6 συνήθειες ομορφιάς που νομίζεις πως κάνουν καλό, αλλά...

Η περιποίηση του δέρματος σου είναι για σένα θέμα υψίστης σημασίας αλλά μήπως πρέπει να αναθεωρήσεις κάποια πράγματα;

Είσαι από τους τύπους που καθαρίζεις σχολαστικά το προσωπό σου, δεν αμελείς την ενυδατική σου και δεν κάνεις βήμα χωρίς την αντηλιακή σου. Δες ποια υγιεινή σου συνήθεια που αφορά τη περιποίση του δέρματος σου ίσως δεν έχει και τόσο ευεργετικά αποτελέσματα.

1. Χρησιμοποιείς ενυδατική κρέμα πρωί, μεσημέρι, βράδυ…

Σίγουρα είναι σημαντικό να κρατάς ενυδατωμένο το δέρμα σου αλλά σε περίπτωση που το έχεις λιπαρό δέρμα, με το να χρησιμοποιείς ενυδατική κρέμα και το βράδυ επιδεινώνεις το πρόβλημα. Προτίμησε για τη νυχτερινή περιποίηση μια κρέμα με συστατικά όπως υπεροξείδιο του βενζολίου ή σαλικυλικό οξύ.

2. Χρησιμοποιείς πολλά προιόντα

Για να συνδιάσεις πολλά διαφορετικά προιόντα για τη περιποίηση του δέρματός σου, πρέπει να γνωρίζεις και πως αλληλεπιδρούν αυτά μεταξύ τους. Επιπρόσθετα πρέπει να δίνεις λίγο χρόνο στο δέρμα σου να αναπνέει.

3. Καυτό νερό στο πρόσωπό σου

Αν πιστεύεις πως ανοίγει τους πόρους κι έτσι επιτυγχάνεις καλύτερο καθαρισμό, δυστυχώς κάνεις λάθος. Το μόνο που μπορεί να κάνει το καυτό νερό είναι να κάνει το δέρμα σου ξηρό. Προτίμησε ήπια ζεστό νερό για να αισθάνεσαι καλά με αυτό και ένα καλό καθαριστικό.

4. Πίνεις πολύ νερό για να ενυδατώσεις το δέρμα σου

Η κατανάλωση νερού είναι θέμα ζωτκής σημασίας για τον οργανισμό αλλά στην πρόληψη για την ξηρότητα παίζει ελάχιστο έως μηδαμινό ρόλο. Η σωστή ενυδάτωση θα βοηθήσει το νερό μέσω της εξάτμισης να δώσει στο δέρμα σου μια υγιή εμφάνιση.

5. Αντηλιακό όλη μέρα, κάθε μέρα

Αυτό είναι το πιο αμφιλεγόμενο θέμα. Κάποιοι δερματολόγοι υποστηρίζουν πως πρέπει να φοράμε συνέχεια αντηλιακή κρέμα ανεξερτήτως του πόσο θα εκτεθούμε στην ηλιακή ακτινοβολία, άλλοι ότι μόνο οι ομάδες υψηλού κινδύνου, δέρμα με φακίδες ή με ιστορικό καρκίνου του δέρματος στην οικογένεια π.χ.,και όσοι είναι συνήθως σε εξωτερικούς χώρους. Προσδιόρισε σωστά τις ανάγκες του δέρματός σου διότι η υπερβολική χρήση ενδεχομένως να αυξήσει τη λιπαρότητα και να φράξει τους πόρους.

6. Πλένεις τα χέρια σου κάθε φορά που είσαι κοντά σε βρύση

Το πολύ συχνό πλύσιμο των χεριών και η υπερβολική χρήση αντιμικροβιοτικών αφήνει τα χέρια ξηρά με αποτέλεσμα να σκάνε παρέχοντας μια πύλη εισόδου σε βακτήρια,μύκητες και ιούς. Για αυτό έχε πάντα στο γραφείο σου ή στη τσάντα σου μια ενυδατική κρέμα χεριών.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Ηλικιωμένος βετεράνος «ντροπιάζει» τους νέους σε διαγωνισμό push ups (Video)

Μια ομάδα νεαρών συμμετείχε σε μια πρόκληση 90 δευτερόλεπτων με push ups προκειμένου να...  συγκεντρωθούν χρήματα για τους βετεράνους και τις οικογένειές τους, όμως ένας ηλικιωμένος έκλεψε την παράσταση. 

Ενδεικτικό το γεγονός ότι χρειάστηκε να τον σταματήσουν… με το ζόρι!

Δείτε το παρακάτω video και θα σας εντυπωσιάσει:

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Οι 25 εφευρέσεις που άλλαξαν τον κόσμο! (Video)

Πρόκειται για πολύ απλές εφευρέσεις,οι οποίες ανακαλύφθηκαν τυχαία και δεν γνωρίζουμε τι θα χρησιμοποιούσαμε σήμερα,αν δεν τις είχαμε στην διάθεσή μας...

Δείτε στο βίντεο τις 25 εφευρέσεις που άλλαξαν προς το καλύτερο την καθημερινότητα μας...

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Οργή των φίλων του Facebook για κρυφό ψυχολογικό πείραμα που έγινε σε αυτό!

Η διεξαγωγή ενός επιστημονικού πειράματος στο Facebook χωρίς την συναίνεση των μελών του έχει προκαλέσει διαδικτυακή κατακραυγή, καθώς οι δυνητικά υποκείμενοι δεν είδαν με καλό μάτι την δοκιμή δημιουργίας συναισθημάτων online και της μεταφοράς τους στον πραγματικό κόσμο. 

Αντιδράσεις και εξηγήσεις

Τον Ιανουάριο του 2012 ο αριθμός των θετικών και των αρνητικών μηνυμάτων που είδαν 690.000 μέλη του Facebook στο News Feed τους ήταν καθοδηγούμενος. Στο πλαίσιο της ίδιας μελέτης, συγκεντρώθηκαν και αξιολογήθηκαν ως θετικά ή ως αρνητικά και τα μηνύματα που έγραψαν όσοι είδαν τα τεχνητά αυτά μηνύματα. Το συμπέρασμα της μελέτης ήταν πως εκείνοι που υποβλήθηκαν στην ανάγνωση λιγότερων θετικών σχολίων τελικά εκφράστηκαν με πιο αρνητική διάθεση. Αντίθετα, όσοι υποβλήθηκαν σε λιγότερους αρνητικούς όρους, έγραψαν λιγότερα αρνητικά μηνύματα. Το πείραμα έγινε με τυχαίο δείγμα μελών του Facebook και η σχετική μελέτη δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «PNAS» της 17ης Ιουνίου 2014.

Τα δεδομένα αυτά έδειξαν ότι η εμπειρία συναισθημάτων των χρηστών online επηρεάζεται από τα μηνύματα που λαμβάνουν online, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει την συμπεριφορά τους offline, υποστηρίζουν οι ερευνητές.

Παρά τα αρνητικά σχόλια που συσσωρεύονται κυρίως στο Twitter, η εταιρεία αρκείται να διευκρινίσει ότι η μελέτη δεν συνδέεται προσωπικά με κάποιους λογαριασμούς. O data scientist Adam Kramer που σχεδίασε το εγχείρημα αποδίδει την ανησυχία που προκλήθηκε στον τρόπο που παρουσιάστηκε στο ακαδημαϊκό περιοδικό, χωρίς να αναφέρεται στο γεγονός ότι οι χρήστες δεν γνώριζαν ότι υπόκεινται σε κάποια δοκιμασία που αφορούσε στα συναισθήματά τους -πάντως, τέτοιοι πειραματισμοί προβλέπονται στους όρους χρήσης της υπηρεσίας που συνυπογράφουν τα μέλη. 

Το γεγονός έχει προκαλέσει αναπόφευκτα πολλά ερωτηματικά σε σχέση με τον αριθμό και το περιεχόμενο των πειραμάτων συμπεριφοράς που μπορεί να έχει διεξάγει το Facebook με ανάλογες μεθόδους καθώς τις συμπεριφορές που μπορεί να έχει επιχειρήσει να καθοδηγήσει (π.χ. την αγοραστική συμπεριφορά).

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Μεξικό: Σκότωσαν φίδι-τέρας μήκους 7,5 μέτρων! (Video)

Οι κάτοικοι του χωριού Benito Juarez σκότωσαν, χτυπώντας το με ξύλα, ένα τεράστιο φίδι μήκους 7,5 περίπου μέτρων

Όπως αναφέρει η Daily Mail οι πανικόβλητοι κάτοικοι θεωρούσαν ότι το φίδι ευθυνόταν για τις εξαφανίσεις ζώων τους το τελευταίο διάστημα, ενώ φοβόντουσαν ότι θα μπορούσε να καταπιεί ακόμα και ένα μικρό παιδί!

Όταν το εντόπισαν του επιτέθηκαν και το σκότωσαν. Η ενέργειά τους αυτή ωστόσο προκάλεσε πάντως αντιδράσεις.

Την φωτογραφία τράβηξε τουρίστας που βρισκόταν στο χωριό του νοτιανατολικού Μεξικού.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Γιατί μας "πονά" η ερωτική απογοήτευση

Ο χωρισμός από έναν άνθρωπο με τον οποίο είναι κάποιος ερωτευμένος, διεγείρει τμήματα του εγκεφάλου που παίζουν ρόλο στην επιβράβευση, στον εθισμό και στην παρακίνηση – γεγονός που εξηγεί γιατί ο πόνος από αυτόν είναι τόσο δύσκολο να ελεγχθεί, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το εύρημα αυτό εξηγεί τις ακραίες συμπεριφορές που μερικές φορές γεννά η ερωτική απογοήτευση – μεταξύ αυτών την παρακολούθηση του ατόμου που έφυγε, τις αυτοκτονικές τάσεις ή ακόμα και τους φόνους λόγω ερωτικού πάθους.

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Ράτγκερς στο Νιου Τζέρσι και τρία πανεπιστήμια της Νέας Υόρκης (το Stony Brook, το Yeshiva και το NY State), υπέβαλλαν σε μια εξελιγμένη μορφή μαγνητικής τομογραφίας 15 ετεροφυλόφιλους φοιτητές και φοιτήτριες, τους οποίους είχαν χωρίσει πρόσφατα οι σύντροφοί τους αλλά αυτοί εξακολουθούσαν να είναι τρελά ερωτευμένοι μαζί τους.

Η εξέταση λέγεται λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI) και αποκαλύπτει πως ενεργοποιούνται τα διάφορα τμήματα του εγκεφάλου κάθε φορά που σκεφτόμαστε ή κάνουμε κάτι.

Η μέση διάρκεια του χρόνου που είχε περάσει από τον χωρισμό έως την δήλωση συμμετοχής στη μελέτη ήταν 63 ημέρες, όλοι οι εθελοντές είχαν υψηλές βαθμολογίες σε ειδικά τεστ αξιολόγησης του πόσο ερωτευμένοι ήταν, ενώ όλοι είπαν πως περνούσαν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας (πάνω από το 85%) σκεπτόμενοι την/τον πρώην σύντροφό τους και λαχταρώντας να γυρίσει.

Τρικυμία εν κρανίω…

Όταν οι ερευνητές έδειξαν στους εθελοντές τους μία φωτογραφία του/της πρώην συντρόφου τους, υπήρξε πολύ μεγαλύτερη δραστηριότητα σε ορισμένα τμήματα του εγκεφάλου απ’ ό,τι όταν τους έδειξαν την «ουδέτερη» φωτογραφία ενός απλού φίλου τους.

Η αυξημένη δραστηριότητα παρατηρήθηκε:

* Στην κοιλιακή καλυπτήρια περιοχή του μέσου εγκεφάλου, η οποία περιέχει το κέντρο ευχαρίστησης, ελέγχει τα κίνητρα και την ανταμοιβή, και είναι γνωστό πως παίζει ρόλο στην ερωτική αγάπη.

* Στον επικλινή πυρήνα και στον κογχιομετωπιαίο/προμετωπιαίο φλοιό, που εμπλέκονται στην λαχτάρα και στον εθισμό.

* Στον νησιδιακό φλοιό και στο πρόσθιο τμήμα της έλικας του προσαγωγείου, που παίζουν ρόλο στον σωματικό πόνο και στην συντριβή.

…αλλά και ελπίδα

Υπάρχει όμως ελπίδα για τους ερωτοχτυπημένους. Οι ερευνητές ανακάλυψαν πως όσο περισσότερος καιρός είχε περάσει από τον χωρισμό, τόσο μικρότερη ήταν η δραστηριότητα σε μία άλλη περιοχή του εγκεφάλου (το δεξιό κοιλιακό κέλυφος/ωχρά σφαίρα) η οποία σχετίζεται με την προσκόλληση.

Επιπλέον, υπήρχε ενεργοποίηση στις περιοχές του εγκεφάλου που παίζουν ρόλο στην διαχείριση των δύσκολων συναισθηματικών καταστάσεων και στην αξιολόγηση του τι χάνουμε και τι κερδίζουμε. Αυτό υποδηλώνει πως όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με έναν χωρισμό, προσπαθούμε να καταλάβουμε και να μάθουμε από αυτήν την δύσκολη κατάσταση – και αυτό είναι μια πολύ υγιής αντίδραση, λένε οι ερευνητές.

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στην «Επιθεώρηση Νευροφυσιολογίας» (JN) την οποία εκδίδει η Αμερικανική Ψυχολογική Εταιρεία (APS). Σύμφωνα με την APS, συνοπτικά τα ευρήματα της μελέτης υποδηλώνουν ότι «το πάθος της ερωτικής αγάπης δεν είναι ένα συγκεκριμένο συναίσθημα» αλλά μια ολόκληρη κατάσταση.

Επιπλέον, όσα αποκαλύπτει η νέα μελέτη ενισχύουν την θεωρία ότι «η ερωτική απογοήτευση είναι μια ειδική μορφή εθισμού» – και μάλλον γι’ αυτό είναι τόσο δύσκολο να τον/την αφήσουμε να φύγει.

ΑΠΕ

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Σαΐτα: Είδος φιδιού που θεωρείται και είναι το πιο γρήγορο στην Ελλάδα

Tο συγκεκριμένο είδος φιδιού θεωρείται και είναι το πιο γρήγορο φίδι της Ελλάδας, σε βαθμό που να του αποδίδονται υπερφυσικές ικανότητες και υπερβολική ταχύτητα από τη λαϊκή παράδοση και τοπικές δοξασίες! 

Το δεύτερο συνθετικό του επιστημονικού της ονόματος (najadum) παραπέμπει στο γένος ιοβόλων φιδιών κόμπρας (Naja) των οποίων η ταχύτητα εκτίναξης του κεφαλιού είναι πολύ μεγάλη, όμως δεν υπάρχει καμία απολύτως σχέση στην επικινδυνότητα και την ταχύτητα μεταξύ των ειδών κόμπρας και της δικής μας σαΐτας.

Η σαΐτα ανήκει στην μεγάλη οικογένεια Colubridae που περιλαμβάνει τα κοινά φίδια (εκτός τις οχιές, το τυφλόφιδο και το ερημόφιδο), δηλαδή τα τυπικά φίδια με το μακρύ και λεπτό σώμα. Εξαπλώνεται σε όλη την ηπειρωτική Ελλάδα και σε ορισμένα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. 

Είναι ένα μεσαίου μεγέθους φίδι με μήκος σώματος να φτάνει ορισμένες φορές τα 135 εκατοστά και χαρακτηριστικό μακρύ και πολύ λεπτό σώμα, με λεπτό κεφάλι που ξεχωρίζει εμφανώς με το λεπτό λαιμό του από το υπόλοιπο σώμα. Ραχιαία και μέχρι το μέσο του σώματος έχει χρώμα γκρίζο/πράσινο ή καστανό/λαδί με το υπόλοιπο σώμα να έχει χρώμα καστανό ή και κοκκινωπό, ενώ κοιλιακά είναι κιτρινωπό/υπόλευκο. 

Στα πλευρά του σώματος και μέχρι το 1/3 ή 1/2 του μήκους του σώματος έχει μια σειρά σκουρόχρωμων κηλίδων, μεγάλου μεγέθους ξεκινώντας από το λαιμό και σταδιακά μικρότερες προς το πίσω μέρος του σώματος. Απαντάται σε πετρώδεις κα βραχώδεις περιοχές με χαμηλή μακία και φρύγανα. Δραστηριοποιείται την ημέρα αλλά κατά τους ζεστούς μήνες είναι ενεργή μέχρι αργά το δειλινό, ενώ το χειμώνα «πέφτει» σε νάρκη. 

Είναι κυρίως εδαφόβιο φίδι αλλά έχει και αναρριχητικές ικανότητες, ενώ όταν απειληθεί απομακρύνεται με μεγάλη ταχύτητα -αλλά χωρίς να επιτεθεί- βοηθούμενο από το λεπτό, ευκίνητο και ελαφρύ σώμα του, γεγονός που του έχει προσδώσει το κοινό του όνομα. Η διατροφή του βασίζεται στις σαύρες, όμως καταναλώνονται και μικρά θηλαστικά και μεγαλόσωμα έντομα. Δεν έχει δηλητήριο και είναι εντελώς ακίνδυνο για τον άνθρωπο.

Η προστασία της σαΐτας σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό και ευρωπαϊκό επίπεδο είναι «επαρκής» καθώς περιλαμβάνεται στους καταλόγους συμβάσεων και νόμων, αυτά όμως ισχύουν σε θεωρητικό επίπεδο. 

Οι άμεσες απειλές στη σαΐτα είναι οι ίδιες με κάθε είδος φιδιού και γενικότερα ερπετού και είναι ιδιαίτερα έντονες καθώς τα φίδια καταδιώκονται και θανατώνονται αδιακρίτως της πιθανής επικινδυνότητάς τους, ενώ σημαντικές είναι και οι απώλειες στο οδικό δίκτυο. Οι έμμεσες πιέσεις σχετίζονται με τη συρρίκνωση, υποβάθμιση και κατακερματισμό των οικοτόπων που διαβιεί και τη συνεχή απώλεια της φυσικότητας του περιβάλλοντος.

Η αύξηση των επισκεπτών κατά την τουριστική περίοδο αλλά και οι κάτοικοι της προστατευόμενης περιοχής του όρους Πάρνωνα και υγροτόπου Μουστού μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα της συνάντησης του ανθρώπου με μια σαΐτα. 

Το ενδεχόμενο αυτό δεν είναι πολύ πιθανό -ευτυχώς για το συγκεκριμένο είδος- καθώς η μεγάλη του ταχύτητα θα το απομακρύνει άμεσα από έναν πιθανό κίνδυνο, αφού δυστυχώς για την πολύ σημαντική ομάδα ζωικής βιοποικιλότητας, όπως τα φίδια, ο άνθρωπος αποτελεί τον σημαντικότερο και διαρκή εχθρό.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Κακόβουλο λογισμικό απειλεί τους χρήστες e-banking

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δείχνουν όσοι κάνουν χρήση υπηρεσιών ηλεκτρονικής τραπεζικής (e-banking), μετά την εμφάνιση ενός νέου κακόβουλου λογισμικού, το οποίο στοχεύει στην παράνομη πρόσβαση σε τραπεζικούς λογαριασμούς.

Το νέο κακόβουλο λογισμικό έχει τη δυνατότητα να υποκλέπτει τα ηλεκτρονικά στοιχεία πρόσβασης του e-banking (username, password κτλ), αλλά και να «συλλέγει» τα δεδομένα της κίνησης του δικτύου του χρήστη, υποκλέπτοντας ευαίσθητα δεδομένα και των υπολοίπων χρηστών που είναι συνδεδεμένοι στο ίδιο δίκτυο.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της διεύθυνσης δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος, το νέο λογισμικό που φέρει την ονομασία «EMOTET», εξαπλώνεται μέσω των email. Συγκεκριμένα, στο θύμα αποστέλλεται e-mail, το οποίο τον ενημερώνει για κάποια μεταφορά ποσού, που έγινε στον τραπεζικό του λογαριασμό. Κατόπιν τον καλεί να πατήσει σε ένα link για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την επίμαχη τραπεζική μεταφορά.

Μόλις ο χρήστης πατήσει στο σύνδεσμο, αρχίζει η διαδικασία εγκατάστασης του κακόβουλου λογισμικού, εν αγνοία του χρήστη.

Σημειώνεται ότι το κακόβουλο λογισμικό έχει την ικανότητα να παρακάμπτει ακόμα και την ασφαλή σύνδεση HTTPS.

Οι πολίτες, που λαμβάνουν μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με παρόμοιο περιεχόμενο πρέπει να μην ανοίγουν τους συνδέσμους, ούτε να κατεβάζουν τα αρχεία που περιέχονται σε αυτά. Σε κάθε περίπτωση, συστήνεται σε κάθε χρήστη η επιβεβαίωση των συναλλαγών μέσω του τραπεζικού του ιδρύματος. Κατ' αυτόν τον τρόπο επιβεβαιώνεται η ορθότητα του μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου πριν προχωρήσει σε περαιτέρω ενέργειες.

Επιπλέον, σε περίπτωση που ο χρήστης «πατήσει» τον σύνδεσμο σε παρόμοιο μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, το οποίο έχει επιβεβαιωθεί για την πλαστότητά του, συστήνεται η επανεγκατάσταση του λειτουργικού συστήματος.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Σχέσεις εξάρτησης και αυθεντικές μορφές σχέσεων

«Στήριξα πάνω στον Κώστα κάθε μου στιγμή. Μαζί του να κάνω τα πάντα. Ακόμα και τίποτα να μη γινόταν, ακόμα και να μην κάναμε τίποτα. Ακόμα και αν είχα βαρεθεί. Πάμε εκδρομή; Πάμε, αν και ήδη βαριόμουν. Αλλά δεν μπορούσα. Είχα εγκλωβιστεί τελείως. Κάτι σαν εθισμός. Εξάρτηση. 
Έφτιαξα μια εξαρτητική σχέση. Και έγινα «ζητιάνος αγάπης» .Έφαγα την τυρόπιτα μέχρι τέλους με το ζόρι, ακόμα και αν δε μου άρεσε η γεύση της. Ήθελα να μου καλύψει το κενό μου. Γιατί δεν μπορούσα καθόλου να μείνω μόνη; Γιατί δεν ήθελα πια να έρχομαι αντιμέτωπη με την αλήθεια. Με κανένα είδους αλήθειας για τον εαυτό μου και τη ζωή. Ήθελα να ζήσω την πλάνη..».

Όταν- συχνά σπάνια- ο δυνατός έρωτας σου χτυπήσει την πόρτα, ακολουθεί συνήθως μια από τις καλύτερες περιόδους της ζωής σου: χαράς, ζωντάνιας, δημιουργικής διάθεσης. Σαν για λίγο να βλέπεις τον κόσμο από άλλη ματιά, όπως όταν ήσουν παιδί, πιο αισιόδοξα, πιο ανάλαφρα, με ανοικτότητα και ενδιαφέρον. Σαν η ζωή σου να αποκτά αληθινό νόημα.

Ο καιρός όμως περνά, και αργά ή γρήγορα αυτή η χαρά αρχίζει στις περισσότερες- για να μην πούμε σε όλες τις περιπτώσεις να φθίνει και να μετατρέπεται σταδιακά σε άλλου είδους συναισθήματα, όχι και τόσο ευχάριστα πάντα.

Σε πολλές μάλιστα περιπτώσεις, όπου ο έρωτας οδήγησε σε μόνιμη σχέση, συχνά ξυπνάει κάποιος μια μέρα και αναρωτιέται: «τι κάνω με αυτόν τον άνθρωπο δίπλα μου;» «πού πήγε ο έρωτάς μας εκείνων των ημερών;» «πώς καταντήσαμε έτσι;», «πού έχει χαθεί ο εαυτός μου; Δεν με αναγνωρίζω» «γιατί ενώ βαριέμαι ζηλεύω και δεν μπορώ να χωρίσω με τίποτα;». Και άλλου είδους τέτοια ερωτήματα.

Φαίνεται ότι συχνά μένουμε με τον σύντροφο που κάποτε ερωτευτήκαμε τρελά από αγάπη, μένοντας- στην καλύτερη μάλλον περίπτωση- σε μια ανικανοποίητη κατάσταση ρουτίνας και συνήθειας γιατί «τον/την αγαπάμε πραγματικά».

Με κάποιον όμως που συζείς για αρκετά χρόνια, σίγουρα θα υπάρξουν και δυσκολότερες καταστάσεις εκτός της συνήθειας: τσακωμοί, διαφωνίες, διαφορετικές νοοτροπίες, διαφορετικές στάσεις και ενίοτε μιζέρια, καταπίεση. Τα οποία μάλλον βάζουμε τον εαυτό μας να τα ανέχεται εις το όνομα αυτής της «πραγματικής» αγάπης. Άλλωστε, πού να πάς πια; Ξανά από την αρχή; Δεν είσαι πια και στην ηλικία να αλλάζεις συντρόφους κάθε τρεις και λίγο. Ακούς και τα πλέον τετριμμένα κλισέ «οι σχέσεις θέλουν δουλειά , φροντίδα και προσπάθεια και από τους δύο» και πείθεις τον εαυτό σου να προσπαθήσει.

Δεν θα ήθελα στο κείμενο αυτό να μιλήσω όμως για το τι πρέπει ή όχι να κάνεις για να κρατήσεις τη σχέση σου ζωντανή, ούτε να εκφέρω άποψη για το αν είναι αυτό λειτουργικό ή όχι.

Θέλω να μοιραστώ κάποιες σκέψεις για τη φύση των ερωτικών σχέσεων και ίσως να σου δώσω ένα έναυσμα να αναλογιστείς σε σχέση με τον εαυτό σου.

Ας ρίξουμε μια πιο γενική ματιά πρώτα.

Ο άνθρωπος και το προσωπικό του υπαρξιακό «δράμα»

Κάθε άνθρωπος, είναι μια «παθολογία». Μα η λέξη παθολογία, δεν μου αρέσει. Είναι μια λέξη περιοριστική στις μνήμες που φέρνει στο μυαλό. Το τι είναι παθολογία, είναι πάρα πολύ ρευστό. Θα λέγαμε λοιπόν ίσως καλύτερα, ότι κάθε άνθρωπος έχει το υπαρξιακό του δράμα. Ή κάτι τέτοιο. Κάθε άνθρωπος, είναι «τρελός». Είναι μια πολύπλοκη κατάσταση. Ειδικά τη δική σου τρέλα, δεν μπορείς να τη δεις με τίποτα. Παρά μόνο να έχεις εκλάμψεις συνειδητότητας και άνοιγμα επιπέδων συνείδησης. Ίσως ένας σοφός άνθρωπος έχει μεγάλο εύρος συνείδησης.

Και τελικά καταλαβαίνεις, ότι δεν έχει σημασία αν θα ονομάσεις την παθολογία παθολογία, τρέλα, πρόβλημα, ή ό,τιδήποτε άλλο. Ονόμασέ την όπως θες. Αυτή είναι μια υπαρξιακή κατάσταση. Ένα υπαρξιακό μονοπάτι που καλείσαι να διαβείς.

Το δράμα σου διαχέεται παντού, σε όλο σου το φάσμα, σε όλους τους ανθρώπους με τους οποίους σχετίζεσαι, σε όλες τις καταστάσεις στις οποίες είσαι μέσα, σε όλες τις φαντασιώσεις, σε όλες τις σκέψεις και σε όλα τα συναισθήματά σου. Βρίσκεται τόσο καλά εντυπωμένο σε κάθε κύτταρο του σώματός σου, το δράμα σου γίνεται «εσύ».

Όμως δεν είσαι μόνο το δράμα σου. Είσαι κάτι πολύ περισσότερο. Κάπου εκεί μέσα υπάρχει κάτι πραγματικά αυθεντικό. Είναι τόσο αυθεντικό που σ όλη σου τη ζωή το φοβάσαι, φοβάσαι να τ αγγίξεις. Αυτό το αυθεντικό, προκαλεί φόβο.

Συνάμα, δεν είσαι μόνο μια «παθολογική» κατάσταση, αλλά έχεις και ικανότητες, ταλέντα, ζωτικότητα καθώς και πάρα πολλή δύναμη μέσα σου, που συχνά δεν την αναγνωρίζεις.

Το να συνδεθείς πραγματικά με την πηγή δύναμης και αυθεντικότητας μέσα σου, σου προκαλεί φόβο. Φοβάσαι να τα αναγνωρίσεις. Να τα αγγίξεις. Γιατί αν τα αγγίξεις, καταρρέει όλο το οικοδόμημα με βάση το οποίο έχεις ορίσει το ποιος είσαι και το τι κάνεις. Έρχεσαι αντιμέτωπος με την κενότητα. Με το θάνατο. Όταν μπορείς να βιώνεις την κενότητα, τότε αυτόματα βιώνεις την ολότητα.

Η ολότητα είναι η κενότητα. Όταν λέμε κενός, δεν εννοούμε «τίποτα», αντίθετα εννοούμε «όλα».
Όταν φτάσεις στο σημείο να βιώνεις την υπαρξιακή σου κατάσταση, σημαίνει ότι είσαι ένας άνθρωπος πολύ τολμηρός.

Σημαίνει ότι μπορείς να χωράς ταυτόχρονα όλον τον πόνο και όλη την ομορφιά της ζωής. Έτσι, ούτε η λέξη κενότητα περιγράφει την έννοια του κενού. Το κενό είναι το «να υπάρχω», το να υπάρχω με τα πάντα.

Το υπαρξιακό μονοπάτι και η «φωτεινή μας» πηγή, πάνε μαζί στη ζωή.

Υπάρχουν ταυτόχρονα.

Ίσως το μεγαλύτερο στοίχημα της ζωής είναι να ισορροπούμε σε αυτό το «ταυτόχρονα», με τον πιο υγιή, ευχάριστο και δημιουργικό τρόπο.

Οι σχέσεις των ανθρώπων: όταν τα προσωπικά «δράματα» εμπλέκονται!

Αν όμως, ένας άνθρωπος δεν έχει καλά-καλά επίγνωση του ίδιου προσωπικού δράματος που παίζει, αν ο ίδιος δεν μπορεί να αντέξει να «υπάρξει» με τον εαυτό του, αν ο ίδιος δεν αναγνωρίζει την πηγή δύναμης και ζωτικότητας μέσα του, τότε τι γίνεται στις σχέσεις, όπου όλα συνυπάρχουν επί δύο;

Τι είναι αυτή η νέα οντότητα που δημιουργείται από δύο διαφορετικά σύμπαντα, η σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων;

Εκεί όπως καταλαβαίνετε και θα έχετε εξ εμπειρίας διαπιστώσει, τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο περίπλοκα!

«Είμαστε ζητιάνοι της αγάπης. Πολλοί άνθρωποι μπαίνουν σε μια σχέση γιατί ζητιανεύουν την αγάπη» (Osho),

Όταν διάβασα αυτό, μου είχε φανεί υπερβολικό. Μέχρι που το διαπίστωσα..εξ εμπειρίας!

Εκτός δηλαδή ότι «έπαιξα το δράμα μου» κανονικότατα και εν μέρει μόνο συνειδητοποιώντας το (αυτή είναι η καλή περίπτωση, να το συνειδητοποιείς εν μέρει ή να αναρωτιέσαι και να το ψάχνεις), διαπίστωσα εκ των υστέρων, ότι έψαχνα να βρω ουσιαστικά κάποιον να μου γεμίσει το κενό μου, μια παρηγοριά, μια αγκαλιά, ένα χάδι (αυτή ήταν η δική μου περίπτωση, άλλος μπορεί να αναζητά έναν θύτη/ένα θύμα, έναν «πατέρα»/μια «μητέρα», έναν δάσκαλο/ένα μαθητή κοκ).

Εκεί που δεν μπορούσα να το αντέξω, έτρεχα στην αγκαλιά, και απαιτούσα από τον άλλο να κάνει και να μου δώσει πράγματα, που εγώ η ίδια δεν μπορούσα να δώσω στον εαυτό μου. Και πώς κάποιος να με αντέξει, αν εγώ η ίδια δεν αντέχω τον εαυτό μου; Πώς να μου το λύσει αυτό το δράμα όλης μου της ζωής που εγώ δεν έχω κάνει τόσα χρόνια; Άσε που εμπλέκεται και το δικό του, περιπλεκόμαστε και στο τέλος βγαίνει ένας..αχταρμάς. Σε κάποια φάση ξεχνάς ποιος είσαι, που πας, τι θέλεις και γιατί το θέλεις. Συγχέεσαι στην τρυφερή αγκαλιά και απολαμβάνεις τη λήθη, που πολύ μακριά βρίσκεται από την αλήθεια.

Για μένα, δεν είναι υπερβολή να αποδεχτώ πια ότι όλες οι ερωτικές σχέσεις, είναι μια αυταπάτη. Οι ερωτικές σχέσεις είναι η παθολογία σου. Μέσα από κάθε ερωτικό σύντροφο που διαλέγεις, διαλέγεις να δεις ένα κομμάτι της παθολογίας σου κάθε φορά. Κάθε σύντροφος είναι η επιλογή σου για να γνωρίσεις ένα κομμάτι της παθολογίας σου κάθε φορά.

Συχνά όταν εμείς οι άνθρωποι συζούμε με το σύντροφό μας, δημιουργούμε σχέση εξάρτησης. Δημιουργείται μια εξάρτηση της ζωής του ενός με τον άλλο. Κοινοί λογαριασμοί. Κοινά «συμφέροντα». Κοινοί «φίλοι και παρέες». Κοινό σπίτι. Όλα αυτά τα κοινά, δεν είναι πραγματικά κοινά με την έννοια ότι τα μοιράζεσαι γιατί απλώς τα προσφέρεις. Φτιάχνεις με τον άλλο μια «συνομωσία» για να επιβιώσεις στον κόσμο. Είμαι μια συμφωνία για να αμυνθείς ενάντια στον κόσμο. Είναι μια συμφωνία, κρυφή, μυστική, ένα συμβόλαιο δύο ανθρώπων για να αντιμετωπίσουν τη σκληρότητα και τη μοναξιά του κόσμου. Και τις οικονομικές τους καταστάσεις και τις αντιξοότητες της ζωής.

Συχνά συναντάμε οικογένειες- «φρούρια»: ο μόνος τόπος που μπορείς να δηλώσεις κάποια ταυτότητα, για να έχεις να λες ότι κάποιος είσαι. Και στην πραγματικότητα, είναι ένα λυπηρό φιάσκο. Μια λυπηρή συμμαχία. Μια απεγνωσμένη προσπάθεια να νομίζεις ότι έχεις αξία. Ένα λυπηρό σύμπλεγμα σχέσεων.

Κανείς δεν μπορεί πραγματικά να δώσει σε αυτές τις οικογένειες. Γιατί, αν θες πραγματικά να δώσεις, δίνεις από χαρά, και εκεί τελειώνει. Δεν δίνεις για να διατηρήσεις τη σύμβαση, για να είσαι κατοχυρωμένος, για να νιώσεις ασφάλεια, ή για να καλύψεις το ναρκισσισμό σου ή ένα κοινωνικό στάτους.

Χρειάζεται να αναθεωρήσουμε τον κοινωνικό θεσμό της οικογένειας, να βρούμε έναν καινούριο, πιο λειτουργικό τρόπο να δομούμε τις οικογένειές μας, αλλά αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα που θα χρειαστεί ένα δικό του άρθρο!

Τι κάνουμε λοιπόν με τα προσωπικά μας δράματα, τις σχέσεις, τις πλάνες και πώς θα βρούμε μια πιο αυθεντική χαρούμενη ζωή;

Χτίζοντας σχέσεις μεγαλύτερης επίγνωσης, λιγότερο εξαρτητικές ή σχέσεις ενήλικα προς ενήλικα

Όταν λέω ότι οι ερωτικές σχέσεις είναι μια αυταπάτη, σε καμιά περίπτωση δεν εννοώ ότι δεν θα πρέπει να συνάπτουμε ερωτικές σχέσεις, μόνο και μόνο γι αυτό. Μπες στη ζωή και ζήσε τη. Είναι η ευκαιρία σου. Αν αυτό γίνεται μέσα από ένα σύντροφο, ζήσε το μέσα από ένα σύντροφο. Αν αυτό γίνεται με το να μονάσεις, ζήσε με το να μονάσεις. Αυτό που έχει σημασία είναι η δράση.
Η δράση είναι η λύση σε οποιονδήποτε προβληματισμό. Μπες στη ζωή και ζήσε.

Πώς μπορούμε να φτιάχνουμε λοιπόν σχέσεις λιγότερο εξαρτητικές και περισσότερο αυθεντικές;

Πώς μπορώ να συνδεθώ μαζί σου με έναν αυθεντικό και δημιουργικό τρόπο;

Συχνά προσπαθούμε είτε «να σώσουμε», είτε να αλλάξουμε τον άλλο.

Και οι δύο αυτές στάσεις συνιστούν αποτυχία από το να συνδεθούμε με τον άλλο πραγματικά. Που σημαίνει ότι στην πραγματικότητα υποβιβάζουμε την αξία και τη δυνατότητα του άλλου. Τη δυνατότητά του να υπάρξει ως υπεύθυνος ενήλικας με τις επιλογές που κάνει κάθε φορά ακόμα και αν είναι διαφορετικός από εμάς ή δεν μας ταιριάζουν οι επιλογές του.

Από την άλλη, υπάρχει ένας άλλος τρόπος σύνδεσης με τον άλλο: ως ενήλικας προς ενήλικα. Από μια στάση, είμαι ok είσαι ok

Θα παραλληλίσω αυτή τη μορφή σύνδεσης με τη σχέση «θεραπευτή» και «θεραπευόμενου» από τη διαδικασία της ψυχοθεραπείας.

Ο «θεραπευτής» είναι στην πραγματικότητα ένας φιλικός συνταξιδιώτης. Στο ταξίδι που κάνεις βιώνοντας την υπαρξιακή σου κατάσταση. Κάποιος που σχετίζεται ή προσπαθεί να σχετίζεται με σένα και την υπαρξιακή σου κατάσταση:

«Απλώς είμαι μαζί σου, εκεί όταν αντικρίζεις και ανακαλύπτεις τις «σκιές» σου. Απλώς περπατώ πλάι σου, όταν διαβαίνεις πάνω στις σκιές σου.

Τίποτα δεν μπορώ να κάνω για σένα, απολύτως. Εκτός από το να στέκομαι παραδίπλα και να αποστομώνομαι και εγώ όταν αποστομώνεσαι με τις ανακαλύψεις σου, από το να παρατηρώ τον πόνο σου όταν πονάς και από το να συνδέομαι με τη ζωή σου, όταν συνδέεσαι με το φως σου και τότε να χαίρομαι μαζί σου.

Μόνο αυτό λοιπόν μπορώ να κάνω ως «θεραπευτής». Να είμαι ένας φιλικός συνοδοιπόρος. Και να είμαι κάποιος που θα ξέρεις ότι είναι διαθέσιμος να είναι μαζί σου στο ταξίδι σου».

Αν λοιπόν τείνουμε να σχετιζόμαστε όλο και περισσότερο με τέτοιον τρόπο, πλάι στον άλλο, διαχωρισμένοι αλλά και μαζί, μπορώντας να αφουγκραστούμε και να συνοδεύσουμε τον άλλο στην υπαρξιακή του κατάσταση, τότε οι σχέσεις θα γίνονται περισσότερο αυθεντικές και ελεύθερες.

Ίσως δεν είναι τυχαίο, ότι οι λίγοι πραγματικά σοφοί άνθρωποι, δεν έχουν ανάγκη από μια ερωτική σχέση. Ένας πραγματικά σοφός άνθρωπος, δεν έχει ανάγκη από κανένα game. Δεν έχει ανάγκη να γνωρίσει τον εαυτό του μέσα από κάποιον άλλο. Γιατί γνωρίζει τον εαυτό του. Ή και να μην τον γνωρίζει ολοκληρωτικά, μπορεί να αντέχει την υπαρξιακότητά του ανά πάσα στιγμή. Έτσι, ένας σύντροφος δεν του χρειάζεται.

Έτσι ένας σοφός άνθρωπος γίνεται συχνά δάσκαλος. Ένας δάσκαλος, δεν ανήκει πουθενά, ούτε καν στον ίδιο του τον εαυτό. Ένας δάσκαλος εκπέμπει το φως του στους μαθητές του.

Όταν αγγίξεις τη σοφία, δεν μπορείς παρά να σιωπήσεις. Η σοφία δεν περιγράφεται. Όταν αγγίξεις τη σοφία δεν νιώθεις την ανάγκη να μιλήσεις γι αυτήν. Απλώς τη ζεις.

Όταν αγγίξεις τη σοφία, συμπονάς, συμπλέεις με τους ανθρώπους. Δεν θες να τους μάθεις κάτι, δεν θες να τους κάνεις να δουν κάτι, δεν θες να τους λύσεις κάτι. Απλώς είσαι μαζί τους στην παθολογία τους, την παρατηρείς, σχετίζεσαι και ακτινοβολείς φως. Όποιος μπορεί να δει το φως και είναι έτοιμος, μαθαίνει.

Επίλογος

Τι μπορεί να κάνει λοιπόν ένας άνθρωπος σε αυτή τη ζωή; Μπορεί να υπάρχει με την ύπαρξη γύρω του. Να χαίρεται όταν μπορεί να χαρεί. Να μπαίνει μέσα στη ζωή και να τη ζει. Με αυτήν την έννοια, κάθε μορφή δράσης είναι προτιμότερη από την περισυλλογή ή τη φιλοσοφία. Όταν η δράση συνοδεύεται από τη σκέψη-συνείδηση του βίωματος της δράσης, τότε αποκτάς σοφία σιγά-σιγά.

Όσο περισσότερο γίνεσαι σοφός, τόσο περισσότερο συνδέεσαι. Είναι μια γειωμένη κατάσταση.

Όσο περισσότερο γίνεσαι σοφός, τόσο περισσότερο μπορείς να ζεις σε κατάσταση ευγνωμοσύνης.

 Η κατάσταση ευγνωμοσύνης, δεν είναι μόνο μακάρια, είναι πολύ επίπονη ταυτόχρονα. Γιατί όταν βρίσκεσαι σε κατάσταση ευγνωμοσύνης, σημαίνει ότι μπορείς να δεις.

Κάθε άνθρωπος είναι σαν ένα άστρο σ αυτόν τον πλανήτη τη γη. Ένα άστρο που βιώνει την έκρηξη της φωτεινότητάς του απλώς για να τη βιώσει, για να γίνει αυτή, για να εκδηλωθεί. Για να εκδηλώσει το ποιος είναι. Για να εκδηλώσει μία έκφανση του ποιος είναι. Μόλις αυτό γίνει, το άστρο σβήνει. Δεν ξέρω αν χάνεται ή όχι. Διαισθάνομαι όμως ότι δε χάνεται αλλά μεταλλάσσεται σε άλλη μορφή ενέργειας, Ή ίσως ενώνεται με μια αρχική πηγή συνολικής ενέργειας.

Ας μη γίνουμε όμως φιλόσοφοι!

Ας πούμε «θα προσπαθήσω να με κουβαλάω, όσο πιο χαρούμενα γίνεται , με όσο περισσότερη ζωή μπορώ να αδράξω».

1.Teachworth,A. (1997).Why We Pick the Mates We Do: A Step-by-step Program To Select a Better Partner or Improve the Relationship You’re Already In. Gestalt Institute of New Orleans Inc.
2. Muriel, J. & Jongeward, D. (1971). Γεννήθηκες για να κερδίζεις. Αθήνα, Εκδόσεις Γλάρος
3.Clayton, G. M. (1992) . Enhancing Life & Relationships. A role training manual. Australia: ICA PRESS
4.T.A.Harris Md (1967). I ‘m ok-you ‘re ok. Harper Collins Publishers Inc.,New York.
5. E.Berne,M.D. (1964). Παιχνίδια που παίζουν οι άνθρωποι. Εκδόσεις Δίοδος.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Δείτε ποιες είναι οι 7 παραπλανητικές λέξεις στις ετικέτες των τροφίμων

Νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι αρκετοί καταναλωτές πέφτουν θύμα της ετικέτας ενός προϊόντος, πιστεύοντας λανθασμένα ότι τα συστατικά του είναι υγιεινά και ωφέλιμα.

Ενδείξεις όπως «οργανικό προϊόν», «αντιοξειδωτική δράση» και «χωρίς γλουτένη» φαίνεται πως ξεγελούν ακόμη και τους πιο ενημερωμένους καταναλωτές, σύμφωνα με τη νέα μελέτη.

Μάλιστα, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Χιούστον υποστηρίζουν ότι η κατανάλωση των επίμαχων προϊόντων μπορεί να συμβάλλει στην πανδημία παχυσαρκίας.

Στο πλαίσιο της νέας μελέτης, οι ερευνητές εξέτασαν τις αντιδράσεις 318 εθελοντών όταν τους παρουσίασαν διάφορες ετικέτες τροφίμων που έφεραν σε μερικές περιπτώσεις χαρακτηριστική ένδειξη.

Οι επίμαχες λέξεις-κλειδιά ήταν: προϊόν ολικής άλεσης, φυτικό προϊόν, οργανικό προϊόν, αντιοξειδωτική δράση, από πραγματικά φρούτα, χαμηλά λιπαρά, χωρίς γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς.

Όταν οι συμμετέχοντες εντόπιζαν μία από αυτές τις φράσεις στην ετικέτα, βαθμολογούσαν ευνοϊκά το προϊόν ως προς τη διατροφική του αξία.

Οι ερευνητές τονίζουν ότι πρέπει να διαβάζουμε προσεκτικά τις ετικέτες των τροφίμων στο πίσω μέρος της συσκευασίας και να μη μένουμε στις ενδείξεις που θέλει να προβάλλει ο παρασκευαστής.

Μία χαρακτηριστική ένδειξη δεν αποκλείει το εν λόγω προϊόν να περιέχει πολλή ζάχαρη, λιπαρά, μεγάλη ποσότητα υδατανθράκων ή συντηρητικών.

Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Food Studies: An Interdisciplinary Journal.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω