Ο σκοτεινός κόσμος των αναβολικών στην Ελλάδα: Τι επίδραση έχουν στο σώμα και τι κινδύνους εγκυμονούν...

8/2014. Τα αναβολικά στα γυμναστήρια ήρθαν πρόσφατα στο προσκήνιο, με την τραγωδία... στην Μάνη, αποκαλύπτοντας ένα ολόκληρο κύκλωμα με παράνομες ουσίες, που όπως εξηγούν οι ειδικοί κυκλοφορούν ανεξέλεγκτα και έχουν ολέθριες συνέπειες για τον οργανισμό. 

Σε παλαιότερο άρθρο, η εφημερίδα Εθνος της Κυριακής επικοινώνησε με χρήστες αναβολικών, αλλά και ειδικούς ιατροδικαστές και τοξικολόγους, ξεσκεπάζοντας την αλήθεια, πίσω από τον επικίνδυνο μύθο των αναβολικών.

Οι παράνομες αυτές ουσίες συνήθως φτάνουν στην Ελλάδα μέσω του διαδικτύου. Στεροειδή σε χάπια και ενέσεις καθώς και φάρμακα για την αποθεραπεία μετά από κάθε κύκλο που παράγονται συχνά σε παράνομα εργαστήρια στο Πακιστάν, την Ινδία και τη Μαλαισία.

Συνήθως είναι συσκευασμένα φάρμακα με άδεια κυκλοφορίας από τον οργανισμό φαρμάκων μιας χώρας και είναι έτοιμα προς κατανάλωση από τον τελικό χρήστη, ωστόσο αυτό δε σημαίνει ότι έχουν έγκριση και από τον ΕΟΦ. 

Από την αγοραπωλησία αναβολικών γίνεται διακίνηση μεγάλων χρηματικών ποσών, ενώ μία συχνή διαδικασία που αποφέρει τα περισσότερα κέρδη αλλά είναι και πολύ επικίνδυνη, είναι το να αγοράζει κάποιος από το διαδίκτυο τις πρώτες ύλες σε ανόθευτη μορφή, προκειμένου να τις αναμείξει ο ίδιος, δημιουργώντας το δικό του «κοκτέιλ» αναβολικών και πουλώντας το στη συνέχεια «χέρι με χέρι» σε επίδοξους bodybuilder.

Οπως αναφέρει ο αθλίατρος του Εθνικού Κέντρου Αθλητικών Ερευνών Oμηρος Εμμανουηλίδης, οι πλέον διαδεδομένες αναβολικές ουσίες, είναι τα στεροειδή και οι ορμόνες, ενώ χρησιμοποιούνται επίσης ινσουλίνες και διουρητικά. Σύμφωνα με τους χρήστες «τα αναβολικά γίνονται σε κύκλους και ο καθένας διαρκεί ανάλογα με τα επιθυμητά αποτελέσματα και τις αντοχές του σώματος και με διαλείμματα ώστε να επανέλθει η ορμονική ισορροπία»

Ωστόσο όπως παραδέχονται, η εντυπωσιακή εμφάνιση έχει κόστος: Καθ' όλη τη διάρκεια του κύκλου, παρατηρείται στυτική δυσλειτουργία, ανήσυχος ύπνος, ενώ ατροφούν οι όρχεις. Επίσης στο τέλος του κύκλου οι χρήστες συχνά πέφτουν σε κατάθλιψη και χρειάζονται φάρμακα για αποθεραπεία. 

Οσο για τις συνέπειες που έχει μακροχρόνια χρήση αναβολικών, είναι μάλλον σοκαριστικές: Οπως αναφέρει στο Εθνος της Κυριακής η Χαρά Σπηλιοπούλου, καθηγήτρια ιατροδικαστικής και τοξικολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Καταπολέμησης Ντόπινγκ, πλήττεται, κυρίως το συκώτι, η καρδιά και το πεπτικό σύστημα, ενώ τα αναβολικά ενοχοποιούνται επίσης και για μυοκαρδιοπάθεια, αιτία που μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο.

Μάλιστα, σύμφωνα με τους ειδικούς, ακόμα και η ελάχιστη χρήση αναβολικών έχει ισόβιες συνέπειες, αφού κάποιος μπορεί να κάνει χρήση στα 20 και να του προκύψουν προβλήματα στα 50 του. Στην Ελλάδα τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, έχουν χάσει τη ζωή τους 5 άτομα από τον κόσμο του bodybuilding. 

Το Γενάρη του 2013, ένας από τους μεγαλύτερους Ελληνες bodybuilders βρέθηκε νεκρός στο γυμναστήριο του στο Αγρίνιο σε ηλικία 60 ετών. Τρεις μήνες αργότερα ένας 29χρονος πέθανε στη Σύρο, ενώ τον περασμένο Απρίλιο έπεσε νεκρός ένας bodybuilder σε παραλία της Εύβοιας. Τα επόμενα δύο θύματα ήταν ένας 45χρονος αθλητής από τη Χαλκίδα και ένας 54χρονος που είχε σταματήσει το άθλημα για μία δεκαετία.

Πηγή

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Οι 5 αισθήσεις φανερώνουν σοβαρά προβλήματα υγείας

Δε χρειάζονται μαντικές ικανότητες για να προβλέψουμε την πορεία της υγείας μας, αλλά μόνο οι πέντε αισθήσεις μας.

Πολλές φορές δεν το συνειδητοποιούμε, αλλά δεκάδες παθήσεις και σοβαρές ασθένειες ξεκινούν να εκδηλώνονται με ανεπαίσθητες μεταβολές. Γνωρίζοντας ποια είναι τα σημάδια που πρέπει να προσέξουμε, μπορούμε να εντοπίσουμε το πρόβλημα νωρίς και να δράσουμε άμεσα.

1. Ακοή

Η μερική απώλεια ακοής συνδέεται με το διαβήτη. Τα άτομα που πάσχουν από το μεταβολικό σύνδρομο αντιμετωπίζουν διπλάσιο κίνδυνο να χάσουν εν μέρει την ακοή τους, σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Νιιγκάτα της Ιαπωνίας. Μάλιστα, οι διαβητικοί κάτω των 60 ετών είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν προβλήματα ακοής σε σύγκριση με τους ασθενείς μεγαλύτερης ηλικίας. Τα προβλήματα αυτά οφείλονται στα αυξημένα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα, τα οποία είναι πιθανό να προκαλέσουν βλάβες στα αιμοφόρα αγγεία των αυτιών.

2. Όραση

Τα αιμοφόρα αγγεία του ματιού παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για την κατάσταση του εγκεφάλου. Ερευνητές από το αμερικανικό Πανεπιστήμιο Ντιουκ διαπίστωσαν ότι τα άτομα που διαθέτουν πιο πλατιά αιμοφόρα αγγεία στα μάτια πέτυχαν χαμηλότερες βαθμολογίες στα τεστ IQ. Οι φλέβες των ματιών μοιάζουν ως προς το μέγεθος, τη δομή και τη λειτουργία τους με τα αιμοφόρα αγγεία του εγκεφάλου κι έτσι τα μάτια μπορεί να υποδείξουν τα πρώτα σημάδια νοητικής κατάπτωσης αρκετά χρόνια πριν την εκδήλωση της άνοιας. Ο οφθαλμίατρος είναι αυτός που μπορεί να εντοπίσει πιθανώς ανησυχητικές μεταβολές.

3. Όσφρηση

Η αδύναμη όσφρηση αποτελεί ένα από τα πρώιμα σημάδια του Αλτσχάιμερ, σύμφωνα με το Αμερικανικό Ινστιτούτο Νευρολογικών Διαταραχών (NINDS). Μελέτη που πραγματοποίησαν οι ερευνητές σε ποντίκια έδειξε ότι τα πειραματόζωα που διέθεταν μεγαλύτερες ποσότητες πρόδρομης αμυλοειδούς πρωτεΐνης, η οποία παίζει βασικό ρόλο την εξέλιξη του Αλτσχάιμερ, παρουσίαζαν εκτενέστερες βλάβες στα νευρικά κύτταρα της μύτης. Οι μεταβολές που παρατηρούνται στο οσφρητικό σύστημα λόγω του Αλτσχάιμερ είναι παρόμοιες με αυτές που συμβαίνουν στον εγκέφαλο, όμως στο οσφρητικό σύστημα εντοπίζονται νωρίτερα.

4. Γεύση

Η κακοσμία του στόματος αποτελεί ένδειξη ουλίτιδας ή περιοδοντίτιδας, παθήσεις που συνδέονται με τη στυτική δυσλειτουργία. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Μαλάτειας στη Τουρκία διαπίστωσαν ότι οι άνδρες 30 έως 40 ετών που εκδηλώνουν φλεγμονές στα ούλα αντιμετωπίζουν τριπλάσιο κίνδυνο να εμφανίσουν προβλήματα στυτικής δυσλειτουργίας. Η σχέση της στοματικής υγείας και των σεξουαλικών επιδόσεων εξηγείται πιθανότατα από την κατάσταση του αγγειακού συστήματος. Η στύση επιτυγχάνεται όταν ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται το σεξουαλικό ερέθισμα, επιφέροντας τη χαλάρωση των μυών των γεννητικών οργάνων και ενισχύοντας τη ροή του αίματος στους αντίστοιχους ιστούς. Επειδή η περιοδοντίτιδα συνοδεύεται από μείωση της ελαστικότητας του ενδοθηλιακού τοιχώματος των αιμοφόρων αγγείων, είναι πιθανό να συνδέεται με τη στυτική δυσλειτουργία. Συνέπεια της περιοδοντίτιδας είναι η δυσλειτουργία του αγγειακού συστήματος στο σύνολό του, βασική αιτία της στυτικής δυσλειτουργίας.

5. Αφή και δέρμα

Η όψη της επιδερμίδας μπορεί να υποδείξει τον κίνδυνο καρδιοπάθειας, σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Κοπεγχάγης. Τα συνηθέστερα σημάδια της γήρανσης – όπως τα γκρίζα μαλλιά, οι ρυτίδες αλλά και η συσσώρευση χοληστερόλης στα βλέφαρα – είναι ενδεικτικά του αυξημένου κινδύνου καρδιαγγειακών επιπλοκών.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Τι νερό πίνετε; – Πέντε πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε

“Τα μόρια του ανθρώπινου σώματος σε ποσοστό μεγαλύτερο του 99% είναι μόρια νερού, πράγμα που σημαίνει ότι το νερό έχει σημασία” λέει ο Τζέραλντ Πόλακ, ειδικός ερευνητής σε θέματα νερού και συγγραφέας του βιβλίου “Η Τέταρτη Κατάσταση του Νερού: Πέρα από το Στερεό, το Υγρό και το Αέριο” (The Fourth Phase of Water: Beyond Solid, Liquid and Vapor).

Για αυτό το λόγο, η κατανάλωση καθαρού και φρέσκου νερού έχει τεράστια σημασία για την γενική κατάσταση της υγείας.

Εάν νομίζετε ότι το νερό της βρύσης ή ακόμα και το εμφιαλωμένο είναι καθαρο πλανάσθε πλάνην οικτράν.

Το 2008, μια έρευνα του διεθνούς ειδησεογραφικού πρακτορείου Associated Press έδειξε ότι στις ΗΠΑ, το νερό των κεντρικών δικτύων ύδρευσης, από τη μια ακτή στην άλλη, είναι μολυσμένο με μια τεράστια γκάμα φαρμάκων, συνταγογραφούμενων και μη, συμπεριλαμβανομένων αντιβιοτικών, αναλγητικών, αντικαταθλιπτικών, υπνωτικών χαπιών και σεξουαλικών ορμονών.

Αυτό συμβαίνει διότι όταν οι άνθρωποι λαμβάνουν χάπια, το σώμα τους απορροφά μέρος των φαρμακευτικών ουσιών και το υπόλοιπο καταλήγει στην αποχέτευση.

Από εκεί οι ουσίες διεισδύουν στους υδροφόρους ορίζοντες και επιστρέφουν στη βρύση καθώς οι μονάδες επεξεργασίας υδάτων δεν απομακρύνουν τα φαρμακευτικά κατάλοιπα.

Οι επιστήμονες ανησυχούν ότι ακόμα και σε μικρές συγκεντρώσεις τα φαρμακά αυτά μπορούν να βλάψουν τον ανθρώπινο οργανισμό σε μακροχρόνιο διάστημα αφού κάθε μέρα χρησιμοποιούμε μεγάλες ποσότητες νερού.

Επίσης, “δεν υπάρχει εθνική στρατηγική αντιμετώπισης του ζητήματος ούτε υπάρχει αποτελεσματική νομοθεσία για τον έλεγχο, την επεξεργασία, τον περιορισμό της κατανάλωσης ή έστω την ενημέρωση του κοινού” ανέφερε το AP.

Ούτε βέβαια στην Ελλάδα όπως κατέδειξε η εκστρατεία “Ας συζητήσουμε για το Νερό” του Δικτύου Μεσόγειος SOS.

Εάν στραφείτε στο εμφιαλωμένο νερό με την ελπίδα να αποφύγετε τους κινδύνους από την κατανάλωση νερού βρύσης ας γνωρίζετε τούτο: πάλι στις ΗΠΑ, μεγάλη έρευνα του Συμβουλίου Προστασίας Φυσικών Πόρων που συνέκρινε 1000 διαφορετικές φίρμες εμφιαλωμένου νερού διαπίστωσε ότι πολλές φιάλες περιείχαν επικίνδυνες χημικές ουσίες, βακτήρια, ακόμα και αρσενικό.

Επίσης, τα πλαστικά μπουκάλια βλάπτουν σοβαρά το περιβάλλον. Σε ποσοστό 80%, τα πλαστικά μπουκάλια νερού στις ΗΠΑ καταλήγουν στις χωματερές επιτείνοντας την Κλιματική Αλλαγή. Καταλήγουν επίσης στις χωματερές διασπασμένα σε μικροσκοπικά κομμάτια που εισέρχονται στο πεπτικό σύστημα ψαριών και πουλιών που τα μπερδεύουν με κριλ και από εκεί στη διατροφική αλυσίδα.

—Πέντε πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για το νερό που πίνετε:

1. Η παρασιτοκτόνος και ζιζανιοκτόνος ουσία διχλωροφαινόλη (Dichlorophenol) είναι η ίδια που χρησιμοποιείται για τη χλωρίωση του νερού.

2. Περίπου ένα τρίτο του εμφιαλωμένου νερού που ελέγχθηκε βρέθηκε με χημική ή βακτηριδιακή μόλυνση πάνω από τα επίπεδα ασφαλείας.

3. Οι επιστήμονες έχουν βρει ότι όσο περισσότερο ένα πλαστικό μπουκάλι εμφιαλωμένου νερού μένει στο ράφι, είτε στο σούπερ μάρκετ είτε στο ψυγείο σας, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να καταναλώσετε μεγαλύτερη δόση αντιμονίου, μιας χημικής ουσίας που κατηγορείται για καρκινογενέσεις.

4. Υπολογίζεται ότι το εμφιαλωμένο νερό που πωλείται στις ΗΠΑ σε ποσοστό 25-30% προέρχεται από τα δίκτυα ύδρευσης -ορισμένες φορές κατόπιν επεξεργασίας και άλλες όχι.

5. Κανένας δεν ελέγχει τον κλάδο εμφιάλωσης νερού (στις ΗΠΑ, στην Ελλάδα έχουμε τον ΕΦΕΤ).

Οι ειδικοί συστήνουν την αγορά ενός συστήματος καθαρισμού του νερού στο σπίτι.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Η ανάγκη της φιλοσοφίας

Είναι πολλά αυτά που μας χρειάζονται σ' αυτές τις στιγμές. Πράγματι, είμαστε φτωχοί μέσα σε τόση αφθονία και στις ανέσεις που μας παρέχει μία τεχνολογία στην υπηρεσία των πραγματικών και υποτιθέμενων αναγκών του ανθρώπου. 

Ομως, επαληθεύουμε ότι όσο περισσότερα έχουμε, τόσο περισσότερα χρειαζόμαστε και αυτό αποτελεί έναν φαύλο κύκλο που είναι δύσκολο να σταματήσει, εκτός κι αν καταφέρουμε αυτό που πραγματικά μας χρειάζεται. 

Γι' αυτό λέμε: Χρειαζόμαστε περισσότερο Φιλοσοφία. 

Οταν εξηγούμε τους σκοπούς της Νέας Ακρόπολης, δίνουμε έμφαση στα σεμινάρια Φιλοσοφίας που αναπτύσσουμε με τον κλασικό τρόπο. Και είναι εκεί όπου βάζουμε τον τόνο, δηλαδή στον κλασικό τρόπο, όπου η Φιλοσοφία με την ευρεία έννοια συμπεριλαμβάνει όλο το φάσμα της ζωής και προσπαθεί να απαντήσει όλα τα ερωτήματά της, χωρίς να περιοριστεί στα άκαμπτα πλαίσια που σήμερα την εγγράφουν.

ΣΗΜΕΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, ΑΛΛΑ...

Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς: Μήπως δεν υπάρχει Φιλοσοφία στους σημερινούς καιρούς για να πρέπει να προστρέξουμε στο κλασικό στιλ; Ναι, υπάρχει, αλλά... Δεν θα μπούμε σε λεπτομέρειες των πανεπιστημιακών προγραμμάτων ούτε σ' αυτά που υπαγορεύουν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. 

Υπάρχουν μαθήματα Φιλοσοφίας, αλλά αυτή η ύλη γεμίζει ή όχι τη ζωή όσων τη διδάσκονται, όχι τόσο σύμφωνα με τα προγράμματα, αλλά σε σχέση με τους καθηγητές που τη διδάσκουν. 

Μόνο αυτοί που αφοσιώνονται με πραγματική αγάπη στη δουλειά τους καταφέρνουν να γίνουν κατανοητοί από τους μαθητές και ξυπνούν ένα συναίσθημα αναζήτησης και συνάντησης.

Οι υπόλοιποι δημιουργούν ένα θλιβερό νοητικό χάος που καταλήγει στους γνωστούς τρόπους που χρησιμοποιούνται για να χαρακτηριστεί η Φιλοσοφία: ασυναρτησίες περίεργων λέξεων και ανυπόφορων και άχρηστων εννοιών. Αυτή είναι η βαριά και άδικη κατάρα που υποφέρει η Φιλοσοφία: να είναι άχρηστη.

Δεν χρειάζεται για τίποτα το πρακτικό ούτε δίνει λεφτά. Δηλαδή, για να τα βγάλει πέρα στη ζωή σ' αυτό το έδαφος πρέπει να ασχοληθεί κανείς με τον εκπαιδευτικό τομέα (και όχι πάντα με καλή διάθεση) ή να έχει την απίστευτη τύχη να εκδώσει κάποιο βιβλίο που να διαβαστεί και να γίνει αποδεκτό. 

Ακόμη αντηχούν οι ήχοι της πολεμικής που έγινε στην Ισπανία όταν αποφασίστηκε να βγει αυτή η ύλη από τα προγράμματα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Χωρίς να ειπωθεί ξεκάθαρα, αφηνόταν να διαφαίνεται η ιδέα "αχρηστίας". Διαμαρτυρήθηκαν καθηγητές και μαθητές και ήταν ευχάριστο το γεγονός ότι μερικοί τόλμησαν να βεβαιώσουν ότι χωρίς Φιλοσοφία οι νέοι δεν θα μάθαιναν να σκέπτονται. 

Και δεν είναι εκεί, ίσως, ο κόμπος του ζητήματος; Ισως αυτό που πράγματι ενδιαφέρει -δεν θα μπορούσα να πω ποιους, αλλά πρέπει να υπάρχουν πάνω από ένας- είναι να μη σκέπτεται ο νεαρός κόσμος και να αφήνεται να παρασυρθεί από τα αποβλακωτικά ρεύματα της μόδας. 

Δεν θα ήταν μήπως πολύπλοκο να χειραγωγηθεί μία νεολαία με ικανότητα να σκέπτεται; Σε ποια κατάσταση μένουν αυτοί που, επιτέλους, καταφέρνουν να τελειώσουν την πανεπιστημιακή φιλοσοφική σχολή; 

Μετά από κάποια χρόνια εργασίας, στο νου τους βράζουν εκατοντάδες αντιφατικές ιδέες στοχαστών διαφόρων εποχών, χωρίς να μπορεί κανείς να βρει το νήμα που ενώνει τις ιστορικές περιόδους και τις σκέψεις που προκύπτουν.

Ο νέος σημερινός φιλόσοφος (μπορεί όμως να ονομαστεί φιλόσοφος όποιος τελειώνει αυτές τις σπουδές;) ζει στη σύγχυση, ή τείνει για εκείνες τις δοξασίες που με επιδέξιο τρόπο του παρουσιάστηκαν ως οι "καλύτερες". '

Η νιώθει ανίκανος με τόσα επιχειρήματα που δεν του προσφέρουν λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει καθημερινά. Γι' αυτό, το θέμα δεν είναι ότι λείπει εντελώς η Φιλοσοφία, αλλά...

ΑΛΛΑ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ;

Εχουμε διαβάσει τόσους ορισμούς διαφόρων προελεύσεων, που δεν είναι απλό να μείνουμε με έναν άλλο ακόμα. Ούτε θέλουμε να μπλεχτούμε στην πολεμική που έχουν κατά καιρούς αναπτύξει οι διάφοροι στοχαστές μεταξύ τους. 

Είτε θεωρηθεί μία ξεχωριστή επιστήμη, είτε μία επιστήμη όλων των επιστημών, ή μία μη-επιστήμη, οι σημερινές έννοιες είναι τόσο μπλεγμένες που δυστυχώς δίνουν το δίκιο σ' όσους είναι της γνώμης ότι η Φιλοσοφία δεν έχει σχέση με την ίδια τη ζωή και, επομένως, δεν προσφέρει άλλη χρησιμότητα από μία σκέτη διανοητική άσκηση. 

Και ούτε μας ενδιαφέρει να αναπτύσσουμε το σύνολο των περιστάσεων που μετάλλαξαν την έννοια και το σκοπό της Φιλοσοφίας. Ας αρκεστούμε στο να επισημάνουμε ότι αν σήμερα μπορεί να φανεί κάτι το απρόσιτο και άγονο, όμως στις κλασικές εποχές Ανατολής και Δύσης, η Φιλοσοφία προσπάθησε να ξεδιαλύνει τις μεγάλες ερωτήσεις για το Σύμπαν και τον Ανθρωπο, και κυρίως προσπάθησε να εδραιώσει έναν τρόπο ζωής, μία σημαντική βοήθεια για τον Ανθρωπο ως μέρος του Σύμπαντος.

Αν βασιζόμαστε στις αρχαίες ελληνικές παραδόσεις, αυτός που διατύπωσε πρώτος τον όρο λέγεται ότι ήταν ο Πυθαγόρας, ισχυριζόμενος ότι ο ίδιος δεν ήταν ένας σοφός, αλλά απλώς ένας εραστής της Σοφίας, ένας "φιλόσοφος". Αυτή είναι η πιο απλή και πιο βαθιά εξήγηση που βρίσκουμε. 

Είναι η Αγάπη στη Σοφία αυτή που νικάει τους ανθρώπους, που ανοίγει τα μάτια στον κόσμο, που τον βγάζει από μία εγωιστική απομόνωση, και είναι αυτή που τον κάνει να είναι με υγιή τρόπο ανήσυχος στην αναζήτηση και συνάντηση κάποιων χρήσιμων αληθειών για την ύπαρξή του. 

Η Αγάπη είναι ένας ισχυρός κινητήρας και, όταν η Αγάπη οδηγεί στη Σοφία, πολλές εσωτερικές πόρτες, πριν απαγορευμένες και άγνωστες για τον ίδιο τον εαυτό του, ανοίγονται. Δεν αναζητάει κανείς "την Αλήθεια", τη μεγάλη και μοναδική Αλήθεια, επειδή είναι γνωστό ότι οι άνθρωποι υπόκεινται σε σφάλματα. 

Αλλά ο καθένας, ο κάθε φιλόσοφος με τον τρόπο του, προσπάθησε να βρει κάποια κλειδιά που να επέτρεπαν σε όλους τους ανθρώπους -όχι μόνο τους ίδιους, ατομικά- να φτάσουν κάποιο μέρος, κάποια απόχρωση της Αλήθειας.

ΣΕ ΤΙ ΜΑΣ ΧΡΗΣΙΜΕΥΕΙ;

Μετά από πολλά χρόνια που προσπαθούν να μας πείσουν ότι η Φιλοσοφία δεν χρησιμεύει σε τίποτα, ούτε έχει να κάνει με την πραγματική ζωή, κοστίζει πολύ να ξαναπάρουμε την ιδέα της χρησιμότητάς της. 

Είναι φανερό ότι σαν άσκηση νοητικής οξυδέρκειας δεν αξίζει άλλο παρά για να αναπτύσσει τους διανοητικούς "μυς", για να ακονίζει τις γλώσσες και τις πένες, για να μπορεί να εκφράζεται ή να γράφει κανείς με τρόπο όλο και περισσότερο συγκεχυμένο αν και φαινομενικά μορφωμένο. Αυτή η μορφή Φιλοσοφίας δεν μπορεί να μας βοηθήσει ως ανθρώπους. 

Αλλά ας γυρίσουμε στην πρακτικότητα που προσπαθούμε να παραχωρούμε στη ζωη. Ποιος δεν έχει κάνει στον εαυτό του ερωτήσεις στην παιδική ηλικία, στην εφηβεία, στη νιότη και ακόμα και στην ωριμότητα, μερικές φορές κρυμμένες για να μην αποδείξουμε αδυναμία ή άγνοια; 

Πόσες φορές αυτές οι ερωτήσεις δεν έμειναν αιωρούμενες στην διάσταση του αδύνατου και απρόσιτου; Πόσες φορές δεν έχουμε βασανιστεί σκεπτόμενοι τη γέννηση και το θάνατο, την αρρώστια και τα γηρατειά; Πόσες φορές δεν έχουμε ψάξει μία απάντηση για τον κόσμο και την παρουσία μας σ' αυτόν; 

Πόσες φορές δεν έχουμε περιφερθεί γύρω από την ιδέα του Θεού, μερικές φορές για να την αρνηθούμε εξαιτίας της περιπλοκότητάς της, μερικές άλλες φορές για να την αφήσουμε να ζει σαν ένα αδύνατο για μετάφραση συναίσθημα; Πόσες φορές δεν έχουμε χρειαστεί τη Φιλοσοφία για να βοηθηθούμε μέσα στις αμφιβολίες, την αγωνία και την απελπισία;

Ξέρουμε ότι η Φιλοσοφία δεν χρησιμεύει για να μας κάνει σοφούς ούτε για να βρούμε το κλειδί όλων των μυστηρίων του Σύμπαντος. 

Αλλά ξέρουμε ότι μας χρησιμεύει για να ξεκαθαρίσουν κάποιες αβεβαιότητες, για να χρησιμοποιήσουμε το δικό μας νου, για να θέσουμε στον εαυτό μας όχι μόνο ερωτήσεις, αλλά και να τολμήσουμε να σκιαγραφήσουμε απαντήσεις. 

Ξέρουμε ότι δεν ξέρουμε, όπως καλά έλεγε ο Σωκράτης, αλλά γι' αυτό η Φιλοσοφία μας βάζει στο δρόμο της γνώσης. Σιγά σιγά, χωρίς βιασύνη, χωρίς άγχος, αποδεχόμενοι την άπειρη ποικιλία βεβαιοτήτων που αποκτούμε.

Η Φιλοσοφία χρησιμεύει για να ζούμε. Είναι μία τέχνη πολύ δύσκολη με την οποία κανείς δεν ασχολείται και της οποίας κανείς δεν φαίνεται να γνωρίζει την τεχνική. 

Απλώς ερχόμαστε στη ζωή και αφήνουμε το ένστικτο να υπαγορεύει τους κανόνες του παιχνιδιού, ή τους παραμορφώνουμε σύμφωνα με συγκεκριμένες παροδικές αποδοχές. Αλλά το Ζην, με κεφαλαία, είναι κάτι διαφορετικό. 

Είναι να ξέρουμε ποιοί είμαστε, ότι δεν είμαστε οι μοναδικοί, ότι αυτές που μας φαίνονται οδυνηρές δοκιμασίες και δυσκολίες δεν είναι άλλο παρά σκαλοπάτια για να μάθουμε να τα καταφέρουμε μόνοι μας, να τα βγάλουμε πέρα με τα δικά μας μέσα. 

Είναι να διαισθανθούμε ότι πηγαίνουμε προς κάποιον άλλο χρόνο-χώρο και ας μην είναι αυτός που τώρα γνωρίζουμε. Είναι να αντιλαμβανόμαστε ένα νήμα συνάφειας που μπορούμε να ονομάσουμε -αν θέλουμε- αιωνιότητα.

Η Φιλοσοφία χρησιμεύει για να αιτιολογήσουμε τη Ζωή και όχι να αφηνόμαστε να παρασυρθούμε από αυτή. Χρησιμεύει για να αξιολογήσεις όλα τα ζωντανά όντα και όχι μόνο τα ανθρώπινα. 

Χρησιμεύει για να κοιτάζεις τον ουρανό και τη γη, για να σκαλίζεις στο βάθος της γης και για να τρυπήσουμε τη βαθύτητα του ουρανού, για να δούμε γύρω γύρω, για να αισθανθούμε, για να σκεφτούμε. 

Για να είμαστε φιλόσοφοι συνειδητοί των ερωτήσεών τους και των απαντήσεών τους, μη οριστικών, αλλά που οδεύουν προς μία βαθμιαία κατανόηση της Αλήθειας. Κανείς δεν θα μας πληρώσει γι' αυτό. 

Δεν θα κερδίσουμε τα προς το ζην με αυτό τον τρόπο, αλλά θα κερδίσουμε το να ξέρουμε να ζούμε και θα είμαστε αρκετά πλήρεις με την ίδια τη δική μας εσωτερική σιγουριά και αυτοπεποίθηση.

ΠΟΙΟΙ ΤΗ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ;

Ολοι. Η Φιλοσοφία δεν είναι ιδιοκτησία αυτών που μπορούν να σχηματίσουν θεωρίες περισσότερο ή λιγότερο καλά εκθετειμένες, χειριζόμενοι μία γλώσσα που δε συνηθίζει να είναι προσιτή σ' αυτούς που δεν έχουν κάνει ειδικές μελέτες. 

Η Φιλοσοφία, ως τρόπος ζωής, ως αναζήτηση της γνώσης, είναι για όλους και σε όλους χρειάζεται αυτή η δυνατότητα να αναρωτηθούν ελεύθερα πάνω στις διάφορες όψεις του όντος και του κόσμου. Να αναρωτηθεί κανείς είναι ένας τρόπος ζωής. 

Και αν, αφού βρήκαμε κάποιες βασικές απαντήσεις βάσης που προσαρμόζονται στις ανάγκες μας, μπορούμε να τις εφαρμόσουμε καθημερινά, καλύτερα. Αυτό είναι που μας μετατρέπει όλους σε φιλοσόφους και όχι οι πανεπιστημιακοί τίτλοι που, το πολύ, βεβαιώνουν ότι έχουμε παρακολουθήσει μαθήματα σε μία σχολή, αλλά όχι ότι έχουμε μάθει να σκεπτόμαστε και να ζούμε. 

Ούτε μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η Φιλοσοφία είναι μία απασχόληση που ταιριάζει στους ενήλικες. Ως ζωτική έκφραση εκδηλώνεται στα παιδιά και στα πρώτα τους "γιατί", και στους νεαρούς, τους γεμάτους ερωτηματικά και έκπληξη μπρος στη δική τους ανάπτυξη και μπρος σε ένα περιβάλλον που τους είναι ελκυστικό και συνάμα ταραχώδες.

Η απόδειξη αυτής της πολυποίκιλης χρησιμότητας της Φιλοσοφίας βρίσκεται στην επιτυχία που γνώρισε το βιβλίο "ο Κόσμος της Σοφίας" του Jostein Gaarder, κρατώντας στη διάρκεια περισσοτέρων από 40 συνεχόμενες εβδομάδες -τουλάχιστον στην Ισπανία- την πρώτη θέση ανάμεσα στα περισσότερο πουλημένα βιβλία. 

Και το αξιοπερίεργο και ευχάριστο της περίπτωσης είναι ότι αυτοί που είναι πιο παθιασμένοι με το έργο, είναι οι έφηβοι και οι νέοι, που αισθάνονται σαν σε πορτραίτο σ' αυτό το μυθιστόρημα μυστηριώδους αναζήτησης κάποιων αληθειών που ενδιαφέρουν όλους. 

Μπορεί να είναι ότι αυτό το μυθιστόρημα, όπως διευκρινίζει ο ίδιος ο συγγραφέας του, έχει αποφύγει τις υπερβολικά σοβαρές θέσεις των φιλοσοφικών δοξασιών ή τη σκοτεινή γλώσσα που χρησιμοποιούν κάποιοι στοχαστές και καθηγητές.

Και εκεί εδρεύει το κλειδί της επιτυχίας του: το να μπορέσει να απαντήσει σε μία ζήτηση με απλό και χρήσιμο τρόπο, έτσι όπως μόνο μπορεί να το κάνει η Φιλοσοφία. "Ποιός είσαι;" "Από πού έρχεται ο κόσμος;" Και ποιός δεν χρειάζεται απάντηση που να τον ενθαρρύνει να συνεχίζει να ψάχνει σ' αυτές τις όψεις;

ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ

Οντως, χρειαζόμαστε πιο πολύ Φιλοσοφία, αλλά πραγματική Φιλοσοφία, τόσο απλή και τόσο βαθιά όπως η ίδια η ζωή είναι. Δεν χρειαζόμαστε τεχνητές περιπλοκότητες ούτε κριτικές για όσα οι μεν ή οι δε έχουν γράψει στη διάρκεια της Ιστορίας. 

Ποιός έχει τόση σοφία για να μπορέσει να κριτικάρει τους μεγάλους στοχαστές εν ονόματι μίας Αλήθειας που ούτε καν έχει φθάσει; 

Ενα είναι η απλή βαθύτητα του Σύμπαντος και του ανθρώπου -για να μην εισαγάγουμε το μυστήριο του Θείου- και ένα άλλο πολύ διαφορετικό είναι το πολύπλοκο δίκτυ θεωριών που δεν οδηγούν πουθενά ούτε λύνουν τη φυσική ανησυχία όλων όσων χρειαζόμαστε Φιλοσοφία.

Η Φιλοσοφία πρέπει να είναι φυσική, τόσο όσο είναι όλα όσα υπάρχουν. Πρέπει να συμμορφώνεται προς τη Φύση, όχι μόνο σαν περιβάλλον αλλά και όσον αφορά τους νόμους που όλα τα διέπουν, από το Θεό μέχρι ένα μικρόβιο. 

Σήμερα το πρόβλημα φαίνεται να εδρεύει στο να κλείσουμε τις ιδέες κάτω από κατανοητά για κάποιους λίγους μυημένους στην ύλη κλειδιά. Ετσι η Φιλοσοφία γίνεται ψευδώς εσωτερική και δίνει το δίκαιο σ' αυτούς που δυσφημούν τον εσωτερισμό σαν μία μορφή αποκρυφισμού. 

Εσωτερικά είναι όλα όσα αγνοούμε -που είναι αρκετά- και ο ρόλος της Φιλοσοφίας έγκειται στο να ελαττώνει βαθμιαία το σκοτάδι της άγνοιας για να το μετατρέψει στη λαμπρότητα της γνώσης.

Πέρα από μόδες ο μεγάλος φιλόσοφος Πλάτων έλεγε στο έργο του "Παρμενίδης" :

"Είναι όμορφο και θείο η φλογερή ορμή που σε εκτοξεύει στους λόγους των πραγμάτων. Αλλά εξασκήσου και εκπαιδεύσου σ' αυτές τις ασκήσεις που φαινομενικά δε χρησιμεύουν για τίποτα, και που ο λαός ονομάζει λεπτή περιττολογία, ενώ είσαι ακόμα νέος. Αντίθετα, η αλήθεια θα σου φύγει από τα χέρια".

Δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο κάτω από τον ήλιο... Ούτε ο χρόνος που περνάει μπορεί να παραμορφώσει αυτό το πρωταρχικό πνεύμα που μας κάνει να τείνουμε προς τη Φιλοσοφία και που, όταν εκδηλώνεται, μιλάει ξεκάθαρα για τη νιότη αυτού του πνεύματος, όσα φυσικά χρόνια και να έχει.

Για κάποιο λόγο επίσης οι κλασικοί Ελληνες είχαν ανακαλύψει ότι η "Χρυσή Αφροδίτη" -ή η αιώνια νιότη- σφύζει στις καρδιές που ποτέ δεν κλείνονται στα αινίγματα της Ζωής, αλλά βγαίνουν αποφασιστικά να τα κατακτήσουν.

Της Delia Steinberg Guzman Διεθνής Διευθύντρια της "Νέας Ακρόπολης" Σταυρός των Παρισίων σε Επιστήμες, Τέχνες και Γράμματα, από το Πανεπιστήμιο της Σορβόνης.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Αρχαίοι Εξωγήινοι - Εξωγήινες μεταφορές (Video)

Ιπτάμενοι δίσκοι, μαγικά χαλιά και πύρινοι τροχοί που κατεβαίνουν από... τους ουρανούς.

Στους αρχαίους πολιτισμούς σε όλον τον κόσμο, υπάρχουν ιστορίες για θεάσεις παράξενων αντικειμένων στον ουρανό. Είναι απλά φαντασία ή μήπως πρόκειται για εξωγήινα διαστημόπλοια;

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Αυτός πρέπει να είναι ο πιο τυχερός μοτοσικλετιστής στον κόσμο (Video)

Η μηχανή χτυπάει στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου με μεγάλη ταχύτητα και ο οδηγός της προσγειώνεται όρθιος, σώος και αβλαβής στην οροφή του οχήματος

Το βίντεο έχει ημερομηνία 30 Ιουλίου 2014 και ανέβηκε στο youtube χωρίς σχόλια από τον χρήστη Kruszon1984. Σύμφωνα με το LiveLeak το ατύχημα όντως συνέβη στην πόλη Mahilvow της Λευκορωσίας.

Ανεξάρτητα εάν το βίντεο είναι αληθινό ή όχι, είναι σίγουρα εντυπωσιακό.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Τι αποκαλύπτουν οι Σφίγγες της Αμφίπολης -Είναι χαραγμένες πάνω σε νομίσματα του 530 π.Χ

Σε τετράδραχμα 14,40 και 12,90 γραμμαρίων, σε δυόβολο 1,40 γραμμαρίων καθώς και σε υποδιαίρεση του 1/8 του στατήρα, 1,20 γραμμαρίων - σύμφωνα με την αρχαϊκή μέτρηση - φαίνεται πως είναι αποτυπωμένες οι Σφίγγες της Αρχαίας Αμφίπολης.

Σύμφωνα με τον νομισματολόγο-ερευνητή Αστέριο Τσίντσιφο, το αρχαίο αυτό νόμισμα πρωτοέκανε την εμφάνιση του στην περιοχή της Αρχαίας Αμφίπολης, στα τέλη του 6ου αιώνα π. Χ.

Ξεδιπλώνοντας το "κουβάρι" της ιστορίας της περιοχής, ο κ. Τσίντσιφος ανατρέχει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, στην εποχή που η πόλη των Εννέα Οδών, μετέπειτα Αμφίπολη, γνώρισε μεγάλη δόξα στα χρόνια της αρχαιότητας, λόγω της θέσεως που κατείχε, καθώς ήταν κομβικό εμπορικό σημείο και συνόρευε με το μεγάλο εμπορικό λιμάνι της Αμφίπολης.

"Οι Εννέα Οδοί υπήρξαν στην κυριολεξία πολυεθνική πόλη. Από τον 7ο π.Χ. αιώνα, υπήρχαν εκεί Χαλκιδαίοι άποικοι. Η πολυπληθέστερη αποικία ήταν οι Μιλήσιοι, που μύησαν τους ντόπιους στη νομισματοκοπία. Το μιλησιακό σύστημα βαρών που ακολουθήθηκε, μας το φανερώνει. Υπήρχαν ακόμα μικρότερες αποικίες των Φωκαέων, Σαμίων και Ερυθραίων από την Ιωνία. Από το 520 π.Χ. και μετά, το βισαλτικό στοιχείο μαζί με το μακεδονικό, που ήδη υπήρχε στη Βισαλτία, έγινε πολύ έντονο στην πόλη.

Τέλος, παρουσία εκεί είχαν Άνδριοι και Ακάνθιοι άποικοι. Μετά τις Περσικές εκστρατείες και την οριστική αποχώρηση των Περσών το 479 π.Χ., άρχισε μια αντίστροφη μέτρηση, που οδήγησε τελικά τις Εννέα Οδούς στα χέρια των Αθηναίων και στη μετονομασία της σε Αμφίπολη" επεξηγεί ιστορικά ο κ. Τσίνσιφος, αναλύοντας τη νομισματική πορεία της περιοχής και τη θέση της Σφίγγας πάνω στα νομίσματα και συνεχίζει:

"Οι Εννέα Οδοί, όπως απεδείχθη νομισματικά, υπήρξε έδρα του βασιλιά των Ηδωνών Γέτα. Οι μύθοι με τον Διόνυσο, τους Ήδωνες και τον βασιλιά Λυκούργο, που αιωρούνταν πάνω από το Παγγαίο, εκπορεύτηκαν από τις Εννέα Οδούς, που κατ' εξοχήν ήταν το κέντρο της Διονυσιακής λατρείας.

Εδώ θεοποιείται η Σφίγγα, που όπως αναφέρεται από ιστορικά στοιχεία προηγήθηκε και αυτής του δωδεκαθέου. Γεγονός είναι ότι από τον 6ο π.Χ. αιώνα και μετά, έμεινε να λατρεύεται σε ελάχιστα φανερά σημεία. Ο μύθος γι' αυτήν μπορεί να γεννήθηκε στη Θήβα του Οιδίποδα, όμως νομισματικά τουλάχιστον δεν υπήρξε και έτσι, φαινομενικά, δεν υπάρχει σύνδεση της Σφίγγας με τη Θήβα του 5ου π.Χ. αιώνα και μετά.

Τα φανερά σημεία λατρείας της, που είναι γνωστά έως σήμερα, είναι η Χίος, όπως αποδεικνύει όλη η νομισματική της παραγωγή, η Νάξος, όπως απέδειξε με το άγαλμα της Σφίγγας, που οι κάτοικοί της απέστειλαν στους Δελφούς και η πόλη Γέργη της Τρωάδας, της Μικράς Ασίας, όπου επίσης όλη η νομισματική της παραγωγή βασίστηκε στη Σφίγγα. Η λατρεία της Σφίγγας ήταν στενά συνδεδεμένη με τη Διονυσιακή λατρεία και το κρασί που παραγόταν. Έτσι, στη Θήβα, ανακαλύπτουμε τον Διόνυσο, τον αμφορέα για το κρασί και το σταφύλι σαν σύμβολο. Στη Νάξο πάλι, τον Διόνυσο, σκεύη για κρασί και σταφύλια και ούτω καθεξής.

Στα φανερά σημεία λατρείας της Σφίγγας πλέον, συγκαταλέγεται η Αμφίπολη, από την εποχή ακόμα που το όνομά της ήταν Εννέα Οδοί. Οι δυο Σφίγγες στο μνημείο του λόφου Καστά δεν εκπλήσσουν με την εμφάνισή τους εκεί, γιατί το πανάρχαιο νομισματικό θέμα της πόλης ήταν η Σφίγγα. Η ελληνική σφίγγα, υπήρξε νομισματικό θέμα των Εννέα Οδών. Η Σφίγγα λοιπόν φαίνεται να είχε ιδιαίτερη σημασία για τους κατοίκους της Αμφίπολης, αφού και όταν ακόμα άλλαξαν θεματολογία στα νομίσματά τους, η σφίγγα παρέμεινε πάνω σ' αυτά, πλέον σαν σύμβολο.

Το 530 π.Χ., περίπου μέσα σ' έναν οργασμό νομισματοκοπίας στο Παγγαίο, οι κάτοικοι των Εννέα Οδών επιλέγουν την σφίγγα και την αγελάδα μόνη της ή με το μοσχαράκι της, σαν θέματα για τα νομίσματά τους. Οι αποτυπώσεις στα νομίσματά τους ομολογούσαν τη θεότητα που λάτρευαν, ως οπαδούς του Διόνυσου, αλλά και την ασχολία τους που ήταν κυρίως η κτηνοτροφία. Όπως φαίνεται πολύ αργότερα, οι Αμφιπολίτες, δεν ξεχνούν τις ρίζες τους και εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τη σφίγγα σαν σύμβολο, όμως η κύρια απόδειξη για την ταυτοποίηση των Εννέα Οδών με τη σφίγγα, έρχεται από την αποκωδικοποίηση των οπισθοτύπων.

Στην πρώτη πλευρά των ασημένιων νομισμάτων, που έχουν βρεθεί και χρονολογούνται από 520 π.Χ. μέχρι και το 470 π.Χ. φαίνεται η Σφίγγα, ενώ το οπισθότυπό της, η πίσω πλευρά του νομίσματος, φανερώνει τον τόπο κοπής του νομίσματος- στην προκειμένη περίπτωση τις Εννέα Οδούς. Με θέμα τη Σφίγγα καλύφθηκαν πέντε νομισματικές υποδιαιρέσεις, ενώ άλλες πέντε καλύφθηκαν με την αγελάδα. Πρέπει να σημειωθεί ότι τα νομίσματα με τη Σφίγγα δεν ήταν άγνωστα, αλλά λόγω αδυναμίας ταυτοποίησης, χαρακτηρίζονται έως σήμερα ανεξακρίβωτα Θρακο-μακεδονικά.

Από το 520 π.Χ., που έχουμε τη νομισματική απόδειξη των Εννέα Οδών, έως και το 357 π.Χ., που κόβονταν τα Αμφιπολίτικα νομίσματα, η Σφίγγα είχε παρουσία στην Αμφίπολη. Το μοναδικό διάστημα που απουσίασε νομισματικά, ήταν η περίοδος κατάληψής της από τους Αθηναίους (438 - 422 π.Χ.). Το 438 π.Χ., που ο Άγνων ο οικιστής ίδρυσε την Αμφίπολη στη θέση των Εννέα Οδών, ο χρυσούς αιών στην Αθήνα, ήταν στο αποκορύφωμά του.

Έως τότε, το μισό Παγγαίο, από τα μεταλλεία που αφαίρεσαν το 464 π.Χ. από τους Θασίτες, δούλευε για τους Αθηναίους. Μετά την ίδρυση της Αμφίπολης, όλο το Παγγαίο ήταν δικό τους. Το χρήμα έρεε άφθονο και ένας από τους διαχειριστές αυτού στο Παγγαίο, ήταν ο Άγνωνας. Ο Άγνωνας είναι μια πολύ λίγο γνωστή ιστορική προσωπικότητα, που με την ενέργειά του να ιδρύσει πόλη με το όνομά του 'Αγνώνεια', πολύ κοντά στην Αμφίπολη, έδειξε τουλάχιστον μια τάση επίδειξης, που εκδηλώθηκε μέσα από οικοδομική δραστηριότητα.

Ο Θουκυδίδης κάνει αναφορά για 'Αγνώνεια οικοδομήματα', που μετά την απελευθέρωσή τους το 422π.Χ., οι Αμφιπολίτες καταστρέφουν με μανία. Μετά το τέλος του Πελοποννησιακού πολέμου, το 404 π.Χ., η Αμφίπολη θα γνωρίσει μεγάλη οικονομική ακμή. Στα τετράδραχμα, που θα εκδώσουν οι Αμφιπολίτες, χρησιμοποίησαν σύμβολα, τα οποία γι' αυτούς είχαν σημασία. Μέσα σε αυτά υπήρχε η Σφίγγα, που παρέπεμπε στις Εννέα Οδούς, υπήρχε και ο τρίποδας που παρέπεμπε στο μαντείο του Διονύσου, το σταφύλι, το στάχυ, η μέλισσα κ.ά.".

Όπως υποστηρίζει ο νομισματολόγος Αστέριος Τσίντσιφος, "οριστικά οι εμφανίσεις της Σφίγγας στα νομίσματα θα σταματήσουν με τη μακεδονοποίηση της Αμφίπολης το 357 π.Χ.. Αυτό προκύπτει από τις δεκάδες αμφιπολίτικες κοπές νομισμάτων του Μεγάλου Αλέξανδρου αργότερα, στις οποίες ούτε μία έχει σαν σύμβολο τη Σφίγγα. Αντίθετα, τα περισσότερα από τα άλλα σύμβολα των Αμφιπολιτών (δάδα, τρίποδας, μέλισσα, δελφίνι κ.ά.), μεταφέρθηκαν στα τετράδραχμα του Αλέξανδρου".

Σύμφωνα πάντως με τον ίδιο, μερικά από τα αρχαία ασημένια νομίσματα, που απεικόνιζαν τη Σφίγγα και έφεραν την ταυτοποίηση των Εννέα Οδών πουλήθηκαν σε μεγάλους οίκους δημοπρασιών της Ευρώπης, με πώληση του ανεξακρίβωτου τετράδραχμου ασημένιου νομίσματος, βάρους 14,40 γραμμαρίων, να πωλείται στη Γερμανία στον οίκο δημοπρασιών Lanz του Μονάχου, στις 28 Νοεμβρίου του 2005, έναντι 3600 ευρώ και του ανεξακρίβωτου τετράδραχμου ασημένιου νομίσματος, βάρους 12,90 γραμμαρίων, να πωλείται στις 22 Σεπτεμβρίου του 2011, στο Μόναχο, στον οίκο δημοπρασιών Hirsch, έναντι 4000 ευρώ.

Την ίδια ώρα, όπως λέει ο νομισματολόγος Αστέριος Τσίντσιφος, εξακριβωμένα ασημένια αμφιπολίτικα τετράδραχμα νομίσματα που χρονολογούνται από το 390 π.Χ μέχρι το 360 π.Χ., όπου συναντάμε τις τελευταίες εμφανίσεις της Σφίγγας σαν σύμβολο, σε μικρογραφία δίπλα στο Απόλλωνα, πουλήθηκαν: το ένα 14,40 γραμμαρίων, στον οίκο δημοπρασιών Leu της Ζυρίχης, στις 16 Μαΐου του 2001 έναντι 390.000 ελβετικών φράγκων, ενώ το δεύτερο εξακριβωμένο τετράδραχμο 14,43 γραμμαρίων δημοπρατήθηκε στις 4 Ιανουαρίου του 2011, στη Νέα Υόρκη, στον οίκο δημοπρασιών CNG, στην τιμή των 700.000 δολαρίων.

Πηγή

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Πέντε ιοί πιο τρομακτικοί και επικίνδυνοι από τον Έμπολα

8/2014. Ο ιός Έμπολα έχει κοστίσει μέχρι τώρα περισσότερες από 1.000 ζωές στη Δυτική Αφρική. Ο δείκτης θνησιμότητας του ιού στο τελευταίο δραματικό ξέσπασμα αγγίζει το 60%, όμως παλαιότερα έχει φτάσει και το 90%.

Παρά τις δυσοίωνες προβλέψεις, δεν εκφράζονται ανησυχίες για εξάπλωση του ιού στις ΗΠΑ ή την Ευρώπη. Αντιθέτως, άλλοι ιοί θεωρούνται πολύ πιο επικίνδυνοι για τον παγκόσμιο πληθυσμό. Αν και ο δείκτης θνησιμότητας γι' αυτούς είναι χαμηλότερος σε σύγκριση με τον Έμπολα, χτυπούν συχνότερα τις ανεπτυγμένες χώρες και στοιχίζουν περισσότερες ζωές σε ετήσια βάση.

1. Λύσσα

Δεν αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια υγεία τα τελευταία 100 χρόνια, όμως ο ιός της λύσσας είναι θανατηφόρος. Καταγράφονται κατά μέσο όρο δύο θάνατοι από λύσσα το χρόνο στις ΗΠΑ, η οποία μεταφέρεται στον άνθρωπο μέσω του σάλιου, έπειτα από δάγκωμα μολυσμένου ζώου (π.χ. σκύλος ή νυχτερίδα). Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, περίπου 55.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από λύσσα στην Αφρική και την Ασία.

2. HIV

Ο αριθμός των θανάτων λόγω λοίμωξης από τον HIV παρουσιάζει πτωτικές τάσεις τα τελευταία χρόνια, ωστόσο ο ΠΟΥ εκτιμά πως 1,6 εκατομμύρια άνθρωποι από όλο τον κόσμο πέθαναν λόγω HIV ή AIDS το 2012. Ο ιός επιτίθεται στα ανοσοκύτταρα του οργανισμού και αποδυναμώνει σταδιακά το ανοσοποιητικό, καθιστώντας το άτομο ανίκανο να αντιμετωπίσει κάθε είδους λοίμωξη. Οι ασθενείς που έχουν μολυνθεί από τον HIV ζουν πλέον περισσότερα χρόνια, χάρη στη διαθεσιμότητα αντιικών φαρμάκων. Δεν υπάρχει, ωστόσο, οριστική θεραπεία.

3. Γρίπη

Όσο αθώα κι αν ακούγεται, σκοτώνει περισσότερους ανθρώπους σε ετήσια βάση απ' ότι ο Έμπολα. Ο ακριβής αριθμός των θανάτων παραμένει αμφιλεγόμενος: το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ εκτιμά πως κατά μέσο όρο χάνουν τη ζωή τους 3.000 με 49.000 άνθρωποι το χρόνο λόγω γρίπης. Αυτή η μεγάλη απόκλιση προκύπτει από το γεγονός ότι αρκετοί θάνατοι που οφείλονται στον ιό της γρίπης δεν αποδίδονται στα πραγματικά τους αίτια. Έτσι, ο αριθμός των θανάτων υπολογίζεται προσεγγιστικά, βάσει στατιστικών αναλύσεων. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, περίπου 250.000 με 500.000 θάνατοι ετησίως σε όλο τον κόσμο οφείλονται στα διάφορα στελέχη του ιού της γρίπης.

4. Ιοί που μεταδίδονται με τα κουνούπια

Οι ιοί που μεταδίδονται με το τσίμπημα του μολυσμένου κουνουπιού, όπως αυτός που προκαλεί το δάγγειο πυρετό και ο ιός του Δυτικού Νείλου, κοστίζουν περισσότερες από 50.000 ζωές το χρόνο σε ολόκληρο τον κόσμο, σύμφωνα με εκτιμήσεις του ΠΟΥ και του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων.

5. Ιός Ρότα (rotavirus)

Πρόκειται για ιό που προσβάλλει το γαστρεντερικό και προκαλεί γαστρεντερίτιδα. Καταγράφονται περίπου 111 εκατομμύρια περιστατικά λοίμωξης κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο και ο ιός πλήττει κυρίως μικρά παιδιά, κάτω των 5 ετών. Πάνω από το 80% των επακόλουθων θανάτων καταγράφονται σε παιδιά από αναπτυσσόμενες χώρες. Το 2006 παρασκευάστηκε εμβόλιο για τον ιό. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, η λοίμωξη από τον ιό Ρότα μπορεί να αποβεί μοιραία.

Πηγή

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Βρέθηκε το αρχαιότερο παιχνίδι στον κόσμο

8/2014. Μια παιδική κουδουνίστρα έφεραν στο φως οι ανασκαφές στη Καππαδοκία.

Οι αρχαιολόγοι που ανασκάπτουν την αρχαία εμπορική αποικία υπολογίζουν πως το μέρος κατοικείται από το 4.000 π. Χ. και εκεί τοποθετούν χρονικό και το αρχαίο παιδικό παιχνίδι, δίνοντάς του τον άτυπο τίτλο του «αρχαιότερου παιχνιδιού στον κόσμο». 

Στην ανασκαφή στην περιοχή της Καππαδοκίας, που ξεκίνησε το 1948 και ακόμα δίνει νέα ευρήματα έχουν ακόμα βρεθεί διάφορα αρχαία αντικείμενα από αυτά που είχαν τα σπίτια τότε, όπως για παράδειγμα κατσαρόλες, καθίσματα και άλλα. 

Οι επιστήμονες υπολογίζουν πως ο πληθυσμός της περιοχής 4.000 χρόνια π. Χ. ήταν περίπου 50.000 κάτοικοι, με άλλους να ανεβάζουν τον αριθμό στις 70.000, εξηγώντας πως επρόκειτο για μια «μητρόπολη» της εποχής. Κάποιοι από αυτούς ήταν Ασσύριοι, αλλά οι περισσότεροι προέρχονταν από την Ανατολή. 

Η αρχαία κουδουνίστρα έκανε θόρυβο όταν την κουνούσες, ακριβώς όπως οι σημερινές κουδουνίστρες. 

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Πόσο ασφαλείς είναι οι κωδικοί που χρησιμοποιείτε στο internet;

Όχι, ο αριθμός του τηλεφώνου σας δεν είναι καλός κωδικός. Όπως και κάτι τι μορφής “123456”. Αξίζει να δώσετε λίγο προσοχή στον τρόπο που επιλέγετε τους κωδικούς σας για να γλιτώσετε μελλοντικούς μπελάδες και μπερδέματα.

Θα σας δείξουμε μέσα σε 3 απλά βήματα, τι πρέπει να προσέχετε όταν δημιουργείτε έναν κωδικό.

1. Μην επιλέγετε κωδικό που μπορεί να τον μαντέψει κάποιος εύκολα
Όπως αναφέραμε και στην αρχή του κειμένου, ο αριθμός του τηλεφώνου σας είναι πολύ κακή επιλογή. Όπως επίσης και τα γενέθλια σας. Όσο κι αν σας φανεί περίεργο οι 5 πιο δημοφιλείς κωδικοί στο internet είναι οι:

123456
123456789
password
adobe123
12345678
Αν σας θυμίζουν κάτι είναι καιρός να αλλάξετε κωδικό! Θα σας δείξουμε στη συνέχεια πως…

2. Ο κωδικός σας θα πρέπει να έχει από 10 χαρακτήρες και πάνω.
Αυτό που βλέπετε στις ταινίες, δηλαδή κάποιον χάκερ να κάθεται μπροστά σε ένα υπολογιστή και να σπάει κωδικούς δεν ισχύει και τόσο πολύ. Αυτός ο “χάκερ” το πιθανότερο είναι να είναι κάποιος ξάδερφος σας ή το πρώην κορίτσι σας που προσπαθεί να μαντέψει τον κωδικό σας.

Οι χάκερς έχουν προγράμματα που δουλεύουν μόνα τους και προσπαθούνε να βρούνε διάφορους συνδυασμούς κωδικών, χωρίς να είναι κάποιος εκεί και να τα επιτηρεί.

Οι μικροί κωδικοί είναι πιο εύκολο να “σπάσουν”. Οι μεγαλύτεροι παίρνουν πολύ περισσότερο χρόνο. Δηλαδή όσο μεγαλώνει ο κωδικός τόσο πιο δύσκολο είναι να σπάσει. Φυσικά δεν ισχύει αυτό στην περίπτωση που ο κωδικός είναι “12345678901234567890”!

3. Μη χρησιμοποιείτε τον ίδιο κωδικό παντού
Ο λόγος είναι προφανής. Αν κάποιος βρει τον κωδικό θα αποκτήσει πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες σας. Facebook, email κτλ.

Δημιουργώντας ένα κωδικό…

Όταν δημιουργείτε ένα κωδικό να έχετε στο μυαλό σας τα εξής:

Πρέπει να περιέχει μικρά και κεφαλαία γράμματα, αριθμούς και σύμβολα.
Πρέπει να έχει πάνω από 10 χαρακτήρες.
Πρέπει να έχετε ξεχωριστούς κωδικούς για κάθε λογαριασμό σας.
Παράδειγμα κακού κωδικού:
manolis1986 (όνομα και ημερομηνία γέννησης)

Παράδειγμα καλού κωδικού:
#M3LeneM4noliKaiEimaiKala#

Φαίνεται δύσκολο; Δεν είναι. Αν το παρατηρήσετε λίγο καλύτερα, θα δείτε πως αυτό που έκανα είναι το εξής:

Διάλεξα μια φράση που μου ήρθε στο μυαλό. (Μπορείτε για παράδειγμα να επιλέξετε το ρεφρέν από ένα τραγούδι)
Έκανα τα πρώτα γράμματα κάθε λέξης κεφαλαία.
Έκανα το πρώτο e -> 3 (μοιάζει με “e” ο αριθμός 3)
Έκανα το ίδιο με το πρώτο a -> 4 (μοιάζει με “a” ο αριθμός 4)
Έβαλα όλο τον κωδικό μέσα σε αγκύλες, σα να τον περιέφραξα!
Σε 5 απλά βήματα έφτιαξα ένα πανίσχυρο κωδικό που περιέχει κεφαλαία και μικρά γράμματα, σύμβολα, αριθμούς και το σημαντικότερο, τον θυμάμαι εύκολα.

Δοκιμάστε το κι εσείς και κάντε τη διαδικτυακή σας ζωή λίγο πιο ασφαλή! Να θυμάστε όμως, δεν υπάρχει κανένας κωδικός που να παρέχει 100% ασφάλεια. Μπορείτε όμως να φτάσετε στο 99,9% με τον παραπάνω τρόπο.

Αν σας φάνηκε ενδιαφέρον και χρήσιμο το συγκεκριμένο άρθρο κοινοποιήστε το για μάθουν και οι φίλοι σας πως να είναι πιο ασφαλείς στο internet!

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω