Έτσι φτιάχνεται το χαρτί υγείας (Video)

Ενδιαφέρον Video από το εσωτερικό ενός εργοστασίου κατασκευής χαρτιού υγείας

Ανακαλύπτω

Αυτός είναι ο τρόπος να ξεχωρίσετε έναν αυθεντικό πίνακα ζωγραφικής από ένα αντίγραφο

Ένας καλλιτέχνης που αντιγράφει έναν πίνακα, ακόμα κι αν το έργο είναι δικό του, θα επεξεργαστεί τα χρώματα διαφορετικά σε σχέση με το πρωτότυπο, ισχυρίζονται Σέρβοι επιστήμονες πληροφορικής όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η ιστοσελίδα τεχνολογίας Gizmodo.

Οι επιστήμονες ανέπτυξαν έναν αλγόριθμο ο οποίος είναι σε θέση να διακρίνει τον αυθεντικό πίνακα από το αντίγραφο.

Όπως υποστηρίζουν ο Μίλαν Ράκγιοβιτς και ο Μίλος Μιλοβάνοβιτς, οι τεχνολογίες και οι τεχνικές που χρησιμοποιούνται για την ανάλυση μίας εικόνας είναι πλέον τόσο αναπτυγμένες που είναι σχετικά εύκολο, με τα σωστά εργαλεία, κάποιος να διακρίνει το πρωτότυπο έργο, ακόμα κι αν το αντίγραφο έχει δημιουργηθεί από τον ίδιο καλλιτέχνη.

Προκειμένου να αποδείξουν ότι ο αλγόριθμος που ανέπτυξαν είναι σε θέση να κάνει όσα ισχυρίζονται, προσέλαβαν έναν Ολλανδό καλλιτέχνη να φιλοτεχνήσει 7 διαφορετικά έργα τέχνης και λίγες ημέρες αργότερα να δημιουργήσει τα αντίγραφά τους.

Στη συνέχεια, οι επιστήμονες πήραν τους συνολικά 14 πίνακες και εξέτασαν τις αποχρώσεις του κόκκινου, του μπλε και του πράσινου χρησιμοποιώντας την τεχνική «ανάλυσης κυματιδίων» -μία διαδικασία κατά την οποία ο υπολογιστής εξετάζει σταδιακά τα πιο θολά τμήματα της εικόνας.

Βάσει των αποτελεσμάτων της ανάλυσης, οι ερευνητές ήταν σε θέση να πουν με ακρίβεια ποιοι πίνακες ήταν οι αυθεντικοί και ποια τα αντίγραφα.

«Για όλα τα αντίγραφα και όλους τους πίνακες, η μέση παγκόσμια πολυπλοκότητα ενός αυθεντικού έργου είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη αξία ενός αντιγράφου», δήλωσαν.

Στη συνέχεια, οι δύο επιστήμονες χρησιμοποίησαν την τεχνική αυτή για την ανάλυση δύο σχεδόν πανομοιότυπων έργων ζωγραφικής, τα οποία οι ειδικοί πιστεύουν ότι δημιουργήθηκαν τον 20ο αιώνα από τον σουρρεαλιστή καλλιτέχνη Ρενέ Μαγκρίτ και έχουν προβληματίσει τους ιστορικούς τέχνης εδώ και δεκαετίες.

Οι δύο επιστήμονες ισχυρίζονται ότι κατάφεραν να εντοπίσουν τον αυθεντικό πίνακα από το αντίγραφο, ωστόσο μέχρι στιγμής δεν έχουν αποκαλύψει τα ευρήματά τους.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Το πρόβλημα του παρκαρίσματος είχε λυθεί το 1927 (Video)

Βίντεο από το 1927 παρουσιάζει ένα όχημα στο Παρίσι, όπου οι μπροστινοί τροχοί του δίνουν τη δυνατότητα να περιστρέφεται πλαγίως, μέσα και έξω από κάθε θέση στάθμευσης.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Carbon3D printer: Εμπνευσμένο από το Terminator 2 (Video)

3/2015. Κατά τη διάρκεια του Ted conference στο Vancouver η Carbon3D έδειξε μια νέα εντυπωσιακή τεχνική 3D printing η οποία εκμεταλλεύεται το φως και το οξυγόνο και επιχειρεί να αλλάξει τον τρόπο εκτύπωσης που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.

Η Carbon3D υποστηρίζει ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία μπορεί να εκτυπώσει αντικείμενα όπως κομμάτια αυτοκινήτου, ιατρικά προϊόντα αλλά και παπούτσια.

Η νέα τεχνική θυμίζει το Terminator 2 και πράγματι οι δημιουργοί του νέου εκτυπωτή παραδέχτηκαν ότι εμπνεύστηκαν από την ταινία σε μια σκηνή της οποίας το T-1000 robot ανέρχεται από μια μεγάλη ποσότητα μεταλλικού υγρού.

Κατά τη διάρκεια του Ted η εταιρεία έφτιαξε μια πλαστική μπάλα από ένα δοχείο με ρητίνη μέσα σε 10 λεπτά και ο Prof Joseph DeSimone, επικεφαλής της Carbon3D, ανέφερε ότι κανονικά θα χρειαζόντουσαν 10 ώρες για να εκτυπωθεί η μπάλα αυτή με τις παραδοσιακές μεθόδους.

Η νέα μέθοδος υποστηρίζεται ότι είναι 25 με 100 φορές πιο γρήγορη, πιο αποτελεσματική καθώς δημιουργεί πιο στέρεα υλικά σε σύγκριση με τις τωρινές μεθόδους που δημιουργούν επιστρώσεις.

Μελλοντικά η μέθοδος αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην ιατρική όπως για παράδειγμα να τυπωθεί ένα δόντι ενώ ο ασθενής βρίσκεται στον οδοντίατρο.

Η Carbon3D ευελπιστεί να βγάλει το προϊόν στην αγορά μέσα σε έναν χρόνο.

Δείτε τα εντυπωσιακά video:

Πηγή

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Υγρό μέταλλο που κατασκεύασαν οι Κινέζοι φέρνει τον «Εξολοθρευτή» πιο κοντά; (Video)

Μια μοναδική ανακάλυψη πραγματοποίησε Πανεπιστήμιο του Πεκίνο, το οποίο κατάφερε να βάλει σε κίνηση υγρό μέταλλο, τροφοδοτώντας μια σταγόνα από αυτό με ελάχιστες νιφάδες αλουμινίου.

Επίσης, το μέταλλο έχει την ικανότητα να αλλάζει σχήμα προκειμένου να περάσει από κάποιο στενότερο σημείο και να επανέρχεται στο αρχικό του σχήμα, όταν για κάποιο λόγο διαλυθεί. Σας θυμίζουν κάτι όλες αυτές οι ιδιότητες; Αν θυμάστε καλά την ταινία "Εξολοθρευτής 2", τότε θα έχετε καταλάβει ήδη πως πρόκειται για τις βασικές ιδιότητες του T100, του ρομπότ που κυνηγούσε τον Τζον Κόνορ και τη μητέρα του.

Η είδηση δημοσιεύτηκε σε επιστημονικό περιοδικό με τίτλο "Ενισχυμένα Υλικά", ενώ κυκλοφόρησε και εντυπωσιακό βίντεο με το επίτευγμα. Όπως διαβάζουμε στην περίληψη των Κινέζων επιστημόνων κατάφεραν να κάνουν το υγρό μέταλλο να κινηθεί μόνο του "τρώγοντας" αλουμίνιο. Η σφαίρα του υγρού μετάλλου κινείται αυτόνομα για μία ολόκληρη ώρα μέσα σε διάλυμα καυστικής σόδας ή απλώς αλατισμένου νερού.

Επίσης, το υγρό αυτό μέταλλο μπορεί αν τοποθετηθεί σε ένα σημείο να λειτουργήσει ως αυτοτροφοδοτούμενη τρόμπα που βοηθά στην κίνηση υγρού σε δίκτυο σωληνώσεων. Επιπλέον, το υγρό όταν κινείται έχει τη μοναδική ικανότητα να αλλάζει το σχήμα του προκειμένου να περνά από πιο στενά σημεία. Οι εφαρμογές του είναι αμέτρητες, προκειμένου να συμβάλει στην ιατρική σε καρδιακά επεισόδια ή σε κατασκευές για αποσυμφόρηση σε φραγμένα δίκτυα ύδρευσης.

Η πιο τρομακτική όμως δυνατότητα του υγρού αυτού μετάλλου, εκτός φυσικά από το γεγονός ότι κινείται είναι πως δεν... διαλύεται. Οι επιστήμονες εφάρμοσαν ηλεκτροσόκ στο μέταλλο με το οποίο διαλυόταν "σαν σούπα". Όταν το ρεύμα σταματούσε, το μέταλλο επέστρεφε στο αρχικό του σχήμα με χαρακτηριστική άνεση. Όπως έκανε ακριβώς και ο T100 στη δεύτερη ταινία του Εξολοθρευτή.

Δείτε τα βίντεο:

Δείτε τώρα πόσο ανατριχιαστικά παρόμοια συμπεριφέρεται το υγρό μέταλλο στη δολοφονική μηχανή T100 και τις σταγόνες που επανενώνονται για να δημιουργήσουν το ρομπότ από την αρχή:

Με βάση την κατασκευή του εξολοθρευτή, μια από τις πιο κλασικές σκηνές είναι και εκείνη στην οποία ο Σβαρτζενέικερ παγώνει τον αντίπαλό του με υγρό άζωτο και τον σπάει σε κομμάτια με την κλασική ατάκα "Hasta La Vista Baby".

Γενικά μπορεί η πρωτοποριακή ιδέα του υγρού μετάλλου πίσω στη δεκαετία του '80, όταν και γυρίστηκε η ταινία να έμοιαζε εξωπραγματική, σήμερα όμως φαίνεται κάτι το απόλυτα ρεαλιστικό. Άλλωστε στη θρυλική σειρά ταινιών η Ημέρα της Κρίσης, όταν τα μηχανήματα καταλαμβάνουν τον κόσμο προσδιορίζεται σε άλλες ταινίες τον Αύγουστο του 1997 και στις πιο πρόσφατες εκδοχές τους τον Απρίλιο του 2011. Λέτε να μην έχει έρθει τελικά, ακόμη;

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Aυτά τα 11 αντικείμενα απαγορεύεται να μπουν στο πλυντήριο πιάτων

Αν δεν υπήρχαν τα πλυντήρια πιάτων ο κόσμος θα ήταν φοβερά βρώμικος. Ωστόσο, η πολύτιμη αυτή οικιακή συσκευή αποτελεί και μια τεράστια παγίδα για τους τεμπέληδες, που προκειμένου να μην πλύνουν τίποτα με τα χεράκια τους βάζουν τα πάντα, αδιακρίτως σε αυτό. 

Και στη συνέχεια «λούζονται» το αποτέλεσμα. Ξεχαρβαλωμένα μαχαιροπίρουνα, θολά γυαλικά, ξεβαμμένα πιάτα. Και συνήθως απορούν κιόλας γιατί συνέβη αυτό το πράγμα.

Για να μην βρεθείτε ποτέ αντιμέτωποι με μια τέτοια κατάσταση, παρακάτω παρουσιάζεται η λίστα με τα 11 αντικείμενα που επ’ ουδενί δεν πρέπει να μπουν στο πλυντήριο πιάτων.

Tα καλά μαχαίρια

Καταρχάς τα μαχαίρια είναι πιο εύθραυστα από ότι μπορεί κανείς να φανταστεί. Αφενός το πλυντήριο μπορεί να τα χαλάσει και να τα τρίψει, ενώ είναι πολύ  πιθανό να προκαλέσουν ζημιές και σε άλλα αντικείμενα που έχουν τοποθετηθεί στο πλυντήριο.

Σκεύη από χυτοσίδηρο

Η πλύση στο πλυντήριο πιάτων θα φθείρει τις επιστρώσεις από διάφορα επιχρίσματα που έχουν τα συγκεκριμένα σκεύη, καταστρέφοντάς τα ουσιαστικά, ενώ είναι πολύ πιθανό να τα κάνει να σκουριάσουν.

Ξύλινες κουτάλες και άλλα σκεύη

Καταρχάς, πριν τοποθετήσετε οτιδήποτε ξύλινο στο πλυντήριο πιάτων κοιτάξτε τις οδηγίες του κατασκευαστή. Τα ξύλινα αντικείμενα μπορούν εύκολα να παραμορφωθούν, να  ανοίξουν και να χάσουν το φινίρισμά τους στις υψηλές θερμοκρασίες.

Κρυστάλλινα και άλλα χειροποίητα γυάλινα ποτήρια και μποτίλιες

Είναι σαν να τα πετάτε με δύναμη στο πάτωμα. Τα κρύσταλλα και τα χειροποίητα φυσητά γυαλιά είναι εξαιρετικά ευαίσθητα στη θερμότητα και αν τοποθετηθούν στο πλυντήριο πιάτων είναι εξαιρετικά πιθανό να σπάσουν. Επίσης, το απορρυπαντικό μπορεί να τα κάνει να χάσουν τη λάμψη τους.

Επίχρυσα μαχαιροπίρουνα

Αν τα βάλετε στο πλυντήριο πιάτων θα είναι σαν να θέλετε να τα κάνετε να ξεθωριάσουν.

Αντικολλητικά τηγάνια και κατσαρόλες

Εάν τοποθετηθούν στο πλυντήριο πιάτων είναι πιθανό να φύγει η επίχριση εκείνη που τους δίνει την αντικολλητική ιδιότητα. Είναι δηλαδή πιθανό να καταστραφούν.

Μαχαιροπίρουνα με πλαστικές λαβές

Λόγω του ότι οι πλαστικές λαβές συνήθως τοποθετούνται με κόλλες είναι εξαιρετικά πιθανό οι υψηλές θερμοκρασίες να τις καταστρέψουν. Και στο τέλος της πλύσης να βρείτε μαχαιροπίρουνα σε δυο κομμάτια.

Μπολ αλουμινίου μιας χρήσης

Το πιθανότερο είναι ότι θα καταστραφούν. Θα χάσουν το σχήμα τους, θα τρυπήσουν, θα γεμίσουν σημάδια…

Πλαστικά μπολ μιας  χρήσης

Τα πλαστικά μπολ μπορούν να πλυθούν στο πλυντήριο αλλά όχι και αυτά που προορίζονται για μια χρήση. Απλώς θα… λιώσουν.

Κονσέρβες και μπουκάλια

Αφενός θα καταστραφούν, αφετέρου αν αποκολληθούν οι ετικέτες τους μπορεί να φράξουν τους βραχίονες ψεκασμού ή την αντλία του νερού και να καταστρέψουν το πλυντήριό σας.

Σερβίτσιο με επίχρυση γιρλάντα

Αν  το βάλετε στο πλυντήριο πιάτων, απλά, όταν το βγάλετε, δεν θα βρείτε τη γιρλάντα.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Φυτά «τρέφονται» με φως από λαμπτήρες LED

Μια ομάδα Βρετανών επιστημόνων ανέπτυξαν τα θερμοκήπια που… δεν εξαρτώνται από τις ακτίνες του ήλιου, αλλά χρησιμοποιούν συγκεκριμένα μήκη κύματος φωτός για να βοηθήσουν στην ενίσχυση της παραγωγής διαφόρων τροφίμων. 

Τα θερμοκήπια επόμενης γενιάς χρησιμοποιούν συγκεκριμένα μήκη κύματος φωτός και ενισχύουν την ανάπτυξη, γεύση ακόμη και τη ζωή στο ράφι των φρούτων και των λαχανικών, όπως αναφέρει πρόσφατο δημοσίευμα στην ιστοσελίδα της βρετανικής εφημερίδας Daily Mail.

Οι ειδικοί ανακάλυψαν, ότι τα φυτά δε χρειάζονται το πλήρες φάσμα χρωμάτων που περιέχεται στο φυσικό φως για να αναπτυχθούν και έτσι κατάφεραν να δημιουργήσουν μια tailormade χρωματική παλέτα κόκκινου και μπλε φωτός, τα οποία απαιτούνται για να ενισχυθεί η όλη διαδικασία της παραγωγής των τροφίμων.

Βιολόγοι από το ερευνητικό κέντρο Stockbridge Technology Centre βρήκαν, ότι τα φυτά που εκτέθηκαν με προσεκτικό τρόπο σε ένα υπολογισμένο «κοκτέιλ» κόκκινου και μπλε φωτός ανταποκρίθηκαν πολύ καλά.

Επίσης ανακάλυψαν, ότι μπορούν να ελέγξουν τις συνήθειες ανάπτυξης των φυτών και πως ήταν σε θέση να ενισχύσουν ακόμη και την απόδοσή τους και να τονώσουν τη γεύση τους, χρησιμοποιώντας χρωματιστούς λαμπτήρες.

Επιπλέον, οι λαμπτήρες LED προσφέρουν το πρόσθετο πλεονέκτημα της εκπομπής μικρότερης ποσότητας θερμότητας, επιτρέποντας στα φυτά να στοιβάζονται σε ράφια για πρόσθετη παραγωγή.

Οι επιστήμονες ελπίζουν, πως με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαν να δημιουργηθούν «εσωτερικά θερμοκήπια» σε κατοικημένες, αστικές περιοχές, εξοικονομώντας όχι μόνο χώρο, αλλά και μειώνοντας το χρόνο που χρειάζεται μέχρι η παραγωγή να φτάσει στα ράφια των καταστημάτων, πράγμα που σημαίνει ότι θα είναι και πιο φρέσκα.

Ανακαλύπτω

Δυνατός ο εντοπισμός κινητών μέσω… μπαταρίας

2/2015. Ο εντοπισμός smartphones με Android είναι δυνατός χωρίς την αξιοποίηση του GPS ή δεδομένων Wi-Fi, αλλά απλά και μόνο μέσω της μελέτης της κατανάλωσης ενέργειας από την μπαταρία, σύμφωνα με μελέτη.

Ένα smartphone καταναλώνει περισσότερη ενέργεια όσο πιο μακριά βρίσκεται από κεραία και όσο περισσότερα εμπόδια βρίσκονται ανάμεσά τους, καθώς αναζητεί σήμα. Η επιπλέον χρήση από άλλες δραστηριότητας μπορεί επίσης να εξακριβωθεί μέσω αλγορίθμων, σύμφωνα με ερευνητές.

Όπως αναφέρεται σε σχετικό δημοσίευμα του BBC, ερευνητές του τμήματος Επιστήμης υπολογιστών του Stanford University (Γιαν Μικαλέφσκι, Νταν Μπόνεχ, Άαρον Σούλμαν), καθώς και από την Rafael Ltd (Γκάμπι Νακίμπλι) έγραψαν στο σχετικό paper ότι δημιούργησαν μια εφαρμογή σχεδιασμένη να συλλέγει δεδομένα για την κατανάλωση ενέργειας, η οποία δεν έχει δυνατότητα πρόσβασης στο GPS ή σε άλλες τεχνολογίες που «συμβατικά» επιτρέπουν εντοπισμό. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να «βλέπει» αν υπάρχει πρόσβαση σε δίκτυο και να «διαβάζει» την κατανάλωση ενέργειας, που είναι πολύ συνηθισμένο για μια εφαρμογή και δεν αποτελούν λόγους υποψίας.

Δραστηριότητες όπως η αναπαραγωγή μουσικής, ενεργοποίηση χαρτών, οι τηλεφωνικές κλήσεις κ.α. αντλούν επίσης ενέργεια, αλλά μπορούν να διαχωριστούν χάρη στη χρήση μεθόδων machine learning, σύμφωνα με το paper. Οπότε, όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές, είναι δυνατή, μετά από μια διαδικασία μέτρησης κατανάλωσης ενέργειας διάρκειας λεπτών, η «ανάγνωσή» της μέσα από τον «θόρυβο».

Οι δοκιμές έγιναν σε τηλέφωνα που χρησιμοποιούσαν δίκτυα 3G, αλλά δεν μετρούσαν την ισχύ του σήματος, καθώς αυτό το δεδομένο προστατεύεται.

Ανακαλύπτω

Κατασκεύασαν ρολόι που χάνει ένα δευτερόλεπτο κάθε... 16 δισ. χρόνια!

2/2015. Ένα ρολόι εκπληκτικής ακρίβειας και μοναδικής αντοχής υποστηρίζει ότι κατάφερε να κατασκευάσει ομάδα Ιαπώνων ερευνητών.

Όπως ισχυρίζονται το ρολόι που κατασκεύασαν είναι τόσο ακριβές ώστε να χάνει μόνο ένα δευτερόλεπτο κάθε 16 δισεκατομμύρια χρόνια.

Βέβαια δεν πρόκειται για ένα ρολόι χειρός ή ένα ρολόι τείχου αλλά ένα ρολόι με τον επιστημονικό τίτλο "Cryogenic optical lattice clocks" (Κρυογονικό οπτικό ρολόι πλέγματος) και το οποίο θυμίζει PC.

Υποστηρίζουν, δε, ότι προχώρησαν πολύ πιο μπροστά την τεχνολογία σε σχέση με τα ατομικά ρολόγια που χρησιμοποιούνται αυτή τη στιγμή για να ορίσουν το δευτερόλεπτο.

Ωστόσο το συγκεκριμένο ρολόι είναι τόσο ευαίσθητο που πρέπει να λειτουργεί υπό συνθήκες -180 βαθμών Κελσίου προκειμένου να μειωθούν οι επιπτώσεις από τα περιβάλλοντα ηλεκτρομαγνητικά κύματα.

Μέχρι σήμερα το ατομικό ρολόι καισίου που χρησιμοποιείται για να ορίσει το «ένα δευτερόλεπτο» μπορεί να χάσει ένα δευτερόλεπτο κάθε 30 εκατομμύρια χρόνια.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Πώς δουλεύει ο μηχανισμός σε ένα πιστόλι (Εικόνα - GIF)

Ένα αξιόπιστο όπλο πρέπει να είναι ακριβές και συνεπές. Ο σχεδιαστής Jacob O'Neal του Animagraffs.com έχει δημιουργήσει μια σειρά GIFs που εξηγούν πως λειτουργεί ένα πιστόλι.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Ολογραφική τηλεόραση: Απίστευτη τεχνολογική εξέλιξη με «μαγικό τρόπο» ελέγχου του φωτός

2/2015. H πρόσφατη παρουσίαση από τη Microsoft μιας κάσκας-οθόνης που, μέσω «ολογραφικής υπολογιστικής», διατρανώνει ότι ενσωματώνει τον ιδεατό κόσμο του υπολογιστή στον πραγματικό χώρο του χρήστη του (βλ. www.microsoft.com/microsoft-hololens/en-us) πότισε με ρίγη συγκίνησης τους πάλαι ποτέ φανατικούς των Star Wars: έφτασε επιτέλους η εποχή τηλεμετάδοσης ζωντανών ολογραφικών στιγμιοτύπων;      

Το εύκολο είναι να σβήσουμε τα ρίγη κυνικά, λέγοντάς σας ότι αυτό που κάνει το HoloLens δεν είναι πραγματική ολογραφική απεικόνιση. Το δύσκολο είναι να εξηγήσουμε το τι και το γιατί, να δούμε το πώς και το αν θα μπορούσε να γίνει, να κατανοήσουμε το γιατί ακριβώς χρειαζόμαστε την ολογραφική απεικόνιση και σε ποιο βαθμό. Θα το επιχειρήσουμε, γιατί η εποχή μας απαιτεί «καθαρές εξηγήσεις» από την τεχνολογία και τις υποσχέσεις της.

Εικόνες στα FM

Ας ξεκινήσουμε με τον κοινό τόπο εξοικείωσής μας με την ολογραφία: την έχουμε ήδη αγγίξει, σχεδόν όλοι μας, κάποια στιγμή στη ζωή μας! Τι εννοώ; Οτι εδώ και μισόν αιώνα εμφανίζονταν κατά καιρούς αξιοθαύμαστες οφθαλμαπάτες τρισδιάστατης απεικόνισης, που άλλοτε ονομάζονταν ολογραφικές και άλλοτε «μαγικές».

Θυμηθείτε τον σχολικό χάρακα με την «πλισέ» επιφάνεια, που γυρνώντας τον λίγο δεξιά σού έδειχνε το κουνέλι μαζεμένο, λίγο αριστερά το κουνέλι να πηδάει... Και ύστερα, μετά το 1982, τη MasterCard και τη Visa που είχαν πάνω στις πιστωτικές κάρτες τούς λογότυπούς τους να λαμπυρίζουν τρισδιάστατοι. 'Η περιοδικά - όπως το «National Geographic», από τον Μάρτιο 1984 - που «πάγωναν τρισδιάστατες εικόνες» στο εξώφυλλό τους.  

Τα καταναλωτικά αυτά παραδείγματα θα πρέπει ήδη να σας πονηρεύουν για το ότι «η ολογραφία είναι μια ψευδαίσθηση». Ναι, είναι ένα ξεγέλασμα του νου πως βλέπει την εικόνα αντικειμένων στον χώρο τρισδιάστατη. Ομως, ξέχωρα από τις όποιες φτηνές υλοποιήσεις της, πρόκειται για μια πολύ σοβαρή και πολυσύνθετη υπόθεση.

Το άλμα από τη φωτογραφία στην ολογραφία ισοδυναμεί για την ανθρωπότητα με το ποιοτικό άλμα που έκανε περνώντας από τις ραδιοφωνικές εκπομπές στα AM σε εκείνες των FM. Και, κατά τρόπο παράδοξο, η επίτευξη της ολογραφίας οφείλεται ακριβώς σε μια διαμόρφωση συχνοτήτων (frequency modulation, FM) της οπτικής πληροφορίας. Πρόκειται για την κωδικοποίηση και τον χειρισμό του φωτός σαν να είναι... ήχος.

Ψύξη - απόψυξη περιθλάσεων

Οταν βλέπουμε ένα αντικείμενο στον χώρο, το αισθανόμαστε «τρισδιάστατο» διότι τα φωτόνια που φθάνουν στο μάτι μας προερχόμενα μετά από πρόσκρουση σε αυτό, το έχουν «λούσει» προσπίπτοντας επάνω του σε μια απειρία γωνιών ανάκλασης.

Δηλαδή, ο νους μας αντιλαμβάνεται οπτικά τον κάθε όγκο αποκρυπτογραφώντας αστραπιαία τις «διαφορές δυναμικού των φωτονίων» σχετικά με το σημείο προέλευσης τους καθενός τους. Βασικό στοιχείο για μια τέτοια αποκρυπτογράφηση είναι τα σημεία τομής των οπτικών κυμάτων που βομβαρδίζουν τα μάτια μας, οι λεγόμενοι «κροσσοί περίθλασης» του φωτός.

Μιλώντας με όρους της Οπτικής, η φωτονική περιγραφή κάθε αντικειμένου βασίζεται σε δύο χαρακτηριστικά: το πλάτος και τη φάση του κύματος φωτός. Το πλάτος είναι αυτό που καθορίζει τη φωτεινότητα ανά σημείο και είναι αυτό που καταγράφεται στις φωτογραφίες. Η φάση του κύματος είναι εκείνη η «καταχώριση μνήμης» που καταγράφει με πληρότητα με ποια μονοπάτια ταξίδεψε το φως από σημείο σε σημείο του αντικειμένου - τα άπαντα δηλαδή των προοπτικών από τις οποίες μπορεί να το δει κανείς.

Αν θέλουμε, λοιπόν, να «παγώσουμε» την τρισδιάστατη εικόνα ενός αντικειμένου, ώστε να την ξαναδούμε αργότερα ή να την τηλεμεταδώσουμε αλλού, δεν έχουμε παρά να καταγράψουμε το χωροδικτύωμα των «κροσσών περίθλασης». Είναι σαν να καταγράφεις σε πρόγραμμα όλες τις γωνίες περίθλασης του φωτός, με τις αντίστοιχες ανά σημείο εντάσεις του.

Οπότε, αρκεί να έχεις μια απόλυτα ελεγχόμενη πηγή φωτός (όπως ακτίνα λέιζερ) και μία κατάλληλη επιφάνεια διοχέτευσής του, για να «ξεπαγώσεις» την οπτική πληροφορία και να ξαναζωντανέψεις αυτό που είχες συλλάβει οπτικά, νωρίτερα, και να το δεις στον χώρο από όποια γωνία θες. Αυτή η διεργασία είναι η λεγόμενη ολογραφία. Ομως, πώς υλοποιείται ώστε να ξεπεράσει τη φάση της στατικής εικόνας σε ένα εξώφυλλο και να φτάσει στην επιθυμητή ρέουσα τρισδιάστατη απεικόνιση;  

Το εφικτό των φαντασμάτων

Η ολογραφική απεικόνιση στατικών εικόνων έχει επιτευχθεί... κατά λάθος, εδώ και μισό αιώνα. Συγκεκριμένα, ο πρώτος που την κατόρθωσε ήταν ο Ούγγρος Dénes Gabor, το 1947, καθώς προσπαθούσε να βελτιώσει ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο για τη βρετανική BTH - του απονεμήθηκε γι' αυτό το βραβείο Νομπέλ Φυσικής 1971.

Ομως, για να φτάσουμε σε μια ποιοτική απεικόνιση κινούμενων αντικειμένων, ο ορισμός της «ολογραφικής οθόνης» είναι ιδιαίτερα απαιτητικός: «Ολογραφική οθόνη είναι ο τύπος τεχνολογίας απεικόνισης που έχει τη δυνατότητα κάλυψης και των τεσσάρων μηχανισμών του οφθαλμού - διοπτρική ανισότητα, παράλλαξη κίνησης, προσαρμογή και σύγκλιση», διαβάζουμε στη Βίβλο του τομέα (www.intechopen.com/books/advances-in-lasers-and-electro-optics/holograph...).

Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Κατά πρώτον, ότι το πέρασμα από το φωτογραφικό φιλμ στο ολογραφικό φιλμ απαίτησε και απαιτεί τη χρήση φοβερά υψηλής ανάλυσης. Για παράδειγμα, ήδη το τύπωμα στατικών ολογραφικών εικόνων στις πιστωτικές κάρτες γίνεται με ανάλυση (διακριτότητα) 3.000 γραμμών ανά χιλιοστό. Αλλά, όταν σκέφτεται κανείς το πέρασμα σε ταινία (βίντεο), ο όγκος της οπτικής πληροφορίας που περιμένει να καταχωριστεί είναι τεράστιος. Από δοκιμές που έγιναν για ολογραφική προβολή σε έξυπνα κινητά τηλέφωνα εκτιμήθηκε οτι θα χρειάζονταν οθόνη ανάλυσης 20.000 Χ 20.000 εικονοστοιχείων (pixels).

Θυμίζουμε ότι οι τωρινές οθόνες των κινητών έχουν ανάλυση περίπου 1.000 Χ 2.000 pixels. To πρόβλημα δεν είναι μόνο στο πώς θα υλοποιηθεί μια τέτοια οθόνη αλλά και στο ποιος τηλεπικοινωνιακός φορέας θα αντέξει την τηλεμετάδοση των αντίστοιχων δεδομένων στη συχνότητά του... Το δεύτερο πρόβλημα έχει να κάνει με την απαιτούμενη πηγή φωτισμού: Τα νυν λέιζερ των 50 Hertz θα πρέπει να αναβαθμιστούν σε ταχύτητες GigaHertz και να σμικρυνθούν δραματικά σε μέγεθος.

Και... εγένετο φως!

Με τόσες τεχνικές δυσκολίες να ορθώνονται, η επίτευξη ολογραφικής οθόνης έμοιαζε και μοιάζει πολύ μακρινό όνειρο. Ως... τις 3 Φεβρουαρίου 2015, όταν μια δημοσίευση στο περιοδικό Review of Scientific Instruments (http://scitation.aip.org/content/aip/journal/rsi/86/2/10.1063/1.4906329) τάραξε ελπιδοφόρα τα νερά: Ο καθηγητής του αμερικανικού Brigham Young University (BYU), Daniel E. Smalley, και οι συνεργάτες του στο ΜΙΤ, Andre Henrie και Benjamin Haymore, παρουσίασαν έναν «μαγικό τρόπο» ελέγχου του φωτός, μέσω ακουστικών κυμάτων, ώστε να δομήσουν ολογραφικές οθόνες, όχι μόνον απολύτως λειτουργικές αλλά και πάμφθηνες.

Πώς τα κατάφεραν; Ολα ξεκίνησαν με τη χρήση ενός ειδικού κρυστάλλου που παρουσιάζει εξαιρετικές οπτικές ιδιότητες. Πρόκειται για κρύσταλλο νιοβικού λιθίου (LiNbO3), κάτω από την επιφάνεια του οποίου χάραξαν μικροσκοπικά κανάλια (κυματοδηγούς), μέσω των οποίων διοχετεύεται το φως. Εναπόθεσαν σε κάθε κυματοδηγό από ένα μεταλλικό ηλεκτρόδιο, το οποίο μπορεί να παράγει ακουστικά κύματα επιφανείας.

Από τους πειραματισμούς τους προέκυψε ότι μπορούσαν να υποκαταστήσουν τα οπτικά φίλτρα (που χρησιμοποιούνται στις κλασικές οθόνες TV) με την απλή μεταβολή της συχνότητας του σήματος που έστελναν στον κάθε κυματοδηγό. Δηλαδή, είχαν πλέον έναν χρωματικό διαχωρισμό βάσει «διαίρεσης συχνότητας», που μπορούσε πλέον να δίνει τα αναγκαία κόκκινα ή μπλε εικονοστοιχεία χωρίς να χρησιμοποιούν οπτικά φίλτρα. Ακόμη περισσότερο, διαπίστωσαν ότι ο ίδιος αυτός μηχανισμός περιέστρεφε επίσης την πόλωση του φωτός του σήματος, πράγμα που σημαίνει ότι με ένα απλό πολωτικό φίλτρο μπορούν να εξαλείφουν κάθε θόρυβο στο σύστημα.

Οσο για το κόστος, ο κρύσταλλος νιοβικού λιθίου που χρησιμοποίησαν τιμάται μόλις δύο δολάρια. «Αυτό σημαίνει ότι το κόστος της ολογραφικής προβολής βίντεο μπορεί να μειωθεί από δεκάδες χιλιάδες δολάρια σε λιγότερο από χίλια» δήλωσε ο Daniel Smalley.

Οι ερευνητές θεωρούν ότι μπορούμε πλέον να κατασκευάσουμε συσκευή που θα εμφανίζει 50 δισεκατομμύρια pixels ανά δευτερόλεπτο. Οπερ μεθερμηνεύεται στο ότι θα απεικονίζονται τρισδιάστατα και ολογραφικά εικόνες με το ίδιο είδος ανάλυσης ρυθμού απεικόνισης καρέ (frame rate) που βλέπουμε τώρα στις τηλεοράσεις μας. «Τώρα η πρόκληση είναι να αναπτύξουμε έναν υπολογιστή αρκετά ισχυρό ώστε να παρέχει τα στοιχεία που απαιτούνται για να δημιουργηθούν ολογραφικές ταινίες» συμπλήρωσε ο Smalley. Μήπως... βρήκαμε πεδίον δόξης λαμπρόν για τους εκκολαπτόμενους κβαντικούς υπολογιστές;

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Μόσχα: Ο μυστηριώδης και πανίσχυρος Πύργος του Τέσλα αποκαλύπτεται (Video)

Καλά κρυμμένος μέσα στα πυκνά δάση έξω από τη Μόσχα, ο μυστηριώδης «Πύργος του Τέσλα» αποκαλύπτεται για πρώτη φορά από ψηλά, από το ελικοπτεράκι του RT. 

Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό ερευνητικό κέντρο της σοβιετικής εποχής, που αποτελεί μια από τις πιο ισχυρές γεννήτριες ηλεκτρικής ενέργειας παγκοσμίως.

Κατασκευασμένος τη δεκαετία του 1970, ο Πύργος κατασκευάστηκε αρχικά με σκοπό την έρευνα για τις συνέπειες του χτυπήματος από κεραυνό στα αεροσκάφη, καθώς και για την κατασκευή ηλεκτρομαγνητικών όπλων.

Με ύψος που ξεπερνάει τα 150 μέτρα και εμφάνιση που θυμίζει... ταινία επιστημονικής φαντασίας, ο Πύργος που πήρε το όνομα του από τον διάσημο Σέρβο επιστήμονα (οι ανακαλύψεις του στις αρχές του 20ου αιώνα για τον ηλεκτρισμό και το «ασύρματο ρεύμα» ακόμα διχάζουν την επιστημονική κοινότητα) θα μπορούσε επίσης να παράγει ενέργεια, ικανή να καλύψει τις ανάγκες ολόκληρης της Ρωσίας!

Όπως αναφέρει το RT, ο Πύργος του Τέσλα δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ, καθώς έρευνες και πειράματα διεξάγονται εκεί μέχρι και σήμερα, με τις τελευταίες δοκιμές να αφορούν στην προστασία του πολεμικού αεροσκάφους Sukhoi από τους κεραυνούς...

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Πώς θα είναι η Τεχνολογία και η επιρροή της στην κοινωνία το 2045; (Video)

Έχει περάσει σχεδόν μισός αιώνας από τότε που άρχισαν δειλά-δειλά οι εταιρείες να χρησιμοποιούν ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ακολούθως, πριν από τριάντα περίπου χρόνια άρχισαν να εμφανίζονται οι προσωπικοί υπολογιστές, αλλάζοντας άρδην την καθημερινότητα του ανθρώπου-χρήστη και εν γένει της κοινωνίας. 

Πως όμως θα είναι η τεχνολογία, μετά από άλλα τριάντα χρόνια; Πως θα έχει εξελιχθεί, σε ποιο βαθμό θα επηρεάζει – εξελίσσει τα πάντα γύρω μας; Οι ειδικοί της Kaspersky Lab θέλησαν να εξετάσουν πώς περίπου θα μοιάζει το μέλλον, ποια θα είναι η εξέλιξη τεχνολογιών πληροφορικής και ποιες θα είναι οι αλλαγές στη ζωή μας στη νέα ψηφιακή πραγματικότητα του 2045.

«Με το σημερινό ρυθμό ανάπτυξης των Τεχνολογιών Πληροφορικής, είναι αρκετά δύσκολο να προβλέψει κανείς με ακρίβεια πώς θα είναι το τοπίο σε μερικές δεκαετίες. Ωστόσο, είναι σαφές ότι κάθε χρόνο οι τεχνολογίες μας θα γίνονται ακόμα πιο έξυπνες και οι άνθρωποι θα πρέπει να μπορούν να συμβαδίζουν με αυτές. Οπωσδήποτε, μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι οι ψηφιακοί εγκληματίες θα συνεχίσουν να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την αξιοποίηση κάθε νέας προόδου στον τομέα της Πληροφορικής, για τους δικούς τους κακόβουλους σκοπούς», δήλωσε ο Alexander Gostev, Chief Security Expert της Kaspersky Lab. Ο κ. Gostev συμπληρώνει: «Αλλά, όπως και αν μοιάζει ο κόσμος μας σε τριάντα χρόνια, θα πρέπει να ξεκινήσουμε να βελτιώνουμε την άνεση, την ασφάλεια και την ευημερία μας από τώρα. Η τεχνολογία είναι απλώς ένα εργαλείο και είναι εξολοκλήρου στο χέρι μας αν θα τη χρησιμοποιήσουμε για καλό ή κακό σκοπό».

Παντού Ρομπότ

Είναι πιθανό ο παγκόσμιος πληθυσμός να περιλαμβάνει δισεκατομμύρια ανθρώπων και αντίστοιχα δισεκατομμύρια ρομπότ, τα οποία θα κάνουν σχεδόν όλες τις δουλειές ρουτίνας ή τις βαριές εργασίες. Οι άνθρωποι θα εργάζονται για τη βελτίωση του λογισμικού των ρομπότ και η βιομηχανία της Πληροφορικής θα αποτελεί το «σπίτι» των εταιρειών που αναπτύσσουν προγράμματα γι’ αυτά, όπως γίνεται περίπου στις μέρες μας με τις εταιρείες που αναπτύσσουν εφαρμογές, τις οποίες οι χρήστες κατεβάζουν στις συσκευές τους και εγκαθιστούν.

Μηχανικοί άνθρωποι

Σε κάποιο βαθμό, τα όρια μεταξύ ανθρώπων και ρομπότ θα αρχίσουν να γίνονται θολά, καθώς στις μεταμοσχεύσεις θα χρησιμοποιούνται ηλεκτρονικά ελεγχόμενα τεχνητά όργανα, ενώ η προσθετική τεχνιτών ηλεκτρονικών μελών θα αποτελεί ρουτίνα στη χειρουργική διαδικασία. Νανορομπότ θα ταξιδεύουν βαθιά μέσα στο ανθρώπινο σώμα για την χορήγηση φαρμάκων σε ασθενή κύτταρα ή για την εκτέλεση μικροχειρουργικών επεμβάσεων. Παράλληλα, ειδικά εγκατεστημένοι αισθητήρες θα παρακολουθούν την υγεία των ανθρώπων και θα μεταφέρουν τα ευρήματα τους σε «cloud αποθήκες», στις οποίες θα έχουν πρόσβαση οι γιατροί. Όλα αυτά, λογικά μπορεί να οδηγήσουν σε σημαντική αύξηση του προσδόκιμου χρόνου ζωής.

Έξυπνα σπίτια

Επιπλέον, το έτος 2045 οι άνθρωποι θα ζουν σε «έξυπνα» σπίτια, όπου οι περισσότερες ανέσεις θα είναι πλήρως αυτοματοποιημένες. Το λογισμικό που θα χρησιμοποιείται από το σπίτι, θα φροντίζει για την κατανάλωση και την αναπλήρωση ενέργειας, νερού, τροφίμων και προμηθειών. Η μόνη ανησυχία των κατοίκων θα είναι να εξασφαλίσουν ότι διαθέτουν αρκετά χρήματα στην τράπεζα για να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους.

Νέα εποχή της Υπερ-πληροφορίας

Τα ψηφιακά μας «εγώ» θα πάρουν πλήρη μορφή, μέσα σε μια ενιαία παγκόσμια υποδομή, ικανή να αυτο-ρυθμίζεται και η οποία θα ασχολείται με τη διαχείριση της ζωής στον πλανήτη. Το σύστημα θα λειτουργεί περίπου όπως το σημερινό TOR. Οι πιο ενεργοί και αποτελεσματικοί χρήστες θα κερδίζουν δικαιώματα συντονιστή, ενώ το σύστημα θα προσανατολίζεται στην κατανομή των πόρων μεταξύ των ανθρώπων, στην πρόληψη των ενόπλων συγκρούσεων και σε άλλες ανθρωπιστικές δράσεις.

Προσιτή και ταχύτατη 3D Εκτύπωση

Δεν θα είναι μόνο οι δουλειές ρουτίνας που θα περάσουν στην ιστορία, καθώς η παραγωγή συγκεκριμένων ειδών δεν θα είναι πλέον αναγκαία. Αντιθέτως, εκτυπωτές τριών διαστάσεων (3D) θα μας δώσουν τη δυνατότητα να σχεδιάσουμε και να δημιουργήσουμε ότι χρειαζόμαστε, από είδη οικιακής χρήσης, όπως πιάτα και ρούχα, μέχρι δομικά υλικά για το σπίτι του μέλλοντος.

Οι υπολογιστές θα αποτελούν παρελθόν

Μπορεί η έκρηξη της Πληροφορικής να οφείλεται στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, αλλά το 2045 μάλλον θα τους βλέπουμε μόνο σε μουσεία. Πιο συγκεκριμένα, δεν θα χρειαζόμαστε πλέον ένα εργαλείο για την επεξεργασία δεδομένων, ουσιαστικά αυτό που κάνει σήμερα ένας υπολογιστής. Θα υπάρξει μια ακόμα μεγαλύτερη γκάμα «έξυπνων» συσκευών, οι οποίες θα αναλάβουν σταδιακά την εκτέλεση των λειτουργιών των σημερινών υπολογιστών, για παράδειγμα η χρηματοοικονομική ανάλυση θα μπορεί να γίνεται από έναν server με τη χρήση ηλεκτρονικών εγγράφων κι όχι από έναν λογιστή που θα χρησιμοποιεί έναν προσωπικό υπολογιστή.

Τεχνοφοβία

Παρόλα αυτά, δεν θα είναι όλοι ενθουσιασμένοι με τον νέο «ρομποτικό» κόσμο. Είναι πιθανό να προκύψουν νέου τύπου τεχνοφοβικοί, οι οποίοι θα αντιταχθούν στην ανάπτυξη των «έξυπνων» σπιτιών, στον αυτοματοποιημένο τρόπο ζωής και στα ρομπότ. Η αντίθεση προς τις εξελίξεις της Πληροφορικής θα οδηγήσει κάποιους στην αποφυγή χρήσης έξυπνων συστημάτων, συσκευών και ρομπότ για ορισμένους τύπους εργασιών και αυτοί δεν θα έχουν καμία ψηφιακή ταυτότητα.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Πόσο κοστίζει η ολονύχτια φόρτιση του smartphone σας;

Τα smartphones είναι πλέον η προέκταση των χεριών μας και οι συσκευές που χρησιμοποιούμε συνέχεια κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Επόμενο είναι λοιπόν, να χρειάζονται συχνά φόρτιση και εμείς να τα αφήνουμε σχεδόν όλη τη νύχτα στην πρίζα, ώστε να γεμίσει η μπαταρία τους, για την επόμενη ημέρα.

Πόσα όμως μας στοιχίζει μια ολονύχτια φόρτιση του κινητού;

Όπως δηλώνει ο καθηγητής David MacKay, του Πανεπιστημίου του Cambridge, η ενέργεια που καταναλώνουν οι συσκευές μας όσες ώρες και να μείνουν συνδεδεμένες στους φορτιστές τους είναι μηδαμινή και έτσι δν χρειάζεται καν να σκεφτόμαστε την περίπτωση της οικονομίας.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας μελέτης του εργαστηρίου Lawrence Berkeley National Laboratory, που έγινε το 2012, υπολογίστηκε ότι το κόστος για τη φόρτιση ενός smartphone ετησίως ανέρχεται μόλις στα 5 ευρώ κι αυτό γιατί κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας ο φορτιστής καίει μόλις 2,24 Watt, ενώ όταν απλώς βρίσκεται στην πρίζα, καταναλώνει μόλις 0,26 Watt.

Από την άλλη όμως, αν θέλουμε να προστατέψουμε την μπαταρία του κινητού μας και να αυξήσουμε το όριο ζωής της, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τις συμβουλές των ειδικών, που μας λένε να προτιμούμε να φορτίζουμε τα κινητά μας μεταξύ του 40% και του 80%, καθώς μια μπαταρία που προσεγγίζει το 100% της πληρότητάς της για μεγάλο χρονικό διάστημα έχει αποδειχτεί ότι μπορεί να χαλάσει πιο γρήγορα.

Τέλος, για όσους από εμάς αγχωνόμαστε κάθε φορά που έχουμε ξεχάσει τα κινητά μας να φορτίζουν για ατελείωτες ώρες, δεν υπάρχει λόγος να πανικοβαλλόμαστε νομίζοντας πως θα υπερφορτώσουν και θα καούν, καθώς οι σύγχρονες μπαταρίες διαθέτουν δικό τους σύστημα προστασίας, όπως αντίστοιχα και οι φορτιστές.

Το πρόβλημα αποτελούν οι φτηνοί φορτιστές και οι απομιμήσεις, γι” αυτό θα πρέπει πάντα να έχουμε τον νου μας, καθώς τα περισσότερα περιστατικά ατυχημάτων οφείλονται σε αυτά τα κακής ποιότητας προϊόντα.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω