BREAKING NEWS
latest

ΕΠΙΒΙΩΣΗ

ΕΠΙΒΙΩΣΗ

Ο μυστηριώδης θάνατος του θρυλικού Τζιμ Μόρισον: «Κατά τον δαίμονα εαυτού»


Ο Τζέημς «Τζιμ» Ντάγκλας Μόρισον (James "Jim" Douglas Morrison) (8 Δεκεμβρίου 1943 - 3 Ιουλίου 1971) ήταν ένας Αμερικανός τραγουδιστής, τραγουδοποιός, συγγραφέας και ποιητής.

Γεννήθηκε στη Μελβούρνη της Φλόριντα και ήταν ο τραγουδιστής και στιχουργός του δημοφιλούς αμερικάνικου ροκ συγκροτήματος The Doors.

Θεωρείται ένας από τους πιο χαρισματικούς ερμηνευτές στην ιστορία της ροκ μουσικής. Έγραψε επίσης αρκετά βιβλία ποίησης, ένα μικρό ντοκιμαντέρ και δύο βίντεο κλιπ ("The Unknown Soldier" και "People are Strange").

Ο θάνατός του σε ηλικία 27 ετών στο Παρίσι της Γαλλίας κατέπληξε τους θαυμαστές του.

Οι περιστάσεις κάτω από τις οποίες πέθανε και ο μυστικός ενταφιασμός του έγιναν αφορμή για ατελείωτες φήμες και παίζουν σημαντικό ρόλο στο μυστήριο που εξακολουθεί να τον περιβάλλει.

Ο Τζιμ Μόρισον είχε σκωτσέζικη και ιρλανδική καταγωγή και ήταν γιος του ναυάρχου Τζωρτζ Στίβεν Μόρισον και της Κλάρα Κλαρκ Μόρισον, που γνωρίστηκαν το 1941 στη Χαβάη.

Ο Τζιμ Μόρισον γεννήθηκε 11 μήνες μετά, στη Μελβούρνη της Φλόριντα.

Το 1971, ο Μόρισον μετακόμισε σε ένα διαμέρισμα στο Παρίσι μαζί με την Πάμελα Κούρσον. Του άρεσε η αρχιτεκτονική της πόλης και έκανε μεγάλους περιπάτους εκεί, όμως λέγεται ότι τον είχε πιάσει κατάθλιψη και ήθελε να επιστρέψει στην Αμερική.

Στο Παρίσι έκανε και την τελευταία του ηχογράφηση σε στούντιο με δυο Αμερικανούς μουσικούς του δρόμου.

Ο Μάνζαρεκ απέρριψε αυτή την ηχογράφηση ως "ασυναρτησίες μεθυσμένων". Ένα τραγούδι από αυτήν, το "Orange County Suite" ακούγεται στο bootleg "Lost Paris Tapes".

Ο Μόρισον πέθανε στις 3 Ιουλίου του 1971 σε ηλικία 27 ετών. Η επίσημη εκδοχή είναι ότι η Κούρσον τον βρήκε νεκρό στη μπανιέρα. Δεν έγινε αυτοψία, γιατί ο γιατρός που τον εξέτασε είπε ότι δεν βρήκε στοιχεία εγκληματικής ενέργειας. Η απουσία αυτοψίας έδωσε λαβή για πολλές εικασίες σχετικά με την αιτία θανάτου.

Ο Ντάνυ Σάγκερμαν διηγείται ότι όταν η Κούρσον επέστρεψε στις ΗΠΑ, του είπε ότι ο Μόρισον είχε πεθάνει από υπερβολική δόση ηρωίνης, την οποία είχε εισπνεύσει νομίζοντας πως είναι κοκαΐνη.

Ο Σάγκερμαν σημειώνει ότι η Κούρσον έδινε διαφορετικές εκδοχές του θανάτου κατά καιρούς, τη μια λέγοντας ότι εκείνη τον είχε σκοτώσει και την άλλη ότι ο θάνατός του ήταν λάθος της.

Η ιστορία με την αθέλητη λήψη ηρωίνης υποστηρίζεται από τη διήγηση του Αλέν Ρονέ, που έκανε παρέα με το ζευγάρι στο Παρίσι.

Ο Ρονέ είχε γράψει ότι ο Μόρισον πέθανε από αιμορραγία αφού εισέπνευσε ηρωίνη της Κούρσον κι ότι εκείνη άθελά της αποκοιμήθηκε, αφήνοντάς τον να πεθάνει αντί να καλέσει για ιατρική βοήθεια.

Όσο όμως άλυτο μυστήριο παραμένει ο θάνατος του, άλλο τόσο ανεξήγητη και αινιγματική είναι και η επιγραφή που υπάρχει στον τάφο του και μάλιστα στα ελληνικά: «Κατά τον δαίμονα εαυτού».

Οι θεωρίες για το ποιος έχει γράψει την επιγραφή είναι πολλές: Ο Jim Morrison πριν δημιουργηθεί το συγκρότημα είχε πει: «Ή θα κάνουμε έναν φόνο ή θα δημιουργήσουμε μία θρησκεία».

Τελικά τα κατάφεραν και στα δύο: πρώτον οι DOORS έγιναν θρησκεία και δεύτερον ο φόνος έγινε με τον θάνατό του. Ένα θάνατο που ο Morrison δεν φοβήθηκε ποτέ.

Τον μόνο φόβο που είχε ήταν ο ίδιος του ο εαυτός και η επιγραφή στον τάφο του γράφτηκε, λέγεται, κατά δική του παραγγελία μια και αγαπούσε όπως έλεγε την ελληνική φιλοσοφία.

Γι’ αυτό και στο τραγούδι του «The End» μιλά με έναν δικό του μοναδικό τρόπο για το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα.

Το βασικό ερώτημα για το επιτύμβιο ρητό αφορά το πού αναφέρεται: αν αφορά τον τρόπο του θανάτου του, τότε πιθανότατα δεν λέει τίποτα παραπάνω από το πασιφανές ότι ο Τζιμ Μόρισον... έζησε και πέθανε "κατά τον δαίμονα εαυτού", πέτυχε δηλαδή αλλά και ταυτόχρονα καταστράφηκε από τις δικές του δυνάμεις και μόνο.

Θα μπορούσε όμως να αποτελεί και μία αναφορά στην μεταθανάτια τύχη της ψυχής του... έναν υπαινιγμό για τη Μέλλουσα Κρίση.

Οπότε και σε αυτήν την περίπτωση, ο ποιητής της επιγραφής, μας δηλώνει ξεκάθαρα, ότι ο αγαπημένος τραγουδιστής θα κριθεί, και πάλι, "κατά τον δαίμονα εαυτού" - σύμφωνα με τις δικές του πράξεις, τις προσωπικές του επιτυχίες και αποτυχίες...





Το είδαμε εδώ

Μάστιγα οι εγκαταλείψεις κατοικίδιων ζώων – Συγκλονιστικό video


Από τη μια η οικονομική κρίση από την άλλη πλευρά η έλλειψη παιδείας στη χώρα μας και η αντιμετώπιση των κατοικίδιων ως πραγμάτων ή παιχνιδιών έχει οδηγήσει σε εκτόξευση τα περιστατικά εγκατάλειψης ζώων από τους ιδιοκτήτες τους.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία φιλοζωικών οργανώσεων τα περιστατικά εγκατάλειψης ξεπερνούν τα 80.000 ετησίως με την πλειονότητα των περιστατικών να καταγράφονται κατά τους θερινούς μήνες.

Μια από τις αιτίες είναι η απόκτηση κατοικίδιου ζώου ως δώρου με αποτέλεσμα ο ιδιοκτήτης να μην έχει συναίσθηση της ευθύνης που συνεπάγεται η φροντίδα του.

Συχνά οικογένειες που απέκτησαν ένα ζώο ως δώρο, στη συνέχεια το βαρέθηκαν και το εγκατέλειψαν.

Σύμφωνα με την Πανελλήνια Φιλοζωική Ομοσπονδία εγκατάλειψη μεγάλου αριθμού κατοικίδιων παρατηρείται και στα εισαγόμενα ζώα ράτσας από Pet shop, εισαγωγείς και το κύκλωμα των παράνομων εκτροφέων, οι οποίοι παρατούν στο δρόμο τα απούλητα κουτάβια όταν αυτά πλέον μεγαλώσουν.

—Εκρηκτικό πρόβλημα

Ως αποτέλεσμα τα εγκαταλελειμμένα κατοικίδια προστίθενται στις ορδές των αδέσποτων που κυκλοφορούν στους δρόμους της Ελλάδας με τις εκτιμήσεις να υπολογίζουν τον αριθμό τους σε πάνω από ένα εκατομμύριο τετράποδα.

Το πρόβλημα διογκώνεται δραματικά από την αδυναμία θεσμικά οργανωμένων προγραμμάτων στειρώσεων, αλλά και από την εγκληματική και απαράδεκτη από κοινωνικής και ηθικής σκοπιάς στάση πάρα πολλών ιδιοκτητών ζώων που αρνούνται να τα στειρώσουν είτε γιατί έχουν την ψευδαίσθηση ότι τα ζώα έχουν αντίστοιχες σεξουαλικές ορμές με τον άνθρωπο είτε διότι πιστεύουν σε διάφορα ελευθεριακού τύπου ιδεολογήματα περί δικαιώματος του σκύλου τους στη σεξουαλική σχέση κλπ.

Τα ζώα που καταλήγουν στο δρόμο, πολύ συχνά σκυλιά ράτσας, πέφτουν συχνά θύματα τροχαίων δυστυχημάτων, ενώ επιβιώνουν κατά μέσο όρο για τρία χρόνια ζώντας κάτω από άθλιες συνθήκες.

Το πρόβλημα δεν εμφανίζεται μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε χώρες όπως η Βρετανία (λόγω οικονομικής κρίσης), αλλά και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (λόγω συχνής μετακίνησης πληθυσμών).

—Τα ζώα ως πράγμα

Πρόταση της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας (Π.Φ.Π.Ο.) ώστε στην επικείμενη συνταγματική αλλαγή τα ζώα να μην αντιμετωπίζονται από τον νομοθέτη ως αντικείμενα παρουσίασε σε Συνέντευξη Τύπου που έλαβε χώρα στις 18 Ιουνίου 2014 στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων ο καθηγητής του συνταγματικού δικαίου στο Α.Π.Θ. και πλέον ευρωβουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Κώστας Χρυσόγονος.

Ο κ. Χρυσόγονος εξήγησε ότι στο Σύνταγμα της Ελλάδας δεν υπάρχει ρητή αναφορά στα ζώα, αφού αυτά συγκαταλέγονται στο φυσικό περιβάλλον, και μολονότι αποτελεί συμβατική υποχρέωση της πολιτείας να τα προστατεύει αυτό δεν συμβαίνει. Εξήγησε μάλιστα όμως ότι στη χώρα μας διαπιστώνεται ουσιαστική έλλειψη συμβιωτικού πολιτισμού μεταξύ των ανθρώπων και των άλλων έμβιων όντων.

Τα εθνικά νομοθετικά κείμενα προστατεύουν ελλιπώς τα ζώα και το περιβάλλον και αυτό είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα, εξήγησε ο κ. Χρυσόγονος. Και σημείωσε ότι θα πρέπει να αναλογιστούμε τι είναι ικανός να πράξει ο άνθρωπος εις βάρος των ζώων αν σκεφτούμε το τι κάνει σε βάρος των συνανθρώπων του.

Ο καθηγητής δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι περικοπές προσωπικού σε χρήσιμες και κρίσιμες υπηρεσίες, η διαθεσιμότητα, οι ελλείψεις πόρων λόγω κρίσης δημιουργούν ακόμα περισσότερα προβλήματα και για τα ζώα και στο περιβάλλον.

Ο κ. Χρυσόγονος εξήγησε – στο πολυπληθές κοινό που παρακολούθησε αυτή την πρόταση που για πρώτη φορά κατατίθεται από φιλοζωικό φορέα – ότι το ελληνικό δίκαιο είναι ουσιαστικά μετεξέλιξη του ρωμαϊκού και αντιμετωπίζει κάθε τι που δεν είναι άνθρωπος ως αντικείμενο, ως ιδιοκτησία. Γνώμονας για την απονομή του δικαίου είναι πάντα η κυριότητα.

Τα ζώα αντιμετωπίζονται και αυτά ως αντικείμενα (res κατά τους Λατίνους) και όχι ως έμβια όντα που νιώθουν, θυμούνται και υποφέρουν και βιώνουν με δραματικό τρόπο τις συνθήκες κάτω από τις οποίες τα εξαναγκάζουμε να ζουν.

Ειδικά στη Ελλάδα οι δύο πιο ευπαθείς ομάδες είναι τα ζώα που γίνονται η τροφή μας – είπε ο κ. Χρυσόγονος – και τα ζώα συντροφιάς. Αυτά υφίστανται το μεγαλύτερο μέρος των κακοποιήσεων και γι’ αυτό και η χώρα μας πρωταγωνιστεί μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. στις οποίες συμβαίνουν τέτοια εγκλήματα.

Ο κ. Χρυσόγονος σημείωσε ότι υπάρχει μια στρεβλή εντύπωση πως το ανθρώπινο είδος υπάρχει εκτός του οικοσυστήματος που το περιβάλλει. Και μια τέτοια πεποίθηση είναι επιεικώς ανόητη εξήγησε. Διακινδυνεύουμε την ερημοποίηση της γης και τη μετατροπή και του ανθρώπου σε είδος υπό εξαφάνιση. Τα ζωικά είδη εξαφανίζονται με ταχύτατους ρυθμούς καθώς ο άνθρωπος καταναλώνει περισσότερα απ’ όσα παράγει.

Ο 22ος αιώνας θα χαρακτηριστεί ως ερημοζωική περίοδος με αυτά που κάνουμε στον πλανήτη επισήμανε ο καθηγητής. Ο σεβασμός στη φύση, η αλλαγή στον τρόπο ζωής πρέπει να συνοδεύεται από την σκέψη «λιγότερα για όλους αλλά δικαιότερα κατανεμημένα».

Ο κ. Χρυσόγονος εξήγησε στους δημοσιογράφους, στους εκπροσώπους της Π.Φ.Π.Ο., των φιλοζωικών σωματείων και των αυτοδιοικητικών φορέων που παραβρέθηκαν στην παρουσίαση, ότι από τον Ιούνιο του 2013 έχει ξεκινήσει η περίοδος κατά την οποία μπορεί να γίνει η έναρξη των διαδικασιών που θα οδηγήσουν στο αναθεωρημένο Σύνταγμα.

Όμως, όπως επισήμανε, δεν είναι καθόλου βέβαιος το πότε αυτό θα γίνει. Η ρητή αναφορά στα άλλα έμβια όντα, που είναι απολύτως συναισθανόμενα πλάσματα, είναι απαραίτητο να υπάρχει, αν και δεν θα λύσει το πρόβλημα επισήμανε κλείνοντας την τοποθέτηση του.

Η πρόταση της Π.Φ.Π.Ο. ώστε να συμπεριλαμβάνεται η αναφορά στα ζώα από το νέο Σύνταγμα θα κατατεθεί προς τους εκπροσώπους των κομμάτων όταν ξεκινήσει η σχετική διαδικασία στην αναθεωρητική Βουλή.

—Και ένα δραματικό παράδειγμα

Προς επίρρωση των παραπάνω αναδημοσιεύουμε από το zoosos το οπτικό υλικό από εγκατάλειψη σκύλου που έλαβε χώρα στην περιοχή της Νίκαιας.

Το περιστατικό κατέγραψε κάμερα ασφαλείας έξω από κτηνιατρείο στη Νίκαια.

Η γυναίκα βγήκε από το αυτοκίνητο, έδεσε το λουρί που είχε ο σκύλος στην πόρτα του κτηνιατρείου και έφυγε.

Το άτυχο σκυλάκι έκανε ότι μπορούσε για να κάνει αισθητή την παρουσία του ώστε να το δει η μέχρι πρότινος ιδιοκτήτριά του και να το πάρει μαζί.

Σύμφωνα με το Φιλοζωικό Σωματείου Νίκαιας – Κερατσινίου η γυναίκα που παράτησε το ζώο εντοπίστηκε και έχει γίνει και καταγγελία εναντίον της στο Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής αφού η εγκατάλειψη ζώου διώκεται ποινικά.

Πλέον η όμορφη Μόλυ, μια μικρόσωμη σκυλίτσα ηλικίας μόλις 15 μηνών και βάρους έξι κιλών αναζητά οικογένεια να τη φροντίσει.

Δείτε το βίντεο της εγκατάλειψης και τα συμπεράσματα δικά σας.



Το είδαμε εδώ

Η Ελλάδα η αλλιώς η αίσθηση του τραγικού


(Άρθρο του Γάλλου αθλητικογράφου Thibaud Leplat για την Εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου και την παρουσία της στο MUNDIAL)

Σε κάθε μεγάλη διοργάνωση παίζεται το ίδιο έργο, οι Έλληνες δεν είναι ποτέ ανάμεσα στα φαβορί. 
Ωστόσο είναι από τους λίγους Ευρωπαίους που κατάφεραν να φτάσουν στις τελικές δύο οχτάδες. Τότε λοιπόν γιατί; Γιατί κανείς δεν αγαπά την Ελλάδα;

Τώρα πρέπει να ζητήσουμε από τον αναγνώστη να περιπλανηθεί στη χώρα των ονείρων. Φανταστείτε ότι γνωρίζετε το αλφάβητό τους και τη γλώσσα τους που είναι οικείο το άκουσμά της —έχει τους συριγμούς των πορτογαλικών, τις αιχμηρότητες των γαλλικών, την ακρίβεια των γερμανικών. Κοιτάξτε τώρα τον κόσμο σαν να είχατε γεννηθεί σ’ ένα νησάκι της Μεσογείου. 

