Αυτή τη φορά η προσπάθειά μας για την απόδειξη των αρχαίων προηγμένων γνώσεων, μας οδηγεί κατ 'ευθείαν στην αρχαία Κίνα και την Ιαπωνία, όπου συναντάμε μερικά από τα πιο παράξενα αντικείμενα στον κόσμο - τους λεγόμενους «μαγικούς καθρέπτες».
Η ακριβής προέλευση των αρχαίων κινεζικών και ιαπωνικών "μαγικών" καθρεπτών είναι άγνωστη. Περίπου 1.200 χρόνια πριν, ένα βιβλίο με τίτλο "Record of Ancient Mirrors" υπήρχε ακόμη. Αυτό το βιβλίο περιείχε τα μυστικά αυτών των αινιγματικών αντικειμένων και τον τρόπο κατασκευής τους. Δυστυχώς, αυτό το βιβλίο έχει χαθεί για πάνω από χίλια χρόνια.
Σήμερα, αναρωτιόμαστε τι κρύβεται πίσω από τα μυστικά των χιλιάδων ετών "μαγικών" καθρεπτών που έχουν την ανατριχιαστική ικανότητα να προβάλλουν σχέδια στο πίσω μέρος τους, όταν φωτίζεται από το μπροστινό.
Στην αρχαία Κίνα, υπάρχει ένα είδος σπάνιου καθρέπτη που ονομάζεται t'ou kuand ching, που κυριολεκτικά σημαίνει «ο καθρέπτης που εκπέμπει φως ". Όταν ένα ισχυρό φως χτυπά την μη διακοσμημένη, γυαλισμένη μπροστινή επιφάνεια και ανακλάται πάνω σε ένα τοίχο ή μια οθόνη, τα μοτίβα που διακοσμούν το πίσω μέρος του καθρέφτη μυστηριωδώς εμφανίζονται στην αντανάκλαση.
Αυτά τα μυστηριώδη αρχαία αντικείμενα περιγράφονται στο πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του Robert Temple "The Genius of China: 3,000 Years of Science, Discovery, and Invention"
«Όταν τα μαγικά κάτοπτρα κίνησαν το ενδιαφέρον και την προσοχή της Δύσης το 1832, δεκάδες εξέχοντες επιστήμονες προσπάθησαν να ανακαλύψουν το μυστικό τους.
Εκατό χρόνια πριν, μια ικανοποιητική θεωρία για την μαγεία των "μαγικών καθρεπτών" διαμορφώθηκε από τον βρετανό κρυσταλλογράφο Sir William Bragg.
Τι ακριβώς, λοιπόν, είναι ένας μαγικός καθρέφτης;
Στο πίσω μέρος έχει χυτές χάλκινες εικόνες, σχέδια ή γραμμένους χαρακτήρες, ή και τα δύο. Η ανακλαστική πλευρά είναι κυρτή και αποτελείται από φωτεινό, λαμπερό, γυαλιστερό χαλκό, που χρησιμεύει ως καθρέφτης.
Σε πολλές συνθήκες φωτισμού, όταν κρατιέται στο χέρι, φαίνεται να είναι ένα απόλυτα φυσιολογικός καθρέπτης. Ωστόσο, όταν το κάτοπτρο κρατηθεί κάτω από το λαμπερό φως του ήλιου , η ανακλαστική επιφάνεια του μπορεί να "ιδωθεί", καθιστώντας δυνατή την επιθεώρηση, μέσα από την αντανάκλαση που πέφτει σε ένα σκοτεινό τοίχο, των γραπτών χαρακτήρων ή σχεδίων που υπάρχουν στο πίσω μέρος.
Κάπως, μυστηριωδώς, ο στερεός χαλκός γίνεται διαφανής, οδηγώντας στην κινεζική ονομασία για τα αντικείμενα, " καθρέφτες διεισδύοντος φωτός», εξηγεί ο Robert Temple στο βιβλίο του.
Το φαινόμενο αυτό μπορεί να ακούγεται περίεργο, διότι ο χαλκός δεν μπορεί να είναι διαφανής, αλλά οι αρχαίοι Κινέζοι χρησιμοποιούσαν ένα τέχνασμα. Από ένα έργο που ονομάζεται Dream Pool Essays, γραμμένο από τον Shen Gua, που δημοσιεύθηκε το 1086, μαθαίνουμε τα εξής :
"Υπάρχουν ορισμένα «κάτοπτρα διεισδύοντος φωτός » που έχουν περίπου είκοσι χαρακτήρες χαραγμένους πάνω τους σε ένα αρχαίο ύφος που δεν μπορεί να ερμηνευθεί.
Πάνω, η γυαλισμένη ανακλαστική επιφάνεια και (στην κορυφή) το διακοσμημένο πίσω μέρος ενός χάλκινου «μαγικού καθρέφτη». Όταν έντονο φως προβάλλεται στην ανακλαστική επιφάνεια και το κάτοπτρο κρατιέται έτσι ώστε το φως να ρίχνεται σε ένα σκοτεινό τοίχο, το διακοσμητικό μοτίβο στο πίσω μέρος γίνεται ορατό στην αντανάκλαση στον τοίχο. Ο καθρέφτης που παρουσιάζεται εδώ είναι Ιαπωνικός
Αν ένας τέτοιος καθρέφτης εκτεθεί στον ήλιο, αν και οι χαρακτήρες είναι όλοι στο πίσω μέρος, «περνούν μέσα » και αντικατοπτρίζονται σε ένα τοίχο π.χ ενός σπιτιού, όπου μπορούν να διαβαστούν πιο ευδιάκριτα....
Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί άλλα κάτοπτρα, αν και είναι εξαιρετικά λεπτά, δεν «αφήνουν το φως να περάσει από μέσα ».
Οι αρχαίοι πρέπει όντως να χρησιμοποιούσαν κάποια ιδιαίτερη τέχνη....
Αυτοί που αναζητούν την αιτία του φαινομένου ισχυρίζονται ότι κατά τη στιγμή που ο καθρέφτης χυτεύτηκε, το λεπτότερο μέρος έγινε κρύο πρώτο, ενώ το ανάγλυφο τμήμα του σχεδίου στο πίσω μέρος, όντας παχύτερο, έγινε αργότερα κρύο, έτσι ώστε ο χαλκός να σχηματίσει λεπτές ρυτίδες.
Έτσι, παρόλο που οι χαρακτήρες είναι στο πίσω μέρος, η πρόσοψη έχει αχνές γραμμές, τόσο αχνές που είναι αδύνατο να τις δει κανείς με γυμνό μάτι".
Όπως επισημαίνει ο Temple στο βιβλίο του, "οι λαμπερές , γυαλισμένες επιφάνειες του καθρέφτη κρύβουν μικρές διακυμάνσεις που το μάτι από μόνο του δεν θα μπορούσε να ανιχνεύσει ".
Προσεκτικά και εκτεταμένα οπτικά πειράματα που διεξήχθηκαν από Ευρωπαίους επιστήμονες απέδειξαν ότι οι επιφάνειες των«μαγικών» κατόπτρων αναπαράγουν τα σχέδια της πίσω επιφάνειας, λόγω της πολύ μικρής ανισότητας της καμπυλότητας ,καθώς τα παχύτερα τμήματα είναι ελαφρώς πιο επίπεδα από τα λεπτότερα και μερικές φορές πραγματικά κοίλα".
Το βασικό σχήμα του καθρέφτη , με το σχεδιασμό στο πίσω μέρος, χυτεύτηκε επίπεδο, και η κυρτότητα της επιφάνειας παρήχθηκε μετά από περίτεχνο ξύσιμο και σκάλισμα. Η επιφάνεια στη συνέχεια γυαλίστηκε για να γίνει λαμπερή. Οι πιέσεις που ασκήθηκαν από αυτές τις διεργασίες έκαναν τα λεπτότερα μέρη της επιφάνειας να διογκωθούν προς τα έξω και να γίνουν πιο κυρτά από τα παχύτερα τμήματα.
Τέλος, ένα αμάλγαμα υδραργύρου απλώθηκε πάνω από την επιφάνεια. Αυτό προκάλεσε περαιτέρω πιέσεις και καμπύλωση σε προτιμητέες κατευθύνσεις.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι οι ατέλειες της επιφάνειας του καθρέπτη ταίριαξαν με τα μοτίβα στο πίσω μέρος, αν και ήταν πολύ λεπτά για να τις δει κανείς με γυμνό μάτι. Αλλά όταν ο καθρέφτης ανακλούσε το έντονο φως του ήλιου σε έναν τοίχο, με την προκύπτουσα μεγέθυνση της όλης εικόνας, το αποτέλεσμα ήταν να αναπαράγει τα μοτίβα, καθώς περνούσαν διαμέσου του στερεού χαλκού με τη μορφή ακτίνων φωτός ".
Παρόμοιοι μαγικοί καθρέπτες χρησιμοποιήθηκαν από ηγεμόνες της αρχαίας Ιαπωνίας, για να τρομάζουν τους εχθρούς τους, δημιουργώντας εικόνες από μάγους των βουνών και θεϊκά θηρία για τελετουργίες της λατρείας του ήλιου.
Είναι μια εκπληκτική ανακάλυψη. Δεν υπάρχουν Ιαπωνικές πηγές που να αναφέρουν μια βασίλισσα που ονομάζεται Himiko.Σύμφωνα με το Εθνικό Μουσείο του Κιότο, τα σχέδια που είναι χαραγμένα στο πίσω μέρος ενός τέτοιου τύπου χάλκινου κατόπτρου που συνδέεται με την αρχαία βασίλισσα Himiko, προβάλλονται σε έναν τοίχο, όταν το φως του ήλιου ανακλάται από το μπροστινό μέρος.
«Κάποιος προφανώς παρατήρησε το φαινόμενο και σχημάτισε εκ προθέσεως καθρέφτες με αυτόν τον τρόπο. Πιστεύω ότι έχει κάτι να κάνει με την λατρεία του ήλιου," δήλωσε ο Ryu Murakami, επικεφαλής των επιμελητών του συμβουλίου του μουσείου.
Όταν το φως του ήλιου ανακλάται από την επιφάνεια του αντιγράφου ενός καθρέφτη Sankakubuchi Shinjukyo, τα σχέδια που είναι χαραγμένα στην πλάτη του, προβάλλονται σε έναν τοίχο στο Εθνικό Μουσείο του Κιότο στις 29 Ιανουαρίου του 2014.
Υπάρχουν ακόμα πολλά που δεν γνωρίζουμε για αυτούς τους αρχαίους "μαγικούς" καθρέφτες και είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πιο παράξενα αντικείμενα στον κόσμο. Ίσως δεν θα μάθουμε ποτέ την πραγματική σημασία τους, επειδή τα αρχαία αρχεία που περιγράφουν αυτά τα αινιγματικά αντικείμενα έχουν χαθεί για πάντα.
Έχουν..ή όπως πάντα μας κρύβουν ..κάτι;
Το είδαμε εδώ
.(3.5x1.46).5472)
.jpg)
.jpg)
