Οι γυναίκες χρειάζονται περισσότερο ύπνο από τους άνδρες!

Πόσες φορές έχει τύχει να νυστάζει η σύντροφός σας και να σας αφήνει... μόνο στον καναπέ να παρακολουθείτε την αγαπημένη σας ταινία; 

Έχετε παρατηρήσει ότι μετά από ξενύχτι, τα κορίτσια ξυπνούν μετά από εσάς; Αν όχι, μία απλή παρατήρηση αρκεί για να επιβεβαιώσει τα παραπάνω. Αν ναι, τότε πηγαίνουμε στο επόμενο βήμα, το οποίο είναι... η επιστήμη. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, η γυναίκα χρειάζεται τουλάχιστον 20 λεπτά περισσότερο ύπνο από τον άνδρα, εξαιτίας της... πολυπλοκότητας του εγκεφάλου της!

Όπως αποδείχθηκε, ο εγκέφαλος της γυναίκας δουλεύει «σκληρότερα» κατά τη διάρκεια της ημέρας, καθώς επεξεργάζεται πολλά περισσότερα δεδομένα (data). Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε ένα δείγμα 210 μέσης ηλικίας γυναικών. Αυτό που διαπιστώθηκε, είναι ότι ο εγκέφαλος διαθέτει την ικανότητα να πραγματοποιεί «ανασυγκρότηση δίσκου», τακτοποιώντας τα data σε μία σειρά και καλύπτοντας από μόνος του τα λάθη ή τα κενά. Όλα αυτά,  στη διάρκεια του ύπνου. Η γυναίκα, καθώς επεξεργάζεται περισσότερες και πιο πολύπλοκες πληροφορίες σε ένα 24ωρο, χρειάζεται πιο πολύ χρόνο, ώστε να διορθώσει τον «κατακερματισμένο δίσκο» της. 

«Κατά τη διάρκεια του βαθύ ύπνου, το μυαλό ανασκευάζει τα κέντρα του εγκεφάκλου που αφορούν τη μνήμη, την ομιλία και τις αισθήσεις, ανακτώντας χρήσιμες πληροφορίες», δήλωσε ο επικεφαλής της έρευνας στο Πανεπιστήμιο του Λάφμπορου, στο Ηνωμένο Βασίλειο. «Ο μέσος όρος που χρειάζεται παραπάνω ύπνο μία γυναίκα, είναι τα 20 λεπτά. Ορισμένες όμως, ενδέχεται να χρειάζονται και πολύ περισσότερο», συμπλήρωσε ο Δρ Χορν.

Οπότε, την επόμενη φορά που ο Μορφέας θα πάρει στην αγκαλιά του νωρίτερα τη σύντροφό σας, μην θεωρήσετε ότι... έχει να κάνει με σας, ή ότι δεν κάνατε κάτι σωστά. Είναι η φύση του εγκεφάλου της γυναίκας... 

Ανακαλύπτω

Νιώθετε συνεχώς κουρασμένοι ανεξάρτητα από το πόσο κοιμάστε; Δείτε τι πρέπει να κάνετε!

Ο επιφανής επιστήμονας James Clear μας παρουσιάζει περιληπτικά όσα ξέρουμε για τη φύση του ύπνου και μας δίνει κάποιες ειδικές συμβουλές για το πόσο ύπνο χρειαζόμαστε για να έχουμε αρκετή ενέργεια έτσι ώστε να χαρούμε τη μέρα μας. Κάποιοι από μας χρειάζονται λίγη ξεκούραση – ας δούμε πως θα το καταφέρουμε.

Πόσο ύπνο χρειαζόμαστε;

Σύμφωνα με ένα πείραμα που διεξήγαγαν ερευνητές από το University of Pennsylvania και το Washington State University, οι συμμετέχοντες οι οποίοι κοιμήθηκαν 8 ώρες δεν είχαν πτώση στη νοητική τους επίδοση, δεν είχαν απώλεια προσοχής και οι κινητικές τους ικανότητες δεν έδειξαν μείωση κατά τη διάρκεια της μελέτης.

Εντωμεταξύ, οι ομάδες που κοιμήθηκαν για 4 με 6 ώρες σταθερά έδειχναν πτώση καθημερινά. Η ομάδα με τις 4 ώρες ύπνου είχε τις χειρότερες επιδόσεις, αλλά και η ομάδα με τις 6 ώρες δεν ήταν πολύ καλύτερη.

Από την έρευνα προέκυψαν δύο σημαντικά ευρήματα:

1. Η έλλειψη ύπνου συσσωρεύεται. Το 25% των συμμετεχόντων που κοιμούνταν για 6 ώρες έπεφτε για ύπνο τυχαίες στιγμές μέσα στη μέρα μετά την πρώτη εβδομάδα του πειράματος. Μετά από 2 εβδομάδες, η επίδοση τους ήταν λες και είχαν μείνει ξύπνιοι για 2 μέρες συνεχόμενα. Αν λοιπόν κοιμάστε 6 ώρες τη μέρα για 2 εβδομάδες, η πνευματική και σωματική μας επίδοση πέφτει στο ίδιο επίπεδο με το να είχαμε μείνει ξύπνιοι για 2 μέρες.

2. Οι συμμετέχοντες δεν παρατήρησαν ότι η επίδοση τους έπεφτε. Δεν μπορούσαν δηλαδή να καταλάβουν ότι η επίδοση τους μειωνόταν μέρα με τη μέρα. Στον πραγματικό κόσμο, τα γραφεία με καλό φωτισμό, οι συζητήσεις, η καφεΐνη και πολλοί ακόμα παράγοντες μας κάνουν να νομίζουμε ότι είμαστε ξύπνιοι, παρόλο που η επίδοση μας είναι μειωμένη. Μπορεί να νομίζουμε ότι έχουμε την ίδια επίδοση έχοντας κοιμηθεί λιγότερο, αλλά δεν είναι αλήθεια.

Πως λειτουργεί ο ύπνος

Η ποιότητα του ύπνου μας καθορίζεται από δύο σημαντικές φάσεις στη διάρκεια του:

1. Ύπνος βραδέων κυμάτων (βαθύς ύπνος): αναπνέουμε πιο τακτικά, η πίεση του αίματος πέφτει και ο εγκέφαλος δεν ανταποκρίνεται καλά στα εξωτερικά ερεθίσματα, και γι” αυτό δεν ξυπνάμε εύκολα. Αυτή η φάση είναι σημαντική για την ανανέωση και την αποκατάσταση του σώματος.

2. Φάση REM: Είναι όταν ο εγκέφαλος βλέπει όνειρα και αναγνωρίζει πληροφορίες. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, ο εγκέφαλος ξεκαθαρίζει τις άσχετες πληροφορίες, ενισχύει τη μνήμη ενώνοντας τις εμπειρίες των τελευταίων 24 ωρών με τις προηγούμενες και διευκολύνει τη μάθηση και την ανάπτυξη του νευρικού συστήματος.

Ο χρόνος που περνάμε σε κάθε φάση μειώνεται, που σημαίνει ότι η ποιότητα του ύπνου και η ικανότητα του σώματος να ανανεώνεται μειώνονται με τα χρόνια.

Πως να επανέλθετε αν δεν κοιμάστε αρκετά

Οι ερευνητές του Harvard Medical School έχουν μια συμβουλή: Προσπαθήστε να παίρνετε έναν υπνάκο κατά τη διάρκεια της μέρας για 20-30 λεπτά.

Πως να κοιμάστε καλύτερα

1. Αποφύγετε την καφεΐνη, ειδικά μετά το μεσημέρι.

2. Σταματήστε το κάπνισμα.

3. Χρησιμοποιήστε το υπνοδωμάτιο για ύπνο και σεξ μόνο.

4. Γυμναστείτε.

5. Ρυθμίστε τη θερμοκρασία του δωματίου σας στους 18-21 βαθμούς.

6. Η ησυχία είναι σημαντική για τον ύπνο. Αν το υπνοδωμάτιο σας δεν έχει αρκετή ησυχία, δημιουργήστε “λευκό ήχο” με έναν ανεμιστήρα ή χρησιμοποιήστε ωτοασπίδες.

7. Ακολουθήστε ένα πρόγραμμα. Πέστε για ύπνο και ξυπνήστε την ίδια ώρα κάθε μέρα.

8. Κλείστε όλες τις ηλεκτρονικές συσκευές (κινητό, τηλεόραση, υπολογιστή) 1-2 ώρες πριν πέσετε για ύπνο. Μπορείτε να διαβάσετε και ένα βιβλίο για να χαλαρώσετε.

9. Χρησιμοποιήστε τεχνικές χαλάρωσης, όπως το να κρατάτε καθημερινά ημερολόγιο, ασκήσεις αναπνοής, διαλογισμό και γυμναστική.

Πως να έχετε ενέργεια το πρωί

1. Πιείτε ένα μεγάλο ποτήρι νερό το πρωί.

2. Ξεκινήστε τη μέρα σας με τον ήλιο. Ο ήλιος λειτουργεί σαν τον καφέ – ξυπνάει το μυαλό και το σώμα.

Μια τελευταία σκέψη για τον ύπνο

Σήμερα, λόγω της εμμονής μας να είμαστε παραγωγικοί υποτιμούμε τα οφέλη του ύπνου. Αγνοήστε αυτή την τάση και ξεκουραστείτε. Είναι μια απλή λύση που σχετίζεται με πολλά αλληλοσυνδεόμενα προβλήματα. Αξίζει, έτσι δεν είναι;

Πηγή: brightside.me

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Οι 10 Διαστάσεις του σύμπαντος! (Video)

Το σύμπαν είναι αποδεδειγμένα 4ων διαστάσεων και καθετί σε αυτό είναι επισης 4ων διαστάσεων ενώ η 5η διάσταση προτείνεται ως λύση σε πολλές περιπτώσεις μαθηματικών αδιεξόδων που δε γίνεται να ξεπεραστούν σε χαμηλότερο επίπεδο! 

Τέλος για τη θεωρία των κβάντα και για κάποιες παραλλαγές στη θεωρία των χορδών οι διαστάσεις είναι από 10 έως και 24!!!

Ο αρχικός δημιουργός του βίντεο προσπαθεί να διαγραμματοποιήσει τις διαστάσεις με βάση τη γραμμική λογική του καρτεσιανού συστήματος συντεταγμένων (x,y,z) από το σημείο μηδενικών διαστάσεων μέχρι και τη 10η διάσταση, «τραβώντας» διαστατικές γραμμές για κάθε επόμενη διάσταση.

Ανακαλύπτω

Πώς επηρεάζει τη λειτουργία του εντέρου το άγχος

Πολλοί άνθρωποι με αυξημένο άγχος ή κακή διάθεση παραπονούνται ότι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη λειτουργία του εντέρου.

Οι εικασίες ότι η ψυχολογική κατάσταση του ατόμου επηρεάζει τη λειτουργία του εντέρου, αποκτά επιστημονική βάση που σχετίζεται με τα βακτήρια που υπάρχουν σε αυτό.

Σχετική έρευνα αποδεικνύει ότι η διαφοροποίηση των βακτηρίων του εντέρου σε ζώα μπορεί να επηρεάσει τα επίπεδα του άγχους τους και να γίνουν πιο ήρεμα.

Μελέτη που δημοσιεύτηκε στην ιατρική επιθεώρηση Psychopharmacology υποδεικνύει πως η ανάπτυξη «καλών» βακτηρίων στο πεπτικό μας σύστημα συμβάλει στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και επεξεργαζόμαστε τις πληροφορίες που λαμβάνουμε και θα μπορούσε να βοηθά στη μείωση του άγχους και της κατάθλιψης.

Ποια είναι όμως τα καλά βακτήρια; Πρόκειται για τα προβιοτικά και τα πρεβιοτικά, δύο κατηγορίες τροφίμων που περιέχουν είτε προβιοτικά συστατικά, ειδικούς ζωντανούς μικροοργανισμούς που αποικούν το έντερο και αποτελούν την επιθυμητή χλωρίδα του, είτε πρεβιοτικά, τα οποία δεν περιέχουν τους ίδιους τους μικροοργανισμούς αλλά συστατικά που τους τρέφουν και ευνοούν τον πολλαπλασιασμό τους.

Η ομάδα ερευνητών του καθηγητή ψυχιατρικής στην Οξφόρδη, Philip Burnet, προσπάθησε να ανακαλύψει το πώς η ύπαρξη καλών βακτηρίων στο πεπτικό σύστημα κάποιου θα μπορούσε να βελτιώσει την ανταπόκρισή του σε ψυχιατρικά φάρμακα.

Μετά από μελέτη όπου η ομάδα έδωσε σε ασθενείς είτε προβιοτικά είτε πρεβιοτικά είτε placebo, οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε τεστ που έγιναν μέσω υπολογιστών τα οποία επέτρεψαν στην ομάδα να καταγράψει τον τρόπο που ο κάθε ασθενής επεξεργαζόταν την κεντρική πληροφορία – και αν της προσέδιδε αρνητικό ή θετικό χαρακτήρα. 

Οι ερευνητές πήραν επίσης δείγμα πρωινού σίελου από τους συμμετέχοντες στο οποίο μέτρησαν την περιεκτικότητα σε κορτιζόλη -την ορμόνη του άγχους- πριν και μετά τη δόση τους σε πρεβιοτικά ή placebo.

Το αποτέλεσμα όπου κατέληξαν ήταν πως οι άνθρωποι που πήραν τα πρεβιοτικά έτειναν να δίνουν μεγαλύτερη σημασία στις θετικές πληροφορίες και το επίπεδο της κορτιζόλης στο σάλιο τους ήταν σημαντικά χαμηλότερο.

Η μελέτη καταλήγει πως η ομάδα των πρεβιοτικών είχαν «λιγότερο άγχος σε αρνητικά ή απειλητικά ερεθίσματα». Ωστόσο δεν βρέθηκε κάποια διαφοροποίηση στον τρόπο και το επίπεδο του αντιλαμβάνονταν οι ίδιοι οι συμμετέχοντες το επίπεδο του άγχους τους. 

Οι ερευνητές αποδίδουν αυτό το στοιχείο στο σύντομο διάστημα της έρευνας, τρεις εβδομάδες, και θεωρούν πως ο συσχετισμός τους έχει βάση καθώς τα καλά βακτήρια στο πεπτικό σύστημα προωθούν ένα πιο υγιές και ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα, το οποίο με τη σειρά του επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Μινχάουζεν: Ένα όνομα δύο σύνδρομα!

Το σύνδρομο Μινχάουζεν περιγράφηκε, για πρώτη φορά, από τον Dr Richard Ascher το 1951 και πήρε το όνομα του από τον βαρόνο Baron Munchausen, ο οποίος ήταν γνωστός για τις πλασματικές ιστορίες που έπλαθε για τον εαυτό του.

Όπως αναφέρει η ψυχολόγος, κα Παρασκευή Πισινίδη το σύνδρομο αφορά μια διανοητική διαταραχή, κατά την οποία ο ασθενής επινοεί ασθένειες ή τις προκαλεί ο ίδιος στον εαυτό του μέσω της λήψης φαρμακευτικών σκευασμάτων ή αυτοτραυματισμού. 

Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό οδηγεί σε ένα ''ταξίδι'' από τον ένα γιατρό στον άλλον και σε περίπλοκες ιατρικές έρευνες, ακόμη και σοβαρές εγχειρήσεις. Ο ασθενής αρέσκεται στον να έχει τον ρόλο του ''ασθενή'' καθώς έτσι καλύπτει μια βασική του ψυχολογική ανάγκη. 

Στην πλειοψηφία τους, τα άτομα αυτά μεγάλωσαν σε ένα ιδιαίτερα στερητικό περιβάλλον όπου ο γονέας/ φροντιστής ήταν συναισθηματικά διαθέσιμος, μόνο όταν υπήρχε παρούσα κάποια ασθένεια. 

Επίσης, είναι συχνό φαινόμενο, τα άτομα με το σύνδρομο Μινχάουζεν να είχαν εκτεθεί από πρώιμη ηλικία στην φροντίδα κάποιου συγγενικού μέλους, το οποίο είχε μια χρόνια ασθένεια (αδερφού, γιαγιάς, μητέρας κτλ).

«Το σύνδρομο Μινχάουζεν διαφέρει από την υποχονδρία καθώς οι πάσχοντες γνωρίζουν πως πρόκειται για υπερβολή, σε αντίθεση με τα άτομα με υποχονδρία που πιστεύουν πως έχουν κάποια ασθένεια. Επίσης, διαφέρει από την υπόκριση, στην οποία ο ασθενής κατασκευάζει τα συμπτώματα για ένα προφανή σκοπό, όπως την απουσία από την εργασία, οικονομική αποζημίωση ή πρόσβαση σε  φάρμακα» σημειώνει η ψυχολόγος.

Σύμφωνα με την κα Πισινίδη, είναι πολύ σημαντικό ο γιατρός να αναγνωρίσει πως οι πάσχοντες με το σύνδρομο Μινχάουζεν φτάνουν στο σημείο να ''δημιουργούν'' ασθένεια στον οργανισμό τους. Παίρνουν φάρμακα ή άλλες ουσίες που είναι επιβλαβείς στον οργανισμό, με σκοπό να προκαλέσουν μια ασθένεια και να πάνε στον νοσοκομείο. 

Είναι αρκετά ενημερωμένοι για τα συμπτώματα σωματικών και ψυχικών διαταραχών και μπορούν εύκολα να ξεγελάσουν ακόμη και τον πιο ευαίσθητο γιατρό ή ψυχολόγο. Ενώ, εκείνο που μπορεί να αποτελέσει κλινικό χαρακτηριστικό είναι οι πολλές νοσηλείες και τα πολλά ταυτόχρονα συμπτώματα, που δεν καταλήγουν σε κάποια συγκεκριμένη διάγνωση.

Πρόκειται για ένα σύνδρομο που δεν είναι ευρέως γνωστό αλλά στην κλινική πράξη γίνεται όλο και πιο συχνό, επισημαίνει η κα Πισινίδη και συμπληρώνει. «Εκείνο, όμως, που αποτελεί μια πρόκληση στην διάγνωση του είναι το σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου. 

Πρόκειται για την σκόπιμη παραγωγή ή προσποίηση για την ύπαρξη σωματικών ή ψυχολογικών συμπτωμάτων σε ένα άτομο, που είναι κάτω από την φροντίδα του υποκειμένου, με σκοπό να λάβει έμμεσα τον ρόλο του ασθενή. Σε αυτήν την ακραία μορφή κακοποίησης, εκείνος που έχει λάβει τον ρόλο να φροντίζει προκαλεί συμπτώματα μιας ασθένειας σε ένα παιδί ή σε ένα ηλικιωμένο ή με ειδικές ανάγκες άτομο. 

Η εξαπάτηση επαναλαμβάνεται πολλές φορές, Τα θύματα είναι άρρωστα για πάρα πολύ καιρό, με επαναλαμβανόμενες νοσηλείες και αρκετές φορές καταλήγουν. Πρόκειται για μια ενεργητική μορφή κακοποίησης, η οποία δεν είναι γνωστή και πολλές φορές παραμελείται».

Η διάγνωση όπως λέει η γιατρός, είναι πάρα πολύ δύσκολη και βασίζεται σε πολλές παραμέτρους. Πρωτίστως ο θεράπων ιατρός πρέπει να διακρίνει τις μορφές του συνδρόμου Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου:

α) Η προσποίηση (μεσαίας επικινδυνότητας και πιο σπάνια)

Συμβαίνει, όταν ο δράστης επινοεί μια ασθένεια του θύματος και διηγείται μια ψευδή ιστορία για μια μη υπάρχουσα ασθένεια ή κατάσταση

β) Η παραγωγή (υψηλής επικινδυνότητας και πιο συχνή)

Εδώ ο δράστης ενεργά προκαλεί συμπτώματα μιας ασθένειας στο θύμα. Οι πιο συχνές χρησιμοποιούμενες μέθοδοι είναι η ασφυξία και η δηλητηρίαση. Συχνά είναι δύσκολο να γίνει αναγνωρίσιμη η κακοποίηση που υφίσταται το θύμα.

Ως προς το σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου, μπορεί να το έχουν άτομα πέρα κάθε υποψίας όπως η μητέρα ενός παιδιού, η κόρη ενός ηλικιωμένου  ο νοσηλευτής ενός ατόμου με ειδικές ανάγκες. Οι ίδιοι δεν πάσχουν από το σύνδρομο Μινχάουζεν... αλλά αρέσκονται να παίρνουν τον ρόλο του ασθενή μέσω του ατόμου που φροντίζουν. Συχνά εμφανίζονται στο γιατρό ή τον ψυχολόγο ιδιαίτερα ανήσυχοι για την πορεία υγείας του θύματος και παρουσιάζοντες ως ''μάρτυρες''.

Κλείνοντας, η κα Πισινίδη τονίζει ότι το σύνδρομο Μινχάουζεν και το σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου είναι δυο διαφορετικά κλινικά σύνδρομα τα οποία όμως έχουν παρόμοιες παραμέτρους. Πρόκειται για σύνδρομα που μπορεί να οδηγήσουν σε αναπηρία ή και θάνατο. Δεν είναι τόσο σπάνια όσο νομίζαμε. Όσοι περισσότεροι μάθουν για αυτά, τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες να σωθούν άνθρωποι. 

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Τα πιο παράξενα κι ενδιαφέροντα στοιχεία για το ανθρώπινο σώμα

Ξέρατε πόσες διαφορετικές μυρωδιές «πιάνει» η μύτη σας και πόσες… πισίνες σάλιου παράγετε; Γιατί το σώμα μας τιμάται 150€ και σε τι χρησιμεύει το μικρό μας δαχτυλάκι; Πόσα χιλιόμετρα αγγεία διατρέχουν το σώμα μας και τι υπάρχει μέσα μας που θα μπορούσε να φτάσει ως την άκρη του γαλαξία και να γυρίσει πίσω; 

Ιδού τριάντα παράξενες κι όμως αληθινές πληροφορίες για το ανθρώπινο σώμα, για να γνωρίσετε (και να εκτιμήσετε) λίγο καλύτερα τις δυνατότητές του.

Η μύτη μας μπορεί να θυμάται ως και 50.000 διαφορετικές μυρωδιές.

Κάθε ώρα, ξεφορτωνόμαστε περίπου 600.000 σωματίδια της επιδερμίδας μας.

Το σώμα ενός ενήλικα αποτελείται από περίπου… 7.000.000.000.000.000.000.000.000.000 άτομα.

Όταν είμαστε βρέφη, έχουμε περί τα 60 οστά περισσότερα σε σχέση με το ενήλικο σώμα μας.

Το σώμα μας διατρέχουν αγγεία συνολικού μήκους 160 χιλιόμετρων.

Ο μέσος άνθρωπος εκκρίνει στη ζωή του τόσο σάλιο, που φτάνει για να γεμίσει δύο πισίνες.

Έχουμε τόσο σίδηρο στον οργανισμό μας, που αν τον συγκεντρώναμε θα μπορούσαμε να φτιάξουμε ένα μεταλλικό καρφί 8 εκατοστών.

Ο ιδρώτας από μόνος του δεν έχει καμία μυρωδιά. Αυτό που τον κάνει να μυρίζει άσχημα είναι τα βακτήρια που βρίσκονται στην εφιδρωμένη περιοχή.

Η αυξημένη τριχοφυΐα συνδέεται και με αυξημένη ευφυΐα.

Τα αυτιά και η μύτη μας δεν σταματούν ποτέ να μεγαλώνουν κατά την διάρκεια της ζωής μας.

Εκτός από μοναδικό δακτυλικό αποτύπωμα, όλοι έχουμε και μοναδικό αποτύπωμα… γλώσσας.

Ο εγκέφαλός μας, όταν είμαστε ξύπνιοι, παράγει αρκετό ηλεκτρισμό για να τροφοδοτήσει έναν ηλεκτρικό λαμπτήρα.

Αν έχετε γαλάζια μάτια, έχετε και περισσότερη αντοχή στο αλκοόλ.

Το ανθρώπινο μάτι μπορεί να διακρίνει ως και 10 εκατομμύρια διαφορετικές αποχρώσεις.

Το βλεφάρισμα των ματιών μας καταλαμβάνει το 10% του χρόνου μας. Με άλλα λόγια, όσο το 10% των «ξύπνιων» ωρών μας, έχουμε τα μάτια μας κλειστά.

Αν το μάτι μας ήταν ψηφιακή κάμερα, θα είχε 576 megapixels.

Τα βακτήρια που ζουν στο σώμα μας ζυγίζουν συνολικά περί τα 1,8 κιλά.

Κάθε μέρα, παράγουμε κατά μέσο όρο… ένα λίτρο μύξας.

Όταν ακούμε μουσική, ο ρυθμός της καρδιάς μας προσαρμόζεται στον ρυθμό του τραγουδιού και τον «μιμείται».

Υπάρχουν ανά πάσα στιγμή περισσότερα βακτήρια στο στόμα μας, απ’ ό,τι άνθρωποι πάνω στη Γη.

Αν συγκεντρώναμε την ενέργεια που δημιουργεί η καρδιά μας για μία μέρα, θα μπορούσαμε να τροφοδοτήσουμε ένα φορτηγό για να οδηγήσει 32 ολόκληρα χιλιόμετρα.

Αν ξεδιπλώναμε τις έλικες του DNA που υπάρχουν συνολικά στο σώμα μας, θα έφταναν μέχρι τον πλανήτη Πλούτωνα και πάλι πίσω στη Γη.

Το μεγαλύτερο μέρος της σκόνης κάτω από το κρεβάτι μας, είναι τα ίδια μας τα νεκρά κύτταρα.

Αν φορτώναμε δεξαμενές με το αίμα που αντλούσε η καρδιά μας κατά την διάρκεια της ζωής μας, θα γεμίζαμε 200 από αυτές.

Για να κάνουμε ένα βήμα, αξιοποιούμε 200 μύες.

Τα χημικά στοιχεία που συναποτελούν το ανθρώπινο σώμα, σύμφωνα με τις τιμές της αγοράς, στοιχίζουν περί τα 150€ συνολικά.

Ο υψηλότερος πυρετός που καταγράφηκε ποτέ ήταν 46,5 βαθμοί Κελσίου.

Οι γευστικοί μας κάλυκες ανανεώνονται κάθε 10 μέρες.

Χωρίς το μικρό δαχτυλάκι, το χέρι μας θα είχε 50% λιγότερη δύναμη.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Έχουμε και... βακτηριακά αποτυπώματα!

Αν νομίζετε ότι το μόνο που αφήνουμε είναι δακτυλικά αποτυπώματα, όταν αγγίζουμε κάτι, ξανασκεφθείτε το. 

Μία νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι αφήνουμε και μια χαρακτηριστική κουστωδία μικροβίων, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν μέχρι και για την επίλυση αξιόποινων πράξεων!

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, στο Μπάλντερ, κατόρθωσαν να χαρτογραφήσουν την μοναδική, βακτηριακή, γενετική «υπογραφή» εννέα διαφορετικών εθελοντών, καθώς και να επιβεβαιώσουν ότι το βακτηριακό DNA αντέχει στον χρόνο, στις αλλαγές της θερμοκρασίας και στο φως του ήλιου.

«Ο καθένας από εμάς αφήνει πίσω του μια χαρακτηριστική γραμμή μικροβίων, καθώς διάγει την καθημερινή ζωή του», λέει ο επικεφαλής ερευνητής δρ Νόα Φάιρερ. «Αν και η εργασία αυτή βρίσκεται ακόμα στο προκαταρκτικό στάδιό της, εκτιμούμε ότι τελικά η τεχνική μας θα αποτελέσει ένα πολύτιμο νέο εργαλείο στην υπηρεσία της ιατροδικαστικής έρευνας».

Η επιστημονική κοινότητα έχει συνειδητοποιήσει δεκαετίες τώρα ότι ο άνθρωπος αποικείται από δισεκατομμύρια μικρόβια, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό του σώματός του. Και μελέτες έχουν δείξει ότι οι αποικίες αυτές είναι μοναδικές όχι μόνον για κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, αλλά και για κάθε τμήμα του σώματός του ξεχωριστά.

Ο δρ Φάιρερ και οι συνεργάτες του θέλησαν να μάθουν την έκταση των «αποτυπωμάτων» από τα πιο καλοήθη βακτήρια. Έτσι, πήραν δείγματα από τα πληκτρολόγια και τα «ποντίκια» των ηλεκτρονικών υπολογιστών των εννέα εθελοντών _ και αναλύοντάς τα κατάλαβαν ότι όχι μόνον υπάρχει ένα μοναδικό βακτηριακό «αποτύπωμα» για τον καθένα, αλλά και ότι αυτό είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό.

Σε κάθε έναν από τους εννέα, κατόρθωσαν να αποδείξουν ότι το DNA από τα πληκτρολόγια και τα «ποντίκια» ταίριαζε με το DNA των βακτηρίων που συνέλλεξαν από τα χέρια των εθελοντών και ότι, την ίδια στιγμή, δεν ταίριαζε με κανενός άλλου εθελοντή τα χέρια.

Η τεχνική που επινόησαν είχε ποσοστό επιτυχίας 70-90%, γράφουν οι ερευνητές στο τεύχος της 15ης Μαρτίου της αμερικανικής επιθεώρησης «Proceedings of the National Academy of Sciences» (PNAS).

Η ίδια ερευνητική ομάδα είχε ανακαλύψει σε προγενέστερη ερευνητική εργασία ότι ο μέσος άνθρωπος φέρει περίπου 150 βακτηριακά είδη στα χέρια του, και ότι δύο οποιοιδήποτε άνθρωποι έχουν κοινό μόλις το 13% αυτών των διαφορετικών βακτηριακών ειδών.

«Αμέσως μετά από αυτή την ανακάλυψη, το εύλογο ερώτημα ήταν κατά πόσον θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε ποιος είχε αγγίξει συγκεκριμένα αντικείμενα», λέει ο δρ Φάιρερ. «Και όταν πλέον είδαμε ότι αυτό ήταν εφικτό, θελήσαμε να εξακριβώσουμε εάν το βακτηριακό "αποτύπωμα" έχει διάρκεια _ και πόση είναι αυτή».

Για να απαντήσουν το τελευταίο ερώτημα, οι ερευνητές άφησαν επί 2 εβδομάδες εκτεθειμένα στον αέρα τα βακτήρια που είχαν απομονώσει από τα δείγματα. Παρ' ότι πίστευαν ότι τα βακτήρια θα διασπώνταν, αυτό δεν συνέβη. «Αυτό πραγματικά μας εξέπληξε, διότι δεν μπορούσαμε να αντιληφθούμε πόσο ανθεκτικά είναι τελικά αυτά τα μικροσκοπικά όντα».

Οι ερευνητές κατόρθωσαν να πραγματοποιήσουν την έρευνά τους χάρη στις ταχύτατες εξελίξεις στις τεχνικές και στον εξοπλισμό που χρησιμοποιείται για την καταγραφή της αλληλουχίας του DNA. Ήδη έχουν αρχίσει ένα μεγαλύτερο ερευνητικό πρόγραμμα, στο οποίο καταγράφουν την αλληλουχία του DNA όλων των μικροβίων που ζουν στο δέρμα, στη μύτη, στα μαλλιά, στα αυτιά και στην πεπτική οδό των ανθρώπων.

Το ανθρώπινο σώμα διαθέτει όλ' αυτά τα μικρόβια επειδή τον βοηθούν να επιτελεί πολλές ζωτικές λειτουργίες _ από την πέψη και τον μεταβολισμό των τροφίμων έως την προστασία από δερματικά νοσήματα. Σε αντίθεση, εξάλλου, με τα μικρόβια που δεν υπάρχουν εκ φύσεως στο σώμα μας, αλλά μας επιτίθενται για να μας αρρωστήσουν, τα φυσικά βακτήρια δεν υποκύπτουν στα συνήθη μέτρα ατομικής υγιεινής. «Οι βακτηριακές αποικίες στις παλάμες μας αποκαθίστανται πλήρως μέσα σε λίγες ώρες, έπειτα από το πλύσιμο των χεριών, όσο καλό κι αν είναι αυτό», έγραψαν οι ερευνητές.

Ανακαλύπτω

Σε λίγο θα ζούμε μέχρι τα 150, υποστηρίζει νομπελίστας επιστήμονας

Η ζωή μέχρι τα 150 δεν είναι πια επιστημονική φαντασία, αντίθετα «βρίσκεται» στο κοντινό μας μέλλον: Τα παιδιά μας θα ζουν κατά μέσο όρο μέχρι τα 120, υποστηρίζει η βραβευμένη με Νόμπελ επιστήμονας Ελίζαμπεθ Μπλάκμπερν.

Η δρ Μπλάκμπερν βραβεύτηκε από την σουηδική ακαδημία το 2009 για την έρευνά της στα τελομερή και την γενετική του γήρατος. Ανακάλυψε ότι τα τελομερή, που προστατεύουν τα χρωμοσώματα και το DNA, μικραίνουν καθώς γερνάμε, ενώ η διαδικασία επιταχύνεται λόγω του στρες. 

Αν μπορέσουμε, χρησιμοποιώντας το ένζυμο τελομεράση να επιβραδύνουμε ή να αναστρέψουμε αυτήν την διαδικασία, τότε θα επεκτείνουμε άμεσα το προσδόκιμο ζωής - κάτι που έχει ήδη γίνει σε πειράματα σε σκουλήκια και μύγες. 

«Αν εξετάσεις τους αιωνόβιους, θα δεις ότι δεν πεθαίνουν από τις κοινές ασθένεις, καρδιακά, καρκίνο, διαβήτη... Απλώς τους "προδίδει" το σώμα τους. Είναι κάτι σαν το σύστημα να μην λειτουργεί πια», λέει η δρ Μπλάκμπερν. 

Μπορεί βέβαια η επιστήμη να είναι πολύ κοντά στο να επεκτείνει την ανθρώπινη ζωή, αλλά οι ανθρώπινες κοινωνίες έχουν πολλά να συζητήσουν και να διευθετήσουν σε σχέση με το ζήτημα. Πρώτα από όλα, οι επιπτώσεις στο συνταξιοδοτικό, λέει μελέτη του London Business School. 

Ακόμα κι αν ο μέσος όρος ζωής επεκταθεί ως τα 100, θα πρέπει να εργαζόμαστε μέχρι τα 79 ή τα 82... Αυτό επίσης μπορεί να σημαίνει ότι θα αναγκαζόμαστε να αλλάζουμε δουλειές και καριέρες δύο και τρεις φορές κατά τη διάρκεια του εργασιακού μας βίου, ενώ η τεχνολογία κάνει μέρα με τη μέρα άλματα που θα πρέπει να παρακολουθούμε.

Κι όλα αυτά, χωρίς να εξετάσουμε τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις στον πλανήτη από την πληθυσμιακή αύξηση που θα προκληθεί και ενώ αυτός ήδη έχει καταβληθεί από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. 

Ανακαλύπτω

Προσοχή στον κρύο καιρό – Τι πρέπει να ξέρετε για την αρτηριακή πίεση

Η πίεση του αίματος είναι γενικά υψηλότερη τον χειμώνα και χαμηλότερη το καλοκαίρι. 

Οι χαμηλές θερμοκρασίες κάνουν τα αιμοφόρα αγγεία να συστέλλονται, γεγονός που αυξάνει την αρτηριακή πίεση, επειδή απαιτείται μεγαλύτερη πίεση προκειμένου η ίδια ποσότητα αίματος να διέλθει από μικρότερης διαμέτρου δίοδο (φλέβες και αρτηρίες).

Εκτός από το κρύο, η πίεση του αίματος μπορεί επίσης να επηρεαστεί από μια ξαφνική αλλαγή στον καιρό, όπως μια ξαφνική καταιγίδα. 

Το σώμα σας -και τα αιμοφόρα αγγεία- μπορεί να αντιδράσει σε απότομες αλλαγές στην υγρασία, την ατμοσφαιρική πίεση, τη συννεφιά και τον άνεμο με τον ίδιο τρόπο που αντιδράει στο κρύο. 

Αυτές οι μεταβολές στην πίεση του αίματος που σχετίζονται με τις καιρικές συνθήκες είναι πιο συχνές σε άτομα ηλικίας 65 ετών και πάνω.

Άλλες αιτίες της εποχιακής υπέρτασης (υψηλή αρτηριακή πίεση) περιλαμβάνουν την αύξηση του σωματικού βάρους και τη μειωμένη σωματική δραστηριότητα, που παρατηρείται στους περισσότερους ανθρώπους το χειμώνα. 

Αν έχετε ήδη υπέρταση, συνεχίστε να παρακολουθείτε τις μετρήσεις της αρτηριακής σας πίεσης, καθώς αλλάζει ο καιρός και οι εποχές και μιλήστε με το γιατρό σας. 

Εκείνος μπορεί να συστήσει κάποια αλλαγή στη δοσολογία του φαρμάκου που ενδεχομένως παίρνετε για την πίεση ή να σας καθοδηγήσει προς μία εναλλακτική φαρμακευτική αγωγή.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Μην κάνετε ποτέ αλλαγές στα φάρμακά σας χωρίς να ενημερώσετε πρώτα το γιατρό σας.

Το είδαμε εδώ 

Ανακαλύπτω

Σοκ: Τι έχουμε όλοι μέσα στο σπίτι και προκαλεί καρκίνο;

Στοιχεία σοκ φέρνει στο φως μία βρετανική έρευνα. Κάτι που όλοι έχουμε μέσα στο σπίτι μας συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου. Ο λόγος για τα αρωματικά κεριά και γενικώς αποσμητικά χώρου.

Η έρευνα έθεσε στο μικροσκόπιο επί πέντε ημέρες έξι σπίτια με ίδια χαρακτηριστικά στο York της Βρετανίας. Τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά για τα σπίτια που χρησιμοποιούσαν αρωματικά προϊόντα... Συγκεκριμένα, σε τρία σπίτια που οι νοικοκυρές χρησιμοποιούσαν περισσότερο αποσμητικά χώρου εντοπίστηκε λιμονένιο, μία ουσία που δίνει μυρωδιά εσπεριδοειδών σε κεριά και προϊόντα καθαρισμού.

Οπως αναφέρει η έρευνα το λιμονένιο από μόνο του είναι ακίνδυνο αλλά όταν έρχεται σε επαφή με το όζον στον αέρα δημιουργεί φορμαλδεϋδη, ένα χημικό που θεωρείται καρκινογόνο.

Αναλύοντας την αντίδραση σε εργαστήριο, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι κάθε δύο μόρια λομινενίου μπορούσαν να παράγουν ένα μόριο φορμαλδεΰδης.

Οι ειδικοί που έκαναν την έρευνα προειδοποιούν ότι αν τα σπίτια δεν αερίζονται συχνά, ακόμα και τις κρύες ημέρες του χειμώνα, τα επίπεδα φορμαλδεΰδης μπορούν να φτάσουν σε πολύ υψηλά επίπεδα.

Πρότειναν ωστόσο μία ακόμη λύση. Με τη βοήθεια ομάδας εμπειρογνωμόνων από το BBC, διαπίστωσαν ότι αν έχουμε φυτά στο σπίτι, όπως η λεβάντα, μειώνεται το ποσοστό φορμαλδεΰδης στον αέρα, καθώς την απορροφούν!

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Η πρώτη ανοιχτή διαδικτυακή πλατφόρμα νομικής πληροφόρησης στην Ελλάδα είναι πια γεγονός!

Το lawspot.gr ξεκίνησε από μία παρέα τεσσάρων νέων Ελλήνων δικηγόρων και μηχανικών υπολογιστών, που επέλεξαν να μείνουν στην Ελλάδα απορρίπτοντας επαγγελματικές προτάσεις από την California.

Το lawspot.gr προσφέρει, χωρίς κόστος, ενημερωμένη, έγκυρη και άμεση πληροφόρηση για τη νομοθεσία και τις εξελίξεις που αφορούν την καθημερινότητά μας.

Στο website οι επισκέπτες θα μπορούν να βρουν απλά διατυπωμένες πληροφορίες σχετικά με νομικά ζητήματα και τη δυνατότητα εύρεσης σχετικών δικηγόρων.

Ταυτόχρονα, παρέχει στους δικηγόρους εργαλεία νομικής έρευνας, καθώς και ένα οργανωμένο περιβάλλον για την επαγγελματική προβολή και επικοινωνία με τους πολίτες.

Ανακαλύπτω

Ελάχιστες οι προσμίξεις στο DNA των Ελλήνων εδώ και δεκάδες χιλιάδες χρόνια!

Εξαιρετικά ενδιαφέροντα στοιχεία για τη γενετική σύσταση των Ελλήνων, είτε ζούσαν εντός των ορίων της μητροπολιτικής Ελλάδας είτε στον Πόντο, στην Ιωνία και την Καππαδοκία, απέδωσαν οι πολύχρονες έρευνες του ομότιμου καθηγητή γενετικής Κωνσταντίνου Τριανταφυλλίδη. 

Ο καθηγητής εντόπισε τη γενετική υπογραφή Ελλήνων σε περιοχές της Ευρώπης όπου είχε σημειωθεί ελληνικός αποικισμός, ενώ μελετώντας το προσφυγικό χωριό Πλατύ Ημαθίας κατέρριψε μύθους όπως ότι οι Έλληνες έχουν γενετική ομοιότητα με Τούρκους και Βούλγαρους, ή ότι οι Πομάκοι είναι Τούρκοι.

Το pontos-news.gr συνομιλεί με τον ομότιμο καθηγητή του Τομέα Γενετικής Ανάπτυξης και Μοριακής Βιολογίας του Τμήματος Βιολογίας του ΑΠΘ, Κωνσταντίνο Τριανταφυλλίδη.

Παρά τα σχεδόν 400 χρόνια σκλαβιάς των Ελλήνων από τους Τούρκους σε αρκετές περιοχές του ελλαδικού χώρου, το ποσοστό ετερομιξίας (προσμίξεων) του γενετικού στοιχείου (DNA) των Ελλήνων με μη καυκάσιες φυλές από την Παλαιολιθική Εποχή μέχρι σήμερα φθάνει μόλις το 2%. Είναι μάλιστα πολύ μικρότερο σε σύγκριση με άλλους πληθυσμούς της Μεσογείου, όπως για παράδειγμα οι Ισπανοί, των οποίων η πρόσμιξη με τους Άραβες φτάνει στο 8% του DNA τους.

Η γενετική σύσταση των προσφυγικής καταγωγής Ελλήνων της Ανατολής (Πόντιοι, Μικρασιάτες, Καππαδόκες) δεν παρουσιάζει στατιστικά καμία σημαντική διαφορά με το DNA των μη προσφυγικής καταγωγής Ελλήνων. Έχει όμως τεράστια διαφορά με αυτό των Τούρκων, παρά τη γειτνίαση Ελλήνων και Τούρκων σε πολλές περιοχές πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Αντιστοίχως, οι νεοπρόσφυγες Πόντιοι από τη Γεωργία έχουν παρόμοια γενετική σύσταση με τους κατοίκους της μητροπολιτικής Ελλάδας και πολύ διαφορετική από εκείνους της Γεωργίας.

Η μελέτη στο Πλατύ Ημαθίας

Τον οποιονδήποτε ισχυρισμό ότι οι προσφυγικής καταγωγής Έλληνες της Ανατολής έχουν προσμίξεις στη γενετική τους σύσταση με τους Τούρκους, ή οι γηγενείς Έλληνες Μακεδόνες με τους Βούλγαρους, καταρρίπτει η έρευνα που έκανε ο Κ. Τριανταφυλλίδης στο Πλατύ Ημαθίας. Το χωριό κατοικείται σήμερα σε ποσοστό 90% από Πόντιους και Καππαδόκες και κατά 10% από γηγενείς Έλληνες.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του καθηγητή, το DNA των κατοίκων του συγκεκριμένου χωριού παρουσιάζει μεγάλη γενετική ομοιότητα με αυτό των υπόλοιπων κατοίκων της Ελλάδας και ελάχιστη με τη γενετική σύσταση Τούρκων και Βούλγαρων.

Ένας άλλος μύθος που κατέρριψε η έρευνα του κ. Τριανταφυλλίδη, είναι οι όποιοι ισχυρισμοί ότι οι Πομάκοι είναι Τούρκοι. «Από την έρευνα τεκμηριώνεται ότι οι Πομάκοι είναι γηγενής πληθυσμός, ο οποίος ζούσε τα τελευταία 2.500-3.000 χρόνια στην οροσειρά της Ροδόπης», μας λέει.

Αποδείχθηκε γενετικά ότι οι Πομάκοι έχουν μεγάλη σχέση με τους Έλληνες και τους Βούλγαρους και ελάχιστη με τους Τούρκους.

Ελληνική γενετική «υπογραφή» στις αποικίες

Ακόμα και σήμερα, μετά από περισσότερα από 2.500 χρόνια, ανιχνεύεται η γενετική υπογραφή των Ελλήνων στις αποικίες της Αρχαιότητας. Είναι αξιοσημείωτο ότι το 37% του DNA των σημερινών κατοίκων της Σικελίας (μέρος της Μεγάλης Ελλάδας) προέρχεται από τους Έλληνες, ενώ αντίστοιχη προέλευση έχει και το 17% του DNA των σημερινών κατοίκων της Προβηγκίας στη Νότια Γαλλία, όπου υπήρξαν αποικίες όπως αυτή της Μασσαλίας.

«Είναι εντυπωσιακό, επίσης, ότι το DNA των λειψάνων Νεολιθικής Εποχής που βρέθηκαν στην Ιρλανδία και στη Νοτιοανατολική Σουηδία έχει προέλευση από την ανατολική Μεσόγειο και κυρίως από τις Μυκήνες. 

Επίσης, η μελέτη του DNA λειψάνων της Νεολιθικής Εποχής από σπήλαιο του οροπεδίου του Λασιθίου έδειξε ότι είναι παρόμοιο με το DNA των σημερινών κατοίκων της συγκεκριμένης περιοχής. Η σύγκριση έγινε με 135 διαφορετικούς πληθυσμούς από την Ευρασία και την Αφρική.

»Δεν βρέθηκε καμία ένδειξη προέλευσης του DNA των νεολιθικών Κρητών από την Αφρική, άρα δεν ευσταθεί και η άποψη που έχει διατυπωθεί ότι ο νεολιθικός πολιτισμός της Κνωσού είναι αφρικανικής προέλευσης».

Ο Homo Sapiens στην Ελλάδα

Σύμφωνα με γενετικά στοιχεία, πριν από 53.000 χρόνια έφτασε στον ελλαδικό χώρο ο «Σοφός Άνθρωπος» (Hopo Sapiens) και όχι πριν από 45.000 χρόνια, όπως δείχνουν τα ιστορικά στοιχεία. Για 5.000 χρόνια δε, συνυπήρξε με τον Άνθρωπο του Νεάντερταλ.

Επίσης, με βάση τα γενετικά στοιχεία, το DNA των σημερινών κατοίκων της Ευρώπης –κατά συνέπεια και των Ελλήνων– προέρχονται σε ποσοστό
2-4% από τον Άνθρωπο του Νεάντερταλ και το υπόλοιπο από τον Homo Sapiens.

Στη Νεολιθική Εποχή (πριν από περίπου 10.000 χρόνια) οι άνθρωποι μετακινήθηκαν από τη βορειοδυτική Ανατολία και τη Λεβαντίνη (σημερινές Συρία και Ισραήλ) προς τα νησιά του Αιγαίου και τη Θεσσαλία (ο γνωστός Πολιτισμός του Σέσκλου) και στη συνέχεια από τον ελλαδικό χώρο μέσω των κοιλάδων Αξιού και Δούναβη μετακινήθηκαν προς την Κεντρική Ευρώπη και διά θαλάσσης προς τη δυτική Μεσόγειο.

«Αυτό τεκμηριώνεται από τη σύγκριση DNA μεταξύ νεολιθικών λειψάνων στον ελλαδικό χώρο και στην Ευρώπη, αλλά και από πολιτιστικά αγαθά, για παράδειγμα περιδέραια, τα οποία κατασκευάστηκαν στο Αιγαίο και βρέθηκαν σε νεολιθικούς τάφους της Δυτικής Ευρώπης», κατέληξε ο Κ. Τριανταφυλλίδης.

Ο Κωνσταντίνος Τριανταφυλλίδης έχει τα τελευταία 35 χρόνια αφιερώσει τη ζωή του στην έρευνα της γενετικής σύστασης των Ελλήνων και συνόψισε τα συμπεράσματά του στο βιβλίο του Η γενετική ιστορία της Ελλάδος – Το DNA των Ελλήνων, το οποίο κυκλοφόρησε το 2014 από τις εκδόσεις Δ. Κυριακίδη, αλλά και στο δίγλωσσο (ελληνικά και αγγλικά) υπό έκδοση έργο του - Η γενετική καταγωγή των Ελλήνων. -  Θα είναι 240 σελίδων σε γλώσσα εκλαϊκευμένη, με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τα πολλά στοιχεία αρχαιογενετικής, δηλαδή μελέτες DNA σε λείψανα Παλαιολιθικής και Νεολιθικής Εποχής και Εποχής του Χαλκού. 

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Πώς ξεπερνιέται ο φόβος για τον οδοντίατρο!

Ιδιαίτερα ο ασθενής με οδοντιατρικά προβλήματα είναι περισσότερο φοβικός διότι έχει πλήρη συνείδηση κατά τη διάρκεια της οδοντιατρικής θεραπείας σε αντίθεση με άλλες επεμβάσεις της ιατρικής όπου μπορεί να έχει ολική αναισθησία.

Από την εμπειρία μου ως κοινωνική λειτουργός είχα διαπιστώσει ότι ο φοβικός ασθενής είναι το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενών.

Ιδιαίτερα ο ασθενής με οδοντιατρικά προβλήματα είναι περισσότερο φοβικός διότι έχει πλήρη συνείδηση κατά τη διάρκεια της οδοντιατρικής θεραπείας σε αντίθεση με άλλες επεμβάσεις της ιατρικής όπου μπορεί να έχει ολική αναισθησία.

Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο ίδιος ο οδοντίατρος να δουλεύει δυσκολότερα με έναν ασθενή ο οποίος καθ’όλη την διάρκεια της θεραπείας παρακολουθεί τα πάντα και βρίσκεται κάτω από το άγχος που του προκαλεί ο φόβος. Είναι γεγονός πολλές φορές ότι ο φόβος δεν είναι αποτέλεσμα μόνο ψυχογενούς αιτιολογίας αλλά και παλαιοτέρων κακών εμπειριών που μπορεί να είχε ο κάθε άνθρωπος με τον οδοντίατρο.

Ο φόβος συνοδεύει τον άνθρωπο από την γέννηση και έχει σχέση με τα βιώματά του αλλά και το DNA του. Στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει σε μια ισορροπία με την ζωή του και εκδηλώνεται μόνο σε περιπτώσεις ανάγκης και κινδύνου.

Συνήθως δεν αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα της ζωής του, μπορεί όμως και να παίρνει διάφορες μορφές, όπως φόβο θανάτου, υπαρξιακό φόβο, φόβο αρρώστιας, αεροπλάνου, κλειστοφοβία, φόβο για τον οδοντίατρο κ.ο.κ.

Στις περισσότερες περιπτώσεις εκδήλωσης του φόβου καταφέρνει ο άνθρωπος να τον ξεπεράσει μόνος του και να συνεχίσει κανονικά την ζωή του χωρίς ο συγκεκριμένος φόβος να αποκτά μια παθολογία η οποία θα του αναστείλει φυσιολογικές δραστηριότητες της ζωής.

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου ο φόβος αποκτά τρομακτικές διαστάσεις στον ψυχισμό του ανθρώπου αναστέλλοντάς του φυσιολογικές λειτουργίες, όπως π.χ το να μην μπαίνει σε κλειστό χώρο ή σε αεροπλάνο ή από φόβο υπαρξιακό ή θανάτου να παρουσιάζει αδυναμία προσαρμογής σε φυσιολογικό τρόπο ζωής.

Ανάλογα και από φόβο οδοντιατρικό να μην πλησιάζει τον οδοντίατρο παρόλο που μπορεί να πονάει και να έχει σοβαρότατα οδοντιατρικά προβλήματα.

Επειδή ο φόβος αλλοιώνει τη νοητική αντίληψη του ανθρώπου  καθώς και το συναίσθημά του, απαιτείται από γενέσεως του φόβου η αναστολή του. Συνήθης 
φυσιολογική αντίδραση του ίδιου του ανθρώπου πριν χρειαστεί να φτάσει στην ιατρική αντιμετώπιση και θεραπεία του φόβου είναι να αντισταθεί καταρχάς νοητικά στις αρνητικές σκέψεις και εικόνες που παρουσιάζει ο φόβος και κατά συνέπεια στα αρνητικά συναισθήματα, επιβάλλοντας ο ίδιος στον εαυτό του την αντικατάσταση των αρνητικών σκέψεων και εικόνων με θετικές καθώς και η προσέγγιση σε πρακτικό επίπεδο εφόσον είναι δυνατόν με αυτό που φοβάται π.χ.να μπει σε αεροπλάνο.

Εάν ο άνθρωπος παραμείνει χωρίς καμία αντίσταση στο θεωρητικό επίπεδο του όποιου φόβου, σε αυτές τις περιπτώσεις μονιμοποιείται ο φόβος και αποκτά μια παθολογία για την οποία μπορεί να χρειάζεται πλέον ιατρική ψυχοθεραπευτική αντιμετώπιση.

Συνήθως ο οδοντιατρικός ασθενής είναι σε δύο επίπεδα φοβικός. Ή στο επίπεδο που πλέον ο φόβος έχει αποκτήσει την παθολογία εκείνη που ο ασθενής προτιμά να πονάει, να καταστρέφονται τα δόντια του, να έχει απώλεια δοντιών και εικόνα στόματος για την οποία ντρέπεται να χαμογελάσει παρά να πάει στον οδοντίατρο ή στο επίπεδο που ο ασθενής πηγαίνει στον οδοντίατρο και φοβάται τα εξής :

Εάν θα πονέσει κατά τη διάρκεια της θεραπείας

Εάν έχει κάνει σωστή επιλογή γιατρού

Εάν θα κάνει τη σωστή θεραπεία

Εάν θα έχει ωραίο αισθητικό αποτέλεσμα

Εάν υπάρχει η σωστή αποστείρωση έτσι ώστε να μην κινδυνεύει η υγεία 
του

Σήμερα η οδοντιατρική επιστήμη βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο από κάθε άλλη φορά και στο επίπεδο της γνώσης αλλά και στο επίπεδο της τεχνολογίας. Αυτό δίνει την άνεση στον οδοντίατρο με τη σωστή γνώση και τον κατάλληλο τεχνικό εξοπλισμό να προσφέρει άριστες οδοντιατρικές υπηρεσίες, οι οποίες αφενός να εξασφαλίζουν στον ασθενή το σωστό θεραπευτικό αποτέλεσμα, αφετέρου την έλλειψη πόνου κατά την διάρκεια της θεραπείας.

Σαν αποτέλεσμα της εξέλιξης της οδοντιατρικής επιστήμης υπήρξε η δυνατότητα δημιουργίας οδοντιατρικών ειδικοτήτων όπως π.χ.

Ο ειδικός που ασχολείται μόνο με τα ούλα (περιοδοντολόγος)

Ο ειδικός που ασχολείται μόνο με τις απονευρώσεις (ενδοδοντιστής)

Ο ειδικός που ασχολείται μόνο με τα παιδιά (παιδοδοντίατρος)

Ο ειδικός που ασχολείται μόνο με 'σιδεράκια' (ορθοδοντικός)

Ο ειδικός που ασχολείται μόνο με εξαγωγές και προβλήματα γνάθου (γναθοχειρουργός)

Και άλλες ειδικότητες όπως προσθετολόγος, αισθητικός, έτσι ώστε με τη γνώση του ειδικού να επιτυγχάνεται η σωστή και έγκαιρη διάγνωση κα θεραπεία και με την ανάλογη τεχνογνωσία σε ένα περιβάλλον απόλυτης αποστείρωσης να δίνουν τη δυνατότητα για αποτελεσματικές και ανώδυνες θεραπευτικές αγωγές με μακροχρόνια αποτελέσματα.

Η περίπτωση εκείνη του φοβικού ασθενή ο οποίος προτιμά να πονάει παρά να δεχτεί οδοντιατρική θεραπεία αντιμετωπίζεται ή με ψυχοθεραπευτική προσέγγιση ή πλέον με νάρκωση στο νοσοκομείο.

Είναι γεγονός σήμερα ότι ο σωστός οδοντίατρος παρόλο που κατέχει την οδοντιατρική επιστήμη στο επίπεδο της σωστής διάγνωσης και σαν αποτέλεσμα τούτου την ολοκληρωμένη θεραπεία του ασθενούς του, πρώτα απ΄ όλα καλείται να προσεγγίσει ψυχολογικά τον ασθενή  έτσι ώστε να τον πείσει εκ των προτέρων ότι η οδοντιατρική θεραπεία σήμερα γίνεται ανώδυνα με άριστα αισθητικά και θεραπευτικά αποτελέσματα και με πλήρη ασφάλεια για την υγεία του ασθενούς.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω