Η αναγραφή του θρησκεύματος στα απολυτήρια λυκείου συζητήθηκε στο ΣτΕ μετά από αίτηση της ένωσης αθέων

Στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας συζητήθηκαν σήμερα οι αιτήσεις της ένωσης αθέων και γονέων μαθητών που φοιτούν σε σχολεία, με τις οποίες ζητούν να ακυρωθούν δύο αποφάσεις του υπουργού Παιδείας για το καθορισμό και το τύπο των τίτλων σπουδών του Γυμνασίου και του Λυκείου, κατά το σκέλος εκείνο που προβλέπει την αναγραφή του θρησκεύματος των μαθητών στα απολυτήρια, αποδεικτικά σπουδών, κ.λπ.

Κατ΄ αρχάς, την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας στην ολομέλεια του ΣτΕ, ο συνήγορος της ένωσης αθέων, έθεσε θέμα να αφαιρεθούν τα θρησκευτικά σύμβολα από τη δικαστική αίθουσα. Το δικαστήριο διέκοψε και με παρεμπίπτουσα απόφασή του απέρριψε το αίτημα της Ένωσης, με ψήφους 24 υπέρ έναντι 3 κατά.

Ειδικότερα, στην ολομέλεια του ΣτΕ (πρόεδρος η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου), η εισηγήτρια των υποθέσεων, σύμβουλος επικρατείας, Μαρλένα Τριπολιτσιώτη, έθεσε, μεταξύ των άλλων, το θέμα εάν η τήρηση αρχείου τίτλων και πιστοποιητικών σπουδών στα γυμνάσια και λύκεια, στα οποία καταχωρείται το θρήσκευμα των μαθητών, έρχεται σε αντίθεση με το νόμο για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, την Ευρωπαϊκή νομοθεσία και τη Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Παράλληλα, ο δικηγόρος της ένωσης υποστήριξε ότι με την αναγραφή του θρησκεύματος πάνω στο απολυτήριο παραβιάζονται τα προσωπικά δεδομένα, ο νέος Ευρωπαϊκός κανονισμός προσωπικών δεδομένων (GDPR) και η προστατευόμενη θρησκευτική ελευθερία και προσέθεσε ότι το απολυτήριο του Λυκείου θα συνοδεύει τους μαθητές σε όλη τους τη ζωή και σε όλη τους την επαγγελματική σταδιοδρομία.

Ακόμη, ο συνήγορος της ένωσης επικαλέστηκε την απόφαση του ΣτΕ για την διαγραφή του θρησκεύματος από τις αστυνομικές ταυτότητες

Από την πλευρά της δικηγόρος του δημοσίου έθεσε το ζήτημα εάν θεμελιώνει έννομο συμφέρον η ένωση να καταθέσει αίτηση ακύρωσης για το επίμαχο θέμα, πολύ περισσότερο μάλιστα όταν οι γονείς που έχουν προσφύγει στο ΣτΕ δεν είναι μέλη της εν λόγω ένωσης.

Με το να αναγράφεται στο απολυτήριο το πεδίο του θρησκεύματος, το θρήσκευμα του μαθητή, όχι μόνο δεν προσβάλει κανένα δικαίωμα θρησκευτικής ελευθερίας, αλλά αντίθετα το άρθρο 16 του Συντάγματος αναφέρεται στην ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης.

Το ΣτΕ επιφυλάχθηκε να εκδώσει την απόφασή του.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ανακαλύπτω

Κυριακή του Πάσχα: Τι γιορτάζουμε – Ποιά η σημασία της ημέρας

H πένθιμη ατμόσφαιρα της Μεγάλης Εβδομάδας και η χαρά που τη διαδέχεται το βράδυ της Ανάστασης δεν βιώνονται με την ίδια κατάνυξη και τον ίδιο ενθουσιασμό από ολόκληρο το Χριστιανικό κόσμο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην ανάσταση του Κυρίου, ενώ η Δυτική στο θρήνο για το θάνατό του.

Ο Ευαγγελιστής Ματθαίος περιγράφει τα εξής: Τα χαράματα της Κυριακής, οι Μυροφόρες μαζί με την Παναγία βαίνουν στον τάφο του Ιησού. Ξαφνικά γίνεται ένας μεγάλος σεισμός και Άγγελος, εκ των ουρανών, κυλά την πέτρα που έφραζε τον τάφο και κάθεται πάνω της.

Οι φρουροί του τάφου παραλύουν από το φόβο τους. Ο άγγελος απευθύνεται στις Μυροφόρες και την Παναγία, λέγοντάς τους να μην φοβούνται και ότι ο Ιησούς είχε αναστηθεί. Εν συνεχεία ο Άγγελος τις προτρέπει να πάνε να ειδοποιήσουν τους μαθητές Του, για το γεγονός της Ανάστασης και να τους πουν να πάνε στη Γαλιλαία, όπου και θα τους εμφανιζόταν ο Ιησούς.

Γυρνώντας πίσω στην Ιερουσαλήμ, στο μέρος που ήταν κρυμμένοι οι μαθητές, εμφανίζεται μπροστά τους ο Χριστός. Εκείνες τον προσκυνούν και παρακινούμενες από τον ίδιο τρέχουν να αναγγείλουν το χαρμόσυνο γεγονός στους μαθητές του.

Οι στρατιώτες ειδοποιούν τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους ότι ο Ιησούς αναστήθηκε. Εκείνοι τυφλωμένοι από το μίσος τους κατά του Χριστού, θεωρώντας μεγάλη ντροπή την Ανάσταση του Χριστού, αποφασίζουν να δωροδοκήσουν τους στρατιώτες ώστε να πουν ψέματα, ότι το σώμα του Χριστού κλάπηκε τη νύχτα από τους μαθητές Του, και ότι δεν αναστήθηκε.

Οι μαθητές πηγαίνουν στη Γαλιλαία και εκεί τους εμφανίζεται ο Ιησούς. Τους ευλογεί και τους λέει να διασκορπιστούν και να διδάξουν όλα όσα τους δίδαξε. Τους δίνει επίσης εντολή, ότι όποιος πιστεύει σε Αυτόν, να βαπτιστεί στο όνομα του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Έτσι έπραξαν οι μαθητές και έφτασε το Ευαγγέλιο μέχρι σήμερα.

Το Πάσχα ή Λαμπρή για τους Έλληνες είναι η κορυφαία γιορτή του χρόνου.

Γιορτάζεται σε όλη την Ελλάδα με το σούβλισμα των αρνιών, το τσούγκρισμα των κόκκινων αυγών, με τραγούδια και χορούς. Όλη η εβδομάδα που ακολουθεί η λεγόμενη Διακαινήσιμη είναι γιορτινή και σύμφωνα με το Τυπικό της Εκκλησίας δεν νηστεύουμε ούτε την Τετάρτη αλλά ούτε και την Παρασκευή αυτής της εβδομάδας.

Οι πιστοί για 40 μέρες μετά το Πάσχα όταν συναντιούνται οπουδήποτε δεν χαιρετιούνται με τον συνηθισμένο τρόπο, αλλά με το «Χριστός Ανέστη και Αληθώς Ανέστη». Η Εκκλησία μας για 40 μέρες μετά το Πάσχα έχει καθιερώσει και την λεγόμενη Αναστάσιμη Προσευχή.

in.gr

Ανακαλύπτω

10 Ιουνίου: Εορτή των Αγίων Αλεξάνδρου και Αντωνίνης

Τη μνήμη των Αγίων Αλεξάνδρου και Αντωνίνης τιμά σήμερα, 10 Ιουνίου, η Εκκλησία μας. Η Αγία μάρτυς Αντωνίνα, ήταν μία χριστιανή παρθένος, η οποία αποτελούσε ένα τηλαυγή αστέρα της κωμόπολης Καρδάμου (ή Kροδάμου), όπου και γεννήθηκε.

Προικισμένη με εξωτερική και εσωτερική ομορφιά, ζούσε με εγκράτεια, σεμνότητα και άσκησε και έθεσε όλες τις δυνάμεις και τις οικονομίες της, στη διακονία, την περίθαλψη και ανακούφιση των πτωχών και δυστυχισμένων συνανθρώπων της.

Η χριστιανική της διαγωγή και συμπεριφορά, καταγγέλθηκε στον έπαρχο Φύστο, ο οποίος τη συνέλαβε και την ανέκρινε. Η Αντωνίνα με ακατάβλητο φρόνημα και θεία υπερηφάνεια, ομολόγησε την πίστη της στο Χριστό και κάλεσε και τον Έπαρχο να μετανοήσει και να βαπτισθεί χριστιανός. Απογοητευμένος ο έπαρχος, επειδή όλες του οι προσπάθειες έπεφταν στο κενό και γνωρίζοντας ότι η Αγία έδιδε μεγάλη βαρύτητα στην παρθενική της τιμή, διέταξε να την ρίξουν σε κάποιο πορνείο.

Η θερμή προσευχή της παρθένου, προκάλεσε τρομερό σεισμό στο σπίτι αυτό με αποτέλεσμα οι ίδιες οι γυναίκες να την διώξουν απ’ αυτό. Ο Φύστος την συνέλαβε ξανά και την έριξε σε κάποιο άλλο καταφύγιο. Κάποιος όμως χριστιανός ονόματι Αλέξανδρος, επισκέφθηκε το πορνείο και τη φυγάδευσε δανείζοντάς της τα δικά του ρούχα. Έξαλλος ο Φύστος όταν πληροφορήθηκε το γεγονός διέταξε την άμεση σύλληψή τους.

Μετά την απολογία τους διέταξε το σκληρό βασανισμό τους. Και όντως αφού τους ακρωτηρίασαν, τους άλειψαν με πίσσα και έριξαν τα σώματά τους στη φωτιά, χαρίζοντάς τους και στεφάνους του μαρτυρίου. Ήταν το έτος 313 μ.Χ.

Η σύναξη τους τελείται στο μοναστήρι του Μαξιμίνου, που βρίσκεται στην Kωνσταντινούπολη, όπου βρίσκονται και τα τίμια λείψανα τους.

Απολυτίκιο:

Ήχος α’. Τής ερήμου πολίτης.

Ξυνωρίς η αγία τών Μαρτύρων υμνείσθω μοί, σύν τώ ευκλεεί Αλεξάνδρω, Αντωνίνα η πάνσεμνος, αγάπη γάρ καί πίστει ευσεβεί, εκλάμψαντες εν άθλοις ιεροίς, ιαμάτων εφαπλούσι μαρμαρυγάς, τοίς ποθώ ανακράζουσα δόξα τώ ενισχύσαντι υμάς, δόξα τώ στεφανώσαντι, δόξα τώ ενεργούντι δι’ υμών, πάσιν ιάματα.

Ανακαλύπτω

Τι γιορτάζουμε του Αγίου Πνεύματος;

Η εορτή της Πεντηκοστής είναι εορτή της Αγίας Τριάδος, αφού με την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος μαθαίνουμε ότι ο Θεός είναι Τριαδικός. 

Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος έγινε κατά την ημέρα της Κυριακής. Γιατί, όμως, γιορτάζουμε ξεχωριστά και την Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος;

Ο ιερός υμνογράφος αποκαλεί την Πεντηκοστή τελευταία εορτή από πλευράς αναπλάσεως και ανακαινίσεως του ανθρώπου: “Την μεθέορτον πιστοί και τελευταίαν εορτήν εορτάσωμεν φαιδρώς, αύτη εστί Πεντηκοστή, επαγγελίας συμπλήρωσις και προθεσμία”.

Την Κυριακή λοιπόν εορτάζουμε την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, δηλαδή, εκείνη την ημέρα ήλθε το Άγιο Πνεύμα στους Μαθητές του Χριστού.

Όπως αναφέρεται και στο Συναξάρι της ημέρας:

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Κυριακῇ ὀγδόῃ ἀπὸ τοῦ Πάσχα, τὴν ἁγίαν Πεντηκοστὴν ἑορτάζομεν.

Στίχοι

Πνοῇ βιαίᾳ γλωσσοπυρσεύτως νέμει,

Χριστὸς τὸ θεῖον Πνεῦμα τοῖς Ἀποστόλοις.

Ἐκκέχυται μεγάλῳ ἑνὶ ἤματι Πνεῦμ’ ἁλιεῦσι.

Ταῖς τῶν ἁγίων Ἀποστόλων πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Την Δευτέρα εορτάζουμε πάλι την Αγία Τριάδα αφού γνωρίζουμε και πιστεύουμε ότι κοινή είναι η ενέργεια του Τριαδικού Θεού και ποτέ δεν μπορεί να χωρισθή και να απομονωθή ένα Πρόσωπο από τα άλλα Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. Όμως οι άγιοι Πατέρες μας πού έβαλαν σε άριστη σειρά και τάξη όλα τα θέματα της πίστεως μας, για να δώσουν τιμή στο Άγιο Πνεύμα, όρισαν να το εορτάζουμε και κατά την Πεντηκοστή, αλλά και ξεχωριστά την Δευτέρα.

Ξεκάθαρο είναι το υπόμνημα του Συναξαρίου:

Τη αύτη ήμερα, Δευτέρα της Πεντηκοστής, αυτό το Πανάγιον και ζωοποιόν και παντοδύναμον εορτάζομεν Πνεύμα, τον ένα της Τριάδος Θεόν, το ομότιμον και ομοούσιον και ομόδοξον τω Πατρί και τω Υίω.

Στίχοι

Πᾶσα πνοή, δόξαζε Πνεῦμα Κυρίου,

Δι’ οὗ πονηρῶν πνευμάτων φροῦδα θράση.

Τῇ ἐπιφοιτήσει τοῦ ἁγίου Πνεύματος, πρεσβείαις τῶν Ἀποστόλων σου, Χριστὲ ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν.

Εμείς σήμερα πού γιορτάζουμε τη δική μας Πεντηκοστή, πρέπει να γνωρίζουμε ότι την ήμερα αυτή, όταν εορταζόταν η Πεντηκοστή των Εβραίων, ήλθε το Άγιο Πνεύμα στους Μαθητές του Χριστού.

Επειδή, λοιπόν, οι Άγιοι Πατέρες θεώρησαν καλό να ξεχωρίσουν τις γιορτές για να τιμήσουν με τον τρόπο αυτό το μεγαλείο του Παναγίου και Ζωοποιού Πνεύματος, γι’ αυτό την επομένη της Πεντηκοστής, την Δευτέρα, εορτάζουμε το Πανάγιο Πνεύμα, πού είναι μία υπόσταση της Αγίας Τριάδος.

Πηγή: Ορθόδοξες Απαντήσεις

Ανακαλύπτω

Γιατί φτιάχνουμε τσουρέκια το Πάσχα;

Το Πάσχα, είθισται να φτιάχνουμε τσουρέκια. Μάλιστα, το έθιμο καλεί τις γυναίκες να ζυμώνουν τσουρέκια το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης. Γιατί, όμως, φτιάχνουμε τσουρέκια το Πάσχα;

Τα τσουρέκαια είναι ο εξελιγμένος τύπος του πασχαλινού ψωμιού, της Λαμπροκουλούρας ή του Λαμπρόψωμου.

Το όνομα “τσουρέκι” προέρχεται από την Τουρκική λέξη “corek” που αναφέρεται σε οποιοδήποτε ψωμί είναι φτιαγμένομε ζύμη που περιέχει μαγιά, ενώ υπάρχουν πολλά είδη corek, τόσο αλμυρά όσο και γλυκά, που εμφανίζονται σε διάφορα σχήματα και μεγέθη ανάλογα με την περιοχή.
Οι Αρμένιοι, καθώς και οι άνθρωποι στο Αζερμπαϊτζάν, φτιάχνουν ένα “churek” που είναι ένα στρογγυλό επίπεδο ψωμί πασπαλισμένο με σουσάμι. Το όνομα “τσουρέκι” μάλλον υιοθετήθηκε από τους Έλληνες κατά την περίοδο της τουρκικής κατοχής, και έκτοτε ξεκίνησαν να φτιάχνουν τη δική τους εκδοχή ενός γλυκού ψωμιού φτιαγμένο με γάλα, βούτυρο και αβγά.

Το τσουρέκι είναι μόνο ένα από τα ποικίλα εορταστικά ψωμιά της ελληνικής παράδοσης, όμως ίσως είναι το πιο γνωστό. Εκτός από το τσουρέκι, υπάρχουν και άλλες ποικιλίες Πασχαλινού ψωμιού γνωστές ως “λαμπροκούλουρα” ή “λαμπρόψωμο” ή με άλλες ονομασίες ανάλογα με την τοπική παράδοση.

Το ψωμί αυτό είναι συμβολικό, γιατί αντιπροσωπεύει την ανάσταση του Χριστού, καθώς το αλεύρι ζωντανεύει και μεταμορφώνεται σε ψωμί.Το ψωμί συμβόλιζε τη “ζωή” και στην ειδωλολατρική παράδοση και μπορούμε να βρούμε απομεινάρια της ακόμη και σήμερα, σε παραδόσεις όπως της προσφοράς Πασχαλινού ψωμιού και κόκκινων αβγών στους τάφους αγαπημένων προσώπων κατά το Πάσχα.

Το σχήμα των Πασχαλινών ψωμιών ποικίλλει ανάλογα με τις τοπικές παραδόσεις. Το πιο γνωστό είναι φυσικά η πλεξούδα, με ή χωρίς κόκκινο αβγό. Οι πλεξούδες και οι κόμποι προέρχονται από τους ειδωλολατρικούς χρόνους ως σύμβολα για την απομάκρυνση των κακών πνευμάτων .

Πρωί-πρωί τη μεγάλη Πέμπτη, σε όλη την Ελλάδα, οι γυναίκες καταπιάνονται με το ζύμωμα. Ζυμώνουν με μυρωδικά τις κουλούρες της Λαμπρής και τις στολίζουν με λουρίδες από ζυμάρι και ξηρούς καρπούς. Ανάλογα με το σχήμα που τους έδιναν παλιότερα είχαν και διάφορα ονόματα. “Κοφίνια”, “καλαθάκια”, “δοξάρια”, “αυγούλες”, “κουτσούνες”, “κουζουνάκια”. Παρόμοιες κουλούρες έφτιαχναν και στα βυζαντινά χρόνια, τις “κολλυρίδες” και ήταν ειδικά ψωμιά για το Πάσχα, σε διάφορα σχήματα, που είχαν στο κέντρο ένα κόκκινο αυγό

dogma.gr

Ανακαλύπτω

Δαμασκός; Ο πρώτος ναός αφιερωμένος στον Άγιο Παΐσιο! (Video)

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

Μεγαλοπρεπή εγκαίνια του πρώτου ναού αφιερωμένου στον Άγιο Παϊσιο πραγματοποιήθηκαν στην... Δαμασκό! Έτσι ο Άγιος προστάτης των απανταχού Ελληνορθοδόξων τιμήθηκε πρώτα στην Μέση Ανατολή και όχι ακόμα στην χώρα του.

Ανηγέρθηκε στην περιοχή της Jaramana (διαβάστε σχετικά εδώ) που είναι προάστιο της ελεύθερης Δαμασκού. Παρόντες στα εγκαίνια πέραν του μεγάλου πλήθους ήταν o πατριάρχης Αντιοχείας και πάσης Ανατολής Ιωάννης ο 10ος και η πλειοψηφία των ελληνορθόδοξων μητροπόλεων της Συρίας, πολιτικοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι.

Ο Άγιος χαίρει μεγάλης εκτίμησης στην Μέση Ανατολή όπως και στην Ρωσία αφού άλλωστε τα δεινά που σήμερα μαστίζουν την περιοχή είχαν περιγραφτεί στις προρρήσεις του.

Ο σεβασμόςπου δείχνει η κυβέρνηση Μ.Άσαντ στην Ελληνορθοδοξία οφείλεται στον δικό του θρησκευτικό προσανατολισμό καθώς ο Σύρος πρόεδρος είναι Αλαουϊτης. Ο Αλαουϊτισμός είναι μια σιιτική αίρεση με χριστιανικές δοξασίες. Ασπάζεται τον  Τριαδικό Θεό οπότε οι πιστοί του νιώθουν πολύ κοντά στην Ελληνορθοδοξία. Στην Τουρκία αναφέρονται ως Αλεβίτες.

Για πολλούς πρόκειται περί κρυπτοχριστιανών

Το Πατριαρχείο Αντιοχείας αναφέρει τους παρευρισκόμενους αναλυτικά:

The first Divine liturgy in St. Paisios, churchat Jermana_ Damascus
His Beatitude John X presided over the first divine liturgy supported by their eminences :

- Bishop Mousa Alkhoury
- Bishop Luke Alkhoury
- Bishop Nicolas Bealbacky
- Bishop Ephraim Maalouly with some
priests deacons, and a crowd of the
faithful.
During the divine liturgy deacon Basilios
Mousa was ordained priest.

And brother Romanos Baghdan, became a deacon by means of handlaying
of His Beatitude John X.

In his spiritual sermon delivered on the occasion prayed for long life to the new priest and deacon Basilius and Romanos.

He also blessed the parish on the occasion of the new church, praying to St. Paisios to protect the parish, the church, and beloved Syria



Ο Άγιος Γέροντας Παίσιος από τα Φάρασα της Καππαδοκίας τιμάται από τον Bashar al Assad ενώ ακόμα δεν έχει τιμηθεί ως θα έπρεπε από την χώρα του.

Ήδη τελέσθηκε η πρώτη Θεία Λειτουργία εντός του ιερού ναού.

pronews.gr

Ανακαλύπτω

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

Τη μνήμη του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου τιμά σήμερα, 25 Ιανουαρίου, η Εκκλησία μας.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος γεννήθηκε το 329 μ.Χ. στην Αριανζό, κωμόπολη της Καππαδοκίας, από τον Γρηγόριο, επίσκοπο Ναζιανζού και την Νόννα. Έχει δύο αδέρφια: τον Καισάρειο και τη πασίγνωστη για την ευσέβειά της αδερφή Γοργονία.

Στη Ναζιανζό, διδάσκεται τη στοιχειώδη εκπαίδευση, ενώ τη μέση στη Καισάρεια, όπου γνωρίζεται με το συμμαθητή του Μέγα Βασίλειο. Έπειτα, πηγαίνει κοντά σε περίφημους διδασκάλους της ρητορικής στη Παλαιστίνη και στην Αλεξάνδρεια και, τέλος, στα Πανεπιστήμια της Αθήνας. Οι σπουδές του διήρκεσαν 13 ολόκληρα χρόνια (από 17 έως 30 ετών).

Μετά τις σπουδές στην Αθήνα ο Γρηγόριος επιστρέφει στη πατρίδα του μονολότι του πρόσφεραν έδρα Καθηγητή Πανεπιστημίου. Εκεί, ο πατέρας του, επίσκοπος Ναζιανζού, τον χειροτονεί πρεσβύτερο. Αλλά ο Άγιος Γρηγόριος προτιμά την ησυχία του αναχωρητηρίου στο Πόντο, κοντά στο φίλο του Βασίλειο, για περισσότερη άσκηση στη πνευματική ζωή.

Μετά, όμως, από θερμές παρακλήσεις των δικών του, επιστρέφει στην πατρίδα του και μπαίνει στην ενεργό δράση της Εκκλησίας. Στα 43 του χρόνια ο Θεός τον ανύψωσε στο επισκοπικό αξίωμα. Έδρα του ορίστηκε η περιοχή των Σασίμων την οποία ποτέ δεν ποίμανε λόγω των Αρειανών κατοίκων της.

Όμως, ο θάνατος έρχεται να πληγώσει τη ψυχή του, με αλλεπάλληλους θανάτους συγγενικών προσώπων. Πρώτα του αδερφού του Καισαρείου, έπειτα της αδερφής του Γοργονίας, μετά του πατέρα του και, τέλος, της μητέρας του Νόννας. Μετά απ’ αυτές τις θλίψεις, η θεία Πρόνοια τον φέρνει στην Κωνσταντινούπολη (378 μ.Χ.), όπου υπερασπίζεται με καταπληκτικό τρόπο την Ορθοδοξία και χτυπά καίρια τους Αρειανούς, που είχαν πλημμυρίσει την Κωνσταντινούπολη.

Η κατάσταση ήταν πολύ δύσκολη. Όλοι οι ναοί της Βασιλεύουσας ήταν στα χέρια των αιρετικών. Όμως ο Άγιος δεν απελπίζεται. Μετατρέπει ένα δωμάτιο στο σπίτι που τον φιλοξενούσαν σε ναό και του δίνει συμβολικό όνομα. Ονομάζει το ναό Αγία Αναστασία δείγμα ότι πίστευε στην ανάσταση της Ορθόδοξης Πίστης.

Οι αγώνες είναι επικίνδυνοι. Οι αιρετικοί ανεβασμένοι πάνω στις σκεπές των σπιτιών του πετούν πέτρες και έτσι ο Άγιος Γρηγόριος δοκιμάζεται πολύ. Στο ναό της Αγίας Αναστασίας εκφωνεί τους περίφημους πέντε θεολογικούς λόγους που του έδωσαν δίκαια τον τίτλο του Θεολόγου.

Μετά το σκληρό αυτό αγώνα, ο Μέγας Θεοδόσιος τον αναδεικνύει Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως (381 μ.Χ.). Η Β’ Οικουμενική Σύνοδος τον αναγνώρισε ως Πρόεδρό της. Όμως μια μερίδα επισκόπων τον αντιπολιτεύεται για ευτελή λόγο. Τότε ο Γρηγόριος, αηδιασμένος, δηλώνει τη παραίτησή του, αναχωρεί στη γενέτειρά του Αριανζό και τελειώνει με ειρήνη τη ζωή του, το 390 μ.Χ.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος άφησε μεγάλο συγγραφικό έργο. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα φιλοσοφημένα 408 ποιήματά του 18.000 περίπου στίχων. Είναι από τα μεγαλύτερα πνεύματα του Χριστιανισμού και από τους λαμπρότερους αθλητές της ορθόδοξης πίστης.

Η τίμια κάρα του φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου, στο Άγιο Όρος.

Απολυτίκιο:

Ήχος α’.

Ο ποιμενικός αυλός της θεολογίας σου, τας των ρητόρων ενίκησε σάλπιγγας, ως γαρ τα βάθη του Πνεύματος εκζητήσαντι, και τα κάλλη του φθέγματος προσετέθη σοι. Αλλά πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, Πάτερ Γρηγόριε, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

vimaorthodoxias.gr

Ανακαλύπτω