Αρχαίοι Έλληνες - Οι πρωτοπόροι της επιστήμης! (Video)

Ένα εκπληκτικό ντοκιμαντέρ του αστροφυσικού, αστρονόμου και κοσμολόγου Καρλ Σάγκαν με θέμα την επιστήμη στην αρχαία Ελλάδα.

"Οι πρωτοπόροι της Επιστήμης" (The Pioneers of Science) είναι ένα επεισόδιο απο την βραβευμένη σειρά του Καρλ Σάγκαν "ΚΟΣΜΟΣ" και με ενα ταξίδι του στην Ελλάδα, αναλύει τις ανακαλύψεις των αρχαίων Ελλήνων επιστημόνων όπως των Θαλή, Εμπεδοκλή, Αναξίμανδρου, Αρίσταρχου και άλλων και εξηγεί πώς τα επιτεύγματα των προγόνων μας έχουν εμπνεύσει την μοντέρνα επιστήμη.

Ενα πραγματικά πανέμορφο ταξίδι στην αρχαία Ελλάδα απο τον εξαίρετο Καρλ Σάγκαν!

Το είδαμε εδώ 

Ανακαλύπτω

Το γονίδιο της μακροζωίας SIRT3 αναστρέφει τη φθορά της γήρανσης

Ένα γονίδιο το οποίο μπορεί να γυρίσει προς τα πίσω το μοριακό ρολόι αναστρέφοντας τη φθορά της γήρανσης σε ποντίκια εντοπίστηκε από αμερικανούς ερευνητές. 

Η ανακάλυψη θεωρείται ότι αποτελεί ένα μεγάλο βήμα στην κατανόηση του μηχανισμού του γήρατος και στην καταπολέμηση των ασθενειών που σχετίζονται με αυτό.

Επίσης παρουσιάζει ιδιαίτερο επιστημονικό ενδιαφέρον καθώς συμπληρώνει παλαιότερα ευρήματα, επιβεβαιώνοντας ότι οι ειδικοί «κοιτούν» προς τη σωστή κατεύθυνση στο πλαίσιο των ερευνών που έχουν ξεκινήσει τις τελευταίες δεκαετίες γύρω από τις διαδικασίες που μας κάνουν να γερνάμε.

Αναστροφή της φθοράς

Οι ερευνητές πέτυχαν να γυρίσουν προς τα πίσω το μοριακό ρολόι σε ποντίκια εγχέοντας σε βλαστικά κύτταρα του αίματος των πειραματόζωων ένα γονίδιο – το SIRT3. Το γονίδιο αυτό ανήκει σε μια τάξη γονιδίων που κωδικοποιούν για την παραγωγή σιρτουινών, μια οικογένεια πρωτεϊνών που τα τελευταία χρόνια έχει αποδειχθεί ότι εμπλέκονται στη διαδικασία της γήρανσης.

Σε πειράματα που έκαναν σε γηραιά ποντίκια οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι το SIRT3 βοηθά σημαντικά τα ενήλικα βλαστικά αιμοποιητικά κύτταρα να αντεπεξέλθουν στο οξειδωτικό στρες, οδηγώντας στη δημιουργία νέων κυττάρων του αίματος. Το γεγονός αποτελεί ένδειξη αναστροφής της παρακμής της λειτουργίας των βλαστικών αιμοποιητικών κυττάρων που επέρχεται με την ηλικία – κάτι το οποίο καταγράφεται για πρώτη φορά.

«Γνωρίζαμε ήδη ότι οι σιρτουίνες ρυθμίζουν τη γήρανση, η μελέτη μας όμως είναι πραγματικά η πρώτη που δείχνει ότι οι σιρτουίνες μπορούν να αναστρέψουν τη φθορά που σχετίζεται με την ηλικία και νομίζω ότι αυτό είναι συναρπαστικό» δήλωσε η Ντανίκα Τσεν, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Διατροφής και Τοξικολογίας του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϊ και κύρια ερευνήτρια της μελέτης, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Cell Reports».

Διαφορά στην ώριμη ηλικία

Οι ερευνητές επέλεξαν να μελετήσουν ενήλικα βλαστικά κύτταρα – και συγκεκριμένα τα αιμοποιητικά, τα οποία «αναγεννούν» το κυκλοφορικό σύστημα – επειδή τα ενήλικα βλαστικά κύτταρα ευθύνονται για τη συντήρηση και την αποκατάσταση των ιστών, μια λειτουργία η οποία φθίνει με την ηλικία.

Αρχικά οι ειδικοί «αποσιώπησαν» το γονίδιο SIRT3 σε ποντίκια και στη συνέχεια παρακολούθησαν το κυκλοφορικό τους σύστημα. Προς έκπληξή τους διαπίστωσαν ότι η έλλειψη του γονιδίου δεν είχε καμία επίπτωση στα νεαρά πειραματόζωα. Η διαφορά άρχιζε να γίνεται αισθητή μόνο με το πέρασμα του χρόνου και στην ηλικία των δυο ετών – προχωρημένο γήρας για τους ποντικούς – τα ποντίκια στα οποία είχε «αποσιωπηθεί» το SIRT3 είχαν σημαντικά λιγότερα αιμοποιητικά βλαστικά κύτταρα και μειωμένη ικανότητα να δημιουργούν κύτταρα του αίματος σε σχέση με τα πειραματόζωα που είχαν το γονίδιο. Όταν οι ειδικοί επανενεργοποίησαν το SIRT3 στα αιμοποιητικά βλαστικά κύτταρά τους, αυτά «ξανάνιωσαν» και η παραγωγή νέων κυττάρων του αίματος αυξήθηκε σημαντικά.

Οι επιστήμονες θεωρούν πως το γεγονός ότι η έλλειψη του SIRT3 δεν γίνεται αισθητή σε νεαρή ηλικία θα πρέπει να οφείλεται στο ότι σε αυτό το στάδιο, στο οποίο το οξειδωτικό στρες που προκαλείται από τα επιβλαβή υποπροϊόντα του μεταβολισμού είναι μικρό, οι φυσιολογικές αντιοξειδωτικές άμυνες του οργανισμού μπορούν να αντεπεξέλθουν. «Καθώς γερνάμε όμως το σύστημά μας δεν λειτουργεί εξίσου καλά και είτε παράγουμε περισσότερο οξειδωτικό στρες είτε δεν είμαστε σε θέση να το απωθήσουμε, οπότε τα επίπεδα ανεβαίνουν» εξήγησε η δρ Τσεν. «Εδώ λοιπόν χρειαζόμαστε το SIRT3 για να επέμβει και να ενισχύσει το αντιοξειδωτικό μας σύστημα, τα επίπεδα του SIRT3 όμως μειώνονται και αυτά με την ηλικία».

Η «μοριακή πηγή της νεότητας»

Η αντίληψη των επιστημόνων για τη διαδικασία του γήρατος έχει αλλάξει σημαντικά τις δύο τελευταίες δεκαετίες, ύστερα από σημαντικές ανακαλύψεις γύρω από τους μηχανισμούς του. Όπως τόνισε η καθηγήτρια, αντί να αποτελεί μια άτακτη, τυχαία διαδικασία όπως εθεωρείτο παλιότερα, καθίσταται πλέον σαφές ότι η γήρανση είναι εξαιρετικά οργανωμένη και «τακτοποιημένη» - κάτι το οποίο προσφέρει μια δυνατότητα παρέμβασης στους μηχανισμούς της.

«Μελέτες έχουν ήδη δείξει ότι ακόμη και μια μετάλλαξη σε ένα μόνο γονίδιο μπορεί να οδηγήσει σε παράταση της διάρκειας ζωής» τόνισε η δρ Τσεν. «Το ερώτημα είναι κατά πόσον μπορούμε να κατανοήσουμε τη διαδικασία αρκετά καλά ώστε να μπορέσουμε πραγματικά να αναπτύξουμε μια μοριακή πηγή της νεότητας. Μπορούμε πραγματικά να αναστρέψουμε τη γήρανση; Αυτό είναι κάτι το οποίο ελπίζουμε να κατανοήσουμε και να επιτύχουμε».

Ακόμη βεβαίως δεν γνωρίζουμε αν η υπερέκφραση του SIRT3 μπορεί πραγματικά να παρατείνει τη ζωή. Οι επιστήμονες όμως τονίζουν ότι αυτό δεν είναι το μόνο ζητούμενο. «Ενας βασικός στόχος του ερευνητικού τομέα που μελετά τη γήρανση είναι να χρησιμοποιήσει τις γνώσεις σχετικά με τον γενετικό ρυθμιστικό μηχανισμό της στη θεραπεία των ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία» επεσήμανε η δρ Τσεν. Το SIRT3 φαίνεται να προσφέρει ορισμένες δυνατότητες προς αυτή την κατεύθυνση.

Το είδαμε εδώ 

Ανακαλύπτω

Γερμανοί & Αιγύπτιοι αρχαιολόγοι ερίζουν για χάρη μιας καλλονής

Για χάρη της «βασίλισσας του Νείλου» σφάζονται Αιγύπτιοι και Γερμανοί αρχαιολόγοι. Οι πρώτοι ζητούν πίσω την προτομή της και οι δεύτεροι γιορτάζουν τα 100 χρόνια από την ανακάλυψή της, με μια έκθεση στο Μουσείο Neues του Βερολίνου. Ποιος ήταν όμως ο δημιουργός του περιβόητου γλυπτού;

Ήταν ένας αιώνας πριν όταν ο Γερμανός αρχαιολόγος Λούντβιχ Μπόρχαρτ, κρατώντας στα χέρια του την προτομή της αρχαίας βασίλισσας Νεφερτίτης που μόλις είχε ξεθάψει κάπου εκεί στην πόλη Αμάρνα, «ψυλλιάστηκε» επιτυχώς το μεγαλείο της ανακάλυψής του. «Πραγματικά υπέροχο έργο» έγραψε στο ημερολόγιό του. «Δεν έχει νόημα η περιγραφή του, πρέπει να το δει κανείς». Η φυσικού μεγέθους προτομή, ύψους 47 εκατοστών, με ένα μπλε στέμμα-καπέλο, διακοσμημένο με μια γιρλάντα και μια κορδέλα, θα παρέμενε σε γερμανικά χέρια ώς και σήμερα παρά τις διενέξεις για το δικαίωμα στην κατοχή της.

Για να γιορτάσει τον έναν αιώνα παραμονής της Νεφερτίτης στο Βερολίνο, μια έκθεση στο Μουσείο Neues εξερευνά τη σύντομη βασιλεία της «Κυράς της Ανω και Κάτω Αιγύπτου» και του συζύγου της, του Φαραώ Ακενατών, στην πόλη που ίδρυσαν περίπου στα μέσα του 14ου αιώνα π.Χ. Με εκατοντάδες αντικείμενα που ανακάλυψε ο Μπόρχαρτ στην ίδια ανασκαφή, η έκθεση «Στο φως της Αμάρνα» ψηλαφίζει μέχρι τις 13 Απριλίου τα καλλιτεχνικά έργα και τα τεχνουργήματα της εποχής, δίνει δε έμφαση και στις παραδόσεις που περιβάλλουν την προτομή της βασίλισσας. Μέσα από αρχαιολογικά ημερολόγια, σκαριφήματα και επιστολές, λίγες αμφιβολίες μένουν για την άποψη των Γερμανών σχετικά με τη θέση της. «Χωρίς αμφιβολία, ανήκει δικαιωματικά στην ιδιοκτησία του Ιδρύματος Πρωσικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς» έλεγε ο υπουργός Πολιτισμού Μπερντ Νόιμαν, λίγο πριν η έκθεση ανοίξει τις πόρτες της τον περασμένο Δεκέμβριο.

Τρία χρόνια πριν, ο επικεφαλής των αρχαιολογικών υπηρεσιών της Αιγύπτου Ζάχι Χαουάς υποστήριζε ότι ο Μπόρχαρτ είχε εξαπατήσει τη χώρα του στη μοιρασιά των ευρημάτων, η οποία βάσει των νόμων της εποχής είχε ακολουθήσει εκείνη την ανασκαφή. Η έκθεση στο Neues από την πλευρά της τονίζει τη συμφωνία που ήθελε κάποια αντικείμενα να παραμένουν και κάποια άλλα να φεύγουν για το Βερολίνο. Κάποιοι ερευνητές παραθέτουν κάτι άλλο: Ο Μπόρχαρτ ήξερε πολύ καλά ότι ο γάλλος υπεύθυνος της αρχαιολογικής υπηρεσίας του γαλλοκρατούμενου τότε Καΐρου ήταν ένας φιλόλογος, ικανός να προτιμήσει μια ομάδα αρχαίων επιγραφών από ένα σύνολο αναπαραστατικών ευρημάτων. Ετσι ακριβώς τα χώρισε ο Γερμανός και έτσι διευκολύνθηκε στην επιλογή του ο Γάλλος. Μόνο όταν τη δεκαετία του '20 η Νεφερτίτη εκτέθηκε για πρώτη φορά στο Μουσείο Neues αποκαλύφθηκε το μέγεθος της απώλειας. Ο νέος επικεφαλής αρχαιολόγος του Καΐρου, Γάλλος και αυτός, πρόσφερε τότε σε αντάλλαγμα δύο αιγυπτιακούς θησαυρούς. Οι Γερμανοί απάντησαν «nein».

Πτήση Βερολίνο - Κάιρο

Θα περνούσαν πολλά χρόνια ώσπου ο Ζάχι Χαουάς να επαναφέρει το ζήτημα με επιστολές στις πολιτισμικές Αρχές του Βερολίνου, που έκαναν τον κόπο να ταξιδέψουν στο Κάιρο για τις συζητήσεις. Φαίνεται ωστόσο πως οι σχέσεις των δύο πλευρών οξύνθηκαν ελαφρώς, φτάνοντας στο σημείο ο Χαβάς να αρνηθεί την πρόσκληση για τον εορτασμό της ανακαίνισης του Μουσείου Neues. Το αιγυπτιακό αίτημα μάλιστα ξεθύμανε μετά το πρόσφατο τέλος της βασιλείας του Χόσνι Μουμπάρακ, αφού πλέον το ενδιαφέρον στράφηκε στα θέματα ασφάλειας των ανασκαφών.

Οπως και να έχει, η σημερινή έκθεση αναβιώνει την Αμάρνα, σαν να ήταν μια πόλη μακάρια, σχεδόν πεφωτισμένη: τα κοσμήματα από φαγεντιανή, τα κεραμικά με τα γαλάζια ειρηνικά άνθη, τα πλακάκια με τα ανέμελα ψάρια και πουλιά και ένα ανάγλυφο που απεικονίζει τη Νεφερτίτη πρόσωπο με πρόσωπο με τον σύζυγό της, ως ισότιμο ζευγάρι, περιστοιχισμένο από τις κόρες του, κάτι τέτοιο υποδεικνύουν. Πολλά από αυτά εκτίθενται στο κοινό για πρώτη φορά από τότε που ο Μπόρχαρτ τα μετέφερε στο Βερολίνο. Είναι σχεδόν επόμενο ότι ο Νόιμαν υπερασπίστηκε πρόσφατα την παραμονή της προτομής στη χώρα του, τονίζοντας τη σημασία της διαθεσιμότητας τέτοιων θησαυρών προς έρευνα και μελέτη από όσους ενδιαφέρονται. «Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε» έλεγε «ότι ένα τέτοιο έργο τέχνης ανήκει στην παγκόσμια, διεθνή κληρονομιά ενός λαού, ανεξαρτήτως πού βρίσκεται». Το «ανεξαρτήτως», βέβαια, ας μην το δέσουμε «σκοινί-κορδόνι».

Η κυρία και ο γλύπτης

Η βασίλισσα με τον μακρύ λαιμό - για τον οποίο φέρεται να ήταν ιδιαίτερα υπερήφανη - έζησε μεταξύ 1370 και 1330 π.Χ. Υπήρξε σύζυγος του Φαραώ Ακενατών και μαζί υποστήριξαν την αποκλειστική λατρεία του θεού του Ηλιου Ατόν. Ιδρυσαν την πόλη Αμάρνα, όπου βασίλευσαν για περισσότερο από μία δεκαετία. Πιστεύεται ότι η Νεφερτίτη είχε πρωτοφανή εξουσία για σύζυγος βασιλιά, ενδεχομένως δε να παρέμεινε και κυρίαρχος της Αιγύπτου μετά τον θάνατό του, μέχρι τη βασιλεία του Τουταγχαμών. Πιο σίγουρο είναι ότι απέκτησε έξι κόρες με τον Ακενατών ή ότι η ομορφιά της ήταν αδιαμφισβήτητη. Το τελευταίο ενίσχυσε η προτομή της που ανακαλύφθηκε τον Δεκέμβριο του 1912 στο εργαστήρι του γλύπτη Τούθμωσι. Και είναι μόλις λίγες ημέρες που επιβεβαιώθηκε ότι είναι στα αλήθεια αυτός ο δημιουργός της «Μόνα Λίζα της Αρχαίας Αιγύπτου». Σύμφωνα με τη θεωρία του γάλλου αρχαιολόγου Αλέν Ζιβιέ και τις ανασκαφές του στον τάφο του Τούθμωσι, τα υλικά και οι τεχνικές που χρησιμοποιούσε ο γλύπτης ήταν όμοια με εκείνα της διάσημης προτομής. Τα ευρήματα του τάφου φανερώνουν έναν καλλιτέχνη ευκατάστατο, μεγάλης υπόληψης.

Περισσότερα για τη Νεφερτίτη μπορείτε να δείτε εδώ, εδώ και εδώ

[Του Νικόλα Ζώη από την εφημερίδα Τα Νέα]

Ανακαλύπτω

Η μαγευτική ανατολή του φεγγαριού σε ένα βίντεο!

Ο Αυστραλός Mark Gee δηλώνει «αστροφωτογράφος» και ασχολείται αποκλειστικά με τη φωτογράφιση του νυχτερινού ουρανού και των θαυμαστών εικόνων του. Κάπως έτσι βρέθηκε πριν δυο μέρες και στο Γουέλινγκτον της Νέας Ζηλανδίας, και πιο συγκεκριμένα στο Mount Victoria, προκειμένου να απαθανατίσει την ανατολή του φεγγαριού στον νυχτερινό ουρανό, ένα φαινόμενο που δημιουργείται 182 μέρες το χρόνο, μετά τη δύση του ήλιου και εκπλήσσει τους θεατές. Σε ένα εντυπωσιακό βίντεο (όχι time lapse) μόλις 3,5 λεπτών ο Gee «κλείδωσε» όλη τη μαγεία και σας την παρουσιάζει, σε συνδυασμό με την ανάλογη μουσική υπόκρουση.

Το είδαμε εδώ 

Ανακαλύπτω

Ὁ Ῥωμηός, του Γιώργου Σουρή

Ο Ρωμηός» είναι ένα ποίημα του σατιρικού ποιητή από τη Σύρο Γιώργου Σουρή (1853-1919)...











Στὸν καφενὲ ἀπ᾿ ἔξω σὰν μπέης ξαπλωμένος,
τοῦ ἥλιου τὶς ἀκτῖνες ἀχόρταγα ρουφῶ,
καὶ στῶν ἐφημερίδων τὰ νέα βυθισμένος,
κανέναν δὲν κοιτάζω, κανέναν δὲν ψηφῶ.
 
Σὲ μία καρέκλα τὅνα ποδάρι μου τεντώνω,
τὸ ἄλλο σὲ μίαν ἄλλη, κι ὀλίγο παρεκεῖ
ἀφήνω τὸ καπέλο, καὶ ἀρχινῶ μὲ τόνο
τοὺς ὑπουργοὺς νὰ βρίζω καὶ τὴν πολιτική.
 
Ψυχή μου! τί λιακάδα! τί οὐρανὸς ! τί φύσις !
ἀχνίζει ἐμπροστά μου ὁ καϊμακλῆς καφές,
κι ἐγὼ κατεμπνευσμένος γιὰ ὅλα φέρνω κρίσεις,
καὶ μόνος μου τὶς βρίσκω μεγάλες καὶ σοφές.
 
Βρίζω Ἐγγλέζους, Ρώσους, καὶ ὅποιους ἄλλους θέλω,
καὶ στρίβω τὸ μουστάκι μ᾿ ἀγέρωχο πολύ,
καὶ μέσα στὸ θυμό μου κατὰ διαόλου στέλλω
τὸν ἴδιον ἑαυτό μου, καὶ γίνομαι σκυλί.
 
Φέρνω τὸν νοῦν στὸν Διάκο καὶ εἰς τὸν Καραΐσκο,
κατενθουσιασμένος τὰ γένια μου μαδῶ,
τὸν Ἕλληνα εἰς ὅλα ἀνώτερο τὸν βρίσκω,
κι ἀπάνω στὴν καρέκλα χαρούμενος πηδῶ.
 
Τὴν φίλη μας Εὐρώπη μὲ πέντε φασκελώνω,
ἀπάνω στὸ τραπέζι τὸν γρόθο μου κτυπῶ...
Ἐχύθη ὁ καφές μου, τὰ ροῦχα μου λερώνω,
κι ὅσες βλαστήμιες ξέρω ἀρχίζω νὰ τὶς πῶ.
 
Στὸν καφετζῆ ξεσπάω... φωτιὰ κι ἐκεῖνος παίρνει.
Ἀμέσως ἄνω κάτω τοῦ κάνω τὸν μπουφέ,
τὸν βρίζω καὶ μὲ βρίζει, τὸν δέρνω καὶ μὲ δέρνει,
καὶ τέλος... δὲν πληρώνω δεκάρα τὸν καφέ.


Το είδαμε εδώ 

Ανακαλύπτω