BREAKING NEWS
latest

ΕΠΙΒΙΩΣΗ

ΕΠΙΒΙΩΣΗ

Η γυμναστική αυξάνει τα καλά βακτήρια του εντέρου


Οι περισσότεροι γνωρίζουν ότι η άσκηση βελτιώνει την υγεία της καρδιάς και μειώνει τον κίνδυνο παχυσαρκίας.

Σύμφωνα όμως με μια νέα έρευνα, μπορεί να αυξήσει και την ποικιλία των καλών βακτηρίων του εντέρου.

Ερευνητές από την Ιρλανδία -όπως σημειώνει η βρετανική εφημερίδα Daily Mail- υποστηρίζουν ότι αυτή η παράμετρος είναι πολύ σημαντική, καθώς η μειωμένη ποικιλία βακτηρίων του εντέρου συνδέεται με την παχυσαρκία και ένα πιο αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα.

Τα συμπεράσματα της ερευνητικής ομάδας από το πανεπιστήμιο University College of Cork δημοσιεύτηκαν στο British Medical Journal.

Οι επιστήμονες ανέλυσαν δείγματα κοπράνων και αίματος από 40 επαγγελματίες αθλητές του ράγκμπι στο μέσο ενός αυστηρού προγράμματος άσκησης.

Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν αυτά τα δείγματα για να αξιολογήσουν το εύρος των βακτηρίων στο έντερό τους και τα συνέκριναν με δείγματα από 46 υγιείς άντρες, οι οποίοι δεν ήταν επαγγελματίες αθλητές μεν, αλλά ταίριαζαν στις σωματικές διαστάσεις και την ηλικία των αθλητών.

Παρότι είχαν σημαντικά αυξημένα επίπεδα κινάσης της κρεατίνης, οι αθλητές εμφάνιζαν χαμηλότερα επίπεδα δεικτών φλεγμονής από οποιοδήποτε από τους άνδρες στην ομάδα σύγκρισης.

Είχαν ακόμη καλύτερο μεταβολικό προφίλ από τους άντρες με μεγαλύτερο δείκτη μάζας σώματος και παρουσίαζαν σημαντικά μεγαλύτερο φάσμα καλών βακτηρίων στα έντερά τους.

Το είδαμε εδώ

Δραματική αύξηση των αυτοκτονιών στην Ευρώπη εξαιτίας της οικονομικής κρίσης


Η οικονομική κρίση και ύφεση των τελευταίων ετών στην Ευρώπη είχε ως συνέπεια, μεταξύ άλλων, την αύξηση των αυτοκτονιών σε πολλές χώρες (αν και όχι σε όλες), σύμφωνα με μία νέα έρευνα Βρετανών επιστημόνων.

Η αύξηση των αυτοκτονιών ήταν τετραπλάσια μεταξύ των ανδρών σε σχέση με των γυναικών, κυρίως επειδή η ανεργία και οι άλλες οικονομικές δυσκολίες πλήττουν ψυχολογικά πιο σοβαρά το θεωρούμενο παραδοσιακά ως «ισχυρό» φύλο.

Ήδη από το 1897, ο διάσημος Γάλλος κοινωνιολόγος Εμίλ Ντιρκέμ είχε επισημάνει τη διασύνδεση μεταξύ ύφεσης και αύξησης των αυτοκτονιών και είχε γράψει μάλιστα και σχετικό βιβλίο. Η εκτίμηση αυτή επιβεβαιώθηκε στον 20ό αιώνα, στη διάρκεια της Μεγάλης Κρίσης του μεσοπολέμου, αλλά και στην πιο πρόσφατη κρίση.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής, με επικεφαλής τον κοινωνιολόγο 'Ααρον Ριβς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό περιοδικό ψυχιατρικής British Journal of Psychiatry, σύμφωνα με το BBC και τους «Τάιμς του Λος 'Αντζελες», ανέλυσαν στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας από 24 χώρες της Ευρώπης, τις ΗΠΑ και τον Καναδά.

Αύξηση των αυτοκτονιών κατά 6,5% μεταξύ 2009 - 2011

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι μόνο μεταξύ 2008-2010 η κρίση οδήγησε σε περισσότερες από 10.000 αυτοκτονίες.

Όπως επισημαίνεται, ενώ οι αυτοκτονίες εμφάνιζαν διαχρονικά μείωση στην Ευρώπη έως το 2007, στη συνέχεια η τάση αντιστράφηκε. Το 2009, εμφάνισαν αύξηση 6,5% και ανάλογη ήταν η αύξηση έως το 2011. Στις ΗΠΑ οι αυτοκτονίες ήδη εμφάνιζαν αυξητική τάση και πριν την κρίση, αλλά μετά το 2008 η αύξηση (της τάξης του 4,8% ετησίως) ήταν ακόμη μεγαλύτερη, οδηγώντας σε περίπου 4.750 πρόσθετους θανάτους.

Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι στην Ευρώπη υπήρξαν σχεδόν 8.000 αυτοκτονίες παραπάνω από αυτές που θα συνέβαιναν, αν συνεχίζονταν οι προηγούμενες τάσεις.

Επεσήμαναν επίσης ότι σε μερικές χώρες, που είτε επλήγησαν λιγότερο από την κρίση, είτε εφάρμοσαν πιο αποτελεσματικές πολιτικές, αποφεύχθηκε η αύξηση των αυτοκτονιών. Στη Σουηδία και στην Φινλανδία οι αυτοκτονίες παρέμειναν σταθερές, ενώ στην Αυστρία μειώθηκαν, παρά την αύξηση της ανεργίας.

Απόλυση, στεγαστικά δάνεια και χρέη οι βασικές αιτίες δημιουργίας κατάθλιψης

Οι πιο πολλές αυτοκτονίες ανέκαθεν γίνονταν από ανθρώπους με σοβαρή κατάθλιψη.

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι η απώλεια της θέσης εργασίας λόγω απόλυσης, της κατοικίας λόγω αδυναμίας πληρωμής του στεγαστικού δανείου και η αύξηση των κάθε είδους χρεών ήσαν οι βασικές αιτίες για την αύξηση του στρες και της δημιουργίας κατάθλιψης σε έναν άνθρωπο, με τελική συνέπεια την αυτοκτονία. Η μελέτη έδειξε ακόμη ότι στη διάρκεια της κρίσης έχει αυξηθεί σημαντικά η χορήγηση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων σε πολλές χώρες.

«Υπάρχουν πολλά αξιόπιστα στοιχεία που δείχνουν ότι οι υφέσεις οδηγούν σε αύξηση των αυτοκτονιών, αλλά η έκπληξη είναι πως αυτό δεν συνέβη σε όλες τις χώρες», δήλωσε ο Ριβς, πράγμα που σημαίνει, όπως είπε, ότι «έχουν σημασία οι πολιτικές που εφαρμόζονται. Οι χώρες αυτές (σ.σ. οι οποίες απέφυγαν την αύξηση των αυτοκτονιών) επενδύουν σε προγράμματα που βοηθούν τους ανθρώπους να επιστρέψουν στη δουλειά τους, π.χ. με εκπαίδευση, συμβουλές και επιδότηση μισθών».

Ένας από τους ερευνητές, ο καθηγητής Ντέηβιντ Στάκλερ της Οξφόρδης, πρόσθεσε ότι «οι αυτοκτονίες αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου. Αυτά τα στοιχεία αποκαλύπτουν μία αναδυόμενη κρίση ψυχικής υγείας στην Ευρώπη και στη Βόρεια Αμερική. Σε αυτούς τους δύσκολους οικονομικούς καιρούς, η έρευνά μας δείχνει ότι είναι κρίσιμο να βρούμε τρόπους για να προστατεύσουμε εκείνους που είναι πιθανό να πληγούν περισσότερο».

Το είδαμε εδώ

U.F.O. σε τοιχογραφία της Πομπήιας;


Κι όμως, η παρακάτω φωτογραφία με το παράξενο αντικείμενο είναι μίας εκπληκτικής τοιχογραφίας που ανήκει στους τοίχους της σπηλιάς της Πομπηίας και χρονολογείται από το 2500π.Χ.

Τι να είναι άραγε αυτό το παράξενο αντικείμενο που αναπαριστάτε; Αν και έχει το σχήμα, τις διαστάσεις και τις αναλογίες ενός ιπτάμενου δίσκου... ή με περισσότερη φαντασία, μια άτρακτο και ένα πιλοτήριο κατασκευασμένο από διαφανές γυαλί και τρεις οντότητες στο χώρο της πλοήγησης του σκάφους... δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτα σίγουροι ότι όντος αναπαριστά κάτι τέτοιο!

Το πιο παράξενο όμως, είναι ότι δεν μπορούμε να δώσουμε μία άλλη πιο ολοκληρωμένη ερμηνεία από αυτή που σας παρουσιάσαμε παραπάνω...

Το είδαμε εδώ

Οι μυώδεις άνδρες ζουν περισσότερο!


Η ελλιπής μυϊκή δύναμη κατά την εφηβεία αποτελεί παράγοντα κινδύνου για πρόωρο θάνατο, ανάλογο με το πάχος και την υψηλή πίεση του αίματος, σύμφωνα με μια νέα μεγάλη σουηδική επιστημονική έρευνα. Οι νέοι που έχουν γερούς μυς, έχουν αυξημένο προσδόκιμο ζωής, δηλαδή αυξημένη πιθανότητα να ζήσουν πιο πολλά χρόνια, τουλάχιστον τα αγόρια, σύμφωνα με την μελέτη. 

Οι ερευνητές του πανεπιστημιακού ιατρικού Ινστιτούτου Καρολίνσκα της Στοκχόλμης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό ηλεκτρονικό ιατρικό περιοδικό bmj.com, σύμφωνα με το BBC, μελέτησαν πάνω από ένα εκατομμύριο νέους ηλικίας 16 έως 19 ετών για μια περίοδο 24 ετών. Οι νέοι υποβλήθηκαν σε τρία τεστ μυϊκής δύναμης στην αρχή της μελέτης (ποδιών και χεριών), ενώ παράλληλα μετρήθηκαν ο δείκτης σωματικής μάζας τους και η αρτηριακή πίεση. Ως πρόωρος θάνατος ορίστηκε ο θάνατος πριν την ηλικία των 55 ετών.

Στη διάρκεια της 24χρονης έρευνας, 26.145 άτομα πέθαναν (ποσοστό 2,3%). Οι τυχαίοι τραυματισμοί και οι αυτοκτονίες ήταν η κυριότερη αιτία θανάτου, ακολουθούμενες από τον καρκίνο και τις καρδιαγγειακές παθήσεις.

Η μελέτη έδειξε ότι η μυϊκή δύναμη πάνω από το μέσο όρο κατά την εφηβεία, μειώνει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου (από οποιαδήποτε αιτία πλην καρκίνου) κατά 20% έως 35%, άσχετα από το πάχος και το επίπεδο της πίεσης. Αντίθετα, οι νέοι με την μικρότερη μυϊκή δύναμη είναι αυτοί που εμφανίζουν την μεγαλύτερη πρόωρη θνησιμότητα πριν τα 55 τους.

Οι θάνατοι από οποιαδήποτε αιτία (ανά 100.000) κυμαίνονταν μεταξύ των 122,3 και 86,9 για τους πιο αδύναμους και τους πιο δυνατούς εφήβους αντίστοιχα. Ειδικότερα, τα ποσοστά θανάτου από καρδιαγγειακή αιτία κυμαίνονταν από 9,5 έως 5,6 και λόγω αυτοκτονίας από 24,6 έως 16,9 ανάλογα με τη σωματική δύναμη.

Τα πιο μυώδη παιδιά είχαν, επίσης, μικρότερη πιθανότητα έως 65% να τύχουν διάγνωσης για ψυχιατρική πάθηση, όπως σχιζοφρένεια και κατάθλιψη. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό αποτελεί ένδειξη ότι οι πιο αδύναμοι μυϊκά έφηβοι είναι πιο ευάλωτοι, όχι μόνο από άποψη σωματικής υγείας, αλλά και ψυχικής.

Γι' αυτό το λόγο, οι ερευνητές, τόνισαν ότι οι λιγότερο γυμνασμένοι νέοι πρέπει να ασκούνται τακτικά για να δυναμώσουν το μυϊκό τους σύστημα, κάτι που θα τους ωφελήσει πολλαπλά. Ακόμα, οι Σουηδοί επιστήμονες συστήνουν την εισαγωγή τακτικών τεστ μυϊκής δύναμης (π.χ. δύναμη της λαβής των χεριών) σε κλινικές, σχολεία και εργασιακούς χώρους.

Το είδαμε εδώ

Τα δέντρα είναι δροσερά, όπως κι εσύ!


Υπάρχει ένα μυστικό για τα δέντρα που νομίζω πώς θα έπρεπε να γνωρίζετε. Τα δέντρα γνωρίζουν πώς ακριβώς είναι. 

Αν μπορούσαμε να δούμε τους εαυτούς μας ως δέντρα, θα μπορούσαμε να είμαστε πιο επιεικείς, πιο ευγνώμονες και πιο ελπιδοφόροι, και ίσως και να επιτρέπαμε στους εαυτούς μας να είναι αυτοί που πραγματικά είναι. Ακολουθείστε την σκέψη μου.

Σκεφτείτε τις εποχές και τους κύκλους που περνάει ένα δέντρο…..

Καλοκαίρι?...ένδοξη εποχή, το δέντρο είναι συχνά ανθοφόρο και πολύ ελκυστικό προς τον κόσμο!

Φθινόπωρο?....ξήρανση, πέφτουν τα φύλλα, αλλάζει το δέντρο,περικυκλώνεται από μουντά ουράνια τόξα των φθινοπωρινών βροχών!

Στη συνέχεια έρχεται ο Χειμώνας, γυμνά σκοτεινά χρώματα, ίσως λίγο ψυχρά και ζοφερά!

Ακολουθεί η Άνοιξη…..τα μικρότερα μπουμπουκάκια αρχίζουν να ξεπετάγονται και αποκτούν ενέργεια μέρα με την μέρα, τα άνθη και τα μικρά φύλλα παίρνουν έντονα χρώματα για το καλοκαίρι που έρχεται!

Και έτσι συνεχίζει ο κύκλος! Αλλά δεν κοιτάω ένα δέτρο το καλοκαίρι και λέω ότι μοιάζει τόσο χοντρό και ότι πρέπει να χάσει μερικά κιλά, και δεν κοιτάω τα φύλλα το φθινόπωρο και λέω πόσο απαίσιο είναι το δέρμα του φύλλου, ούτε ότι προτιμώ  ένα χειμωνιάτικο δέντρο να καλύψει τον αδύναμο σκελετό του, ούτε σκέφτομαι λιγότερο γι’αυτό όταν είναι καλυμμένο από την παγωνιά. Τέλος, δεν θεωρώ ότι τα μικρά μπουμπουκάκια την άνοιξη δεν είναι αρκετά δυνατά ή αρκετά μεγάλα.

Οπότε, αφού δεν κρίνουμε ένα δέντρο, γιατί κρίνουμε τόσο συχνά τον εαυτό μας?

Εγώ ο ίδιος δεν βρίσκομαι σε ένα κύκλο εποχών? Δεν είμαι τόσο όμορφος όσο με προόριζε η φύση? Δεν θα με κοίταζε ένα δέντρο με τόση στοργή όσο το κοιτάζω εγώ όλες τις εποχές?

Δεν θυμάμαι να έχω επικρίνει ποτέ ένα δέντρο! Πιο συχά εντυπωσιάζομαι από αυτά. Είναι απλά τόσο όμορφα και άσχετα αν έχω αγαπημένη εποχή ή όχι, βρίσκω την ομορφιά στα δέντρα σε όλες τις εποχές!

Έτσι, ίσως τα δέντρα έχουν να μας διδάξουν ότι είναι απλό και αρκετά εκπληκτικό, να είσαι απλά αυτός που είσαι, να είσαι ο εαυτός σου! Ίσως αυτό να είναι ο χειμώνας σου και ίσως αυτό να είναι απολύτως εντάξει. Γιατί σίγουρα καθώς ο ήλιος θα ανατέλλει, οι εποχές θα αλλάξουν. Η άνοιξή σου θα έρθει! Και πολλοί άνθρωποι τυχαίνει να πιστεύουν ότι τα δέντρα είναι όμορφα τον χειμώνα!

Τα δέντρα είναι δροσερά , όπως είσαι και ΕΣΥ!

Και να θυμάσαι…….

‘’Το ψηλότερο δέντρο στο δάσος, κάποτε ήταν ένας μικρός σπόρος στην γη!’’

Το είδαμε εδώ

Πληκτρολόγησε τη διεύθυνσή σου και δες το σπίτι σου τρισδιάστατα!


Γράψε τη διεύθυνσή σου στα Ελληνικά και δες το σπίτι σου τρισδιάστατα!

Η εφαρμογή αυτή μπορεί να προβάλει τρισδιάστατα την διεύθυνση που θα πληκτρολογήσετε και να δείτε το σπίτι σας και όλα τα σπίτια της γειτονιά σας.

Για να δείτε την εφαρμογή κάντε κλικ ΕΔΩ


Το είδαμε εδώ

Ένα «χάπι ντομάτας» τη μέρα το γιατρό κάνει πέρα;


Ένα «χάπι ντομάτας» τη μέρα, το οποίο περιέχει την φυσική αντιοξειδωτική ουσία λυκοπένιο, δρα προστατευτικά για το καρδιαγγειακό σύστημα, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.

Η διαπίστωση αυτή πιθανώς…εξηγεί γιατί η μεσογειακή δίαιτα, που περιέχει πολλές ντομάτες, μειώνει την πιθανότητα καρδιολογικών προβλημάτων.

Οι Βρετανοί επιστήμονες επιβεβαίωσαν με μια κλινική δοκιμή ότι τέτοια χάπια βοηθούν στη λειτουργία των αγγείων του αίματος, όμως θα χρειαστούν και άλλες μελέτες προτού το χάπι λυκοπένιου αποδειχτεί πέρα από κάθε αμφιβολία ότι πράγματι κάνει καλό στην καρδιά και μπορεί να αξιοποιηθεί μελλοντικά.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, με επικεφαλής τον κλινικό φαρμακολόγο Τζόζεφ Τσέριγιαν, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «PLoS One», σύμφωνα με το BBC και τη βρετανική «Γκάρντιαν», πραγματοποίησαν μια τυχαιοποιημένη δοκιμή με 72 ενήλικους, οι μισοί από τους οποίους πήραν το χάπι ντομάτας (που περιείχε 7 μιλιγκράμ λυκοπένιου) και οι άλλοι μισοί ένα εικονικό φάρμακο (πλασέμπο).

Οι μισοί εθελοντές ήσαν υγιείς και οι υπόλοιποι είχαν διαγνωσμένα καρδιολογικά προβλήματα. Η δοκιμή ήταν διπλά «τυφλή», καθώς ούτε οι ερευνητές, ούτε οι εθελοντές γνώριζαν ποιός είχε πάρει το πραγματικό χάπι ντομάτας, εωσότου ολοκληρώθηκε η δοκιμή μετά από δύο μήνες.

Οι επιστήμονες μέτρησαν την κυκλοφορία του αίματος στα χέρια των εθελοντών, έναν δείκτη που προβλέπει τον μελλοντικό καρδιαγγειακό κίνδυνο, καθώς όσο στενεύουν τα αιμοφόρα αγγεία -και δυσκολεύεται η ροή του αίματος- τόσο αυξάνεται η πιθανότητα εμφράγματος ή εγκεφαλικού επεισοδίου.

Η ανάλυση έδειξε ότι το χάπι ντομάτας βελτίωσε σημαντικά -κατά 53%- την κατάσταση του ενδοθήλιου (της εσωτερικής «επένδυσης» των αιμοφόρων αγγείων) και την κυκλοφορία του αίματος στους καρδιοπαθείς (αλλά όχι στους υγιείς), ενώ κάτι ανάλογο δεν συνέβη με το χάπι πλασέμπο. Το χάπι ντομάτας δεν επέδρασε στην αρτηριακή πίεση, στην ακαμψία των αρτηριών, ούτε στα επίπεδα των λιπιδίων στο αίμα.

Το λυκοπένιο, που αποτελεί βασικό αντιοξειδωτικό συστατικό της ντομάτας και είναι δέκα φορές πιο ισχυρό από τη βιταμίνη Ε, θεωρείται ότι προστατεύει τα κύτταρα από τυχόν βλάβες λόγω οξείδωσης. Υπάρχει επίσης στα βερίκοκα, στα καρπούζια, στις παπάγιες, στα γκρέιπ φρουτ, στα καρότα, στα σπαράγγια και σε άλλα φρούτα και λαχανικά.

Η ποσότητα του λυκοπένιου ποικίλει ανάλογα με την ποικιλία της ντομάτας και από τον τρόπο που αυτή καταναλώνεται (ωμή, μαγειρεμένη, επεξεργασμένη σε έτοιμη σάλτσα κ.α.). Όταν το λυκοπένιο καταναλώνεται παράλληλα με ελαιόλαδο, όπως σε μια χωριάτικη σαλάτα, τότε η δράση του φαίνεται να αυξάνεται.

Πάντως ο Τσέριγιαν δήλωσε ότι ακόμα κι αν στο μέλλον κυκλοφορήσουν ευρέως διατροφικά συμπληρώματα λυκοπένιου, είναι αμφίβολο αν θα υποκαταστήσουν άλλες θεραπείες για το καρδιαγγειακό σύστημα. Όμως, όπως είπε, θα παρέχουν πρόσθετη προστασία, σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα και την κατάλληλη διατροφή, ιδίως την Μεσογειακή.

Για να απαντηθεί οριστικά το ερώτημα κατά πόσο το καθημερινό χάπι ντομάτας μπορεί να μειώσει πράγματι τις καρδιοπάθειες, ο βρετανός επιστήμονας είπε ότι θα χρειαστούν πλέον μεγαλύτερες έρευνες με μεγαλύτερο χρονικό ορίζοντα. Ήδη πάντως μια εταιρεία, η Cambridge Theranostics, που δημιούργησαν οι ερευνητές του Κέμπριτζ, έχει αναπτύξει ένα τέτοιο χάπι ντομάτας.

Εξάλλου προηγούμενες μελέτες έχουν αναφέρει και πιθανή αντικαρκινική δράση του λυκοπένιου και μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα κατέληξε σε ανάλογο συμπέρασμα.

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Case Western Reserve του Οχάιο, που έκαναν τη σχετική ανακοίνωση στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας στο Σικάγο, μελέτησαν σχεδόν 92.000 γυναίκες κατά την περίοδο 1995-2013. Όπως διαπιστώθηκε, όσες γυναίκες έτρωγαν περισσότερες ντομάτες ή άλλα φρούτα και λαχανικά που περιείχαν λυκοπένιο, είχαν μικρότερο κίνδυνο να εμφανίσουν καρκίνο των νεφρών.

Το είδαμε εδώ

Ο μόλις 3 μηνών Ρινόκερος φοβάται να κοιμηθεί επειδή…


6/2014. Ο μόλις 3 μηνών Gertjie είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος. Από την ημέρα που είδε τους λαθροθήρες να σκοτώνουν τη μητέρα του για να κλέψουν το κέρατό της, το μικρό ρινοκεράκι φοβάται να κοιμηθεί μόνο του.

Ο μικρός διασώθηκε στις 7 Μαΐου από υπαλλήλους του κέντρου Hoedspruit Endangered Species στη Νότια Αφρική όταν τον εντόπισαν να στέκεται δίπλα στο νεκρό σώμα της μητέρας του. Ο μικρούλης δεν ήθελε να φύγει από κοντά της κι έτσι οι επιστήμονες υποχρεώθηκαν να τον υπνωτίσουν για να τον μεταφέρουν στο κέντρο.

Το προσωπικό έχει ξετρελαθεί μαζί του και γι αυτό δεν είναι λίγοι οι υπάλληλοι που δέχονται να του κρατήσουν συντροφιά προκειμένου να κοιμηθεί.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο ρινόκερος πρέπει να γεννήθηκε περίπου στις 19 Φεβρουαρίου.



Το είδαμε εδώ

John Glucker: Εχουμε ξεχάσει να σκεφτόμαστε!


Εχει πρακτική αξία η αρχαία ελληνική φιλοσοφία σήμερα; ρωτήσαμε τον Τζον Γκλούκερ, ο οποίος διδάσκει τον Πλάτωνα στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ. «Η φιλοσοφία δεν είναι θεωρητική επιστήμη, αλλά τρόπος ζωής» μας απαντάει σε άπταιστα ελληνικά. «Δεν υπάρχει "φιλοσοφία 9 με 5". Ο φιλόσοφος δεν ασκεί απλώς ένα ακαδημαϊκό επάγγελμα. 

Στην αρχαιότητα, κάθε σχολή - επικούρειοι, στωικοί κτλ. - είχε τον δικό της τρόπο ζωής, αλλά όλες οι σχολές μοιράζονταν κάτι κοινό: αντιμετώπιζαν τη φιλοσοφία ως κάτι πραγματικό και όχι αφηρημένο. Ο φιλόσοφος έπρεπε να ζει ως φιλόσοφος. Πρόκειται για μια ιδέα που σήμερα πολλοί την (ξανα)ανακαλύπτουν».  

Του ζητάμε να δώσει ένα παράδειγμα για να δείξει πόσο σύγχρονη μπορεί να είναι η αρχαία ελληνική φιλοσοφία. Αναφέρεται στα «Ηθικά» του Αριστοτέλη: «Το κυριότερο πρόβλημα είναι το "τέλος", ο σκοπός της ζωής. Εκεί ο Αριστοτέλης λέει πράγματα που ισχύουν σήμερα. Για παράδειγμα, όλοι αναζητούν την ευδαιμονία, αλλά τι ακριβώς σημαίνει; Υλικές απολαύσεις, δόξα, γνώση; Οσον αφορά τη δόξα, ο Αριστοτέλης λέει ότι δεν μπορεί να αποτελεί μέρος της σωστής ευδαιμονίας γιατί εξαρτάται από άλλους. Αν κάποιος θέλει να είναι ευδαίμων, πρέπει να είναι με αυτάρκεια. Γι' αυτό οι απασχολήσεις του πολιτικού δεν μπορούν να αποτελούν μέρος της ευδαιμονίας».  

Ο κ. Γκλούκερ έμαθε τα νέα ελληνικά «από μεράκι». Ως μέρος των σπουδών του στην κλασική φιλολογία είχε διδαχθεί αρχαία ελληνικά, αλλά αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του και στην καθομιλουμένη. «Στα νέα ελληνικά είμαι αυτοδίδακτος. Ξεκίνησα διαβάζοντας κείμενα στην καθαρεύουσα, που ήταν λίγο πιο εύκολη για μένα, και μετά πέρασα στη δημοτική».

Ο κ. Γκλούκερ διδάσκει και ως επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κρήτης, στο Ρέθυμνο. «Ολο και λιγότεροι φοιτητές γνωρίζουν αρχαία ελληνικά» παρατηρεί, διευκρινίζοντας ότι η τελευταία φορά που θα χαρακτήριζε ικανοποιητικές τις γνώσεις των φοιτητών του στα αρχαία ήταν πριν από τουλάχιστον έξι χρόνια.  

Ως φιλόσοφος, τι θα θέλατε να μεταδώσετε στον κόσμο, στους φοιτητές σας; τον ρωτάμε. «Θα ήθελα να κάνω μερικούς να σκέφτονται» μας απαντά. «Οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο να σκεφτούν. Η έρευνα όμως πρέπει να αποτελεί μέρος του τρόπου ζωής. Δεν πρέπει να πιστεύουμε αυτό που μας λένε, πρέπει να δοκιμάζουμε».

Ενας φιλόσοφος μπορεί να είναι αισιόδοξος σήμερα με όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας - από την οικονομία ως τους πολέμους; Ο κ. Γκλούκερ δηλώνει αισιόδοξος. «Παρά τις ανοησίες της Ιστορίας, ακόμη ζούμε. Ναι, ο φιλόσοφος μπορεί να είναι προσεκτικά αισιόδοξος. Εγώ γεννήθηκα το 1933. Μερικά από τα δεινά του 20ού αιώνα-Ολοκαύτωμα, γκούλαγκ - τα θυμάμαι. Ομως, ακόμα ζούμε. Κι εσείς στην Ελλάδα, βιώσατε την Κατοχή, τη δικτατορία, αλλά ακόμα υπάρχει η ελληνική δημοκρατία. Οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να κάνουν ανοησίες, αλλά θέλουν να ζουν· και να ζουν καλά. Αυτό μας κάνει αισιόδοξους».

Δεν θα μπορούσαμε να μην τον ρωτήσουμε ποια εφαρμογή είναι δυνατόν να έχει η φιλοσοφία στο ισραηλοπαλαιστινιακό ζήτημα. «Στη φιλοσοφία, αν παίρνει κάποιος τη φιλοσοφία στα σοβαρά, πρέπει να εξετάζει και τις δύο πλευρές και να μην αποδέχεται τίποτα χωρίς έρευνα. Αυτό δεν είναι εύκολο, γιατί όταν μιλάμε για τα σημερινά πολιτικά προβλήματα, ο απλός άνθρωπος δεν ξέρει τίποτα. Τα περισσότερα γίνονται κρυφά, πίσω από κλειστές πόρτες. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να διαβάζουμε εφημερίδες, να ακούμε ραδιόφωνο και να μην πιστεύουμε τίποτα. Να συνεχίσουμε να σκεφτόμαστε».

Στο Παγκόσμιο Συνέδριο Φιλοσοφίας στην Αθήνα, η ομιλία του κ. Γκλούκερ αναφερόταν στις «Δυσκολίες και απορίες στον πλατωνικό Ιωνα». «Ο τρόπος που προσεγγίζω τους πλατωνικούς διαλόγους δεν είναι ο παραδοσιακός. Οι περισσότεροι ταυτίζουν τον Σωκράτη με τον Πλάτωνα· και θεωρούν όσα λέει πλατωνική φιλοσοφία. Αλλά ο Σωκράτης αλλάζει απόψεις από τον έναν διάλογο στον άλλον, ακριβώς επειδή πρόκειται για διαλόγους και όχι για διαλέξεις. Ο ίδιος ο Πλάτωνας δεν μιλάει στους διαλόγους. Αυτό με κάνει να υποψιάζομαι ότι ο Πλάτωνας δεν ήθελε να γνωρίζουμε τη γνώμη του γιατί αυτό που επιθυμούσε δεν ήταν να μάθουμε τι ακριβώς σκεφτόταν για κάθε πρόβλημα, αλλά να σκεφτόμαστε εμείς οι ίδιοι. Γι' αυτό έγραψε διαλόγους. Και γι' αυτό πολλοί τελειώνουν με απορίες».

«Θα ήθελα να κάνω τους ακροατές μου να αρχίσουν να σκέφτονται», συνεχίζει ο κ. Γκλούκερ. «Επέλεξα τον συγκεκριμένο διάλογο γιατί στη διάρκειά του ο Σωκράτης εξαπατάει τον Ιωνα πολλές φορές. Ο Σωκράτης βεβαίως μπορεί να εξαπατάει τους συνομιλητές του, αλλά ο Πλάτωνας δεν εξαπατάει ποτέ τους αναγνώστες του». 

John Glucker Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ   

Το είδαμε εδώ

Πώς να διαχειριστείτε μια «αταίριαστη σχέση»


Κάθε φορά που θα χρησιμοποιούμε την λέξη «αταίριαστος», ως επιθετικό προορισμό του έρωτα, θα το κάνουμε, για λόγους ευκολίας, χωρίς την χρήση εισαγωγικών, παρ’ ότι θα έπρεπε. Και θα έπρεπε γιατί, σε τελική ανάλυση, ποιος μπορεί να πει αν ένας έρωτας είναι αταίριαστος; 

Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει την δύναμη των ετερώνυμων ή την γενναιότητα δύο ανθρώπων που δεν βάζουν την διαφορά ηλικίας, κοινωνικού status ή εξωτερικής εμφάνισης πάνω από τα αισθήματά τους; Σε κάθε περίπτωση όμως, κάποιοι παράγοντες μπορούν να θέσουν εμπόδια σε αυτούς τους έρωτες, γι’ αυτό και συγκεντρώνουμε παρακάτω τα υπέρ, τα κατά, και τους τρόπους διαχείρισης των πιο χαρακτηριστικών εξ αυτών των «ασύμβατων» σχέσεων.

*Σχέση με διαφορά ηλικίας 

Τα υπέρ: Οι διαφορετικές ηλικίες σε μια σχέση αποτελούν κατά κάποιον τρόπο ένα ωραιότατο σύστημα συγκοινωνούντων δοχείων. Ο μεγαλύτερος από τους δύο μεταφέρει την ωριμότητα και την εμπειρία του στον άλλον, ενώ ο νεότερος προσφέρει ανάσες φρεσκάδας και διατηρεί τον μεγαλύτερο σε εγρήγορση, σωματική και ψυχολογική, διατηρώντας τον στην ουσία νέο. Ίσως λοιπόν, με άλλα παιδικά cartoon να μεγάλωσε ο ένας και ο άλλος, αλλά αυτό μπορεί να αποτελέσει, όχι εμπόδιο, αλλά την πιπεράτη δόση διαφορετικότητας στην σχέση.

Τα κατά: Αναπόφευκτα, μια σχέση ανάμεσα σε δύο ανθρώπους με μεγάλη διαφορά ηλικίας, θα συναντήσει αρκετά σηκωμένα φρύδια στα πρόσωπα γνωστών, συγγενών και φίλων. Και μπορεί αυτά να τα αγνοήσει κανείς, αλλά υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν χάσμα σταδιακά στην σχέση. Όπως να συνειδητοποιήσουν οι δύο πλευρές ότι βρίσκονται σε διαφορετική φάση – αν για παράδειγμα η μία πλευρά ονειρεύεται καλοκαιρινά beach party με συμφοιτητές και η άλλη… γάμο και οικογένεια, σίγουρα κάποια στιγμή η σχέση θα βρεθεί σε αδιέξοδο ή θα αναγκάσει κάποιον από τους δύο να κάνει δυσανάλογες θυσίες και συμβιβασμούς. Επιπλέον, είναι εύκολο σε τέτοιες περιπτώσεις ο μεγαλύτερος εκ των δύο να εξελιχθεί σε πατρική/μητρική φιγούρα της σχέσης και να αναλάβει τον έλεγχό της, κάτι που ενδεχομένως να εμποδίσει την ανάπτυξη της προσωπικότητας του άλλου ή να τον καταπιέσει ως το «ανώριμο» μισό του ζευγαριού.

Tip: Όταν ξεκινάτε μια σχέση και ο/η σύντροφός σας είναι αρκετά μεγαλύτερος ή μικρότερος από εσάς, προσέξτε να μην συντρέχουν συγκεκριμένοι λόγοι που ωθούν εσάς ή το άλλο πρόσωπο σε μια τέτοια σχέση. Αν για παράδειγμα, πρόκειται για κάποιον ώριμο άνδρα που μόλις πήρε διαζύγιο, είναι πιθανό να βλέπει την σχέση με μικρότερη σύντροφο ως «εργαλείο» για να ξεφύγει από την προηγούμενη κατάσταση ή από την κρίση μέσης ηλικίας του, ή αντίστοιχα ένας μικρότερος/μια μικρότερη σύντροφος να αναζητά στο πρόσωπο του μεγαλύτερου συντρόφου μια οικονομική σταθερότητα, κάτι που ίσως ξεπερνά τα «αγνά» κίνητρα του κεραυνοβόλου έρωτα που δεν κοιτάζει ηλικίες.

*Σχέση με διαφορά εξωτερικής εμφάνισης 

Πόσο μετρά τελικά η εξωτερική εμφάνιση στην επιλογή συντρόφου; Σίγουρα, σε μια εποχή που τα ζευγάρια λαμπερών celebrities γίνονται πρότυπα και το flirt πρωτοξεκινά από το χάζι στις profile pics κάποιου στο Facebook, η ομορφιά του υποψήφιου «άλλου μας μισού» δεν είναι αμελητέα, αλλά αξίζει να απορρίψει κανείς έναν ενδεχομένως ιδανικό σύντροφο, επειδή δεν έχει ωραίο σώμα ή χαρακτηριστικά; Τα «κατά» στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι κυρίως τα κακεντρεχή βλέμματα των άλλων, που βλέπουν ως αξιοπερίεργη μια τέτοια σχέση «όμορφου-άσχημου», αλλά ο κίνδυνος το «αδικημένο» μέλος της σχέσης να αναπτύξει σύμπλεγμα κατωτερότητας ή το «όμορφο» μέλος να επηρεαστεί από τις γνώμες των άλλων και να ντρέπεται για την επιλογή του. Για όσους έχουν αμφιβολίες, πάντως, απλώς παραθέτουμε επιστημονική μελέτη, που συμπεραίνει ότι τα ζευγάρια που «μοιάζουν» μεταξύ τους δεν είναι τα πιο ευτυχή.

Tip: Αν βρίσκεστε μπροστά στην προοπτική μιας τέτοιας σχέσης, προφανώς θα σας συμβουλεύσουμε να συνειδητοποιήσετε τις προτεραιότητές σας. Αν δηλαδή, προτεραιότητά σας και σκοπός της ερωτικής σας ζωής είναι να είστε μπροστά στους άλλους το «τέλειο ζευγάρι», μην επενδύσετε σε σχέση με διαφορά εξωτερικής εμφάνισης – θα είναι άδικο τουλάχιστον για τον έναν εκ των δύο. Αν το σημαντικότερο για εσάς, ωστόσο είναι η προσωπικότητα ή η χημεία, είμαστε σίγουροι πως κανένα εξωτερικό χαρακτηριστικό δεν θα σας σταματήσει.

*Σχέση με διαφορά κοινωνικού status 

Πίσω από το κοινωνικό status μπορούν να «κρύβονται» πολλοί παράγοντες που ενδεχομένως επηρεάζουν την καθημερινότητα ή την ψυχολογία του ζευγαριού. Δεν είναι μόνο το δίπολο «εραστής δυτικών προαστίων vs γόνος αριστοκρατικής οικογένειας» που εμπίπτει στην κατηγορία αυτή, αλλά και όσα αυτή η αντίθεση συνεπάγεται, ήτοι διαφορά στην οικονομική άνεση, στις συνήθειες διασκέδασης, αλλά και στις ευκαιρίες εκπαίδευσης που έχουν δοθεί στον καθένα. Έτσι λοιπόν, τα διλήμματα στην καθημερινότητα μιας τέτοιας σχέσης μπορεί να είναι «Μέγαρο vs Χασαποταβέρνα», «ορθάδικο στο Μπουρνάζι ή executive cocktail bar στην Κηφισιά» και «λεωφορείο με 1,20€ ή BMW του ενός εκατομμυρίου», αλλά το βασικότερο πρόβλημα είναι οι ψυχολογικές προεκτάσεις που καλείται να διαχειριστεί το ζευγάρι.

Tip: Το πρόβλημα προκύπτει όχι εξαιτίας της «κοινωνικής τάξης» του άλλου, αλλά όταν εσείς οι ίδιοι υπερτονίζετε την δική σας (σε όποια πλευρά του «φάσματος» κι αν βρίσκεται). Ευτυχώς, άλλωστε, πάνε πολλά χρόνια από τα βάσανα της Jane Austen ή του Νίκου Ξανθόπουλου: Η κοινωνική προέλευση δεν εγείρει πλέον ζητήματα «προικοθηρίας» ή κοινωνικής κατακραυγής – τουλάχιστον όχι όσο σε παλαιότερες εποχές. Η επιτυχής συμβίωση είναι περισσότερο θέμα συμβατών lifestyle, τα οποία, σήμερα, έχουν συγκλίνει σε σημαντικό βαθμό για κάθε κοινωνική ομάδα – το internet και η παγκοσμιοποίηση να είναι καλά.

*Σχέση με διαφορά κουλτούρας   

Interracial ειδύλλια, σχέσεις μεταξύ ανθρώπων διαφορετικής θρησκείας, έρωτες που δεν μιλούν την ίδια μητρική γλώσσα, ζευγάρια που θα μπορούσαν να αποτελούν τα πρωταγωνιστικά δίδυμα σε σειρές του Μανουσάκη… Πόσο εύκολο είναι να στεριώσουν και να επιβιώσουν;

Τα υπέρ: Προφανώς, η γνωριμία με εκπροσώπους άλλων πολιτισμών, πόσο μάλλον σε καθημερινή και ιδιαίτερα «στενή» βάση, προσφέρει πολλά στους ορίζοντες και των δύο. Το κορυφαίο, ίσως όλων, όμως, είναι η συνειδητοποίηση ότι όλα τα επίκτητα ή κληρονομημένα χαρακτηριστικά μας – η γλώσσα που μιλάμε, η θρησκεία, το χρώμα του δέρματος – δεν αποτελούν εμπόδιο για τα πραγματικά αισθήματα, κι ίσως αυτό να είναι το εχέγγυο ενός αληθινού έρωτα.

Τα κατά: Υπάρχει πάντα η πιθανότητα ένας εκ των δύο να βλέπει την σχέση ως μια «εξωτική νότα» και να την διαχειρίζεται ως άλλη μια εμπειρία που θα έχει να διηγείται, αγνοώντας τις δυσκολίες στην καθημερινή συνεννόηση ή συμβίωση που θα κληθεί να αντιμετωπίσει. Αλλά πέρα από πρακτικά εμπόδια, ήτοι… σε ποια χώρα θα ζήσετε, πώς θα παντρευτείτε αν το αποφασίσετε, πώς να μην χαθούν πολλά στη μετάφραση, υπάρχει και άλλο ένα αγκάθι: Ο κόσμος μας, ακόμη και σήμερα, είναι γεμάτος στερεότυπα, προκαταλήψεις και ρατσιστικές ιδεολογίες. Και είναι ιδιαίτερα στενάχωρο αφενός ο ένας σύντροφος να βλέπει τον άλλον να πέφτει θύμα τους, και αφετέρου ο πρώτος να μπει στην αγχογόνα διαδικασία να κρύψει μια τέτοια σχέση, ακριβώς γιατί είναι ευαίσθητη στην ύπαρξη των παραπάνω φαινομένων.

*Σχέση με διαφορά χαρακτήρων 

Γνωρίζετε τον φαινομενικά «τέλειο» σύντροφο: Είναι στην ηλικία σας, εξίσου όμορφος με εσάς, της ίδιας κοινωνικής και οικονομικής επιφάνειας, από την ίδια χώρα ή και πόλη από εσάς. Ποιος εγγυάται ότι η σχέση θα είναι ιδανική; Κανείς, κι αυτό γιατί σε τελική ανάλυση το πόσο αταίριαστος είναι ο έρωτας ορίζεται από τον χαρακτήρα του καθενός.

Εδώ δεν θα μιλήσουμε για υπέρ και κατά. Κι αυτό γιατί η ιδιοσυγκρασία και η ισορροπία μιας σχέσης εξαρτάται από τον εκάστοτε συνδυασμό προσωπικοτήτων. Θέλει θέατρο κι εσείς σινεμά. Θέλει βουνό κι εσείς θάλασσα. Θέλει καριέρα κι εσείς οικογένεια. Θέλει άσπρο κι εσείς μαύρο. Τα ετερώνυμα πάντα θα χαρακτηρίζονται από αντίθετα φορτία. Κι όμως, τα βλέπουμε συχνά να έλκονται. Το ζήτημα είναι αν θα μπορέσουν να συνεχίσουν μαζί όταν… τελειώσει η πρώτη μπαταρία που δίνει ενέργεια στη σχέση, και θα αναγκαστούν να αντικρίσουν την διαφορά στα φορτία τους. Ο μόνος τρόπος να το μάθετε είναι… να το δοκιμάσετε.

Το είδαμε εδώ