του μονολότι του πρόσφεραν έδρα Καθηγητή Πανεπιστημίου. Εκεί, ο πατέρας του, επίσκοπος Ναζιανζού, τον χειροτονεί πρεσβύτερο. Αλλά ο Άγιος Γρηγόριος προτιμά την ησυχία του αναχωρητηρίου στο Πόντο, κοντά στο φίλο του Βασίλειο, για περισσότερη άσκηση στη πνευματική ζωή.

Μετά, όμως, από θερμές παρακλήσεις των δικών του, επιστρέφει στην πατρίδα του και μπαίνει στην ενεργό δράση της Εκκλησίας. Στα 43 του χρόνια ο Θεός τον ανύψωσε στο επισκοπικό αξίωμα. Έδρα του ορίστηκε η περιοχή των Σασίμων την οποία ποτέ δεν ποίμανε λόγω των Αρειανών κατοίκων της.

Όμως, ο θάνατος έρχεται να πληγώσει τη ψυχή του, με αλλεπάλληλους θανάτους συγγενικών προσώπων. Πρώτα του αδερφού του Καισαρείου, έπειτα της αδερφής του Γοργονίας, μετά του πατέρα του και, τέλος, της μητέρας του Νόννας. Μετά απ’ αυτές τις θλίψεις, η θεία Πρόνοια τον φέρνει στην Κωνσταντινούπολη (378 μ.Χ.), όπου υπερασπίζεται με καταπληκτικό τρόπο την Ορθοδοξία και χτυπά καίρια τους Αρειανούς, που είχαν πλημμυρίσει την Κωνσταντινούπολη.

Η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη. Όλοι οι ναοί της Βασιλεύουσας ήταν στα χέρια των αιρετικών. Όμως ο Άγιος δεν απελπίζεται. Μετατρέπει ένα δωμάτιο στο σπίτι που τον φιλοξενούσαν σε ναό και του δίνει συμβολικό όνομα. Ονομάζει το ναό Αγία Αναστασία δείγμα ότι πίστευε στην ανάσταση της Ορθόδοξης Πίστης.

Οι αγώνες είναι επικίνδυνοι. Οι αιρετικοί ανεβασμένοι πάνω στις σκεπές των σπιτιών του πετούν πέτρες και έτσι ο Άγιος Γρηγόριος δοκιμάζεται πολύ. Στο ναό της Αγίας Αναστασίας εκφωνεί τους περίφημους πέντε θεολογικούς λόγους που του έδωσαν δίκαια τον τίτλο του Θεολόγου.

Μετά το σκληρό αυτό αγώνα, ο Μέγας Θεοδόσιος τον αναδεικνύει Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως (381 μ.Χ.). Η Β’ Οικουμενική Σύνοδος τον αναγνώρισε ως Πρόεδρό της. Όμως μια μερίδα επισκόπων τον αντιπολιτεύεται για ευτελή λόγο. Τότε ο Γρηγόριος, αηδιασμένος, δηλώνει τη παραίτησή του, αναχωρεί στη γενέτειρά του Αριανζό και τελειώνει με ειρήνη τη ζωή του, το 390 μ.Χ.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος άφησε μεγάλο συγγραφικό έργο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα φιλοσοφημένα 408 ποιήματά του 18.000 περίπου στίχων. Είναι από τα μεγαλύτερα πνεύματα του Χριστιανισμού και από τους λαμπρότερους αθλητές της ορθόδοξης πίστης.

Η τίμια κάρα του φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου, στο Άγιο Όρος.

Απολυτίκιο:

Ήχος α’.

Ο ποιμενικός αυλός της θεολογίας σου, τας των ρητόρων ενίκησε σάλπιγγας, ως γαρ τα βάθη του Πνεύματος εκζητήσαντι, και τα κάλλη του φθέγματος προσετέθη σοι. Αλλά πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, Πάτερ Γρηγόριε, σωθήναι τας ψυχάς ημών.



vimaorthodoxias.gr

Έρχεται το νέο χάπι που θα διεγείρει σεξουαλικά τον εγκέφαλο!



Ενισχύει τις περιοχές που σχετίζονται με την αγάπη, τον έρωτα και το σεξ

Ενα «βιάγκρα του εγκεφάλου» μπορεί να βρίσκεται στον ορίζοντα, καθώς επιστήμονες στη Βρετανία (με επικεφαλής έναν Έλληνα) ανακάλυψαν ότι μια ορμόνη, η κισπεπτίνη, μπορεί να ενισχύσει τη δραστηριότητα στις συγκεκριμένες εγκεφαλικές περιοχές που σχετίζονται με την αγάπη, τον έρωτα και το σεξ.

Αν και η σχετική έρευνα βρίσκεται σε αρχικό ακόμη στάδιο, οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι κάποια στιγμή θα υπάρξει ένα χάπι που θα περιέχει την εν λόγω ορμόνη και θα θεραπεύει διάφορα ψυχοσεξουαλικά προβλήματα, τονώνοντας την ερωτική επιθυμία.

Η μελέτη

Οι ερευνητές του Τμήματος Ιατρικής του Imperial College του Λονδίνου, με επικεφαλής τον καθηγητή Γουαλτζίτ Ντίλο και τον ελληνικής καταγωγής δρ. Αλέξανδρο Κομνηνό (πρώτο συγγραφέα της μελέτης μελέτησαν 29 υγιείς ετεροφυλόφιλους άνδρες. Η μελέτη ήταν διπλά «τυφλή» και ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο (πλασίμπο).

Οι συμμετέχοντες έκαναν είτε ενέσεις κισπεπτίνης είτε πλασίμπο και κλήθηκαν να δουν διάφορες εικόνες με ρομαντικό, σεξουαλικό ή αδιάφορο περιεχόμενο. Ταυτόχρονα, παρακολουθείτο ο εγκέφαλός τους με μαγνητική απεικόνιση. 

Διαπιστώθηκε ότι η ορμόνη πυροδότησε τη δραστηριότητα στις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με το σεξ και τον έρωτα, ενώ παράλληλα μειώθηκε η αρνητική συναισθηματική διάθεση των εθελοντών, πράγμα που επίσης ανοίγει προοπτικές για τη χρήση της κισπεπτίνης για τη θεραπεία και της κατάθλιψης. 

Οι άνθρωποι που είχαν τη μικρότερη σεξουαλική όρεξη, φάνηκε να ωφελούνται περισσότερο.

Η ορμόνη

Η κισπεπτίνη είναι μια ορμόνη που παράγεται φυσικά στο σώμα, ενεργοποιώντας την απελευθέρωση άλλων αναπαραγωγικών ορμονών, γι' αυτό αυξάνει κατά την εφηβεία. Θεωρείται υπεύθυνη σε μεγάλο βαθμό για την αυξημένη σεξουαλική διάθεση των νέων.

Οπως είπε πάντως ο δρ Κομνηνός, θα χρειασθούν περαιτέρω μελέτες, προτού η συγκεκριμένη ορμόνη πιθανώς αξιοποιηθεί κλινικά, μεταξύ άλλων από ζευγάρια που δυσκολεύονται να κάνουν παιδί όχι εξαιτίας βιολογικών διαταραχών, αλλά ψυχοσεξουαλικών. 

Γι' αυτό, η επόμενη μεγαλύτερη μελέτη θα εστιάσει αφενός σε άνδρες όχι υγιείς αλλά με ψυχολογικές διαταραχές οι οποίες έχουν επιπτώσεις στη σεξουαλική συμπεριφορά τους, αφετέρου και σε γυναίκες.  

Η μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση ) που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κλινικών ερευνών «Journal of Clinical Investigation».

Το καθημερινό ντους κάνει κακό!



Μπορεί το καθημερινό ντους να είναι απόλαυση, ακόμα και «πολυτέλεια» που επιτρέπουν στον εαυτό τους πολλοί άνθρωποι, όμως οι ειδικοί έρχονται να ανατρέψουν και αυτή την «αλήθεια»: Το καθημερινό ντους κάνει κακό!

Είναι το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει σειρά ερευνών, που απέδειξαν πως το καθημερινό σαπούνισμα του ανθρώπινου σώματος καταστρέφει το μικροβίωμα του οργανισμού, το οποίο ακολούθως παύει να τον προστατεύει όπως πρέπει. 'Ετσι το ανοσοποιητικό σύστημα, το πεπτικό, ακόμα και το κυκλοφορικό υπολειτουργούν με ολέθριες συνέπειες για τον άνθρωπο. Θα μπορούσε ακόμα και να ευθύνεται για το ξέσπασμα της ακμής, λένε οι επιστήμονες.

 Το μικροβίωμα είναι τα περίπου 100 τρισεκατομμύρια μικρόβια που ολοκληρώνουν τον άνθρωπο, τον προστατεύουν και τον διατηρούν σε καλή κατάσταση. Με το να χρησιμοποιούμε σαπούνι και σαμπουάν καθημερινά, ουσιαστικά καταστρέφουμε τα μικρόβια αυτά.

Αν και το συμπέρασμα πως το καθημερινό ντους είναι τελικά επιβλαβές, οι επιστήμονες δεν έχουν καταλήξει στον «ιδανικό» αριθμό των ημερών της εβδομάδας που είναι «ασφαλές» να πλενόμαστε. 

Πως να ξυπνάτε ξεκούραστοι και γεμάτοι ενέργεια κάθε μέρα!



Ο καθένας έχει το δικό του τελετουργικό για να ξυπνάει το πρωί. Ορισμένοι σκέφτονται τι τους περιμένει κατά τη διάρκεια της νέας ημέρας ή γράφουν αμέσως στο ημερολόγιο τους. 

Κάποιοι παραδοσιακά ρυθμίζουν το ξυπνητήρι να χτυπήσει σε 5 λεπτά και «κερδίζουν 5 λεπτά ύπνου», ενώ άλλοι έχουν την ικανότητα να σηκώνονται εύκολα και γρήγορα κάθε μέρα.

Ο Craig Ballantyne, ένας προπονητής φυσικής κατάστασης, έχει ένα blog σχετικά με την υγιεινή των τροφίμων και το πρωινό ξύπνημα. Δημιούργησε τον τύπο ”10 -3-2-1-0′ ‘, που έχει σχεδιαστεί για να σας βοηθήσει να ξυπνάτε ξεκούραστοι και γεμάτοι ενέργεια κάθε μέρα.

Εμείς θα θέλαμε να μοιραστούμε αυτό τον απλό τύπο μαζί σας σε περίπτωση που έχετε ανάγκη από ένα καλό βραδινό ύπνο. Εμείς οι ίδιοι θα το δοκιμάσουμε απόψε και ελπίζουμε ότι θα κοιμηθούμε αρκετά και καλά και θα ξυπνήσουμε στην ώρα μας αύριο!

Σύμφωνα με τον Craig Ballantyne, τα θεμέλια για τον τέλειο ύπνο μπαίνουν το απόγευμα, οπότε θα πρέπει να αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε γι ‘αυτό εκ των προτέρων. Ο ίδιος εντοπίζει πέντε σημαντικά σημεία κλειδιά που πρέπει να σκεφτούμε μαζί και έναν κανόνα για το κάθε σημείο κλειδί:

• Όχι καφεΐνη 10 ώρες πριν τον ύπνο
• Όχι φαγητό ή αλκοόλ 3 ώρες πριν τον ύπνο
• Όχι δουλειά 2 ώρες πριν τον ύπνο
• Όχι τηλεόραση, υπολογιστή ή κινητό 1 ώρα πριν τον ύπνο
• Ο αριθμός που θα χτυπήσετε το κουμπί snooze στο ξυπνητήρι σας το πρωί να είναι 0.

Δέκα ώρες: είναι το χρονικό διάστημα που το αίμα σας χρειάζεται για να καθαρίσει από τις διεγερτικές επιδράσεις που προκαλούνται από καφεϊνούχα ποτά και ζαχαρούχα τρόφιμα (καφέ, πράσινο και μαύρο τσάι, Coca-Cola, ενεργειακά ποτά, σοκολάτα και ούτω καθεξής).

Τρεις ώρες: χρειάζεται το σώμα σας για να ξεκουραστεί χωρίς σπατάλη ενέργειας, προκειμένου να αφομοιώσει ένα βαρύ γεύμα ή την εξάλειψη των επιπτώσεων της κατανάλωσης αλκοόλ.

Δύο ώρες: σταματήστε όλες τις δραστηριότητες που σχετίζονται με την εργασία σας – στην πραγματικότητα σταματήστε ακόμα και να σκεφτόσαστε την εργασία σας. Θα έχετε αρκετό χρόνο αύριο.

Μία ώρα: απενεργοποιήστε όλες τις συσκευές σας: σταματήστε την πραγματοποίηση τηλεφωνικών κλήσεων, έλεγχο του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, συζητήσεις στα κοινωνικά δίκτυα και γενικά να κάνετε πράγματα σε μια οθόνη. Δώστε στα μάτια και το μυαλό σας λίγη ξεκούραση.

Μηδέν:αν σηκωθείτε από το κρεβάτι αμέσως μετά το ξυπνητήρι, χωρίς να πατήσετε το κουμπί snooze, θα έχετε τη συνήθεια να σηκώνεστε χωρίς πρόσθετο ύπνο μικρής διαρκείας ο οποίος συνήθως σας κάνει να αισθάνεστε υποτονικοί και πάλι.

Αν ακολουθήσετε αυτόν τον τύπο, ο ύπνος σας θα είναι βαθύς και τονωτικός και θα ξυπνήσετε το επόμενο πρωί ανανεωμένοι και έτοιμοι να επιτύχετε ότι βάλατε στο μυαλό σας !  Όνειρα γλυκά!

dailystories.gr

Οι πολύ έξυπνοι άνθρωποι είναι πιο ευτυχισμένοι, όταν είναι μόνοι τους



Σε μια μελέτη που μόλις δημοσιεύτηκε σχετικά με το πως οι ανάγκες των προγόνων μας επηρεάζουν τα σύγχρονα συναισθήματά μας, οι ερευνητές αποκάλυψαν κάτι πραγματικά εκπληκτικό.

Ενώ οι περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν ευτυχισμένοι, όταν περιτριγυρίζονται από ανθρώπους, οι έξυπνοι άνθρωποι νιώθουν ευτυχισμένοι, όταν είναι μόνοι.

Οι ερευνητές, Norman Ρ Li και Satoshi Kanazawa, από το πανεπιστήμιο της Σιγκαπούρης και του London School of Economics and Political Science στην Αγγλία, ερεύνησαν την “θεωρία της σαβάνας” σχετικά με την ευτυχία.

Η θεωρία της σαβάνας, γνωστή και ως “υπόθεση της εξελικτικής κληρονομιάς” ή “υπόθεση αναντιστοιχίας”, προϋποθέτει, ότι θα αντιδρούσαμε σε κάποιες περιστάσεις όπως και οι πρόγονοί μας, έχοντας εξελιχθεί ψυχολογικά με βάση τις ανάγκες των προγόνων μας, όταν η ανθρωπότητα ζούσε στην σαβάνα.

Η μελέτη ανέλυσε δεδομένα από συνεντεύξεις που πραγματοποιήθηκαν από το Εθνικό Κέντρο Διαχρονικής Μελέτης της Εφηβικής Ηλικίας κατά την περίοδο 2001- 2002 με 15.197 άτομα, ηλικίας 18-28 ετών.

Οι ερευνητές εξέτασαν μια συσχέτιση μεταξύ του που ζούσε ο συνεντευξιαζόμενος, αγροτική ή αστική περιοχή, και το πόσο ικανοποιημένος ήταν από την ζωή του. Τους ενδιέφερε να εκτιμήσουν το πως η πυκνότητα του πληθυσμού και οι φιλίες επηρεάζουν την ευτυχία.

Πως αισθανόμαστε, όταν είμαστε μέσα σε μεγάλες ομάδες


Η μελέτη διαπίστωσε, ότι οι άνθρωποι σε γενικές γραμμές ήταν λιγότερο ευτυχισμένοι σε περιοχές με μεγαλύτερη πυκνότητα πληθυσμού.

Οι συντάκτες της έκθεσης το βλέπουν αυτό ως υποστήριξη για την θεωρία της σαβάνας, γιατί νιώθουμε από την φύση μας άβολα μέσα σε μεγάλες ομάδες.

Ως απόδειξη, επικαλούνται το γεγονός, ότι οι εγκέφαλοί μας εξελίχθηκαν για να λειτουργούν σε ομάδες περίπου των 150 ατόμων:

Συγκρίνοντας το μέγεθος του νεοφλοιού μας με άλλα πρωτεύοντα θηλαστικά και τα μεγέθη των ομάδων στις οποίες κατοικούν, υποδηλώνει, ότι το φυσικό μέγεθος μιας ανθρώπινης ομάδας είναι περίπου 150 άτομα (Dunbar,1992).

Οι προσομοιώσεις σε υπολογιστή δείχνουν, ότι η εξέλιξη της αποστροφής του κινδύνου συμβαίνει μόνο σε ομάδες των 150 ατόμων (Hintze, Olson, Adami, & Hertwig, 2013).

Το μέσο μέγεθος των σύγχρονων κοινωνιών κυνηγών-συλλεκτών είναι 148,4 άνθρωποι (Dunbar, 1993).

Τα νεολιθικά χωριά στην Μεσοποταμία είχαν περίπου 150-200 άτομα (Oates, 1977).

Όταν μια ομάδα υπερέβαινε τα 150-200 άτομα, είχαν την τάση να χωρίζονται στα δυο, προκειμένου να διευκολυνθεί η καλύτερη συνεργασία και αμοιβαιότητα μεταξύ των μελών της (Chagnon, 1979).

Το μέσο προσωπικό δίκτυο, όπως προέρχεται από τον τυπικό αριθμό των καρτών διακοπών που αποστέλλονται κάθε χρόνο σε κάθε άνθρωπο είναι 153,5 άνθρωποι (Hill & Dunbar, 2003).

Ωστόσο, η μελέτη ανακάλυψε, ότι η αρνητική επίδραση της παρουσίας πολλών ανθρώπων είναι πιο έντονη μεταξύ ανθρώπων μέτριας ευφυΐας.

Υποστηρίζουν, ότι οι πιο έξυπνοι πρόγονοί μας μπορούσαν να προσαρμοστούν καλύτερα σε μεγαλύτερες ομάδες στην σαβάνα χάρη στην καλύτερη στρατηγική ευελιξία και την έμφυτη εφευρετικότητα. Έτσι, οι πρόγονοί μας βίωναν λιγότερο άγχος από τα σημερινά αστικά περιβάλλοντα.

Πρέπει να έχουμε φίλους. Ή όχι.


Αν και φαίνεται αυτονόητο, ότι οι καλές φιλίες αυξάνουν την ικανοποίηση στην ζωή μας, οι ερευνητές σημείωσαν, ότι γνωρίζουν μόνο μια μελέτη που το επιβεβαιώνει αυτό και η οποία κατέληγε στο συμπέρασμα, ότι φιλίες ικανοποιούν ψυχολογικές ανάγκες, όπως η συσχέτιση, η ανάγκη να μας χρειάζονται και μια διέξοδο για την ανταλλαγή εμπειριών. Παρόλα αυτά, ο λόγος που οι άνθρωποι έχουν τέτοιες ανάγκες παραμένει ανεξήγητος.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν, ότι οι φιλίες και οι συμμαχίες ήταν ζωτικής σημασίας για την επιβίωση με την έννοια, ότι διευκόλυναν την ομάδα στο κυνήγι και την κοινή χρήση των τροφίμων, στην αναπαραγωγή και στην ανατροφή των παιδιών.

Τα δεδομένα που ανέλυσαν, υποστηρίζουν την υπόθεση, ότι οι καλές φιλίες, μερικές καλές φιλίες είναι προτιμότερες από πολλές πιο αδύναμες, αυξάνουν την ικανοποίηση στην ζωή πολλών ανθρώπων.

Ωστόσο, στους ιδιαίτερα ευφυείς ανθρώπους η υπόθεση αυτή αντιστρέφεται: οι έξυπνοι άνθρωποι αισθάνονται πιο ευτυχισμένοι, όταν είναι μόνοι τους παρά μαζί με άλλους, ακόμα και αν αυτοί οι άλλοι είναι καλοί φίλοι.

Μια “υγιείς” κοινωνική ζωή αφήνει τους πολύ έξυπνους ανθρώπους με πολύ λιγότερη ικανοποίηση από την ζωή. Αυτό οφείλεται στο γεγονός, ότι οι επιθυμίες τους είναι πιο φιλόδοξες και πιο προσανατολισμένες στους στόχους τους και οι άλλοι άνθρωποι τους αποσπούν την προσοχή.

[wiley] [independent] tilestwra.com

7 πράγματα που δεν απαιτούν οι έξυπνες γυναίκες από τους συντρόφους τους



Πολλές γυναίκες πιστεύουν ότι οι άνδρες τους χρωστάνε κάτι. Αυτή η προσέγγιση μπορεί να είναι καταστροφική για τη διατήρηση της εμπιστοσύνης και του αμοιβαίου σεβασμού στη σχέση. Πολλές γυναίκες το συνειδητοποιούν αυτό όταν είναι ήδη πολύ αργά.

1. Μία έξυπνη γυναίκα είναι ανεξάρτητη και δεν απαιτεί την φροντίδα των άλλων

Μερικές φορές όταν μια γυναίκα αρχίζει να βγαίνει με κάποιον, πέφτει σε παγίδα, απαιτώντας από εκείνον να την τρέφει, να την ντύνει και να ψυχαγωγεί. Ωστόσο, ένας άνδρας δεν είναι υποχρεωμένος να φροντίζει κανέναν, εκτός από τα παιδιά του – το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες. Μπορεί να επιλέξει να σας φροντίζει, αλλά δεν είναι υποχρεωμένος.

2. Δεν ζητά από τον σύντροφό της να σταματήσει αυτά που αγαπά

Ποτέ μην ζητήσετε από τον άνθρωπό σας για να παραιτηθεί από τη δουλειά του ή το χόμπι του, προκειμένου να περνά περισσότερο χρόνο μαζί σας. Μια έξυπνη γυναίκα ξέρει ότι αυτό θα τον κάνει δυστυχισμένο, για τη ζωή του (όπως και όλων των άλλων). Η ζωή του αποτελείται από ένα πλήθος μικρότερων στοιχείων – εκτός από την αγάπη του για εσας.

3. Δεν τον αναγκάζει να εγκαταλείψει τους φίλους και τους συγγενείς του

Μπορεί να μην αντέχετε κανέναν ένας από τους φίλους ή τους συγγενείς του. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτός θα πρέπει να εγκαταλείψει οποιαδήποτε επαφή μαζί τους για χάρη σας. Ακόμα κι αν φαίνεται να είναι μια κακή επιρροή για εκείνον, δεν σας αφορά. Έχει βαθιά εκτίμηση για τις φιλίες που έχει χτίσει με τα χρόνια. Επίσης, η επαφή του με τους συγγενείς του δεν είναι λιγότερο σημαντική για αυτόν από ό, τι η δική σας επαφή με τους δικούς σας για σας, ακόμα κι αν έχει κατά καιρούς συγκρούστει μαζί τους.

4. Δεν του ζητά να ασπαστεί τα ενδιαφέροντά της

Αν μισεί το χορό, αλλά εσείς ονειρεύεστε να χορεύετε salsa μαζί του, οι πιθανότητες είναι ότι θα αρνηθεί, και δεν έχετε κανένα δικαίωμα να επιμείνετε. Φανταστείτε πώς θα αισθανόσασταν αν προσπαθούσε να σας αναγκάσει να κάνετε κάτι που απεχθάνεστε. Θυμηθείτε: είναι δυνατόν να μην έχετε κοινά ενδιαφέροντα, χωρίς αυτό να υποδηλώνει έλλειψη αγάπης ή αμοιβαίου σεβασμού.

5. Δεν τον αναγκάζει να γίνει κάποιος άλλος

Μια γυναίκα που γνωρίζει την πραγματική αξία μιας σχέσης δεν απαιτεί ότι ο σύντροφός της αλλάζει. Ξέρει ότι είναι ερωτευμένη με ένα πραγματικό ανθρώπινο ον που θα αλλάξει μόνο αν θέλει για τον εαυτό του. Πράγματι, ένας άνθρωπος θα εκτιμήσουν μόνο τη γυναίκα που τον αποδέχεται όπως είναι και που τον εμπνέει για να γίνει ένα καλύτερο πρόσωπο σε ένα διακριτικό τρόπο.

6. Δεν του ζητά να αγνοεί τις άλλες γυναίκες

Ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε την αλήθεια στα μάτια: οι άνδρες δεν μπορούν να μην αντιλαμβάνονται τις υπόλοιπες όμορφες γυναίκες. Αυτό θα ήταν αντιφατικό με τη φύση τους. (Προφανώς, δεν εννοούμε το να φλερτάρει ανοιχτά.) Εφόσον δεν υπάρχει κανένας τρόπος για να αποφευχθεί η ανταλλαγή βλεμμάτων μεταξύ ελκυστικών ατόμων που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους, απλά αποδεχθείτε το ήρεμα.

7. Τον εμπιστεύεται

Μια έξυπνη γυναίκα δεν απαιτεί από τον σύντροφό της απόδειξη αγάπης και στοργής ή απόδειξη ότι δεν την έχει προδώσει,. Όταν η σχέση βασίζεται στην εμπιστοσύνη, δεν θα χρειαστεί ποτέ να ρίξετε μια ματιά στο τηλέφωνό του ή να προσπαθήσετε να αποκτήσετε πρόσβαση στα email του. Ένας ώριμος ενήλικας, θα έβρισκε αυτές τις πράξεις προσβλητικές και πολύ καλά θα έκανε.

Για να διασφαλιστεί η ειρήνη και η αρμονία στη σχέση σας, θα πρέπει να προσπαθείτε πάντα να βρείτε μια συμβιβαστικές λύσεις, και να θυμάστε ότι και οι δύο πλευρές θα πρέπει μερικές φορές να υποχωρούν. Ο σεβασμός, η ζεστασιά, η κατανόηση και η υπομονή – είναι ό, τι πρέπει να υπάρχει σε ποσότητα στη σχέση μεταξύ δύο ώριμων ατόμων.

Πηγή: brightside.me

dailystories.gr

Άγχος και εξεταστική: Όλα θα πάνε καλά!




Καθ’ όλη τη διάρκεια της φοιτητικής ζωής, λίγες είναι οι στιγμές που επισκιάζουν τον ανέμελο τρόπο ζωής των φοιτητών και, αναμφισβήτητα, μέσα σε αυτές τις στιγμές ανήκει και η περίοδος της εξεταστικής. 

Τα πράγματα σοβαρεύουν τώρα! Οι βόλτες μειώνονται, τα βιβλία τοποθετούνται πάνω στο γραφείο και το διάβασμα ξεκινά. Σχεδόν όλοι οι φοιτητές θα δεχτούν τον ίδιο επισκέπτη. Ο μουσαφίρης τους λέγεται άγχος και σε άλλους κάνει μια μικρή, σύντομη επίσκεψη, ενώ σε κάποιους παραμένει για μεγαλύτερο διάστημα.


Το άγχος που συνοδεύει την προετοιμασία για τις γραπτές εξετάσεις είναι φυσιολογικό, αφού ο όγκος της ύλης, ο  αριθμός των μαθημάτων και η δυσκολία αυτών δεν μπορεί παρά να ασκούν εσωτερική πίεση. Δεν είναι, όμως, λίγες οι φορές που το άγχος είναι τόσο μεγάλο που λειτουργεί αποδιοργανωτικά και δεν αφήνει περιθώρια στο φοιτητή για δημιουργικό διάβασμα.


Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις  για να διώξει κανείς αυτό το αρνητικό συναίσθημα,  ενώ η συνεχώς επαναλαμβανόμενη φράση «Μην έχεις άγχος» μοιάζει τόσο χρήσιμη όσο η χτένα σε έναν άνθρωπο χωρίς μαλλιά. Σίγουρα όμως, η κατάσταση δεν είναι αδιέξοδη. Υπάρχουν πολλά μικρά βήματα που μπορεί να κάνει κανείς καταβάλλοντας υπομονή και επιμονή προκειμένου να τιθασεύσει το άγχος  και να το μετουσιώσει σε ενέργεια για διάβασμα.


Κάνε πρόγραμμα


Όσο τετριμμένο και εάν ακούγεται, βάζοντας μικρούς και εφικτούς στόχους για την ύλη που καθημερινά μπορείς να καλύψεις αρχίζεις να συνειδητοποιείς πως έχεις την κατάσταση υπό έλεγχο και πως δεν είναι ανέφικτο να προλάβεις να διαβάσεις όσα απαιτούνται. Ταυτόχρονα, η οργάνωση του προγράμματος σε προστατεύει από πιθανές υπερβολές και εξαντλητικές προσπάθειες που πολλοί πραγματοποιούν λίγες μέρες πριν ξεκινήσουν οι εξετάσεις.


Το πρόγραμμα καλό είναι να τεθεί ένα εύλογο διάστημα πριν από τις εξετάσεις προκειμένου να υπάρχει χρόνος για να διαβάσεις άνετα χωρίς να στερηθείς την ξεκούραση του ελεύθερου χρόνου. Έτσι θα αποφύγεις την μεγάλη πίεση που ασκεί η εκτεταμένη ύλη που πρέπει να βγει σε λίγες μέρες.


Ωστόσο, επειδή ο μεγαλύτερος κίνδυνος με την δημιουργία προγράμματος είναι η μη τήρησή του, χρειάζεται αυτοέλεγχος και επιμονή προκειμένου να το τηρήσουμε όσο πιο πιστά μπορούμε. Το πρόγραμμα ακριβώς επειδή μας οργανώνει, δρα ανακουφιστικά στο κατακλυσμικό άγχος που μας κάνει να βλέπουμε χαώδεις όλες τις καταστάσεις. Επομένως, αξίζει τον κόπο να υποσχεθούμε στον εαυτό μας ότι θα προσπαθήσουμε να το τηρήσουμε.


Αναδόμησε την σκέψη σου


Σύμφωνα με τον Ηράκλειτο, αυτό που  αναστατώνει περισσότερο τους ανθρώπους δεν είναι τα ίδια τα γεγονότα, αλλά οι σκέψεις τους για τα γεγονότα. Επομένως, το πώς σκεφτόμαστε για την εξεταστική δημιουργεί περισσότερο άγχος από την εξεταστική αυτή καθεαυτή. Αναδιαμορφώνοντας, λοιπόν, τις σκέψεις που κάνουμε μπορούμε να μειώσουμε κατά πολύ την ένταση που νιώθουμε.


Για παράδειγμα,  όταν σκέφτεσαι πως είναι αδύνατον να περάσεις όλα τα μαθήματα, είναι πολύ πιο βοηθητικό να πεις στον εαυτό σου «πράγματι, ίσως να μην μπορέσω να περάσω όλα τα μαθήματα, όμως σίγουρα μπορώ να περάσω τα περισσότερα από αυτά». Η επαναδιατύπωση αυτή κάνει αφενός δεκτό το ενδεχόμενο πως μπορεί πράγματι να κοπείς σε κάποια μαθήματα, αφετέρου, όμως, τονίζει πως έχεις τη δυνατότητα να καταφέρεις ένα υψηλό ποσοστό επιτυχίας.


Στην περίπτωση που σκέφτεσαι ότι δεν προλαβαίνεις με τίποτα να βγάλεις όλη την ύλη, μια πιο βοηθητική εναλλακτική σκέψη είναι η εξής «έχω χρόνο να διαβάσω το μεγαλύτερο κομμάτι της ύλης».


Σκοπός της αναδόμησης της σκέψης δεν είναι να γεμίσει το άτομο με ουτοπικές ιδέες που μοιάζουν αδύνατες, αλλά να το βοηθήσει να δει τα θετικά και εφικτά κομμάτια της κατάστασης.


Χαλάρωσε το σώμα σου


Πέρα από το γνωστικό κομμάτι του άγχους που είναι οι δυσλειτουργικές σκέψεις, το άγχος αποτελεί μια φυσική αντίδραση του οργανισμού μας απέναντι σε καταστάσεις που μοιάζουν απειλητικές, με κύρια έδρα το σώμα. Το σωματικό αυτό άγχος περιλαμβάνει συμπτώματα όπως τον αυξημένο καρδιακό σφιγμό, εφίδρωση, στομαχικές διαταραχές, δυσκολία στην αναπνοή, αϋπνία κτλ.


Επομένως για να μειώσει κανείς το άγχος που αισθάνεται, πρέπει να καταφύγει και σε μεθόδους που δρούν κατασταλτικά στα σωματικά συμπτώματα.


Αφιερώστε λίγα λεπτά μέσα στην ημέρα για να κάνετε βαθιές εισπνοές και αργές εκπνοές καθώς η τεχνική αυτή μειώνει κατά πολύ την υπερδιέγερση του οργανισμού και βοηθά στον πιο ομαλό ύπνο.


Διαθέστε λίγο χρόνο για τη σωματική άσκηση, έστω και μισή ώρα καθημερινά, καθώς αυτό θα σας βοηθήσει να αποβάλετε την ένταση που αισθάνεσθε. Πηγαίνετε μια βόλτα με τα πόδια ή το ποδήλατο, τρέξτε ή ακόμη και…χορέψτε! Μετά από αυτά, σίγουρα θα νιώθετε πολύ πιο ανάλαφροι, ενώ το μυαλό σας θα έχει αδειάσει από όλα αυτά που σας πιέζουν.


Σε στιγμές που νιώθετε το άγχος σας να είναι πολύ έντονο, προσπαθήστε να φέρετε στο μυαλό σας μια εικόνα που σας χαλαρώνει και να την κρατήσετε για λίγα λεπτά ζωντανή στην νοερή σας φαντασία. Είτε αυτή αφορά μια ευχάριστη προσωπική στιγμή είτε ένα όμορφο ήρεμο τοπίο (για παράδειγμα μια παραλία), θα σας βοηθήσει σίγουρα να αισθανθείτε καλύτερα.


Δε χρειάζονται, λοιπόν, πολλά πράγματα για να καταπολεμήσουμε το άγχος μας. Η εξεταστική είναι μια περίοδος πιεστική, είναι, όμως, από τις λιγότερο πιεστικές καταστάσεις που θα αντιμετωπίσει κανείς στη ζωή του συνολικά. Οργανώσου, σκέψου θετικά, ενεργοποίησε το σώμα σου, ανέπνευσε σωστά και όλα θα πάνε καλά!


Της Νικολίας Σαββοπούλου - citycampus.gr

Stephen Hawking – Tι είναι μία επιστημονική θεωρία;




Για να μιλήσει κανείς για τη φύση του Σύμπαντος και να εξετάσει ερωτήματα όπως το αν υπήρξε μία αρχή ή αν θα υπάρξει ένα τέλος, είναι απαραίτητο να διασαφηνίσει πρώτα τι είναι μία επιστημονική θεωρία.

Θα εξετάσουμε την αρκετά απλή και διαδεδομένη άποψη ότι μία θεωρία είναι ακριβώς ένα μοντέλο για το Σύμπαν (ή για κάποιο τμήμα του Σύμπαντος), μαζί με ένα σύνολο κανόνων που συσχετίζουν τις θεωρητικές ποσότητες αυτού του μοντέλου με τα δεδομένα των παρατηρήσεων. Κάθε θεωρία υπάρχει μέσα στο μυαλό μας και μόνο· δεν έχει καμία άλλη «πραγματική» ύπαρξη.

Για να είναι καλή πρέπει να ικανοποιεί δύο απαιτήσεις: να περιγράφει με ακρίβεια ένα μεγάλο σύνολο παρατηρήσεων, χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο που να περιέχει λίγα αυθαίρετα στοιχεία· επίσης, να προτείνει συγκεκριμένες προβλέψεις για τα αποτελέσματα μελλοντικών παρατηρήσεων.

Για παράδειγμα, η θεωρία του Αριστοτέλη ότι όλα τα πράγματα αποτελούνται από τέσσερα στοιχεία, τη γη, τον αέρα, τη φωτιά και το νερό, αν και απλή από την άποψη των αυθαίρετων στοιχείων που περιέχει, δεν προτείνει κάποιες συγκεκριμένες προβλέψεις.

Η θεωρία του Νεύτωνα βασίζεται σε ένα απλούστερο μοντέλο: τα σώματα έλκονται με δύναμη ανάλογη μίας ποσότητας τους που ονομάζεται μάζα και αντιστρόφως ανάλογη του τετραγώνου της μεταξύ τους απόστασης. Αν και η εν λόγω θεωρία περιέχει λίγα μόνο αυθαίρετα στοιχεία, προβλέπει με μεγάλη ακρίβεια τις κινήσεις του Ήλιου, της Σελήνης και των πλανητών.

Κάθε φυσική θεωρία είναι πάντα μία υπόθεση προσωρινή, με την έννοια ότι δεν μπορούμε ποτέ να αποδείξουμε οριστικά πως είναι σωστή. Όσες φορές και αν συμφωνήσουν τα αποτελέσματα των πειραμάτων με τις προβλέψεις της, ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι την επόμενη φορά το νέο αποτέλεσμα θα συνεχίσει να συμφωνεί μαζί της.

Αντίθετα, για να αποδείξουμε ότι μια θεωρία δεν είναι σωστή αρκεί μία και μόνο φορά ένα και μόνον αποτέλεσμα να μη συμφωνεί με τις προβλέψεις της.

Όπως τόνισε ο φιλόσοφος της επιστήμης Karl Popper, μια καλή θεωρία χαρακτηρίζεται από το ότι προτείνει έναν αριθμό προβλέψεων που μπορεί κάποτε να μη συμφωνήσουν με τα αποτελέσματα των πειραμάτων δηλαδή, μία καλή θεωρία είναι μία θεωρία διαψεύσιμη.

Κάθε φορά που γίνονται νέα πειράματα και βρίσκεται ότι συμφωνούν με τις προβλέψεις της, η θεωρία επιβιώνει και η εμπιστοσύνη μας σε αυτήν παραμένει· αν όμως κάποτε γίνει ένα νέο πείραμα που δεν συμφωνεί με τις προβλέψεις, είμαστε υποχρεωμένοι ή να εγκαταλείψουμε τη θεωρία ή να την τροποποιήσουμε ανάλογα. Έτσι τουλάχιστον υποτίθεται ότι συμβαίνει· γιατί βέβαια μπορεί κανείς να αμφισβητήσει την αξιοπιστία κάποιου πειράματος και να την αποδώσει σε αθέμιτο επιστημονικό ανταγωνισμό.

Στην πραγματικότητα, αυτό που συνήθως συμβαίνει είναι ότι δημιουργείται μια νέα θεωρία που περιέχει την προηγούμενη αλλά συμφωνεί και με τα αποτελέσματα των νέων πειραμάτων ή τα δεδομένα των νέων παρατηρήσεων.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τη θεωρία του Νεύτωνα για τη βαρύτητα. Κάποιες ακριβέστατες παρατηρήσεις του πλανήτη Ερμή αποκάλυψαν μια μικρή ασυμφωνία της κίνησης του με τις προβλέψεις της νευτώνειας θεωρίας. Η γενική θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν προέβλεπε μία κίνηση λίγο διαφορετική από τη θεωρία του Νεύτωνα. Το γεγονός ότι οι προβλέψεις του Αϊνστάιν συμφωνούσαν με τις νέες παρατηρήσεις, ενώ του Νεύτωνα όχι, συνέβαλε αποφασιστικά στην επιβεβαίωση της νέας θεωρίας.

Εντούτοις χρησιμοποιούμε ακόμη τη θεωρία του Νεύτωνα επειδή στις καταστάσεις που συνήθως αντιμετωπίζουμε, η διαφορά των προβλέψεων της από τις προβλέψεις της γενικής θεωρίας της σχετικότητας είναι πολύ μικρή. (Η θεωρία του Νεύτωνα έχει επίσης το μεγάλο πλεονέκτημα ότι είναι πολύ πιο εύχρηστη από τη θεωρία του Αϊνστάιν!)

antikleidi.com

Η παγκόσμια μάστιγα των fake news


Πολύς λόγος γίνεται το τελευταίο διάστημα για τα λεγόμενα fake news ή αλλιώς ψευδείς ειδήσεις ή τρολ ή hoaxes, με κυριότερη αφορμή την καταγγελία της Hillary Clinton, η οποία λίγο πολύ δήλωσε πως έχασε τις εκλογές εξαιτίας της διασποράς ψευδών ειδήσεων από την πλευρά του επιτελείου του Donald Trump. 

Το σημαντικό σ' αυτή την εκτίμηση είναι πως η παρ' ολίγον πλανητάρχισσα θεωρεί πως τέτοιου είδους ειδήσεις μπορούν να “ανεβάσουν” ή να “ρίξουν” κυβερνήσεις.

Η H. Clinton τόνισε στην ομιλία της στο Καπιτώλιο πως η “επιδημία των fake news μπορεί να έχει συνέπειες στον πραγματικό κόσμο” και πως είναι χρέος του πολιτικού κόσμου να βάλει τέλος στην εξάπλωσή τους.

Ήταν ο Γαλιλαίος ψεύτης;

Επί της ουσίας, οι ψευδείς ειδήσεις υπήρχαν από πάντα. Όταν ο Γαλιλαίος είπε τον 17ο αιώνα πως η Γη γυρίζει, τον κατηγόρησαν για διασπορά ψευδών ειδήσεων επειδή η άποψή του δεν ταίριαζε με αυτή του Πάπα περί της θεϊκής παντοδυναμίας. Ο Γαλιλαίος όμως είχε δίκιο και αυτό αποδείχτηκε αργότερα. Σημασία όμως έχει το γεγονός ότι στόχος του φιλοσόφου ήταν να προχωρήσει σε μια επιστημονική ανακάλυψη και όχι με δόλο να επηρεάσει το κοινωνικό γίγνεσθαι.

Πώς θα μπορούσε να φανταστεί ο Γαλιλαίος ότι όσα περισσότερα κλικ κάνεις σε ένα σάιτ, τόσα περισσότερα κέρδη μπορείς να έχεις. Το λεγόμενο clickbait - οι ειδήσεις-δόλωμα για κλικ - αποτελεί κίνητρο για ν' αποφασίσει να γράψει και να διαδώσει κάποιος μια ψεύτικη είδηση, ακριβώς επειδή είναι κάτι που θα του αποφέρει χρήματα. Έτσι, επιλέγει ένα θέμα το οποίο θα προσελκύσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη και αρχίζει να το διαδίδει στο διαδίκτυο.



Ένας δεύτερος λόγος διασποράς ψευδών ειδήσεων είναι η αναπαραγωγή μιας πληροφορίας χωρίς την εξακρίβωσή της. Αυτό αφορά περισσότερο τα μέσα ενημέρωσης, αλλά και τους χρήστες ενός κοινωνικού δικτύου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το δημοσίευμα της Washington Post, το οποίο αναδημοσιεύτηκε και στην Ελλάδα:

“Ρώσοι χάκερ εισέβαλαν στο δίκτυο ηλεκτροδότησης των ΗΠΑ”. Το άρθρο βασιζόταν σε πηγές προσκείμενες στην αμερικανική κυβέρνηση και έκανε λόγο για “χάκερ που κατάφεραν να παρεισφρήσουν σε μια εταιρεία διανομής ηλεκτρικής ενέργειας στο Βερμόντ, εξαπολύοντας μια κυβερνοεπίθεση που δεν είχε συνέπειες για τη λειτουργία της εταιρείας, αλλά αποκάλυψε ότι το σύστημα είναι τρωτό”.

H Washington Post εμπλούτιζε το αποκλειστικό της άρθρο, ενώ παράλληλα ειδικοί και άλλα μέσα ενημέρωσης άρχισαν να αμφισβητούν την εγκυρότητα του δημοσιεύματος. Μιάμιση ώρα αργότερα, η εταιρεία ηλεκτροδότησης ανακοίνωσε πως εντόπισε “κακόβουλο λογισμικό που προήλθε από ένα λάπτοπ σε ένα τμήμα και αμέσως απομονώθηκε”. Δηλαδή από τους ρώσους χάκερ που θα βύθιζαν τις ΗΠΑ στο σκοτάδι με ένα κλικ, η πραγματική είδηση μεταφέρθηκε σε ένα λάπτοπ που δεν ήταν συνδεδεμένο με το δίκτυο της εταιρείας και είχε κακόβουλο λογισμικό.

Το άρθρο της εφημερίδας αναδημοσιεύτηκε πολλές φορές, γεγονός που δείχνει πόσο εύκολα μια είδηση αναπαράγεται. Αξίζει να σημειωθεί πως σύμφωνα με έρευνα 6 στους 10 χρήστες του ίντερνετ αναδημοσιεύουν μια είδηση διαβάζοντας μόνο τον τίτλο και όχι το περιεχόμενο.

Άλλο παράδειγμα είναι η εξής ψεύτικη είδηση: “Ο γνωστός ηθοποιός Denzel Washington στηρίζει Donald Trump”. Αφότου διέψευσε το δημοσίευμα ο γνωστός ηθοποιός δήλωσε ότι “αν δε διαβάζεις εφημερίδες είσαι απληροφόρητος, αν πάλι τις διαβάζεις είσαι κακοπληροφορημένος”. Όπως τόνισε, “στο βωμό του αποκλειστικού, δε μετράει πια η αλήθεια. Μόνο ποιος θα βγάλει την είδηση πρώτος”.




Η εποχή "πέρα από την αλήθεια"

H απόφαση του οίκου Oxford Dictionaries να χρίσει λέξη της χρονιάς το “post truth”, δηλαδή έναν νεολογισμό που μεταφράζεται ως “μετά αλήθεια” ή “πέρα από την αλήθεια”, και να περιγράψει το μεταμοντέρνο φαινόμενο της γκρίζας ζώνης ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα, είναι ενδεικτική της νέας πραγματικότητας.

Το λεξικό ορίζει την μετα-αλήθεια ως το επίθετο που σχετίζεται με τις συνθήκες που κάνουν επίκληση στο συναίσθημα και παίζουν σημαντικότερο ρόλο στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης από τα αντικειμενικά γεγονότα. 

Όπως αναφέρει ο Θεόδωρος Γεωργίου, καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας, στην Εφημερίδα των Συντακτών, η μετά αλήθεια “είναι μια εντελώς ευκαιριακή εκδήλωση του πνεύματος του νεοφιλελευθερισμού” που περιλαμβάνει μερικά βασικά επιστημολογικά περιεχόμενα. Το πρώτο είναι ότι οι εισηγητές του όρου δεν γνωρίζουν τίποτε από τις σχετικές φιλοσοφικές συζητήσεις περί αλήθειας και το δεύτερο ότι πρόκειται για κατασκεύασμα της “πνευματικής βιομηχανίας” την οποία επιστρατεύει ο νεοφιλελευθερισμός όταν δεν μπορεί να ερμηνεύσει την ίδια την πραγματικότητα και επιθυμεί να την “καταργήσει”.

Τα fake news, η μετα-αλήθεια είναι λέξεις που περιγράφουν φαινόμενα και συγκεκριμένα μια μετάβαση που λαμβάνει χώρα στην εποχή μας και αφορά τη μαζική ψηφιακή κουλτούρα. Για πρώτη φορά ζούμε σε μια εποχή που η πλειοψηφία των ανθρώπων έχει πρόσβαση σε τόσα πολλά δεδομένα (εικόνες, βίντεο, εγκυκλοπαίδειες) μέσω του ίντερνετ. Μάλιστα, πέρυσι για πρώτη φορά ξεπέρασαν οι συνδέσεις στο ίντερνετ από κινητό τις συνδέσεις από σταθερά pc. Τα smartphone έχουν αλλάξει ριζικά όχι μόνο τον τρόπο επικοινωνίας των ανθρώπων αλλά και τον τρόπο πληροφόρησής τους.

Η δημοκρατία περνάει μέσα από την πληροφορία και ακόμα καλύτερα μέσα από τη διαχείρισή της. Σε ελάχιστες χώρες υπάρχει στοιχειώδης εκπαίδευση για τη χρήση τεχνολογικών μέσων, με αποτέλεσμα να έχουμε γεμίσει αυτοκίνητα τα οποία κανείς δεν ξέρει να οδηγεί, γεγονός που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια της πλειοψηφίας.

Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι το 80% των μαθητών και φοιτητών που συμμετείχαν σε έρευνα του πανεπιστημίου Stanford σχετικά με την αξιολόγηση της πληροφορίας δεν κατάφεραν να ξεχωρίσουν ένα πραγματικό άρθρο από ένα ψεύτικο, ούτε ένα δημοσιογραφικό άρθρο από ένα διαφημιστικό. Επίσης, ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι κριτήριο εγκυρότητας για τους νέους αποτελεί το μέγεθος της φωτογραφίας σε ένα άρθρο και όχι... η απουσία της πηγής του.

Ο διευθύνων σύμβουλος των New York Times, Mark Thompson, ανέφερε σε μια ομιλία του πως “το βαθύτερο ζήτημα που προκαλεί όλη αυτή την παράνοια είναι η εκ των υστέρων συνειδητοποίηση των μέσων ενημέρωσης ότι δεν κατέχουν πια την αποκλειστική αρμοδιότητα του να διαμορφώνουν και να κατευθύνουν την ειδησεογραφία”.



Δίνοντας την μάχη κατά των fake news

Η απάντηση των τεχνολογικών γιγάντων όπως το Facebook και η Google είναι η δημιουργία προγραμμάτων που θα μπορούν να “διαβάζουν” τις ψεύτικες ειδήσεις χρησιμοποιώντας αυτοματοποιημένες μεθόδους. Το Facebook είχε δεχθεί τις περισσότερες επικρίσεις για τα fake news που διαδίδονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, κάτι που οφείλεται στον τρόπο λειτουργίας του: Στη ροή του κάθε χρήστη δίνεται προτεραιότητα σε νέο περιεχόμενο που έχει προηγουμένως προκαλέσει το ενδιαφέρον άλλων χρηστών, με αποτέλεσμα να διαδίδεται με ταχύτερο ρυθμό.

Παράλληλα, υπάρχουν αρκετά σάιτ τα οποία βοηθούν το χρήστη να αναγνωρίζει τα fake news, καθώς η ταχύτητα με την οποία καταφέρνουν να γίνουν viral είναι σχεδόν τρομακτική.

Τέλος, υπάρχει πάντα και η θεωρία του Karl Popper που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως οδηγός και αναφέρει τα εξής:

Είναι εύκολο να βγουν επιβεβαιώσεις, ή επαληθεύσεις, για σχεδόν κάθε θεωρία — αν ψάχνουμε για επιβεβαιώσεις.

Κάθε γνήσιος έλεγχος μιας θεωρίας είναι μια προσπάθεια να τη διαψεύσουμε ή να την αντικρούσουμε. Οι θεωρίες που παίρνουν μεγαλύτερα "ρίσκα" είναι πιο επιδεκτικές στον έλεγχο, πιο πολύ εκτεθειμένες στη διάψευση.

Τα τεκμήρια επιβεβαίωσης μιας θεωρίας είναι αξιόλογα μόνο όταν έχουν προκύψει από έναν γνήσιο έλεγχο της θεωρίας. "Γνήσιος" σε αυτή την περίπτωση σημαίνει ότι είναι αποτέλεσμα μιας σοβαρής μεν, αποτυχημένης δε, προσπάθειας να διαψευσθεί η θεωρία...

Δανάη Μαραγκουδάκη - liberal.gr

Η σαρωτική εφηβεία της μέσης ηλικίας


Επειδή ο άνθρωπος ρέπει στην αμεριμνησία και τη νωθρότητα, συνεχώς αναβάλλει τις σοβαρές αποφάσεις του, τις βαθιές τίμιες εκτιμήσεις του, την αυτοκριτική και τους απολογισμούς του, για τότε που δε γίνεται πια να τις απωθήσει. 

Γιατί έρχεται ένας καιρός, ευτυχώς, που οι εκτιμήσεις τούτες, οι απολογισμοί, οι αυτοκριτι­κές, δεν αναβάλλονται: Δεν πάει άλλο!

Μια τέτοια κρίσιμη χρονική καμπή είναι και για τη ζωή μιας γυναίκας η μέση ηλικία. Η καμπή τού «δεν πάει άλλο», του «τώρα ή ποτέ». Για να ακολουθήσει η επι­κίνδυνη όσο και εσφαλμένη εγκατάλειψη στο «ποτέ...» Όλα συνηγορούν σ' αυτά τα επώδυνα αισθήματα. 

Τα παιδιά ενηλικιώνονται και αυτονομούνται. Φεύγουν από το σπίτι για σπουδές, για τους δικούς τους έρωτες, για τις δικές τους παρέες, χωρίς να ενδιαφέρονται για τις συμβουλές της, τη φροντίδα της, τα παράπονα της, τις απειλές της. Φεύγουν με τρόπο ήπιο ή με τρόπο εμπόλε­μο και εκρηκτικό, ανάλογα- όμως φεύγουν. 

Οι γονείς της, νεκροί ή γερασμένοι, δεν έχουν πια την ισχύ να επη­ρεάζουν μυαλό και αισθήματα όπως παλιά. Ο σύζυγος, συχνά, δεν είναι ο άντρας που ερωτεύτηκε. Δοσμένος τώρα στα δικά του μονοπάτια, μπερδεμένος στον δικό του ψυχολογικό χάρτη, έχει γίνει με τον καιρό ένας αδελ­φός, ένας συγκάτοικος, ένα παθητικό κουτί παραπό­νων, ένας αποφασισμένος αντίπαλος, ένας ξένος. 

Την εγκατέλειψε ίσως από χρόνια, είτε συναισθηματικά εί­τε και συνολικά, και τον εγκατέλειψε κι αυτή. Οι φίλοι, είτε χαμένοι σε άλλες επιλογές είτε πληκτικά δεδομένοι, δεν μπορούν να βοηθήσουν. Ζουν τα δικά τους βάσανα.
Και τότε μια γυναίκα νιώθει μόνη. Έχει μάλλον το χρόνο να το παραδεχτεί πως είναι μόνη, πως ήταν μόνη από πολύ παλιά.


Εγώ θα έλεγα πως είναι ελεύθερη, όμως εκείνη νιώθει πως είναι μόνη. Και αποτυχημένη. Και άδεια. Και κουρα­σμένη. Διότι η ελευθερία που τώρα επιτέλους — θέλει δε θέλει— της προσφέρεται, την απαλλάσσει μεν από δεκαετιών ασφυκτικά και παραμορφωτικά για την ψυ­χή καθήκοντα, αλλά τη βρίσκει απροετοίμαστη, απαίδευ­τη στο να μπορεί να αναγνωρίζει τα πραγματικά της συ­ναισθήματα. Πολύ ανίκανη να τα διαχειρίζεται. Δεν έχει μάθει άλλωστε να ασχολείται με τον εαυτό της, δεν είχε χρόνο ποτέ. 

Της τον λεηλάτησαν οι άλλοι κι εκείνη αυτονόητα τον παρέδωσε. Κοιτάει τώρα πίσω και βλέ­πει εκκρεμότητες. Ακρωτηριασμένες επιθυμίες. Ατρο­φικές απόπειρες. Προδοσίες. Σπανίως είναι ένας άλλος ο προδότης μας. 

Ο ίδιος ο εαυτός μας είναι που πρόδω­σε τον αληθινό εαυτό μας. Και τώρα, στη μέση ηλικία, αναγκάζεται να το υποπτευτεί αυτό. Να πονέσει. Να συντριβεί και να αποφασίσει τελειωτικά: 

Θα επανορ­θώσω ή θα αφεθώ στη φθορά; Θα αντλήσω από εμπειρίες, γνώση, αναγεννημένες λαχτάρες, νέα ελευθερία ή θα ακολουθήσει η καρδιά και το πνεύμα μου — τούτα τα εν δυ­νάμει αιώνια κομμάτια του είναι μου — το μαρασμό που βλέπω πάνω στο σώμα μου και μέσα στον καθρέφτη; Θα παραδοθώ στην ηδονή της τεμπελιάς, της αδράνειας και της γκρίνιας ή θα πετάξω σε ταξίδια ζωής, συναρπαστι­κά; Θα κλείσω το ημερολόγιο μου ή θα ξεφυλλίσω το τε­ράστιο βιβλίο της ζωής σε παρακάτω κεφάλαια; Θα νι­κήσει η τωρινή ευκολία της παραίτησης ή η δύσκολη προοπτική της δράσης; Το εύκολο που με τον καιρό θα γίνεται όλο και πιο επαχθές ή το δύσκολο που με τον καιρό γοητεύει και λυτρώνει; […..]

Τα χαρτάκια με τις επιθυμίες

Ο Ζίγκμουντ Φρόιντ γράφει πως Ευτυχία είναι η εκπλή­ρωση κάποιας παιδικής επιθυμίας. Γι' αυτό ο πλούτος δίνει τόσο ελάχιστη ευτυχία. Το χρήμα δεν είναι επιθυ­μία της παιδικής ηλικίας.
Σε μια ομάδα ατόμων πάνω από σαράντα χρόνων έδωσα αυτήν ακριβώς την ερώτηση και ζήτησα να θυ­μηθούν τον παλιό, παιδικό, νεανικό κόσμο τους και να μου απαντήσουν γραπτά και ανυπόγραφα. Κανένα πρέ­πει, καμιά εικόνα τους να μην επηρεάσει δηλαδή ένα τόσο σημαντικό και ευαίσθητο ταξίδι στην ενδοσκόπη­ση. Ελάχιστοι απάντησαν πως είχαν πραγματώσει το παι­δικό όνειρο τους. Κι όμως! Ήταν τόσο απλά και εφικτά τα περισσότερα από εκείνα τα παιδικά όνειρα που μου έγραψαν στα χαρτάκια: Ήθελα να γίνω δάσκαλος. Για­τρός. Νοσοκόμα. Πιλότος. Ιεραπόστολος. Μαμά. Τα κρά­τησα και τα έβαλα στο συρτάρι μου, σ' ένα φάκελο που γράφει απ' έξω: Τα χαρτάκια με τις επιθυμίες. Τα κοιτώ με θλίψη, με νοσταλγία, και ξαναθυμάμαι την κουβέντα του Τσέχωφ: «Θεέ μου, πόσο κοντά απ' την ευτυχία περ­νάει ο άνθρωπος...» Ακόμα, ο ίδιος ο Φρόιντ είπε: «Πάει καιρός που ανακάλυψα ότι χρειάζεται απλώς λίγο θάρ­ρος για να εκπληρωθούν επιθυμίες, θεωρούμενες μέχρι τότε ανέφικτες».
Λίγο θάρρος! Το έχουμε πει και θα το ξαναπούμε: Καλοσύνη χωρίς δύναμη δεν είναι καλοσύνη. Όποιος φοβάται ζει μισή ζωή.

Ο λόγος όμως που έβαλα την ομάδα να μου γράψει τις παλιές επιθυμίες της δεν ήταν για να τους στενοχω­ρήσω. Να συγκρίνουν αυτό που τώρα έχουν μ' εκείνο που τότε ήθελαν, και να απογοητευτούν. Ο λόγος μου ήταν πιο υγιής και ζωηρός από την αυτοκριτική, την αυτομομφή και τη στάσιμη πίκρα. Ήθελα να σκεφτούν μό­νοι τους πως ίσως υπάρχει καιρός. Ειδικά τώρα, σ' αυτή την ηλικία που, επιμένω, είναι επίσης μια ηλικία απε­λευθέρωσης —γι' αυτό άλλωστε οι άνθρωποι τρομάζουν τόσο απ' αυτήν —, μπορούν να επανορθώσουν κάτι απέ­ναντι στον παραπονεμένο, θυμωμένο, αυθεντικό τους εαυτό που κακοποίησαν. Να προσπαθήσουν τώρα να κάνουν κάτι από εκείνο που τότε επιθυμούσαν. Κι αν όχι ακριβώς εκείνο, κάτι παραπλήσιο, συγγενικό, που θα ξεδιψάσει την περιφρονημένη λαχτάρα και θα δώσει χαρά και δύναμη. Χαρά που είναι η γεύση του Παρα­δείσου.


[……] Αν σε ηλικία ώριμη και δύσκολη, μια γυναίκα —αλλά και άντρας, γιατί, ως γνωστόν, η κλιμακτήριος αφορά και στα δύο φύλα, μόνο που οι άντρες κρύβουν πιο συ­στηματικά και πιο νοσογόνα τα αισθήματα τους και δεν τα μαθαίνουμε - συνεχίζει να υποφέρει επί χρόνια με τα κλασικά συμπτώματα της δυσθυμίας, της κατάθλι­ψης, της παραίτησης, των ψυχοσωματικών, της υστερίας, κι όλα όσα χαρακτηρίζουν την κλιμακτήριο, είναι επει­δή, ξανά, κάτι αρνείται να κάνει για τον εαυτό της σω­στά. Θάβει ξανά τη νέα, μεγάλη της ευκαιρία. Είναι που δεν αξιοποιεί τη νέα πρόταση για ζωή αληθινή, ζωή δι­κή της, του πεπρωμένου της, και αυτοπροδίδεται πάλι. Ο εαυτός της, έστω και αργότερα, έστω και μέσα σε γκρί­ζο σκηνικό, την καλεί σπαραχτικά να συμφιλιωθούν, να συνομιλήσουν, να ενωθούν, να υπερβούν τον χρόνιο δι­χασμό που τους τυράννησε.

Είναι υπεύθυνη για το πώς θα ανταποκριθεί στην κλή­ση, πολύ περισσότερο υπεύθυνη από τότε, κατά τη φουρ­τουνιασμένη της, ερωτευμένη, άπειρη, καταπιεσμένη από γονείς, νιότη. Και το ξέρει. Γι' αυτό θυμώνει, πικραίνε­ται, απελπίζεται και το ρίχνει στις διάφορες επιφανεια­κές φυγές: στα χαρτιά, στο φαγητό, στα ψώνια, στο άψυ­χο σεξ, στις γελοίες προσωρινές ερωτοδουλειές, στις πλαστικές εγχειρίσεις, στο κουτσομπολιό. Όμως το να φεύγεις απ' τον εαυτό σου είναι προσπάθεια μάταιη. Όσο του φεύγεις τόσο εκείνος σε αλυσοδένει και σε τραβάει με βία πίσω. Όλο και πιο θυμωμένος.

Και πάλι εσύ αποφασίζεις. Σε όλα και για όλα αποφασίζεις εσύ. Ακόμα και για το θάνατο σου εσύ αποφα­σίζεις, υποστηρίζουν κάποιες αρχαίες διδασκαλίες. Και ο θάνατος είναι πολλών ειδών. Για να θυμηθούμε εκεί­νο το εύστοχο: «Πέθανε στα είκοσι του και τον έθαψαν στα ογδόντα πέντε του».


Τα αποσπάσματα προέρχονται από το βιβλίο της Μάρως Βαμβουνάκη «Ο Παλιάτσος και η Άνιμα», εκδόσεις Ψυχογιός

taenoikwkaiendimw.blogspot.gr