Αυτά είναι τα κλειστά κλαμπ των δισεκατομυριούχων - Πόσο κοστίζει η συνδρομή

«Κλειστά» κλαμπ με επιλεγμένα μέλη, πανάκριβη συνδρομή και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες για τα μέλη της ελίτ.

Η βασική ιδέα είναι να μην «μπλέκουν» οι προνομιούχοι αυτού του κόσμου με τους κοινούς θνητούς. Ξεκίνησαν από, πού αλλού, την Αγγλία και εξαπλώθηκαν σε πολλές πόλεις του κόσμου. Σήμερα τα βρίσκει κανείς ακόμα και στη νεόπλουτη ελίτ της Κίνας.

Τα νέα μέλη εισέρχονται μετά από πρόταση άλλων μελών και τις περισσότερες φορές δεν αρκεί η οικονομική επιφάνεια αλλά χρειάζεται επιπλέον και το κοινωνικό «ειδικό βάρος» του ατόμου.

Τα μέλη των λεσχών αυτών τρώνε, πίνουν και κάνουν δραστηριότητες στα καλύτερα και ακριβότερα εστιατόρια και μπαρ και σε κορυφαίες εγκαταστάσεις (π.χ. για γκολφ) που είτε ανήκουν στο club είτε τους παρέχεται προνομιακή πρόσβαση.

THE HURLINGHAM CLUB, ΛΟΝΔΙΝΟ

Κόστος: δεν ανακοινώνεται

Μέλος του ήταν ο βασιλιάς Εδουάρδος ο 7ος (1841-1910). Το κλαμπ διαθέτει άριστες ιδιόκτητες εγκαταστάσεις για συναναστροφή, αθλητισμό, κυνήγι και άλλες δραστηριότητες. Ο χρόνος αναμονής από την αίτηση μέχρι την εγγραφή είναι 15 χρόνια.

SILENCIO, ΠΑΡΙΣΙ

Κόστος: €1.600 τον χρόνο

Απευθύνεται στους λάτρεις της τέχνης και σκοπός του είναι να παρέχει πρόσβαση σε καλλιτεχνικά γεγονότα (εκθέσεις, παραστάσεις κ.λπ.). Στην τιμή περιλαμβάνεται και concierge service. 

CORE, ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

Κόστος: $50,000 η εγγραφή + $15,000 τον χρόνο

Μέλη εδώ είναι ο ιδρυτής του Yahoo!, Jerry Yang, o Roger Waters των Pink Floyd και ο σχεδιαστής μόδας Kenneth Cole.

THE CLUB AT THE IVY, ΛΟΝΔΙΝΟ

Κόστος: 500 στερλίνες η εγγραφή + 1.200 στερλίνες τον χρόνο

Το καλύτερο μέρος για παρέα με διάσημους. Μέλη του είναι ο Τομ Κρουζ, ο Τζορτζ Μάικλ και ο Έλτον Τζον. Το πάρτι αρραβώνων του Ντέιβιντ Μπέκαμ με τη Βικτόρια έγινε εδώ.

CAPITAL CLUB, ΝΤΟΥΜΠΑΙ

Κόστος: δεν ανακοινώνεται

Το καλύτερο ιδιωτικό κλαμπ στη Μέση Ανατολή δέχεται τα μέλη του μόνο μετά από πρόταση δύο ήδη μελών και δεν είναι σχεδόν τίποτα γνωστό για τα προνόμια που απολαμβάνουν – αν και μπορούμε να υποθέσουμε πως θα είναι βασιλικά. Πολλές επιχειρηματικές συμφωνίες έχουν κλειστεί στους χώρους του.

KEE CLUB, ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ

Κόστος: $2.500 τον χρόνο, $6.500 για ισόβια εγγραφή

Τα μέλη εισέρχονται μετά από πρόταση άλλων μελών και στη συνέχεια έχουν την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε εκδηλώσεις όπου μετέχουν προσωπικότητες όπως ο Μπιλ Κλίντον, ο Στινγκ, ο Μάικλ Τζόρνταν, σχεδιαστές, ηθοποιοί, μόδιστροι και άλλοι.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Το εξωγήινο κρανίο που βρέθηκε νότια από τα βουνά της Ροδόπης

Ήταν 21 Μαΐου του 2011, όταν ο Ρομάν Γκέντσεφ, ένας 38χρονος βούλγαρος από την Φιλιππούπολη, ανακάλυψε σε ένα μικρό λόφο κάπου κοντά στη βόρεια Ροδόπη ένα πολύ αλλόκοτο κρανίο, το οποίο δεν έμοιαζε ανθρώπινο.

Όπως δήλωσε ο ίδιος, σ’ αυτή την ανακάλυψε οδηγήθηκε μετά από «υπερβατική καθοδήγηση» πέντε παράξενων ονείρων. Στα όνειρα αυτά είχε δει να τον επισκέπτονταν πέντε λευκοντυμένες ανθρωποειδείς μορφές οι οποίες κρατούσαν μεταλλικές πανοπλίες υποδεικνύοντας του το σημείο στο οποίο ανακάλυψε το κρανίο.

