Τι προκαλεί μια κρίση πανικού;

Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που διαιωνίζουν τον... πανικό, άγχος ψυχολογικοί παράγοντες (φόβος ασθένειας, καταστροφικές σκέψεις, φόβος απώλειας ελέγχου, αυτοεκτίμησης, κατάχρηση αλκοόλ, ναρκωτικών, κοινωνικοί παράγοντες (ανεργία, οικονομική αδυναμία, κοινωνική μόνωση, σωματικοί χαράγοντες όπως κακή κατάσταση υγείας, χρόνιος πόνος).

Υπεραερισμός. Είναι ένας εκλυτικός παράγοντας, όπως έχει ήδη περιγραφεί. Η υπερπνοια/υπεραερισμός οδηγεί στο να ακολουθώ έναν φαύλο κύκλο που έχει ως εξής:

Υπερπνοια/υπεραερισμός -> Σωματικά συμπτώματα (ίλιγγος, ζαλάδα, μούδιασμα) -» παρερμηνεία ως πιθανό καρδιακό/ εγκεφαλικό επεισόδιο -> κρίση πανικού (συμπτώματα ταχυκαρδίας, λιποθυμία κ,λπ. -> αύξηση ρυθμού της αναπνοής -> υπεραερισμός.

Η λήψη αλκοόλ προκαλεί κάποια ανακούφιση. άρα ενέχει τον κίνδυνο του εθισμού.

Η ζωή κάποιου μπορεί να αλλάξει μετά από μία σειρά κρίσεων πανικού, γιατί αρχίζει να αποφεύγει καταστάσεις, πρόσωπα και μέρη τα οποία έχει συνδέσει με τις κρίσεις πανικού, ενώ παράλληλα αισθάνεται ότι η ποιότητα ζωής του έχει αλλάξει.

Οι κρίσεις πανικού, όπως και οι άλλες αγχώδεις διαταραχές, μπορούν να θεραπευτούν και δεν υπάρχει κανένας λόγος ένας άνθρωπος να υποφέρει χρόνια από αυτές, πιστεύοντας ότι θα φύγουν από μόνες τους ή θα καταφέρει να τις καταπολεμήσει μόνος του.

Πολύ καλά αποτελέσματα μπορεί επίσης να έχουν διάφορα είδη ψυχοθεραπείας. Ιδιαίτερα αποτελεσματικός έχει αποδειχτεί ο συνδυασμός φαρμακευτικής αγωγής με ψυχοθεραπεία.Οι συμπεριφοριστικές-γνωσιακές ψυχοθεραπείες αποσκοπούν στο να βοηθήσουν τον άνθρωπο που πάσχει από κρίσεις πανικού να αναγνωρίσει και να αποδυναμώσει τις αρνητικές σκέψεις και συμπεριφορές που προκαλούν και κλιμακώνουν το αίσθημα του φόβου και του πανικού. Εστιάζουν στο να μάθει να χαλαρώνει, να ελέγχει τα συμπτώματα, αλλά και να αντιμετωπίζει τις καταστάσεις στις οποίες φοβάται ότι θα πάθει κρίση χωρίς να τις αποφεύγει.

Παρ'όλη την ψυχιατρική βοήθεια που παρέχουν τα φάρμακα κυρίως για ανακούφιση των συμπτωμάτων, μακροπρόθεσμα επιβάλλεται να συμπεριληφθεί μια ψυχοθεραπευτική γραμμή που θα καταπολεμήσει τις αιτίες του άγχους και θα βοηθήσει το άτομο να ξαναγίνει λειτουργικό και να διαχειρίζεται το άγχος του μόνο του. Σταδιακά, στόχος είναι τα φάρμακα να μειωθούν μέχρι να μπορέσει ο άνθρωπος να ξαναζήσει χωρίς φόβο.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Τί αποκαλύπτει ο καφές για το μυαλό μας;

Το ονομαζόμενο «δύσκολο πρόβλημα» (hard problem) της νευροεπιστήμης, της νευροχημείας και της πειραματικής ψυχολογίας, έρχεται τώρα να λύσει ο... καφές. 

Ο χαρακτήρας των ανθρώπων και οι διαφωνίες μεταξύ τους αναλύονται «διαβάζοντας» τον καφέ που πίνουν -ενίοτε και το τσάι- όχι στο φλυτζάνι, αλλά στο μυαλό.    

Ο David Berman, καθηγητής στο Trinity College του Δουβλίνου, ξεκινώντας από τη φιλοσοφία –μάλιστα, από την φιλοσοφία– εξέτασε τις αντιδράσεις και την προσωπικότητα των ανθρώπων ανάλογα με το τί είδους καφέ πίνουν, ή αν προτιμούν το τσάι. Μεταξύ του καφέ και του τσαγιού η διάκριση ήταν απλή: Το τσάι περιέχει πολλές ουσίες και αρώματα και γι’ αυτό «συνθέτει», έτσι και η προσωπικότητα αυτού που το προτιμάει τείνει προς την σύνθεση εννοιών και αντιλήψεων. Ο καφές όμως, και μάλιστα το είδος του, δημιουργεί «σύνορα» μεταξύ σώματος και πνεύματος αλλά και μεταξύ των ανθρώπων.

Με περιεκτικότητα 0,5% της ουσίας καφεόλης, ο «πραγματικός» καφές χωρίζεται σε δύο κατηγορίες –τον ελαφρύ αρωματικό και τον βαρύ πικρό. Ο καθένας τους περιέχει διαφορετικά ένζυμα και πρωτεΐνες και οι άνθρωποι που προτιμούν τον έναν ή τον άλλον... απλώς είναι διαφορετικοί! Ο καφές, αντίθετα από το τσάι, δεν ενώνει, αλλά χωρίζει.

Σύμφωνα με την έρευνα, είμαστε ή το ένα, ή το άλλο. ΄Η προτιμάμε τον ελαφρύ αρωματικό καφέ ή τον βαρύ και πικρό. Και αυτές οι δύο κατηγορίες ανθρώπων είναι διαφορετικές μεταξύ τους, δεν κατανοούν η μία την άλλη και διαφωνούν σε βασικά πράγματα στην ζωή. Το ποιός από τους δύο «τύπους» είμαστε, λέει πολλά για το πως αντιλαμβάνεται την ζωή το μυαλό μας.

Επιστημονικά, αυτό εξηγείται. Τα «πράγματα», όπως και οι γλώσσες, έχουν την δυνατότητα να αλλάζουν το πως αντιλαμβάνεται κανείς τον κόσμο. Αυτό είναι το φαινόμενο «top-down processing», ο τρόπος επεξεργασίας των πραγμάτων στο μυαλό μας, ο τρόπος με τον οποίο οι αισθήσεις δημιουργούν την συνείδηση που έχουμε για τα πράγματα γύρω μας, αλλά και το μεγάλο πρόβλημα της νευροχημείας και της πειραματικής ψυχολογίας.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Μουχλιασμένες τροφές: Αν κόψετε την μούχλα, είναι ασφαλείς για κατανάλωση;

Σε όλους μας έχει συμβεί να δούμε πως κάτι έχει μουχλιάσει (φρούτα, αλλαντικά, ψωμί κλπ) και να νιώθουμε ότι η μόνη λύση είναι να το πετάξουμε ολόκληρο στα σκουπίδια.

Η δρ Ailsa Hocking από τον οργανισμό “CSIRO Food and Nutritional Sciences” εξηγεί τι ακριβώς πρέπει να γνωρίζουμε σχετικά με την μούχλα στις τροφές.

Το σκληρό τυρί είναι ένα από τα λίγα τρόφιμα όπου μπορείτε να κόψετε την μούχλα και να το καταναλώσετε με ασφάλεια. Η χαμηλή του περιεκτικότητα σε υγρασία και η πυκνή του δομή σημαίνει ότι μούχλα επιβιώνει συνήθως μόνο στην επιφάνεια, αντί να εξαπλώνεται μέσα στο τυρί.

Αλλά πολλά άλλα τρόφιμα, συμπεριλαμβανομένου του μουχλιασμένου ψωμιού, είναι καλύτερα να τα πετάμε. Όχι μόνο μπορεί η μούχλα να επεκτείνεται πέραν των περιοχών που μπορείτε να δείτε, αλλά αν ένα τρόφιμο, όπως το γιαούρτι, είναι αρκετών ημερών για να έχει μουχλιάσει, μπορεί επίσης να έχει αναπτύξει επιβλαβή βακτήρια που μπορούν να προκαλέσουν μια κρίση διάρροιας.

Σε γενικές γραμμές, όσο περισσότερη υγρασία έχει μια τροφή, τόσο πιο επικίνδυνη είναι προς κατανάλωση, εφόσον έχει μουχλιάσει.

Τροφές όπως τα μαγειρευτά κατσαρόλας, τα μαλακά φρούτα, τα λαχανικά και τα μαλακά τυριά μπορεί να έχουν μούχλα που αυξάνεται κάτω από την επιφάνειά τους.

Ο ίδιος κανόνας ισχύει και για τα πορώδη τρόφιμα, όπως το ψωμί και τα κέικ που έχουν μουχλιάσει. Όλα αυτά τα τρόφιμα πρέπει να πετιούνται αμέσως αν εντοπίσετε μούχλα στην επιφάνεια.

Πετάξτε στα σκουπίδια τις παρακάτω τροφές, αν έχουν μουχλιάσει:

-Luncheon meat, μπέικον και χοτ-ντογκ

-Γιαούρτι, ξινή κρέμα και μαλακό τυρί

-Μαλακά φρούτα και λαχανικά

-Ψωμί και αρτοσκευάσματα

-Φυστικοβούτυρο, ξηροί καρποί και όσπρια

-Μαρμελάδες και ζελέ

Αυτές οι τροφές μπορούν να διασωθούν:

-Σκληρό σαλάμι: Απλά κόψτε την μούχλα από την επιφάνεια

-Σκληρό τυρί: Κόψτε τουλάχιστον 2 εκατοστά γύρω και κάτω από την μούχλα. Μην αφήνετε το μαχαίρι αγγίξει την μούχλα.

-Τα σκληρά φρούτα και λαχανικά: Οι μικρές κηλίδες μούχλας μπορούν απλά να αποκοπούν.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Τα πάντα βρίσκονται στην παλάμη του χεριού σας - Πιέστε αυτά τα σημεία για οποιονδήποτε πόνο!

Κάποιες μέρες μπορεί να νιώθετε σαν να έχετε όλο τον κόσμο στην παλάμη του χεριού σας. Αυτό ίσως είναι λίγο ''τραβηγμένο'', αλλά μπορούμε να πούμε ότι έχετε τον εαυτό σας στην παλάμη του χεριού σας. 

Ορισμένα σημεία πίεσης στα χέρια σας μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση του πόνου σε άλλα μέρη του σώματος. Να τι πρέπει να κάνετε:

Πιέστε τον αντίχειρα στην κατάλληλη περιοχή του χεριού σας για 5 δευτερόλεπτα.

Απελευθερώστε τον αντίχειρα για 3 δευτερόλεπτα.

Πιέστε ξανά.

Επαναλάβετε για αρκετά λεπτά.

Επαναλάβετε αρκετές φορές την ημέρα.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Τι χρώμα έχει η ημερομηνία που γεννήθηκες; Δες τι σημαίνει για το χαρακτήρα σου

Όλοι γνωρίζουμε ότι η ημέρα της γέννησής μας, μας δίνει και το ζώδιό μας ή ακόμη και τον γενέθλιο αριθμό μας. 

Αυτό όμως που ίσως δεν γνωρίζετε είναι ότι τα γενέθλιά έχουν το δικό τους... χρώμα. 

Καλά διαβάσατε. Η ημερομηνία γέννησης αντιστοιχεί σε ένα χρώμα, το οποίο με τη σειρά του αποκαλύπτει πολλά πράγματα σχετικά με τον χαρακτήρα ή τα χαρίσματα, αλλά ακόμη και τις... παραξενιές μας. 

Αποκαλύπτει επίσης αρκετά πράγματα και για τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε τον έρωτα. 

Υπάρχουν λοιπόν τα χρώματα που αντιστοιχούν στην ημέρα γενεθλίων. Είναι εντυπωσιακό πως όσες έχουν γεννηθεί 21 Μαρτίου, 23 Σεπτεμβρίου και 22 Δεκεμβρίου έχουν το προνόμιο να ανήκουν σε μοναδικά χρώματα.

Βρες την ημερομηνία γέννησής σου στον πίνακα που ακολουθεί, και δες τι σημαίνει αυτό για το χαρακτήρα σου.

23 Δεκεμβρίου με 1 Ιανουαρίου – Κόκκινο

2 Ιανουαρίου με 11 Ιανουαρίου – Πορτοκαλί

12 Ιανουαρίου με 24 Ιανουαρίου – Κίτρινο

25 Ιανουαρίου με 3 Φλεβάρη – Ροζ

4 Φλεβάρη με 8 Φλεβάρη – Μπλε

9 Φλεβάρη με 18 Φλεβάρη – Πράσινο

18 Φλεβάρη με 28 Φλεβάρη – Καφέ

1 Μαρτίου με 10 Μαρτίου – Aqua

11 Μαρτίου με 20 Μαρτίου – Lime

21 Μαρτίου – Μαύρο

22 Μαρτίου με 31 Μαρτίου – Μοβ

1 Απριλίου με 10 Απριλίου – Navy

11 Απριλίου με 20 Απριλίου – Ασημί

21 Απριλίου με 30 Απριλίου – Λευκό

1 Μαΐου με 14 Μαΐου – Μπλε

15 Μαΐου με 24 Μαΐου – Χρυσό

25 Μαΐου με 3 Ιουνίου – Κρεμ

4 Ιουνίου με 13 Ιουνίου – Γκρι

14 Ιουνίου με 23 Ιουνίου – Καστανό

24 Ιουνίου – Γκρι

25 Ιουνίου με 4 Ιουλίου – Κόκκινο

5 Ιουλίου με 14 Ιουλίου – Πορτοκαλί

15 Ιουλίου με 25 Ιουλίου – Κίτρινο

26 Ιουλίου με 4 Αυγούστου – Ροζ

5 Αυγούστου με 13 Αυγούστου – Μπλε

14 Αυγούστου με 23 Αυγούστου – Πράσινο

24 Αυγούστου με 2 Σεπτεμβρίου – Καφέ

3 Σεπτεμβρίου με 12 Σεπτεμβρίου – Aqua

13 Σεπτεμβρίου με 22 Σεπτεμβρίου – Lime

23 Σεπτεμβρίου – Λαδί

24 Σεπτεμβρίου με 3 Οκτωβρίου – Μοβ

4 Οκτωβρίου με 13 Οκτωβρίου – Navy

14 Οκτωβρίου με 23 Οκτωβρίου – Ασημί

24 Οκτωβρίου με 11 Νοεμβρίου – Λευκό

12 Νοεμβρίου με 21 Νοεμβρίου – Χρυσό

22 Νοεμβρίου με 1 Δεκεμβρίου – Κρεμ

2 Δεκεμβρίου με 11 Δεκεμβρίου – Γκρι

12 Δεκεμβρίου με 21 Δεκεμβρίου – Καστανό

22 Δεκεμβρίου – Βεραμάν (μπλε πράσινο)

Δες εδώ τι σημαίνει το κάθε χρώμα:

Κόκκινο: Ιδιαίτερα αγαπητός τύπος. Είσαι επιλεκτική αλλά και διαρκώς ερωτευμένη. Σου αρέσει να σε αγαπούν. Φρέσκια και πρόσχαρη, μπορείς να γίνεις πολύ κυκλοθυμική κάποιες φορές. 

Κρεμ: Ανταγωνιστική αλλά και αθλητικός τύπος. Δεν σου αρέσει να χάνεις, πάντα είσαι όμως πρόσχαρη. Άτομο εμπιστοσύνης και πολύ εξωστρεφής. Επιλέγεις την αγάπη προσεκτικά και δεν ερωτεύεσαι εύκολα. 

Βεραμάν: Σε ενδιαφέρει κυρίως η εξωτερική εμφάνιση και έχεις πολύ υψηλές απαιτήσεις από το σύντροφό σου. Σκέφτεσαι πολύ πριν πάρεις κάποια απόφαση και αποφεύγεις χαζά λάθη. 

Γκρι: Ελκυστική και δραστήρια. Δεν κρύβεις τα συναισθήματά σου και εκφράζεις πάντα ό,τι κι αν έχεις μέσα σου. Μπορείς όμως να γίνει αρκετά εγωίστρια κάποιες φορές. 

Πράσινο: Τα πας καλά με άγνωστους ανθρώπους. Δεν είσαι ντροπαλή, αλλά καμιά φορά μπορείς να πληγώσεις τους άλλους με τα λόγια σου. Σου αρέσει να νιώθεις πως σε αγαπούν. 

Χρυσό: Έχεις πολύ καλή αίσθηση του τι είναι σωστό και τι λάθος. Είσαι πρόσχαρη και εξωστρεφής. Σου είναι δύσκολο να βρεις τον κατάλληλο για εσένα, αλλά όταν βρεις το σωστό πρόσωπο, δεν θα ερωτευτείς ξανά για πολύ καιρό. 

Ροζ: Κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς σε όλους τους τομείς της ζωής σου και σου αρέσει να βοηθάς και να νοιάζεσαι για τους άλλους. Αλλά δεν είσαι από τα κορίτσια που ικανοποιούνται εύκολα. 

Κίτρινο: Είσαι γλυκιά και αθώα και μπορείς να είσαι άτομο εμπιστοσύνης. Συχνά είσαι αυτή που έχει το πάνω χέρι σε μια σχέση. Παίρνεις καλές αποφάσεις και σωστές επιλογές στην κατάλληλη στιγμή. 

Καστανό: Είσαι έξυπνη και ξέρεις τι είναι σωστό. Θέλεις να ελέγχεις τα πράγματα ώστε να εξελίσσονται όπως τα επιθυμείς, κάτι που μπορεί να προκαλέσει προβλήματα, ειδικά όταν δεν σκέφτεσαι τα συναισθήματα των άλλων. 

Πορτοκαλί: Είσαι πραγματικά υπεύθυνη για τις πράξεις σου και ξέρεις να συμπεριφέρεσαι στους ανθρώπους. Έχεις πάντα στόχους που πρέπει να πιάσεις και είσαι πολύ ανταγωνιστική. Όταν πρόκειται για φιλία, είναι δύσκολο να εμπιστευτείς κάποιον, αλλά αν βρεις τον κατάλληλο φίλο, τον εμπιστεύεσαι για πάντα. 

Μοβ: Είσαι μυστηριώδης, ποτέ όμως εγωίστρια και πάντα ενδιαφέρεσαι για νέα πράγματα. Η μέρα σου μπορεί να είναι καλή ή κακή ανάλογα με τη διάθεσή σου. Είσαι δημοφιλής στην παρέα, αλλά πολλές φορές συμπεριφέρεσαι χαζά και ξεχνάς πράγματα εύκολα. 

Lime: Είσαι πράος άνθρωπος, αλλά εύκολα μπορείς να αγχωθείς υπερβολικά. Ζηλεύεις εύκολα και παραπονιέσαι για το παραμικρό. 

Ασημί: Έχεις ζωηρή φαντασία και γενικά είσαι ντροπαλή, αλλά χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα δοκίμαζες νέα πράγματα. Σου αρέσουν οι προκλήσεις και μπορείς να μάθεις νέα πράγματα πολύ εύκολα. Ο έρωτας της ζωής σου είναι δύσκολος και σε μπερδεύει. 

Μαύρο: Σου αρέσει να δέχεσαι προκλήσεις και είσαι πολύ θαρραλέα. Παρόλα αυτά δεν σου αρέσουν οι αλλαγές στη ζωή σου και όταν πάρεις μια απόφαση, την κρατάς για πολύ καιρό. 

Λαδί: Είσαι ζεστός και φωτεινός άνθρωπος. Τα πηγαίνεις πολύ καλά με τους φίλους και την οικογένεια. Δεν σου αρέσει η βία και ξέρεις τι είναι σωστό και τι λάθος. Είσαι ευγενική και πρόσχαρη και δεν φθονείς εύκολα τους άλλους. 

Καφέ: Είσαι πολύ δραστήρια και αθλητική. Είναι δύσκολο να σε προσεγγίσουν, να έρθουν κοντά σου, αλλά από την άλλη μπορείς να ερωτευτείς πολύ εύκολα. Όταν καταλάβεις πως δεν μπορείς να έχεις κάτι, τα παρατάς εύκολα και ξεχνάς γρήγορα. 

Μπλε: Έχεις χαμηλή αυτοπεποίηθηση και είσαι πολύ επιλεκτική. Είσαι καλλιτεχνική φύση και σου αρέσει να ερωτεύεσαι, αλλά συχνά αγαπάς με το μυαλό και όχι με την καρδιά σου. 

Navy: Είσαι πολύ γοητευτική και λατρεύεις τη ζωή. Τα συναισθήματά σου είναι έντονα κάθετι γύρω σου και αυτό σου αποσπά εύκολα την προσοχή. Αν θυμώσεις με κάποιον είναι πολύ δύσκολο να τον συγχωρέσεις. 

Λευκό: Έχεις όνειρα και στόχους στη ζωή σου. Ζηλεύεις εύκολα και μερικές φορές έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου. Πολλές φορές οι γύρω σου σε βλέπουν με δέος. 

Aqua: Τα συναισθήματά σου αλλάζουν ξαφνικά και εύκολα. Είσαι ειλικρινής, αλλά πιστεύεις πολύ εύκολα τους άλλου. Είναι δύσκολο να βρεις τη σωστή αγάπη και ακόμη πιο εύκολο να χαθείς στην αγάπη, πράγμα που μπορεί να σε πληγώσει.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Αναρωτηθήκατε ποτέ πώς γεννιούνται οι μέλισσες; (Video)

Αναρωτηθήκατε ποτέ πώς γεννιούνται οι μέλισσες; Θα πρέπει να δείτε αυτό το εντυπωσιακά ανατριχιαστικό βίντεο από γυαλιστερές κάμπιες που μεταμορφώνονται στις χνουδωτές μέλισσες που γνωρίζουμε και αγαπάμε.

Ο φωτογράφος Anand Varma τράβηξε την ταινία ως ένα μέρος ενός project για τις μέλισσες για το τεύχος Μαΐου του περιοδικού National Geographic.

Για να φτάσει κοντά στις κάμπιες, ο Varma πήρε σφραγισμένα κελιά επώασης – εκεί όπου ανατρέφονται οι κάμπιες – από μία κυψέλη και τα τοποθέτησε σε μία θερμοκοιτίδα στο εργαστήριο του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια. Στη συνέχεια, τοποθέτησε μια κάμερα που θα φωτογράφιζε ένα μέρος της κυψέλης για μία εβδομάδα κάθε φορά. Χρειάστηκαν έξι εβδομάδες για να δημιουργήσει την time-lapse εικόνα που θα δείτε στο βίντεο.

Ένιωσε μαγεμένος από «αυτή την τρελή μεταμόρφωση, από μία άσχημη κάμπια σε ένα “τρελό” έντομο,» όπως δήλωσε στο National Geographic. Είναι εύκολο να δούμε τον λόγο.

Ανακαλύπτω

Η ιστορία των Σταυροφοριών

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών οι Σταυροφορίες έχουν γίνει μια από τις πιο δυναμικές περιοχές ιστορικής έρευνας. Για ποιο λόγο ξεκίνησαν; 

Ποια ήταν τα κίνητρα; Πόσο διήρκεσαν και τι αποτελέσματα είχαν; Τα ερωτήματα είναι πολλά και τα ιστορικά γεγονότα που πλαισιώνουν αυτή την «ιδιόμορφη»περίοδο ακόμα περισσότερα.

