Deutsche Bank - Ιστορία μου, αμαρτία μου...

Ομάδα... εξωτερικών συνεργατών της Deutsche Bank, βασικής χρηματοδότριας του στρατοπέδου στο Αουσβιτς, ποζάρουν για μια φωτογραφία στην πύλη του κολαστήριου. Οπως λέει άλλωστε και η πάντα επίκαιρη επιγραφή, «Η Εργασία Απελευθερώνει»...

Η «ελεύθερη πτώση» των μετοχών της Deutsche Bank, της ναυαρχίδας των γερμανικών τραπεζών και ενός από τα μεγαλύτερα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στον κόσμο, πάγωσε αυτές τις μέρες το αίμα του δρος Σόιμπλε και των άλλων πολιτικών «οικονομισάριων» της ηπείρου μας, που μάταια προσπαθούν να πείσουν τις αγαπημένες τους αγορές ότι η τευτονική υπερ-τράπεζα είναι «σταθερή σαν βράχος», τη στιγμή που η μετοχή της σημείωνε χαμηλό τριακονταετίας...

Στην πραγματικότητα, ο «βράχος» αποδεικνύεται ιδιαίτερα εύθρυπτος: η μετοχή της «Γερμανικής Τράπεζας» έχει μειωθεί 41% από την αρχή του έτους, δηλαδή κατά μέσο όρο χάνει μία μονάδα την ημέρα, ενώ το πραγματικό μέτρο της αγωνίας των επενδυτών, δηλαδή το κόστος προστασίας (τα περιβόητα CDs και CDOs) από το ενδεχόμενο μη αποπληρωμής της... οροσειράς των δυνάμει «τοξικών» ομολόγων της έχει κυριολεκτικά υπερδιπλασιαστεί στο ίδιο βραχύ διάστημα.

Και ο λόγος είναι ότι, όσες καθησυχαστικές παρόλες κι αν εκστομίζουν οι Σόιμπλε και σία, οι αγορές γνωρίζουν καλά ότι η μαύρη τρύπα του υπέρογκου χρέους που κρύβει στα υπόγειά του το γερμανικό τραπεζικό θηρίο και, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, ξεπερνά τα 60 τρισεκατομμύρια ευρώ –κάπου είκοσι φορές το γερμανικό ΑΕΠ και σχεδόν τετρακόσιες φορές μεγαλύτερο από το ελληνικό δημόσιο χρέος!- είναι πρακτικά αδύνατο να εξυπηρετηθεί.

Στην πραγματικότητα η άσχημη οικονομική κατάσταση της τράπεζας αποτελεί το χειρότερα κρυμμένο μυστικό στους κύκλους των χρηματιστών: οι πάντες γνωρίζουν ότι η Deutsche Bank δεν συνήλθε ποτέ από το κραχ του 2008 και την ασυγχώρητη εμπλοκή της στη φούσκα των αμερικανικών subprime δανείων, ούτε μπορεί να υπηρετήσει τις τεράστιες τοποθετήσεις της στις αγορές-καζίνο του συναλλάγματος και των παραγώγων (derivatives), όπου αποτελεί εδώ και δεκαετίες τον μεγαλύτερο «παίκτη» παγκοσμίως.

Τα βαριά πρόστιμα που πληρώνει εσχάτως για σειρά σκανδάλων, όπως η εμπλοκή της στη χειραγώγηση του επιτοκίου Libor, δεν είναι παρά η θρυαλλίδα της αναπόφευκτης χρηματιστηριακής κατάρρευσής της, καθώς οι τζογαδόροι «σορτάρουν» τη μετοχή της, πληρώνοντάς την με το ίδιο νόμισμα.

Τζάμπα, δηλαδή, τα τρισεκατομμύρια δολάρια και ευρώ που πλήρωσαν από την τσέπη τους τα τελευταία χρόνια οι φορολογούμενοι σε Ευρώπη και ΗΠΑ για να «διασώσουν» την Deutsche και τις άλλες γερμανικές (και αγγλικές, και γαλλικές, και αμερικανικές) τράπεζες-μαμούθ από τα αποτελέσματα των άθλιων κερδοσκοπικών τους στοιχημάτων –όλο αυτό το ποτάμι του δημόσιου χρήματος που «μεταμφιέστηκε» τεχνηέντως σε ενέσεις ρευστότητας και διακρατικά «δάνεια σωτηρίας», προκειμένου να καλυφθεί η (ιδιωτική και αδιαφανής) κόπρος του Αυγείου.

Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι η Deutsche Bank, ο ορισμός της «too-big-to-fail» τράπεζας, δηλαδή της τράπεζας που «είναι υπερβολικά μεγάλη για να αποτύχει», θα αφεθεί έτσι απλά να καταρρεύσει -όπως θα συνέβαινε με μια «κανονική» τράπεζα, αν ίσχυαν οι υποτιθέμενοι κανόνες του «υγιούς» καπιταλισμού. Οσοι έχουν μελετήσει άλλωστε, έστω και στοιχειωδώς, την αμαρτωλή ιστορία της DB, αναγνωρίζουν πως το συγκεκριμένο ίδρυμα υπήρξε από την πρώτη μέρα της λειτουργίας του ένα κορυφαίο εργαλείο του γερμανικού ιμπεριαλισμού.

Για την ακρίβεια, ιδρύθηκε με απόφαση του Πρώσου, τότε καγκελάριου, Μπίσμαρκ το 1870, παραμονές του γαλλο-γερμανικού πολέμου του ‘70-71, προκειμένου να σπάσει το ολιγοπώλιο των μεγάλων βρετανικών και γαλλικών τραπεζών, που εκείνη την εποχή κυριαρχούσαν στην παγκόσμια επενδυτική «σκακιέρα», πριμοδοτώντας φυσικά τις δικές τους αυτοκρατορικές φιλοδοξίες και «θάβοντας» αυτές των αναδυόμενων ανταγωνιστών, όπως η Γερμανία και οι ΗΠΑ: από την πρώτη στιγμή η DB εξειδικεύτηκε στο εξωτερικό εμπόριο –την «προώθηση και διευκόλυνση» (sic) των γερμανικών εμπορικών σχέσεων, επενδύσεων και εξαγωγών σε ξένες χώρες, και άρα εμμέσως την παγίωση της γερμανικής οικονομικής ηγεμονίας σε μια σειρά από ευρωπαϊκές αλλά και πιο μακρινές σφαίρες επιρροής –με εντυπωσιακή αποτελεσματικότητα.

Γι’ αυτό άλλωστε άνοιξε τα πρώτα της ξένα υποκαταστήματα στη Σανγκάη, το Λονδίνο και τη Νότια Αμερική και χρηματοδότησε, μεταξύ άλλων, μεγάλα έργα υποδομών στις ΗΠΑ και την τότε οθωμανική αυτοκρατορία, ενώ ταυτόχρονα συμμετείχε στη δημιουργία και γιγάντωση των γερμανικών βιομηχανικών κολοσσών–εξαγωγικών «αιχμών του δόρατος», όπως η χαλυβουργία Krupp και η χημική-φαρμακευτική Bayer, και αργότερα η Daimler-Benz, η Volkswagen- Audi κ.ά.

Οπως και οι παραπάνω γιγαντιαίοι πελάτες της, όμως, έτσι και η DB έγραψε τις μελανότερες σελίδες της πρωταγωνιστώντας με ενθουσιασμό στο τερατώδες «Πρότζεκτ Χίτλερ» και το αιματοκύλισμα της Ευρώπης και ολόκληρου του κόσμου, στις δεκαετίες του ‘30 και ‘40.

Η κύρια δραστηριότητά της ήταν η «αρειοποίηση» (aryanization) και ενθυλάκωση τουλάχιστον 370 γερμανο-εβραϊκών επιχειρήσεων και η ενσωμάτωση τουλάχιστον άλλων 40 εμπορικών τραπεζών από όλη την Ευρώπη, παράλληλα με την κατάκτηση των κρατών-εδρών τους.

Με δικά της δάνεια χρηματοδοτήθηκαν, μεταξύ άλλων, το κολαστήριο του Αουσβιτς και τα τεράστια στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας της IG Farben και άλλων γερμανικών πολεμικών βιομηχανιών, όπου δούλεψαν μέχρι θανάτου εκατοντάδες χιλιάδες αιχμάλωτοι-σκλάβοι.

Ο τότε «ισχυρός ανήρ» του διοικητικού της συμβουλίου, ο πάντα καλοντυμένος και αριστοκρατικός στους τρόπους Χέρμαν Αμπς, υπήρξε ένα από τα «πολιτισμένα τέρατα» που έχτισαν το Τρίτο Ράιχ.

Το 1942, ο συγκεκριμένος τραπεζίτης συμμετείχε ως εκπρόσωπος της DB στα Δ.Σ. 40 «κατακτημένων» τραπεζών και βιομηχανιών, η πλειονότητα των οποίων χρησιμοποιούσαν αιχμαλώτους εργάτες: όταν οι σκλάβοι «εξαντλούνταν» (verbraucht, στην ψυχρή γερμανική ορολογία), απλά μεταφέρονταν στα κοντινότερα στρατόπεδα θανάτου, όπως το Μπιρκενάου.

Τι του συνέβη μετά τον πόλεμο; Εκτελέστηκε ως εγκληματίας; Πήγε φυλακή; Οχι βέβαια! Οπως και οι περισσότεροι άλλοι εκατομμυριούχοι «σπόνσορες» των ναζί, ο Αμπς έμεινε για ελάχιστο χρόνο στο περιθώριο και στη συνέχεια η... τεχνογνωσία του «αξιοποιήθηκε» ξανά στο πλαίσιο του μεταπολεμικού γερμανικού «οικονομικού θαύματος».

Για την ακρίβεια, παρέμεινε στην Deutsche μέχρι την «τιμωρητική» διάσπασή της σε δέκα μικρότερες τράπεζες από τους Συμμάχους το 1948, και αμέσως τοποθετήθηκε στο κρατικό Kreditanstalt für Wiederaufbau (Πιστωτικό Ινστιτούτο Ανασυγκρότησης), που επιφορτίστηκε με τη μοιρασιά των δισεκατομμυρίων του Σχεδίου Μάρσαλ στις επιχειρήσεις-επιγόνους των παλιών πελατών του.

Και, βέβαια, το 1951-53 αυτός ο στυλοβάτης των ναζί ανέλαβε επικεφαλής της δυτικογερμανικής αντιπροσωπείας που έπειτα από δύο χρόνια διαβουλεύσεων πέτυχε το κούρεμα του γερμανικού πολεμικού χρέους κατά 70%! Και, σαν επιβράβευση για τις υπηρεσίες του, όταν το 1957 η Deutsche Bank ξανάνοιξε στη Φρανκφούρτη, ο Αμπς επέστρεψε ως πρόεδρος του Δ.Σ.

Και ουσιαστικός διευθυντής της, θέση που κράτησε ουσιαστικά ώς το 1976! Πέθανε τελικά στο κρεβάτι του το 1994, σε ηλικία 93 ετών...

Πηγή:  Γιώργος Τσιάρας

Ανακαλύπτω

Το πλαστικό χρήμα με όλες τις μορφές του

- Η κυβέρνηση αναμένεται να δώσει κίνητρα για τη χρήση πλαστικού χρήματος ώστε να πατάξει τη φοροδιαφυγή

- Οι τράπεζες αναμένεται να “ρίξουν” τις προμήθειες εξαιτίας του ανταγωνισμού μεταξύ τους

- Στο τέλος του 2015, σχεδόν 15 εκατομμύρια κάρτες πληρωμών είχαν εκδοθεί από ελληνικές τράπεζες και ήταν ενεργές

- Η ανάληψη μετρητών από κάρτες πληρωμών συνήθως επιτρέπεται ανάλογα τον τύπο της κάρτας και τους όρους σύμβασης

Το πλαστικό χρήμα με όλες τις μορφές του μπαίνει κάθε μέρα στα ...πορτοφόλια μας και στη ζωή μας. Μάλιστα το φαινόμενο αναμένεται να ενταθεί με τις παρεμβάσεις που σκοπεύει να κάνει η πολιτεία ούτως ώστε να χρησιμοποιηθεί για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής.

Ηδη μία τράπεζα η Εθνική ανακοίνωσε μικρές προμήθειες για τη χρήση POS από τους επαγγελματίες και μηδενικές για τις νεοφυείς επιχειρήσεις για ένα χρονικό διάστημα.

Πολύ σύντομα, εκτιμούν τραπεζικά στελέχη, θα υπάρξουν απαντήσεις από τις άλλες τράπεζες εντείνοντας έτσι τον ανταγωνισμό σε μία αγορά που μεγαλώνει με ραγδαίους ρυθμούς.

Για να φωτιστούν πλευρές της χρήσης του πλαστικού χρήματος η ΕΕΤ εξέδωσε οδηγό με 15 ερωτήσεις – απαντήσεις.

Αναλυτικά ο οδηγός αναφέρει:

1. Τι είναι και ποιες κατηγορίες καρτών πληρωμών υπάρχουν;

Όλες οι κάρτες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πραγματοποίηση αγορών αγαθών και υπηρεσιών ή για την πληρωμή λογαριασμών/οφειλών (π.χ. ρεύματος, ύδρευσης, εφορίας, κ.λπ.) χωρίς τη χρήση μετρητών, ονομάζονται κάρτες πληρωμών. Ανάλογα με τα ειδικότερα χαρακτηριστικά τους, πρόκειται για:

χρεωστικές (debit),

πιστωτικές (credit), ή

προπληρωμένες (prepaid) κάρτες πληρωμών.

Ανάλογα με το διεθνές σχήμα, μπορεί να είναι κάρτα πληρωμών VISA, MasterCard, American Express, Diners, κ.λπ. και γίνεται αποδεκτή από την επιχείρηση που δέχεται κάρτες πληρωμών με το συγκεκριμένο σήμα. Οι κάρτες πληρωμών εκδίδονται από τράπεζες ή άλλους αδειοδοτημένους προς τον σκοπό αυτό φορείς του χρηματοπιστωτικού συστήματος, όπως τα ιδρύματα πληρωμών και τα ιδρύματα έκδοσης ηλεκτρονικού χρήματος.

2. Πόσες κάρτες πληρωμών είναι σήμερα ενεργές στην Ελλάδα;

Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, στο τέλος του 2015, σχεδόν 15 εκατομμύρια κάρτες πληρωμών είχαν εκδοθεί από ελληνικές τράπεζες και ήταν ενεργές, ποσοστό που αντιστοιχεί σε 1,4 κάρτες πληρωμών ανά κάτοικο (έναντι μέσου όρου 1,5 κάρτες πληρωμών ανά κάτοικο στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης).

3. Επιτρέπεται η ανάληψη μετρητών από τις κάρτες πληρωμών;

Η ανάληψη μετρητών από κάρτες πληρωμών συνήθως επιτρέπεται, με διαφορετικά κάθε φορά χαρακτηριστικά και χρεώσεις του κατόχου, ανάλογα με:

* τον τύπο της κάρτας (χρεωστική, πιστωτική ή προπληρωμένη),

* τους όρους της σύμβασης που διέπουν τη χρήση της, και

* τη χρήση ΑΤΜ ίδιας ή διαφορετικής τράπεζας από την τράπεζα έκδοσης της κάρτας.

Ωστόσο, μετά την επιβολή περιορισμών στις αναλήψεις μετρητών και στις μεταφορές κεφαλαίων, από τις 28 Ιουνίου 2015, αναλήψεις μετρητών στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό επιτρέπονται μόνο με χρήση χρεωστικών καρτών έως του ποσού των τετρακοσίων είκοσι (420) ευρώ την εβδομάδα κατ' ανώτατο όριο. Αντίθετα, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, απαγορεύονται αναλήψεις μετρητών με χρήση πιστωτικών ή/και προπληρωμένων καρτών.

4. Ως επιχείρηση αποδέχομαι ήδη κάρτες πληρωμών από τους πελάτες μου. Μπορώ να επιλέξω να πληρώνομαι αποκλειστικά με μετρητά και να αρνηθώ συναλλαγές με κάρτες;

ΟΧΙ, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, όποιος αρνείται την πληρωμή με πιστωτικές, χρεωστικές και προπληρωμένες κάρτες τιμωρείται με βαρύτατα πρόστιμα ή/και φυλάκιση, κατά τις διατάξεις:

* των άρθρων 288 παρ. 1 και 452 του Ποινικού Κώδικα,

* του άρθρου 13α του ν. 2251/1994 (Α' 191),

* του άρθρου 18 α ν. 146/1914 (Α' 21), και

* του άρθρου 19 ν. 4177/2013 (Α' 173), όπως ισχύουν.

5. Είμαι επιχείρηση. Εάν αποφασίσω να αποδέχομαι κάρτες πληρωμών από τους πελάτες μου, υπάρχει υποχρέωση να συμβληθώ με ελληνική τράπεζα ή μπορώ να συμβληθώ και με τράπεζα του εξωτερικού;

Μετά την επιβολή περιορισμών στις αναλήψεις μετρητών και στις μεταφορές κεφαλαίων, απαγορεύεται η κατάρτιση συμβάσεων αποδοχής συναλλαγών με κάρτες πληρωμών, εφόσον η εκκαθάρισή τους πραγματοποιείται με πίστωση λογαριασμού της επιχείρησης, ο οποίος τηρείται σε φορέα παροχής υπηρεσιών πληρωμών εκτός Ελλάδος.

6. Είμαι κάτοχος κάρτας πληρωμών που έχει εκδώσει τράπεζα που λειτουργεί στην Ελλάδα. Μπορώ να τη χρησιμοποιώ για να κάνω αγορές και πληρωμές στην Ελλάδα;

ΝΑΙ. Οι πιστωτικές, χρεωστικές και προπληρωμένες κάρτες μπορούν να χρησιμοποιούνται κανονικά για αγορές και πληρωμές υποχρεώσεων εντός Ελλάδος, μέχρι το όριο που προβλέπει η σύμβασή σας με την τράπεζα, εφόσον οι επιχειρήσεις από τις οποίες γίνεται η αγορά των αγαθών ή υπηρεσιών εκκαθαρίζουν τις συναλλαγές καρτών σε λογαριασμό που τηρούν σε τράπεζα που λειτουργεί στην Ελλάδα.

Αντίθετα, μετά την επιβολή περιορισμών στις αναλήψεις μετρητών και στις μεταφορές κεφαλαίων, εάν οι επιχειρήσεις που λειτουργούν στην Ελλάδα έχουν εγκαταστήσει τερματικό αποδοχής καρτών πληρωμών (POS) από τράπεζα του εξωτερικού, οι πιστωτικές, χρεωστικές και προπληρωμένες κάρτες που έχουν εκδοθεί από τράπεζες και ιδρύματα ηλεκτρονικού χρήματος που λειτουργούν στην Ελλάδα απαγορεύεται να χρησιμοποιούνται και γι' αυτόν τον λόγο δεν γίνονται αποδεκτές οι συγκεκριμένες συναλλαγές.

7. Μπορώ να χρησιμοποιώ την κάρτα πληρωμών μου για να κάνω αγορές στο εξωτερικό ή από το Internet;

ΝΑΙ, μετά την επιβολή περιορισμών στις αναλήψεις μετρητών και στις μεταφορές κεφαλαίων, μπορείτε να χρησιμοποιείτε τις κάρτες σας για αγορές αγαθών και υπηρεσιών από το εξωτερικό ή από το Internet [Πάντα μέχρι το όριο που προβλέπει η σύμβασή σας με την τράπεζα, και εντός του ορίου ποσού το οποίο εγκρίνεται για κάθε τράπεζα ξεχωριστά από την Επιτροπή Εγκρίσεως Τραπεζικών Συναλλαγών] στις ακόλουθες περιπτώσεις:

A. Για αγορές που πραγματοποιείτε σε φυσικά τερματικά (POS) όταν βρίσκεστε στο εξωτερικό:

* χωρίς περιορισμούς.

Β. Για αγορές που πραγματοποιείτε μέσω Internet από ηλεκτρονικά καταστήματα που εκκαθαρίζουν τις συναλλαγές καρτών σε λογαριασμό που τηρούν σε τράπεζα που λειτουργεί στην Ελλάδα:

* χωρίς περιορισμούς.

Γ. Για αγορές που πραγματοποιείτε μέσω Internet από ηλεκτρονικά καταστήματα που εκκαθαρίζουν τις συναλλαγές καρτών σε λογαριασμό που τηρούν σε τράπεζα του εξωτερικού:

εξακολουθούν να μην επιτρέπονται οι ακόλουθες γενικές κατηγορίες συναλλαγών:

1. Μεταφορές χρημάτων στο εξωτερικό.

2. Αγορά έργων τέχνης και δημοπρασίες.

3. Συναλλαγές με εταιρείες στοιχηματισμού, τυχερά παιχνίδια και video games.

4. Αγορές σε κοσμηματοπωλεία.

5. Γενικοί κωδικοί στους οποίους εντοπίζεται πλειοψηφία συναλλαγών που αφορούν σε πορνογραφικό υλικό.

6. Προσωπικές υπηρεσίες (συνοδοί και ραντεβού).

7. Πληρωμές σε φιλανθρωπικές οργανώσεις.

8. Αγορές ειδών ένδυσης και υπόδησης.

9. Αγορές οικιακού εξοπλισμού.

10. Αγορές ηλεκτρονικών ειδών/εξοπλισμού.

11. Αγορές καλλυντικών.

12. Αγορές υπηρεσιών εστίασης.

Oι συναλλαγές με κάρτες πληρωμών στις υπόλοιπες κατηγορίες επιτρέπονται κανονικά.

8. Είμαι επιχείρηση που δέχεται συναλλαγές με κάρτες πληρωμών. Πότε θα πιστώνεται ο λογαριασμός μου;

Η εκκαθάριση των συναλλαγών με κάρτες πληρωμών, ελληνικών και ξένων, γίνεται με πίστωση του λογαριασμού της επιχείρησης σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στη σχετική σύμβαση. Συνήθως, η πίστωση του λογαριασμού σας γίνεται την επόμενη εργάσιμη ημέρα από την ημερομηνία αποστολής της συναλλαγής προς επεξεργασία στην τράπεζα συνεργασίας σας.

9. Οι κάρτες πληρωμών έκδοσης αλλοδαπών τραπεζών χρησιμοποιούνται κανονικά;

Πιστωτικές, χρεωστικές ή/και προπληρωμένες κάρτες αλλοδαπών τραπεζών εφόσον έχουν εκδοθεί στο εξωτερικό χρησιμοποιούνται τόσο για αγορές αγαθών και υπηρεσιών όσο και για αναλήψεις μετρητών χωρίς περιορισμούς, εντός των ορίων της σύμβασης του κατόχου τους με την εκδότρια τράπεζα του εξωτερικού.

10. Οι προμήθειες που πληρώνω για να αποδέχομαι συναλλαγές καρτών τι αφορούν;

Οι προμήθειες που καταβάλλει η επιχείρηση στο πλαίσιο των υπηρεσιών αποδοχής και εκκαθάρισης συναλλαγών καρτών διαμορφώνονται ενσωματώνοντας διάφορες παραμέτρους κόστους. Ενδεικτικά αναφέρεται:

* το κόστος διατραπεζικής προμήθειας που αποδίδει η τράπεζα του εμπόρου στην τράπεζα που έχει εκδώσει την κάρτα (interchange fee - IRF) (βλέπε και ερώτηση 11),

* το κόστος προμηθειών που αποδίδουν οι τράπεζες στα διεθνή σχήματα καρτών (π.χ. Visa, MasterCard, American Express, Diners, China Unionpay, κ.λπ.),

* το κόστος διόδευσης συναλλαγών μέσω τρίτων εταιρειών (Network Service Providers),

* το λειτουργικό κόστος για την ανάπτυξη, αναβάθμιση και συντήρηση των συστημάτων αποδοχής και εκκαθάρισης συναλλαγών καρτών,

* οι προβλέψεις της τράπεζας για ζημίες που προκύπτουν από απατηλές συναλλαγές καρτών (card fraud),

* τυχόν κόστος από συμμετοχή σε «προγράμματα πιστότητας», το οποίο επιστρέφεται από την τράπεζα στους χρήστες καρτών πληρωμών ως επιβράβευση,

* το κόστος πρόσθετων υπηρεσιών που τυχόν παρέχονται, όπως υπηρεσίες πρόληψης απατηλών συναλλαγών, υπηρεσίες ασφαλείας 3D Secure για συναλλαγές μέσω internet, κ.λπ., και

* το περιθώριο κέρδους της τράπεζας.

11. Διάβασα ότι προμήθειες που πληρώνω για να αποδέχομαι συναλλαγές καρτών απαγορεύεται να υπερβαίνουν το 0,2% και το 0,3% του ποσού της συναλλαγής. Ισχύει κάτι τέτοιο;

ΟΧΙ, τα ανωτέρω ποσοστά αφορούν αποκλειστικά και μόνο στο κόστος διατραπεζικής προμήθειας που αποδίδει η τράπεζα του εμπόρου στην τράπεζα που έχει εκδώσει την κάρτα (interchange fee - IRF). Τα ανωτέρω ποσοστά αφορούν μάλιστα συγκεκριμένους τύπους καρτών (χρεωστικών, προπληρωμένων και πιστωτικών, εξαιρουμένων των εταιρικών, που εκδίδονται από τράπεζες που λειτουργούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση), ενώ για τις συναλλαγές με κάρτες πληρωμών που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Κανονισμού (ΕΕ) 751/2015 εξακολουθούν να ισχύουν υψηλότερες διατραπεζικές προμήθειες που ξεπερνούν ακόμα και το 1%.

Τα εν λόγω ποσοστά (0,2% και 0,3%) αναφέρονται στα άρθρα 3 και 4 του Κανονισμού (ΕΕ) 751/2015 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, ισχύουν από 9 Δεκεμβρίου 2015, ρυθμίζουν την προμήθεια μεταξύ διαφορετικών τραπεζών (έκδοσης και αποδοχής της κάρτας πληρωμών) και δεν αφορούν στην τιμολόγηση της κάθε τράπεζας προς τους πελάτες της (κατόχους ή/και αποδέκτες καρτών), η οποία και διαμορφώνεται με βάση τις αρχές της ελεύθερης αγοράς.

12. Τι ισχύει για τις προμήθειες που χρεώνουν οι ελληνικές τράπεζες στις επιχειρήσεις;

Οι προμήθειες εμπόρου που χρεώνουν οι ελληνικές τράπεζες για την αποδοχή συναλλαγών καρτών είναι από τις πλέον ανταγωνιστικές συγκρινόμενες με αυτές λοιπών τραπεζών που λειτουργούν σε κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μεσοσταθμικά διαμορφώνονται σε σημαντικά χαμηλότερα ποσοστά σε σχέση με τις μεσοσταθμικές προμήθειες που εφαρμόζονται στην ΕΕ και ακόμα περισσότερο στις ΗΠΑ.

Η ανταγωνιστικότητα των τιμολογήσεων των ελληνικών τραπεζών έναντι των επιχειρήσεων που αποδέχονται συναλλαγές καρτών αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο εάν συνυπολογιστεί και ο εξαιρετικά χαμηλός βαθμός διείσδυσης της χρήσης των καρτών πληρωμών στη χώρα μας, παρά το γεγονός πως τα σημεία πώλησης (POS) ανά κάτοικο, δεν διαφοροποιούνται ουσιαστικά έναντι του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (1.800 POS ανά 100.000 κατοίκους στην Ελλάδα έναντι 1.970 POS ανά 100.000 κατοίκους στην Ευρωπαϊκή Ένωση). Ειδικότερα, σύμφωνα με τα δημοσιευμένα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας:

* το 2014, σε κάθε Ελληνα αντιστοιχούσαν οκτώ (8) συναλλαγές με κάρτες πληρωμών (εξαιρουμένων των αναλήψεων μετρητών), έναντι μέσου όρου 93 συναλλαγών ανά κάτοικο στην Ευρωπαϊκή Ένωση,

* το 2014, ο συνολικός κύκλος εργασιών (τζίρος), με κάρτες πληρωμών που εκδόθηκαν στην Ελλάδα ανήλθε στα 4,7 δισ. ευρώ ή 428 ευρώ ανά κάτοικο, έναντι μέσου όρου 3.947 ευρώ ανά κάτοικο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το 2015 ακόμη και μετά την αναμενόμενη σημαντική αύξηση, λόγω των περιοριστικών μέτρων, των συναλλαγών και του κύκλου εργασιών με κάρτες πληρωμών, η Ελλάδα θα εξακολουθεί να είναι στο 20% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατέχοντας μια από τις τελευταίες θέσεις στη χρήση καρτών πληρωμών μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

13. Ποιος επιβαρύνεται με το κόστος του τερματικού αποδοχής συναλλαγών καρτών πληρωμών;

Το τερματικό αποδοχής συναλλαγών καρτών (POS) συνιστά αναπόσπαστο μέρος του συγκεκριμένου τρόπου εισπράξεων μιας επιχείρησης. Συνεπώς, αντιμετωπίζεται ως πάγιο στοιχείο της επιχείρησης με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που αντιμετωπίζεται και η αγορά ενός μηχανήματος αναγνώρισης των κατάλληλων προς κυκλοφορία τραπεζογραμματίων (χαρτονομισμάτων) ευρώ για τις εισπράξεις της επιχείρησης με μετρητά.

Σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές αγορές, το κόστος εφάπαξ αγοράς ή ενοικίασης του τερματικού αποδοχής καρτών (POS), καθώς και το τυχόν κόστος συντήρησης τυπικά επιβαρύνουν την επιχείρηση που αξιοποιεί τις υπηρεσίες αποδοχής και εκκαθάρισης καρτών πληρωμών. Σήμερα, παρέχονται τερματικά τόσο από τις τράπεζες όσο και από φορείς παροχής υπηρεσιών πληρωμών γενικότερα, ενώ στην ελληνική αγορά δραστηριοποιούνται και τρίτες εμπορικές επιχειρήσεις που παρέχουν διαφόρων τύπων τερματικά αποδοχής καρτών, καλύπτοντας και πιο εξειδικευμένες ανάγκες (π.χ. σταθερά ενσύρματα τερματικά, ασύρματα τερματικά GPRS ή WiFi, mobile POS, κ.λπ.). Όλα τα τερματικά για να λειτουργήσουν απαιτούν τη σύναψη συνεργασίας με μια τράπεζα ή άλλο αδειοδοτημένο φορέα παροχής υπηρεσιών πληρωμών.

Οι περισσότερες ελληνικές τράπεζες έχουν συμβληθεί με κατασκευάστριες στο εξωτερικό εταιρείες ή τους αντιπροσώπους τους στην Ελλάδα προκειμένου να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν καλύτερη έκπτωση για λογαριασμό των επιχειρήσεων/πελατών τους με τους οποίους συμβάλλονται προκειμένου να αποδέχονται συναλλαγές καρτών.

Το κόστος αγοράς ενός τερματικού POS κυμαίνεται από 129 έως 450 ευρώ, ανάλογα με τον τύπο και τη λειτουργικότητά του, ενώ στην περίπτωση μίσθωσής του το κόστος κυμαίνεται ετησίως από 65 έως 192 ευρώ. Αντίστοιχα, το ετήσιο κόστος συντήρησης κυμαίνεται μεταξύ 24 και 96 ευρώ.

14. Στην εταιρεία ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ τηρείται κάποιο αρχείο σχετικό με την αποδοχή καρτών ως μέσου πληρωμής;

Στην εταιρεία ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ λειτουργεί το Αρχείο Καταγγελθεισών Συμβάσεων Επιχειρήσεων (ΣΚΣΕ) το οποίο περιλαμβάνει δεδομένα για επιχειρήσεις, των οποίων οι συμβάσεις για την αποδοχή καρτών, ως μέσου πληρωμής, έχουν καταγγελθεί. Οι καταγγελίες σχετίζονται με λόγους που αφορούν στην αθέτηση των όρων των συμβάσεων των συναλλαγών (π.χ. αποδοχή καρτών που έχουν δηλωθεί ως απολεσθείσες, εικονικές συναλλαγές, αυτό-χρηματοδότηση, κ.λπ.). Το εν λόγω αρχείο άρχισε να λειτουργεί το 2006, σε συνέχεια και της Απόφασης αρ. 06/14.02.2006 της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Ο χρόνος παραμονής των στοιχείων των επιχειρήσεων στο αρχείο αυτό ορίζεται σε πέντε (5) έτη από την ημερομηνία της καταγγελίας. Μετά την πάροδο των 5 ετών τα δεδομένα του αρχείου διαγράφονται αυτόματα.

15. Ποιο είναι το όφελος για την επιχείρησή μου από την αποδοχή καρτών πληρωμών σε σχέση με τις συναλλαγές με μετρητά;

Η αποδοχή καρτών θεωρείται πλέον απαραίτητο εργαλείο για την εξυπηρέτηση της πελατείας και των εισπράξεων οποιασδήποτε επιχείρησης. Επιπλέον, η αύξηση χρήσης των καρτών πληρωμών συνεπάγεται για τους εμπόρους σημαντική μείωση του κόστους διαχείρισης των μετρητών (π.χ. διαχείριση κερμάτων, κόστος χρηματαποστολών, απώλειες από ληστείες, διαχείριση ακατάλληλων προς κυκλοφορία χαρτονομισμάτων, χρόνος εξυπηρέτησης πελατών, κ.λπ.) που με βάση τη διεθνή εμπειρία σε πολλές περιπτώσεις υπερκαλύπτουν την προμήθεια αποδοχής συναλλαγών καρτών πληρωμών. Το ετήσιο κόστος διαχείρισης μετρητών, σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία, ανέρχεται από 0,7% έως 2,5% του κύκλου εργασιών της επιχείρησης, ειδικότερα δε στην Ελλάδα εκτιμάται ότι ανέρχεται στο 2,3% του κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων, ήτοι 4 δισ. ευρώ περίπου.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

7 συμβουλές για να τρώτε καλά και οικονομικά!

Για να φάει κάποιος ένα σωστό και υγιεινό γεύμα δεν χρειάζεται να σπαταλήσει μια μικρή περιουσία για να αγοράσει τα υλικά.

Οι συνταγές που προτείνουν σεφ σε τηλεοπτικές εκπομπές αλλά και αυτές του Διαδικτύου συμβαδίζουν με την εποχή και δημιουργούν λαχταριστά γεύματα με λίγα χρήματα.

Πέρα, όμως, από αυτό υπάρχουν κάποιες συμβουλές, που θα σας βοηθήσουν και να φάτε υγιεινά αλλά και να μην ξοδέψετε πολλά.

Σχεδιάστε τα γεύματά σας

Πριν πάτε στο σουπερμάρκετ φτιάξτε μία λίστα με τι σκοπεύετε να μαγειρέψετε αυτή την εβδομάδα. Με αυτό τον τρόπο θα αγοράζετε όσα υλικά χρειάζεστε και δεν θα ξεφύγετε. Επιλέξτε υλικά με βάση την πυραμίδα τροφίμων.

Αγοράστε φρούτα και λαχανικά εποχής

Οταν τα οπωροκηπευτικά δεν είναι στην εποχή τους, η τιμή τους είναι πιο υψηλή. Οπότε, προτιμήστε φρούτα και λαχανικά, που είναι στον μήνα τους. Ετσι, θα κάνετε και οικονομία αλλά θα τρώτε και προϊόντα χωρίς πολλές πολλές επεξεργασίες.

Μην ψωνίζετε όταν πεινάτε

Καλό θα ήταν να αποφεύγετε να πηγαίνετε στο σουπερμάρκετ, νηστικοί, γιατί έτσι θα έχετε το νου σας στο φαγητό και θα ψωνίζετε όλο και πιο πολλά.

Ξεκινήστε από το μανάβικο

Με αυτό τον τρόπο θα ξέρετε πως το μεγαλύτερο μέρος του καροτσιού σας έχει γεμίσει με υγιεινές τροφές, πλούσιες σε θρεπτικά συστατικά.

Χρησιμοποιήστε ό,τι έχετε

Στο ψυγείο σας υπάρχουν: λίγα λαχανικά, λίγο κρέας από εχθές, ενώ στο ντουλάπι έχετε μακαρόνια και χυμό τομάτας. Γιατί να πάτε να ψωνίζετε και να μην φτιάξετε μια μακαρονάδα;

Πίνετε νερό

Πρώτον είναι ανέξοδο και δεύτερον δεν περιέχει περιττές θερμίδες ή ζάχαρη. Μείνετε μακριά από ανθρακούχα ή ζαχαρούχα γιατί κάνουν κακό στο σώμα και το δέρμα σας.

Τσεκάρετε τις προσφορές

Αν έχει έκπτωση στα ζυμαρικά και τα όσπρια, επιλέξτε να αγοράσετε μεγαλύτερη ποσότητα από αυτά, καθώς θα σας χρειαστούν στο μέλλον. Στην επόμενη αγορά σας δεν θα βρίσκονται στη λίστα.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Δείτε το ΦΕΚ με τις νέες αντικειμενικές αξίες

Μειώνονται ύστερα από εννέα χρόνια οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, και μάλιστα αναδρομικά από τις 21 Μαΐου 2015. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι οι νέες αξίες ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. 

Η ΠΟΛ 1009 είναι η απόφαση του υπουργείου Οικονομικών με την οποία αναπροσαρμόζονται όχι μόνο οι τιμές ζώνης στο σύστημα αντικειμενικού της αξίας των ακινήτων αλλά και οι συντελεστές εμπορικότητας.

Οι μειώσεις των τελευταίων, επιφέρουν μειώσεις και στις αξίες των εμπορικών ακινήτων.

Ουσιαστικά, η απόφαση περιέχει δύο πίνακες. Με τον πρώτο αναπροσαρμόζονται οι τιμές ζώνης και με τον δεύτερο, οι συντελεστές εμπορικότητας.

Οι αναπροσαρμογές στις τιμές ζώνης

Σε όλες τις περιοχές με τιμή ζώνης κάτω από 600 ευρώ και πάνω από 4000 ευρώ δεν επέρχεται καμία μεταβολή.

Όσον αφορά στους συντελεστές εμπορικότητας διαμορφώνονται από εδώ και πέρα ως εξής:

Συντελεστές εμπορικότητας

Οι τιμές των συντελεστών οικοπέδου (Σ.Ο.), οι πίνακες τιμής οικοπέδου (Τ.Ο.) και συντελεστή εκμετάλλευσης ισογείου (Κ) καθώς και τα διαγράμματα στα οποία απεικονίζονται οι ζώνες τιμών παραμένουν ως έχουν.

Διαβάστε εδώ ολόκληρο το ΦΕΚ 

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Σε επτά τροπικούς φορολογικούς παραδείσους πηγαίνουν τα λεφτά τους οι πλούσιοι!

Υπάρχουν 80 χώρες, περίπου, που θεωρούνται φορολογικοί παράδεισοι. Γιατί;  Επειδή  δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου φόροι.

Δισεκατομμυριούχοι και εκατομμυριούχοι από όλη την υφήλιο συρρέουν σε αυτές για να επωφεληθούν του ευνοϊκού φορολογικού τους πλαισίου που θα τους επιτρέψει να ανοίξουν τη δική τους offshore εταιρεία και τους δικούς τους τραπεζικούς λογαριασμούς μη πληρώνοντας σχεδόν τίποτα.

Με αυτόν τον τρόπο αποφεύγουν την υψηλή φορολογία της χώρας όπου διαμένουν, χωρίς να αλλάζουν και οι ίδιοι χώρα.

Αν όμως, ανήκετε στην κατηγορία αυτών που επιθυμούν να αλλάξουν χώρα υπάρχουν 8 φορολογικοί παράδεισοι που εκτός από τέλειοι οικονομικοί προορισμοί είναι και ιδανικοί προορισμοί... γενικά. Τροπικοί, παραδεισένιοι, με αμμουδιές και διάφανα νερά.
Μπελίζ

Βρίσκεται στην Καραϊβική και εκτός από τις καταδύσεις είναι γνωστή και ως φορολογικός παράδεισος. Για να λάβει κανείς την ιθαγένεια είτε θα πρέπει να μείνει μόνιμα εκεί, είτε να είναι συνταξιούχος έτσι ώστε να μπει στο ειδικό πρόγραμμα, το οποίο, όμως, απαιτεί παραμονή τεσσάρων εβδομάδων στο νησί. Δηλαδή τέσσερις εβδομάδες βουτιές στα κρυστάλλινα νερά και ηλιοθεραπεία.

Μπελίζ

Στην Μπελίζ το ξένο εισόδημα είναι αφορολόγητο, ενώ δεν υπάρχει φόρος επί των κεφαλαιουχικών κερδών ή επί των κληρονομιών.

Βρετανικές Παρθένοι Νήσοι

Μια άλλη όαση της Καραϊβικής, οι Παρθένοι Νήσοι από χρόνια γνωστές για το φορολογικό τους απόρρητο. Φόρος εισοδήματός δεν υπάρχει, όπως και φόροι σε εταιρείες, επί κερδών κεφαλαίου, σε δώρα, πωλήσεις ή φόροι κληρονομιάς.

Ο μόνος φόρος που υπάρχει είναι επί τον ακινήτων, σαν τον δικό μας ΕΝΦΙΑ δηλαδή, ο οποίος καταβάλλεται ετησίως και είναι της τάξης του 1.5%.

Νησιά Κέιμαν

Στα Νησιά Κέιμαν δεν υπάρχει κανένας εταιρικός φόρος, κανένας φόρος εισοδήματος, κανένας φόρος επί κερδών κεφαλαίου, επί κερδών γενικά ή ακινήτων

Κόστα Ρίκα 

Γνωστή για τα τροπικά τη δάση, τις παρθένες παραλίες της και τους καταρράκτες της και όχι μόνο... Η Κόστα Ρίκα είναι γνωστός φορολογικός παράδεισος, καθώς δεν υπάρχει φόρος επί των εισοδημάτων για τις επιχειρήσει, φόρος υπεραξίας, ή φόρος επί των μερισμάτων. 

Μονακό 

Το Μονακό είναι η απόλυτη παιδική χαρά των πλουσίων. Εκτός από το καζίνο και το Γκραν Πρι, δεν υπάρχει φόρος εισοδήματος, φόρος υπεραξίας ή φόρος κληρονομιάς. 

Σεϋχέλλες 

Οι Σεϋχέλλες αποτελούνται από 115 παραδεισένια νησιά στα ανοικτά της δυτικής ακτής της Αφρικής. 

Και εκτός από παραλίες με λευκή άμμο και κοραλλιογενείς υφάλους φημίζονται και για το φορολογικό τους πλαίσιο καθώς δεν υπάρχουν φόρος εισοδήματος, φόρος επί των κεφαλαιουχικών κερδών, φόρος δωρεάς, ή φόρος περιουσίας. 

Για να γίνει κάποιος μόνιμος κάτοικος πρέπει απλά να μένει εκεί για πέντε ημέρες το χρόνο και να μεταφέρει στον τραπεζικό του λογαριασμό κάθε χρόνο το ποσό των 10.000 δολαρίων. 

Παναμάς 

Ο Παναμάς δεν συμμερίζεται καμία από τις φορολογικές συμβάσεις με άλλες χώρες και δεν έχει καμία υποχρέωση να μοιράζεται με καμία αρχή φορολογικές πληροφορίες. 

Δεν υπάρχει κανένας φόρος επί εισοδημάτων, μερισμάτων ή κεφαλαιουχικών κερδών. 

Ανακαλύπτω

Ζακ Ατταλί για το 2016: Το χειρότερο του χειρότερου μπορεί να συμβεί

Ο διάσημος Γάλλος οικονομολόγος Ζακ Ατταλί είναι πολύ απαισιόδοξος για τη νέα χρονιά και παραθέτει, σε άρθρο του, τις 10 πιθανές παγκόσμιες καταστροφές που μας απειλούν όλους, με πρώτη την τρομοκρατία.

Το άρθρο του είναι από το προσωπικό του μπλογκ και το αναδημοσίευσε το περιοδικό L’Express. Γράφει αναλυτικά:

Να είμαστε σίγουροι: Το 2016 δεν μπορεί παρά να επιφυλάσσει και καλές εκπλήξεις …γιατί το χειρότερο του χειρότερου θα συμβεί σίγουρα.

1.    Νέες τρομοκρατικές επιθέσεις, μεγέθους που ξεπερνάει τη φαντασία, αναμένονται σε όλες τις χώρες, ακόμη και στη Γαλλία.

2.    Οι πόλεμοι που γίνονται στη Συρία, στο Ιράκ, στη Λιβύη, στην Υεμένη και στην Ουκρανία θα επιδεινωθούν, πιθανότατα.

3.    Άλλες διενέξεις θα ξεσπάσουν, ειδικότερα στην θάλασσα της Κίνας, στην Ινδία και στην Αφρική. Αυτό θα μπορούσε να μεταβληθεί σε παγκόσμιο πόλεμο, θρησκευτικό ή στρατιωτικό, ή ακόμη πόλεμο που θα συνδέετεαι με τις ενεργειακές πηγές.

4.    Νέα κράτη θα καταρρεύσουν, ειδικά στην Αφρική, όπως συνέβη στη Σομαλία και στο Σουδάν.

5.    Μια μείζων οικονομική κρίση θα ξεσπάσει σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως εκείνη του 2008, όχι πλέον εξαιτίας δανείων-φούσκας που δόθηκαν στα νοικοκυριά, αλλά εξαιτίας των δανείων στις επιχειρήσεις, όπως μαρτυρά η ανακοίνωση της κατάρρευσης του fund  στη Νέα Υόρκη.

6.    Η έξοδος της Μεγάλης Βρετανίας από την ευρωπαϊκή ένωση, το περιβόητο Brexit, μπορεί να επισυμβεί, αποδεικνύοντας σε όλο τον κόσμο ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα δεν είναι αμετακίνητο.

7.    Θα υψωθούν τείχη στα σύνορα μεταξύ των χωρών της Ενωσης, που είναι ψευδαισθήσεις προστασίας έναντι ανεπιθύμητων προσφύγων. Θα επιβεβαιωθεί έτσι η οπισθοχώρηση της ευρωπαϊκής ιδέας και μπορεί να τεθεί σε κίνδυνο η ύπαρξη του ευρώ.

8.    Φυσικές καταστροφές που θα συνδέονται με την κλιματική αλλαγή θα συμβούν.

9.    Μπορεί να συμβεί μια μείζων επιδημεία, η οποία μπορεί να προέλθει από έναν μεταλλασσόμενο ιό, χωρίς να υπάρχει εμβόλιο ή θεραπεία διαθέσιμα, προκαλώντας το κλείσιμο των συνόρων σε όλο τον πλανήτη.

10.    Η Γαλλία, εκτός από τις παραπάνω καταστροφές, μπορεί να αντιμετωπίσει το 2016 επιδείνωση της ανεργίας, έναν άδειο περιεχομένου πολιτικό διάλογο ενόψει προεδρικής εκλογής, μια έντονη διαμάχη μεταξύ των ελίτ, αύξηση των αναχωρήσεων νέων ανθρώπων προς τη Συρία ή προς το Λονδίνο.

Η καθεμιά από αυτές τις κακές ειδήσεις, ακόμη κι αν συμβεί τοπικά, θα έχει πλανητικές συνέπειες. Θα επιβραδύνει την παγκόσμια ανάπτυξη και θα ρίξει ακόμη περισσότερο τον κόσμο στη θλίψη, στο θυμό, στον λαϊκισμό και στον προστατευτισμό.

Αλλά και καλά νέα μπορεί να συμβούν το 2016.

Το πρώτο καλό νέο είναι φυσικά καμιά από τις παραπάνω κακές ειδήσεις να μη συμβούν

Αν πραγματικά τίποτα κακό δεν συμβεί –πράγμα που θα χρειαστεί ένα θαύμα- θα μπορούμε να πούμε ότι ο κόσμος πέρασε ξυστά στην καταστροφή.

Το δεύτερο καλό νέο θα ήταν να βρεθούν τα μέσα ώστε να αποφευχθούν αυτές οι πιθανές καταστροφές και να μπουν σε λειτουργία μεθοδικές ενέργειες επί των αιτίων αυτών των καταστροφών. Αυτό απαιτεί ο καθένας μόνος του αλλά και συλλογικά να υπάρξει πρόνοια για το μέλλον.

Αν όλα αυτά συμβούν τότε ο κόσμος μπορεί το 2016 να μη ζήσει αυτά που έζησε το 1914 ή το 1939 και να ξεκινήσει μια περίοδο γεμάτη ανάπτυξη, αρμονία και ευτυχία. Μπορούμε να ελπίζουμε στον Αγιο Βασίλη!»

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Το μεγάλο ψέμα για το Ασφαλιστικό!

Ένα μεγάλο παραμύθι που "πούλησαν" οι δανειστές με την βοήθεια των ελληνικών ΜΜΕ ώστε να το "χωνέψουν" οι πολίτες ήταν ότι οι Έλληνες συνεχίζουν να βγαίνουν πολύ νωρίς στη σύνταξη σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, κάτι που όμως από τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής διαψέυδεται περίτρανα. 

Με βάση τις ήδη ισχύουσες διατάξεις το μέσο πραγματικό όριο ηλικίας εξόδου από την αγορά εργασίας το 2014 ήταν 64,4 έτη για τους άνδρες και 64,5 έτη για τις γυναίκες, όταν ο μέσος όρος στην Ευρωζώνη ήταν 63,2 και 62,6 έτη αντιστοίχως!   

Παραμύθια που δυστυχώς δεν είναι ευχάριστα και ηθοπλαστικά όπως εκείνα των αδελφών Γκριμ. Η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που ανήκει στο "τραστ" των δανειστών διαψεύδει τον εαυτό της αδιαφορώντας για το αν κοροϊδεύει την νοημοσύνης μας.

Έχει και συνέχεια! Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι το 2060 η μέση ηλικία συνταξιοδότησης για τους άνδρες θα έχει φτάσει στα 67,5 έτη και για τις γυναίκες στα 67,1 έτη, ενώ ο μέσος όρος στην Ευρωζώνη θα είναι 65,2 και 64,8 έτη αντιστοίχως!   

Κάτι τρέχει εδώ, υπάρχουν κενά λογικής, καταστρέφουν κάθε συλλογισμό που βασίζεται στους κανόνες της Άλγεβρας (καθιερωμένοι από αιώνες).   

Αν λάβει κανείς υπόψιν τα θεσμοθετημένα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, και υπολογίζοντας τα πληθυσμιακά κριτήρια του 2060 το όριο για άνδρες και γυναίκες υπολογίζεται ότι θα έχει φτάσει στα 71,9 έτη! 

Σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση μόνο η Δανία θα έχει υψηλότερο θεσμοθετημένο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης (72,5 έτη), όταν Γερμανία και  Φινλανδία, τα όρια ηλικίας θα διαμορφώνονται στα 67 και 66 έτη αντιστοίχως, και πρόκειται για τις υποκρίτριες χώρες που πηγαίνουν την Ελλάδα κάθε ημέρα από "γωνία σε γωνία"   

Φυσικά στο νέο ασφαλιστικό αυτό που παίζει το σημαντικότερο ρόλο είναι το ποσοστό της αναπλήρωσης. Το 2013 το ποσοστό αναπλήρωσης σε σχέση με τις αποδοχές διαμορφωνόταν στο 45% (53% ο σταθμισμένος μέσος όρος στην Ευρωζώνη), για το 2060 το ποσοστό πέφτει στο 26,7%!   

Εδώ είναι που γίνεται η... σφαγή των αμνών, και όλες οι εργαζόμενες γενιές του παρόντος θα πάρουν (αν πάρουν) σύνταξη που θα τους φτάνει για να συντηρούν βιοτικό επίπεδο ρακοσυλέκτη. 

Εκεί που πατάνε που πατάνε οι δανειστές είναι η συνταξιοδοτική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ. Σαν αριθμός φάινεται υψηλός,αλλά μόνος του δεν λέει την αλήθεια. Το ελληνικό ΑΕΠ καταρρακώθηκε τα μνημονιακά χρόνια κατά 25% με ευθύνη και μόνο αυτών των ίδιων των δανειστών.   

Με βάση τα στοιχεία της Κομισιόν, η δαπάνη το 2013 διαμορφωνόταν στο 16,2% του ΑΕΠ με πρόβλεψη να υποχωρήσει στο 14,3% το 2060, όντας έτσι 2 μονάδες υψηλότερη από το μέσο όρο της Ευρωζώνης.   

Το ζήτημα είναι όμως ότι οι δανειστές έχουν βάλει την ελληνική οικονομία στον "γύψο" και δεν της επιτρέπουν να πάρει "ανάσα" ούτε μια στιγμή με τα αντιαναπτυξιακά μέτρα που της επιβάλλουν. 

Το ίδιο το ΑΕΠ αποτελεί μια περίπλοκη εξίσωση:    

Οι δανειστές το παίρνουν ως εχέγγυο για τη βιωσιμότητα του Ασφαλιστικού με την παραδοχή ότι η μέση αύξηση του ΑΕΠ δεν θα είναι πάνω από 0,7 οπότε και απαιτούν και άλλες μειώσεις στις συντάξεις.   

Όμως όταν πρόκειται για τις αποπληρωμές των δόσεων του Μνημόνίου αλλά και το τι προβλέπει για την αύξηση του ΑΕΠ ώστε το χρέος να είναι βιώσιμο, τότε εκτιμάται ότι το ΑΕΠ θα αυξάνεται κατά περίπου 3% ως το 2022 και κατά περίπου 2% για τα επόμενα χρόνια.   

Τι συμβαίνει εδώ; Τόσο πολύ μας δουλεύουν; Και γιατί οι ελληνικές κυβερνήσεις αλλά και τα εγχώρια ΜΜΕ ανέχτηκαν τόσα χρόνια "δούλεμα" χωρίς να "ξεσκεπάσουν" τους δανειστές; 

Τελικά πόσο θα αυξάνεται το ΑΕΠ; Όσο προβλέπει το Μνημόνιο το οποίο επέβαλαν οι δανειστές ή όσο προβλέπουν πάλι οι ίδιοι οι δανειστές εκεί που τους συμφέρει στο ζήτημα του ΑΕΠ; 

Και εν τέλει γιατί θέλουν σώνει και καλά να "ψοφήσουν" οι νυν και οι μελλοντικοί συνταξιούχοι; Να βγουν και να το πουν ξεκάθαρα, "θέλουμε να πεθάνετε" για να ξέρει ο ελληνικός λαός τι συμβαίνει και να πάρει "καθαρές" αποφάσεις, αν το δέχεται αυτό ή όχι.  

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω