BREAKING NEWS
latest

ΕΠΙΒΙΩΣΗ

ΕΠΙΒΙΩΣΗ

Το μυστικό που «κρύβει» η ρίγανη


Η καρβακρόλη (carvacrol) είναι μια ουσία που περιέχεται στη ρίγανη και η οποία, σύμφωνα με Αμερικανούς ερευνητές, μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά αποτελεσματική ενάντια στον νοροϊό…

Ο νοροϊός αποτελεί το συχνότερο αίτιο επιδημιών ιογενούς γαστρεντερίτιδας σε παιδιά και ενήλικες, σύμφωνα με το ΚΕΕΛΠΝΟ.

Η χημική αυτή ουσία, που υπάρχει στη ρίγανη, απογυμνώνει τον ιό από την «πανοπλία» του (ένα σκληρό εξωτερικό, πρωτεϊνικό κάλυμμα), καθιστώντας τον πιο ευάλωτο και πιο εύκολο να καταστραφεί.

Η επικεφαλής της μελέτης Dr Kelly Bright από το πανεπιστήμιο της Αριζόνας, μιλώντας στη βρετανική εφημερίδα Daily Mail ανέφερε τα εξής: «Η καρβακόλη θα μπορούσε δυνητικά να χρησιμοποιηθεί ως απολυμαντικό τροφίμων, καθώς επίσης και επιφανειών, σε συνδυασμό με άλλα αντιμικροβιακά. Απαιτείται να γίνουν περαιτέρω μελέτες, ωστόσο η καρβακόλη έχει ένα μοναδικό τρόπο να επιτίθεται στον ιό, κάτι που της προσδίδει μια πολύ ενδιαφέρουσα προοπτική».

Πειράματα έχουν δείξει ότι η καρβακόλη δρα άμεσα επάνω στο καψίδιο, το σκληρό πρωτεϊνικό περίβλημα του ιού, που περιέχει το γενετικό του υλικό. Ακριβώς γι’ αυτό, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι είναι απίθανο ο ιός να αναπτύξει αντοχή σε αυτήν.

Αν χρησιμοποιηθεί ως απολυμαντικό θα είναι μακράς διάρκειας, όχι διαβρωτικό, χωρίς αναθυμιάσεις και ασφαλές, λένε οι ειδικοί.

Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στην τελευταία έκδοση του επιστημονικού περιοδικού Journal Of Applied Microbiology.

Το είδαμε εδώ

Νέο μονοπάτι των Ίνκας ανακαλύφθηκε στο Μάτσου Πίτσου! (Video)


6/2014. Ένα νέο μονοπάτι, καλά κρυμμένο μέσα στη ζούγκλα που οδηγεί στην ακρόπολη του Μάτσου Πίτσου, ανακοίνωσαν ότι ανακάλυψαν οι αρχές του Περού

Γνωστή ως η «χαμένη πόλη των Ίνκας», το Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, Μάτσου Πίτσου, πιστεύεται ότι χτίστηκε γύρω στο 1450 μ.Χ, από έναν πολιτισμό ιθαγενών της Νοτίου Αμερικής που μέχρι σήμερα γοητεύει με το μυστήριο που τον περιβάλλει.

Πεντακόσια χρόνια μετά, οι αρχαιολόγοι και οι ερευνητές εξακολουθούν να ανακαλύπτουν χαμένα αντικείμενα και δρόμους των Ίνκας.

Το μονοπάτι που βρέθηκε έχει μήκος ενάμιση χιλιόμετρο και είχε ανοιχτεί από τους ιθαγενείς μέσα σε ένα βράχο, ώστε να φτάνουν πιο γρήγορα στο Μάτσου Πίτσου.



Το είδαμε εδώ

Υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες;


Όταν κάποιος είχε ρωτήσει κάποτε τον Ενρίκο Φέρμι -διάσημο Ιταλό φυσικό, που διατύπωσε τη θεωρία της ραδιενέργειας- για την εξωγήινη ζωή σε άλλους πλανήτες, εκείνος είχε απαντήσει απλά: «Πού είναι όμως αυτοί;».

Το «παράδοξο του Φέρμι» μιλά για την πιθανότητα να βρεθεί νοήμων εξωγήινη ζωή. Ο Ενρίκο Φέρμι είχε υποστηρίξει τη δεκαετία του 1940 ότι «αν υπάρχουν τόσοι νοήμονες πολιτισμοί, πού είναι και γιατί δεν έχουμε βρει ίχνη από αυτούς;». 

Κατά τη διάρκεια των χρόνων έχουν προταθεί πολλές πιθανές εξηγήσεις ως προς το γιατί δεν έχουμε δει ακόμη κάποιο σημάδι εξωγήινης ζωής.

Ωστόσο, με κάθε νέα ανακάλυψη κάποιου πιθανού κατοικήσιμου πλανήτη, το παράδοξο του Φέρμι γίνεται ολοένα και πιο… μυστηριώδες, γράφει ο David Waltham στον ιστότοπο theconversation.com.

Γιατί, λοιπόν, δεν έχουμε δει ακόμη κάποιο ίχνος ανεπτυγμένου πολιτισμού να «εξαπλώνεται» στο σύμπαν;

Ίσως η απάντηση στο ερώτημα αυτό να «κρύβεται» πίσω από την κλιματική αλλαγή.Δεν είναι ότι οι ανεπτυγμένοι πολιτισμοί καταστρέφονται με την υπερθέρμανση της βιόσφαιράς τους (παρότι κι αυτό είναι μια πιθανότητα).

Αντίθετα, ακριβώς επειδή τα αστέρια γίνονται πιο φωτεινά καθώς γερνούν, οι περισσότεροι πλανήτες με ένα καταρχήν φιλικό προς τη ζωή κλίμα, γίνονται τόσο θερμοί πολύ προτού προλάβει να εμφανιστεί κάποιο είδος νοήμονος ζωής.Κατά τα τελευταία 500 εκατομμύρια χρόνια, διάστημα για το οποίο διαθέτουμε αποδεικτικά στοιχεία για το κλίμα που επικρατούσε στη Γη, η θερμοκρασία στην επιφάνεια του Ήλιου αυξήθηκε κατά 4%, ενώ στη Γη κατά περίπου 10%.

Όμως η γεωλογική ιστορία δείχνει, αν μη τι άλλο, ότι η μέση θερμοκρασία πέφτει.Κάνοντας μερικούς απλούς υπολογισμούς προκύπτει ότι σε όλη την ιστορία της ζωής, οι θερμοκρασίες έπρεπε να έχουν αυξηθεί κατά σχεδόν 100 °C. Αν αυτό ήταν αλήθεια, τα πρώτα ίχνη ζωής θα έπρεπε να έχουν προκύψει σε έναν τελείως παγωμένο πλανήτη. Ωστόσο, η νεαρή Γη είχε νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνειά της. 

Τι συνέβη λοιπόν;Η απάντηση είναι ότι αλλάξαμε κι εμείς, όχι μόνο ο Ήλιος.Η Γη εξελίχθηκε με την εμφάνιση των φυτών περίπου 400 εκατομμύρια χρόνια πριν, αλλάζοντας τη σύνθεση της ατμόσφαιρας και την ποσότητα της θερμότητας που η Γη αντανακλά πίσω στο διάστημα.

Υπήρξαν ακόμη γεωλογικές αλλαγές με τις ηπειρωτικές περιοχές να αυξάνονται σταθερά μέσα στο χρόνο καθώς η ηφαιστειακή δραστηριότητα προσέθετε μάζα στη γη και, επίσης, είχε μια επίδραση στην ατμόσφαιρα και τη ανακλαστικότητά της. 

Αξίζει να σημειωθεί, ότι η βιολογική και γεωλογική εξέλιξη γενικά παρήγαγε και ψύξη και αυτό ισορρόπησε κάπως τα πράγματα. Σε κάποιες περιόδους η ισορροπία αυτή ήταν πιο αργή και σε άλλες πιο γρήγορη, με αποτέλεσμα η Γη να θερμαίνεται περισσότερο, ή το αντίστροφο, ωστόσο από τη στιγμή που εμφανίστηκε για πρώτη φορά ζωή, το υγρό νερό δεν εξαφανίστηκε ποτέ εντελώς από την επιφάνειά της.

Ο πλανήτης μας κατάφερε σχεδόν από θαύμα να ισορροπήσει την κλιματική αλλαγή για 4 δισεκατομμύρια χρόνια.
Κάπως έτσι αναπτύχθηκε η υπόθεση της Γαίας.

Η θεωρία της Γαίας είναι μια κατηγορία επιστημονικών μοντέλων της γεωβιόσφαιρας σύμφωνα με τα οποία η ζωή υποθάλπει και διατηρεί τις κατάλληλες συνθήκες για τον εαυτό της βοηθώντας στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος στην Γη κατάλληλου για την διατήρηση και τη συνέχεια της. (Πηγή: Wikipedia)

Άλλοι κατοικήσιμοι πλανήτες στο σύμπαν θα πρέπει επίσης να έχουν βρει τρόπους για να προλάβουν την υπερθέρμανση, καταλήγει ο αρθρογράφος.Οι υγροί πλανήτες που θα είναι κατάλληλοι για ύπαρξη ζωής θα έχουν τέτοιο κλίμα που, όπως η Γη, θα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στις μεταβαλλόμενες συνθήκες.

Το σύμπαν είναι αχανές και ίσως ελάχιστοι κόσμοι να είχαν με το μέρος τους την «τύχη» που είχε ο δικός μας πλανήτης.Ίσως η Γη να ήταν ένας από αυτούς τους «τυχερούς πλανήτες»: ένα πολύτιμο, εύθραυστο κόσμημα του διαστήματος.Ίσως, λοιπόν, αναπόφευκτα η κλιματική αλλαγή να παραμείνει ένα «εμπόδιο» για τη συνέχιση της ύπαρξης ζωής σε άλλους πλανήτες.

Το είδαμε εδώ

Συμβουλές για να υπερασπιστείτε τον εαυτό σας


Από τον όρο και μόνο «ασθενές» φύλο, οι γυναίκες τείνουν να είναι εκείνες που πέφτουν συχνότερα θύματα επιθέσεων. Το πιο κοινό έγκλημα που μπορεί να συμβεί σε μια γυναίκα μετά την κλοπή είναι η σεξουαλική παρενόχληση. 

Αυτό που πρέπει μια γυναίκα να επιζητά μέσω των τεχνικών αυτοπροστασίας, είναι η έλλειψη φόβου και η εκμάθηση ορισμένων κινήσεων που θα τη βγάλουν από τη δύσκολη θέση. Αποτρέψτε το κακό, υιοθετώντας ορισμένες καθημερινές συνήθειες. Σας παρουσιάζουμε ορισμένες συμβουλές αυτοπροστασίας.

Αμυνθείτε

Εάν έχετε τη δυνατότητα και το σθένος να υπερασπιστείτε τον εαυτό σας, φροντίστε να έχετε υπόψη ότι ο αγκώνας είναι το πιο δυνατό σημείο στο σώμα σας. Χρησιμοποιήστε τους αγκώνες σας όπως μπορέσετε.

Αποφύγετε τα ύποπτα μέρη

Όταν κάποιος θέλει να σας κάνει κακό, είναι πιθανότερο να γίνει σε κάποια κακόφημη γειτονιά. Αποφύγετε να βρίσκεστε εκεί, πόσο μάλιστα μόνες, καθώς γίνεστε εύκολος στόχος.

Πετάξτε τα μακριά

Εάν σας ζητήσει κάποιος ληστής τα λεφτά σας ή την τσάντα σας, μην αρνηθείτε. «Ξεφορτωθείτε» τα από πάνω σας. Μην του τα δώσετε στο χέρι, καθώς είναι πιθανότερο να κάνει κακό και σε εσάς. Πετάξτε τα μακριά και φύγετε προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Στο αυτοκίνητο

Αποφύγετε την παραμονή σας για αρκετή ώρα αφού έχετε μπείτε στο αμάξι. Όντως χαλαρή και αφηρημένη στη θέση του οδηγού, είναι η κατάλληλη στιγμή εάν θελήσουν για να σας κάνουν επίθεση σπάζοντας το τζάμι του οδηγού ή απλά μπαίνοντας από τον συνοδηγό. Κλειδώστε και ξεκινήστε το αμάξι με το που μπείτε. Επίσης, όταν επιστρέφετε από διασκέδαση παρατηρήστε τα αυτοκίνητα, που είναι παρκαρισμένα γύρω σας και εάν είναι κανείς μέσα.

Ασανσέρ

Προτιμήστε το ασανσέρ από τις σκάλες όταν επιστρέφετε στο διαμέρισμά σας. Οι σκάλες είναι συνήθως σκοτεινές και υπάρχει περίπτωση να παραμονεύει κάποιος εκεί, ειδικά το βράδυ.

Οπλοφορία

Εάν αυτός που σας επιτεθεί έχει όπλο, φροντίστε να τρέξετε μακριά. Η πιθανότητα να σας πετύχει κάποιος με όπλο εάν κινείστε είναι μόλις 4%.

Μην ανοίγετε

Δεν χρειάζεται να ανοίγετε σε αγνώστους. Ακόμα και αν ακούσετε κάτι οικείο αλλά δεν έχετε εικόνα, δεν πρέπει να ανοίγετε την εξώπορτα σας. Δεν είναι τυχαίο πώς ένας από τους μεγαλύτερους εγκληματίες στις ΗΠΑ, είχε ηχογραφημένο κλάμα μωρού για να βγάζει γυναίκες από τα σπίτια τους, που ήθελαν να βοηθήσουν.

Πορτμπαγκάζ

Σε περίπτωση απαγωγής, εάν βρεθείτε σε πορτμπαγκάζ αυτοκινήτου, φροντίστε να σπάσετε τα καλύμματα των πίσω φαναριών και να κουνήσετε το χέρι σας ή να δείξετε κάποιο σημάδι πως χρειάζεστε βοήθεια. Ο οδηγός δε θα μπορέσει να το δει, σε αντίθεση με τα αμάξια που ακολουθούν.

Αντικείμενα για πρόληψη

Εάν δεν επιθυμείτε να μάθετε κάποια πολεμική τέχνη για αυτοάμυνα, υπάρχουν στο εμπόριο σπρέι πιπεριού και άλλα απωθητικά, για κάθε περίπτωση επίθεσης.

Το είδαμε εδώ

Υπάρχει σχέση μετά την απιστία;


«Είμαι ερωτευμένη με άλλον», «Ήταν απλώς μια περιπέτεια», «Δεν μπόρεσα να αντισταθώ στον πειρασμό». Και μετά τι; Μπορεί να συνεχιστεί κανονικά η ζωή μετά την απιστία;

Η απιστία είναι κάτι που σίγουρα δημιουργεί πρόβλημα σε μια σχέση, κυρίως αν γίνει γνωστή αλλά συχνά ακόμα και αν δεν γίνει, αφού είναι πολύ πιθανό να προκαλεί τύψεις και ενοχές στο μέλος εκείνο του ζευγαριού που τη διέπραξε, με αποτέλεσμα να φέρεται διαφορετικά στο/στη σύντροφό του/της. 

Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι τόσο εύκολο να την αποκηρύξουμε, καθώς δεν είναι σπάνιο να τη σκεφτούμε, να φτάσουμε ένα βήμα πριν υποκύψουμε στον πειρασμό να δοκιμάσουμε τον απαγορευμένο καρπό, το φλερτ, την ερωτική συνεύρεση ή ακόμα και τη δημιουργία μιας παράλληλης σχέσης με έναν άλλον άνθρωπο. 

Γιατί, όμως, απιστούμε; Ποιοι υποκύπτουν συχνότερα; Και κατά πόσον μπορούμε να συνεχίσουμε κανονικά τη σχέση μας μετά από μια απιστία; 

1. Πρόκειται πράγµατι για απιστία; 

Το ερώτημα μπορεί να μας φαίνεται κατ’ αρχάς απλοϊκό, αλλά συχνά δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε πότε έχουμε πράγματι να αντιμετωπίσουμε μια πιθανή απιστία. Στο μυαλό μας η απιστία είναι συνήθως συνυφασμένη με το σεξ. 

Αν, όμως, φτάσουμε ακριβώς πριν υποκύψουμε στον πειρασμό του σεξ και δεν το κάνουμε τελικά, τότε τι συμβαίνει; Για να το κάνουμε πιο εύκολο, μπορούμε να ξεχωρίσουμε 3 συστατικά της απιστίας: Το πρώτο είναι να είναι η σχέση ή οι συναντήσεις μυστικές. 

Το δεύτερο στοιχείο είναι η συναισθηματική εμπλοκή με το άλλο πρόσωπο, όταν δηλαδή εμπιστευόμαστε στον άλλο μυστικά που δεν γνωρίζει ο σύντροφός μας. Το τρίτο στοιχείο είναι η ερωτική έλξη, ακόμα κι αν αυτή δεν έχει ακόμα εκφραστεί. 

Παρ’ όλα αυτά, η σεξουαλική επαφή παραμένει καταλυτική για τη διάπραξη της απιστίας, αφού είναι η μόνη χειροπιαστή απόδειξη τόσο γι’ αυτόν που απατά όσο και γι’ εκείνη που απατάται. 

2. Πόσο πιθανό είναι να µας συµβεί 

Συχνά, ενώ βρισκόμαστε σε μια μακροχρόνια σχέση, θα έρθει κάποια στιγμή στη ζωή μας που θα νιώσουμε κάποια συναισθήματα για έναν άλλον άνθρωπο εκτός από το σύντροφό μας. 

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η απιστία σχετίζεται περισσότερο με το σεξ στα μάτια των ανδρών, ενώ οι γυναίκες τείνουν να θεωρούν πως στην απιστία υπάρχει και συναισθηματική έλξη. 

Σε κάθε περίπτωση, μπορεί γι’ αυτή τη διαπίστωση να φταίνε και τα στερεότυπα, που θέλουν τους άνδρες πιο «σκληρούς» και τις γυναίκες πιο ευαίσθητες. 

3. Ποιοι είναι πιο επιρρεπείς στην απιστία;

Οι άνθρωποι που είναι πιο κοινωνικοί λόγω του χαρακτήρα τους ή του επαγγέλματός τους. Αυτό μπορεί να συμβαίνει επειδή έχουν περισσότερες ευκαιρίες να γνωρίσουν κόσμο, να φλερτάρουν κλπ. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν και οι άνθρωποι που θεωρούν πως είναι υποχρεωμένοι να ενδώσουν σε κάθε ερωτική πρόκληση. 

Επίσης, εδώ πρέπει να εντάξουμε και όσους δεν καταφέρνουν να βρουν τη συναισθηματική ολοκλήρωση μέσα σε μια σχέση που σοβαρεύει και αναζητούν συνέχεια νέες συγκινήσεις. Υπάρχουν, επίσης, κάποιοι που απατούν συστηματικά εξαιτίας βαθύτερων φόβων και ανασφαλειών. 

Αντίθετα, όσον αφορά το ποιοι δεν απατάνε, ένας γενικός κανόνας είναι πως όσο πιο ώριμος και συνειδητοποιημένος για το τι κερδίζει από την πίστη σε μια στενή συναισθηματική σχέση αλλά και «χορτασμένος» από τη ζωή του είναι κανείς, τόσο λιγότερες είναι οι πιθανότητες να απατήσει. 

4. Γιατί απατάµε; 

Σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι πιθανό να αναζητήσουμε καινούργιες ερωτικές εμπειρίες εκτός της σχέσης ή του γάμου σε διάφορες στιγμές της ζωής μας. 

Για παράδειγμα, αν φτάσει κάποια στιγμή που νιώθουμε πως δεν ζήσαμε και δεν δοκιμάσαμε όσα «θα έπρεπε», μπορεί να αναζητήσουμε τις εμπειρίες που θεωρούμε ότι μας λείπουν σε παράλληλες σχέσεις. 

Επίσης, το ίδιο μπορεί να κάνουμε και όταν βρισκόμαστε σε μια φάση ή στιγμή της ζωής μας κατά την οποία νιώθουμε πως μειώνεται η γοητεία μας, μεγαλώνουμε ή έχουμε γενικά πρόβλημα αυτοπεποίθησης. 

Αντίστοιχα, αν έχουμε προβλήματα στη σχέση μας, είναι αρκετά πιθανό να στραφούμε προς την αναζήτηση ενός άλλου συντρόφου, που θα μας κάνει να ξεχάσουμε και να ανανεωθούμε. 

Ας μην ξεχνάμε ότι ένας άνθρωπος που παραμελείται από το σύντροφό του -λόγω της αδιαφορίας, της πολλής δουλειάς ή των προβλημάτων του τελευταίου-, μπορεί επίσης να καταφύγει στην απιστία για να επιβεβαιωθεί και να νιώσει καλύτερα. 

Επιπλέον, συχνά αιτία της απιστίας είναι βαθύτερες ανασφάλειες, ο φόβος κάποιου να αφεθεί και να εμπιστευτεί, αλλά και η προσπάθεια να «προλάβει» τον άλλον, να απιστήσει δηλαδή πριν προδοθεί. 

Αυτό, όμως, που πρέπει να έχουμε κατά νου είναι πως δεν υπάρχει ασφαλής «συνταγή» για την απιστία· μια γυναίκα που παραμελείται από τον άνδρα της δεν είναι απαραίτητο πως θα τον απατήσει, όπως αντίστοιχα δεν μπορούμε να πούμε κάτι τέτοιο για έναν άνδρα που νιώθει ότι μεγαλώνει και χάνει τη γοητεία του. 

Όλα εξαρτώνται από την προσωπικότητα των συντρόφων, τις εμπειρίες, τα βιώματά τους, τα αποθέματά τους για την αντιμετώπιση των δυσκολιών, τις αξίες τους και, βέβαια, τις συνθήκες στις οποίες θα βρεθούν σε μία ανάλογη περίπτωση. 

5. Μπορεί να φταίει το DNA µας; 

Σύμφωνα με έρευνα του σουηδικού Ινστιτούτου Καρολίνσκα της Στοκχόλμης, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, η τάση ενός άνδρα να είναι άπιστος στη σύντροφό του επηρεάζεται από τα γονίδιά του. 

Οι άνδρες (αλλά όχι οι γυναίκες!) που έχουν κληρονομήσει μια γενετική παραλλαγή η οποία επηρεάζει μια συγκεκριμένη ορμόνη, τη βασοπρεσίνη, είναι πιο πιθανό να δημιουργήσουν ασθενέστερες σχέσεις και προβληματικούς γάμους. 

Φυσικά, οι επιστήμονες τονίζουν ότι το αν θα είναι ένας άνδρας μονογαμικός ή όχι δεν μπορεί να καθορίζεται μόνο από τα γονίδιά του, αλλά και από τον τρόπο που έχει μεγαλώσει, τις αρχές του, το χαρακτήρα του κλπ. 

6. Η προδοσία χειρότερη από την απιστία

Όταν ο ένας από τους δύο συντρόφους μαθαίνει πως απατήθηκε, αυτό που σίγουρα νιώθει είναι προδοσία, και αυτό πληγώνει περισσότερο από το γεγονός ότι ο σύντροφός του είχε σεξουαλικές σχέσεις με κάποιον άλλον. 

Ο απατημένος σύντροφος νιώθει πως διαλύονται όλα γύρω του, αφού διαψεύδεται με τον πιο οδυνηρό τρόπο η εμπιστοσύνη που είχε στο σύντροφό του, αλλά παράλληλα συχνά νιώθει να πλήττεται και η ίδια η προσωπικότητα και η αξιοπρέπειά του. 

Δεν είναι, μάλιστα, απίθανο να νιώθει ότι η απιστία σημαίνει πως η σχέση καταστράφηκε και μαζί με αυτήν και ολόκληρη η ζωή του. Από την άλλη πλευρά, όταν η απιστία δεν γίνεται γνωστή, όλα εξαρτώνται από τις τύψεις και τις ενοχές που αισθάνεται αυτός ή αυτή που διαπράττει την απιστία. 

Τότε, το μέλος του ζευγαριού που απίστησε φέρεται στο σύντροφό του μάλλον διαφορετικά και πολλές φορές περίεργα, με το να απομακρύνεται, να βυθίζεται σε σκέψεις ή αντίθετα να γίνεται ακόμα πιο ρομαντικός/ή και τρυφερός/ή. 

Συνήθως, πάντως, μετά την απιστία η σχέση θα περάσει μια μικρή ή μεγαλύτερη κρίση. Αν βέβαια, ο σύντροφος που απατήθηκε δεν μάθει το συμβάν και αυτό δεν επαναληφθεί ή δεν αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία για το άλλο μέλος του ζευγαριού, τότε μάλλον η κρίση ξεπερνιέται πιο εύκολα. 

Αν το γεγονός μαθευτεί, τότε έχει μεγάλη σημασία το πώς θα αντιδράσει τόσο ο σύντροφος που απάτησε όσο και ο απατημένος. Σε κάθε περίπτωση, οι αντιδράσεις των δύο συντρόφων, τόσο αυτού που απίστησε όσο και αυτού που απατήθηκε, έχουν να κάνουν, εκτός των άλλων, και με την προσωπικότητα, τις αξίες, τα βιώματα, τις αντιλήψεις που έχουν ο καθένας για τη ζωή και τις σχέσεις. 

7. Υπάρχει σχέση µετά την απιστία; 

Ας πάρουμε το παράδειγμα ενός άνδρα που απάτησε τη γυναίκα του. Ο μόνος που μπορεί να αποφασίσει αν πρέπει να της το πει ή όχι είναι αυτός ο ίδιος, κρίνοντας ίσως το πόση σημασία είχε αυτό που συνέβη, το πόσο ειλικρινής θέλει να είναι μαζί της, το πόσο θα την πληγώσει κλπ. 

Όλα αυτά, βέβαια, θα τα αποφασίσει βασιζόμενος στο σύστημα αξιών του, σε προηγούμενες εμπειρίες του, ίσως και στα στερεότυπα που έχει στο μυαλό του σχετικά με τις γυναίκες, τους άνδρες και την απιστία. 

Ο άνδρας αυτός είναι πιθανό να νιώσει τύψεις, ενοχές ή να ξεπεράσει πολύ εύκολα το συμβάν. Αυτό, όμως, που είναι βέβαιο, είναι πως θα πρέπει σίγουρα να προβληματιστεί, κυρίως αν τα συναισθήματά του για την άλλη γυναίκα είναι πολύ έντονα και η απιστία είναι κάτι που συνεχίζεται ή επαναλαμβάνεται. 

Από την άλλη πλευρά, αν η «απατημένη» σύζυγος του παραδείγματος μάθει για την απιστία του άνδρα της, σίγουρα θα νιώσει πληγωμένη και προδομένη. 

Σημαντικό ρόλο για το πώς θα αντιδράσει και για το πώς θα δεχτεί το συμβάν αυτό παίζουν πολλά πράγματα, όπως για παράδειγμα ποιες ήταν οι συνθήκες της απιστίας, ποια ήταν η άλλη γυναίκα, το αν η ίδια έχει απιστήσει, πόσο ασφαλής νιώθει η ίδια για τον εαυτό της κλπ. 

Σίγουρα η μεταμελημένη και ειλικρινής συμπεριφορά του συζύγου της θα παίξει σημαντικό ρόλο στο να την ανακουφίσει και να της δημιουργήσει ξανά το αίσθημα της εμπιστοσύνης. Το αν αυτή η γυναίκα θα μπορέσει τελικά να συγχωρέσει τον άνδρα της και να ξεχάσει είναι κάτι που δεν μπορεί να προβλεφθεί. 

Αυτό που είναι βέβαιο, είναι ότι, στην αρχή τουλάχιστον, οι αντιδράσεις της μπορεί να είναι περίεργες και απότομες και ο άνδρας της θα πρέπει να δείξει κατανόηση και υπομονή. 

Σύμφωνα με τους ειδικούς, πάντως, η καλύτερη λύση για την αντιμετώπιση της απιστίας είναι η καλή επικοινωνία. Το ζευγάρι πρέπει, δηλαδή, να συζητήσει, να μιλήσει, αλλά και να ακούσει σχετικά με τους λόγους για τους οποίους συνέβη η απιστία. 

Για να μπορέσει να συνεχιστεί η κοινή ζωή του ζευγαριού με ισότιμους όρους, θα πρέπει το ζήτημα της απιστίας, εφόσον έχει γίνει γνωστό, να επιλυθεί. Διαφορετικά, θα είναι πολύ δύσκολο να μπορέσει να συνεχιστεί η σχέση. 

Τόσο ο άνδρας όσο και η γυναίκα θα πρέπει να σκεφτούν και να βρουν τους λόγους για τους οποίους συνέβη αυτό. Αν μπορέσουν αυτοί να εξαλειφθούν, τότε η σχέση θα βελτιωθεί και η απιστία ίσως συγχωρεθεί και δεν επαναληφθεί. 

Σημαντικό βήμα σε αυτή τη διαδικασία είναι να μπορέσει ο απατημένος σύντροφος, με τη βοήθεια του άλλου, να επεξεργαστεί το γεγονός, να συνειδητοποιήσει τις δικές του ευθύνες, αλλά και του άλλου, και έτσι να συγχωρέσει και να ξεπεράσει την προδοσία και να ξαναβρεί την εμπιστοσύνη, που είναι θεμελιώδης σε μια σχέση. 

Το είδαμε εδώ

Μαύρη τρύπα κατάπιε ολόκληρο γαλαξία: Σοκαρισμένοι οι ερευνητές


Ένας γαλαξίας - τέρας που χρονολογείται στα πρώτα 2.000.000.000 χρόνια του σύμπαντος έρχεται να συμπληρώσει ένα άγνωστο κεφάλαιο στην ιστορία της γαλαξιακής εξέλιξης. Στο κέντρο του βρίσκεται μία γιγάντια μαύρη τρύπα, η οποία κυριολεκτικά «ρουφάει» τον γαλαξία από μέσα.

Η Σεμίλ Μαρσάν αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο Ταφτς, στο Μερντφορντς της Μασαχουσέτης, παρατήρησε τον γαλαξία χρησιμοποιώντας υπεριώδες, ορατό και υπέρυθρο μήκος κύματος φωτός. Πριν από το θάνατό του,ο γαλαξίας δημιούργησε μια μάζα ίση με περίπου 300.000.000.000 ήλιους, σε λιγότερο από 500.000.000 χρόνια.

Σε συνέντευξη τύπου που έδωσε στις 4 Ιουνίου στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Εταιρείας, η Μαρσάν δήλωσε ότι μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα στον πυρήνα του γαλαξία ρουφάει το υλικό κατασκευής νέων άστρων και ότι δεν καταπίνει η μαύρη τρύπα το πετάει στον διαγαλαξιακό χώρο, μακριά από τον έλεγχό του γαλαξία.

Οι παρατηρήσεις αυτές υποστηρίζουν την ιδέα ότι μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα μπορεί να ελέγξει τη μοίρα ολόκληρου του γαλαξία που τη φιλοξενεί παρά το γεγονός ότι είναι μικροσκοπική σε σύγκριση με αυτόν.

Το είδαμε εδώ

Απίστευτη στιγμή: Άνθρωπος σταματά ελέφαντα (Video)


Οι ελέφαντες είναι πραγματικά επικίνδυνα ζώα. Μια καλή συμβουλή είναι να μείνετε όσο το δυνατόν περισσότερο μακριά από αυτούς.

Και μόνο το να δει κανείς έναν ελέφαντα από κοντά στην άγρια φύση είναι εμπειρία ζωής. Το να δεις όμως έναν ελέφαντα να έρχεται κατά πάνω σου είναι ίσως η πιο τρομακτική εμπειρία στην άγρια φύση... Όμως φαίνεται ότι δεν σκέφτονται έτσι όλοι οι άνθρωποι...

Στο video θα δείτε τον Τομ Μπόουλιγκ που περνούσε τις διακοπές του σε μια περιοχή της Ταϊλάνδης όταν ήρθε κυριολεκτικά πρόσωπο με πρόσωπο με έναν ασιατικό ελέφαντα.

Το τεράστιο ζώο κάποια στιγμή άρχισε να κινείται με ταχύτητα εναντίον του.

Ο Μπόουλιγκ όχι απλά δεν το έβαλε στα πόδια, όχι απλά δεν φοβήθηκε, αλλά σαν να μην συνέβαινε και τίποτε το φοβερό απλά έγνεψε στον ελέφαντα να σταματήσει και όταν το ζώο από... θαύμα σταμάτησε απλά σήκωσε την φωτογραφική του μηχανή και το φωτογράφησε.

Οι ελέφαντες είναι πραγματικά επικίνδυνα ζώα. Μια καλή συμβουλή είναι να μείνετε όσο το δυνατόν περισσότερο μακριά από αυτούς.

Και μόνο το να δει κανείς έναν ελέφαντα από κοντά στην άγρια φύση είναι εμπειρία ζωής. Το να δεις όμως έναν ελέφαντα να έρχεται κατά πάνω σου είναι ίσως η πιο τρομακτική εμπειρία στην άγρια φύση... Όμως φαίνεται ότι δεν σκέφτονται έτσι όλοι οι άνθρωποι...

Στο video θα δείτε τον Τομ Μπόουλιγκ που περνούσε τις διακοπές του σε μια περιοχή της Ταϊλάνδης όταν ήρθε κυριολεκτικά πρόσωπο με πρόσωπο με έναν ασιατικό ελέφαντα.

Το τεράστιο ζώο κάποια στιγμή άρχισε να κινείται με ταχύτητα εναντίον του.

Ο Μπόουλιγκ όχι απλά δεν το έβαλε στα πόδια, όχι απλά δεν φοβήθηκε, αλλά σαν να μην συνέβαινε και τίποτε το φοβερό απλά έγνεψε στον ελέφαντα να σταματήσει και όταν το ζώο από... θαύμα σταμάτησε απλά σήκωσε την φωτογραφική του μηχανή και το φωτογράφησε.

Δείτε το Video:



Το είδαμε εδώ

Στα βάθη της Γης υπάρχουν τεράστια αποθέματα νερού


Υπάρχει πάρα πολύ νερό βαθιά κάτω από τα πόδια μας, αν και όχι στις γνώριμες μορφές του (υγρό νερό, πάγος, υδρατμοί), αλλά το θέμα είναι πώς το φτάνει κανείς.

Μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα υποστηρίζει πως στα βάθη της Γης, στο στρώμα του μανδύα που βρίσκεται ανάμεσα στον φλοιό και στον πυρήνα, υπάρχουν τεράστια αποθέματα νερού, πιθανώς τριπλάσια από τον συνολικό όγκο νερού που διαθέτουν όλοι μαζί οι ωκεανοί στην επιφάνεια του πλανήτη μας.

Αυτό το «ρεζερβουάρ» του νερού, που φαίνεται διαχρονικά σταθερό, βρίσκεται σε βάθος έως 700 χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια, στην ενδιάμεση ζώνη ανάμεσα στον ανώτερο και στον κατώτερο μανδύα.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή γεωφυσικής Στίβεν Τζέικομπσεν του Τμήματος Γεωεπιστημών του Πανεπιστημίου Northwestern του Ιλινόις, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», σύμφωνα με το «New Scientist», εκτιμούν ότι το νερό βρίσκεται κλειδωμένο' (μοριακά παγιδευμένο) μέσα σε γαλαζωπά πετρώματα, τους ρινγκουδίτες.

Πρόκειται για ένα σχετικά σπάνιο πέτρωμα με κρυσταλλική δομή, που σχηματίζεται από ολιβίνη κάτω από πολύ υψηλές πιέσεις και θερμοκρασίες.

Η ύπαρξη τόσο μεγάλων ποσοτήτων υπόγειου νερού, ρίχνει πιθανώς νέο φως στον αέναο υδρολογικό κύκλο της Γης, στην προέλευση των θαλασσών και στο γιατί οι ωκεανοί έχουν λίγο-πολύ διατηρήσει το μέγεθός τους εδώ και εκατομμύρια χρόνια.

Μερικοί γεωλόγοι πιστεύουν ότι το νερό έφτασε στη Γη εξ ουρανού, από παγωμένους κομήτες που έπεσαν στον πλανήτη μας.

Όμως η νέα ανακάλυψη ενισχύει μια εναλλακτική πιθανότητα, να «αναδύθηκαν» σταδιακά οι ωκεανοί από τα έγκατα της πρώιμης Γης, χάρη και στη συνεχή ανακύκλωση των τεκτονικών πλακών. «Οι ενδείξεις είναι καλές ότι το νερό της Γης προήλθε από το εσωτερικό της», δήλωσε ο Τζέικομπσεν.

Οι Αμερικανοί ερευνητές χρησιμοποίησαν πάνω από 2.000 σεισμογράφους για να μελετήσουν τα σεισμικά κύματα που γέννησαν πάνω από 500 σεισμοί στις ΗΠΑ.

Αυτά τα κύματα διαπερνούν το εσωτερικό του πλανήτη μας (ακόμη και τον πυρήνα) και έτσι αποτελούν στην ουσία το καλύτερο μέχρι σήμερα τρόπο που διαθέτουν οι γεωλόγοι για να «ακτινογραφούν» -αν και έμμεσα- τι συμβαίνει στα έγκατα της Γης.

Μετρώντας την ταχύτητα διάδοσης των υπόγειων σεισμικών κυμάτων σε διαφορετικά βάθη, οι επιστήμονες συμπέραναν την πυκνότητα και συνεπώς το είδος των πετρωμάτων που τα κύματα διέσχιζαν.

Το καλά κρυμμένο νερό αποκαλύφτηκε, επειδή λόγω της παρουσίας του τα σεισμικά κύματα επιβραδύνθηκαν στο αντίστοιχο γεωλογικό στρώμα (ένα σεισμικό κύμα χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να διαπεράσει ένα ένυδρο πέτρωμα από ό,τι ένα άνυδρο).

Οι σεισμικές αυτές παρατηρήσεις συμπληρώθηκαν από πειράματα στο εργαστήριο, από τα οποία οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι ένυδροι ρινγκουδίτες σε βάθη της τάξης των 700 χλμ. είναι σαν «σφουγγάρια» που, υπό υψηλή πίεση και θερμοκρασία, λιώνουν σταδιακά και έτσι «ζουλάνε» το νερό που έχουν προηγουμένως απορροφήσει, ωθώντας το έξω από το πέτρωμα. «Είναι ένα πέτρωμα με νερό μέσα και γύρω του, σχεδόν σαν να ιδρώνει», είπε χαρακτηριστικά ο Τζέικομπσον.

Αν και η μελέτη των σεισμικών κυμάτων από τον αμερικανό επιστήμονα αφορά το υπέδαφος μόνο των ΗΠΑ, πιστεύει ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει σε όλο τον πλανήτη και ήδη σκοπεύει να επεκτείνει τη σεισμική μελέτη του σε άλλες χώρες επίσης.

Όπως είπε, «θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες γι' αυτό το βαθύ απόθεμα νερού. Αν δεν βρισκόταν εκεί, θα ήταν στην επιφάνεια της Γης και τότε μόνο οι κορυφές των βουνών θα βρίσκονταν πάνω από το νερό».

Το είδαμε εδώ

Τα 5 εκπληκτικά οφέλη της αγάπης και του έρωτα!


Η αγάπη και ο έρωτας είναι πανέμορφα συναισθήματα που μας γεμίζουν με χαρά και εκπλήρωση. Απ’ότι φαίνεται όμως, έχουν ευεργετική επίδραση και στην υγεία μας! Συγκεκριμένα,

1. Ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα.

Σύμφωνα με έρευνες,  τα ευτυχισμένα ζευγάρια που λύνουν τις διαφορές τους με θετικό τρόπο έχουν πιο λειτουργικά ανοσιοποιητικά συστήματα από εκείνα που επιδεικνύουν αρνητικές συμπεριφορές  στις διαφωνίες τους. Επίσης, στα ζευγάρια στα οποία υπάρχει έντονο άγχος απόρριψης και που ο ένας οι ή και οι δύο σύντροφοι αισθάνονται ότι δεν αγαπιούνται από τον σύντροφο τους, έχουν παρατηρηθεί υψηλότερα επίπεδα κορτιζόλης- της ορμόνης που σχετίζεται με το στρες- καθώς και 11-20%  λιγότερα Τ λεμφοκύτταρα , τα οποία βοηθούν τον οργανισμό μας να καταπολεμήσει τις ασθένειες.

Μία θετική, ευτυχισμένη σχέση μπορεί να κάνει τις πληγές να γιατρευτούν γρηγορότερα, προτείνει μια άλλη έρευνα στο Ohio State University Medical Center. Εκεί οι ερευνηνητές προκάλεσαν σε παντρεμένα ζευγάρια πληγές από φουσκάλες. Οι πληγές επουλώθηκαν γρηγορότερα στους συζύγους που είχαν μια ζεστή αλληλεπίδραση μεταξύ τους σε σχέση με αυτούς στους οποίους υπήρχε ψυχρότητα ή εχθρικότητα.

Κάποιες  άλλες μελέτες έχουν δείξει την ύπαρξη σχέσης ανάμεσα στη συχνότητα της ερωτικής επαφής και στο πόσο δυνατό είναι το ανοσοποιητικό μα ς σύστημα. Συγκεκριμένα, άτομα που είχαν σεξουαλική επαφή μία ή δύο φορές την εβδομάδα είχαν 30% υψηλότερη ανοσοσφαιρίνη Α από άτομα που δεν είχαν καθόλου ερωτικές επαφές. Παρ’όλα αυτά, άτομα που είχαν ερωτική επαφή περισσότερο από δύο φορές την εβδομάδα φαίνεται ότι είχαν τα χαμηλότερα επίπεδα ανοσοσφαιρίνης.

2. Βελτιώνουν την ψυχική υγεία και μειώνουν το στρες.

Όταν αγαπάμε και νιώθουμε ότι αγαπιόμαστε, νιώθουμε σα να πετάμε στα σύννεφα. Είναι αναπόφευκτο να συνδέουμε την αγάπη με την ευτυχία κι απ’οτι φαίνεται υπάρχει και επιστημονική εξήγηση γι’αυτό.  Σύμφωνα με έρευνα, όταν οι συμμετέχοντες κοιτούσαν φωτογραφίες ανθρώπων που αγαπούν βαθιά, είχαν μια αύξηση της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο τους, η οποία σχετίζεται με την αισιοδοξία, την ζωτικότητα και την αίσθηση ευεξίας.

Η αγάπη μειώνει και το στρες: τα φιλιά, οι αγκαλιές, το κράτημα του χεριού ή απλά και μόνο το να κοιτάμε το αγαπημένο μας πρόσωπο, ενεργοποιεί την ορμόνη οξυτοκίνη στο αίμα η οποία παρεμποδίζει την παραγωγή της κορτιζόλης, της ορμόνης του στρες.  Οι σχέσεις αγάπης μειώνουν εν γένει τα αρνητικά συναισθήματα, όπως το άγχος και την κατάθλιψη και αυξάνουν τα θετικά συναισθήματα, βελτιώνοντας έτσι την ψυχική μας υγεία κι εσωτερική ισορροπία.

3. Ενδυναμώνουν την καρδιά

Ένας χαρούμενος, υγιής γάμος κρατάει μακρυά την στηθάγχη και το έλκος, ειδικά για τους άντρες.  Ειδικότερα οι άντρες που νιώθουν υποστήριξη και αγάπη από τη γυναίκα τους, έχουν μειωμένες πιθανότητες να εμφανίσουν στηθάγχη ακόμα κι αν υπάρχουν κι άλλοι επιβαρυντικοί παράγοντες όπως υψηλή πίεση.

Παρομοίως μια μελέτη σε 8000 άνδρες βρήκε ότι έχουν περισσότερες πιθανότητες ν’αναπτύξουν έλκος εάν:

Έχουν οικογενειακά προβλήματα

Αισθάνονται ότι η γυναίκα τους δεν τους αγαπά και δεν τους υποστηρίζει

Καταπιέζουν και κρατούν το θυμό μέσα τους

Επίσης, η αγκαλιά βοηθά επιβεβαιωμένα στη μείωση της πίεσης  και αυξάνει την οξυτοκίνη, η οποία όπως είπαμε μας χαλαρώνει και δημιουργεί συναισθήματα ευχαρίστησης.  Είναι σημαντικό να πούμε, ότι όσο πιο πολύ αγκαλιαζόμαστε τόσο το καλύτερο, τόσο αποτελεματικότερα ρυθμίζεται η πίεση μας και τόσο πιο πολύ χαλαρώνουμε!

4. Μειώνουν την αίσθηση του πόνου

Λένε πως η αγάπη πονάει αλλά σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί  και να βελτιώνει τον πόνο! Σύμφωνα με μία σχετικά πρόσφατη έρευνα,  η αίσθηση του πόνου μειώνεται όταν κρατάμε το χέρι του συντρόφου μας.  Οι ερευνητές μελέτησαν ανθρώπους οι οποίοι υποβάλλονταν σε ήπια ηλεκτροσόκ και κατέληξαν στο συμπέρασμα  ότι όταν οι συμμετέχοντες κρατούσαν το χέρι κάποιου βελτιώνονταν η αίσθηση και η αντίληψη του πόνου.  

Όταν μάλιστα, οι γυναίκες κρατούσαν το χέρι του συντρόφου τους, η αίσθηση του πόνου μειώνονταν ακόμη περισσότερο. Πέρα από το κράτημα του χεριού, η ίδια μελέτη έδειξε πως ακόμα και το να κοιτάει κανείς τη φωτογραφία του αγαπημένου προσώπου, μπορεί να βοηθήσει στην αντίληψη του πόνου. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, ίσως να είναι πιο αποτελεσματική από την παρουσία του συντρόφου, μάλλον γιατι τα αγαπημένα πρόσωπα διαφέρουν στην ικανότητα τους να προσφέρουν υποστήριξη.

5. Βοηθούν στη μακροζωία

Τα παντρεμένα ζευγάρια έχουν χαμηλότερα επίπεδα θνησιμότητας, ειδικά όταν βρίσκονται σε μία υγιή,ισορροπημένη σχέση. Συγκεκριμένα, ο γάμος βοηθά τον διαβήτη, τις καρδιοπάθειες, το Alzheimer’s καθώς και άλλα χρονικά  νοσήματα.

Αλλά εάν είσαι μόνος/η:

Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας γιατί μια βραδιά με φίλους έχει επίσης ισχυρά οφέλη.

Μια δεκάχρονη έρευνα 1500 ατόμων άνω των 70 βρήκε ότι αυτοί που έχουν πιο δυνατές φιλίες ζούν περισσότερο από τα άτομα με  λιγότερους φίλους. Αυτό μπορεί να οφείλεται και στο ότι οι φίλοι μας παρέχουν συναισθηματική υποστήριξη ή μας παροτρύνουν ν’αρχίσουμε κάποιες καλές συνήθειες όπως π.χ άσκηση.

Το είδαμε εδώ

«Ανέστησαν» τον φονικό ιό της γρίπης του 1918


6/2014. Επιστήμονες στις ΗΠΑ δημιούργησαν έναν φονικό ιό που είναι σχεδόν ίδιος με εκείνον, ο οποίος το 1918 είχε προκαλέσει την πανδημία «ισπανικής γρίπης» με περίπου 50 εκατ. θύματα παγκοσμίως. Σκοπός τους ήταν να διαπιστώσουν πόσο εύκολο είναι να αναδυθεί στην εποχή μας ξανά ένας τέτοιος επικίνδυνος ιός. 

Η νέα έρευνα αποκαλύπτει ότι τα διάφορα στελέχη ιών της γρίπης των πτηνών, που κυκλοφορούν σήμερα στη φύση, περιέχουν όλα τα αναγκαία γενετικά συστατικά που μπορεί να συνδυαστούν κάποια στιγμή και έτσι να γεννήσουν ένα νέο άκρως φονικό ιό.

Η… ανάσταση

Ερευνητές, με επικεφαλής τον διακεκριμένο ιαπωνικής καταγωγής καθηγητή ιολογίας Γιοσιχίρο Καβαόκα του Πανεπιστημίου Ουισκόνσιν-Μάντισον χρησιμοποίησαν την τεχνική της ανάστροφης γενετικής για να «συναρμολογήσουν» τον ιό από επιμέρους γενετικά τμήματα άλλων ιών της γρίπης των πτηνών.

Στη συνέχεια, έκαναν τις κατάλληλες μεταλλάξεις σε αυτόν, ώστε να μεταφέρεται μέσω του αέρα και έτσι να εξαπλώνεται πιο εύκολα από τον ένα οργανισμό στον άλλο, πράγμα που τον καθιστά δυνητικά πιο φονικό. Οι επιστήμονες εντόπισαν επτά μεταλλάξεις σε τρία γονίδια, που μπορούν να τον κάνουν να μεταδίδεται μεταξύ των ανθρώπων τόσο εύκολα όσο ο ιός της ισπανικής γρίπης. Ο νέος ιός εκτιμάται ότι διαφέρει μόνο κατά 3% σε σχέση με τον ιό της ισπανικής γρίπης. Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Cell Host and Microbe»

Χρήσιμος κίνδυνος;

Οι ιοί της γρίπης κυκλοφορούν στα άγρια πουλιά και ζώα, ενώ σπάνια μεταλλάσσονται, ανταλλάσσοντας γονίδια μεταξύ τους, έτσι ώστε να μολύνουν και τους ανθρώπους. Μία νέα πανδημία μπορεί μελλοντικά να ξεπηδήσει με αυτό τον τρόπο και να βρει απροετοίμαστη την ανθρωπότητα.

Οι αμερικανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι η ριψοκίνδυνη έρευνά τους βοηθά στη σωστή και έγκαιρη προετοιμασία για μία νέα ανάλογη πανδημία στο μέλλον. Όπως είπαν, «δείξαμε πως στη φύση υπάρχει ένα απόθεμα γονιδίων που έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει μία σοβαρή πανδημία στο μέλλον». Δεν μπορούν πάντως να πουν με βεβαιότητα πόσο πιθανό είναι τελικά να συμβεί αυτό.

Όμως, άλλοι επιστήμονες εμφανίστηκαν πιο επιφυλακτικοί, ανήσυχοι ή και ανοιχτά επικριτικοί. Ζήτησαν την άμεση διακοπή των ερευνών, θεωρώντας ότι τέτοια «τρελά» και «επικίνδυνα» πειράματα μπορεί να έχουν ανεπιθύμητες συνέπειες για τον πληθυσμό όλης της Γης, αν το φονικό στέλεχος ξεφύγει από το εργαστήριο υψηλής ασφαλείας όπου δημιουργήθηκε.

«Η έρευνα που κάνουν είναι τελείως τρελή. Το όλο πράγμα είναι υπερβολικά επικίνδυνο. Ναι, υπάρχει κίνδυνος, αλλά όχι από τους ιούς εκεί έξω στα ζώα. Προέρχεται από τα επιστημονικά εργαστήρια υπερβολικά φιλόδοξων ανθρώπων», δήλωσε ο λόρδος Μέη, πρώην πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρείας επιστημών της Βρετανίας.

Ο καθηγητής επιδημιολογίας της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ Μαρκ Λίπσιτς δήλωσε ότι «είναι μια ριψοκίνδυνη δραστηριότητα, ακόμη και για τα πιο ασφαλή εργαστήρια. Οι επιστήμονες δεν θα έπρεπε να παίρνουν τέτοια ρίσκα χωρίς ισχυρές ενδείξεις ότι η δουλειά τους μπορεί να σώσει ζωές, κάτι που δεν κάνει η νέα έρευνα». Όπως είπε, πειράματα όπως του Καβαόκα μπορεί να εξαπολύσουν μία καταστροφική πανδημία, αν ο ιός δραπετεύσει ή σκόπιμα απελευθερωθεί από κάποιο εργαστήριο.

Ο Καβαόκα από την πλευρά τόνισε ότι οι επικριτές του δεν κατανοούν τη ζωτική σημασία των ερευνών του και τις επαρκείς προφυλάξεις που λαμβάνονται, ανέφερε ότι, σύμφωνα με τα πειράματά του, το εμβόλιο κατά της γρίπης Η1Ν1 των χοίρων του 2009, καθώς και το αντιικό φάρμακο «οσελταμιβίρ» (Ταμιφλού), φαίνονται να φέρνουν αποτελέσματα κατά του νέου ιού της ισπανικής γρίπης. Συνεπώς, τόνισε, είναι σημαντικό να δημιουργούνται αποθέματα τέτοιων φαρμάκων.

Όμως ο ιολόγος Σάιμον Γουέιν-Χόμπσον του Ινστιτούτου Παστέρ του Παρισιού αντέτεινε ότι οι κυβερνήσεις θα πάρουν στα σοβαρά τους ενυπάρχοντες κινδύνους από τα πειράματα αυτά, μόνο όταν συμβεί πράγματι κάποιο ατύχημα. «Είναι τρέλα, ανοησία. Ο κίνδυνος να δραπετεύσει ο ιός, είναι μικρός, αλλά όχι μηδαμινός. Αν η κοινωνία, οι έξυπνοι πολίτες, καταλάβαιναν τι συμβαίνει, θα έλεγαν "τι στο καλό κάνετε;"».

Το είδαμε εδώ