Η καταπάτηση των Αγίων Τόπων από τους Μουσουλμάνους  Σελτζούκους Τούρκους το 1078, ήταν η αφορμή της πρώτης Σταυροφορίας. Οι Σελτζούκοι απαγόρευαν την είσοδο στους προσκυνητές των χριστιανικών εθνών της Δύσης, γεγονός που τελικά δεν έμεινε ατιμώρητο. Οι κίνδυνοι ήταν πολλοί σε κάθε προσπάθεια προσέγγισης των Αγίων Τόπων από τους πιστούς με αποτέλεσμα να ξεκινήσει η μεγαλύτερη αιματοχυσία στα χρόνια του Μεσαίωνα που διήρκεσε 200 χρόνια.

Το συμβούλιο της Clermont και η άφιξη του πάπα Ουρβανού ΙΙ. Πίνακας από την Bibliothèque Nationale / Bridgeman Images

Το «παρασκήνιο» πριν από την έναρξη των Σταυροφοριών

Μέχρι το τέλος του 11ου αιώνα, η Δυτική Ευρώπη είχε αναδειχθεί ως μια σημαντική δύναμη, αν και υστερούσε από άλλους πολιτισμούς της Μεσογείου, δηλαδή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, της Ισλαμικής αυτοκρατορίας της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Το Βυζάντιο όμως, έχανε σημαντικό έδαφος με την εισβολή των Σελτζούκων Τούρκων, οι οποίοι νίκησαν το βυζαντινό στρατό στη μάχη του Μαντζικέρτ το 1071. Μετά από χρόνια χάους και εμφυλίου πολέμου την γενική αρχηγεία του βυζαντινού θρόνου κατέλαβε το 1081 ο Αλέξιος Κομνηνός, γνωστός στην ιστορία ως Αυτοκράτορας Αλέξιος Α”.  Το 1095 ο Αλέξιος έστειλε απεσταλμένους στον πάπα Ουρβανό ΙΙ ζητώντας μισθοφορικά στρατεύματα από τη Δύση για να βοηθήσει στην αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής. Αν και οι σχέσεις μεταξύ Χριστιανών στην Ανατολή και τη Δύση ήταν τεταμένες για μεγάλο διάστημα, το αίτημα του Αλέξιου ήρθε σε μια στιγμή που η κατάσταση έδειχνε ότι βελτιωνόταν.

Τον Νοέμβριο του 1095, στο Συμβούλιο της Κλερμόντ στη νότια Γαλλία, ο Πάπας κάλεσε τους Δυτικούς Χριστιανούς να πάρουν τα όπλα, προκειμένου να βοηθήσουν τους Βυζαντινούς στην ανακατάληψη των Αγίων Τόπων από τον μουσουλμανικό έλεγχο. Ο πάπας συνάντησε μεγάλη ανταπόκριση τόσο από τα χαμηλότερα στρώματα της στρατιωτικής ελίτ (που θα διαμόρφωνε μια νέα τάξη ιπποτών), όσο και από απλούς πολίτες που ήταν αποφασισμένοι να φορέσουν την στολή με τον κόκκινο σταυρό.

Η πρώτη Σταυροφορία (1096-1099)

Τέσσερις στρατιές Σταυροφόρων σχηματίστηκαν από τα στρατεύματα διαφόρων περιοχών της Δυτικής Ευρώπης, με επικεφαλής τον Ρεϋμόνδο του Σαιν Ζιλ,τον Γοδεφρείδο του Μπουιγιόν, τον Ούγο του Βερμαντουά και τον Βοϊμόνδο Α” της Αντιόχειας, που είχαν τοποθετηθεί με σκοπό να αναχωρήσουν για το Βυζάντιο, τον Αύγουστο του 1096.

Μια λιγότερο οργανωμένη ομάδα ιπποτών γνωστή ως «Σταυροφορία του Λαού» δημιουργήθηκε ύστερα από εντολή ενός δημοφιλούς ιεροκήρυκα, που έγινε γνωστός ως  «Πέτρος ο Ερημίτης». Η Σταυροφόροι του Λαού έδρασαν βίαια περνώντας μέσα από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία σκορπώντας το θάνατο και παραβλέποντας τις εντολές του Αλέξιου που ζητούσε να περιμένουν και τους υπόλοιπους Σταυροφόρους που θα περνούσαν τον Βόσπορο στις αρχές Αυγούστου.

Στην πρώτη μεγάλη σύγκρουση μεταξύ Σταυροφόρων και Μουσουλμάνων, οι τουρκικές δυνάμεις συνθλίβονται από την εισβολή των Ευρωπαίων στην Απάμεια την Κιβωτό. Μια άλλη ομάδα Σταυροφόρων, με επικεφαλής τον περιβόητο κόμη  Emicho, πραγματοποίησε μια σειρά από σφαγές  Εβραίων σε διάφορες πόλεις στη Ρηνανία το 1096, προκαλώντας οργή και μια σοβαρή κρίση στις σχέσεις Εβραίων και Χριστιανών.

Όταν οι τέσσερις κύριες στρατιές των Σταυροφόρων έφτασαν  στην Κωνσταντινούπολη, ο Αλέξιος επέμεινε ότι οι επικεφαλής  του έπρεπε δώσουν όρκο πίστης σ “αυτόν και να αναγνωρίσουν την εξουσία του πάνω σε οποιαδήποτε γη ανέκτησε από τους Τούρκους, καθώς και οποιοδήποτε άλλο έδαφος θα μπορούσε να κατακτήσει.

Ο μόνος που αντέδρασε ήταν ο Βοϊμόνδος. Τον Μάιο του 1097, οι Σταυροφόροι και οι βυζαντινοί τους σύμμαχοι επιτέθηκαν στη Νικαία (σημερινό Iznik, Τουρκία), την πρωτεύουσα των Σελτζούκων στην Ανατολία. Η πόλη παραδόθηκε στα τέλη Ιουνίου.

Παρά την επιδείνωση των σχέσεων μεταξύ των Σταυροφόρων και των Βυζαντινών ηγετών, οι ενωμένες τους δυνάμεις συνέχισαν την επέλαση στην Ανατολία, καταλαμβάνοντας την μεγάλη συριακή πόλη της Αντιόχειας, τον Ιούνιο του 1098.

Μετά από εσωτερικές διαμάχες για τον έλεγχο της Αντιοχείας, οι Σταυροφόροι άρχισαν την πορεία τους προς την Ιερουσαλήμ, που τότε είχε καταληφθεί από το αιγυπτιακό χαλιφάτο των Φατμιδών. Αυτοί ως Σιίτες μουσουλμάνοι ήταν εχθροί των Σουνιτών Σελτζούκων Τούρκων. Κατασκηνώνοντας έξω από την Ιερουσαλήμ ανάγκασαν τον διοικητή της πολιορκημένης πόλης να παραδοθεί.

Παρά τις διαβεβαιώσεις για ασφάλεια του πρίγκιπα της Γαλιλαίας Τάνγκρεντ οι Σταυροφόροι σφάγιασαν αμέτρητες γυναίκες και παιδιά κατά την είσοδο τους στην πόλη.

Η δεύτερη Σταυροφορία (1147-1149). Η ήττα των Χριστιανών

Η δεύτερη Σταυροφορία ξεκίνησε το 1147 με επικεφαλής τον βασιλιά Λουδοβίκο Ζ της Γαλλίας και τον βασιλιά Κονράδο ΙΙΙ της Γερμανίας.Το 1144, ο σουλτάνος ​​των Σελτζούκων, στρατηγός Ζενγκί, κυβερνήτης της Μοσούλης, κατέλαβε την Έδεσσα, με αποτέλεσμα την απώλεια του βορειότερου τμήματος του κράτους των Σταυροφόρων

Έχοντας επιτύχει το στόχο τους σε ένα απροσδόκητα σύντομο χρονικό διάστημα, πολλοί από τους Σταυροφόρους αναχώρησαν για την πατρίδα τους. Θέλοντας όμως να επιτηρούν τις κατακτημένες περιοχές κάποιοι εγκαταστάθηκαν σε τέσσερις μεγάλους δυτικούς οικισμούς ή κράτη των Σταυροφόρων όπως η Αντιόχεια, η Ιερουσαλήμ, η Έδεσσα και η Τρίπολη.

Τα κράτη φρουρούνταν από τεράστια κάστρα και έτσι κατάφεραν να κρατήσουν το πάνω χέρι μέχρι το 1130, όταν οι μουσουλμανικές δυνάμεις άρχισαν να κερδίζουν έδαφος στον δικό τους ιερό πόλεμο κατά των Χριστιανών, τους οποίους ονόμαζαν «Φράγκους».

Τα νέα για την κατάληψη της Έδεσσας κονητοποίησαν την Ευρώπη και σύντομα οι χριστιανικές αρχές στη Δύση πήραν την απόφαση για μια δεύτερη Σταυροφορία. Επικεφαλής ήταν ο βασιλιάς Λουδοβίκος Ζ της Γαλλίας και ο βασιλιάς Κονράδος Γ” της Γερμανίας. Η δεύτερη Σταυροφορία ξεκίνησε το 1147.

Τον Οκτώβριο εκείνου του έτους οι Τούρκοι συνθλίβονται από τις δυνάμεις του βασιλιά Κονράδου στο Δορύλαιο, μέρος όπου είχε σημειωθεί μια μεγάλη νίκη κατά την πρώτη Σταυροφορία. Έπειτα οι δυο επικεφαλής μάζεψαν τα στρατεύματα τους στην Ιερουσαλήμ και αποφάσισαν να επιτεθούν σε ένα συριακό προπύργιο της Δαμασκού με στρατό 50.000 Σταυροφόρων.

Προηγουμένως, ο θετικά διακείμενος προς τους «Φράγκους» ηγεμόνας της Δαμασκού, αναγκάστηκε να ζητήσει τη βοήθεια του Νουρ Αλ Ντίν διαδόχου του Ζενγκί στη Μοσούλη. Οι ενωμένες μουσουλμανικές δυνάμεις χάρισαν μια συντριπτική ήττα κατά των Σταυροφόρων και έτσι η Δαμασκός προστέθηκε στην αυτοκρατορία του Αλ Ντίν κλείνοντας με αυτό τον τρόπο τη δεύτερη Σταυροφορία.

Ένα λαϊκό κίνημα γνωστό ως «Σταυροφορία των Παιδιών» (1212), από παιδιά, εφήβους,γυναίκες και ηλικιωμένους βάδισε όλη τη διαδρομή από τη Ρηνανία στην Ιταλία πίσω από ένα νεαρό άνδρα που ονομαζόταν Νικόλαος, ο οποίος ισχυριζόταν ότι είχε λάβει τη θεία Εντολή για την πορεία προς τους Αγίους Τόπους.

Η τρίτη Σταυροφορία (1189-1192). Ο Ριχάρδος τον Λεοντόκαρδος πλησιάζει την Ιερουσαλήμ

Μετά από πολλές προσπάθειες των Σταυροφόρων της Ιερουσαλήμ για να καταλάβουν την Αίγυπτο οι δυνάμεις του Νουρ Αλ Ντίν με επικεφαλής τον στρατηγό Σιρκούχ και τον ανιψιό του, Σαλαντίν, κατέλαβαν το Κάιρο το 1169 και ανάγκασαν τον στρατό των Σταυροφόρων να εγκαταλείψει. Μετά τον θάνατο του στρατηγού Σιρκούχ, ο ανιψιός του, Σαλαντίν, ξεκίνησε μια κατακτητική εκστρατεία που επιταχύνθηκε μετά το θάνατο του Νουρ Αλ Ντίν το 1174. Το 1187, ο Σαλαντίν ξεκίνησε μια μεγάλη εκστρατεία κατά του Βασιλείου των Σταυροφόρων της Ιερουσαλήμ. Τα στρατεύματά του κατέστρεψαν σχεδόν το χριστιανικό στρατό στη μάχη του Χατίν, λαμβάνοντας την πόλη μαζί με ένα μεγάλο μέρος της επικράτειας. Η οργή μέσα από αυτές τις ήττες ενέπνευσαν την τρίτη Σταυροφορία. Είχε επικεφαλής τον Φρειδερίκο Μπαρμπαρόσα, ο οποίος πνίγηκε στην Ανατολία πριν το στράτευμά του φτάσει στη Συρία, τον βασιλιά Φίλιππο Β της Γαλλίας και τον βασιλιά Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο. Τον Σεπτέμβριο 1191, οι δυνάμεις του Ριχάρδου νίκησαν τα στρατεύματα του Σαλαντίν στη μάχη της Αρσούφ, όπου ήταν η μόνη αληθινή μάχη της Τρίτης Σταυροφορίας.

Από την ανακατάληψη της πόλης Γιάφα, ο Ριχάρδος απεκατέστησε τον χριστιανικό έλεγχο της περιοχής και πλησίασε την Ιερουσαλήμ, αν και αρνήθηκε να πολιορκήσει την πόλη. Τον Σεπτέμβριο 1192, ο Ριχάρδος και ο Σαλαντίν υπέγραψαν συνθήκη ειρήνης που απεκατέστησε το Βασίλειο της Ιερουσαλήμ, χωρίς όμως την πόλη της Ιερουσαλήμ. Έτσι έληξε η Τρίτη Σταυροφορία.

Η τέταρτη Σταυροφορία (1198-1229) και η αρχή του τέλους για τη χριστιανική Κωνσταντινούπολη

Σε απάντηση οι Σταυροφόροι επιτέθηκαν στην Κωνσταντινούπολη κλείνοντας την τέταρτη Σταυροφορία με την κατάκτηση και τη λεηλασία της βυζαντινής πρωτεύουσας. Ήταν μια μαύρη σελίδα της ιστορίας και ένα καθοριστικό χτύπημα που αποδυνάμωσε την πόλη-σύμβολο. Το υπόλοιπο του 13ου αιώνα κύλισε με Σταυροφορίες που δεν είχαν σαν σκοπό την ανατροπή των μουσουλμανικών δυνάμεων από τους Άγιους Τόπους.

Η Σταυροφορία των Αλβιγηνών (1208-1229), έγινε με σκοπό να ξεριζωθούν οι αιρετικοί «Καθαροί» ή Αλβιγηνοί που αποτελούσαν μια χριστιανική αίρεση της Γαλλίας. Στη συνέχεια η Βαλτική Σταυροφορία (1211-1225) έγινε προκειμένου να υποταχθούν οι ειδωλολάτρες στην Τρανσυλβανία. Η πέμπτη Σταυροφορία που έγινε πριν από το θάνατο του πάπα Ιννοκέντιου Γ” το 1216, οι Σταυροφόροι επιτέθηκαν στην Αίγυπτο από ξηρά και θάλασσα αλλά τελικά υποτάχθηκαν στους μουσουλμάνους υπερασπιστές με επικεφαλής τον ανιψιό του Σαλαντίν, Αλ Μαλίκ αλ-Καμίλ, στο 1221.

Το 1229 στη μάχη που έμεινε γνωστή ως έκτη Σταυροφορία ο αυτοκράτορας Φρειδερίκος Β “πέτυχε την ειρηνική μεταβίβαση της Ιερουσαλήμ στους Σταυροφόρους μέσω διαπραγματεύσεων με τον Αλ-Καμίλ. Η συνθήκη ειρήνης έληξε μια δεκαετία αργότερα και οι Μουσουλμάνοι ανέκτησε ξανά τον έλεγχο της Ιερουσαλήμ.

Το τέλος των Σταυροφοριών

Μετά το τέλος του 13ου αιώνα, οι ομάδες των Σταυροφόρων προσπάθησαν να κερδίσουν έδαφος στους Αγίους Τόπους μέσω βραχύβιων επιδρομών που αποδείχθηκαν κάτι περισσότερο από μια απλή ενόχληση στους μουσουλμάνους ηγεμόνες της περιοχής. Η έβδομη Σταυροφορία (1239-1241), με επικεφαλής τον Θεοβάλδο Δ” της Καμπανίας, είχε ως αποτέλεσμα την ανακατάληψη της Ιερουσαλήμ αν και το 1244 την έχασε ξανά. Το 1249, ο βασιλιάς Λουδοβίκος Θ” της Γαλλίας οδήγησε την έβδομη Σταυροφορία εναντίον της Αιγύπτου, η οποία έληξε με την ήττα στο Μανσούρα  το επόμενο έτος.

Καθώς οι Σταυροφόροι αγωνιζόντουσαν ακόμα ενεργά , μια νέα δυναστεία γνωστή ως «Δυναστεία των Μαμελούκων», που καταγόταν από πρώην δούλους του σουλτάνου, ανέλαβε την εξουσία στην Αίγυπτο. Το 1260 οι Μαμελούκοι κατάφεραν να σταματήσουν την επέλαση των Μογγόλων από την Παλαιστίνη και τις εισβολές ξένων δυνάμεων με αρχηγό τον θρυλικό Τζένγκις Χαν και τους απογόνους του που είχαν προκύψει ως πιθανοί σύμμαχοi για τους χριστιανούς της περιοχής. Κάτω από τον ανελέητο ζυγό του σουλτάνου Μπαϊμπάρ, οι Μαμελούκοι κατέλαβαν την Αντιόχεια το 1268 προτρέποντας τον Λουδοβίκο Θ” για μια ακόμα Σταυροφορία η οποία έληξε με τον θάνατο του στην Αφρική.

Ένας νέος σουλτάνος των Μαμελούκων, ο Καλαούμ, κατάφερε να νικήσει τους Μογγόλους μέχρι το τέλος του 1281 και έστρεψε άμεσα την προσοχή του στους Σταυροφόρους, καταλαμβάνοντας την Τρίπολη το 1289. Αυτή που θεωρείται ως τελευταία Σταυροφορία ήταν ουσιαστικά ένας στόλος από τη Βενετία και την Αραγονία όπου κατέφτασε για να υπερασπιστεί ότι κομμάτι γης είχε απομείνει από τις Σταυροφορίες το 1290. Το επόμενο έτος ο διάδοχος του Καλαούμ, βάδισε με ένα τεράστιο στρατό ενάντια στο παράκτιο λιμάνι της Άκρας,που ήταν πρωτεύουσα των Σταυροφόρων από τα τέλη της τρίτης Σταυροφορίας.

Μετά από μόλις εφτά εβδομάδες η Άκρα παραδόθηκε κλείνοντας οριστικά τις Σταυροφορίες στους Αγίους Τόπους μετά από σχεδόν δύο αιώνες. Αν και η Εκκλησία οργάνωσε μικρότερες Σταυροφορίες με περιορισμένους στόχους το 1291 -κυρίως στρατιωτικές εκστρατείες με στόχο την απομάκρυνση των Μουσουλμάνων από την κατακτημένη περιοχή, οι προσπάθειες εγκαταλείφθηκαν οριστικά μετά τον 16ο αιώνα με την άνοδο της Μεταρρύθμισης.

Ανακαλύπτω

Έμφραγμα, εγκεφαλικό και πρόωρος θάνατος φαίνονται στην… παλάμη μας

Φαίνεται πως οι επιστήμονες επιβεβαιώνουν –με τον τρόπο τους– ότι η μοίρα μας είναι πράγματι γραμμένη στην παλάμη μας!

Σύμφωνα με νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην κορυφαία ιατρική επιθεώρηση Lancet, οι πιθανότητες να πάθουμε έμφραγμα και εγκεφαλικό ή να χάσουμε πρόωρα τη ζωή μας φαίνονται στην παλάμη του χεριού μας.

Δοκιμή που περιελάμβανε σχεδόν 140.000 ανθρώπους από 14 διαφορετικές χώρες υποδεικνύει ότι η δύναμη λαβής της παλάμης είναι ένας εξαιρετικά αξιόπιστος δείκτης για την υγεία μας και μάλιστα μπορεί να προβλέψει μελλοντικές επιπλοκές με μεγαλύτερη ακρίβεια απ' ότι άλλοι βασικοί δείκτες υγείας μεμονωμένα, όπως για παράδειγμα η αρτηριακή πίεση.

Όπως αναφέρει το σχετικό δημοσίευμα του BBC, η διεθνής ερευνητική ομάδα που πραγματοποίησε τη δοκιμή υποστηρίζει την ευρεία εφαρμογή του τεστ για τη δύναμη λαβής, καθώς πρόκειται για ένα απλούστατο και οικονομικό εργαλείο που μπορεί να αξιοποιήσει κάθε γιατρός.

Οι ειδικοί τονίζουν ότι η σχέση μεταξύ δύναμης λαβής και καρδιάς παραμένει ασαφής και πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω. Μία από τις επικρατούσες θεωρίες υποδεικνύει ότι η δύναμη λαβής είναι ενδεικτική της σκλήρυνσης των αρτηριών, επειδή η εν λόγω αλλοίωση μπορεί να μειώσει τη μυϊκή δύναμη του ατόμου.

Η μέγιστη δύναμη λαβής μειώνεται με την πάροδο των ετών. Ωστόσο, στα άτομα που η δύναμη λαβής μειώνεται με ταχύτερο ρυθμό εκτιμάται ότι ο κίνδυνος επιπλοκών για την υγεία είναι πολλαπλάσιος.

Ενδεικτικά για τα δύο φύλα:

- Η δύναμη λαβής των γυναικών στα μισά της δεύτερης ηλικίας της ζωής είναι περίπου 34 κιλά, ενώ πέφτει στα 24 κιλά στην ηλικία των 70.

- Η δύναμη λαβής των ανδρών στα μισά της δεύτερης ηλικίας της ζωής είναι περίπου 54 κιλά, ενώ πέφτει στα 38 κιλά στην ηλικία των 70.

Σύμφωνα με τα ευρήματα των ερευνητών, για κάθε 5 κιλά που μειώνεται η δύναμη λαβής ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου αυξάνεται κατά 16%, ο κίνδυνος θανατηφόρας καρδιακής επιπλοκής αυξάνεται κατά 17% και ο κίνδυνος εγκεφαλικού αυξάνεται κατά 9%.

Η δύναμη λαβής μετράται με μια απλή συσκευή που ονομάζεται δυναμόμετρο.

Πηγή

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Το μυστήριο του διαστημικού «Μαύρου Ιππότη»: Ο συνωμοσιολογικός «θρύλος» ενός δορυφόρου 13.000 ετών σε τροχιά (Video)

Οι θεωρίες συνωμοσίας ήταν, είναι και θα είναι πάντοτε εξαιρετικά δημοφιλείς, από τα «κλασικά» UFO μέχρι πιο «εξωτικές», με ερπετόμορφους εξωγήινους ή βάσεις των Ναζί στους Πόλους ή στη Σελήνη, πάντα ασκούσαν ιδιαίτερη γοητεία στο ευρύ κοινό.

Μια από τις πιο δημοφιλείς υποκατηγορίες είναι οι θεωρίες περί αρχαίων αστροναυτών/ επισκεπτών από το Διάστημα. Το εν λόγω είδος έγινε γνωστό κυρίως χάρη στη δουλειά του Ελβετού συγγραφέα Έριχ φον Νταίνικεν, ο οποίος υποστηρίζει εδώ και δεκαετίες ότι πολλά τεχνουργήματα και αρχαιολογικά ευρήματα υποδεικνύουν εξωγήινη παρουσία στο μακρινό παρελθόν του πλανήτη μας, ή αρχαιότατους γήινους μεν, εξαιρετικά εξελιγμένους τεχνολογικά δε, πολιτισμούς. Οι θεωρίες αυτές θεωρούνται από τις πλέον γοητευτικές, καθώς συνδυάζουν το αρχαιολογικό μυστήριο με τη «σύγχρονου» ύφους έννοια των εξωγήινων και του Διαστήματος.

Πέρα από τις Πυραμίδες της Αιγύπτου και των κατασκευαστών ή εμπνευστών τους, το Τιαουανάκο, το Στόουνχετζ, τις πυραμίδες της Κίνας, τα κρυστάλλινα κρανία και τα άλλα παρεμφερή «αινίγματα» που εντάσσονται στην εν λόγω κατηγορία, υπάρχει κι ένα το οποίο κυκλοφορεί στους κύκλους των συνωμοσιολόγων και UFOλόγων εδώ και δεκαετίες, αλλά δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό στο ελληνικό κοινό. Πρόκειται για το μυστήριο του «Μαύρου Ιππότη»: Υποτίθεται ότι πρόκειται για ένα άγνωστης προέλευσης μαύρο αντικείμενο- τεχνητό δορυφόρο, ηλικίας 13.000 ετών, το οποίο βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη μας.

Το μυστήριο φέρεται να προέκυψε αρχικά το 1954, όταν εφημερίδες, περιλαμβανομένης της St.Louis Post Dispatch και της San Francisco Examiner, δημοσίευσαν ρεπορτάζ με πηγή τον πρώην στρατιωτικό και διάσημο UFOλόγο Ντόναλντ Κίχοου, όπου ανέφερε πως η αμερικανική πολεμική αεροπορία είχε εντοπίσει δύο δορυφόρους σε τροχιά, εν μέσω μιας περιόδου που ουδείς είχε την τεχνολογική δυνατότητα να εκτοξεύσει δορυφόρο (ο Sputnik 1 εκτοξεύτηκε το 1957). Επίσης, το 1960 υπήρξαν αναφορές περί εντοπισμού ενός σκοτεινού αντικειμένου σε τροχιά, τις οποίες πλαισίωναν με ισχυρισμούς περί εκπομπής ραδιοσημάτων δεκαετίες πριν.

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, στο Διαδίκτυο βρίσκει κανείς πληθώρα αναφορών και δημοσιεύσεων για τον αποκαλούμενο «Μαύρο Ιππότη» (Black Knight), σε συνωμοσιολογικές ιστοσελίδες και blogs. Πολύ συχνά οι ισχυρισμοί και οι πληροφορίες είναι συγκεχυμένες, και δείχνουν να συγκεντρώνουν στοιχεία από διαφορετικές θεωρίες. 

Συνοπτικά, η θεωρία έχει ως εξής: το σκοτεινό αντικείμενο άγνωστης προέλευσης και ηλικίας περίπου 13.000 ετών, εκπέμπει σήματα προς τη Γη και έχει εξεταστεί από αστροναύτες της NASA, ωστόσο ελάχιστοι γνωρίζουν για την ύπαρξή του επίσημα στη Γη. Ακόμα και το όνομά του είναι μυστήριο, καθώς δεν είναι γνωστό ποιος το αποκάλεσε πρώτα έτσι. Από τη στιγμή που η Ανθρωπότητα διαθέτει διαστημική τεχνολογία μόλις τα τελευταία 60 χρόνια, προκύπτει το ερώτημα ποιος ακριβώς τον έθεσε σε τροχιά.

Η «ιστορία» του Black Knight αναλύεται σε εκτενές δημοσίευμα στο επίσημο blog του Πλανηταρίου του Άρμαχ, στη Βόρεια Ιρλανδία. Όπως αναφέρεται, στο «μείγμα» περιλαμβάνεται και το διάσημο όνομα του ευφυούς Σέρβου εφευρέτη Νικολά Τέσλα (στον οποίο ως γνωστόν αποδίδονται πάρα πολλές φημολογούμενες «εξωτικές» εφευρέσεις, πέραν των γνωστών επιτευγμάτων του), ο οποίος υποτίθεται πως είχε «πιάσει» το 1899 ραδιοσήματα διαφορετικά από αυτά που μέχρι τότε λάμβανε από φυσικές πηγές στη Γη (όπως ηλεκτρικές καταιγίδες, που είχε διερευνήσεις ήδη). Οι υπέρμαχοι της θεωρίας υποστηρίζουν ότι η πηγή τους ήταν ο «Μαύρος Ιππότης», ωστόσο οι αμφισβητίες θεωρούν πως κατά πάσα πιθανότητα επρόκειτο για πάλσαρ – φυσικές πηγές, οι οποίες βρίσκονται πέρα από τη Γη και ανακαλύφθηκαν πρώτα το 1967, έχοντας πρώτα προκαλέσει προβληματισμό.

Το 1920 περίεργα ανώμαλα σήματα εντοπίστηκαν εκ νέου από ραδιοερασιτέχνες (η σκεπτικιστική προσέγγιση είναι ότι προέρχονταν από φυσικά αίτια), ενώ σημειώνεται ότι το 1973 ο Σκωτσέζος συγγραφέας Ντάνκαν Λούναν προσπάθησε να τα αναλύσει περισσότερο, ισχυριζόμενος ότι εντόπισε «μοτίβο» και καταλήγοντας στο «επιστημονικής φαντασίας» συμπέρασμα ότι προέρχονταν από έναν δορυφόρο από τον Έψιλον του Βοώτη (Ιζάρ), που βρισκόταν κοντά στη Σελήνη εδώ και 13.000 χρόνια. Ωστόσο, ο ίδιος δεν αναφέρθηκε άμεσα στον «Μαύρο Ιππότη», και η σύνδεση μεταξύ των δύο θεωριών φαίνεται να έγινε από άλλους: σε σχόλιό του στο post του πλανηταρίου, διευκρινίζει ότι δεν έχει ο ίδιος σχέση με τις θεωρίες περί «Black Knight».

Ο «Μαύρος Ιππότης» επανέρχεται στη δημοσιότητα τη δεκαετία του 1960 από αμερικανικές εφημερίδες, εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου, ωστόσο θεωρείται πως το μυστηριώδες αντικείμενο το οποίο «πρωταγωνίστησε» τότε ήταν κομμάτι από το Discoverer 8 (σημειώνεται ότι τόσο οι ΗΠΑ όσο και η Σοβιετική Ένωση αρνήθηκαν ότι το αντικείμενο που είχε εντοπιστεί από ειδικό σύστημα του αμερικανικού ναυτικού για τον εντοπισμό κατασκοπευτικών δορυφόρων ήταν αμερικανικό ή σοβιετικό). Παράλληλα, όπως αναφέρεται, στην υπόθεση ενεπλάκη και ο αστροναύτης του προγράμματος Mercury Γκόρντον Κούπερ, ο οποίος είπε ότι κατά την καριέρα του είχε πει ότι είδε πολλά UFO. Αναφορικά στον Black Knight, φέρεται να ισχυρίστηκε ότι είδε πράσινα φώτα από τον δορυφόρο, αλλά, όπως αναφέρεται σε σχετικά δημοσιεύματα, ο ίδιος τελικά απέρριψε ότι είπε κάτι τέτοιο, παρουσιάζοντας τα σχετικά αρχεία της πτήσης.

Σε κάθε περίπτωση, η πιο δυνατή «απόδειξη» υπέρ της θεωρίας είναι φωτογραφίες του 1998, από το διαστημικό λεωφορείο «Εντέβορ» (αποστολή STS 88), που απεικονίζουν ένα ασυνήθιστης μορφής αντικείμενο σε χαμηλή τροχιά. Το βασικό επιχείρημα των σκεπτικιστών/ αμφισβητιών, ωστόσο, είναι ότι πρόκειται για ένα διαστημικό σκουπίδι από προηγούμενη αποστολή, με κυρίαρχη την άποψη ότι πρόκειται για θερμική κουβέρτα που είχε απορριφθεί κατά τη διάρκεια ενός διαστημικού περιπάτου, ενώ ήταν σε εξέλιξη οι εργασίες για την κατασκευή του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.

Όπως υποστηρίζεται στο σχετικό post του πλανηταρίου, η συνωμοσιολογία γύρω από τον θεωρούμενο αρχαίο δορυφόρο αποτελεί επί της ουσίας μια συρραφή διαφορετικών ιστοριών και αναφορών, πολλές εκ των οποίων είναι αμφίβολης εγκυρότητας, και βρέθηκαν μαζί στο μεγάλο «καζάνι» του Ίντερνετ, συνθέτοντας έναν διαστημικό «θρύλο».

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, υπήρξε όντως, κατά κάποιον τρόπο, ένας «Μαύρος Ιππότης» στο Διάστημα: «Black Knight» ήταν το όνομα ενός βρετανικού πυραύλου που χρησιμοποιήθηκε για τις δοκιμές πάνω στον σχεδιασμό οχήματος επανεισόδου για τον πύραυλο Blue Streak, μεταξύ του 1958 και του 1965.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Η ευφυία είναι αφροδισιακή

Όλοι οι άνθρωποι έχουν κρυφές ή φανερές χάρες, δυνατά σημεία και αντικειμενική ή υποκειμενική ομορφιά. Ωστόσο εκείνο που κάνει ορισμένους ένα τσικ ελκυστικότερους, είναι το να ξέρουν τι ακριβώς θέλουν. 

Ίσως είναι η αυτοπεποίθηση στη ματιά τους ή το βάδισμά τους που είναι πιο σταθερό. Η αποκωδικοποίηση των επιθυμιών είναι υπόθεση αυτογνωσίας και βήμα μεγάλο προς την επιτυχία όσον αφορά την κατάκτησή τους.

Τι είναι περισσότερο ελκυστικό στον άλλον; Ποιο είναι το κριτήριο ώστε να θέλεις ο άλλος να παραμείνει στη ζωή σου; Τι σε φτιάχνει περισσότερο στον ερωτικό σου σύντροφο; Με άλλα λόγια, τι γουστάρεις περισσότερο στο κρεβάτι σου;

Με τους άντρες τα πράγματα είναι απλά. Αιώνιο δίλημμα για κείνους, τουλάχιστον στο μυαλό των γυναικών, έτσι όπως εμείς τους έχουμε αποκωδικοποιήσει, είναι το εξής. Μια όμορφη γυναίκα κι ας είναι και λίγο χαζούλα ή κάτι μέτριο σε εμφάνιση αλλά με δυνατό μυαλό; Εμφάνιση ή μυαλό; Μέχρι πρότινος θα υποστηρίζαμε ότι οι άντρες διαλέγουν το πρώτο. Ωστόσο έρευνες δείχνουν ότι οι άνδρες σήμερα αρχίζουν ολοένα και περισσότερο να εστιάζουν στο μυαλό μιας γυναίκας και δευτερευόντως σε επιμέρους θέματα εμφάνισης (περιοδικό Psychological Science).

Με τις γυναίκες τα πράγματα είναι πολύπλοκα. Τουλάχιστον για την πλειοψηφία αυτών. Η εμφάνιση δεν παίζει τον σπουδαιότερο ρόλο. Ένας νέος όρος (ως προς την επίσημη διατύπωσή του) έρχεται να προστεθεί και να ανατρέψει το κλασικό δίπολο της κορυφής των κριτηρίων των ανδρών. Συναισθηματική νοημοσύνη (EQ). 

Τι θέλουν οι γυναίκες σήμερα από έναν άντρα; Κι αν πρέπει να διαλέξουν ανάμεσα σε δύο, τι θα διαλέξουν; Ένα εξαιρετικά δυνατό μυαλό ή μια μεγάλη ευαίσθητη καρδιά; Μα και τα δύο, θα πει κανείς. Ωστόσο φαίνεται ουτοπικό το να συναντήσεις ένα τέτοιο συνδυασμό, θέλει τρομερή τύχη και πάλι θα είναι αμφίβολο τ’ ότι ο άλλος διαθέτει και τα δύο στον ίδιο (μεγάλο) βαθμό. Πάντα σε κάτι θα υπερτερεί και αυτό το παραπάνω είναι τελικά αυτό που προτιμάς και αυτό που σε κέρδισε.

Αρκετές γυναίκες διαλέγουν τον άντρα που έχει υψηλό IQ γιατί εκπέμπει δύναμη και αυτοπεποίθηση. Οι ιδιαίτερα ευφυείς άντρες έχουν εκπληκτικό χιούμορ, είναι φιλόδοξοι, έχουν ελεύθερο πνεύμα, είναι ετοιμόλογοι, φλερτάρουν απίστευτα πρωτότυπα, ελίσσονται εύκολα σε οποιαδήποτε δυσκολία στο διάλογο, ερεθίζουν τ’ αυτιά μας πριν απ’ οτιδήποτε άλλο και η συνέχεια δεν έχει επιστροφή. 

Ένα ευρύ πνεύμα είναι ένα ανοιχτό μυαλό και στο κρεβάτι. Δοκιμάζει πράγματα και επιθυμεί διαρκή ανανέωση. Υψηλός δείκτης ευφυίας συνδέεται επίσης με έντονη σεξουαλικότητα. Οι έξυπνοι άντρες είναι καλύτεροι εραστές. Αλλά είναι και περισσότερο επιρρεπείς στη μονογαμία καθότι ελέγχουν καλύτερα τις ορμές τους (έρευνα στο London School of Economics).

Κάποιες άλλες όμως θα διάλεγαν τον άντρα που έχει υψηλό EQ κι ας έχειμέση νοημοσύνη. Ίσως γιατί αισθάνεται ότι δεν μπορεί εκείνη να ανταποκριθεί σε υψηλές (διανοητικές) ταχύτητες. Ίσως, πάλι, όχι. Κυρίως όμως γιατί έχει ανάγκη την ασφάλεια που θα της προσφέρει ο τύπος που αισθάνεται την κάθε της ανάγκη, θα αναγνωρίζει το κάθε της συναίσθημα, θα δείχνει πάντα ευαισθησία, τρυφερότητα και συναισθηματισμό. Ωστόσο, μόνο αυτό, μερικές φορές δεν είναι πληκτικό;

Εντάξει. Ορισμένοι ιδιαίτερα ευφυείς άντρες μερικές φορές γίνονται ξερόλες. Έχουν την εντύπωση ότι τα ξέρουν όλα. Ότι έχουν πάντα δίκιο. Και το δείχνουν. Ορισμένοι είναι υπερόπτες. Αλαζόνες. Στηρίζονται στη λογική κι ερμηνεύουν τα πάντα μέσω αυτής κι όχι μέσω του συναισθήματος. Ίσως να μην μπορείς να λάβεις τη συναισθηματική σταθερότητα που θέλεις από εκείνους. Ε και; Δεν μπορούν να σου προσφέρουν την κάλυψη που επιθυμείς, όμως εδώ μιλάμε για σεξουαλικότητα και όχι για ασφαλιστήριο ζωής.

Σε μια εποχή που το απόλυτο sex symbol είναι ο Βαρουφάκης και όχι ο Lord Byron, δεν υπάρχει τίποτα πιο αφροδισιακό από ένα κοφτερό μυαλό. Μια δυναμική και αυτόνομη γυναίκα δεν έχει πλέον ανάγκη τόσο από συναισθηματισμό, όσο από το να μην πλήττει ποτέ. Το κριτήριο του να νιώθεις πάντα ασφαλής, όμορφα και άνετα είναι σήμερα κριτήριο για επιλογή σερβιέτας και όχι για την επιλογή ερωτικού συντρόφου. Η οξύνοια και το σπινθηροβόλο πνεύμα αποτελεί ένα από τα απόλυτα κριτήρια ζευγαρώματος.

Γιατί ενίοτε συμβιβαζόμαστε με κάτι λιγότερο;

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω