Οι αγαπημένες διακοπές των Αμερικανών συνήθως συνεπάγονται τη συγκέντρωση οικογενειών και φίλων για ένα γεύμα και άλλες κοινωνικές δραστηριότητες. Στις ΗΠΑ η γιορτή των Ευχαριστιών δεν συνδέεται με θρησκευτικές εκδηλώσεις ούτε έχει συνδεθεί με συγκεκριμένη θρησκευτική ομάδα. Μια αγροτική παράδοση που επιβιώνει είναι να μοιράζονται τους καρπούς τους με όσους ήταν πιο άτυχοι τη συγκεκριμένη χρονιά.
Το 90% των κατοίκων των ΗΠΑ τρώνε γαλοπούλα για την Ημέρα των Ευχαριστιών, σύμφωνα με τουλάχιστον έναν λογαριασμό. Πίσω στη δεκαετία του 1830, η γαλοπούλα θεωρούνταν απόλαυση επειδή το κόστος μιας γαλοπούλας ήταν ένα μεροκάματο. Δημοφιλείς πίτες για την Ημέρα των Ευχαριστιών είναι η κολοκύθα, η γλυκοπατάτα, το μήλο και το πεκάν.
Πώς και πότε όμως ξεκίνησε αυτή η διαχρονικά τιμημένη αμερικανική παράδοση;
Οι παραδόσεις των Ευχαριστιών μπορούν να αναχθούν στις γιορτές συγκομιδής, όταν οι άποικοι από την Αγγλία και οι ιθαγενείς Αμερικανοί που συνάντησαν ευχαριστούσαν για μια πλούσια σοδειά. Ένας τριήμερος εορτασμός συγκομιδής που πραγματοποιήθηκε στην αποικία του Πλύμουθ (η οποία σήμερα αποτελεί μέρος της Μασαχουσέτης) το 1621 θεωρείται η πρώτη Αμερικανική Ημέρα των Ευχαριστιών.
Το Εθνικό Μουσείο των Αμερικανών Ινδιάνων των ΗΠΑ (NMAI) εξηγεί: «Κοιτάζοντας την πρώτη γιορτή της Ημέρας των Ευχαριστιών από τη σκοπιά των ιθαγενών συμμετεχόντων, είναι δυνατόν να καταλάβουμε πόσο αναπόσπαστο στοιχείο είναι η έννοια της απονομής ευχαριστιών στις ιθαγενείς κοσμοθεωρίες».
Οι άποικοι έφτασαν για πρώτη φορά στο Πλύμουθ το 1620, αλλά δεν είχαν φέρει αρκετό φαγητό. Η μισή αποικία πέθανε κατά τη διάρκεια του χειμώνα από το 1620 έως το 1621, καθώς ήταν πολύ αργά μέσα στη χρονιά για να φυτευτούν καλλιέργειες.
Την άνοιξη του 1621, οι άποικοι διδάχτηκαν πώς να καλλιεργούν καλαμπόκι και άλλα λαχανικά από τους ντόπιους Ινδιάνους Wampanoag, οι οποίοι έδειξαν επίσης στους αποίκους πώς να μαγειρεύουν καλαμπόκι και κράνμπερι. Διδάχτηκαν επίσης πώς να κυριαρχούν στο κυνήγι και το ψάρεμα.
Το NMAI εξηγεί: «Όταν οι Άγγλοι αποφάσισαν να ιδρύσουν μια αποικία εκεί το 1600, οι Wampanoag είχαν ήδη μια βαθιά κατανόηση του περιβάλλοντός τους. Διατήρησαν μια αμοιβαία σχέση με τον κόσμο γύρω τους.
«Ως επιτυχημένοι κυνηγοί, αγρότες και ψαράδες που μοιράζονταν τα τρόφιμα και τις τεχνικές τους, βοήθησαν τους αποίκους να επιβιώσουν σε ένα παράξενο νέο μέρος», λέει το μουσείο.
Πηγή: naftemporiki.gr με πληροφορίες από newsweek, Washington Post
