Ευάγγελος Κατσιούλης: Αυτός είναι ο Έλληνας με το μεγαλύτερο IQ!

3/2015. Ο Ευάγγελος Κατσιούλης φιγουράρει στις κορυφαίες θέσεις σε όλες τις λίστες παγκοσμίως με τους πιο έξυπνους ανθρώπους. Πώς είναι να αντιλαμβάνεσαι με ευκολία τα πάντα; Είναι ευλογία ή κατάρα;

Πώς θα σου φαινόταν αν στην παρέα σου καθόταν ένας από τους πιο έξυπνους ανθρώπους; Θα σε άγχωνε αν σου έλεγαν ότι ο Ευάγγελος Κατσιούλης είναι ο εξυπνότερος άνθρωπος του κόσμου, ο οποίος έχει κατακτήσει  τα υψηλότερα σκορ στα τεστ IQ; Πώς νιώθει εκείνος; Προσπαθώντας να μπούμε στον «κόσμο» του διδάκτορα της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ με ειδίκευση στην Ψυχοφαρμακολογία, θελήσαμε να μάθουμε από το πόσο «γήινα» είναι τα προβλήματα που μπορεί να τον απασχολούν, μέχρι τα θέματα που αντιμετωπίζει με το γυναικείο φύλο. 

Πτυχιούχος της Ιατρικής Πληροφορικής και της Φιλοσοφίας, ο Ευάγγελος Κατσιούλης ασχολείται με την ψυχιατρική, κινείται ανάμεσα στη Θεσσαλονίκη και το Λονδίνο, του αρέσει το μπάσκετ και το κολύμπι, φυσικά το διάβασμα, αλλά πιο πολύ τον γοητεύει το αχαρτογράφητο του ανθρώπινου μυαλού. Εκεί όπου, εντελώς ερασιτεχνικά και ρομαντικά, προσπαθήσαμε να μπούμε κι εμείς. Στο μυαλό του πιο έξυπνου ανθρώπου παγκοσμίως.

Πότε συνειδητοποίησες πως διαθέτεις αυτό το «ταλέντο»;

Δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμη. Είναι πολύ φυσιολογικός ο τρόπος που αντιδρώ. Κάποιοι μπορεί να τον θεωρούν περίεργο ή πολύπλοκο ή λίγο περισσότερο αναλυτικό σε σχέση με το αναμενόμενο. Είχα μερικές πολύ υψηλές επιδόσεις στο σχολείο, ένεκα της προσήλωσης, της αυτοπειθαρχίας και μερικές φορές του ενδιαφέροντος για κάποια γνωστικά θέματα. Είχα ειδικό ενδιαφέρον στα μαθηματικά και μια διάκριση σε διαγωνισμό της Μαθηματικής Εταιρείας όταν ήμουν στο Γυμνάσιο. 

Με τη φυσική ασχολήθηκα λίγο περισσότερο, ενώ διάβαζα και μόνος μου. Αυτό φάνηκε και αργότερα, αφού στις Πανελλήνιες του 1993, όπου υπήρχαν πολλές ασκήσεις, πήγα αρκετά καλά. Είχα περάσει στην Ιατρική, σε μια χρονιά που δεν έμπαιναν άτομα με την πρώτη, λόγω των δυσκολιών στο μάθημα της φυσικής. Στο πανεπιστήμιο δεν αντιμετώπισα κάποια δυσκολία. Γύρω στο 2000, άρχισα να κάνω κάποια τεστ, πιο πολύ για διασκέδαση. Ήμουν εκείνο το χειμώνα αγροτικός γιατρός στην Κέρκυρα. Είχα αγοράσει ένα laptop τότε, μπήκα στο Διαδίκτυο κι έπεσα πάνω σε διαφημίσεις που είχαν κάποιες πολύ απλές ερωτήσεις νοημοσύνης. Δελεάστηκα και, μετά τα πρώτα πολύ καλά αποτελέσματα, μπήκα σε κάποιες «κοινότητες» και ίδρυσα ένα δικό μου οργανισμό. Τα αποτελέσματα ήταν πολύ ενθαρρυντικά για τη συνέχεια. Η αλήθεια είναι πως πέρασα αρκετές «δοκιμασίες νοημοσύνης», γιατί με ενδιέφερε εκείνη την περίοδο. Και από το 2003 και έπειτα, έχω εξεταστεί μόνο μία φορά, το 2009, από μια γαλλική κοινότητα, όπου τα πήγα πολύ καλά.

Σου έχει προξενήσει εντύπωση η αντίδραση ενός άλλου;

Υπήρχαν και θετικές και αρνητικές εντυπώσεις σε σχόλια. Θετικές από άτομα που περίμεναν από εμένα το διαφορετικό αποτέλεσμα, ίσως το πιο αναλυτικό και βαθύ. Σε γνωστικά αντικείμενα, σε επιδόσεις, ίσως και στην έρευνα. Όπως και στη δουλειά μου, ως ψυχοθεραπευτής, όπου αυτό βγαίνει με την επαφή που έχω με τον κάθε ασθενή μου. Στο διαπροσωπικό επίπεδο, με την αναλυτική ικανότητα, όσο πιο πολύ το ψειρίσεις, τόσο πιο πολλές ψείρες βρίσκεις. Μπορεί καμιά φορά να δημιουργεί προβλήματα αυτό. Και οι ανθρώπινες σχέσεις είναι αρκετά πιεσμένες.

Θα περίμενε κανείς να δουλεύεις για τη NASA ή κάποιον άλλον τεχνολογικό κολοσσό. Είχες τέτοιες προτάσεις;

Σε ένα γενικό επίπεδο υπήρξαν προτάσεις ποικίλλων τύπων, στον κοινωνικό, στον ακαδημαϊκό, στον πολιτικό στίβο. Επέλεξα αυτό που με γεμίζει και αυτό ίσως να φανεί εγωιστικό, αλλά νομίζω πως έτσι πρέπει να λειτουργεί κάποιος. Να κοιτάζει τον εαυτό του και πώς μπορεί ο ίδιος να είναι καλά, να βρίσκει νόημα σε αυτό που κάνει και πώς εκτιμάει ότι πρέπει να περνάει το χρόνο του. Και αυτό είναι πολύ πιο σημαντικό από οποιαδήποτε υψηλού προφίλ δουλειά ή θέση. 

Όλα αυτά έχουν να κάνουν με μια κοινωνική αναγνώριση, αλλά δεν σημαίνει απαραίτητα και ατομική αναγνώριση. Αν κάποιος εγκρίνει τον εαυτό του και όσα κάνει, αυτό είναι, νομίζω, λίγο πιο σημαντικό από το τι θα πει οποιοσδήποτε άλλος για εκείνον. Όπως και οτιδήποτε μπορεί να πει κάποιος για ένα άλλο άτομο μπορεί να υποκαταστήσει μια κακή γνώμη που έχει για τον εαυτό του και τις επιλογές του. Προτιμώ να μην υπάρχουν κενά σε θέματα αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης από μια ετεροεκτίμηση και ετεροπεποίθηση. Από την άλλη, ασχολούμαι ιδιαίτερα με το θέμα της ψυχιατρικής, με ενδιαφέρει η έρευνα ακόμη και σε ψυχοθεραπευτικό επίπεδο. 

Διαμορφώνω και κάποιες δικές μου μεθόδους, τις οποίες εφαρμόζω ακόμη πειραματικά και ερευνητικά – αργότερα πιστεύω να τις εφαρμόζω σε επίπεδο πρωτοκόλλου. Η ψυχιατρική είναι ένα ανοιχτό πεδίο, όπου υπάρχουν πολλά πράγματα να γίνουν και να μάθουμε. Δεν γνωρίζουμε ακόμη βασικές παθογενέσεις, κλινικά σύνδρομα, των οποίων θεραπεύουμε τα συμπτώματα. Οπότε η αποτελεσματικότητα των φαρμάκων είναι αρκετά χαμηλή σε σχέση με την υπόλοιπη ιατρική. Υπάρχουν πάρα πολλά που δεν ξέρουμε.

Έχεις κάνει τεστ για τη συναισθηματική νοημοσύνη;

Δελεάστηκα στο παρελθόν να κάνω αυτά τα τεστ, που συνδέονται με τις κοινωνικές δεξιότητες, τη διαχείριση των συναισθημάτων. Κι εκεί είχα κάποια καλά αποτελέσματα, αλλά όχι τόσο υψηλά όσο στο κομμάτι στο οποίο λείπουν τα συναισθήματα. Αυτό έγινε, βέβαια, πριν αρκετά χρόνια.

Στο σχολείο ένιωθες ξεχωριστός; Ποια ήταν η αντιμετώπιση από τους συμμαθητές σου;

Με ενδιέφεραν κάποια μαθήματα πιο πολύ, όπως τα μαθηματικά και η φυσική. Εκεί φαινόταν ο ζήλος και το ενδιαφέρον μου. Στα υπόλοιπα μαθήματα ήμουν εξίσου καλός, αλλά αυτό ήταν αποτέλεσμα αυτοπειθαρχίας και της πρόθεσής μου να έχω καλούς βαθμούς. Είμαι και γόνος καθηγητών. Αλλά δεν είχα κάποια διαφοροποίηση που να μην μπορείς να εντοπίσεις σε άλλα παιδιά, ώστε να μπορεί κάποιος να πει πως είναι μια ένδειξη για κάτι περαιτέρω. 

Άλλωστε, έτσι όπως είναι δομημένη η σχολική εκπαίδευση, δεν δίνει τις δυνατότητες σε παιδιά με διαφοροποιημένες κλίσεις να αξιοποιηθούν. Οπότε μέχρι το 1992, που ήμουν στο σχολείο, τα πράγματα ήταν στερεότυπα. Στο σπίτι έκανα βεβαίως άλλα πράγματα, αφού ήμουν συνέχεια με βιβλία στα χέρια, προσπαθούσα να κάνω παζλ. Ήμουν και πιο εσωστρεφής τότε.

Θα περιέγραφες τον εαυτό σου ως –όπως λένε οι Αμερικανοί– «nerd», αυτό που ονομάζουμε εδώ «φυτό»;

Νομίζω πως οι άνθρωποι είναι πιο πολύ ζώα από φυτά. Και αφού πιάσαμε τη βιολογία, θα έλεγα πως ήμουν ένας πολύ καλός μαθητής, φορούσα γυαλιά, διάβαζα πολύ, με όποια κοινωνικότητα μπορούσαμε να είχαμε στις δεκαετίες του ’80 και του ’90. Αλλά ναι, θα μπορούσε κάποιος να με σχολιάσει και αρνητικά. Αλλά δεν είχα και καμία ιδιαίτερη απόκλιση. