Γήινα μέρη βγαλμένα κατευθείαν από το Διάστημα [εντυπωσιακές εικόνες]

Υπήρξαν άραγε εποχές που κυριαρχούσαν στη Γη οι Τιτάνες και οι δράκοι; Λέτε να επισκέφθηκαν πράγματι τον πλανήτη μας εξωγήινοι και να όργωσαν την επικράτειά του;

Γιατί πώς αλλιώς να εξηγήσεις τα απόκοσμα τοπία της Γης!

Σίγουρα οι επιστήμονες έχουν λογικοφανείς εξηγήσεις για τις παραξενιές της οικουμένης, αν και οι θρύλοι είναι αυτοί που επιστρατεύονται συνήθως για να εξηγήσουν τοπία με απόλυτη συμμετρία, εξώκοσμα χρώματα και φυσικές κατασκευές που μοιάζουν να έχουν προέλθει από ανθρώπινο (ή εξωγήινο) χέρι. 

Καλυπτόμενα λοιπόν με το πέπλο του μυστηρίου και μοιάζοντας να έχουν ξεπηδήσει από ταινία επιστημονικής φαντασίας, ας κάνουμε μια γυροβολιά στην υφήλιο για να δούμε φυσικές παραστάσεις που υπερβαίνουν τις συνήθεις νόρμες του ωραίου.

Και ναι, η φαντασία της Φύσης ξεπερνά τη δική μας…

Το ηφαίστειο Pu’u O’o (Χαβάη)

Το πιο ενεργό ηφαίστειο των τελευταίων 5 αιώνων, το Pu’u O’o ξερνά αδιάλειπτα λάβα, φωτιές και καπνούς από το 1983 χαρίζοντας ένα μοναδικό στον κόσμο θέαμα. Και δεν έχει βέβαια σκοπό να καταλαγιάσει στο κοντινό μέλλον…

Οι Σοκολατένιοι Λόφοι (Φιλιππίνες)

Όπως υποδηλώνει και το όνομά τους για τη σύσταση και το χρώμα τους, οι ακριβώς 1.268 Σοκολατένιοι Λόφοι παραμένουν ένα από τα πλέον σπάνια και παράξενα γεωλογικά φαινόμενα της Γης, με τους επιστήμονες και τη λαϊκή θυμοσοφία να ερίζουν ακόμα για το τι να συνέβη άραγε πριν από 2,5 δισεκατομμύρια χρόνια και να γέννησε το λαχταριστό αυτό τοπίο… 

Το βουνό Tianzi (Κίνα)

Απίστευτα ψηλοί και λιγνοί, είναι γεωλογικό θαύμα πώς δεν έχουν ακόμα καταρρεύσει οι 3.000 περίπου βράχοι στα 380 εκατομμύρια χρόνια της ζωής τους. Πώς να μην ονομαστεί το βουνό «Γιος του Ουρανού» και πώς να μη λειτουργήσει ως φόντο για τον πλανήτη Πανδώρα στην ταινία επιστημονικής φαντασίας «Avatar»; Στον ουρανό το γύρευε, στη Γη το βρήκε ο Τζέιμς Κάμερον το ντεκόρ για το φιλμ του…

Το πέτρινο δάσος Naigu (Κίνα)

Καλύπτοντας μια έκταση μερικών εκατοντάδων χιλιάδων χιλιομέτρων(!), το «Μαύρο Πέτρινο Δάσος», όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι, είναι το διαμάντι της περιοχής. Ο ασβεστόλιθος διαβρώθηκε κάπου 270 εκατομμύρια χρόνια πριν σχηματίζοντας ένα από τα πλέον απόκοσμα τοπία της Γης…

Οι Κόκκινοι Αμμόλοφοι (Ιορδανία)

Δεν υπάρχει αμφιβολία γιατί οι γηγενείς την αποκαλούν «Κοιλάδα του Φεγγαριού» ούτε γιατί επιλέχθηκε η τριανταφυλλί έρημος της Νότιας Ιορδανίας ως φυσικό σκηνικό για τον «Λόρενς της Αραβίας»! Μνημείο της UNESCO και σπίτι των Βεδουίνων, η μείξη κόκκινης άμμου και μαύρου βασάλτη παραμένει μοναδική στη Γη…

Ο Λαιμός του Γερακιού (Τασμανία)

Στα νότια της χώρας, υπάρχει ένας στενός ισθμός που ενώνει τη χερσόνησο της Τασμανίας με την ενδοχώρα. Άλλο ένα τρανό παράδειγμα γεωλογικής σπανιότητας, η κίνηση των τεκτονικών πλατών και η διάβρωση του εδάφους δημιούργησαν εκατοντάδες τέλεια τετράγωνα, που μοιάζουν φυσικά με ανθρώπινη παρέμβαση, δεν είναι όμως…

Λίμνη Hillier (Αυστραλία)

Δεν πρόκειται για γιγαντιαία τσιχλόφουσκα ούτε και για μιλκσέικ φράουλα, λίμνη είναι και μάλιστα φυσική! Κι ενώ δεν είναι η μόνη ροζ λίμνη του κόσμου, καθώς το φαινόμενο εξηγείται επιστημονικά, παραμένει η μόνη που δεν έχει ερμηνευτεί ικανοποιητικά η καταγωγή της ροζ εμφάνισής της! Δεν πρόκειται μάλιστα για παιχνίδι του φωτός, καθώς το νερό συνεχίζει να διατηρεί το ζωηρό του χρώμα ακόμα και όταν το απομακρύνεις από τη λίμνη…

Η Λευκή Έρημος (Σαχάρα)

Εκατομμύρια χρόνια πριν, οι αμμόλοφοι της Σαχάρα ξεπλένονταν στα νερά του ωκεανού αφήνοντας τεράστια αποθέματα στον πυθμένα της θάλασσας. Κι όταν τα νερά υποχώρησαν, ο αέρας έκανε το θαύμα του σμιλεύοντας το ίζημα σε ασυνήθιστους σχηματισμούς! Η Λευκή Έρημος, τμήμα της Αιγυπτιακής Ερήμου, μεταμορφώνεται μάλιστα ακόμα, ενώ εδώ φέρεται να χάθηκε μυστηριωδώς ο στρατός του πέρση βασιλιά Καμβύση μετά την κυρίευση της Αιγύπτου τον 6ο αιώνα π.Χ.

Η Deadvlei (Ναμίμπια)

Δεν πρόκειται ούτε για σουρεαλιστικό πίνακα ζωγραφικής ούτε φυσικά για δέντρα που φύτρωσαν μυστηριωδώς στον Άρη. Πρόκειται απλώς για το εκπληκτικό άγγιγμα της Φύσης, έτσι όπως στέκεται αγέρωχη μπροστά από τους ψηλότερους αμμόλοφους του πλανήτη. Οι 900 ετών ακακίες είναι μάλιστα χωρίς ζωή, ενθύμιο του νερού που υπήρχε κάποτε εδώ, και έχουν πλέον πετροποιηθεί…

Το Μάτι της Σαχάρα

Οι κρατήρες της Σελήνης μόλις ήρθαν λίγο πιο κοντά! Καταμεσής της Ερήμου της Σαχάρα, εκεί στη Μαυριτανία, υπάρχει το «Μάτι της Αφρικής», ένα από τα μεγαλύτερα γεωλογικά μυστήρια του πλανήτη, το οποίο έπρεπε ο άνθρωπος να βγει από τη γήινη ατμόσφαιρα για να παρατηρήσει. Κι ενώ αρχικά έκαναν λόγο για μετεωρίτη ή ηφαιστειακή δραστηριότητα, οι νεότερες μελέτες παραδέχονται την άγνοιά μας για το τι πράγματι σμίλεψε το απόκοσμο αυτό τοπίο…

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Πως τα μαθηματικά και η φιλοσοφία διατηρούν μια ιδιαίτερη ερωτική σχέση –Η έννοια της λογικής ενώνει τις δύο επιστήμες

Εχοντας αμέτρητα πράγματα να «χωρίσουν», οι θεωρητικές και οι θετικές επιστήμες αποτελούν ξεχωριστή επιλογή κάθε μαθητή του λυκείου που έρχεται στην δύσκολη θέση να διαλέξει μεταξύ... δύο βασικών κλάδων της επιστήμης. 

Το ταλέντο στα μαθηματικά, ή η έφεση στα αρχαία είναι τα κύρια χαρακτηριστικά που θα οδηγήσουν τους μαθητές στην επιλογή της κατεύθυνσης τους. Μια επιλογή που έρχεται να αποκλείσει σε τεράστιο βαθμό κάθε επαφή με την... θεωρητικά αντίθετη επιστήμη. Γιατί όμως στηρίζουμε αυτό το ξεκάθαρο διαχωρισμό μεταξύ θετικών και θεωρητικών επιστημών;

Αδιαμφισβήτητα, μαθηματικά και φιλοσοφία είναι δυο διαφορετικές επιστήμες. Ειδικότερα στην εποχή μας, όπου κάθε επιστήμη εμβαθύνει όσο το δυνατόν παραπάνω στην εξειδίκευση, όπου κάθε σχολή έχει τη τάση να διαφοροποιείται από τις διπλανές της, η βαθιά και σημαντική σχέση που διατηρούσαν οι θεωρητικές και οι θετικές επιστήμες έχει αποδυναμωθεί εμφανώς.

Προφανώς και οι ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί στη σημερινή εποχή, ως ένα σημείο «εμποδίζουν» τη συστηματική ενασχόληση με θεματικούς κύκλους που ξεφεύγουν από το καθαρό γνωστικό αντικείμενο κάθε επιστήμονα. Η τεχνολογική ανάπτυξη σίγουρα έχει «βοηθήσει» στο διαχωρισμό κάθε επιστήμης. Η πλήρης αφοσίωση κάθε επιστήμονα στα... γνωστά μονοπάτια του αντικειμένου του όμως ήδη εμφανίσει αρνητικά στοιχεία.

Οταν ο Πλάτωνας δημιουργούσε τη φημισμένη σχολή του το 387 π.Χ, φρόντισε με μια επιγραφή σε κεντρικό κτίριο να περάσει ένα σημαντικότατο μήνυμα. Το ρητό «Μηδείς αγεωμέτρητος εισίτω μου την στέγην» εξηγούσε ακριβώς τη στάση που κρατούσε ο αρχαίος φιλόσοφος απέναντι στα μαθηματικά, την επιστήμη που πλέον κανένας θεωρητικός επιστήμονας δεν... παίρνει στα σοβαρά.

Σε όλες τις εποχές της κουλτούρας και της μάθησης υπήρξαν φιλόσοφοι-μαθηματικοί και μαθηματικοί – φιλόσοφοι. Ο γνωστός μαθηματικος Μπερνάντ Μπολζάνο, το 19ο αιώνα είχε δηλώσει πως: «Ενας αδύνατος μαθηματικός δεν θα γίνει ποτέ δυνατός φιλόσοφος.» Η σχέση που συνδέει μαθηματικά και φιλοσοφία, αλλά και γενικότερα θεωρητικές και θετικές επιστήμες, είναι τόσο δυνατή που δεν μπορεί να περνά ανυπολόγιστη από όσους επιστήμονες θέλουν να διακριθούν.

Ο βασικός συνδετικός κρίκος μεταξύ των δυο επιστήμων είναι η έννοια της λογικής, Οποιος έχει εμβαθύνει έστω και λίγο σε κάποια θεωρητική ή θετική επιστήμη, γνωρίζει τη βασική τους λογική. Είτε μαθηματικά είτε φιλοσοφία όμως, ο τρόπος σκέψης είναι κατά βάση ίδιος. Η λογική της απόδειξης, της πλήρους τεκμηρίωσης κάθε δεδομένου που προκύπτει, είναι κοινή και για τις δύο επιστήμες. Τα λογικά βήματα που ακολουθούνται, είναι σε μεγάλο βαθμό κοινά.

Φιλοσοφία και μαθηματικά είναι δυο επιστήμες που αναπτύσσονται ταυτόχρονα. Το εντυπωσιακό χαρακτηριστικό τους όμως είναι πως και όσο διαφορετικά και να δείχνουν, αλληλοστηρίζονται ώστε να αναπτυχθούν. Το πρακτικό στοιχείο των μαθηματικών βοηθά την εξέλιξη της φιλοσοφίας και αντίστοιχα το θεωρητικό κομμάτι της φιλοσοφίας αποτελεί πηγή έμπνευσης νεοφώτιστων μαθηματικών. Εχοντας κοινή λογική, εφαρμόζοντας τους ίδιους νοηματικούς κανόνες, οι δύο επιστήμες συμπλέουν αρμονικά.

Αλλωστε, κάθε μαθηματική ανακάλυψη αποτελεί αντικείμενο φιλοσοφικών αναζητήσεων. Κάθε μαθηματικό μοντέλο χρειάζεται τη συμβολή της φιλοσοφίας ώστε να αναδειχθεί και να μετατραπεί σε πρακτική εφαρμογή μέσα στη κοινωνία. Με την ίδια λογική, κάθε φιλοσοφική ρήση αποτελεί πηγή ιδεών για τους θετικούς επιστήμονες, δίνοντας τους την ευκαιρία να ανακαλύψουν νέες πτυχές του αντικειμένου τους,

Λαμβάνοντας υπόψιν τα σημαντικά κοινά χαρακτηριστικά δύο τόσο... διαφορετικών επιστημών, είναι απορίας άξιο πως μαθηματικά και φιλοσοφία έχουν καταλήξει να είναι δυο εκ διαμέτρου αντίθετα γνωστικά αντικείμενα. Με βάση την... ερωτική σχέση που διατηρούν εδώ και τόσους αιώνες, θα έπρεπε κάθε φιλόσοφος και κάθε μαθηματικός να «αγαπούν» εξίσου και τις δύο επιστήμες. Ισως αυτό αποτελέσει μια λύση στη μονοδιάστατη λογική που τείνει να αφομοιώσει η σημερινή κοινωνία.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Φωτογραφία από τον πλανήτη Άρη προβληματίζει ειδικούς και μη ειδικούς

Το MGS ήταν ένας δορυφόρος της NASA ο οποίος είχε σταλεί στον πλανήτη Άρη με σκοπό την χαρτογράφηση του πλανήτη, την εξέταση της ατμόσφαιρας του όπως και την ανίχνευση πιθανών θέσεων οι οποίες θα ενδεικνύονταν για προσεδάφιση μελλοντικών αποστολών.

Το Mars Global Surveyor ολοκλήρωσε την πρωταρχική αποστολή του το Ιανουάριο του 2001 και τέθηκε οριστικά εκτός λειτουργίας τον Ιανουάριο του 2007. 

Ανάμεσα στις φωτογραφίες  που έστειλε πίσω στη Γη είναι και μια η οποία όπως υποστηρίζουν πολλοί η οποία δείχνει ένα σχεδόν τετράγωνης διατομής κτίσμα το οποίο διακρίνεται από τις ορθές γωνίες που σχηματίζουν οι τέσσερεις πλευρές μεταξύ τους. 

Επειδή στη φύση ορθές γωνίες δεν υπάρχουν και μάλιστα τέσσερεις, στην περίπτωση που είναι τυχαία σχηματισμένοι βράχοι, θεωρείται ως μια ένδειξη τεχνίτης επέμβασης. 

Δείτε τις φωτογραφίες.

Δείτε τη φωτογραφία εδώ σε υψηλή ανάλυση

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Τον ερωτεύτηκες; Oι 8 «απαγορευμένες» φράσεις του πρώτου ραντεβού

Τον κοίταζες, σε κοίταζε και ήρθε επιτέλους η ώρα να τα πείτε εσείς οι δύο. Το ραντεβού κανονίστηκε, εσύ βρήκες το φόρεμα που θα φορέσεις και όλα είναι έτοιμα. Κανείς δεν αμφιβάλλει, πως θα δείξεις τον καλύτερό σου εαυτό αλλά μερικές φορές το άγχος του πρώτου ραντεβού μας κάνει να λέμε πράγματα που δεν... πρέπει.

Για να αποφύγεις, λοιπόν, κάθε δυσάρεστη έκπληξη (όπως για παράδειγμα, να μην ξαναχτυπήσει το τηλέφωνό σου από εκείνον) δείξε ιδιαίτερη προσοχή και απόφυγε τις παρακάτω φράσεις:

-Ερχόμουν συνέχεια εδώ με τον πρώην μου: Ναι εσένα όντως μπορεί να σου ξυπνάει αρκετές αναμνήσεις το συγκεκριμένο μέρος, αυτός όμως ούτε χρειάζεται να το μάθει ούτε και θέλει.

-Ψάχνω κάποιον να ερωτευτώ: Μπορεί εσύ να θες να του δείξεις έμμεσα, πως για να βρίσκεσαι εκεί ίσως αυτός είναι ο τυχερός, αλλά ποτέ δεν ξέρεις πώς θα παρερμηνευθεί. Γι΄ αυτό άστο καλύτερα!

- Γιατί είσαι τόσο καιρό μόνος σου;: Όπως και εσένα δε θα σου άρεσε να απολογηθείς για κάτι τέτοιο, το ίδιο συμβαίνει και για αυτόν. Άσε που οι περισσότεροι άνδρες σιχαίνονται και την διαδικασία της απολογίας! Το ίδιο φυσικά ισχύει,αν είχε για χρόνια δεσμό. Έχεις καιρό μπροστά σου να τα μάθεις αυτά. Μη βιάζεσαι! Άσε που αργά ή γρήγορα θα το πει και μόνος του.

-Έχω πρόβλημα με τη δέσμευση: Αυτό ήταν, τον τρόμαξες. Πότε πρόλαβες και έφτασες στη δέσμευση; Οι άνδρες δε θέλουν βιασύνες. Μπορεί καταβάθος και αυτός να θέλει το ίδιο αλλά σπάνια θα το δείξει από την πρώτη μέρα.

- Πόσα λεφτά βγάζεις το μήνα;: Ούτε η εφορία είσαι, ούτε η ΣΔΟΕ για να ψάχνεις τα οικονομικά του. Το μόνο που πρέπει να σε ενδιαφέρει είναι να είναι σωστός απέναντι σου. Ένας άνδρας άλλωστε δεν πρέπει να κρίνεται από την οικονομική του κατάσταση, αλλά από τη συμπεριφορά του.

- Πόσα παιδιά θέλεις να κάνεις;: Μπορεί το μητρικό σου ρολόι να έχει ξεκινήσει ήδη να χτυπάει, αλλά οι ερωτήσεις περί παιδιών και οικογένειας ανήκει στα επόμενα ραντεβού.Σημείωσέ την και κάνε υπομονή!

-Με πόσες γυναίκες έχεις κοιμηθεί;: Δεν είσαι η μόνη γυναίκα που έχεις αυτή την απορία, αλλά αυτός θα σε περάσει κάπως αδιάκριτη. Να θυμάσαι, πως πρώτη φορά στο ίδιο τραπέζι ρωτάμε τα απλά και βασικά.

- Όλοι μου οι πρώην ήταν τρελοί: Εσύ θες να του δείξεις πόσο δύσκολα έχεις περάσει στις προηγούμενες σχέσεις σου (και ψάχνεις επιτέλους ένα λογικό άνθρωπο), η συγκεκριμένη όμως φράση δε θα σε κολακεύσει και τόσο πολύ. Πολλές είναι οι σκέψεις που θα περάσουν από το μυαλό του και σίγουρα δε θα είναι και οι καλύτερες.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

ΤΕΡΑΣΤΙΑ ανακάλυψη από Ελληνίδα ερευνήτρια

Την αξία του μητρικού θηλασμού έρχεται να ενισχύσει μια νέα αυστραλιανή μελέτη της... ομάδας της Ελληνίδας ερευνήτριας Φωτεινής Χασιώτου. 

Η εν λόγω μελέτη διαπίστωσε ότι το μητρικό γάλα είναι πλούσιο σε βλαστοκύτταρα, τα οποία όχι μόνο περνούν στον παιδικό οργανισμό, αλλά επιπλέον τον επηρεάζουν άμεσα προστατεύοντάς τον από ασθένειες, όπως ο διαβήτης και η νόσος Πάρκινσον.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν στο New Scientist, ενώ εδώ και επτά χρόνια οι επιστήμονες είχαν ανακαλύψει ότι το μητρικό γάλα περιέχει έναν τύπο βλαστοκυττάρων, δεν ήταν σε θέση να γνωρίζουν αν είναι χρήσιμος για τα βρέφη ή αν απλώς περνούν σε αυτά από τον οργανισμό της μητέρας. 

Η Δρ. Χασιώτου και οι συνεργάτες της δημιούργησαν γενετικά τροποποιημένα ποντίκια που έφεραν στον οργανισμό τους ένα γονίδιο, το οποίο κατόπιν ειδικού φωτισμού υποδείκνυε την ύπαρξη συγκεκριμένων κυττάρων. Όταν τα θηλυκά ποντίκια γέννησαν, οι ερευνητές τούς έδωσαν να θηλάσουν άλλα μικρά, οι μητέρες των οποίων δεν έφεραν το γονίδιο αυτό. 

Έτσι, αν εμφάνιζαν στον οργανισμό τους τα παραπάνω κύτταρα, οι επιστήμονες θα γνώριζαν ότι πέρασαν μέσω του μητρικού γάλακτος. Όπως διαπιστώθηκε μετά την ενηλικίωση των ποντικιών, τα βλαστοκύτταρα αυτά όχι μόνο είχαν περάσει στον οργανισμό τους, αλλά επιπλέον βρίσκονταν στο αίμα τους και σε πολλούς ιστούς, όπως ο εγκέφαλος, ο θύμος αδένας, το πάγκρεας, το ήπαρ και οι νεφροί. Ορισμένα μάλιστα παρήγαγαν σημαντικές πρωτεΐνες, όπως η ινσουλίνη. 

Η επίκουρη καθηγήτρια στη Σχολή Χημείας και Βιοχημείας του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας στο Περθ, Φωτεινή Χασιώτου, μέλος της επιστημονικής ομάδας Χάρτμαν για τον Ανθρώπινο Θηλασμό, ερευνά ένα από τα σημαντικότερα μεταβολικά όργανα του σώματος, τον μαστό και το φυσικό προϊόν που παράγει, ένα «δώρο ζωής» για τη γυναίκα και το βρέφος. 

Η Ελληνίδα επιστήμονας αποφοίτησε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο το 2005 με πτυχίο στη Βιολογία και στη Μικροβιολογία. Στη συνέχεια μετανάστευσε στην Αυστραλία και ξεκίνησε το διδακτορικό της το 2006 στη Φυσιολογία Φυτών στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας (UWA). Έγινε μέλος της επιστημονικής ομάδας Χάρτμαν για τον Ανθρώπινο Θηλασμό και άρχισε ένα δεύτερο διδακτορικό στη φυσιολογία του θηλασμού, την κυτταρική σύνθεση του μητρικού γάλακτος και στον καρκίνο του μαστού. 

Η δεύτερη διδακτορική της διατριβή περιλαμβάνει πρωτοποριακές εκθέσεις, όπως η ανακάλυψη των πολυδύναμων βλαστικών κυττάρων στο μητρικό γάλα και η ανάπτυξη εργαλείων για την αξιολόγηση της κατάστασης της υγείας του μαστού στις θηλάζουσες. Διηύθυνε επίσης νέα έρευνα στους μοριακούς καθοριστικούς παράγοντες του καρκίνου. 

Η έρευνά της επικεντρώνεται στα μητρικά κύτταρα που υπάρχουν στο μητρικό γάλα και τη συμμετοχή τους στην υγεία και τις ασθένειες. Διευθύνει επίσης μια ομάδα ερευνητών που επικεντρώνονται στην κατανόηση των αιτιών του καρκίνου και την ανάπτυξη καινοτόμων μη επεμβατικών θεραπειών για την ασθένεια αυτή. Η εστίασή της είναι ο καρκίνος του στήθους και του εγκεφάλου.

Πηγή

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Ξεπερνώντας τραυματικά γεγονότα

Ο καθένας από εμάς με τον δικό του τρόπο καταβάλει καθημερινά προσπάθειες να δημιουργήσει ένα περιβάλλον ασφάλειας και σταθερότητας στη ζωή του...

 Αυτό, ωστόσο, δεν είναι πάντα τόσο απλό ως προς την επίτευξή του, καθώς η ζωή όλων μας επηρεάζεται από πολλούς αστάθμητους παράγοντες και ποικίλες συνισταμένες.  Είναι πιθανό, λοιπόν, παρόλο που μπορεί να έχουμε προσπαθήσει αρκετά να εξασφαλίσουμε μία σχετική γαλήνη στη ζωή μας, να προκύψει ένα γεγονός ξαφνικά και απροειδοποίητα το οποίο μπορεί να μας σοκάρει και να μας πληγώσει ή ακόμα και να μας βυθίσει σε βαθιά θλίψη και μελαγχολία. 

Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει εδώ είναι το προφανές: Τι κάνουμε για να το αντιμετωπίσουμε; Το σημαντικότερο, όμως είναι να συνειδητοποιήσουμε τι κάναμε προηγουμένως και επιτρέψαμε να μας επηρεάσει!

Η ευαισθησία απέναντι σε ένα γεγονός

Τρόποι αντιμετώπισης υπάρχουν πολλοί και ανάλογα βέβαια και τη φύση του γεγονότος, οι περισσότεροι είναι λίγο ως πολύ γνωστοί. Για παράδειγμα, μπορούμε να το υποστηρίξουμε με ψυχοθεραπεία και άλλες εναλλακτικές θεραπείες, με φίλους ή επαφή με τη φύση ή οτιδήποτε άλλο μπορούμε να σκεφτούμε. Αυτό που ωστόσο δεν θα προσέχαμε ιδιαίτερα είναι γιατί να μας επηρεάσει τόσο αυτό το συγκεκριμένο γεγονός και όχι κάποιο άλλο. Το πόσο επιτρέψαμε να επηρεαστούμε καταδεικνύει μόνον ένα στοιχείο, τον βαθμό στον οποίο είμαστε ευάλωτοι απέναντι σε αυτό το γεγονός!

Διαδικασία αποθεραπείας

Συνειδητοποίηση της έννοιας του θανάτου

Πολλοί εδώ μπορεί να σκεφτούν, καλά όλα αυτά αλλά πως ξεπερνιέται κάτι τόσο σοβαρό όπως ένας θάνατος; Η απάντηση είναι απλή. Δουλεύουμε εσωτερικά τη σχέση μας με το άτομο αυτό, ακόμα και εν τη απουσία του. Ο πόνος που νιώθουμε από την απώλεια αγαπημένων προσώπων είναι ανάλογος με τη σχέση εξάρτησης την οποία είχαμε αναπτύξει όσο το άτομο αυτό βρισκόταν εν ζωή. Όσο πιο πολύ πονάμε γι' αυτή την απώλεια, τόσο πιο προσκολλημένοι ήμασταν στο άτομο αυτό. 

Αν λοιπόν αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε σιγά σιγά την έννοια του θανάτου, θα διαπιστώσουμε ότι ο θάνατος αυτός πραγματοποιήθηκε κυρίως  μέσα μας. Το άτομο αυτό πεθαίνει από τη δική μας ζωή. Η απουσία του από αυτήν, η συνήθεια που έχουμε χτίσει και η συνεξάρτηση είναι που μας οδηγούν στη θλίψη.

Ξεπερνώντας τραυματικά γεγονόταΓιατί έτσι κι αλλιώς ο θάνατος ως έννοια είναι πολύ παρεξηγημένη. Μάλλον μία κατάσταση μετάβασης θα τη χαρακτηρίζαμε, μίας ψυχής η οποία είναι και αθάνατη αλλά και άφθαρτη. Έτσι λοιπόν το άτομο που αναχωρεί δεν πεθαίνει πραγματικά ποτέ. Απλά λείπει από την καθημερινότητά μας. Και αυτό είναι που μας δυσαρεστεί. Μέχρι λοιπόν να συνηθίσουμε στη νέα πραγματικότητα χωρίς το άτομο αυτό, ενδέχεται να περάσουμε από διάφορα συναισθηματικά στάδια, όπως της θλίψης, της οργής, της απομόνωσης κά.

Διαδικασία απεξάρτησης

Κατά τη διάρκεια αποθεραπείας από ένα τέτοιο γεγονός, το άτομο βιώνει μία διαδικασία απεξάρτησης από την ενέργεια του εκλιπόντος, που μπορεί να προκαλέσει ακόμα και σωματικούς πόνους όπως ακριβώς συμβαίνει και σε έναν χρήστη εθιστικών ουσιών. Αυτή φυσικά δεν είναι μία συνειδητή λειτουργία για την πλειοψηφία των ανθρώπων. Δεν αντιλαμβάνονται δηλαδή συνειδητά ότι δημιουργούν εξαρτημένες σχέσεις και κατά συνέπεια δεν συνειδητοποιούν γιατί πονούν από την απώλεια της σχέσης αυτής.

Σκεφτείτε για παράδειγμα αν θα σας πονούσε το ίδιο η απώλεια ενός μακρινού συγγενή του οποίου την ύπαρξη σχεδόν αγνοείτε σε σχέση με έναν άνθρωπο με τον οποίο έχετε καθημερινή επαφή, ακόμη και αν δεν είναι συγγενής σας. Είναι σίγουρο ότι η απώλεια του ατόμου με το οποίο συναναστρέφεστε περισσότερο θα ήταν πολλαπλά οδυνηρή. 

Και αυτό γιατί το σώμα μας συνηθίζει την επαφή με το ενεργειακό πεδίο του άλλου ατόμου και όταν αυτή η επαφή διακοπεί με βίαιο τρόπο, ενεργοποιείται ο "εθισμός" και βγάζει στην επιφάνεια όλα τα συμπτώματα του συνδρόμου στέρησης.

Διαδικασία εκλογίκευσης και επαναπροσδιορισμού των γεγονότων.

Όταν λοιπόν κατανοήσουμε ουσιαστικά τη διαδικασία αυτή, είναι πολύ πιο εύκολο να ξεπεράσουμε το ίδιο το τραυματικό γεγονός. Ειδικά στις αρχές που τα συναισθήματα πόνου και απώλειας μπορεί να μας κατακλύζουν, η προσπάθεια εκλογίκευσης και τοποθέτησης των γεγονότων στις σωστές τους διαστάσεις, μπορεί να αποδειχθεί έως και σωτήρια.

Ξεπερνώντας τραυματικά γεγονόταΑυτή η διαδικασία εκλογίκευσης και επαναπροσδιορισμού των γεγονότων μπορεί φυσικά να προσαρμοστεί σε οποιοδήποτε ζήτημα προκύψει το οποίο μπορεί να βιωθεί ως τραυματικό για την ψυχοσύνθεσή μας.

Αν για παράδειγμα έχουμε να κάνουμε με μία ασθένεια δική μας ή άλλου, αυτό που μπορεί να βοηθήσει σημαντικά είναι η συναισθηματική αποστασιοποίηση από το γεγονός αυτό. Πώς μπορεί να επιτευχθεί κάτι τέτοιο; Μα, με τη βαθύτερη κατανόηση της αιτίας που προκλήθηκε αυτό το γεγονός. 

Αν, για παράδειγμα, αφορά το δικό μας σώμα, θα βοηθούσε να ανακαλύψουμε τι είναι αυτό που μας οδήγησε να «τοξινώσουμε» τον οργανισμό μας σε τέτοιο βαθμό ώστε να νοσήσει. Και η τοξίνωση δεν έχει να κάνει μόνο με κακή διατροφή, αλκοόλ ή κάπνισμα. Έχει κυρίως να κάνει με αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα που επιτρέπουμε να βαλτώνουν για μεγάλα διαστήματα μέσα μας.

Όταν λοιπόν εντοπίσουμε την αιτία που προκάλεσε το τραυματικό αυτό γεγονός, την αποδυναμώνουμε κατανοώντας την. Από τη στιγμή δε που συνειδητοποιούμε πλήρως τη συνολική εικόνα και έχουμε την επιθυμία να την αλλάξουμε, η διαδικασία αποθεραπείας από το τραυματικό αυτό γεγονός έχει ήδη ξεκινήσει να επιτελείται μέσα μας.

Καταλήγοντας λοιπόν σε ένα συμπέρασμα, αυτό που είναι απαραίτητο να τονίσουμε είναι ότι η εκλογίκευση και η κατανόηση της αιτίας ενός γεγονότος που μας τραυματίζει έχει πρωταρχική σημασία σε μία θεραπευτική διαδικασία. 

Κυρίως, όμως, η δύναμη της προσωπικής μας θέλησης για ζωή και υγεία σε κάθε επίπεδο είναι ισχυρότερης δυναμικής από οποιοδήποτε τραυματικό γεγονός.

Πηγή

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Γάτες και άνθρωποι «διδάσκουν» στα ρομπότ πώς να πέφτουν

Τη γνωστή ικανότητα των γατών να πέφτουν πάντα στα πόδια τους φιλοδοξούν να δώσουν στα ρομπότ ερευνητές του Georgia Tech.

Ειδικότερα, ερευνητές του πανεπιστημίου υπό την Κάρεν Λιού, επίκουρη καθηγήτρια του School of Interactive Computing (IC) του Georgia Tech, προκειμένου να κατανοήσουν το πώς η «συμπεριφορά» των αιλουροειδών και των ανθρώπων κατά τις πτώσεις θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για τη βελτίωση των ρομπότ, μελέτησαν τα φυσικά χαρακτηριστικά μίας ευρείας γκάμας φαινομένων/ δραστηριοτήτων: από τις πτώσεις γατών μέχρι τον τρόπο που προσανατολίζονται στον χώρο δύτες και αστροναύτες.

Σε έρευνα που παρουσιάστηκε στην 2014 IEE/RSJ International Conference on Intelligent Robots and Systems (IROS) η Λιου παρουσίασε τα αποτελέσματα της έρευνάς της πάνω στον προσανατολισμό και τη συμπεριφορά όσον αφορά στις πτώσεις τόσο από ανθρώπους όσο και από γάτες και το πώς αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη μείωση των επιπτώσεων σε ρομπότ τα οποία πέφτουν- και ειδικά σε ρομπότ τα οποία κάποια στιγμή θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε αποστολές έρευνας και διάσωσης υπό επικίνδυνες συνθήκες.

Η Λιου και η ομάδα της στο Georgia Tech εξομοίωσαν πτώσεις και μελέτησαν τα αποτελέσματα προσγειώσεων: «δεν είναι η πτώση που σε σκοτώνει- είναι το απότομο σταμάτημα στο τέλος. Ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες που καθορίζουν τη ζημιά είναι η γωνία της πτώσης» σημειώνει η Λιου.

Σε πειράματα τα οποία έγιναν με ένα μικρό ρομπότ που αποτελείται από ένα κύριο σώμα και δύο πόδια, εξομοιώθηκαν τα χαρακτηριστικά μιας μεγάλης πτώσης και διερευνήθηκε το ενδεχόμενο μιας μαλακής- roll προσγείωσης για τη μείωση της δύναμης πρόσκρουσης και κατʼεπέκταση της ζημιάς. 

Όπως διαπιστώθηκε, ένα σωστά σχεδιασμένο ρομπότ έχει τη «διανοητική ικανότητα» να πραγματοποιήσει τους υπολογισμούς που απαιτούνται για μια «μαλακή» προσγείωση- αν και η παρούσα τεχνολογία μοτέρ και μηχανικών άκρων εν γένει δεν επιτρέπει επαρκώς γρήγορη κίνηση για «γατίσιες» πτώσεις. Στο μέλλον ο στόχος της έρευνας θα είναι η «εκπαίδευση» των ρομπότ πάνω στον προσανατολισμό και την πρόσκρουση- κάτι που οι άνθρωποι δεν  μπορούν να επιτύχουν οι άνθρωποι, αλλά οι γάτες κάνουν με φυσικότητα.

«Αν πιστεύουμε ότι μια ημέρα θα είμαστε σε θέση να φτιάξουμε ρομπότ που θα μπορούν να φέρνουν σε πέρας τέτοιου είδους υψηλά δυναμική κίνηση, πρέπει επίσης να διδάξουμε στα ρομπότ πώς να πέφτουν- και πώς να προσγειώνονται με ασφάλεια μετά από ένα άλμα ή μια σχετικά μεγάλη πτώση» τονίζει η Λιού.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Σημαντικές εξελίξεις στην καρδιολογία

11/2014. Νέος δείκτης προβλέπει ποιοι ασθενείς χρειάζονται εμφυτεύσιμο απινιδωτή. Αυτό ανακοίνωσαν οι ομιλητές σε πρόσφατο Καρδιολογικό Συνέδριο. 

Σύμφωνα με τις νέες Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας για τη διάγνωση και αντιμετώπιση της Υπερτροφικής Μυοκαρδιοπάθειας για πρώτη φορά ένας νέος δείκτης θα προβλέπει τον κίνδυνο αιφνιδίου θανάτου για κάθε ασθενή. 

Έτσι, η χρήση του μπορεί να βοηθήσει τους γιατρούς να αναγνωρίζουν ποιοι ασθενείς τους κινδυνεύουν περισσότερο και να διακρίνουν ποιοι έχουν ανάγκη εμφυτεύσιμου απινιδιωτή. Να θυμίσουμε ότι η Υπερτροφική Μυοκαρδιοπάθεια είναι μία κληρονομική καρδιοπάθεια η οποία είναι η πρώτη αιτία αιφνίδιου καρδιακού θανάτου ειδικά σε νέους και αθλητές.

Το κρασί προστατεύει μόνο όσους ασκούνται. Από τη δεκαετία του ’90 έχουν υπάρξει δεδομένα ότι το κρασί προστατεύει την καρδιά. Έχει φανεί ότι αυξάνει την καλή χοληστερόλη. Όμως, μέχρι σήμερα, δεν υπήρχε μία μακράς διάρκειας μελέτη για τις επιπτώσεις του κρασιού στην αθηροσκλήρυνση. 

Στο συνέδριο λοιπόν, παρουσιάστηκαν τα αποτελέσματα της πρώτης μακρόχρονης και τυχαιοποιημένης μελέτης, η οποία ανέδειξε πώς πράγματι το κρασί είναι ωφέλιμο για την καρδιά, αλλά μόνο για εκείνους που ασκούνται. Για τους υπόλοιπους, δεν είχε καμία θετική επίδραση!

Το τσάι μειώνει τον κίνδυνο θανάτου. Μία άλλη έρευνα έδειξε ότι το τσάι είναι καλύτερο από τον καφέ και μπορεί να μειώσει έως και κατά 24% το θάνατο από μη καρδιαγγειακά αίτια. Βέβαια, όπως έδειξε η μελέτη, αυτό δεν σημαίνει ότι το τσάι είναι πιο «υγιεινό» από τον καφέ. 

Άτομα που προτιμούν το τσάι τείνουν να έχουν πιο ισορροπημένη διατροφή και να ασκούνται, ενώ άτομα που πίνουν κυρίως καφέ συνήθως καπνίζουν και το κάπνισμα είναι ένας από τους βασικούς κινδύνους για την υγεία.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Ο ύπνος και όχι το σεξ η προτεραιότητα για τις γυναίκες

Οι σύγχρονες γυναίκες στη Δύση και την Ασία προτιμούν τον ύπνο και την τεχνολογία από το σεξ, σύμφωνα με μία νέα παγκόσμια έρευνα.

Όπως αποκαλύπτει, καθώς ο κόσμος και η ζωή γίνονται πιο πολύπλοκα, οι γυναίκες επιλέγουν τις απλές χαρές για να κάνουν τη ζωή τους πιο εύκολη.

Περισσότερες από 4.300 γυναίκες από τη Βρετανία, τη Βραζιλία, την Κίνα και τις ΗΠΑ συμπλήρωσαν αναλυτικά ερωτηματολόγια, τα οποία αφορούσαν πλήθος θεμάτων - από το σεξ και τον ύπνο έως την οικονομική κατάσταση, την τεχνολογία και τα οικογενειακά προβλήματα.

Το 68% των Βρετανίδων, το 60% των Αμερικανίδων αλλά και το 70% των γυναικών από την Κίνα δήλωσαν ότι προτιμούν έναν καλό ύπνο το βράδυ από το να κάνουν σεξ.

Οι Βραζιλιάνες ως φαίνεται κοιμούνται αρκετά, διότι μόνο το 38% επέλεξαν ως πρώτη προτεραιότητα τον ύπνο.

Σε ΗΠΑ και Βρετανία το σεξείναι υποδεέστερη προτεραιότητα και από την τεχνολογία, δεδομένου πως η πλειονότητα των γυναικών είπαν πως θα προτιμούσαν να περάσουν τρεις μήνες δίχως σεξ παρά δίχως το κινητό ή το τάμπλετ τους.

Έπειτα από αυτή την απάντηση, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός πως το 80% είπαν επίσης ότι θα προτιμούσαν τα χρήματα έναντι του σεξ αλλά και της κοινωνικής δύναμης.

Τα χρήματα εξασφαλίζουν το μέλλον της οικογένειας, το οποίο οι εθελόντριες της έρευνας έθεσαν πάνω από τις δικές τους ανάγκες.

Ωστόσο το γεγονός πως τα χρήματα αποτελούν σημαντική προτεραιότητα δεν σημαίνει πως θα ήθελαν κατ’ ανάγκην να είναι πλούσιες. Τουναντίον, ως φαίνεται αυτό που επιθυμούν είναι η οικονομική σταθερότητα, αφού όταν κλήθηκαν να ορίσουν την επιτυχία, οι περισσότερες είπαν πως σημαίνει οικονομική σταθερότητα, οικογένεια και ευτυχία, και όχι πλούτη και πολυτέλειες.

Χάσμα απόψεων

Η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό της εταιρείας δημοσίων σχέσεων FleishmanHillard και του εκδοτικού οργανισμού Hearst, αποκάλυψε επίσης μεγάλο χάσμα στο πως εκλαμβάνεται η τρίτη ηλικία σε κάθε χώρα.

Κατά μέσον όρο, οι γυναίκες σε ΗΠΑ, Βρετανία και Βραζιλία πιστεύουν πως η τρίτη ηλικία αρχίζει στα 70 χρόνια, αλλά αυτός ο μέσος όρος εξαρτάται από την ηλικία της γυναίκας που απαντάει.

Έτσι, αν αυτή είναι 18-29 ετών, ως τρίτη ηλικία θεωρεί τις ηλικίες άνω των 60 ετών, ενώ αν έχει ηλικία 50-69 ετών θεωρεί ως τρίτη ηλικία τα... 80 χρόνια!

Στην Κίνα, η τρίτη ηλικία πιστεύεται πως έρχεται πολύ νωρίτερα - στα 50 χρόνια για τις γυναίκες και στα 60 για τους άντρες.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

To τζάκι «ξυπνά μέσα μας τον άνθρωπο των σπηλαίων»

Καθισμένοι μαζί με την οικογένεια γύρω από το τζάκι -η τέλεια ιδέα για ένα χειμωνιάτικο απόγευμα, μια συνήθεια που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας. Η Εξέλιξη εμφύσησε στον άνθρωπο μια εγγενή αγάπη για τη φωτιά, υποδεικνύει η μελέτη ενός αμερικανού ανθρωπολόγου.

Χαλάρωση και κοινωνικότητα

Τα πειράματά του Κρίστοφερ Λιν του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα έδειξαν ότι ακόμα και μια βιντεοσκοπημένη εικόνα ενός τζακιού ρίχνει την πίεση του αίματος και κάνει τους ανθρώπους πιο κοινωνικούς.

«Για τους πρώτους ανθρώπους, η φωτιά πιθανότατα παρέτεινε την ημέρα, προσέφερε ζεστασιά, βοηθούσε στο κυνήγι, αποθάρρυνε τους θηρευτές και τα έντομα, φώτιζε σκοτεινά σημεία και επέτρεπε το μαγείρεμα των τροφών» λέει ο Λιν.

«Οι ανοιχτές φωτιές ίσως προσέφεραν επίσης κοινωνική συνοχή και χαλάρωση, η οποία ενισχύει την κοινωνική συμπεριφορά» γράφει στην επιθεώρηση «Evolutionary Phsychology».

Ο Λιν εξέτασε τις αντιδράσεις 226 ενήλικων εθελοντών που κλήθηκαν να καθίσουν στο εργαστήριο και να παρακολουθήσουν βίντεο μιας αναμμένης εστίας, με ή χωρίς ήχο.

Οι εξετάσεις έδειξαν σημαντική μείωση της πίεσης του αίματος όταν ο ήχος ήταν ανοιχτός, ένδειξη σωματικής και ψυχικής χαλάρωσης. Οι απαντήσεις που έδωσαν οι εθελοντές έδειξαν επίσης μια πιο ανοιχτή, κοινωνική διάθεση.

Το συμπέρασμα που δείχνει να προκύπτει είναι ότι στην πορεία της εξέλιξης οι άνθρωποι ανέπτυξαν μια έμφυτη αγάπη για τη φωτιά και συνήθισαν να κοινωνικοποιούνται καθισμένοι γύρω της.

Η χρήση της φωτιάς είναι εξάλλου παλαιότερη από τον σύγχρονο άνθρωπο. Ο πρόγονός μας Homo erectus ίσως γνώριζε τη χρήση της φωτιάς πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια, πολύ πριν από την εμφάνιση του Homo sapiens, πριν από περίπου 200.000 χρόνια.

Σύμφωνα μάλιστα με πρόσφατη μελέτη, ο άνθρωπος δεν αποκλείεται να έγινε το εξυπνότερο ζώο στον πλανήτη χάρη στη φωτιά: το μαγείρεμα διασπά τα συστατικά των τροφών και περιορίζει έτσι την ενέργεια που απαιτείται για την πέψη.

Δεδομένου λοιπόν ότι ο σύγχρονος άνθρωπος εξελίχθηκε δίπλα στην οικογενειακή εστία, η θεωρία ότι ο εγκέφαλος εξελίχθηκε να αγαπά τη φλόγα δείχνει ευλογοφανής.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω