Απίστευτο βίντεο τράβηξε drone μέσα από ηφαίστειο που εκρήγνυται στην Ισλανδία!

Ο Eric Cheng είναι σκηνοθέτης και φτιάχνει ταινίες μικρού μήκους και βίντεο για την εταιρεία DJI.

Μαζί με τον φωτογράφο Ragnar Th. Sigurdsson επισκέφθηκαν το ηφαίστειο Bardarbunga.

Ο "ντόπιος" Sigurdsson πήρε τις σχετικές άδειες από τις αρχές και οι δυο τους κατάφεραν να φτάσουν πολύ κοντά στη λάβα έτσι ώστε να στείλουν το τηλεκατευθυνόμενο drone τους από πάνω της.

Η έκρηξη του Bardarbunga ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2014. Η αποστολή των δύο ανδρών πραγματοποιήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου και βρέθηκαν στην περιοχή αφού οδήγησαν περίπου 15 ώρες από το Reykjavik.

Η πτήση του ελικοπτέρου drone ξεκίνησε μόλις 2 χιλιόμετρα μακριά από τη λάβα. Ο Cheng το καθοδήγησε με ένα ασύρματο σύστημα που του επέτρεπε να καταγράφει τις εικόνες σε σκληρό δίσκο έτσι ώστε ακόμα κι αν καιγόταν το ρομποτάκι να μπορούσε να έχει αποθηκευμένα τα πλάνα του σε ψηφιακό αρχείο υψηλής ευκρίνειας.

Το drone επέστρεψε με λιωμένο το μπροστινό τμήμα της κάμερας αλλά η κάρτα μνήμης του ήταν εντελώς άθικτη.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Τα πλαστικά πνίγουν την Ελλάδα

Τον «κώδωνα» του κινδύνου κρούει το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος», καθώς διαπιστώνει την υπερσυσσώρευση απορριμμάτων και κυρίως πλαστικών στις ελληνικές θάλασσες και τελικά στην τροφική αλυσίδα.

Όπως  αναφέρει το «Αρχιπέλαγος» με τις πρώτες βροχές του φθινοπώρου και τη λήξη της τουριστικής περιόδου, χιλιάδες τόνοι πλαστικών και άλλων απορριμμάτων που συσσωρεύτηκαν στις άκρες των δρόμων σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια ξεκινούν το καταστροφικό τους ταξίδι χωρίς... επιστροφή για τις ελληνικές θάλασσες.

Ευθύνες σε πολίτες - Τοπική Αυτοδιοίκηση

Η οργάνωση επιρρίπτει ευθύνες στην Τοπική Αυτοδιοίκηση καθώς όπως τονίζει για μήνες δεν υπήρξε η στοιχειώδης κινητοποίηση ώστε να καθαριστούν τα σκουπίδια, με αποτέλεσμα πολλές περιοχές της χώρας να έχουν μετατραπεί σε έναν ατελείωτο σκουπιδότοπο».

Ωστόσο ευθύνες επιρρίπτει και στην πλειονότητα των Ελλήνων οι οποίο όπως λέει φαίνεται να έχουν συνηθίσει την παρουσία των απορριμμάτων σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας.

Σύμφωνα με το «Αρχιπέλαγος» ελάχιστοι έχουν συνειδητοποιήσει πως το πλέον επικίνδυνο υλικό για το περιβάλλον είναι το πλαστικό.

Το Ινστιτούτο Θαλάσσιας Προστασίας  προσθέτει, ότι τα προσωρινά μέτρα του καθαρισμού των παραλιών λίγο πριν από το καλοκαίρι δεν επαρκούν, καθώς η αυξημένη τουριστική κίνηση οδηγεί σε νέα συσσώρευση σκουπιδιών.

Ο σκουπιδότοπος αυτός, συνεχίζει, μεταφέρεται με τις πρώτες βροχές στο θαλάσσιο οικοσύστημα, καθώς τα ορμητικά νερά παρασύρουν τα απορρίμματα στη θάλασσα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα παραμένουν τα πλαστικά, τα οποία διασπώνται και οι ίνες τους καταλήγουν στο πιάτο μας.

Κίνδυνος οι πλαστικές σακούλες

Για παράδειγμα, αναφέρει κάποιους κοινούς τύπους πλαστικού (όπως η σακούλα ή το μπουκάλι νερού) οι οποίο όταν απορριφθούν στο περιβάλλον, με την επίδραση της υπεριώδους ακτινοβολίας, του αλατιού και του κυματισμού, σε διάστημα λίγων μόνο μηνών, διασπώνται σε μικρά κομμάτια και έπειτα καταλήγουν σε μικροσκοπικές ίνες.

Ταυτόχρονα, αναφέρει ένα από τα πιο επικίνδυνα προϊόντα πλαστικού που χρησιμοποιείται ευρέως τα τελευταία χρόνια είναι οι λεγόμενες «βιοδιασπώμενες» σακούλες», όπως αυθαίρετα χαρακτηρίζονται.

«Η ευρεία χρήση τους αποτελεί σκάνδαλο, καθώς το υλικό τους όχι μόνο δεν βιοδιασπάται και δεν ανακυκλώνεται, αλλά μέσω της προσθήκης χημικού καταλύτη στο υλικό, διασπάται πολύ πιο γρήγορα σε μικρά κομμάτια και έπειτα σε μικροσκοπικά σωματίδια, τα οποία τελικά εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα σε μικρότερο χρονικό διάστημα» τονίζει η οργάνωση.

Υπογραμμίζεται δε πως οι συνέπειες αυτής της σύγχρονης μορφής ρύπανσης είναι ιδιαίτερα καταστροφικές τόσο για τα φυσικά οικοσυστήματα της χώρας μας και τα προστατευόμενα είδη που ζουν σε αυτά όσο και για τον άνθρωπο.

Οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας, Αρχιπέλαγος, από το 2009, πραγματοποιούν μακροχρόνια και ενδελεχή έρευνα σε όλη την ελληνική επικράτεια για τη διασπορά μικροπλαστικών, μελετώντας την περιεκτικότητά τους σε παράκτια ιζήματα, ψάρια, ασπόνδυλα, επιφανειακά νερά κ.α.

Παράλληλα, ερευνώνται οι πραγματικοί χρόνοι διάσπασης διαφόρων τύπων πλαστικού σε πραγματικές συνθήκες οικοσυστημάτων, δηλ. σε παράκτια νερά, ποταμούς καθώς και σε πλήρη έκθεση στον ήλιο, σε ακτές.

Το πλαστικό στο πιάτο μας

Δυστυχώς, όπως αναφέρει το «Αρχιπέλαγος» σε πολλές ακατοίκητες περιοχές του Αιγαίου καταγράφτηκαν συγκεντρώσεις μικροπλαστικών αντίστοιχες με αυτές ακτών της Αττικής, ενώ ένα ακόμη ανησυχητικό στοιχείο είναι πως όλοι οι οργανισμοί, μεταξύ των οποίων και τα ψάρια, που ελέγχονται, περιέχουν στο στομάχι τους μικροσκοπικές ίνες πλαστικού, άλλοι σε μικρότερη και άλλοι σε μεγαλύτερη ποσότητα.

«Αυτό, ωστόσο, δεν πρέπει να μας αποτρέπει από την κατανάλωση ψαριών, δεδομένου ότι παραμένει μία από τις πλέον πολύτιμες και θρεπτικές τροφές για τον άνθρωπο, (ενώ συνήθως το στομάχι όπου περιέχονται οι ίνες πλαστικού δεν καταναλώνεται)» σημειώνει το «Αρχιπέλαγος» και καταλήγει πως ο περιορισμός χρήσης του πλαστικού και η ενίσχυση του μέτρου της ανακύκλωσης είναι οι μόνες λύσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Ορατή από το διάστημα η καταστροφή του Αμαζονίου

9/2014. Η NASA πρόσφατα δημοσίευσε μία φωτογραφία που τράβηξαν αστροναύτες στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, η οποία απεικονίζει πολλαπλές φωτιές να μαίνονται ταυτόχρονα στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου, όπου για αρκετά χρόνια καίγονται δέντρα προκειμένου να αξιοποιηθεί νέος χώρος για αγροτικούς, υλοτομικούς και πολεοδομικούς λόγους.

Η καταστροφή των τροπικών δασών αναλογεί περίπου στο 15 τοις εκατό των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Παρά το γεγονός ότι η περιοχή του Αμαζονίου καλύπτει μόνο το 5 τοις εκατό της χερσαίας έκτασης του πλανήτη, απορροφά και αποθηκεύει το 10 τοις εκατό του ατμοσφαιρικού άνθρακα. Με κάθε δέντρο που καίγεται ή κόβεται στον Αμαζόνιο, απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα η ποσότητα του άνθρακα που κανονικά το δέντρο θα απορροφούσε και αποθήκευε.

Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου καλύπτει έκταση 5,5 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, 60 τοις εκατό της οποίας βρίσκεται στη Βραζιλία. Ανάμεσα στα περίπου 400 δισεκατομμύρια δένδρα του φιλοξενεί περίπου το 10 τοις εκατό όλων των ειδών του πλανήτη, συμπεριλαμβανομένων 40.000 διαφορετικών ειδών χλωρίδας, 3.000 ειδών ψαριών γλυκού νερού και πάνω από 370 ειδών ερπετών.

Παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης της Βραζιλίας τα τελευταία χρόνια, ο ρυθμός καταστροφής των δένδρων αυξήθηκε κατά 28 τοις εκατό μεταξύ του 2012 και του 2013. Εξάλλου πρόσφατα συνελήφθησαν από τις τοπικές αρχές της επαρχίας Παρά έξι μέλη οργάνωσης που κατέστρεφε συστηματικά μεγάλες εκτάσεις του δάσους, ενώ εκδόθηκαν εντάλματα σύλληψης για άλλα 14 άτομα.

Τα τελευταία 40 χρόνια ποσοστό 20 τοις εκατό του τροπικού δάσους έχει υλοτομηθεί προκειμένου να εξοικονομηθεί χώρος για καλλιέργειες. Σε αντίθεση με όταν το κόψιμο των δένδρων γίνεται για λόγους ξυλείας, οι αγρότες συχνά απλά καίνε τα δένδρα.

Η επιδείνωση της παράνομης υλοτομίας οδήγησε πρόσφατα τους ιθαγενείς της φυλής Κα’απόρ να λάβουν οι ίδιοι μέτρα, οργανώνοντας περιπολίες και συλλαμβάνοντας οι ίδιοι τους παράνομους υλοτόμους.

Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις προειδοποιούν πως αν συνεχιστεί η αποψίλωση του δάσους με τον ίδιο ρυθμό, αναμένεται να απελευθερωθούν περισσότεροι από 200 εκατομμύρια τόνοι άνθρακα στην ατμόσφαιρα τα επόμενα χρόνια.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Το πόσιμο νερό μολύνεται από τα φάρμακα που αποβάλλει ο ανθρώπινος οργανισμός;

9/2014. Καναδοί επιστήμονες αναφέρουν επίπεδα ρεκόρ συγκεκριμένων φαρμακευτικών ουσιών σε ποτάμι του νοτιοδυτικού Οντάριο, τις οποίες αποδίδουν σε εκκρίσεις ανθρωπίνων οργανισμών που μεταφέρθηκαν στα ποτάμια και τις λίμνες μέσω του αποχετευτικού συστήματος.

Τα χημικά που ανιχνεύτηκαν είναι το διαβητικό φάρμακο μετφορμίνη, το φάρμακο για τη δυσπεψία ρανιτιδίνη και η διουρητική ουσία υδροχλωροθειαζίδη. Παρά το γεγονός ότι τα επίπεδά τους είναι σε κλίμακα νανογραμμαρίων ανά λίτρο, δεν έχουν ανιχνευτεί ποτέ στο παρελθόν στο νερό της Βορείου Αμερικής. 

Το Φεβρουάριο οι εκπρόσωποι της περιβαλλοντικής οργάνωσης Environment Canada ανέφεραν σε σχετική κυβερνητική επιτροπή την παρουσία 165 διαφορετικών φαρμακευτικών ουσιών σε δείγματα πόσιμου νερού.

Εξάλλου, το περασμένο έτος μία ερευνητική ομάδα ανίχνευσε ανησυχητικά ίχνη ακεταμινοφένης, κωδεΐνης, αντιβιοτικών, ορμόνων, στεροειδών, και αντι-επιληπτικών ενώσεων στις Μεγάλες Λίμνες στα σύνορα Καναδά-ΗΠΑ, ενώ άλλη ομάδα ανακάλυψε ίχνη αντικαταθλιπτικών και φαρμάκων για επιληπτικές κρίσεις σε 24 ποτάμια της Μινεσότα.

Τα ανησυχητικά ευρήματα οφείλονται αφ’ ενός  στη βελτίωση της σχετικής τεχνολογίας ανίχνευσης ουσιών, αφ’ ετέρου στη δραματική αύξηση της κατανάλωσης φαρμάκων.

«Με την αύξηση του πληθυσμού των ηλικιωμένων, η κατανάλωση φαρμάκων αυξάνεται έως και 10 με 15 τοις εκατό», δήλωσε ο τοξικολόγος Κρις Μέτκαλφ του Πανεπιστημίου Τρεντ στο Οντάριο. «Επομένως μπορούμε να πούμε πως το πρόβλημα αυτό αναμένεται να επιδεινωθεί και περισσότερες ουσίες θα απελευθερωθούν στο περιβάλλον», πρόσθεσε.

Οι άμεσες περιβαλλοντικές ανησυχίες αφορούν τα ψάρια που ζουν στις συγκεκριμένες λίμνες και ποτάμια. Στο παρελθόν έχουν αναφερθεί περιστατικά δημιουργίας ερμαφρόδιτων ψαριών λόγω της παρουσίας ορμονών στο νερό, τόσο στη Βόρεια Αμερική, όσο και στην Ευρώπη, για παράδειγμα στο Μπιλμπάο στη Χώρα των Βάσκων.

Οι επιστήμονες ακόμα δε γνωρίζουν ακόμα τους κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία, οι οποίοι πιθανόν περιλαμβάνουν ενδοκρινολογικές, ογκολογικές και ανοσοποιητικές συνέπειες που όμως είναι δύσκολο να προσδιοριστούν ότι προέρχονται από την κατανάλωση του μολυσμένου νερού.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας υφίσταται ένα κενό γνώσης όσον αφορά την αξιολόγηση των ρίσκων από την μακρόχρονη έκθεση σε χαμηλές συγκεντρώσεις φαρμάκων αλλά και τις συνδυαστικές συνέπειες της κατανάλωσης φαρμακευτικών μειγμάτων.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Άνοδος των τιμών των τροφίμων μέσα στις επόμενες δεκαετίες λόγω της κλιματικής αλλαγής

Οι τιμές των τροφίμων είναι πιθανό να διπλασιαστούν μέσα στις επόμενες δεκαετίες λόγω της κλιματικής αλλαγής και της αύξησης της συχνότητας εμφάνισης ακραίων καιρικών φαινομένων, σύμφωνα με έκθεση της διεθνούς οργάνωσης κατά της φτώχειας Oxfam.

Η έκθεση προειδοποιεί πως η σύγχρονη έρευνα πάνω στην κλιματική αλλαγή κατά κανόνα δε λαμβάνει υπ’ όψιν της τα ακραία καιρικά φαινόμενα, τα οποία έχουν τη δυνατότητα να ανεβάσουν τις τιμές των τροφίμων κατά το ίδιο ποσοστό.

«Οι τιμές ούτως ή άλλως ενδέχεται να διπλασιαστούν ως το 2030, όμως οι προσομοιώσεις μας υποδεικνύουν πως ένα ή περισσότερα ακραία καιρικά φαινόμενα μέσα στο ίδιο έτος μπορούν να δημιουργήσουν ξαφνικές, μεγάλες αυξήσεις παρομοίου επιπέδου με αυτές που προβλέπονται για δύο δεκαετίες σταδιακής αύξησης», αναφέρει η έκθεση.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Oxfam η τιμή του καλαμποκιού ενδέχεται να ανέβει 177 τοις εκατό το 2030 σε σχέση με τις τιμές του 2010, το σιτάρι 120 τοις εκατό και το επεξεργασμένο ρύζι 107 τοις εκατό. Οι υπολογισμοί έγιναν με βάση μοντέλο προσομοίωσης που ανέπτυξε το Πανεπιστήμιο του Σάσεξ.

Το μοντέλο αυτό επιπλέον εκτιμά πως το ένα τρίτο της αύξησης της τιμής των τροφίμων αναλογεί στις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, όπως η αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας και η αλλαγή στις συνθήκες βροχόπτωσης. Αντίθετα τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα είναι υπεύθυνα για μεγαλύτερο ποσοστό της ανόδου των τιμών.

Εξάλλου σύμφωνα με την Επιτροπή Κλιματικής Επιστήμης των Ηνωμένων Εθνών η προβλεπόμενη αύξηση της θερμοκρασίας αυτό τον αιώνα κατά 2,5 με 5 βαθμούς Κελσίου θα αυξήσει σημαντικά τη συχνότητα εμφάνισης και την ένταση των κυμάτων καύσωνα αλλά και άλλων ακραίων φαινομένων.

Οι βραχυπρόθεσμες εξάρσεις των τιμών όπως είναι λογικό είναι πιο δυσβάσταχτες για τις οικονομικά ασθενείς ομάδες, σε σχέση με τις σταδιακές αυξήσεις των τιμών, στις οποίες μπορούν να προσαρμοστούν πιο εύκολα. Σε αρκετές αναπτυσσόμενες χώρες άλλωστε μεγάλο μέρος του πληθυσμού ξοδεύει μέχρι και 75 τοις εκατό του εισοδήματός τους μόνο για τρόφιμα, αναφέρει η Oxfam.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Στον Ειρηνικό το μεγαλύτερο θαλάσσιο καταφύγιο στον κόσμο

Το μεγαλύτερο θαλάσσιο καταφύγιο στον κόσμο, στον Ειρηνικό Ωκεανό, αναμένεται να οριοθετήσει σήμερα 25/09/2014 ο Αμερικανός πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα.

Ο Ομπάμα θα υπογράψει διάταγμα με το οποίο το μέγεθος του αποκαλούμενου «Εθνικού Θαλάσσιου Μνημείου των Απομακρυσμένων Νήσων του Ειρηνικού» θα αυξάνεται κατά έξι φορές ώστε από το τωρινό εμβαδόν των 370.000 τετραγωνικών ναυτικών μιλίων η προστατευόμενη περιοχή να επεκταθεί στα 490.000 τετραγωνικά ναυτικά μίλια.

Σε ανακοίνωσή του ο Λευκός Οίκος αναφέρει ότι η περιοχή αυτή έχει «ιδιαίτερο ενδιαφέρον καθώς η επιστήμη έχει αποδείξει ότι οι μεγάλες θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές μπορεί να βοηθήσουν στην αναγέννηση της βιοποικιλότητας, την υποστήριξη των πληθυσμών των ψαριών, και να βελτιώσει τη συνολική ανθεκτικότητα του οικοσυστήματος».

Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, οι κοραλλιογενείς ύφαλοι και τα θαλάσσια οικοσυστήματα του συγκεκριμένου οριοθετημένου από την αμερικανική κυβέρνηση τμήματος του Ειρηνικού Ωκεανού, θεωρούνται από τις πιο ευάλωτες περιοχές στην κλιματική αλλαγή.

Με βάση την απόφαση Ομπάμα που θα εφαρμοστεί από την Πέμπτη 25/09/2014, όλες οι εμπορικές δραστηριότητες όπως η εξόρυξη πόρων και η αλιεία βαθέων υδάτων απαγορεύονται στην προστατευόμενη περιοχή. Ωστόσο ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε ότι παραδοσιακοί τρόποι αλιείας που είναι σύμφωνοι με τους στόχους διατήρησης του θαλάσσιου μνημείου θα επιτρέπονται σε αυτή τη διευρυμένη περιοχή.

Πηγές: ΑΜΠΕ, Reuters

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

«Αναρρώνει» το στρώμα του όζοντος λένε οι επιστήμονες

Η τρύπα του όζοντος συνεχίζει να δείχνει ενθαρρυντικά σημάδια ανάκαμψης και όχι μόνο έχει σταματήσει να μεγαλώνει, αλλά το στρώμα της πυκνώνει πλέον και πάλι. 

Καταγράφεται πλέον μια σαφής τάση αύξησης του όζοντος στη στρατόσφαιρα, σε ύψος περίπου 42 χιλιομέτρων, με μέσο ρυθμό πάνω από 3% ανά δεκαετία, ενώ και το συνολικό όζον σε όλη την ατμόσφαιρα φαίνεται να αυξάνει.

Όμως, αναμένεται να περάσουν τουλάχιστον δέκα ακόμη χρόνια, έως ότου αρχίσει να συρρικνώνεται πραγματικά η τρύπα πάνω από την Ανταρκτική, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έκθεση από 300 ερευνητές του Προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP) και του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού (WMO).

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Χωρίς ψάρια θα μείνει η Μεσόγειος

7/2014. Οι πληθυσμοί των ψαριών στη Μεσόγειο θάλασσα εμφανίζουν συνεχή και ανησυχητική μείωση κατά τα τελευταία 20 χρόνια, σύμφωνα με μια νέα ελληνική επιστημονική έρευνα, που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ότι, ενώ σε άλλες περιοχές της Ευρώπης, ιδίως στον Ατλαντικό, έχει υπάρξει σταθεροποίηση ή ακόμη και αύξηση των αλιευτικών αποθεμάτων κατά την τελευταία δεκαετία, στη Μεσόγειο η κατάσταση επιδεινώνεται διαχρονικά.

Οι ερευνητές του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ), με επικεφαλής τον Παρασκευά Βασιλακόπουλο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο διεθνούς κύρους περιοδικό βιολογίας «Current Biology», αναλύουν τη (δυσοίωνη) κατάσταση για εννέα είδη ψαριών και εισηγούνται αυστηρότερα μέτρα επιτήρησης της αλιευτικών δραστηριοτήτων στη Μεσόγειο και καλύτερη εφαρμογή των υπαρχόντων κανονισμών.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Σε εξέλιξη η έκτη μαζική εξαφάνιση ειδών

Ο πλανήτης μας βρίσκεται στα πρόθυρα μιας νέας μαζικής εξαφάνισης των ειδών του -της έκτης στα 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια της ύπαρξής του- καθώς τα ζώα και τα φυτά εξαφανίζονται με ρυθμό τουλάχιστον 1.000 φορές πιο γρήγορο σε σχέση με την φυσιολογική εξαφάνιση λόγω εξέλιξης, που συνέβαινε κατά την περίοδο προτού εμφανιστούν οι άνθρωποι στο προσκήνιο, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα.

Το φυσικό περιβάλλον

Η μελέτη εκτιμά ότι, 100 έως 1.000 είδη ανά εκατομμύριο εξαφανίζονται πια κάθε χρόνο, μερικά από τα οποία δεν έχουν καν ανακαλυφθεί από τους επιστήμονες. Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί και «βαφτιστεί» περίπου 1,9 εκατ. είδη, αλλά πιστεύεται ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα, από 5 έως 11 εκατ. Η κυριότερη ανθρωπογενής αιτία εξαφάνισης των ειδών στην εποχή μας, είναι η καταστροφή των ενδιαιτημάτων των ζώων και των φυτών, καθώς δεν μπορούν να βρουν μέρος να ζήσουν, αφού οι άνθρωποι συνεχώς επεμβαίνουν στη φύση, συχνά με καταστροφικό (και αυτοκαταστροφικό) τρόπο. 

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον βιολόγο Στιούαρτ Πιμ του Πανεπιστημίου Duke προχώρησαν σε επικαιροποίηση (προς το χειρότερο) μιας προηγούμενης εκτίμησής τους προ εικοσαετίας, σύμφωνα με την οποία η εξαφάνιση γινόταν με ταχύτητα 100 έως 1.000 φορές μεγαλύτερη από τη φυσιολογική. Η νέα εκτίμηση, μετά και τα νεότερα στοιχεία των τελευταίων δεκαετιών, δείχνει ότι τελικά πιο σωστό είναι δυστυχώς το χειρότερο σενάριο της πολύ ταχύτερης εξαφάνισης.

Τα ευρήματα

Μελετώντας το DNA των ζώων διαχρονικά, οι βιολόγοι υπολόγισαν ότι κατά μέσο όρο ένα είδος σπονδυλωτού «γεννά» ένα άλλο συγγενικό είδος κάθε 10 εκατ. χρόνια. Είναι όμως πιο δύσκολο να υπολογιστεί το αντίθετο, δηλαδή κάθε πότε εξαφανίζεται ένα είδος χωρίς ο άνθρωπος να έχει βάλει το «χεράκι» του, δηλαδή με βάση αποκλειστικά τις εξελικτικές διαδικασίες στη φύση. Αυτό που θεωρείται σίγουρο, είναι ότι προτού εμφανιστεί ο άνθρωπος ως κυρίαρχο είδος στη Γη, τα νέα είδη εμφανίζονταν με ταχύτερο ρυθμό από ό,τι τα παλαιά εξαφανίζονταν, περάγμα που οδηγούσε σταδιακά σε μεγαλύτερη βιοποικιλότητα. Σήμερα, αυτή η τάση φαίνεται πια να έχει αναστραφεί για τα καλά.

    Οι επιστήμονες προς το παρόν δεν μπορούν να πουν με σιγουριά τι σημαίνει για την υγεία των οικοσυστημάτων αυτός ο αυξημένος ρυθμός εξαφάνισης των ειδών. Δεν υπάρχει ακόμη κάποιος επιστημονικός τρόπος να προβλεφτεί σε ποιό σημείο τελικά οι συσσωρευμένες εξαφανίσεις θα επιφέρουν την τελική κατάρευση ενός οικοσυστήματος. Όμως, όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, φαίνεται απίθανο να διαρκέσουν για πολύ καιρό ρυθμοί εξαφάνισης 1.000 τουλάχιστον φορές πιο γρήγοροι σε σχέση με τους αναμενόμενους από τους ρυθμούς της ίδιας της φύσης.

Οι εξαφανίσεις

Στην ιστορία της Γης έχουν συμβεί πέντε μαζικές εξαφανίσεις ειδών, που εξάλειψαν τουλάχιστον τα μισά είδη. Οι εξαφανίσεις αυτές συνέβησαν πριν από 440 εκατ. χρόνια, 375 έως 359 εκατ., 252 εκατ. (η μεγαλύτερη από όλες, προκάλεσε την καταστροφή τουλάχιστον του 90% των ειδών), 201 εκατ. και 66 εκατ. χρόνια (εξαφάνιση δεινοσαύρων πιθανώς από πτώση αστεροειδούς).

Το σχετικά πάντως αισιόδοξο μήνυμα της νέας μελέτης είναι ότι ακόμη υπάρχει κάποιος χρόνος για αλλαγή πορείας, ώστε να αποτραπεί μια νέα μαζική καταστροφή στη βιοποικιλότητα του πλανήτη μας. Η νέα τεχνολογία (π.χ. δορυφορικές φωτογραφήσεις απομονωμένων περιοχών) και η ενεργός εμπλοκή των πολιτών στις προσπάθειες προστασίας των ειδών αποτελούν παράγοντες ελπίδας για το μέλλον. «Είμαστε όχι στο μέσον, αλλά στα πρόθυρα μιας έκτης μαζικής εξαφάνισης. Το αν θα την αποφύγουμε, θα εξαρτηθεί από τις πράξεις μας», δήλωσε ο Πιμ. Η νέα μελέτη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Science».

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Η επιβάρυνση της υγείας μας από την παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον

Η επιβάρυνση της υγείας μας από τις κλιματικές αλλαγές που οφείλονται στην παρέμβαση του ανθρώπου ισοδυναμεί με τις παρενέργειες της ελονοσίας και της φυματίωσης

Ισοδύναμη της ελονοσίας και της φυματίωσης είναι η επιβάρυνση της ανθρώπινης υγείας από την περιβαλλοντική ρύπανση που οφείλεται σε μια σειρά βιομηχανικές δραστηριότητες, όπως: Εξόρυξη ορυκτών και ιδιαίτερα του χρυσού, ρευστοποίηση μετάλλων, απόρριψη τοξικών αποβλήτων, ανακύκλωση μπαταριών μολύβδου οξέος, παραγωγή και χρήση φυτοφαρμάκων, αλλά και χημικών βαφών κ.λπ.

Το ανθρώπινο κόστος, με τη μορφή απώλειας της παραγωγικότητας, ασφαλιστικής κάλυψης, μείωσης του προσδόκιμου ζωής, καθώς και η γενικότερη κοινωνική επίπτωση, είναι πολύ υψηλό. Ο πολλαπλασιασμός, παγκοσμίως, των τοποθεσιών με υψηλά επίπεδα τοξικότητας στην οφείλεται στην εξάπλωση των εξορυκτικών δραστηριοτήτων και την ένταση της εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων.

Με αφορμή την Ημέρα της Γης, που γιορτάστηκε στις 22 Απριλίου, το «Inhabitat» παρουσίασε συνοπτικά τα έξι πιεστικότερα οικολογικά προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει ο άνθρωπος.


α) Ρύπανση
Η ατμοσφαιρική ρύπανση και η κλιματική αλλαγή είναι αλληλένδετες, καθώς τα ίδια αέρια που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι τα ίδια που δημιουργούν αποπνικτική κατάσταση στις μεγάλες πόλεις και απειλούν τη δημόσια υγεία. Το Πεκίνο, το Παρίσι, αλλά και η Αθήνα είναι παραδείγματα μεγαλουπόλεων όπου το βιοτικό επίπεδο υποβαθμίζεται σημαντικά λόγω της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

Η ρύπανση των υδάτινων πόρων, αλλά και των εδαφών μπορεί να μην είναι τόσο ορατές, αλλά δεν είναι λιγότερο σημαντικές. Σύμφωνα με το Εθνικό Συμβούλιο Φυσικών Πόρων των ΗΠΑ, η ρύπανση του νερού αποτελεί τον μεγαλύτερο υγειονομικό κίνδυνο στη χώρα, ενώ στην Κίνα το 20% της καλλιεργήσιμης γης έχει μολυνθεί από τοξικά βαρέα μέταλλα με ανυπολόγιστες συνέπειες για το περιβάλλον, την ασφάλεια των τροφίμων και την υγεία των τοπικών κοινοτήτων.Τη ρύπανση των εδαφών εντείνει επίσης η χρήση παρασιτοκτόνων και λιπασμάτων.

β) Κλιματική Αλλαγή
Παρότι το 97% των κλιματικών επιστημόνων συμφωνοούν ότι η Κλιματική Αλλαγή είναι πραγματικότητα με κύριο αίτιο τα ανθρωπογενή αέρια του θερμοκηπίου, η πολιτική βούληση για μετάβαση προς μια οικονομία μηδενικών εκπομπών ρύπων δεν είναι αρκετά ισχυρή. Ίσως ακόμα πιο ακραία μετεωρολογικά φαινόμενα, όπως τυφώνες, πλημμύρες, ξηρασίες και καύσωνες πείσουν την κοινή γνώμη, τους πολιτικούς, αλλά κυρίως τους βιομηχάνους ότι πρέπει να αλλάξουν μυαλά διότι σε λίγες δεκαετίες δεν θα υπάρχουν αγορές να διαθέσουν τα προϊόντα τους.

γ) Έλλειψη νερού
Καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται και η κλιματική αλλαγή προκαλεί ανομβρίες και ξηρασίες, η έλλειψη υδάτινων πόρων αναδεικνύεται σε μείζον περιβαλλοντικό και κοινωνικό πρόβλημα. Μόλις το 3% των υδάτινων πόρων παγκοσμίως είναι πόσιμοι, ενώ 1,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό και ασφαλές νερό.

δ) Αποδάσωση
Τα δάση είναι σημαντικά στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής καθώς λειτουργούν ως «φρεάτια άνθρακα», που σημαίνει ότι απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα που ειδάλλως θα κατέληγε στην ατμόσφαιρα. Εκτιμάται ότι το 15% των παγκόσμιων εκπομπών ρύπων προέρχονται από την αποδάσωση. Η αποψίλωση των δασών απειλεί επίσης τα ζώα και τους ανθρώπους που βασίζονται σε αυτά για την επιβίωσή τους. Ιδιαίτερα πολύτιμα είναι τα τροπικά δάση όπου ενδημεί το 80% των παγκόσμιων ειδών. Παρόλα αυτά, το 17% του δάσους του Αμαζονίου έχει αποψιλωθεί για τη δημιουργία βοσκότοπων. Σε αυτή την περίπτωση όχι μόνο δεν απορροφάται διοξείδιο του άνθρακα λόγω της υλοτόμησης, αλλά εκμπέμπονται τεράστιες ποσότητες μεθανίου από την εκτροφή βοοειδών.

ε) Απώλεια της βιοποικιλότητας
Οι παρεμβάσεις του ανθρώπου στους βιότοπους της άγριας ζωής, αλλά και η κλιματική αλλαγή προκαλούν ταχεία μείωση της βιοποικιλότητας. Σύμφωνα με το σχετικό δείκτη του WWF, η βιοποικιλότητα έχει μειωθεί κατά 27% τα τελευταία 35 χρόνια.

στ) Διάβρωση και υποβάθμιση των εδαφών
Η μη βιώσιμες γεωργικές πρακτικές έχουν προκαλέσει διάβρωση των εδαφών με συνέπεια τη μείωση της καλλιεργήσιμης γης, τη ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα, την αύξηση των πλημμυρικών φαινομένων και την ερημοποίηση. Σύμφωνα με το WWF έχει χαθεί το 50% της φυτικής γης του πλανήτη τα τελευταία 150 χρόνια.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Η κλιματική αλλαγή «τρελαίνει» τα ψάρια!

Η οξίνιση των θαλασσών (μείωση του pH τους) εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για τη συμπεριφορά πολλών ψαριών, καθώς δείχνουν να χάνουν το ένστικτο της επιβίωσης και της αυτοσυντήρησης, με συνέπεια να πέφτουν πιο εύκολα στο στόμα άλλων ψαριών. 

Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας αυστραλο-αμερικανικής επιστημονικής έρευνας, που διαπίστωσε ότι μερικά ψάρια «τρελαίνονται» σε τέτοιο βαθμό, που έλκονται πια από την μυρωδιά των θηρευτών τους, προσφέροντας έτσι τον εαυτό τους κυριολεκτικά... στο πιάτο.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Φίλιπ Μάντεϊ του αυστραλιανού Πανεπιστημίου Τζέημς Κουκ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κλιματικής αλλαγής «Nature Climate Change», σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, μελέτησαν τις αλλαγές στη συμπεριφορά των ψαριών που ζουν σε κοραλλιογενείς υφάλους στα ανοιχτά της Παπούα Νέας Γουινέας. Στην περιοχή αυτή τα νερά είναι από τη φύση τους όξινα, καθώς αναβλύζουν μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα από υποθαλάσσια ηφαίστεια.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι σε αυτά τα όξινα νερά η συμπεριφορά των ψαριών γίνεται ριψοκίνδυνη. Έτσι συμπέραναν ότι, καθώς οι ωκεανοί απορροφούν ολοένα περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα και γίνονται πιο όξινοι, στο μέλλον ανάλογα «τρελή» συμπεριφορά μπορεί να αποκτήσουν πολύ μεγαλύτεροι πληθυσμοί ψαριών.

«Τα ψάρια, υπό φυσιολογικές συνθήκες, αποφεύγουν την μυρωδιά ενός θηρευτή, πράγμα απόλυτα δικαιολογημένο. Όμως έχουν αρχίσει να έλκονται από αυτή την μυρωδιά. Επίσης κολυμπούν πλέον πιο μακριά από το καταφύγιό τους και είναι γενικά πιο κινητικά, κολυμπώντας πέρα-δώθε πιο συχνά. Αυτή η συμπεριφορά είναι πολύ πιο επικίνδυνη για τα ίδια, καθώς είναι πιθανότερο να πέσουν θύμα επίθεσης από κάποιον θηρευτή», δήλωσε ο Φίλιπ Μάντεϊ.

Περίπου το 30% του διοξειδίου του άνθρακα, που απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα, καταλήγει στις θάλασσες του πλανήτη, κάνοντας τες σταδιακά όλο και πιο όξινες. Η οξίνιση αναμένεται να λάβει παγκόσμιες -και ανησυχητικές- διαστάσεις έως το τέλος του 21ου αιώνα.

Οι ερευνητές εκτιμούν, με βάση τα νέα ευρήματα, πως τα ψάρια δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στα όξινα νερά, ακόμη κι όταν έχουν ζήσει σε αυτά όλη τη ζωή τους. Ενώ το αυξημένο διοξείδιο στο νερό δεν επηρεάζει τις μεταβολικές και «αθλητικές» επιδόσεις των ψαριών, που γίνονται ακόμη πιο κινητικά, φαίνεται αντίθετα να έχει επιπτώσεις στη συμπεριφορά τους.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Εντυπωσιακό Video με το Βόρειο Σέλας στον ουρανό της Σκωτίας!

Εντυπωσιακές φωτογραφίες με το Βόρειο Σέλας να απλώνεται πάνω από τους λόφους και τις λίμνες του Caithness, στη Σκωτία, απαθανάτισε ο... αστρονόμος και ερασιτέχνης φωτογράφος Maciej Winiarcyzk.

Το φαινόμενο εμφανίζεται αρκετά σπάνια στον ουρανό της Μεγάλης Βρετανίας και σύμφωνα με τον 41χρονο φωτογράφο το συγκεκριμένο είναι το πιο θεαματικό σέλας που έχει καταγραφεί την τελευταία δεκαετία. Συνδυάζοντας με τέχνη περισσότερες από 2.000 λήψεις, ο Maciej δημιούργησε ένα βίντεο time-lapse, το οποίο παρουσιάζει σε όλο του το μεγαλείο το πολύχρωμο πέπλο που καλύπτει τον ουρανό.

Τι είναι το Σέλας

Το σέλας αποτελεί μια ηλεκτρομαγνητική καταιγίδα η οποία πλήττει την ατμόσφαιρα και εμφανίζεται σε περιοχές κοντά στους πόλους, σχηματίζοντας το Βόρειο ή το Νότιο Σέλας αντίστοιχα. Επειδή οι περιοχές κοντά στο Βόρειο Πόλο είναι πιο κατοικημένες το Βόρειο Σέλας έχει επικρατήσει σε… φήμη. Πρόκειται δηλαδή για έναν βομβαρδισμό των υψηλών ατμοσφαιρικών στρωμάτων από ηλεκτρόνια που προέρχονται από ρεύματα φορτισμένων σωματιδίων (κυρίως πυρήνες υδρογόνου και ηλεκτρόνια) από τον Ήλιο.

Ο λεγόμενος ηλιακός άνεμος, γνωστός και ως μαγνητική καταιγίδα, «συγκρούεται» με το μαγνητικό πεδίο της Γης, οδηγώντας στον εγκλωβισμό των ηλεκτρονίων γύρω από τους μαγνητικούς της πόλους και την εισχώρηση των πυρήνων υδρογόνου στην ατμόσφαιρα. Τα ηλεκτρόνια που διεισδύουν στα υψηλά στρώματα της ατμόσφαιρας διεγείρουν τα άτομα οξυγόνου και αζώτου που υπάρχουν στα συγκεκριμένα ύψη (100 χλμ. και άνω, πάνω από την επιφάνεια της Γης) προκαλώντας ένα φαντασμαγορικό υπερθέαμα στους αιθέρες.

Δείτε το Video:

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Πως το πράσινο και τα δέντρα επηρεάζουν την ψυχολογία μας

Η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι μια: Η συνεισφορά του πρασίνου και γενικότερα του περιβάλλοντος στο να έχουμε μια ισορροπημένη ψυχική υγεία, είναι αναμφισβήτητη. Τα οφέλη είναι πολλά και μάλιστα η διάρκεια τους σε βάθος χρόνου είναι μεγάλη. 

Με απλά λόγια το να ζούμε κοντά σε ένα πράσινο, γεμάτο δέντρα περιβάλλον, από το να ζούμε σε μια πόλη με πολυκατοικίες και ουρανοξύστες είναι σαφέστατα καλύτερο.

Επιστήμονες από την ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου Έξετερ μελέτησαν τη σημασία του περιβάλλοντος στην καλή σωματική και ψυχική υγεία και κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι το πράσινο στις πόλεις έχει ευεργετικές επιπτώσεις για τη δημόσια υγεία.

Επικεφαλής της έρευνας, ήταν ο δρ Ίαν Άλκοκ, η επιστημονική ομάδα του οποίου μελέτησε την συμπεριφορά 1.000 ανθρώπων. Άλλοι ζούσαν σε περιοχές γεμάτες τσιμέντο και άλλοι σε περιοχές με πράσινο. Αυτό που προέκυψε ήταν πως οι άνθρωποι που ζούσαν σε περιοχές με πράσινο , είχαν καλύτερη και πιο ισορροπημένη ψυχική υγεία ενώ οι υπόλοιποι είχαν τις περισσότερες φορές χάλια ψυχολογία η οποία επιδεινωνόταν με μεγαλύτερη συχνότητα από τους άλλους.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Είναι μία μίνι εποχή παγετώνων προ των πυλών;

Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι ο ήλιος έχει πέσει σε... νάρκη και φοβούνται ότι θα ζήσουμε πολύ παγωμένους χειμώνες, όπως αυτοί καταγράφηκαν το 1645 και διήρκεσαν έως το 1715

Είναι μία μίνι εποχή παγετώνων προ των πυλών; Οι επιστήμονες προειδοποιούν πως ο ήλιος «έχει πάει για ύπνο» και τονίζουν πως αυτό το γεγονός θα μπορούσε να προκαλέσει πολύ χαμηλές θερμοκρασίες στη γη. 

Το 2013 αναμενόταν ότι θα είναι η χρονιά με τη μέγιστη ηλιακή ενέργεια, ωστόσο οι οι ερευνητές λένε ότι η ηλιακή δραστηριότητα βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα και εκφράζουν φόβους ότι θα ζήσουμε μία εποχή, «πολύ παρόμοια με ό,τι συνέβη το 1645, όταν χτύπησε τη γη ένας μίνι παγετώνας», όπου μέχρι και ο Τάμεσης του Λονδίνου είχε παγώσει.

«Η δραστηριότητα του Ηλίου βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδό της εδώ και 100 χρόνια», τονίζουν οι επιστήμονες, οι οποίοι πιστεύουν ότι αυτή η ηλιακή ανάπαυλα θα μπορούσε να προκαλέσει μεγάλες αλλαγές στη γη. Υπάρχει, λένε μια πιθανότητα όπου κατά 20 % θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε σε «σημαντικές αλλαγές» όσον αφορά στη θερμοκρασία του πλανήτη.

« Ό, τι μέτρο και αν χρησιμοποιήσει κανείς, οι ηλιακές μετρήσεις μειώνονται», είπε ο καθηγητής Ρίτσαρντ Χάρισον μιλώντας στο BBC.

« Είμαι ηλιακός φυσικός εδώ και 30 χρόνια και ποτέ δεν έχω δει κάτι τέτοιο», πρόσθεσε, σημειώνοντας πως αυτό το φαινόμενο θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο κρύους χειμώνες παρόμοιους με αυτούς που καταγράφηκαν το 1645 και διήρκεσαν έως το 1715, όταν οι ηλιακές κηλίδες έγιναν εξαιρετικά σπάνιες.

«Υπήρχαν ψυχροί χειμώνες, σχεδόν επρόκειτο για μία μίνι εποχή παγετώνων. Ήταν μία περίοδος κατά την οποία μέχρι και ο ποταμός Τάμεσης πάγωσε», πρόσθεσε.

Και η επιστήμονας Λούσι Γκριν, όμως, που εργάζεται στο Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Λονδίνου, προειδοποίησε για ακραία καιρικά φαινόμενα. Είπε πως πιστεύει ότι η κατάσταση τώρα θα μπορούσε να είναι διαφορετική εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας.

Ο Παγωμένος Τάμεσης -1677- μία ελαιογραφία του Αβραάμ Χόντιους η οποία δείχνει την παλιά γέφυρα του Λονδίνου κατά τη διάρκεια του φαινομένου «Maunder Minimum»

«Έχουμε στη διάθεσή μας παρατηρήσεις 400 χρόνων και όλα δείχνουν ότι είμαστε πολύ κοντά σε μία παρόμοια κατάσταση, όπως το 1645», τόνισε, σημειώνοντας ότι «ο κόσμος στον οποίο ζούμε σήμερα είναι πολύ διαφορετικός με τότε και η ανθρώπινη δραστηριότητα μπορεί να αντισταθμίσει όλο αυτό που έρχεται». «Είναι δύσκολο να πούμε ποιες θα είναι οι συνέπειες», πρόσθεσε. 

 Ο καθηγητής Μάικ Λόκγουντ του Πανεπιστημίου του Ρέντινγκ, επίσης, τόνισε ότι οι πιο χαμηλές θερμοκρασίες θα μπορούσαν να επηρεάσουν ολόκληρο τον κόσμο, με αποτέλεσμα να καταρρεύσουν τα κλιματολογικά συστήματα.

 « Εκτιμούμε ότι μέσα σε 40 χρόνια υπάρχει μια πιθανότητα των 10 με 20 % να είμαστε πίσω στο 1645», είπε χαρακτηριστικά. 

Πέρυσι, μάλιστα, και η NASA προειδοποίησε ότι «κάτι αναπάντεχο συμβαίνει στον Ήλιο». 

Πηγή: Daily Mail

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Η Γη εισέρχεται σε άλλη μια περίοδο παγετώνων!

1/2014. «Η Γη εισέρχεται σε άλλη μια περίοδο παγετώνων». Αυτή τη δήλωση έκαναν Ιάπωνες επιστήμονες, και συγκεκριμένα ο γνωστός ωκεανολόγος Μοτοτάκα Νακαμούρα.

Μάλιστα, παγώνει τόσο πολύ, που ο φλοιός παγετού μπορεί να φτάσει σχεδόν μέχρι τους τροπικούς. Πράγμα που έχει άλλωστε συμβεί και πάλι στην ιστορία της Γης. 

Για ένα παρόμοιο σενάριο μιλούν σήμερα πολλοί επιστήμονες, αναφερόμενοι σε στοιχεία πολυετών παρατηρήσεων του κλίματος της Γης, σύμφωνα με τη «Φωνή της Ρωσίας». Σημειώνουν ότι συνολικά στον πλανήτη έχουν καταγραφεί 15 περίοδοι παγετώνων διάρκειας 10 χιλιάδων ετών ο καθένας.

Σήμερα ζούμε στα τέλη μιας περιόδου ανάμεσα σε δύο περιόδους παγετώνων, και θα πρέπει να προετοιμαστούμε για την επόμενη περίοδο παγετώνων.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Ένα μήνυμα σε μπουκάλι του 1959 - προάγγελος της κλιματικής αλλαγής!

Ο Γουόκερ πέθανε λίγο μετά την συγγραφή του μηνύματος. Αρρώστησε βαριά στην αποστολή και έφυγε σε ηλικία μόλις 27 ετών. Ποιο το προφητικό του μήνυμα;

Συνήθως τα μηνύματα σε μπουκάλια αναφέρονται σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης. Όμως ο Αμερικανός επιστήμονας Πολ Γουόκερ, που έθαψε ένα μπουκάλι με ένα κομμάτι χαρτί κάτω από τους πάγους της Αρκτικής κοντά στην επικράτεια του Καναδά, είχε άλλο στόχο.

Είχε μετρήσει την απόσταση που χώριζε το τμήμα της γης όπου βρισκόταν με ένα παγόβουνό, στο 1,2 μέτρα. Χρειάστηκε να περάσουν πάνω από πέντε δεκαετίες όταν ένας σύγχρονος γεωλόγος ανακάλυψε το μπουκάλι.

Όμως η απόσταση είχε ξεπεράσει τα 100 μέτρα, αποδεικνύοντας ότι ο παραλογισμός των ανθρώπων καταστρέφει το κλίμα του πλανήτη, προκαλώντας αλλαγές που είναι αδιανόητο να τις φανταστούμε.

Ο Γουόκερ πέθανε λίγο μετά την συγγραφή του μηνύματος. Αρρώστησε βαριά στην αποστολή και έφυγε σε ηλικία μόλις 27 ετών.

Ο  γεωλόγος Γουόρικ Βίνσεντ από το Πανεπιστήμιο Λαβάλ, δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια του όταν έπεσε πάνω στο περίεργο εύρημα, λίγες ημέρες πριν τελειώσει το 2013. Ήταν όμως περισσότερο έκπληκτος ότι μέσα σε 50 χρόνια, το παγόβουνο έλιωσε τόσο που άφησε μια τεράστια απόσταση από την γη.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Τζάκια: Ραδιενεργό Καίσιο του Τσέρνομπιλ στην ατμόσφαιρα!

12/2013. Ίχνη του ραδιενεργού στοιχείου καίσιο ανιχνεύτηκαν στην ατμόσφαιρα της Θεσσαλονίκης, από ερευνητική ομάδα του ΑΠΘ.

Οι επιστήμονες αποδίδουν την ύπαρξη του στοιχείου στην καύση ξύλου για θέρμανση από τζάκια και ξυλόσομπες.

Οι συγκεντρώσεις είναι μικρές, σε σημείο μη ανησυχητικό, ωστόσο το φαινόμενο χρήζει περαιτέρω μελέτης, αφού οι μετρήσεις έγιναν σε περιοχή που δεν υπάρχει μεγάλη χρήση τέτοιων θερμαντικών σωμάτων.

Όπως εξηγεί στο “Έθνος” η αναπληρώτρια καθηγήτρια Φυσικής του ΑΠΘ, Μ. Μανωλοπούλου, μέλος της ερευνητικής ομάδας που δημοσίευσε το αποτέλεσμα της μελέτης της στο Journal of Environmental Radioactivity, το ραδιενεργό στοιχείο απορροφήθηκε από τα δέντρα ορισμένων περιοχών της Βόρειας Ελλάδας, μέσω του νέφους που κατακάθισε στο έδαφος την περίοδο του πυρηνικού ατυχήματος του Τσερνόμπιλ το 1986.

Με την καύση της ξυλείας, ένα μέρος του Καισίου απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα και διαχέεται στην πόλη, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό (το μεγαλύτερο) παραμένει στη στάχτη της εστίας.

Οι επιστήμονες εφιστούν την προσοχή στη διαχείριση της στάχτης και συμβουλεύουν τους κατόχους τζακιών να μη σηκώνουν σκόνη κατά τη διαδικασία του καθαρισμού της εστίας, ενώ επισημαίνουν πως δεν υπάρχει πρόβλημα αν αυτό στη συνέχεια αναμειχθεί με το έδαφος. Σε ό,τι αφορά την ατμοσφαιρική ρύπανση, απαιτείται περαιτέρω μελέτη του φαινομένου.

Όπως είπε η κ. Μανωλοπούλου, οι μετρήσεις της ερευνητικής ομάδας έδειξαν πολύ μικρές συγκεντρώσεις Καισίου σε επίπεδο ιχνών. Ωστόσο, αυτές πραγματοποιήθηκαν στην περιοχή της Πανεπιστημιούπολης, όπου δεν υπάρχουν νοικοκυριά και δεν γίνεται εκτενής καύση ξύλου για τις ανάγκες θέρμανσης. Είναι πολύ πιθανό οι συγκεντρώσεις να είναι μεγαλύτερες σε άλλες αστικές περιοχές με σημαντική χρήση τζακιών και ξυλόσομπας.

Ελληνική ξυλεία

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι το Καίσιο δεν ανιχνεύτηκε σε ξυλεία που έχει εισαχθεί από χώρες που βρίσκονται πιο κοντά στο Τσέρνομπιλ (π.χ. Βουλγαρία), αλλά σε ελληνική ξυλεία, από περιοχές της Βόρειας Ελλάδας. Η κ. Μανωλοπούλου το αποδίδει στις κλιματικές συνθήκες (π.χ. βροχές) που επικρατούσαν όταν το ραδιενεργό νέφος πέρασε από κάθε περιοχή.

Το θέμα της καύσης ξύλου και βιομάζας και οι επιπτώσεις του στο περιβάλλον και την υγεία των αστικών κέντρων απασχόλησε τις εργασίες επιστημονικού συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα στο Διεθνές Πανεπιστήμιο Ελλάδας, στη Θεσσαλονίκη.

Ο ομότιμος καθηγητής Πνευμονολογίας στο ΑΠΘ, Λ. Σιχλετίδης, ανέφερε πως η επιβάρυνση από την ημιτελή καύση βιομάζας είναι μεγαλύτερη ακόμα και από αυτήν του καπνίσματος. Σε αυτήν αποδίδονται εν μέρει και τα αυξανόμενα περιστατικά αδενοκαρκινωμάτων που καταγράφονται τα τελευταία χρόνια στα νοσοκομεία.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Τα τζάκια αυξάνουν την ατμοσφαιρική ρύπανση και τα μικροσωματίδια

Ένα αναμμένο τζάκι δεν είναι μόνο ένα όμορφο θέαμα για το χειμώνα και ένας εναλλακτικός (όχι πάντα οικονομικός) τρόπος θέρμανσης. Στις μέρες μας, όπου αρκετοί πολίτες αρνούνται να βάλουν το ακριβό πλέον πετρέλαιο στα σπίτια τους ή να διαθέσουν τα χρήματά τους για την εγκατάσταση των εναλλακτικών τρόπων θέρμανσης, η λύση του τζακιού μοιάζει η ιδανική.

Είναι όμως; Τι πρέπει να προσέχουμε για να το απολαύσουμε ακίνδυνα:

«Ένα τζάκι εκπέμπει στην ατμόσφαιρα σε 4 ώρες όσα μικροσωματίδια εκπέμπουν 1.000 καινούργια αυτοκίνητα σε μία ημέρα» τονίζει η διεπιστημονική ομάδα που έκανε έρευνα για την ατμοσφαιρική ρύπανση και τα φαινόμενα αιθαλομίχλης πάνω από αρκετές ελληνικές πόλεις, στο πλαίσιο του προγράμματος «Θαλής». 

Τα πρώτα αποτελέσματα της έρευνας, επιβεβαιώνουν ότι η στροφή στην καύση ξύλων, μέρος των οποίων είναι ακατάλληλο, αυξάνει αρκετά την ατμοσφαιρική ρύπανση και τη συγκέντρωση μικροσωματιδίων. 

Ενδιαφέρον είναι, ότι από τα ερευνητικά δεδομένα επιβεβαιώθηκε η υποψία ότι αρκετοί συμπολίτες μας δεν καίνε κατάλληλα καυσόξυλα αλλά «επικίνδυνα» ξύλα, όπως αυτά που προέρχονται από παλιά κουφώματα, κάτι που αποδεικνύουν οι υψηλές συγκεντρώσεις αερίων αρωματικών ενώσεων, όπως το τολουόλιο, το οποίο αποτελεί διαλύτη για χρώματα.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα αποτελέσματα των μετρήσεων που σχετίζονται με τον προσδιορισμό καρκινογόνων, πολυαρωματικών υδρογονανθράκων στην ατμόσφαιρα.

Όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές, «λόγω των διαφορών στη φυσιολογία αλλά και την ένταση της φυσικής δραστηριότητας μεταξύ παιδιών και ενηλίκων η εσωτερική δόση των πολυαρωματικών υδρογονανθράκων είναι αρκετά υψηλότερη στα παιδιά.

Κατά συνέπεια ο εκτιμώμενος κίνδυνος καρκινογένεσης ανέρχεται για τα παιδιά σε πέντε στο εκατομμύριο ενώ για τους ενήλικες σε ένα στο εκατομμύριο». 

Άρα ΠΡΟΣΟΧΗ! Μακρυά από τα «επικίνδυνα ξύλα».

Ανησυχητική αύξηση στον αριθμό των πιο λεπτόκοκκων μικροσωματιδίων παρατηρείται κατά την καύση ξύλων και στο εσωτερικό των σπιτιών. Το τζάκι δεν βγάζει όλο τον καπνό έξω από το σπίτι, αλλά και μέσα, ειδικά εάν δεν τραβά καλά.  Ειδικότερα, η συγκέντρωσή τους σε ένα σπίτι με μη ενεργειακό τζάκι είναι τέσσερις με πέντε φορές μεγαλύτερη σε σύγκριση με ένα σπίτι χωρίς τζάκι. 
Το μεγαλύτερο μέρος των μικροσωματιδίων, σε ποσοστό 80-90%, που εκλύονται από την καύση ξύλων είναι μικρά με διάμετρο 2,5 μικρομέτρων.

Αυτό σημαίνει, ότι αυτά τα σωματίδια δεν συγκρατιούνται από το ανώτερο αναπνευστικό σύστημα, αλλά εισχωρούν βαθύτερα επηρεάζοντας τους πνεύμονες και προκαλώντας χρόνια βρογχίτιδα και άλλα αναπνευστικά - καρδιαγγειακά νοσήματα. 

Για αυτό είναι απολύτως απαραίτητο να υπάρχει ένα μισάνοιχτο παράθυρο στο χώρο, για την ανανέωση του αέρα.

Οι σύγχρονες μορφές καύσης (καυστήρες πέλετ, αποδοτικές σόμπες, ενεργειακά τζάκια κλπ) δεν αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα και θα πρέπει να προτιμώνται. 

Ασφαλώς το... τζακόμετρο, με την απαγόρευση να καίνε τα τζάκια και οι ξυλόσομπες όταν καταγράφονται υψηλές συγκεντρώσεις αιθαλομίχλης και άλλες συναφείς γελοιότητες, δεν αποτελούν λύση στο πρόβλημα.


Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Η προβληματική σχέση του ανθρώπου με το περιβάλλον

«Νιώθω, πίσω από την τραγική μοίρα του σύγχρονου ανθρώπου, την ωραία και αιώνια φύση που δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τις εφήμερες τραγωδίες μας. Μας καταπνίγει η αγωνία, ασφυκτιούμε, νιώθουμε, όσο ποτέ άλλοτε, την ανάγκη ν’ανοίξουμε ένα παραθυράκι για να δούμε, σε μια γρήγορη αστραπή, τον ουρανό, τα άστρα, τη θάλασσα, την άνοιξη: αλλά παρευθύς το παραθυράκι ξανακλείνει και μένουμε ξανά αντιμέτωποι με τους σκοτεινούς δαίμονες που μας επιτίθενται. Να ρίξουμε μια σύντομη και βίαιη ματιά στη φύση, ανάμεσα σε δυο κραυγές αγώνα και αγωνίας, είναι, θαρρώ, ολοένα και περισσότερο μια απαραίτητη φυγή προς ένα χαμένο παράδεισο. Όμως η ματιά αυτή πρέπει να είναι πολύ σύντομη, γιατί δεν έχουμε πια καιρό να αργοπορούμε με λεπτομερείς περιγραφές.»

Συνομιλίες με τον Pierre Sipriot, Γαλλική Ραδιοφωνία, 1957 - Νίκος Καζαντζάκης, 1957

Δείτε μια μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων η οποία μας δείχνει την προβληματική σχέση του ανθρώπου με τη φύση.

Το είδαμε εδώ  

Ανακαλύπτω