Ζείτε απέναντι στη Λιβύη και στην Τουρκία αλλά είσαστε η καρδιά της Ευρώπης, το συγκινησιακό της κέντρο.

Έχετε επινοήσει όλα εκείνα τα πράγματα που αφήνουν αδιάφορους τους εμπόρους της παγκοσμιοποίησης αλλά αποτελούν τα θεμέλια της ανθρώπινης κοινότητας: το θέατρο, τη δημοκρατία, τη φιλοσοφία, τους αγώνες. Κάποιοι τα βλέπουν αυτά αφ’ υψηλού όπως βλέπουν αφ’ υψηλού και τη μικρή, φτωχή ομαδούλα σας. 

Λένε και ξαναλένε ότι το μεγαλύτερο κατόρθωμα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου τα τελευταία είκοσι χρόνια, το δικό σας κατόρθωμα στο Euro του 2004, ήταν ένα από τα περίεργα θλιβερά φαινόμενα της ιστορίας κι ότι το κοντέρ πρέπει να ξεκινήσει απ’ το μηδέν. 

Σίγουρα πήρατε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα εκείνη τη χρονιά, νικήσατε τους καλύτερους, επιδείξατε μια μοναδική και απαράμιλλη ψυχραιμία. Σίγουρα. Αλλά θα προτιμούσαν να αρχειοθετήσουν αυτό το συμβάν κάτω από μια στοίβα αναμνήσεων ώστε να λησμονηθεί με την πιο συνειδητή μέθοδο αποσιώπησης. Ωστόσο νά που το βράδυ της Τρίτης μας δώσατε ένα μάθημα από κείνα που δεν ξεχνιούνται τόσο εύκολα. 

Σ’ αυτό το Μουντιάλ όπου οι αμυντικές πεντάδες είχαν αποκλείσει κάθε πιθανότητα θεαματικής ανδραγαθίας είχαμε ξεχάσει ότι ο ενθουσιασμός και η αυταπάρνηση μπορούν να κάνουν θαύματα. Τα ευρωπαϊκά έθνη πάτωσαν το ένα μετά το άλλο. Εκτός από την Ελλάδα. Και η Ελλάδα είμαστε εμείς.

Ο Έλληνας Ζλάταν

«Ο μεγαλύτερος κίνδυνος θέλει άντρες με καρδιά», έψαλε ο Πίνδαρος στους Ολυμπιόνικους. Και θέλει άντρες με ασυνήθιστα ονόματα. Η ομορφιά αυτής της ομάδας ξεκινάει από την ποιητική του ρόστερ: Σωκράτης Παπασταθόπουλος, Παναγιώτης Ταχτσίδης, Κώστας Κατσουράνης, Θεοφάνης Γκέκας μας θυμίζουν τους θρυλικούς Άγγελο Χαριστέα, Αντώνη Νικοπολίδη, Θόδωρο Ζαγοράκη, Ζήση Βρύζα. 

Φοράνε λοιπόν την ίδια άσπρη στολή με το γαλάζιο σταυρό στο στέρνο και ο Γιώργος Καραγκούνης είναι ακόμα εκεί για να κρατάει άσβηστη τη φλόγα των ηρώων του 2004. Δέκα χρόνια πέρασαν κι όμως, όπως τότε μισούσαν τον καταραμένο τον Χαριστέα και το προδοτικό του πρόσωπο, έτσι τώρα σε κανέναν δεν αρέσει ο Γιώργος Σαμαράς, αυτή η διαλυμένη φυσιογνωμία κι αυτό το στιλ να παίρνει την μπάλα με ατσαλοσύνη και να την ξαποστέλνει πάντα με τη χάρη μιας κίνησης όχι πολύ όμορφης, αλλά που ήταν στη δεδομένη στιγμή η μόνη σωστή κίνηση για να αιφνιδιαστεί ο αντίπαλος. 

Στον Σαμαρά δεν ξέρεις αν πρέπει να επαινέσεις τον μεγάλο τεχνίτη που κατεβάζει μια μπάλα απ’ τον ουρανό ή τον μεγάλο κομπογιαννίτη που έχει για ταλέντο την τύχη και την ευκαιρία. Μαζί με τους Πίπο Ιντζάγκι, Νταβόρ Σούκερ ή Μίροσλαβ Κλόζε αποτελούν μια μυστική αδελφότητα παικτών που είναι θύματα της μορφής τους, της φυσιογνωμίας τους. Αν είχε λίγη φινέτσα παραπάνω, θα μπορούσες να τον θεωρήσεις τον Έλληνα Ζλάταν ή ένα είδος μελαχρινού γενειοφόρου Έντιν Τζέκο. 

Έχει όμως πολύ ψηλά κανιά, πολύ φαρδιά πλάτη και λαιμό υπερβολικά άκαμπτο όταν τρέχει ώστε να τολμήσει κανείς να του αποδώσει την παραμικρή κομψότητα. Ο Σαμαράς είναι σταρ στην Celtic και η φανέλα νούμερο 7 στην Εθνική Ελλάδας. Τελεία και παύλα.


Η σωστή ομάδα

Υπάρχουν όμως ομάδες και παίκτες που η προσωπική τους δυναμική υπερβαίνει κατά πολύ τις ικανότητές τους στο παιχνίδι και το ταλέντο τους. Ακριβώς τότε, όταν λείπει το μπρίο, όταν υφίστασαι αγόγγυστα τις κόκκινες κάρτες, όταν σκοντάφτεις στα τείχη της άμυνας και στα μαρκαρίσματα από αντιπάλους με φονικά πρόσωπα, τότε ακριβώς βρίσκεις το ποδόσφαιρο που έπαιζες στη γειτονιά σου, πάνω στην άσφαλτο, που δε σταμάταγες παρά μόνο όταν έπεφτε το σκοτάδι, εκείνο το ποδόσφαιρο όπου πρέπει να μείνεις όρθιος κινδυνεύοντας να σε καταπατήσει ο πιο ψηλός ή ο πιο μεγάλος. 

Γιατί λοιπόν αφού μοιάζουμε τόσο πολύ με τους Έλληνες δεν αγαπάμε καθόλου τους Έλληνες στο ποδόσφαιρο; Ίσως γιατί μέσα στις λευκές τους στολές και σ΄ αυτό τον τρόπο που νικάνε μόνο και μόνο γιατί δε θέλουν να πεθάνουν, σε αυτό το πείσμα να μην υποκύπτουν στη μόδα και να ζουν πάντα σε καθεστώς καθυστέρησης, βλέπουμε τον πιο αληθινό μας εαυτό, εμείς οι σωστοί. 

Η ελληνική ομάδα δε θα μας παρουσιάσει κάτι άξιο ζωηρού θαυμασμού ή επευφημίας. Και μόνο η παρουσία της εκφράζει για μας ένα είδος απειλής για τις άψογες διοργανώσεις μας. Αν κάποιες στιγμές οι άλλες ομάδες με τη χάρη μιας κίνησης, ενός γκολ ή μιας σφοδρής συγκίνησης μας κερνάνε ψίχουλα του απόλυτου ή σπίθες ιδιοφυΐας, η Ελλάδα από τη μεριά της δίνει πάντα αυτό μονάχα που υπόσχεται: την αδιαλλαξία και τη θυσία. Ποτέ δεν είχε άλλες φιλοδοξίες από μια μάχη δίχως έλεος. Δίχως κανένα έλεος για τους άλλους ούτε για τον εαυτό της.

Ο θυμός του Σαμαρά

Δύο τραυματισμοί στα είκοσι λεπτά, δύο δοκάρια οριζόντια, ένα κάθετο, η ισοφάριση από την Ακτή Ελεφαντοστού μέσα σε δέκα λεπτά από τη λήξη του αγώνα, μέσος όρος ηλικίας πάνω από 30 χρόνια: η Ελλάδα πήγαινε στα ίσα για αποκλεισμό. Επιτέλους, τι ανακούφιση. Όμως στο βάθος όλοι ξέραμε. Αυτό το παιχνίδι ήταν δικό τους, η Ελλάδα θα κέρδιζε. Έπρεπε να φτάσουμε στο τέλος, να ακουστεί το «ο κύβος ερρίφθη»! 

Ενορατικά είχαμε μαντέψει ότι οι συνθήκες αυτής της αναμέτρησης οδηγούσαν στην εποποιία και στην κάθαρση. Όπως στις ραψωδίες του Ομήρου οι θεοί συνεδρίαζαν εκτάκτως και ο Δίας απαιτούσε να μείνουν ουδέτεροι αλλά αυτοί τελικά δεν κατάφερναν να συγκρατηθούν και να μη λάβουν μέρος στη μεγαλειώδη σύρραξη ευνοώντας τους εκλεκτούς τους. Οι Έλληνες θα κέρδιζαν στο τέλος, το ξέραμε. 

Ένας από μηχανής θεός θα τους λυπόταν στο τέλος αυτής της σκληρής δοκιμασίας και θα κατέβαινε στο γήπεδο στο πλευρό τους. Ήταν ο Δίας. Έλαβε τη μορφή ενός σφυρίγματος. Τότε στο 93ο λεπτό ο Γιώργος Σαμαράς πήρε την μπάλα, την απίθωσε στο σημείο του πέναλτι και ακούμπησε τις παλάμες του στους γοφούς πριν εκτοξεύσει τη χαριστική βολή δίχως ίχνος δισταγμού. 

Ύστερα σχεδίασε με τα δάχτυλά του το σχήμα μιας καρδιάς για να υπενθυμίσει στο κοινό ότι οι άνθρωποι κερδίζουν τις νίκες κι όχι οι θεοί. Όσο κρατάει το Μουντιάλ έχουμε πάντα δυο ομάδες στην καρδιά μας. Τη μία γιατί είναι η δική μας. Την άλλη γιατί είναι η Ελλάδα.

Το είδαμε εδώ

ο ψαράς και το χρυσάφι


Ένας ψαράς κατεβαίνει κάθε νύχτα στην παραλία για να ρίξει τα δίχτυα του. Ξέρει πως όταν βγαίνει ο ήλιος έρχονται τα ψάρια στην παραλία για να φάνε αχιβάδες, γι’ αυτό πάντα ρίχνει τα δίχτυα του πριν ξημερώσει.

Έχει ένα καλυβάκι στην παραλία και κατεβαίνει μες τη νύχτα με τα δίχτυα στον ώμο.
Με τα πόδια γυμνά και τα δίχτυα μισοαπλωμένα, μπαίνει στη θάλασσα.

Αυτή τη νύχτα, για την οποία μας μιλάει η ιστορία, όπως πάει να μπει στο νερό, αισθάνεται το πόδι του να χτυπάει πάνω σε κάτι πολύ σκληρό στον πάτο της θάλασσας.

Το πασπατεύει και βλέπει πως είναι πράγματι κάτι σκληρό, σαν πέτρες, τυλιγμένες σε μια σακούλα.
Εκνευρίζεται και μουρμουρίζει: «Ποιος ηλίθιος πετάει τέτοια πράγματα στην παραλία…» Και αμέσως διορθώνει: «Στη δική μου παραλία».

«Κι εγώ, έτσι απρόσεκτος που είμαι, κάθε φορά που θα μπαίνω στο νερό, θα σκοντάφτω πάνω στις πέτρες…» Αφήνει λοιπόν κάτω τα δίχτυα, σκύβει, πιάνει τη σακούλα και τη βγάζει από το νερό. Την αφήνει στο ακροθαλάσσι, και ξαναμπαίνει με τα δίχτυα στο νερό.

Είναι θεοσκότεινα… Ίσως γι’ αυτό, όπως βγαίνει από τη θάλασσα, πάλι σκοντάφτει πάνω στη σακούλα που είναι τώρα έξω, στην παραλία.

Ο ψαράς σκέφτεται: «Δεν είμαι στα καλά μου».
Βγάζει λοιπόν το σουγιά του, ανοίγει τη σακούλα και ψαχουλεύει. Έχει κάμποσες πέτρες, μεγάλες σαν πορτοκάλια, βαριές και στρογγυλεμένες.
Ο ψαράς ξανά σκέφτεται «μα ποιος να είναι αυτός ο ηλίθιος που τυλίγει πέτρες και τις πετάει στο νερό…»
Ενστικτωδώς, παίρνει μία, τη ζυγίζει στο χέρι του και την πετάει με δύναμη στη θάλασσα.

Μόλις λίγα δευτερόλεπτα μετά ακούει τον θόρυβο της πέτρας που βουλιάζει στα βαθιά. Πλουπ!
Βάζει το χέρι του στη σακούλα, παίρνει άλλη μια πέτρα και την πετάει στο νερό. Ακούει ξανά το πλουπ!

Αυτή την πετάει από την άλλη μεριά, πλαφ! Μετά, αρχίζει να τις εκσφενδονίζει δύο δύο και ακούει πλονπ-πλουπ! Ύστερα προσπαθεί να τις ρίξει πιο μακριά, και με γυρισμένη την πλάτη, και με όλη του τη δύναμη, πλουπ-πλαφ!…

Διασκεδάζει… ακούει τους διαφορετικούς ήχους, πετάει πέτρες, υπολογίζει το χρόνο που κάνουν να πέσουν στο νερό, και δοκιμάζει… πότε με δύο, πότε με μία, και με κλειστά μάτια τώρα, και με τρεις μαζί… και συνεχίζει να πετάει τις πέτρες στη θάλασσα.
Μέχρι που αρχίζει να βγαίνει ο ήλιος.

Ο ψαράς ψαχουλεύει και βρίσκει μονάχα μία πέτρα μέσα στη σακούλα.

Ετοιμάζεται λοιπόν να την πετάξει πιο μακριά από τις άλλες, γιατί είναι η τελευταία κι έχει ήδη βγει ο ήλιος.

Και όπως τεντώνει το χέρι του προς τα πίσω για να την πετάξει με όλη του τη δύναμη, αρχίζει να φωτίζει ο ήλιος και βλέπει στην πέτρα μια χρυσαφένια μεταλλική λάμψη που του τραβάει την προσοχή.

Ο ψαράς συγκρατεί την παρόρμηση να πετάξει την πέτρα και την κοιτάζει προσεκτικά. Η πέτρα αντανακλά τον ήλιο μέσα από τη βρομιά που την καλύπτει. Την τρίβει ο ψαράς λες κι είναι μήλο πάνω στα ρούχα του, και η πέτρα αρχίζει να λάμπει ακόμη πιο πολύ. Έκπληκτος, τη χτυπάει ελαφρά και αντιλαμβάνεται ότι είναι από μέταλλο. 

Αρχίζει τότε να την τρίβει και να την καθαρίζει με άμμο και με το πουκάμισο τον, και συνειδητοποιεί πως η πετρά είναι από καθαρό χρυσάφι. Μια πέτρα από ατόφιο χρυσάφι σε μέγεθος πορτοκαλιού! Η χαρά του σβήνει, όμως, μόλις σκέφτεται ότι η πέτρα αυτή είναι σίγουρα ίδια με όλες τις άλλες που πέταξε στη θάλασσα.

Και σκέφτεται: «Τι χαζός που ήμουνα!»

Είχε στα χέρια του μια σακούλα γεμάτη πέτρες από χρυσό και τις πετούσε στη θάλασσα γιατί του άρεσε να ακούει τον ηλίθιο θόρυβο που έκαναν όταν έπεφταν στο νερό… Αρχίζει τότε να οδύρεται, να κλαίει και να θρηνεί… να λυπάται για τις χαμένες πέτρες… Και να σκέφτεται πως είναι άτυχος, ένας δυστυχισμένος άνθρωπος… είναι τρελός, είναι ηλίθιος…

Μετά σκέφτεται… Αν έμπαινε στη θάλασσα, αν κατάφερνε να βρει μια στολή δύτη και βούταγε στα βαθιά, αν ήταν μέρα, αν είχε τον εξοπλισμό που έχουν οι δύτες για να ψάξει… Κι όλο κλαίει γοερά και οδύρεται…

Ο ήλιος έχει πια ανατείλει.

Και ξαφνικά συνειδητοποιεί πως έχει ακόμη την πέτρα… συνειδητοποιεί πως ο ήλιος θα μπορούσε να είχε αργήσει ένα δευτερόλεπτο ακόμη, ή εκείνος θα μπορούσε να είχε ρίξει την πέτρα πιο γρήγορα, και τότε δεν θα είχε μάθει ποτέ για τον θησαυρό που έχει τώρα στα χέρια του.
Αντιλαμβάνεται τελικά ότι κατέχει έναν θησαυρό, κι ότι ο θησαυρός αυτός είναι από μόνος του μια τεράστια περιουσία για έναν φτωχό ψαρά όπως εκείνος.

Αντιλαμβάνεται πόσο τυχερός είναι που μπορεί να κρατήσει τον θησαυρό που έχει ακόμη στα χέρια του.

Μακάρι να μπορούσαμε να είμαστε πάντοτε τόσο σοφοί ώστε να μην κλαίμε για τις πέτρες, τις ευκαιρίες, που απροετοίμαστοι ίσως τις πετάξαμε, τις χαραμίσαμε, τα πράγματα εκείνα που έφερε η θάλασσα και τα πήρε μετά… Μακάρι να είμαστε έτοιμοι να δούμε τη λάμψη στις πέτρες που έχουμε στα χέρια μας, και να μπορούμε να τις χαιρόμαστε για την υπόλοιπη ζωή μας.

Χόρχε Μπουκάι – Ο Δρόμος των Δακρύων – Εκδόσεις OPERA

Το είδαμε εδώ

Πως να χρησιμοποιήσεις το μυαλό σου και να ακολουθήσεις την καρδιά σου!


Όταν παίρνουμε αποφάσεις για την καριέρα μας, θα πρέπει άραγε να λαμβάνουμε υπόψη μας ορθολογιστικούς παράγοντες όπως π.χ. τα χρήματα ή να ακολουθούμε την καρδιά μας; Όταν επιλέγουμε σε ποιον τόπο θα ζήσουμε, δημιουργούμε άραγε λίστα με τα υπέρ και τα κατά ή απλώς προχωράμε με ό,τι «νιώθουμε» ότι είναι καλύτερο; 

Ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι παίρνουν αποφάσεις για τα πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή τους ορίζεται από δύο σημαντικούς παράγοντες: την λογική και το συναίσθημα ή αλλιώς το μυαλό και την καρδιά.

Μια νέα ψυχολογική μελέτη (Fetterman&Robinson, 2013) σχετικά με αυτόν τον διαχωρισμό ανάμεσα στην καρδιά και την λογική θέτει στους συμμετέχοντες την εξής ερώτηση: «Άσχετα με τις γνώσεις σας πάνω στη βιολογία, με ποιο μέρος του σώματός σας έχετε συνδέσει πιο στενά το ''Είναι’' σας;». Οι 112 συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: οι μισοί έδειξαν την καρδιά τους και οι άλλοι μισοί το κεφάλι τους. 

Οι περισσότεροι που έδειξαν την καρδιά τους ήταν γυναίκες. Ποιος έχει δίκιο; Ποιος είναι ο σωστότερος τρόπος για να πάρουμε μια απόφαση; Στην πραγματικότητα μετά από πέντε ακόμα μελέτες, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι καθένας από τους δύο αυτούς τρόπους σκέψης έχει τα πλεονεκτήματά του: 

Όσοι προτίμησαν την λογική είχαν περισσότερες γενικές γνώσεις και καλύτερες ακαδημαϊκές επιδόσεις. Όσοι προτίμησαν την καρδιά ήταν περισσότεροι εξωστρεφείς και κοινωνικοί. Το πιο σημαντικό είναι επομένως, ότι κανένας δεν έχει δίκιο ή άδικο. Αντιθέτως, κάθε τρόπος σκέψης έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του.

Ενσωμάτωση λογικής και συναισθήματος

Δεν θα ήταν πολύ βολικό αν συνεργαζόταν  η λογική με το συναίσθημα; Να ενσωματώνονταν οι πληροφορίες και των δύο και να λύναμε τα καθημερινά προβλήματα; Αυτό έκαναν στην έβδομη μελέτη τους οι Fetterman και Robinson μέσω δυο μυστικά στοχευμένων καταστάσεων, κατά την οποία οι συμμετέχοντες στη μία περίπτωση κατευθύνθηκαν στη λογική και στην άλλη στο συναίσθημα. 

Σ’αυτή την περίπτωση, οι ερευνητές, αντί να ρωτήσουν τους συμμετέχοντες αν γενικώς ακολουθούν την λογική ή το συναίσθημά τους, προσπάθησαν να τους κατευθύνουν να σκεφτούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξαν είναι το ακόλουθο.

«Το να κατευθύνεις την προσοχή στη λογική, διευκολύνει την πνευματική επίλυση προβλημάτων, πιθανότατα επειδή οδηγεί τους ανθρώπους να εκλογικεύουν τα προβλήματα σε έναν μεγάλο βαθμό. Αντιθέτως, με το να κατευθύνεις την προσοχή στο συναίσθημα, οι άνθρωποι επηρεάζονται περισσότερο από τα συναισθήματα στη λήψη αποφάσεων, πιθανότατα επειδή ακριβώς προβάλλονται τα συναισθήματα κατά τη λήψη της απόφασης».

Πιθανόν οι άνθρωποι που αποφασίζουν κυρίως με την λογική, να μπορούσαν να επωφεληθούν από τη λήψη των αποφάσεων που γίνεται με το συναίσθημα, αν υπενθύμιζαν στον εαυτό τους ότι δεν είμαστε ορθολογιστικά μηχανήματα και πως τα συναισθήματα μπορούν να συμβάλλουν σημαντικά στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. 

Ομοίως και όσοι κυβερνώνται από τα συναισθήματά τους, οφείλουν να έρθουν σε επαφή με τη λογική, την ορθολογιστική πλευρά τους όταν το απαιτεί η κατάσταση. Τo μυαλό μας το κάνει ήδη αυτό αυτόματα, σε κάποιο βαθμό, αλλά όταν αντιλαμβανόμαστε ξεχωριστά τη συμβολή του συναισθήματος και της λογικής, γινόμαστε καλύτεροι στη λήψη σημαντικών αποφάσεων στη ζωή μας.

Πηγή: spring.org.uk

Το είδαμε εδώ

Σουηδική «τεχνογνωσία» στην απώθηση διαδηλωτών με... δίχτυα μελετά να αποκτήσει η ΕΛ.ΑΣ.


Αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ. που ασχολούνται με τις προμήθειες συστημάτων ασφαλείας αλλά και τον τρόπο «αντιμετώπισης κινητοποιήσεων» έχουν επιδείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις τελευταίες εβδομάδες για ένα «πρωτοποριακό» σύστημα σουηδικής εταιρείας σε συνεργασία με τις ειδικές δυνάμεις της συγκεκριμένης χώρας.

Πρόκειται για ένα ανθεκτικό πλέγμα ύψους περίπου 2,5 μέτρων που θυμίζει δίχτυα ψαράδων ή γκολπόστ το οποίο δένεται στις άκρες των δρόμων και εμποδίζει την κίνηση των διαμαρτυρόμενων πολιτών.

Σύμφωνα με τον σχεδιασμό αυτού του συστήματος, οι διαδηλωτές πέφτουν στα... ανυποχώρητα και πυρίμαχα «δίχτυα» της Αστυνομίας χωρίς να χρειάζεται η επέμβαση των αστυνομικών.

Παράλληλα οι ένστολοι έχουν τη δυνατότητα με κυκλωτικές κινήσεις και με τοποθέτηση του διχτυού σε συγκεκριμένους δρόμους «να εγκλωβίσουν ομάδες σε οικοδομικά τετράγωνα». Το κόστος αυτού του συγκεκριμένου διχτυού ανάσχεσης των διαδηλωτών ανέρχεται περίπου στα 800 ευρώ το μέτρο πλέγματος.

Σύμφωνα με πληροφορίες, τα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. είδαν για πρώτη φορά επίδειξη αυτού του συστήματος από εταιρεία της σουηδικής πόλης Ουμέα σε έκθεση σχετικών συστημάτων στη Μ. Βρετανία.

Οι υπεύθυνοι αναφέρουν ότι «το σύστημα αυτό είναι καλύτερο από τα μεταλλικά πλέγματα που είναι δύσκολο να μεταφερθούν ή υποχωρούν στην πίεση των διαδηλωτών. Το πλέγμα αυτό είναι ιδιαίτερα ελαφρύ, υποστηρίζεται από μεταλλικά στηρίγματα και είναι χαρακτηριστικό ότι 35 μέτρα αυτού του διχτυού μπορεί να τοποθετηθούν σε λιγότερο από τρία λεπτά με τη συμμετοχή οκτώ αστυνομικών.

Το δίχτυ μεταφέρεται σε τσάντες και καρφώνεται με γρήγορες διαδικασίες σε τοίχους ή κολόνες στις άκρες των δρόμων και έχει τη δυνατότητα να περιορίσει την πρόσβαση διαδηλωτών σε ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα. Επιπλέον δεν μπορεί να κοπεί γιατί έχει ίνες αλουμινίου, δεν καίγεται και δεν μπορούν να το διαπεράσουν οι βόμβες μολότοφ.

Ιδιαίτερα θετικό είναι ότι σε περίπτωση επεισοδίων μειώνει σημαντικά την περίπτωση των τραυματισμών τόσο των διαδηλωτών όσο και των αστυνομικών. Ακόμη υπάρχει πρόβλεψη για τοποθέτηση πάνω στο δίχτυ και ειδικών επιπρόσθετων "αλεξίσφαιρων"  τμημάτων για περαιτέρω προστασία των αστυνομικών».

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η τιμή του «διχτυού για διαμαρτυρόμενους πολίτες» προσεγγίζει τα 24.000 ευρώ τα 30 μέτρα, με τα οποία υπολογίζεται η δημιουργία φραγμάτων σε τέσσερις δρόμους.

Πηγή: Το Βήμα society

Το είδαμε εδώ


Όταν τα UFO εμφανίστηκαν στην Ελλάδα (Video)


Του Γιάννη Γεωργόπουλου

"Εάν οι εξωγήινοι μας επισκεφθούν, το αποτέλεσμα θα είναι όπως όταν Χριστόφορος Κολόμβος έφτασε στην Αμερική - Οι ιθαγενείς δεν είχαν καλό τέλος" προειδοποιεί ο Στίβεν Χόκινγκ. “Οι εξωγήινοι είναι σχεδόν βέβαιο ότι υπάρχουν, αλλά οι άνθρωποι θα πρέπει να αποφύγουν την επαφή” προσθέτει ο διάσημος αστροφυσικός.

Η δεύτερη ημέρα του Ιουλίου κάθε έτους είναι αφιερωμένη στα UFO, με αφορμή το περίφημο περιστατικό του Ρόσγουελ, το καλοκαίρι του 1947

Πολλοί υποστηρικτές της ύπαρξης των ΑΤΙΑ (Άγνωστης Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα) πιστεύουν ότι τα συντρίμμια ανήκαν σε εξωγήινο σκάφος που κατέπεσε στη περιοχή Ρόσγουελ του Νιου Μέξικο και ότι η ανάκτηση του σκάφους συγκαλύφθηκε από τον στρατό.


Το περιστατικό έχει αναχθεί σε παγκοσμίως γνωστό και από τα πλέον δημοφιλή στη λαϊκή κουλτούρα και για κάποιους το Ρόσγουελ είναι συνώνυμο με τα ΑΤΙΑ. Θεωρείται ως ένα από τα πλέον διαφημισμένα περιστατικά με UFO.

Στην Ελλάδα έχουν αναφερθεί εκατοντάδες μαρτυρίες σχετικές με θεάσεις UFO που έχουν τις ρίζες τους από την αρχαιότητα και φτάνουν μέχρι τις μέρες μας.

Τα μέρη στα οποία έχει καταγραφεί έντονη δραστηριότητα UFO είναι: Ο Όλυμπος, ο Λόφος Γορίτσας, οι Δελφοί, τα EADS Kρήτης, η πυραμίδα του Ταύγετου, το Καλαμίτσι Γεωργιούπολης, η Στάγειρα Χαλκιδικής, το σπήλαιο Κουκλεσίου και οι Χαράδρες Κρήτης.

Ο Πλούταρχος είχε πει σε ανθρώπους του περιβάλλοντος του πως ο Λούκουλλος είχε παρατάξει τα στρατεύματα του σε θέση μάχης όταν ξαφνικά ο αέρας σχίστηκε και ανάμεσα στα δύο στρατεύματα έπεσε ένα φλεγόμενο σώμα σε σχήμα πιθαριού. Οι δύο παρατάξεις εγκατέλειψαν τη μάχη μετά την εμφάνιση του αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενου αντικειμένου.


Ο Διόδωρος Σικελιώτης σε αναφορά του ισχυρίστηκε πως πριν την μάχη των Λεύκτρων φάνηκε στον ουρανό επί πολλές νύχτες μια φλεγόμενη λαμπάδα που από το σχήμα της ονομάστηκε πύρινη δοκός.

Aκόμη και ο Μέγας Αλέξανδρος έγινε μάρτυρας θέασης UFO το 332 π.Χ. Ο W.Raymond Drake, στο βιβλίο «Θεοί και Αστροναύτες στην Ελλάδα και Ρώμη», αναφέρει για δύο σκάφη που προκάλεσαν πανικό στον στρατό του Μακεδόνα στρατηλάτη. Επρόκειτο για δύο μεγάλες φωτεινές ασπίδες, που εκτόξευαν φωτιά.

Από τον ουρανό ήρθαν και εκεί επέστρεψαν.

Μαρτυρίες από τη σύγχρονη εποχή

Την Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 1734, στη Χίο εμφανίστηκαν για πολύ ώρα τρεις Ήλιοι, ο ένας κατά ανατολάς, ο άλλος βορινά , ο άλλος νότια, και οι δυο είχαν ακτίνες σαν εκείνες που έχει η Σελήνη.

Το 1940 η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία υπό άκρα μυστικότητα διεξήγαγε έρευνες για ύπαρξη άγνωστων ιπτάμενων αντικειμένων στον ελληνικό εναέριο χώρο έχοντας την βοήθεια ξένης υπερδύναμης.

Εφτά χρόνια αργότερα ιπτάμενα αντικείμενα εντοπίστηκαν από τον Ελληνικό Στρατό. Αρχικά υπήρχε η υποψία πως επρόκειτο για σοβιετικούς πυραύλους ωστόσο σύντομα αντιλήφθηκαν πως ήταν ΑΤΙΑ. Ήταν η εποχή του Ρόσγουελ. Η αμερικανική κυβέρνηση έδωσε κατευθύνσεις και το θέμα ξεχάστηκε...


Το 1952 ο αρχηγός του ελληνικού Στράτου, σμηναγός Χρήστος Δεμέστιχας περιέγραφε μυστηριώδη αεροσκάφη που παρέπεμπαν σε ιπτάμενους δίσκους, οι οποίοι εθεάθησαν στη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.

Στις 24 Οκτωβρίου του 1954, ο γεωργός Ηλίας Κορομηλάς, 84 χρονών, κατήγγειλε στο αστυνομικό τμήμα της Βαδούσας Αιγίου ότι είδε ένα διαστημόπλοιο στον ουρανό. Η μαρτυρία του έχει καταγραφεί σε δεκάδες ελληνικά και ξένα βιβλία, ενώ ουδείς τον αμφισβήτησε...

Τον Αύγουστο του 1966, κοντά στη Πρέβεζα, συγκεκριμένα στη περιοχή του αεροδρομίου στο Άκτιο, 8 σμηνίτες είδαν στον ουρανό μία φωτεινή κουκίδα που ερχόταν από την μεριά του Ιόνιου Πελάγους, αυξάνοντας την διάμετρο της. Το φαινόμενο διήρκεσε 2 ώρες. Το ΑΤΙΑ στη συνέχεια άρχισε να βγάζει ένα είδος σύννεφου, το οποίο σκέπασε το αντικείμενο και μετά από αρκετή ώρα το σύννεφο διαλύθηκε δίχως να αφήσει κανένα ίχνος!

Στις 3 Σεπτεμβρίου 1967, άγνωστο φωτεινό αντικείμενο εντοπίστηκε από ραντάρ πάνω από την λίμνη των Ιωαννίνων.

Ειδοποιήθηκε η αεροπορία και απογειώθηκαν δυο αεροσκάφη για αναγνώριση. Όταν τα αεροσκάφη έφτασαν σε απόσταση 15 μιλίων το αντικείμενο έκανε ελιγμό προς τα αριστερά κι άρχισε να κατευθύνεται με τρομακτικούς ρυθμούς προς τα πάνω.

Ο εντοπισμός της κίνησης έγινε από ραντάρ και στην δεύτερη σάρωση δεν υπήρχε πουθενά. Το φαινόμενο επαναλήφθηκε και την επόμενη μέρα.

Στις 5 Μαΐου 1975 στα Χανιά Κρήτης, φωτογραφήθηκε UFO να πετάει πάνω από το χωριό Βαρύπετρο. Συμπτωματικά πραγματοποιήθηκε φωτογράφηση για το αξιοθέατο του χωριού, χωρίς να έχει πέσει στην αντίληψη των μαρτύρων

Στις 18 Ιανουαρίου 1977, στην αεροπορική βάση της Λάρισας, οι εργάτες που εργάζονταν στο αεροδρόμιο είδαν ένα μεταλλικό αντικείμενο να κατεβαίνει μέσα από χαμηλά σύννεφα, να πετά κατά μήκος του διαδρόμου και να αιωρείται πάνω από ένα υπόστεγο επισκευών.

Πάνω από το Αιγαίο ανοιχτά του Βόλου, το 1977, ένας υποσμηναγός πετούσε σε ύψος 17.000μ. Βρισκόταν σε πτήση ρουτίνας διακρίνοντας μία κουκίδα που μετετράπη σε δισκοειδή σκάφος. Το UFO ανέπτυξε ιλιγγιώδη ταχύτητα προς το μέρος του αεροπλάνου. Ο τότε υπουργός κ. Αβέρωφ δήλωνε: “κάποτε αμφέβαλα για το αν τα UFO είναι αληθινά, δεν έχω όμως πια αυτή την αμφιβολία”.


Στις 28 Φεβρουαρίου 1978, UFO καταδίωξε αεροσκάφος της Ολυμπιακής αεροπορίας για περίπου 10 λέπτα.Το πλήρωμα αλλά και οι επιβάτες ανέφεραν ότι το αντικείμενο ήταν στρογγυλό με παράθυρα.

Το βράδυ των Χριστουγέννων του 1978, UFO εμφανίστηκε σε στρατιωτικό αεροδρόμιο της Πελοποννήσου. Τουλάχιστον πέντε μάρτυρες έκαναν λόγο για φως κοντά στο βουνό που απείχε αρκετά από την βάση.

Ξαφνικά το φως άρχισε να αυξάνει την ένταση και να πλησιάζει ταχύτατα προς το αεροδρόμιο. Το αντικείμενο σταμάτησε πάνω από τον διάδρομο σε ύψος 200 περίπου μέτρων, είχε μέγεθος 15-20 μέτρα, έμεινε ακίνητο και άρχισε να αλλάζει χρωματισμούς.

Μετά από ένα λεπτό το αντικείμενο χάθηκε και άρχισαν να εμφανίζονται μικρότερα κόκκινου χρώματος και διαμέτρου 2-3 μέτρων το καθένα, κάνοντας μία παλινδρομική κίνηση με μεγάλη ταχύτητα επάνω από την άκρη της πίστας.

Το φαινόμενο πλέον είχε γίνει αντιληπτό από αρκετούς στρατιώτες και αξιωματικούς μέσα στους θαλάμους. Το παράδοξο είναι ότι για 3 ημέρες την ίδια ώρα το φαινόμενο επαναλαμβανόταν.

Στις 27 Νοεμβρίου 1979 το βράδυ, τα ραντάρ του Αιγαίου εντόπισαν ένα άγνωστο ιπτάμενο στόχο που πλησίαζε από την πλευρά της Τουρκίας. Η πρώτη εντύπωση ήταν πως επρόκειτο για αεροπλάνο.

Δύο μιράζ απογειώθηκαν. Το άγνωστο αντικείμενο σύντομα ήταν στα ραντάρ των μιράζ, σε απόσταση 2 μιλιών από τον στόχο. Ξαφνικά το UFO ανέπτυξε ταχύτητα και έφτασε εκείνη των μιράζ. Διατηρώντας την απόσταση σταθερή, το παιχνίδι κράτησε αρκετή ώρα και το αντικείμενο δεν απομακρυνόταν αλλά διατηρούσε μια κυκλική πορεία με τα μιράζ πίσω του στα 2 μίλια

Τα μιράζ συνέχισαν μέχρι να εξαντληθούν τα καύσιμα και γύρισαν πίσω, καθώς το άγνωστο σκάφος εξακολουθούσε την κυκλική τροχιά του. Παράλληλα, απογειώθηκαν αλλά δύο μιράζ από την βάση και όταν πλησίασαν την περιοχή εντόπισαν τρία UFO! Τα τρία UFO εξακολούθησαν την τακτική της απόστασης.

Δυστυχώς τα μιράζ γύρισαν πίσω λόγο καυσίμων και κανείς δεν έμαθε τι απέγιναν τα τρία UFO αφού πλέον δεν διακρίνονταν ούτε στο ραντάρ.

Το ATIA στο Λεμονοδάσος και η αγωνία του πιλότου

Στις 18 Ιουλίου 1981 στο Λεμονοδάσος Ακράτας Αιγιαλείας, εντοπίστηκε και φωτογραφήθηκε από δυο μάρτυρες ένα ATIA. Το αντικείμενο είχε σχήμα δίσκου και χρώμα γκρίζο και αρχικά πετούσε σε ύψος 1000 περίπου μέτρων σε απόσταση από τους παρατηρητές περίπου 2 χιλιόμετρα. Το UFO κάνοντας μια ημικυκλική μανούβρα βρέθηκε σχεδόν πάνω από τους μάρτυρες, χαμήλωσε λίγο και όταν παρέμεινε ακίνητο για λίγα δευτερόλεπτα φωτογραφήθηκε τρεις φορές.

Το μέγεθος του ήταν περίπου ενός μικρού αεροπλάνου. Το αντικείμενο σε αστραπιαίο χρόνο τινάχτηκε προς τα πάνω παίρνοντας πορτοκαλί χρώμα. Οι φωτογραφίες δημοσιεύθηκαν στην «Ελευθεροτυπία» στις 7 Aυγούστου 1981.

Στις 26 Απριλίου 1987, πιλότος στρατιωτικού αεροπλάνου C141 με αναχώρηση από την βάση Τορέον της Ισπανίας, ανέφερε: "Από την στιγμή που μπήκα στον Ελληνικό εναέριο χώρο με ακολουθεί επικίνδυνα κοντά άγνωστο σκάφος".

Ο Ελληνικός πύργος έλεγχου έβλεπε το C141σε ύψος 41000 ποδών, αλλά δεν εντόπιζε το άγνωστο σκάφος ! Ο πιλότος συνέχισε "Βλέπω να έχει πορεία σύγκρουσης με εμένα και έχει έντονα κόκκινα και πορτοκαλί φώτα". Τότε ο πύργος έλεγχου έδωσε εντολή στον πιλότο να κατέβει στα 15000 πόδια μήπως δουν της κινήσεις του άγνωστου αντικειμένου.

Το C141 κατέβηκε και ο πιλότος φοβισμένος ανέφερε "Με ακολουθεί. Κάντε κάτι, η πείτε μου τη συμβαίνει". Αμέσως ειδοποιήθηκε η πολεμική αεροπορία και είπαν στον πιλότο να ελαττώσει ταχύτητα.

Το αντικείμενο τον προσπέρασε με εξωφρενική ταχύτητα πάνω από το Άργος, στον πύργο ελέγχου εξακολουθούσαν να μην βλέπουν τίποτα καθώς ο πιλότος ανέφερε "Τώρα είναι 10 μίλια μπροστά» και στη συνέχεια: “το έχασα”. Ο πιλότος στην Ισπανία δεν έκανε αναφορά για το επεισόδιο αυτό.

Το βράδυ της 11ης αεροπλάνο της Ολυμπιακής που εκτελούσε την πτήση 608 Αθήνας - Κέρκυρας.

Σύμφωνα με τον κυβερνήτη το παράξενο αντικείμενο εξέπεμπε εκτυφλωτικό φως όσο τρία τζάμπο μαζί! Ο πιλότος μόλις το εντόπισε ξεκίνησε πρόωρα διαδικασία προσγείωσης από ύψος 1000 ποδών στο πιο κοντινό αεροδρόμιο.

Όταν το αεροπλάνο προσγειώθηκε το αντικείμενο παρέμεινε για 20 λεπτά σχεδόν πολύ ψηλά πάνω από το αεροδρόμιο. Η Πολεμική Αεροπορία παρόλο που ενδιαφέρθηκε για το γεγονός δεν έδωσε εντολή για αναχαίτιση του αντικειμένου.

Την Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου του 1990 μία σειρά από περίεργα γεγονότα συνέβησαν στην Ελλάδα και αποτέλεσαν μία από τις πιο παράξενες περιπτώσεις εμφάνισης εξωγήινων στον πλανήτη.

Στην Αταλάντη, οι πρώτες αναφορές έκαναν λόγο όχι για ένα, αλλά για 12 με 17 ιπτάμενα αντικείμενα, που εμφανίστηκαν αρχικά επάνω από το βουνό της Πεντέλης, στην Αθήνα.

Τα ΑΤΙΑ πέταξαν νότια ως την Πελοπόννησο και άλλαξαν πορεία ξανά προς την κεντρική Ελλάδα. Στο δεύτερο πέρασμά τους πάνω από την κεντρική Ελλάδα, ένα από τα ΑΤΙΑ, φέρεται να συνετρίβη έξω από το μικρό χωριό Μέγας Πλάτανος, μερικά χιλιόμετρα από την Αταλάντη.

Πολλοί κάτοικοι της περιοχής ανάφεραν το παράξενο γεγονός στις τοπικές αρχές αλλά το δύσβατο της περιοχής δεν επέτρεπε βραδινή πρόσβαση στο σημείο της συντριβής.

Σύμφωνα με μαρτυρία από οικογένεια πολύ κοντινής περιοχής, στις 21:30 εντόπισαν στον ουρανό δεκατρία φωτεινά αντικείμενα κινούμενα με μεγάλη ταχύτητα, με δυνατά σαν προβολείς φώτα.

Μετά από 15 λεπτά, άκουσαν τρεις διαδοχικές εκρήξεις και στον ουρανό εμφανίστηκε ένα κόκκινο αντικείμενο πολύ μεγαλύτερο από τα προηγούμενα, που έμοιαζε να έχει πάρει φωτιά.

Ενώ το κοιτούσαν, αυτό έπεσε στο έδαφος, στο διπλανό λόφο, που απείχε ένα χιλιόμετρο. Έπειτα από λίγο έφτασαν πετώντας με μεγάλη ταχύτητα άλλα μικρότερα και περικύκλωσαν το μεγάλο φωτίζοντας έντονα την περιοχή.

Το πρωί το μόνο που υπήρχε ήταν λίγος καπνός, ενώ το έδαφος όπου έγινε η προσγείωση και η γύρω χαμηλή βλάστηση είχαν καεί.


Άλλος μάρτυρας που μετέβη στην περιοχή της προσγείωσης, βρήκε κάποια εξαρτήματα μηχανισμού και ένα σπογγώδες υλικό. Κοντά στο σημείο αυτό βρισκόταν ένα πεύκο, με τον κορμό του καμένο σε χαμηλό ύψος. Όταν ο μάρτυρας επιχείρησε να πιάσει το πεύκο, στο χέρι του εμφανίστηκαν μικρές φουσκάλες λόγω της υψηλής θερμοκρασίας.

Στις 19 Οκτωβρίου του 1990 το κέντρο έρευνας και τεχνολογίας της Ελληνικής Πολεμικής αεροπορίας, εξέδωσε μια δήλωση σχετικά με το γεγονός στην Αταλάντη. Η έκθεση βεβαιώνει ότι τα συντρίμμια που βρέθηκαν, ήταν γήινης προέλευσης, δεδομένου ότι υπήρχαν αριθμητικές και αλφαβητικές ενδείξεις. Το περίεργο της υπόθεσης είναι πως τα συντρίμμια μεταφέρθηκαν στη NASA!

Από τα πιο σημαντικά περιστατικά που σχετίζεται με UFO συνέβη στο χωριό Ποταμός, έξω από την πόλη της Κέρκυρας, ανήμερα του Πάσχα του 1996.

Οι κάτοικοι του χωριού παρατήρησαν τέσσερα σφαιρικά αντικείμενα κόκκινου χρώματος να πετούν πάνω από την περιοχή. Τα αντικείμενα σταδιακά χαμήλωσαν από τα 200 στα 150 μέτρα ύψος, για να επανέλθουν όμως στο αρχικό τους ύψος και τελικά να απομακρυνθούν με μεγάλη ταχύτητα. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι μεγαλύτερες ζημιές προκλήθηκαν ακριβώς στην περιοχή όπου σύμφωνα με τους  μάρτυρες χαμήλωσαν τα αντικείμενα.

Με το περιστατικό ασχολήθηκαν τα τοπικά ΜΜΕ, γεγονός σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα. Η εξήγηση που δόθηκε για τα τέσσερα κόκκινα φώτα, ότι δηλαδή ήταν τα φώτα ισάριθμων αεροπλάνων που σε συνδυασμό με την ξαφνική θύελλα προκάλεσαν σύγχυση στους μάρτυρες, απορρίφθηκε από έρευνα του ερευνητή Θ. Πουρναρόπουλου, στην οποία προέκυψε ότι από το αεροδρόμιο της Κέρκυρας δεν υπήρχε καμία επιβεβαίωση της ύπαρξης στον αέρα κανενός αεροσκάφους εκείνη την ώρα.

Επιβεβαίωση δεν υπήρξε και για την ύπαρξη αγνώστων αντικειμένων, αφού το αεροδρόμιο δεν διαθέτει ραντάρ.

Το βράδυ της 3ης Σεπτεμβρίου 1998, επτά νέοι βρίσκονταν στον προαύλιο χώρο του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ηράκλειο.

Στις 02:35 μετά τα μεσάνυχτα, ένα από τα μέλη της παρέας διέκρινε στον ουρανό νοτιοδυτικά της πόλης του Ηρακλείου ένα φωτεινό αντικείμενο που εκτελούσε ασυνήθιστες κινήσεις.

Επειδή πρώτη φορά διέκρινε ένα UFO, το παρατηρούσε αμίλητος, περίπου για πέντε δευτερόλεπτα, όταν έγινε αντιληπτό και από την υπόλοιπη παρέα. Όλη η παρέα πλέον παρατηρούσε το UFO, το οποίο ήταν πύρινο, με ωοειδές σχήμα, και ακολουθούσε μία πορεία από νοτιοδυτικά προς βορειοανατολικά. Όταν έφθασε στο ζενίθ του ουράνιου θόλου διαχωρίστηκε σε δύο ίσα μέρη που διέγραφαν καθαρά την ίδια πορεία.

Τα δύο πλέον "πύρινα" αντικείμενα, τέθηκαν σε δυαδικό σχηματισμό και διαγράφοντας την ίδια τροχιά απομακρύνθηκαν και άρχισαν σταδιακά να χάνουν την φωτεινότητά τους.

Στις 20 Ιουνίου 1999, άγνωστα ιπτάμενα αντικείμενα εντοπίστηκαν, από έναν τεχνικό ηλεκτρονικών επικοινωνιών, μαζί με έναν συνάδελφό του από την Κομοτηνή, που ανέβηκαν στο πάρκο κεραιών του δήμου Σταυρούπολης στην Ξάνθη για εργασίες συντήρησης. Τα δύο UFO φωτογραφήθηκαν στο όρος Αχλατ, σε υψόμετρο 1440 μέτρων στην Ξάνθη.

Καθώς πετούσαν, μετά από αναλαμπές φωτός εξαφανίστηκαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα, από καβάλα προς Αλεξανδρούπολη. Το μέγεθος των UFO υπολογίστηκε στα 40-50 μέτρα.

Το ίδιο βράδυ, ένα ζευγάρι, κάτοικοι Θεσσαλονίκης, διατείνονται ότι καθώς ήταν στο μπαλκόνι τους, παρατήρησαν δύο UFO, προφανώς τα ίδια που είχαν θεαθεί στην Σταυρούπολη Ξάνθης.

Εκείνο που τους εντυπωσίασε ήταν οι κινήσεις που έκαναν τα δύο UFO, τα οποία κινούνταν άλλοτε αριστερά, άλλοτε δεξιά, και κάμποσες φορές ανέβαιναν σε μεγαλύτερο ύψος, ή αντίθετα, κατέβαιναν πιο χαμηλά.



Στις 30 Μαΐου 2000, η «Ελευθεροτυπία» έγραψε: "Βόλτα εξωγήινων στην ορεινή Αχαΐα. Την επίσκεψη των εξωγήινων ισχυρίζονται ότι δέχτηκαν προχθές οι 250 κάτοικοι της ορεινής κοινότητας Ελαιοχώρι Αχαΐας.

Σύμφωνα με τις καταθέσεις των κατοίκων, προχθές στις 11:30 το βράδυ, τρία μυστηριώδη φωτεινά αντικείμενα με χρώμα έντονο πορτοκαλί και διάμετρο 20 μέτρων, εμφανίστηκαν ξαφνικά πάνω από τα σπίτια του χωριού και άρχισαν να κινούνται προς διάφορες κατευθύνσεις. Όπως ήταν αναμενόμενο το παράξενο θέαμα προκάλεσε την περιέργεια των κατοίκων, οι οποίοι βγήκαν από τα σπίτια τους για να  παρατηρήσουν το φαινόμενο, ενώ κάποιοι από αυτούς ειδοποίησαν την Αστυνομία.

Στις 11 Νοεμβρίου 2007, ο κυβερνήτης της πτήσης 266 από Αθήνα με προορισμό το Λονδίνο αναφέρει πως βλέπει ένα εξαιρετικά ασυνήθιστο και ασταθές αντικείμενο που κινείται δυτικά της Αθήνας. Το αντικείμενο είχε την όψη ενός αστεριού, μόνο που αυτό ήταν πολύ πιο φωτεινό και μεγαλύτερο ενώ στιγμιαία άλλαζε το σχήμα του!

Στο μεταξύ οι κυβερνήτες των αεροσκαφών με αριθμούς πτήσεων 730 και 700 με προορισμούς τους αερολιμένες της Κω και της Ρόδου αντίστοιχα, αναφέρουν το ίδιο πράγμα!

Η θέαση του αντικειμένου επιβεβαιώθηκε επίσης από τον πύργο ελέγχου του αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος και οι ελεγκτές βλέπουν το αντικείμενο να κινείται προς την Κάρυστο.

Σ' αυτό το σημείο ειδοποιήθηκε η Πολεμική Αεροπορία ενώ επίσης το αντικείμενο παρατηρούνταν από τα στρατιωτικά ραντάρ επάνω στην Πάρνηθα.

Αμέσως ένα σκραμπλ αποτελούμενο από δύο μαχητικά αεροσκάφη F-16 στάλθηκε προς αναγνώριση του άγνωστου αντικειμένου ενώ πολιτική και στρατιωτική αεροπορία το παρακολουθούσαν από τα ραντάρ.

Το αντικείμενο εκείνη την στιγμή ανέπτυξε αστραπιαία ταχύτητα με αποτέλεσμα τα δύο F-16 να αποτύχουν στην αναγνώριση του άγνωστου αντικειμένου.



Πηγές: Hellenic UFO Reporting Cender (huforc.gr), news247.gr

Το είδαμε εδώ

Είναι δυνατόν να μείνει μία γυναίκα έγκυος από προσπερματικά υγρά;


Είναι δυνατόν μία γυναίκα να μείνει έγκυος από τα προσπερματικά υγρά του συντρόφου της;
Πρόκειται για μία από τις πιο συχνές ερωτήσεις που κάνουν τα ζευγάρια στο γυναικολόγο, ενώ παράλληλα υπάρχει μία τεράστια παραφιλολογία γύρω από το θέμα.

Τα προσπερματικά υγρά δεν είναι τίποτε άλλο, από μια φυσιολογική έκκριση, η οποία πραγματοποιείται ανά πάσα στιγμή κατά τη διάρκεια της στύσης.

Στην ουσία, τα ίδια τα προσπερματικά υγρά δεν περιέχουν ποσότητα σπερματοζωαρίων ικανή να οδηγήσει σ' εγκυμοσύνη.

Είναι πολύ πιθανό, όμως, μαζί με τα προσπερματικά υγρά -και χωρίς να το καταλαβαίνει ο άντρας- να φεύγει και μια ποσότητα σπέρματος που μπορεί να οδηγήσει σε εγκυμοσύνη.

Κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά σπάνιο να συμβεί (ποσοστό που μετά βίας φτάνει το 1%) όχι όμως και απίθανο.

Εάν, λοιπόν, η εγκυμοσύνη δεν είναι κάτι που επιθυμείτε σε αυτή τη φάση της ζωής σας, καλό είναι να ενημερωθείτε για τα αντισυλληπτικά χάπια ή να χρησιμοποιείτε σε κάθε επαφή προφυλακτικό.

Το είδαμε εδώ