Στο τελευταίο μάλιστα από τα πέντε όνειρα που είδε, οι φωτεινές οντότητες τον πληροφόρησαν πως με την ανακάλυψη αυτή θα έκλεινε ο κύκλος της συγκάλυψης, αφού όλη η ανθρωπότητα θα βεβαιωνόταν για την ύπαρξη εξωγήινων.

Τις ίδιες λευκοντυμένες οντότητες σύμφωνα με μαρτυρίες είχε δει και η γιαγιά Βάνγκα. Με την ανακάλυψη του κρανίου πολλοί έκαναν λόγο για την μυστική λευκή αδελφότητα, έδρα της οποίας σύμφωνα με κάποιους είναι η περιοχή της Ροδόπης.

Το αλλόκοτο κρανίο που ανακάλυψε ο βούλγαρος αποδέκτης των εξωγήινων ονείρων είχε μέγεθος κεφαλιού μωρού και ζύγιζε 250 γραμμάρια. Η εγκεφαλική του κοιλότητα ήταν όμως αναλογικά πολύ μεγάλη.

Διέθετε δύο οπές για μάτια και πάνω από αυτές ακόμη έξι οπές αγνώστου χρησιμότητας. Σύμφωνα με τον παλαιοντολόγο Γιορντάν Γιορντάνοφ ,το κρανίο ηλικίας τουλάχιστον 30.000 ετών, άνηκε σε κάποιο σχετικά μεγάλο όν που δεν υπήρξε σε αυτόν τον πλανήτη.

Επίσημα βέβαια, μέσω της Βουλγάρας αρχαιολόγου Κάτιας Μαλάμεντ, ανακοινώθηκε πως το κρανίο δεν άνηκε σε κανένα γνωστό είδος ζώου. Κοντά στο σημείο ανακαλύφθηκε κι ένα μεταλλικό λείο κομμάτι βάρους 800 γραμμαρίων το οποίο πυροδότησε ένα νέο κύκλο θεωριών συνωμοσίας για εξωγήινη ζωή μετά από ισχυρισμούς ευφάνταστων ερευνητών που το παρομοίασαν με κομμάτι από διαστημόπλοιο…

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Αυτές ήταν οι μονάδες μετρήσεως στην Αρχαία Ελλάδα

Στην Ελλάδα βασική μονάδα μέτρησης κατά τους αρχαίους χρόνους, ήταν ο πους. 

Το μέγεθος δεν ήταν σταθερό αλλά εξαρτιόταν από το σημείο όπου γινόταν η μέτρηση στο Εκατόμπεδο του Παρθενώνος. Έτσι το μήκος του κυμαινόταν από 0,3083 και 0,2970 μέτρα.

Υποδιαίρεση του ποδός ήταν ο δάκτυλος, 1/16 του ποδός ή 0,0193 μέτρα. 

Από τον δάκτυλο παράγονταν οι παρακάτω μονάδες:

4 δάκτυλοι = 1 παλαιστή ή παλαστή

8 δάκτυλοι = ½ ποδός = 1 λιχάς

11 δάκτυλοι = 1 ορθόδωρον

12 δάκτυλοι = 1 σπιθαμή

16 δάκτυλοι = 1 πους

18 δάκτυλοι = 1 πυγμή

20 δάκτυλοι = 1 πυγών

24 δάκτυλοι = 1½ πους = 1 πήχυς Παράγωγες μονάδες από τον πόδα ήταν οι εξής:

2½ πόδες = 1 απλούν βήμα

5 πόδες = 1 διπλούν βήμα

6 πόδες = 1 οργυιά

10 πόδες = 1 άκαινα

100 πόδες = 1 πλέθρο

600 πόδες = 1 στάδιο Το μήκος του σταδίου διέφερε στις αρχαίες πόλεις και εξαρτιόταν από το μήκος του ποδός. Έτσι το αττικό στάδιο είχε μήκος 184,98 μέτρα, το ολυμπιακό 192,27 μέτρα, το οδοιπορικό 157,50 μέτρα.

Από το στάδιο παραγόταν οι εξής μονάδες:

2 στάδια = 1 δίαυλος

4 στάδια = 1 ιππικόν

12 στάδια = 1 δόλιχος

30 οδοιπ. στάδια = 1 περσικός παρασάγγης

40 οδοιπ. στάδια = 1 αιγυπτιακός σχοινός Τα κυριότερα μέτρα επιφάνειας ήταν το τετραγωνικό πλέθρο , η άρουρα (1/4 του πλέθρου) και ο έκτος (1/6 του πλέθρου).

Η βάση των μονάδων για την μέτρηση των στερεών ήταν ο κύαθος (0,046 λίτρα), ενώ παράγωγες μονάδες του ήταν οι παρακάτω:

6 κύαθοι = 1 κοτύλη

3 κοτύλες = 1 ξέστης

2 ξέστες = 1 χοίνικας

4 χοίνικες = 1 ημίεκτον

8 χοίνικες = 1 εκτεύς

6 εκτείς = 1 μέδιμνος Για τα υγρά η βάση των μονάδων μέτρησης ήταν και πάλι ο κύαθος και από αυτόν παραγόταν οι εξής μονάδες:

1 ½ κύαθοι = 1 οξύβαφον

2 οξύβαφα = 1 ημικότυλον

2 ημικότυλα = 1 κοτύλη

2 κοτύλες = 1 ξέστης

16 ξέστες = 1 χους

12 χόες = 1 μετρητής (39,4 λίτρα) Βασική μονάδα μέτρησης του βάρους ήταν ο οβολός (0.72 γραμμάρια). Από τον οβολό προέκυπταν οι εξής μονάδες:

1 δραχμή = 6 οβολοί

1 μνα = 100 δραχμές

1 τάλαντο = 60 μνα (25,86 χιλιόγραμμα) 

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Πώς και γιατί ο Άρης έπαψε να είναι σαν την Γη

Πριν από μερικές δεκαετίες πιστεύαμε πως στον Άρη υπάρχουν νοήμονα όντα τα οποία θα μας εξαπέλυαν επίθεση προκειμένου να κατακτήσουν την Γη... Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Αυτό όμως που πιστεύουμε σήμερα είναι πως είναι πολύ πιθανόν όντως ο «Κόκκινος Πλανήτης» να φιλοξενούσε ζωή.

Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης

Ο Άρης είναι ένα δύσκολο μέρος για να ζει κανείς... Είναι ψυχρός, και στεγνός. Έχει λεπτή ατμόσφαιρα, πράγμα που σημαίνει ότι οι μετεωρίτες που κυκλοφορούν ελεύθεροι μπορούν να πέσουν ανά πάσα στιγμή στο κεφάλι σου, και δεν έχει μαγνητικό πεδίο, άρα ο Ηλιακός Άνεμος χτυπά κατευθείαν την επιφάνεια του πλανήτη. Γι΄αυτό λοιπόν δεν ζει κανείς στον Άρη. Τουλάχιστον καμία σύνθετη μορφή ζωής, οι επιστήμονες προσπαθούν να επιβεβαιώσουν ή να απορρίψουν το ενδεχόμενο ύπαρξης μικροβιακής μορφής ζωής.

Ο πλανήτης Άρης πάντοτε ήταν «διεγερτικός» για τον άνθρωπο. Και δικαίως, γιατί από πλευράς μορφολογίας και σύνθεσης είναι ο πιο κοντινός πλανήτης που έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά στοιχεία με την Γη. Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι το μικρό αδελφάκι της Γης, που... πέθανε. Ναι ίσως ο Άρης κάποτε ήταν σαν την Γη αλλά πέθανε.

Αυτό είναι το μεγάλο ντιμπέιτ των επιστημόνων. Σύμφωνα με τα δεδομένα που υπάρχουν μέχρι στιγμής, ο Άρης ίσως κάποια στιγμή στο παρελθόν έμοιαζε πολύ με την Γη, έχοντας, ατμόσφαιρα, θάλασσες, βουνά, ίσως και ζωή. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά.

Ωκεανοί κρυμμένοι κάτω από το έδαφος

Από τους αρειανούς μετεωρίτες που έχουν έχουμε βρει στον πλανήτη μας, οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως κάτι βίαιο έγινε στον Άρη πριν από 4,5 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια, με αποτέλεσμα ο Άρης να χάσει την ατμόσφαιρά του. Από τους μετεωρίτες αυτούς λοιπόν έχει διαπιστωθεί και η σύνθεση του εδάφους και της τωρινής ατμόσφαιράς του. Μία δουλειά που συνεχίζουν πολύ καλύτερα τα ρομποτικά οχήματα στον Κόκκινο Πλανήτη όπως το Curiocity. Γιατί όμως πιστεύουμε πως υπήρχε ατμόσφαιρα;

Αυτήν την στιγμή πιστεύεται πως ο Άρης έχει τόσο νερό που θα μπορούσε να καλύψει ολόκληρη την επιφάνειά του δημιουργώντας βάθος από 20 έως 1000 μέτρα. Το νερό όμως αυτό λόγω των θερμοκρασιών αλλά και της... κατάστασης που επικρατεί στην επιφάνεια του Άρη βρίσκεται κάτω από το έδαφος σε παγωμένη μορφή. Έτσι βάσει του μοναδικού αξιώματος που έχουν οι επιστήμονες που ασχολούνται με το διάστημα πως όπου υπάρχει νερό δύναται να υπάρχει και ζωή, πιστεύεται ότι ο Άρης παλαιότερα ήταν πολύ πιο φιλικό περιβάλλον για την ανάπτυξη ζωής.

Ο βίαιος θάνατος του πρώην... πράσινου πλανήτη

Για τους επιστήμονες υπάρχουν δύο θεωρίες. Αυτή της έλλειψης μαγνητικού πεδίου και αυτή της χαμηλής βαρύτητας. Ας ξεκινήσουμε από την δεύτερη.

Ο Άρης είναι έχει μόλις την μισή διάμετρο από την Γη, το 11% της μάζας της και μόλις το 38% της βαρύτητάς της. Βάσει αυτών των στοιχείων είναι πολύ πιο δύσκολο για την ατμόσφαιρά του να διατηρηθεί. Έτσι, λόγω χαμηλής βαρύτητας, είναι ευκολότερο για τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας να εξατμίζονται στο διάστημα. Και όσο γίνεται αυτό η ατμόσφαιρα λεπταίνει. Και όσο λεπταίνει τόσο πιο εύκολο είναι για μεγαλύτερους μετεωρίτες να εισέρχονται στο εσωτερικό της ατμόσφαιράς του. Και όσο συνεχίζεται αυτό τόσο πιο εύκολο είναι να δημιουργούνται «τρύπες» στην ατμόσφαιρα. Και πάει λέγοντας...

Παράλληλα οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως η ατμόσφαιρα του Άρη δεν έχει δεχθεί πολλές μεταβολές τα τελευταία 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Έτσι πιστεύεται πως η «υγρή» περίοδος του Άρη διήρκεσε «μόνο» το πρώτο δισ. της ηλικίας του.

Το μαγνητικό πεδίο της Γης

Άλλος λόγος, είναι η έλλειψη μαγνητικού πεδίου. Το μαγνητικό πεδίο της Γης είναι ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο για την διατήρηση της ζωής στον πλανήτη μας. Αυτή είναι η γραμμή άμυνας της Γης απέναντι στον ηλιακό άνεμο και την συμπαντική ακτινοβολία. Χωρίς το μαγνητικό πεδίο, η ατμόσφαιρα της Γης θα υπόκειντο σε συνεχή φθορά και εν τέλει «τραυματισμό» της σε σημείο εξαφάνισης.

Τώρα με το μαγνητικό πεδίο, οι απειλές αυτές προσκρούουν και εκτοξεύονται στο αχανές διάστημα. Εδώ όμως πρέπει να σημειώσουμε το εξής: Το μαγνητικό πεδίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον πυρήνα του πλανήτη, και ο πυρήνας του Άρη είναι παγωμένος.

Ο στέρεος πυρήνας του Άρη

Ναι ο πυρήνας του Άρη είναι ακίνητος και παγωμένος, με αποτέλεσμα ο Κόκκινος Πλανήτης να μην έχει καμία εδαφική δραστηριότητα όπως σεισμούς και εκρήξεις ηφαιστείων. Έτσι λόγω της έλλειψης ενεργού πυρήνα δεν υφίσταται και μαγνητικό πεδίο. Γιατί όμως ο πυρήνας του Άρη πάγωσε; Τι είναι αυτό που τον έκανε να ρίξει την θερμοκρασία του και εν τέλει να σταματήσει να είναι ενεργός;

Αυτό είναι ένα ερώτημα το οποίο ακόμα δεν έχει απαντηθεί. Πάντως το 1 δισ. χρόνια που ο Άρης ήταν ζωντανός, είναι αρκετό για την ανάπτυξη ζωής, από την στιγμή πάντα που είχε τις κατάλληλες συνθήκες...

Αναπαράσταση των σταδίων του Άρη μέχρι τον θάνατό του

Είμαστε και εμείς Αρειανοί

Πού πήγαν λοιπόν οι «κάτοικοι» του Άρη πριν την καταστροφή του. Σύμφωνα με μία από τις θεωρίες η οποία γίνεται μάλιστα δημοφιλής στους επιστημονικούς κύκλους όσο περνούν τα χρόνια είναι πως ο Άρης ξεκίνησε να πεθαίνει μετά από πρόσκρουση μετεωρίτη ο οποίος έκανε τον πυρήνα του να πεθάνει και εξαφάνισε κάθε ίχνος ζωής μία για πάντα από τον πλανήτη.

Έτσι από την πρόσκρουση αυτή του μετεωρίτη εκτοξεύτηκαν κομμάτια εδάφους από τον Άρη τα οποία ταξίδεψαν στο διάστημα και κατέληξαν στην Γη, κουβαλώντας έτσι κάποιου είδους μικροβιακή ζωή η οποία τελικά εξελίχθηκε σε αυτό που γνωρίζουμε σήμερα, την ζωή στον πλανήτη μας.

Άλλωστε απίθανο δεν είναι, πρόσφατοι μετεωρίτες από τον Άρη όπως προείπαμε έχουν βρεθεί στην Γη. Γιατί κάποιος από αυτούς να μην έφερε μαζί του... ζωή;

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Οι 16 πιο επικίνδυνες πόλεις για γυναίκες (εικόνες)

Μετά από γκάλοπ, οι γυναίκες αποκαλύπτουν ποιες είναι οι μεγαλουπόλεις με το πιο επικίνδυνο δίκτυο συγκοινωνιών για αυτές.

Τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξήχθη σε 16 μεγαλουπόλεις του κόσμου παρουσιάζει το trust.org και βασίζονται στο κατά πόσο οι γυναίκες είναι ασφαλείς τη νύχτα, κατά πόσο δέχονται λεκτική ή σωματική επίθεση στα μέσα μαζικής μεταφοράς, πώς αντιδρούν οι αυτόπτες μάρτυρες των επιθέσεων και πόσο άνετα μπορούν οι ίδιες να καταγγείλουν το περιστατικό στις αρχές.

Η κατάταξη των πόλεων είναι από την πιο επικίνδυνη (1) μέχρι την λιγότερο επικίνδυνη (16). Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι το Δελχί της Ινδίας, με τόσα καταγεγραμμένα περιστατικά επιθέσεων και βιασμών, έρχεται μόλις 4ο στην κατάταξη, με την Κολομβία, το Μεξικό και το Περού να σχηματίζουν την πρώτη τριάδα.

1. Μπογκοτά – Κολομβία

2. Μέξικο Σίτι – Μεξικό

3. Λίμα – Περού

4. Δελχί - Ινδία

5. Τζακάρτα – Ινδονησία

6. Μπουένος Αιρες – Αργεντινή

7. Κουάλα Λουμπούρ – Μαλαισία

8. Μπανγκόκ – Ταϊλάνδη

9. Μόσχα – Ρωσία

10. Μανίλα – Φιλιππίνες

11. Παρίσι – Γαλλία

12. Σεούλ – Νότια Κορέα

13. Λονδίνο – Βρετανία

14. Πεκίνο – Κίνα

15. Τόκιο – Ιαπωνία

16. Νέα Υόρκη - ΗΠΑ

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Οταν ο Αϊνστάιν εναντιωνόταν στην κοινή λογική -Πώς άλλαξε την αντίληψή μας γύρω από τον χρόνο

Πρόκειται για τον άνθρωπο που έχει συνδέσει το πρόσωπο του με την επιστήμη της φυσικής περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον.

Μπορεί το μοναδικό του παρουσιαστικό και ο ιδιόρρυθμος χαρακτήρας του να συνετέλεσαν σε αυτό, όμως ο Αλμπερτ Αϊνστάιν ήταν αδιαμφισβήτητα ο πιο σημαντικός επιστήμονας του προηγούμενου αιώνα, λόγω των εξωπραγματικών ανακαλύψεων του.

Ανά καιρούς έχουν παρουσιαστεί τεράστια επιστημονικά επιτεύγματα, ικανά να αλλάξουν κάθε αξία που θεωρείται δεδομένη πάνω στον πλανήτη. Ένα από αυτά, ίσως και το πιο εντυπωσιακό, είναι δημιουργία του πασίγνωστου Γερμανού.

Η «σύγκρουση» του Γερμανού με τις αντιλήψεις της εποχής – Οι πρωτοποριακές του ιδέες

Ακόμα και σήμερα, σχεδόν 110 χρόνια μετά την διατύπωση της Θεωρίας της σχετικότητας, η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου δεν έχει καταλάβει τον λόγο που ο Αϊνστάιν θεωρείται τόσο σπουδαίος επιστήμονας. Βέβαια αυτό είναι απόλυτα λογικό, αφού ο Γερμανός φυσικός κατάφερε να καταρρίψει κάποια από τα πιο βασικά θεμέλια της φυσικής. Πως είναι δυνατόν κάποιος να πιστέψει ότι έννοιες όπως ο χώρος και ο χρόνος δεν είναι αυστηρά ορισμένες, δεν αποτελούν ανεξάρτητες και «ακλόνητες» ποσότητες , αλλά έχουν την ικανότητα να μεταβάλλονται ανάλογα με τα υπόλοιπα δεδομένα;

Η διαισθητική αντίληψη του ανθρώπου γύρω από την έννοια του χρόνου είναι πολύ συγκεκριμένη. Μάλιστα πρόκειται για μια ποσότητα τόσο θεμελιώδη, όπου ούτε σαφής ορισμός δεν χρειάζεται για να την καθορίσει. Στην σκέψη μας, αλλά και στην πράξη, τα δευτερόλεπτα κυλούν ανεξάρτητα από την ζωή μας. Αντίστοιχα, ο χώρος στον οποίο βρισκόμαστε είναι κάτι που δεν μπορεί να μεταβληθεί από κανένα άλλο γεγονός. Μέχρι και το 1905, το μόνο που είχαν... καταφέρει οι επιστήμονες ήταν να χωρίσουν τον χρόνο και τον χώρο σε διαστήματα, ορίζοντας ως βασικές τους μονάδες το δευτερόλεπτο και το μέτρο αντίστοιχα.

Το παράδοξο μεταξύ Νεύτωνα και Γαλιλαίου – Η σύγκρουση δύο παλιών αξιωμάτων που οδήγησε στη Θεωρία της σχετικότητας

Ο σπουδαίος Γερμανός φυσικός ήταν 26 ετών όταν δημοσίευε την θεωρία που μετέβαλλε εντελώς την αντίληψη μας για τον χρόνο και τον χώρο. Κάθε βασική αρχή της φυσικής, κάθε θεώρημα, κάθε απόδειξη βασιζόταν πάνω στο αξίωμα ότι ο χρόνος είναι μια ανεξάρτητη μεταβλητή. Με όσα απέδειξε ο Αϊνστάιν το 1905 κατάφερε να τοποθετήσει ένα ιστορικό «φράγμα» στη φυσική, χωρίζοντας την σε δύο κατηγορίες.

Στην παλιά «Νευτώνεια» φυσική η οποία ήταν βασισμένη στην έννοια του «απολύτου χρόνου» και στην καινούργια φυσική κατά την οποία ο χρόνος και ο χώρος ήταν πλέον μεταβλητές. Το έργο του Αϊνστάιν αποτέλεσε μια πρωτοφανή επανάσταση για την επιστημονική αλλά και την φιλοσοφική έρευνα.

Πως μπορεί όμως να εξηγηθεί το γεγονός ότι ο χρόνος είναι τελικά μεταβλητός; Ο Αϊνστάιν προσπαθώντας να εργαστεί με τα δεδομένα της Νευτώνειας φυσικής κατέληξε σε ένα παράδοξο αποτέλεσμα. Σε πολύ υψηλές ταχύτητες, αν ο χρόνος δεν μεταβαλλόταν, η αρχή της σχετικότητας όπως την είχε διατυπώσει ο Γαλιλαίος παραβιαζόταν. Για να λύσει το μυστήριο... αναγκάστηκε να αμφισβητήσει την έννοια του «απολύτου χρόνου» και κατέληξε στο να την καταρρίψει.

Στο έργο του Αϊνστάιν, ο χρόνος χαρακτηρίζεται ως «ελαστικός» ως προς την ταχύτητα των αντικειμένων. Απλούστερα, η ροή του χρόνου είναι διαφορετική πάνω σε έναν άνθρωπο που κινείται και σε έναν άλλον που παραμένει ακίνητος.

Όμοιες είναι και οι ιδιότητες του χώρου, σύμφωνα με το έργο του Γερμανού φυσικού. Μόνο που σε αυτήν την περίπτωση, ο χώρος συστέλλεται σε αντίθεση με τον χρόνο ο οποίος διαστέλλεται όσο προσεγγίζουμε την ταχύτητα του φωτός. Χώρος και χρόνος σχετίζονται μεταξύ τους καθώς μεταβάλλονται, ενώ εκτιμάται πως ένα δευτερόλεπτο χρόνου αντιστοιχεί σε 300000 χιλιόμετρα.

Η μυστήρια ιδιότητα του φωτός – Η εναντίωση του Αϊνστάιν στην κοινή λογική

Βασικό στοιχείο που συνετέλεσε για αυτή την επαναστατική ανακάλυψη ήταν μια εντυπωσιακή ιδιότητα του φωτός. Αν δύο οποιαδήποτε αντικείμενα κινούνται, τότε η σχετική τους ταχύτητα είναι η διαφορά των ταχυτήτων τους. Για παράδειγμα, αν δυο αμάξια κινούνται με την ίδια ακριβώς ταχύτητα τότε η σχετική τους ταχύτητα είναι μηδενική, σαν να ήταν ακίνητα. Αυτό δεν ισχύει αν συγκρίνουμε την ταχύτητα οποιουδήποτε αντικειμένου με την ταχύτητα του φωτός. Το φως κινείται με μια συγκεκριμένη ταχύτητα, αμετάβλητη ως προς τα υπόλοιπα αντικείμενα.

Αν λοιπόν κάποιος κατάφερνε να κινηθεί με την ταχύτητα του φωτός, τότε σύμφωνα με την Νευτώνεια φυσική και τον απόλυτο χρόνο θα κινούταν «παράλληλα» με το φως. Το γεγονός αυτό κατέρριπτε την ιδιότητα του φωτός να «κινείται» ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα αντικείμενα. Κάπως έτσι ο Αϊνστάιν σκέφτηκε το ενδεχόμενο να αμφισβητήσει την απόλυτη πεποίθηση ότι ο χρόνος είναι αμετάβλητος. Συνεχίζοντας την έρευνα του πάνω σε αυτά τα δεδομένα, κατάφερε να αποδείξει μαζί με αρκετά άλλα, πως τελικά ο χρόνος είναι... σχετικός.

Το παράδειγμα των διδύμων – Η θεωρητική και η πρακτική εφαρμογή όσων απέδειξε ο Αϊνστάιν

Το πιο γνωστό, έστω και θεωρητικό, παράδειγμα που εξηγεί μέρος όσων ανακάλυψε ο Γερμανός φυσικός είναι το παράδοξο των διδύμων. Πρωταγωνιστές είναι δύο δίδυμα αδέρφια ηλικίας 20 ετών, ένας εκ των οποίων αποφασίζει να μπει σε ένα διαστημόπλοιο και να ταξιδέψει σε ένα μακρινό αστέρι που απέχει από την Γη 30 έτη φωτός.

Το διαστημόπλοιο κινείται με ταχύτητα που προσεγγίζει αυτήν του φωτός και όταν φτάσει το αστέρι αλλάζει άμεσα πορεία και κινείται πάλι προς την Γη. Οταν το διαστημόπλοιο φτάσει πίσω στον πλανήτη μας, τα δύο αδέρφια συναντιούνται μετά από καιρό. Μετά από πόσο καιρό όμως; Ο αδερφός που έμεινε στην Γη έχει φτάσει την ηλικία των 80, ενώ αυτός που ταξίδεψε είναι κατά πάρα πολύ νεότερος.

Το παράδειγμα αυτό, αν και εντυπωσιακό, είναι εντελώς θεωρητικό. Έχει αποδειχτεί πως είναι αδύνατον να φτάσει κανείς την ταχύτητα του φωτός. Με την ταχύτητα που μπορούμε να αποκτήσουμε, η μεταβολή του χρόνου είναι αμελητέα. Ωστόσο, η θεωρία του Αϊνστάιν διαπλάτυνε κατά πολύ τους ορίζοντες που αντιλαμβανόμαστε την φυσική.

Σύσσωμη η επιστημονική κοινότητα απέρριψε την Νευτώνεια φυσική, που χρησιμοποιείται πλέον μονάχα στις... λογικές ταχύτητες, και έστρεψε την προσοχή της σε αυτά που μπορούν να επιτευχθούν αν προσεγγίσουμε την ταχύτητα του φωτός.

Ακόμα και σε φιλοσοφικό επίπεδο, το έργο του Γερμανού έδωσε τροφή για ατελείωτη σκέψη. Κατάφερε με όσα απέδειξε να δημιουργήσει μια «έκρηξη» στον τομέα της φυσικής, να ισοπεδώσει όλα όσα θεωρούνταν δεδομένα αλλά και να αλλάξει την παγκόσμια αντίληψη γύρω από την έννοια του χρόνου.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Δείτε τη Γη σαν ζωντανό οργανισμό (Εντυπωσιακό βίντεο)

Η εικόνα της γης από το διάστημα είναι πάντα εντυπωσιακή. Αλλά αυτή τη φορά, τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Μιλάμε για μια εικόνα που κάνει τον πλανήτη μας να μοιάζει με ζωντανό οργανισμό. Η NASA έκανε πάλι το... θαύμα της!

Έχουμε πολλές φορές δει εικόνες από το διάστημα ενώ ακραία καιρικά φαινόμενα που πλήττουν τη Γη. Αλλά τίποτα δεν είναι σαν αυτό το video που έφτιαξε η NASA. 

Χρησιμοποιώντας πραγματικά δεδομένα, το video έχει καταγράψει επτά μέρες του 2005 όταν ένας ισχυρός τυφώνας είχε αναπτυχθεί στα ανοιχτά των ακτών της Κίνας....

Το είδαμε εδώ 

Ανακαλύπτω

Αφιέρωμα: Τι διαφορά έχουν οι Αρβανίτες της Ελλάδας από τους Αλβανούς;

11/2014. O μεγαλοϊδεατισμός στα Βαλκάνια είναι μια παλιά και μάλλον βαριά ασθένεια που υποτροπίασε στο ποδοσφαιρικό παιχνίδι ανάμεσα στη Σερβία και την Αλβανία, όπου εμφανίσθηκε η «σημαία» της λεγόμενης Μεγάλης Αλβανίας. Σε αυτή την υποτιθέμενη σημαία η γειτονική μας χώρα φθάνει μέχρι τη Θεσπρωτία.

Όσον αφορά στις διεκδικήσεις σε βάρος της χώρας μας αυτές δεν προκύπτουν μόνο από το «θέμα των Τσάμηδων», αλλά και από την προσπάθεια να παρουσιάσουν τους Αρβανίτες της Ελλάδας ως μειονότητα με αλβανική εθνική συνείδηση. Ποιοι είναι όμως οι Αρβανίτες;

Για να απαντήσουμε στο θέμα αυτό πρέπει να επιστρέψουμε στον 11ο αιώνα. Τότε οι Αρβανίτες πρωτοεμφανίζονται στις βυζαντινές πηγές από τον Μιχαήλ Ατταλειάτη και αργότερα ως Αρβανίτες από το Άρβανον (περιοχή της Βορείου Ηπείρου) στο βιβλίο της Άννας Κομνηνής «Αλεξιάδα».

Τον 13ο αιώνα ένα μεγάλο μέρος των κατοίκων της Αλβανίας ζει στις πεδιάδες και στις ακτές, μαζί με Έλληνες και Λατίνους. Όταν οι Φράγκοι κατέλαβαν τις ακτές, αρκετοί απ’ αυτούς τους χωρικούς απωθήθηκαν στις ορεινές περιοχές της χώρας όπου διατηρούνταν ισχυρές παραδοσιακές κοινότητες. Η δημιουργία του Δεσποτάτου της Ηπείρου και η συμπαράταξη των ορεσίβιων Αλβανών στις συγκρούσεις εναντίον Σλάβων και Βενετών επιβεβαιώνει τις στενές σχέσεις των πρώτων με το ελληνικό στοιχείο.

Οι Αλβανοί φύλαρχοι ανταμείφθηκαν για τις πολεμικές τους υπηρεσίες στον βυζαντινό αυτοκράτορα με απονομή τίτλων και απόδοση εκτεταμένων περιοχών. Με αυτό τον τρόπο όμως, από παραδοσιακοί αρχηγοί φατριών μεταλλάχθηκαν σε άρχοντες οι οποίοι στις σχέσεις με τους «ανθρώπους» τους, αψηφούσαν το πατροπαράδοτο εθιμικό δίκαιο και την αρχή της ισονομίας.

Προσπαθώντας να ξεφύγουν από το νέο αυτό γαιοκτητικό καθεστώς των αρχόντων και αποκτώντας σιγά-σιγά νομαδικές συνήθειες (αφού οι άρχοντες άρπαζαν τη γη τους), πολλοί Ηπειρώτες και Αλβανοί άρχισαν να μετακινούνται προς τον ελλαδικό χώρο, συντασσόμενοι γύρω από τους αρχηγούς των φατριών τους, οι οποίοι για τον έναν ή τον άλλο λόγο δεν είχαν κατορθώσει να αποκτήσουν τον τίτλο του άρχοντα-γαιοκτήμονα.

Οι Αρβανίτες συμμετείχαν ολόψυχα στην Ελληνική Επανάσταση.... 

Οι φατρίες αυτές ήταν πιστές στην Ορθοδοξία χαράσσοντας ακόμη μια διαχωριστική γραμμή με τους άρχοντες, κυρίως των παράκτιων περιοχών, οι οποίοι πρόθυμα ασπάστηκαν το καθολικό δόγμα. Αρχικός τόπος εγκατάστασής τους ήταν η Θεσσαλία. Αργότερα, η οθωμανική εισβολή στην Αλβανία και στη βόρεια και κεντρική Ελλάδα προκάλεσε νέα κύματα καθόδου προς τον νότο. Σχεδόν όλες αυτές οι φατρίες τάχθηκαν κατά καιρούς στη στρατιωτική υπηρεσία των Καταλανών, των Βενετών και των Παλαιολόγων. Στις πηγές ωστόσο, η επωνυμία Αρβανίτης (Αρναβούτ) κατέληξε να σημαίνει τον μισθοφόρο πολεμιστή από τα Βαλκάνια ανεξάρτητα από την εθνική του καταγωγή.

Η ανάμειξη των Αρβανιτών με τους πολυπληθέστερους ελληνικούς πληθυσμούς είχε ως αποτέλεσμα με το πέρασμα των αιώνων, το μεγαλύτερο μέρος τους να αφομοιωθεί πλήρως γενετικά και πολιτισμικά. Κάποιοι ελάχιστοι πληθυσμοί διατηρήθηκαν με ενδογαμίες κυρίως σε απομονωμένα χωριά. Αυτοί διατήρησαν τα έθιμα και το γλωσσικό ιδίωμα που προέρχεται από την αλβανική γλώσσα με μεγάλες επιρροές από τρεις γλώσσες. Την ελληνική, τα σλάβικα και τα λατινικά. 

Πάντως, έχει παρατηρηθεί πως σε πολλά μέρη εγκατάστασής τους, οι Αρβανίτες μετέδωσαν τη γλώσσα τους και στους ελληνόφωνους κατοίκους της περιοχής για τις καθημερινές συνδιαλλαγές τους. Το κοινό θρησκευτικό δόγμα, η κοινή καταγωγή (όσον αφορά στους Ηπειρώτες) και η όσμωση τόσων αιώνων με το ελληνικό στοιχείο κατέστησε τους Αρβανίτες «πιο Έλληνες από τους Έλληνες». Φυσικό επακόλουθο λοιπόν ήταν η ταύτιση με τους αγώνες του ελληνικού έθνους (Ελληνική Επανάσταση, Μακεδονικός Αγώνας, Βαλκανικοί πόλεμοι). Η ελληνικότητα τους δεν αμφισβητήθηκε ποτέ.

Κατά τη διάρκεια αυτών των αγώνων μάλιστα, ήρθαν αντιμέτωποι με μουσουλμάνους Αλβανούς, τους λεγόμενους «Τουρκαλβανούς». Αμέσως μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία ωστόσο, οι κυβερνήσεις της γείτονος έθεσαν «αρβανίτικο» θέμα. Τη δεκαετία του ΄90 ο Σαλί Μπερίσα δήλωσε ότι οι Αρβανίτες είναι αλβανική μειονότητα στην Ελλάδα. Οι οργισμένες αντιδράσεις των τελευταίων ήταν μια ηχηρή απάντηση στον νεόκοπο αυτό μεγαλοϊδεατισμό.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω