BREAKING NEWS
latest

ΕΠΙΒΙΩΣΗ

ΕΠΙΒΙΩΣΗ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΘΡΗΣΚΕΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΘΡΗΣΚΕΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ορθόδοξος μοναχός είναι απομονωμένος στην κορυφή ενός βράχου στη Γεωργία


Ένας Ορθόδοξος της Γεωργίας αποφάσισε να απομονωθεί από τον κόσμο και να ζήσει στην κορυφή ενός βράχου. Ο Maxime Kavtaradze, είναι 59 ετών και έχει ανοικοδομήσει ένα μοναστήρι στη Chiatura, μια απομακρυσμένη περιοχή της χώρας.

Οι περισσότεροι Γεωργιανοί είναι ορθόδοξοι. Περίπου 450 κτίρια, συμπεριλαμβανομένων εκκλησιών και μοναστηριών ανακατασκευάστηκαν στη χώρα κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, με κυβερνητική χρηματοδότηση.

Αλλά το έργο στην κορυφή του βράχου είναι πιο δύσκολο και έχει διαρκέσει 13 χρόνια. Ο μοναχός ανεβάζει με τα χέρια κάθε μία από τις πέτρες που χρειάζονται για τις εργασίες ανοικοδόμησης.

Ο σκελετός ενός άλλου μοναχού που έζησε στο μοναστήρι πριν από 500 χρόνια φυλάσσεται στον ξενώνα.

Ο Kavtaradze λέει ότι θέλει να μείνει στην κορυφή του βράχου και πως περιμένει την ευλογία ηγέτη της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Η ανακατασκευή του μοναστηριού στην κορυφή του βράχου είναι αποτέλεσμα της αναγέννησης του Πατριαρχείου Γεωργίας που το τελευταίο διάστημα πραγματοποιεί μετην βοήθεια των πιστών, σημαντικό έργο.

Όπως είπε και ο ίδιος στην Daily Mail, έπινε και ήταν χρήστης παράνομων ουσιών, αλλά μόλις βγήκε από τη φυλακή ήξερε ότι ήταν ώρα για μια μεγάλη αλλαγή στη ζωή του. Ο 59χρονος άντρας ζει πάνω στο βράχο που ονομάζεται Katshki, όπου είναι χτισμένη μια εκκλησία.

Στους πρόποδές του υπάρχει τα τελευταία χρόνια μια θρησκευτική κοινότητα. Για να εγκαταλείψει το βράχο, πράγμα που κάνει μόνο δύο φορές την εβδομάδα, πρέπει να χρησιμοποιήσει μια σκάλα 40 μέτρων, η κατάβαση της οποίας διαρκεί περίπου είκοσι λεπτά. -

Όταν παραμένει για αρκετές μέρες στο βράχο, προμηθεύεται τα τρόφιμα από ένα καλάθι που είναι δεμμένο με σχοινί. Συχνά τον επισκέπτονται ιερείς ή άνθρωποι προβληματισμένοι και απογοητευμένοι από τις δυσκολίες της ζωής και τα προβλήματα, για να ζητήσουν τη βοήθειά του. 






Ιερώνυμος: Δεν πρέπει να βιαστούμε για το τζαμί


Να μην ληφθεί βιαστική απόφαση για την ανέγερση τζαμιού ζητεί ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος. Μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ εξέφρασε την επιφυλακτικότητα του και σημείωσε ότι η Εκκλησία έχει μελετήσει το ζήτημα.

«Επί του προκατόχου μου Μακαριστού Χριστόδουλου είχε ληφθεί και απόφαση να γίνει το τζαμί. Μάλιστα η Εκκλησία έδωσε και μια μεγάλη έκταση στο Σκαραμαγκά για να εξυπηρετηθούν αυτοί οι άνθρωποι στις ανάγκες τους. Κι εγώ όταν είχα ερωτηθεί στην αρχή, είχα πει να προχωρήσουμε. Τώρα όμως μετά απ όλα αυτά που ζούμε και γίνονται οφείλω να πω ότι επιφυλάσσομαι. Δεν πρέπει να βιαστούμε. Διότι σας θέτω για παράδειγμα ένα ερώτημα: σε ποιους θα κάνουμε τζαμί; Στους Σουνίτες ή στους Σιίτες που σφάζονται μεταξύ τους;  Τι θα κάνουν αυτοί οι άνθρωποι; Προσευχή ή θα γίνουν τα τζαμιά σχολεία Τζιχαντισμού και φονταμενταλισμού; Και ποιος θα τα ελέγξει αυτά τα πράγματα;», διερωτήθηκε.

Ο Αρχιεπίσκοπος δήλωσε ιδιαίτερα ανήσυχος για το μεταναστευτικό ζήτημα, εκτιμώντας ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες θα εγκλωβιστούν τελικά στην χώρα, δεδομένου ότι κλείνουν τα σύνορα στον Βορρά.

Εξέφρασε επίσης την εκτίμηση ότι «όλα αυτά τα πράγματα φαίνονται σχεδιασμένα». «Θα έπρεπε όλοι να αναρωτηθούμε γιατί αυτοί οι άνθρωποι άφησαν τη Συρία και πνίγονται στη θάλασσα του Αιγαίου. Ποιοι φταίνε που έφυγαν; Ποιοι τους βομβάρδισαν; Ποιοι και γιατί κάνουν τον πόλεμο;  Κλαίμε όλοι γιατί πνίγηκαν τα παιδιά όταν οι ίδιοι που έκαναν τον πόλεμο βάζουν παλούκια και φτιάχνουν σύνορα για να μην πάνε στις χώρες τους. Θέλετε μια πρόβλεψη; Θα πάνε επιλεγμένα κάποιοι (μετανάστες) για να γίνουν εργατικά χέρια αυτών που έχουν ανάγκη από εργατικά χέρια. Γι’ αυτό επιμένω ότι δεν πρέπει να κλεινόμαστε μόνο στο συναίσθημα. Όσα συμβαίνουν σήμερα είναι σχεδιασμένα για τα επόμενα πενήντα χρόνια», συνέχισε ο Αρχιεπίσκοπος.

«Δεν μπορεί να είμαστε και χριστιανοί και κάτι άλλο»

Αναφερόμενος στην καύση των νεκρών, ο Αρχιεπίσκοπος σημείωσε ότι η θέση της Εκκλησίας είναι «θα πρέπει να θέλετε και εσείς οι χριστιανοί, η αστυνομία να μην είναι ο αστυφύλακας, ο βούρδουλας». «Ο δήμαρχος, ή όποιος άλλος φορέας, μπορεί να πάρει ένα κτήμα, να κάνει το αποτεφρωτήριο και όσοι θέλουν να καούν, να ακολουθηθεί η επιθυμία τους. Δεν μπορεί όμως να έρθει μέσα στο χριστιανικό κοιμητήριο να μας φτιάξει εκεί το αποτεφρωτήριο και να υπάρξει σύγχυση», διευκρίνισε.

Συνεχίζοντας, ανέφερε ότι είδε ένα σχέδιο νόμου που λέει ότι ο μελλοθάνατος μπορεί να γράψει στη διαθήκη του ότι «εγώ θέλω να καώ, αλλά θέλω να μου κάνουν και θρησκευτική ακολουθία». «Είναι δυνατόν να μου δώσει εντολή ο νομοθέτης για να πάω εγώ να κάνω ακολουθία; Είναι λογικά πράγματα αυτά; Δεν μπορεί να είμαστε και χριστιανοί και κάτι άλλο. Ή είμαστε ή δεν είμαστε», συμπλήρωσε ο Αρχιεπίσκοπος.

«Άλλο πράγμα η συμβίωση και άλλο η υιοθεσία»

Ερωτηθείς για το σύμφωνο συμβίωσης, ο Αρχιεπίσκοπος υπογράμμισε ότι «αν ένας άνθρωπος θέλει να ζήσει διαφορετικά, δεν μπορούμε να τον αποκλείσουμε της πορείας του», ωστόσο διαχώρισε τη συμβίωση από την υιοθεσία των παιδιών.
«Αυτό το παιδί που θα μεγαλώσει ανάμεσα σε ένα τέτοιο ζευγάρι αυτή της μορφής δεν έχει δικαιώματα; Αυτά τα δικαιώματα ποιος θα τα υπερασπιστεί;», διερωτήθηκε και τάχθηκε κατά της υιοθεσίας.

«Όλη αυτή η περιουσία της Εκκλησίας είναι άνθραξ»

Μιλώντας για την εκκλησιαστική περιουσία, ο Αρχιεπίσκοπος επανέλαβε ότι «όλη αυτή η περιουσία της Εκκλησίας είναι άνθραξ», εξηγώντας ότι «είναι δεσμευμένη».

«Τι σημαίνει να έχεις στα χαρτιά το οικόπεδο μπροστά από τον Ευαγγελισμό, 12 στρέμματα επί της Βασ. Σοφίας, αλλά να μην μπορείς να κόψεις ούτε ένα κλαράκι εκεί; Τέτοια οικόπεδα έχουμε πολλά στην Αθήνα και στις μεγάλες πόλεις, που φαντάζουν μεγάλης αξίας, αλλά είναι δεσμευμένα με τόσους νόμους και τέτοιες υποχρεώσεις που είμαστε ακίνητοι», διευκρίνισε.

Το είδαμε εδώ

Μια Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ανταρκτική!


Προκαλεί εντύπωση και ρίγη συγκίνησης στους πιστούς η Αγία Τριάδα, μια Ορθόδοξη Εκκλησία σε ένα από τα πιο… αφιλόξενα σημεία του πλανήτη, στην Ανταρκτική.

Η «μοναχική» αυτή Ορθόδοξη Εκκλησία βρίσκεται στο King George Island στο Νότιο Πόλο και χρίστηκε το 1990 εξ ολοκλήρου από ξύλο πεύκου της Σιβηρίας.

Ο σχεδιασμός της Εκκλησίας  παραπέμπει στο παραδοσιακό αρχιτεκτονικό στιλ των Ρώσων, ενώ μπορεί να φιλοξενήσει στο εσωτερικό της μέχρι και 30 πιστούς.

Επειδή οι καιρικές συνθήκες στην Ανταρκτική είναι δύσκολες, περιλαμβάνοντας δυνατούς ανέμους και ισχυρές χιονοπτώσεις και βροχοπτώσεις, οι κορμοί των δέντρων στερεώθηκαν με ειδικές αλυσίδες, ενώ μια ειδική επένδυση στο εσωτερικό προφυλάσσει την εκκλησία από το νερό της βροχής.

Ο ιερέας της εκκλησίας λέει χαρακτηριστικά: “Η εκκλησία μόνο με την παρουσία της εδώ λέει πολλά! Για κάθε πιστό, όχι μόνο για τους Ρώσους αλλά κυρίως για τους ξένους, η εμφάνιση μιας εκκλησίας στο… πουθενά δηλώνει απερίφραστα την παρουσία του Θεού στην Ανταρκτική ή ακόμη καλύτερα θα έλεγα… ο Θεός είναι παντού!”.

Για την ιστορία αξίζει να σημειώσουμε ότι δύο ζευγάρια Ρώσων έχουν τελέσει τους γάμους τους στην Αγία Τριάδα της Ανταρκτικής, πιστεύοντας ότι η επιλογή τους τους φέρνει αν μη τι άλλο μέχρι σήμερα πολύ καλή τύχη!






Το είδαμε εδώ

Τι συμβολίζει η σφραγίδα που βάζουμε στο πρόσφορο;


Το Πρόσφορο είναι το ψωμί που προσφέρουμε στον Ναό, για να τελεσθεί η Θεία Ευχαριστία.

Το πρόσφορο μαζί με το κρασί, ως Τίμια Δώρα (άρτος και οίνος), προτού μεταφερθούν με τη Μεγάλη Είσοδο στην Αγία Τράπεζα, τοποθετούνται στην Πρόθεση (προ + τίθημι = προθέτω), όπου με την τελετή της Προσκομιδής θα προετοιμασθούν για τη Θεία Λειτουργία. Στην Προσκομιδή τμήματα του Προσφόρου θα τοποθετηθούν τελετουργικά στο Δισκάριο και λίγο κρασί στο Άγιο Ποτήριο.

Το στρογγυλό σχέδιο του Προσφόρου συμβολίζει την κοιλιά της Παρθένου Μαρίας, απ’ όπου προήλθε (γεννήθηκε) ο μονογενής Υιος της. Πάνω στο Πρόσφορο υπάρχει ανάγλυφο σχέδιο, που σχηματίζεται από σφραγίδα.

Από το κέντρο του Προσφόρου βγαίνει ο Αμνός, δηλ. το κεντρικό τετράγωνο του σχεδίου με τα γράμματα: ΙΣ ΧΣ ΝΙ ΚΑ (Ιησούς Χριστός νικά).

Τα γράμματα αυτά πρέπει να είναι ευδιάκριτα και να φαίνονται καθαρά. Λέγεται Αμνός (αρνάκι), γιατί ο προφήτης Ησαϊας προφήτευσε ότι ο Μεσσίας σαν ένα άκακο αρνάκι θα οδηγηθεί στη θυσία. Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος επιβεβαίωσε αυτή την προφητεία, όταν έδειξε στους μαθητές του τον Μεσσία και είπε: «Να ο αμνός του Θεού» (Ιωάν.1α’, 29). Επίσης ο Απόστολος Πέτρος στην Α Επιστολή (1α, 18-19) γράφει:»Ελυτρώθητε εκ της ματαίας υμών αναστροφής… τιμίω αίματι ως αμνού αμώμου και ασπίλου Χριστού».

Το σχέδιο του Προσφόρου περιέχει επίσης τη μερίδα της Παναγίας με τα γράμματα Μ και Θ, δηλ. Μήτηρ Θεού. Η τριγωνική μερίδα της Παναγίας τοποθετείται δεξιά του Αμνού στο Δισκάριο με τα λόγια: ‘Εις τιμήν και μνήμην της υπερευλογημένης, ενδόξου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, και αειπαρθένου Μαρίας, ης ταις πρεσβείαις πρόσδεξαι, Κύριε, την Θυσίαν ταύτην εις το υπερουράνιόν σου Θυσιαστήριον. (Συνεχίζει με τον 10ο στίχο του 44ου ψαλμού) Παρέστη η Βασίλισσα εκ δεξιών σου, εν ιματισμώ διαχρύσω περιβεβλημένη, πεποικιλμένη’.

(Δηλαδή: Προσφέρουμε τη μερίδα αυτή προς τιμή και μνήμη της υπερευλογημένης ένδοξης Κυρίας μας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, με τις πρεσβείες της οποίας δέξου, Κύριε, τη Θυσία αυτή στο υπερουράνιό σου Θυσιαστήριο. Τιμητικά στάθηκε η Βασίλισσα στα δεξιά σου με ιματισμό χρυσό ντυμένη, στολισμένη). Η Παναγία στη Βασιλεία του Θεού έχει το πρωτείο τιμής.

Από τα εννέα τριγωνάκια, που βρίσκονται στο δεξί μέρος του προσφόρου, εξάγονται οι μερίδες των αγγέλων και όλων των αγίων και τοποθετούνται αριστερά του Αμνού. Οι άγιοι που μνημονεύονται είναι οι Προφήτες, οι Απόστολοι, οι Ιεράρχες, οι Μάρτυρες, οι Όσιοι, οι Ανάργυροι, οι Θεοπάτορες μαζί με τον άγιο της ημέρας και τελευταίος ο Πατέρας της Εκκλησίας που συνέγραψε την τελούμενη Θεία Λειτουργία.

Οι άγιοι, επειδή δεν έχει γίνει η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου και δεν έχουν εισέλθει ακόμα στον Παράδεισο, ωφελούνται κι αυτοί από τη μνημόνευση στις Θείες Λειτουργίες. Εξάλλου και στον Παράδεισο θα προχωρούν από ‘δόξης εις δόξαν’, δηλ. θα βελτιώνεται η κατάστασή τους και θα απολαμβάνουν σταδιακά μεγαλύτερες θείες ευλογίες.

Επίσης, κατά τον Καβάσιλα προσφέρεται η αναίμακτη θυσία ως ευχαριστία στον Θεό, που μας έδωσε τους αγίους. Αυτοί αποτελούν τα πρότυπα όλων των χριστιανών, αυτοί τους καθοδηγούν και μεσιτεύουν γι’ αυτούς με τις προσευχές τους.

Από άλλα τμήματα του Προσφόρου εξάγονται οι μερίδες υπέρ των ζώντων και των κεκοιμημένων, οι οποίοι ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτές τοποθετούνται εμπρός από τον Αμνό και, όταν πριν τη Θεία Κοινωνία κατά τη συστολή (ένωση) Σώματος και Αίματος ο Λειτουργός τις ρίχνει στο Δισκοπότηρο, λέει συγχρόνως τα ακόλουθα αξιοπρόσεκτα λόγια:»Απόπλυνον, Κύριε,τα αμαρτήματα των ενθάδε μνημονευθέντων δούλων σου τω Αίματί σου τω Αγίω· πρεσβείαις της Θεοτόκου και πάντων σου των αγίων. Αμήν».

(Δηλαδή: Σβήσε εντελώς, Κύριε, τις αμαρτίες όσων εδώ μνημονεύθηκαν δούλων Σου με το Αίμα Σου το Άγιο· με τις πρεσβείες της Θεοτόκου και όλων Σου των αγίων. Αμήν). Στήν αρχή της Προσκομιδής ο Ιερουργός υψώνει (σηκώνει ψηλά) το Πρόσφορο μέχρι το μέτωπο και μ αυτή την κίνηση συμβολίζει την ύψωση του Χριστού στον Σταυρό, όπου έχυσε το τίμιο Αίμα Του για τη σωτηρία των ανθρώπων.

(έκδοση της Ιεράς Μονής Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου)


Το ντοκιμαντέρ του CBS για το Άγιον Όρος (Video)


Δύο χρόνια χρειάστηκαν σύμφωνα με το Αγιορείτικο Βήμα ώστε ένα τηλεοπτικό συνεργείο να αποκτήσει πρόσβαση σε ένα από τα πιο ιερά μέρη της Ελληνικής Ορθοδοξίας, τα μοναστήρια του Αγίου Όρους.

Ο Bob Simon, ο δημιουργός του ντοκιμαντέρ για το "CBS" περιγράφει πως στα μοναστήρια, οι μοναχοί περνούν τον περισσότερο καιρό τους με προσευχές ενώ είναι αποκομμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο.

Ακόμα ο Simon χαρακτήρισε το Άγιο Όρος ως το πιο «αναλλοίωτο» μέρος που κατοικείται από ανθρώπους.

Τόσο ο Bob Simon, παρουσιαστής της εκπομπής, όσο και ο Ελληνοαμερικανός Μιχάλης Καρζής, παραγωγός της, έφτιαξαν ένα εκπληκτικό οδοιπορικό στον Άθωνα.




Εορτασμοί θα ξεκινήσουν στο Άγιο Όρος για τα 1000 χρόνια ρώσικης παρουσίας! (Video)


Το 2016 συμπληρώνονται 1000 χρόνια ρωσικής παρουσίας στο Άγιο Όρος και οι εκδηλώσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Ρωσία θα είναι λαμπρές και ποικίλες.

Σύμφωνα με πληροφορίες του ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ ο επίσημος εορτασμός της επετείου αναμένεται να ξεκινήσει με ιερές ακολουθίες στο Άγιο Όρος στις 18 - 20 Μαϊου του τρέχοντος έτους.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι στις 20 Μαΐου (7 με το παλαιό ημερολόγιο) εορτάζεται η μνήμη του "πατέρα του ρωσικού μοναχισμού" Οσίου Αντωνίου κτίτωρος της Λαύρας των Σπηλαίων.

Μονή Αγίου Παντελεήμονος (το ρώσικο μοναστήρι)

Η μονή Αγίου Παντελεήμονος, πιο γνωστό ως το ρώσικο μοναστήρι, είναι ένα τεράστιο και επιβλητικό κτιριακό συγκρότημα. Η μονή ιδρύθηκε στη θέση αυτή το 1765. Το παλιότερο κτηριακό συγκρότημα ανάγεται στον 11ο αι.

Στη μονή αυτή άρχισαν να συρρέουν από το 1840 πολλοί Ρώσοι μοναχοί, οι οποίοι στα τέλη του 19ου αι. ξεπέρασαν τα 1000 άτομα. Μάλιστα από το 1875 μπορούσαν να εκλέγουν Ρώσο ηγούμενο.

Με τις γενναίες χορηγίες των Ρώσων τσάρων και του ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας Σκαρλάτου Καλιμαύχη, χτίστηκε το τεράστιο κτιριακό συγκρότημα, τα πολλά και μεγάλα παρεκκλήσια και όλα στολίστηκαν με χρυσάφι και ασήμι. Όμως η πτώση της τσαρικής Ρωσίας οδήγησε τη μονή σε παρακμή.

Πάντως τα τελευταία χρόνια έρχονται να μονάσουν στον Άγιο Παντελεήμονα νέοι μοναχοί από τη Ρωσία και τις άλλες ρωσόφωνες χώρες. Επίσης η μονή απέκτησε μέρος της λάμψης της ύστερα από την ανακαίνιση των περισσοτέρων κτιρίων της.

Όλα τα οικοδομήματα αποτελούν δείγματα της ρωσικής αρχιτεκτονικής και είναι διακοσμημένα με τοιχογραφίες της ρωσικής ζωγραφικής σχολής του 19ου αι. Το καθολικό είναι αφιερωμένο στον Άγιο Παντελεήμονα.

Κτίστηκε το διάστημα 1812-1821 και ακολουθεί τη μορφή και το τυπικό των αθωνικών ναών. Εκτός του κεντρικού ναού υπάρχουν τα μεγάλα παρεκκλήσια της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, του Αγίου Μητροφάνη και της Αναλήψεως του Κυρίου, το πενταόροφο οικοδόμημα των κελιών των μοναχών.

Η Τράπεζα, χτίστηκε το 1890 και τοιχογραφήθηκε το 1897. Βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το καθολικό, που μπορεί να εξυπηρετήσει ταυτόχρονα σχεδόν 1000 άτομα. Πάνω από την είσοδο της Τράπεζας είναι το καμπαναριό.

Ένα επιβλητικό κτίριο με 32 καμπάνες. Η μεγαλύτερη βρίσκεται στον πρώτο όροφο και είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στον κόσμο. Έχει διάμετρο σχεδόν 3 μέτρα, ζυγίζει 13 τόνους και όταν κτυπά ακούγεται μέχρι τον Πολύγυρο, 70 χιλιόμετρα μακριά.

Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες μονές η Θεία Λειτουργία δεν τελείται στο καθολικό, αλλά στο παρεκκλήσι της Αγίας Σκέπης. Αυτό γίνεται διότι σύμφωνα με το Τυπικό της μονής, η Θεία Λειτουργία τελείται στο καθολικό στα ελληνικά και στα ρωσικά εκ περιτροπής, ενώ σε όλα τα υπόλοιπα παρεκκλήσια μόνο στα ρωσικά.

Η μονή καταλαμβάνει τη δέκατη ένατη θέση μεταξύ των αγιορείτικων μονών και κατοικείται από 67 μοναχούς (2001). Εξαρτήματα της μονής είναι η σκήτη Μπογορόδιτσα, το μετόχι Χρωμίτσα, η Νέα Θηβαίδα ή Γουρνοσκήτη, και το Παλαιομονάστηρο.

Ρώσικο ντοκιμαντέρ για την Βυζαντινή Αυτοκρατορία που οι Ρώσοι πιστεύουν ότι αποτελούν την συνέχειά τους, ως προς την ορθόδοξη κληρονομιά.



Ρώσικο ντοκιμαντέρ για τον Άγιο Παΐσιο.




Λεόντιος Μοναχός Διονυσιάτης: "Μόνο ο Ορθόδοξος Αγιασμός διατηρείται χωρίς να χαλάει" (Video)


«Είναι γνωστό ότι ο Αγιασμός έχει πολύ ισχυρή και σταθερή δομή. Αυτό το νερό μπορεί να μεταβιβάσει τις ιδιότητές του. Πάρτε μόνο 10 γραμμάρια και αραιώστε τα σε 60 λίτρα κοινό νερό και όλο πλέον θα έχει τις ιδιότητες του αγιασμού»! 

  Πρέπει να τονισθεί ότι η εμπειρία μας είναι μόνο στο υλικό πεδίο. Δεν μπορούμε να πειραματισθούμε με την ίδια την ψυχή, και βέβαια είναι αδύνατο να κατανοήσομε πως δρα ο Θεός με τις άκτιστες ενέργειές Του μέσα από τα αληθινά Μυστήρια, που τελούνται αποκλειστικά μέσα στην Εκκλησία. 

Και είναι παρατηρημένο ότι μόνο ο Ορθόδοξος Αγιασμός διατηρείται χωρίς να χαλάει.   Στα άλλα δόγματα και θρησκείες υπάρχουν μόνο τύποι και σκιές της αλήθειας, από πλυσίματα και βουτήγματα στο νερό που είναι ανωφελή πνευματικά. 

Γι’ αυτό και «ο Χριστός έδειξε ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε βουτήγματα στο νερό και έθιμα ανωφελή, και εντολές ανθρώπων και διδασκαλίες»…καθώς λέει ο άγιος Επιφάνιος της Κύπρου.   Αν και μόνο οι πιστοί (Ορθόδοξοι Χριστιανοί) μπορούν μυστηριακά να ωφεληθούν πνευματικά, στο φυσικό πεδίο των ανθρώπινων συναισθημάτων όλοι μπορούν να αλληλεπιδράσουν, και αυτό φαίνεται να καταγράφεται στο νερό. Στην περίπτωση της ψυχής επειδή η σπουδαιότητα της σημασίας της λέξης μας διαφεύγει, η καταγραφή δείχνει πολλά κενά! Επομένως οι λέξεις «καταγράφονται» στο νερό σύμφωνα με τις αντιλήψεις μας γι’ αυτές.   

Ο πατριάρχης Ιακώβ έκανε όπως αναγράφεται στο 30ό κεφάλαιο της Γένεσης ένα μυστηριώδη γενετικό προγραμματισμό, μέσω τριών ειδών χλωρών απολεπισμένων ράβδων, τοποθετημένων μπροστά στο νερό που ποτίζονταν τα πρόβατα!   Γενικά το νερό είναι πιο υγιεινό όταν προέρχεται από πηγή, και όταν είναι «σταθεροποιημένο».   

Αλλά το πιο σταθερό, και σταθεροποιητικό μάλιστα των άλλων, είναι αυτό του Αγιασμού.   Και ο άγιος Λουκάς ο ιατρός, από την Κριμαία, με την πείρα από τις παρατηρήσεις στους ασθενείς του, μας συνιστά: «Πίνετε πολύ Αγιασμό. Αυτό σας το λέω σαν γιατρός, όχι σαν πνευματικός»!   

Λεόντιος Μοναχός Διονυσιάτης, 14 (27) – 4 – 2015, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ






Το είδαμε εδώ

Σύναξη του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου και Βαπτιστού (Video)


Τη μνήμη του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου και Βαπτιστού τιμά σήμερα, 7 Ιανουαρίου, η Εκκλησία μας.

Ο Ιωάννης ήταν γιος του ιερέα Ζαχαρία και της Ελισάβετ. Μέχρι τα τριάντα του χρόνια, ζει ασκητική ζωή στην έρημο της Ιουδαίας, αφιερωμένη ολοκληρωτικά στην προσευχή, τη μελέτη και την πνευματική και ηθική τελειοποίηση.

Το ρούχο του ήταν από τρίχες καμήλας, στη μέση του είχε δερμάτινη ζώνη και την τροφή του αποτελούσαν ακρίδες και άγριο μέλι. Με μορφή ηλιοκαμένη, σοβαρός, αξιοπρεπής και δυναμικός, ο Ιωάννης φανέρωνε αμέσως φυσιογνωμία έκτακτη και υπέροχη.

Είχε όλα τα προσόντα μεγάλου και επιβλητικού κήρυκα του θείου λόγου. Έτσι, με μεγάλη χάρη κήρυττε «τα πλήθη». Κατακεραύνωνε και χτυπούσε σκληρά τη φαρισαϊκή αλαζονική έπαρση, που κάτω από το εξωτερικό ένδυμα της ψευτοαγιότητας έκρυβε τις πιο αηδιαστικές πληγές ψυχικής σκληρότητας και ακαθαρσίας.

Γενικά, η διδασκαλία του συνοψίζεται στη χαρακτηριστική φράση του: «Μετανοείτε· ήγγικε γαρ ή βασιλεία των ουρανών», προετοιμάζοντας, έτσι, το δρόμο του Κυρίου μας Ιησού Χριστού για το σωτήριο έργο Του.

Όταν ο Χριστός άρχισε τη δημόσια δράση του, ο κόσμος άφηνε σιγά-σιγά τον Ιωάννη και ακολουθούσε Αυτόν. Η αντιστροφή αύτη, βέβαια, θα προκαλούσε μεγάλη πίκρα και θα γεννούσε αγκάθια ζήλειας και φθόνου σ' έναν, εκτός χριστιανικού πνεύματος, διδάσκαλο ή φιλόσοφο.

Αντίθετα, στον Ιωάννη προκάλεσε μεγάλη χαρά και ευφροσύνη. Η γιορτή αυτή του Ιωάννου του Προδρόμου, για τον όποιο ο Κύριος είπε ότι κανείς άνθρωπος δε στάθηκε μεγαλύτερος του, καθιερώθηκε τον 5ο μ.Χ. αιώνα.

Επίσης, σήμερα εορτάζουμε και το γεγονός της μεταφοράς στην Κωνσταντινούπολη της τιμίας Χειρός του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, που έγινε κατά τον ακόλουθο τρόπο: Όταν ο Ευαγγελιστής Λουκάς πήγε στην πόλη Σεβαστή, όπου τάφηκε ο Πρόδρομος, παρέλαβε από τον τάφο του το δεξί του χέρι, το μετέφερε στην Αντιόχεια, όπου χάριτι Θεού επιτελούσε πολλά θαύματα.

Από την Αντιόχεια, το Ιερό χέρι, μετακομίστηκε στην Κωνσταντινούπολη το 957, από τον διάκονο Ιώβ. Εκεί ο φιλόχριστος αυτοκράτορας, αφού την ασπάστηκε με πολύ σεβασμό, την τοποθέτησε στα βασιλικά ανάκτορα. Η σύναξη των πιστών, σε ανάμνηση του γεγονότος της μετακομιδής της τιμίας Χείρας του Προδρόμου στην Κωνσταντινούπολη, ετελείτο στην περιοχή του Φορακίου (ή Σφωρακίου).

Επίσης, σήμερα εορτάζουμε και το Θαύμα του Προδρόμου στη Χίο κατά των Αγαρηνών.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος β’.

Μνήμη δικαίου μετ᾽ ἐγκωμίων· σοί δέ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου Πρόδρομε· ἀνεδείχθης γάρ ὄντως καί Προφητῶν σεβασμιώτερος, ὅτι καί ἐν ῥείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τόν κηρυττόμενον· ὅθεν τῆς ἀληθείας ὑπεραθλήσας, χαίρων εὐηγγελίσω καί τοῖς ἐν ᾅδῃ, Θεόν φανερωθέντα ἐν σαρκί, τόν αἴροντα τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, καί παρέχοντα ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.



Το είδαμε εδώ

Θαυμαστό γεγονός στη Λέρο!


Ο Θεός με τα σημεία Του μας θυμίζει ότι είναι εδώ μαζί μας, εμείς είμαστε μαζί Του;

Ξημερώνοντας Χριστούγεννα στο νησί της Λέρου, ένα δυσάρεστο γεγονός ήρθε για να αμαυρώσει την Άγια αυτή ημέρα.

Το σκάφος του Λιμενικού Σώματος το οποίο εκτελεί υπηρεσία ναυαγοσωστικού, από άγνωστη μέχρι στιγμής αιτία, παραδόθηκε στις φλόγες οι οποίες κατέκαψαν την γέφυρα του πλοίου.


Από θαύμα δεν θρηνήσαμε θύματα ή βαρείς τραυματισμούς, καθώς στο σκάφος υπάρχει μόνιμα 24ωρη βάρδια του Λιμενικού.

Μόλις επετεύχθη η πλήρης κατάσβεση της πυρκαγιάς και μπόρεσαν οι αρμόδιοι να εισέλθουν στο εσωτερικό του σκάφους για τις περαιτέρω έρευνες, βρέθηκαν αντιμέτωποι με το εξής παράδοξο φαινόμενο.


Ενώ πολλά μεταλλικά τμήματα του σκάφους, είχαν λειώσει από τις υψηλές θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν κατά την πυρκαγιά, δύο ξύλινες άγιες εικόνες που βρίσκονταν στο πιλοτήριο, παρέμειναν άθικτες!!!

Ή για να είμαστε απολύτως ακριβείς, κάηκε λίγο μόνο η ξύλινη κορνίζα τους, αλλά την εικόνα δεν την άγγιξε η φωτιά.

Η πλειοψηφία της τοπικής κοινωνίας το εξέλαβε ως θαύμα και ως καλό σημάδι εξ ουρανού.

Το είδαμε εδώ

Ο ορθόδοξος δικός μας Άγιος Βασίλειος ο Μέγας


Ο Άγιός μας γεννήθηκε στην Νεοκαισάρεια του Πόντου το 330 μ.Χ. (όλες οι περιοχές που αναφέρουμε ήταν κάποτε ελληνικές ενώ σήμερα ανήκουν στην επικράτεια της Τουρκίας). 

Σπούδασε στην Αθήνα σε φιλοσοφικές σχολές μαζί με τον φίλο του Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο [σημ.: ήταν μαθηματικός, γιατρός, δικηγόρος και (όπως θα λέγαμε σήμερα) φιλόλογος – και αργότερα έγινε μοναχός, ιερέας και επίσκοπος («δεσπότης») της Καισαρείας] και πέθανε σε ηλικία 48 ετών τον Δεκέμβριο του 378 μ.Χ. Κηδεύτηκε την 1η Ιανουαρίου του 379 μ.Χ. και κάθε πρωτοχρονιά -όπως γνωρίζουμε- γιορτάζουμε την μνήμη του. 

Ο Αη Βασίλης στα 48 χρόνια που έζησε, έκαμε τόσα πολλά για τους ανθρώπους που η ιστορία τον ονόμασε ΜΕΓΑ όσο ακόμα ζούσε. Ας δούμε όμως τι έκανε ο Άγιος Βασίλης κι έγινε Μεγας. Πρώτα πρώτα μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς, δεν κράτησε τίποτα για τον εαυτό του! 

Από πολύ νέος γύμναζε τον εαυτό του στο πνεύμα και τον έβαζε σε σκληραγωγίες και, όπως λένε, άλλο δρόμο δεν γνώριζε εκτός αυτόν που οδηγούσε στο πανεπιστήμιο και στην εκκλησία. Σε μεγάλες επιδημίες που ταλαιπωρούσαν τον λαό αυτός ήταν παρών και βοηθούσε σωματικά και ψυχικά διδάσκοντας την πίστη του Χριστού [ήταν και γιατρός]. 

Ο Άη Βασίλης ήταν πολύ αυστηρός με αυτούς που ξέφευγαν από την σωστή πίστη, έλεγε και έγραφε την αλήθεια θαρραλέα και μάλιστα δεν δίστασε να ελεγξει ακόμη και αυτοκράτορες. 

Συμπλήρωσε με ευχές την Θεία Λειτουργία που ακουμε αυτές τις ημέρες στην εκκλησία και φέρει το όνομά του («Λειτουργία Αγίου Βασιλείου»). [«Νεκρός»: Οι «ευχές» αυτές είναι μεγάλες & σπουδαίες προσευχές που λέει ο παπάς χαμηλόφωνα μέσα στο Ιερό, ενώ ο ψάλτης ψάλλει – με αυτέ τις προσευχές γίνεται η θεία Μετάληψη & τα άλλα σημαντικά πράγματα μέσα στη λειτουργία. 

Η λειτουργία του αγ. Βασιλείου γίνεται 10 φορές το χρόνο: την 1η Ιανουαρίου (όπου γιορτάζεται και η μνήμη του), τις πρώτες πέντε Κυριακές της Μ. Τεσσαρακοστής, τις παραμονές των Χριστουγέννων και των Θεοφανείων, την Μ. Πέμπτη και το Μ. Σάββατο. Τις άλλες μέρες γίνεται η λειτουργία που έχει γράψει ένας άλλος μεγάλος άγιος των γραμμάτων & της φιλανθρωπίας, ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος] 

Επίσης, ο Άγ. Βασίλης έγραψε πολλά βιβλία για την καθοδήγηση των χριστιανών και ίδρυσε πολλά μοναστήρια, όπου αρκετοί μαθητές του αφιερώθηκαν στον Θεό. 

Το πιο σπουδαίο του έργο όμως ήταν η οργάνωση της ελεημοσύνης και φιλανθρωπίας στην επαρχία του: έφτιαξε κοντά στην Καισάρεια μια ολόκληρη πόλη από φιλανθρωπικά ιδρύματα, γηροκομεία, νοσοκομεία, ξενοδοχεία, ορφανοτροφεία κ.α. Ιδρυσε και καθιέρωσε την διανομή αγαθών, τρόφιμα, ρούχα, χρήματα και κάθε είδους βοήθεια σε φτωχές οικογένειες, άπορους κ.λ.π. 

Η πόλη αυτή [μετά το θάνατό του] ονομάστηκε Βασιλειάδα. Φανταστείτε τι ανακούφιση θα ένιωθαν τότε οι φτωχοί, τα ορφανά, οι γέροι, οι ταξιδιώτες, η Καισάρεια είχε γίνει μια μεγάλη οικογένεια με πατέρα τον άγιο Βασίλειο, τον επίσκοπό της. Τον αγαπούσαν τόσο πολύ που στην κηδεία του σημειώθηκαν λιποθυμίες και θανατοι, τόσες χιλιάδες κόσμος που συγκεντρώθηκε! 

Αυτός ήταν ο Αη Βασίλης από την Καισαρεία που πάντα θα ζει μέσα στις καρδιές μας και θα μας θυμίζει με το έργο του ότι πρέπει να είμαστε όλοι εμείς οι άνθρωποι μικροί και μεγάλοι αγαπημένοι. 

[Ενώ ζούσε ο άγιος Βασίλης, ο αδελφός του, ο άγιος Γρηγόριος της Νύσσης, είδε το εξής όραμα: “’Ηταν νύχτα, όταν έγινε μία θεία λάμψη (“έλλαμψη”) από φως, την ώρα που (ο Βασίλειος) προσευχόταν στο σπίτι. Το φως εκείνο ήταν άυλο (άκτιστο) και, με τη δύναμη του Θεού, πλημμύρισε (καταφώτισε) όλο το οίκημα, χωρίς να το ανάβει κάποιο εύφλεκτο υλικό”!!!] 

Το είδαμε εδώ

Χριστούγεννα στην Αγία Ρωσία (Video)


Δείτε πως γιορτάζουν τα Χριστούγεννα σε διάφορες εκκλησίες της Ρωσικής επικράτειας

Μια παραγωγή με την ευλογία του Παναγιωτάτου Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών Κυρίλλου.



Το είδαμε εδώ

Ο Μεσογαίας Νικόλαος για το Σύμφωνο Συμβίωσης


Για άλλη μια φορά, λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα, μάλιστα με την μορφή του κατεπείγοντος, επιχειρείται η ψήφιση ενός νομοσχεδίου παντελώς ξένου προς τα επικρατούντα ήθη, εντελώς ασυμβίβαστου προς την κοινή λογική, ιδιαίτερα προκλητικού για τον θεσμό της οικογένειας και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Ο σεβασμός στον κάθε άνθρωπο και τα βασικά δικαιώματά του είναι οφειλή των δημοκρατικών και πολιτισμένων κοινωνιών. Η συμπάθεια σε όποιον δυστυχεί μέσα στην ασάφεια της ταυτότητας του φύλου του είναι ουσιώδης έκφραση της γνήσιας εκκλησιαστικής αγάπης και αντίληψης.

Κάθε όμως προσπάθεια νομιμοποίησης ή πολύ περισσότερο θεσμοθέτησης αντίθετων με την φύση επιλογών που προσβάλλουν την ανθρώπινη οντολογία, που υποτάσσουν εγωιστικά την ιερότητα της αναπαραγωγής στην ηδονική παθολογία των σεξουαλικών ορμών, και τα απαράγραπτα χρηστά ήθη στον αλόγιστο εγωισμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων αποτελεί αθέμιτη παρανομία που εκδικείται τον άνθρωπο και καταλύει την κοινωνία.

Ελπίζουμε ότι αυτοί που είναι εντεταλμένοι να νομοθετούν και να εκφράζουν το λαϊκό αίσθημα θα ακούσουν την υπαρξιακή ανάσα του λαού που τους έδωσε την ψήφο του και δεν θα προσβάλουν το τίμιο κομμάτι του ασεβώντας στην αξιοπρέπειά του και τα χρηστά ήθη. Καμία κομματική πειθαρχία δεν επιτρέπεται να πνίξει την τίμια βουλευτική συνείδηση. Καμία Ευρωπαϊκή οδηγία δεν μπορεί βίαια να ασελγήσει στο ιερό σώμα της παράδοσης και της ιστορίας μας. Κανένα Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν μπορεί να τιμωρήσει τη λογική, το ήθος, τον αυτοσεβασμό και την οικογενειακή ιερότητα.

Όταν η προσωπική δυστυχία από ανομία γίνεται απαιτητικό δικαίωμα, στη συνέχεια εξελίσσεται σε πανίσχυρο lobby, έπειτα σε παγκόσμια μόδα και καταλήγει σε διεθνή νομιμοποίηση και θεσμοθέτηση, τότε η πραγματική απειλή δεν είναι το ψέμα της λεγόμενης «ομοφοβίας», αλλά το παραλήρημα της άκριτης ομομανίας.

Ίσως μια ποιμαντική διαχείρισης της ιερής παρακαταθήκης του φύλου να αποτελούσε την δύσκολη αλλά ευλογημένη εναλλακτική πρόταση στην επιχειρούμενη νομική θεσμοθέτηση. Η Εκκλησία έχει πολλούς λόγους να καταδικάζει την εκτροπή, έχει όμως πολύ περισσότερους και πλούσια διδασκαλία για να αγκαλιάζει τους ανθρώπους και να την μετατρέπει σε θεραπευτική επιστροφή. Ίσως και η πολιτεία να έχει τους δικούς της λόγους να νομιμοποιεί την εκτροπή, έχει όμως πολύ περισσότερους για να την αποτρέψει.

Ίσως πάλι να είναι καιρός να αποσυρθεί το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης και από τα ετερόφυλα ζευγάρια. Από εκεί άρχισε το κακό. Όσο για τα ομόφυλα άτομα, ο δρόμος είναι ένας∙ για όλους η υπομονή και για κάποιους η μετάνοια. Η δε κοινωνία μας, για να μπορέσει να αυτοσυντηρηθεί, χρειάζεται ταπεινή στροφή στον Θεό, πίστη, τόλμη και σοφία και λίγη εξυπνάδα...

Το είδαμε εδώ

Ξέρετε οτι τα Δώρα των Μάγων βρίσκονται στην... Ελλάδα;


Πότε γεννήθηκε ο Χριστός; Γιορτάζονταν πάντοτε τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου; Πόσοι ήταν οι Μάγοι και που βρίσκονται σήμερα τα δώρα τους; Τι ήταν το άστρο της Βηθλεέμ;

1. Πότε γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα;

Κάθε χρόνο γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα.. Μια σταθερή γιορτή για τη γέννηση του Χριστού που πέφτει στις 25 Δεκεμβρίου.. Μα ήταν πάντα έτσι;

Τα Ευαγγέλια (ένα για την ακρίβεια) μας ενημερώνουν για τη γέννηση του Χριστού αλλά φυσικά δεν μας παρέχουν καμία συγκεκριμένη ημερομηνία. Επιπλέον ο Ιησούς ζητούσε από τους μαθητές τους να εορτάζουν την ανάμνηση του θανάτου του.(Λουκ 22:19, 20)

Αυτό μπορεί να οφείλεται στην Εβραϊκή παράδοση, καθώς οι Εβραίοι της εποχής δεν γιόρταζαν γενέθλια,διότι ήταν ταυτισμένα με τις παγανιστικές εορτές των Ρωμαίων. Η ανάπτυξη του εορτασμού των Χριστουγέννων έγινε μετά το τέλος των διωγμών των Χριστιανών περί τον 3ο μ.Χ. αιώνα. Οι πρώτοι Χριστιανοί συνήθιζαν να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα μαζί με την Βάπτιση του Ιησού στις 6 Ιανουαρίου, τα περίφημα «Θεοφάνια».

Η απόφαση να μεταφερθεί ο εορτασμός των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου έγινε για να επικαλύψει την μεγάλη παγανιστική εορτή των Ρωμαίων, που ήταν αφιερωμένη στον «ανίκητο Ήλιο». (Dies Invictis Solis)

Επίσης μεγάλες εορτές ήταν τα Saturnalia (προς τιμήν του Κρόνου) και τα Broumalia. Η εορτές αυτές είχαν περίοπτη θέση στο Ρωμαικό ημερολόγιο αφού σηματοδοτούσαν το τέλος του χειμερινού ηλιοστάσιου.

Η 21η Δεκεμβρίου είναι η μικρότερη μέρα του χρόνου ενώ για τις τρεις επόμενες μέρες ο Ήλιος φαίνεται στάσιμος. Την 25η Δεκεμβρίου οι μέρες αρχίζουν και πάλι να δυναμώνουν, σηματοδοτώντας τη νίκη του φωτός έναντι του σκότους. Έτσι η εορτή των Χριστουγέννων τοποθετήθηκε και συμβολικά αλλά και πολιτικά: σηματοδοτούσε την νίκη των Χριστιανών επί των ειδωλολατρών. Ο Ήλιος της Δικαιοσύνης είναι λοιπόν ο Ιησούς που είναι «το φώς του κόσμου» (Ιωαν 8:12) και όχι ο παγανιστικός θεός Ήλιος των Ρωμαίων.

2. Πόσοι ήταν οι Μάγοι;

Όλοι ξέρουμε τον Βαλτάσαρ, τον Μελχιορ και τον Γκασπάρ, τους Μάγους εξ Ανατολών που ήρθαν να επισκεφθούν το Θείο Βρέφος. Αυτό δεν είναι απόλυτα σωστό. Τα Ευαγγέλια ΔΕΝ αναφέρουν πόσοι και ποιοί Μάγοι επισκέφθηκαν τον Ιησού, αλλά αναφέρονται σε αριθμό δώρων! Τα ονόματα των μάγων μας είναι γνωστά από απόκρυφα Ευαγγέλια. Σύμφωνα με την παράδοση, οι Μάγοι ήταν Πέρσες, καθώς η Περσία ήταν η μόνη χώρα που συνόρευε με τη Ρωμαική Αυτοκρατορία όπου οι Μάγοι θεωρούντο σημαντικοί επιστήμονες.

3.Τι ήταν το άστρο της Βηθλεέμ;

Πολλοί μελετητές έχουν προσπαθήσει να «αποκρυπτογραφήσουν» το περίφημο Άστρο της Βηθλεέμ. Με βάση αστρονομικές παρατηρήσεις, το «άστρο» δεν ήταν παρά μια σύνοδος Δία-Κρόνου ή Δία-Αφροδίτης. Το άστρο δεν ήταν στην Ανατολή όπως λανθασμένα πιστεύουν κάποιοι. Τα Ευαγγέλια αναφέρουν οτι είδαν το άστρο «εν τη ανατολή» δηλαδή στην ανατολή του, πράγμα που σημαίνει ότι το αστέρι ήταν ψηλά στον Ουρανό όλη τη νύχτα. Ανέτειλε όπως ο ήλιος και στάθηκε όπως ο ήλιος. Αυτό είναι μια από τις πέντε κύριες αστρολογικές θέσεις των Βαβυλωνίων, όταν θεωρήθηκε ότι έτσι συνέβαινε για να έχει ένα ουράνιο σώμα τη μέγιστη επιρροή του στα παγκόσμια γεγονότα.

Σε κάθε περίπτωση, είτε το 7 π.Χ είτε το 2 π.Χ οπότε έγιναν οι σύνοδοι Δία-Κρόνου ή Δία-Αφροδίτης έγιναν δύο θαυμαστά γεγονότα που μπορεί να θεωρήθηκαν σημεία για τους αστρονόμους.


Στην περίπτωση Δία-Κρόνου, βλέπουμε ότι ο Δίας και ο Κρόνος ήρθαν σε στενή επαφή στον Ουρανό τρεις φορές. Στις 27 Μαΐου του 7 π.Χ., σταμάτησαν απέχοντας απόσταση μία μοίρα και δύο μήνες αργότερα ήταν σε απόσταση 3 μοιρών.

Ακολούθως έκαναν σύνοδο δύο περισσότερες φορές, απέχοντας 1 μοίρα στις 6 Οκτωβρίου και στις 1 Δεκεμβρίου του 7 π.Χ. προτού να απομακρυνθούν οριστικά ο ένας από τον άλλον. Ήταν αυτό που οι αστρονόμοι καλούν τριπλή σύνοδος. Ένα αστρονομικό γεγονός που συμβαίνει κάθε 20 χρόνια, έγινε τρεις φορές σε λίγους μήνες. Μάλιστα στις 25 Φεβρουαρίου ο Άρης συμμετείχε στη σύνοδο, σχηματίζοντας ένα ισοσκελές τρίγωνο με τον Δία και τον Κρόνο!

Στην περίπτωση Δία-Αφροδίτης που έγινε το 2π.Χ έγινε κάτι πραγματικά περίεργο! Ο Δίας φάνηκε να περνά μπροστά από την Αφροδίτη, να σταματά και να κινείται ανάδρομα περνώντας δεύτερη φορά από την Αφροδίτη και τελικά να ξαναβρίσκει την κανονική του πορεία και να ''προσπερνά'' την Αφροδίτη για τρίτη φορά!

4. Τελικά πότε γεννήθηκε ο Χριστός;

Με βάση τους παραπάνω αστρονομικούς υπολογισμούς και τα ιστορικά δεδομένα μπορούμε να υπολογίσουμε την ημερομηνία γέννησης του Χριστού. Εάν γεννήθηκε το 7 π.Χ., όπως πολλοί θεωρούν σωστό, και εάν η θεωρία συνόδου είναι σωστή τότε αυτό δείχνει τη Γέννηση του Ιησού τον Αύγουστο ή το Σεπτέμβριο.

Δεν έχουμε κανέναν τρόπο να είμαστε βέβαιοι για την ακριβή ημέρα αλλά θα μπορούσαμε να πάρουμε την ημέρα κατά την οποία ο Δίας και ο Κρόνος όταν ήταν στον ουρανό όλη η νύχτα, την Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου του 7 π.Χ.

Η ημερομηνία αυτή αντιστοιχεί στον εβραϊκό μήνα Τισρί, ο οποίος τοποθετείται από τα μέσα Σεπτεμβρίου έως στις αρχές του Οκτωβρίου- θυμίζουμε οτι το Εβραικό Ημερολόγιο είναι ΣΕΛΗΝΙΑΚΟ. Σύμφωνα με τις Γραφές ο Ζαχαρίας, πατέρας του Ιωάννη του Πρόδρομου, ήταν ιερέας και συνάντησε τον αρχάγγελο Γαβριήλ τις ημέρες της εφημερίας του στον Ναό. Αυτό συνέβη τον μήνα Ταμμούζ (Ιούνιο-Ιούλιο). Μετά την υπηρεσία του, η στείρα γυναίκα του, η Ελισάβετ, συνέλαβε – όπως προανήγγειλε ο αρχάγγελος – τον Ιωάννη τον Πρόδρομο.

Όταν η Ελισάβετ βρισκόταν στον έκτο μήνα κυήσεως, πιθανώς τον μήνα Τεμπέθ (Δεκέμβριος-Ιανουάριος), ο αρχάγγελος Γαβριήλ ανήγγειλε και στην Παρθένο Μαρία ότι πρόκειται να γίνει μητέρα του Υιού του Θεού. Έτσι η γέννηση 9 μήνες αργότερα, τοποθετείται στον μηνά Τισρί, δηλαδή τον Σεπτέμβριο, που ίσως είναι ο μήνας γέννησης του Χριστού.

5. Τι αντιπροσωπεύουν τα δώρα;

Σύμφωνα με την παράδοση, χρυσός, σμύρνα και λιβάνι προσφέρθηκαν από τους Μάγους. Ο χρυσός ήταν δώρο που προσφερόταν σε Βασιλείς και συμβολίζει τη Βασιλεία των Ουρανών. Το λιβάνι, χρησιμοποιείτο σε θρησκευτικές τελετές και συμβολίζει τον Ιησού ώς Ιερέα. Τέλος τα σμύρνα χρησίμευαν στην παραγωγή αρωμάτων και στην περιποίηση των νεκρών. Συμβολίζει την αθανασία του Χριστού. Παρόλα αυτά, το πιο εντυπωσιακό είναι ότι και τα τρία δώρα δεν χάνουν ΠΟΤΕ τις φυσικές τους ιδιότητες παρά το πέρασμα του χρόνου. Σμύρνα, χρυσός και λιβάνι παραμένουν τα ίδια ακριβώς όπως και οι ιδιότητες του Χριστού τις οποίες συμβολίζουν!

6. Ξέρετε οτι τα Δώρα των Μάγων βρίσκονται στην... Ελλάδα;

Δεν αστειευόμαστε! Σύμφωνα με την παράδοση, η Παρθένος Μαρία τα παρέδωσε στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων όπου και φυλάσσονταν μέχρι το 400 μ.Χ. Τότε ο Αυτοκράτορας Αρκάδιος τα μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη. Όταν η πόλη κυριεύθηκε από τους Σταυροφόρους το 1204, τα Δώρα μεταφέρθηκαν στην Νικομήδεια (Ιζνίκ). Με την ανακατάληψη της Πόλης τα Δώρα επέστρεψαν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι την Άλωση. Το 1453 με την Άλωση της Πόλης στους Οθωμανούς, η μητριά του Μωάμεθ του Πορθητή, Σέρβα στην καταγωγή και Χριστιανή, τα μετέφερε στο Άγιον Όρος για να τα προστατεύσει.

Όταν το πλοιάριο έφτασε στο λιμάνι του Αγίου Όρους, η Μάρω συνάντησε ως εκ θαύματος την Παναγία η οποία της είπε να μην προχωρήσει διότι υπήρχε Άβατο στο Άγιο Όρος και δεν έπρεπε να το παραβιάσει. Έτσι τα άφησε να τα παραλάβουν οι μοναχοί.

Σήμερα, τα Δώρα των Μάγων βρίσκονται στην Μονή Αγ. Παύλου στο Άγιο Όρος. Τα Δώρα αποτελούνται από 28 πλακίδια χρυσού και 60 μπάλες σμύρνων και λιβανιού.

Το είδαμε εδώ

Παναγία Σουμελά: Η μοναδική ιστορία της θαυματουργής εικόνας


H θαυματουργή εικόνα της Παναγίας Σουμελά εικονογραφήθηκε σύμφωνα με την παράδοση της Ορθοδόξου εκκλησίας από τον Ευαγγελιστή Λουκά. Η δε ετυμολογία της, Σουμελά, προέρχεται από το όρος μελά και το ποντιακό ιδίωμα «σου» που σημαίνει «εις το ή «εις του», και συνεπώς «εις του Μελά»,  το οποίο τελικά έγινε Σουμελά. 

Μετά το θάνατο του Απόστολου και Ευαγγελιστή, ο μαθητής του Ανανίας φέρνει την εικόνα στην Αθήνα και την τοποθετεί στον περικαλλή ναό της Θεοτόκου. Την εποχή εκείνη η εικόνα ονομάζεται Παναγία η Αθηνιώτισσα. 

Σύμφωνα με την ιερή παράδοση οι Αθηναίοι μοναχοί Βαρνάβας και Σωφρόνιος, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα της Παναγιάς, ακολουθούν την πορεία της εικόνας, η οποία πετά ως τον Πόντο.

Οι δύο μοναχοί  περνούν τα Μετέωρα, τη Χαλκιδική και την παραλία της Μονής Βατοπεδίου, από όπου ένας άγνωστος άνδρας  τους μεταφέρει με καράβι μέχρι τη Μαρώνεια.


Βαρνάβας και Σωφρόνιος περνούν πεζοπορώντας τη Ραιδεστό  και κατορθώνουν τελικά να φθάσουν στην Κωνσταντινούπολη, από όπου και πηγαίνουν με ένα πλοιάριο στην Τραπεζούντα. 

Εκεί πια η Παναγία εμφανίζεται και πάλι στους δύο Αθηναίους μοναχούς για να τους πληροφορήσει, ότι η εικόνα της πορεύεται προς το όρος Μελά. 

Με πυξίδα τους πλέον τον Πυξίτη ποταμό, και εμψυχωμένοι από τη δύναμη της πίστης τους, ανηφορίζουν προ το όρος, μέχρι τη στιγμή που βρίσκονται μπροστά στην είσοδο μιας σπηλιάς με χρυσαφένια λάμψη. Η λάμψη αυτή δεν ήταν άλλη από το φως της Εικόνας της Αθηνιώτισσας.

Βαρνάβας και Σωφρόνιος γονυπετείς και πλημμυρισμένοι με δάκρυα χαράς, ευχαριστούν την Παναγία και της υπόσχονται να χτίσουν στο σημείο αυτό ένα ναό προς τιμήν της. 

Με μοναδικά τους εφόδια, λοιπόν, την πίστη, την επιμονή και την εργατικότητά τους, οι δύο αποφασισμένοι ερημίτες μοναχοί κατορθώνουν παρά τις πολλές αντιξοότητες που συναντούν, να χτίσουν το 386 μ.Χ σε σπήλαιο της απόκρημνης κατωφέρειας του όρους Μελά, σε υψόμετρο 1063 μέτρα, σκαλιστή μέσα στο βουνό την εκκλησία της Σουμελιώτισσας.

Από τότε η εικόνα έγινε γνωστή ως Παναγία Σουμελά, ενώ το πασίγνωστο χριστιανικό ορθόδοξο μοναστήρι κοντά στην Τραπεζούντα παραμένει το σύμβολο του Ποντιακού Ελληνισμού επί 16 ολόκληρους αιώνες.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι το σοβαρό πρόβλημα της ύδρευσης του μοναστηριού λύθηκε επίσης, σύμφωνα με την παράδοση κατά τρόπο θαυματουργό, ενώ η ανθρώπινη λογική αδυνατεί ακόμη και σήμερα να βρει απάντηση στο θέαμα που αντικρίζουν οι πιστοί προσκυνητές από όλο τον κόσμο, να αναβλύζει νερό μέσα από ένα γρανιτώδη βράχο. Οι δε θεραπευτικές του ιδιότητες κάνουν πασίγνωστο το μοναστήρι στα πέρατα της γης σε Χριστιανούς, αλλά και Μουσουλμάνους.

Το 1930, με ενέργειες του πρωθυπουργού της Eλλάδας Ελευθέρου Βενιζέλου, στο πλαίσιο της προωθούμενης τότε ελληνοτουρκικής φιλίας ο Tούρκος πρωθυπουργός Ισμέτ Ινονού, επισκέπτεται  την Αθήνα και δέχεται μια αντιπροσωπεία να πάει στον Πόντο και να παραλάβει τα σύμβολα της ορθοδοξίας και του ελληνισμού.

Έκτοτε και για 20 ολόκληρα χρόνια η εικόνα φιλοξενείται στο Βυζαντινό Μουσείο της Αθήνας. Το 1931 ο Λεωνίδας Ιασωνίδης προτείνει τον επανενθρονισμό της Παναγίας Σουμελά σε κάποια περιοχή της Eλλάδας, ενώ τελικά το 1951 ο Kρωμναίος οραματιστής και κτήτωρ Φίλων Κτενίδης κάνει πράξη την επιθυμία όλων των Ποντίων,  με τη θεμελίωση της Νέας Παναγίας Σουμελά στις πλαγιές του Βερμίου στην Καστανιά της Βέροιας.

Το είδαμε εδώ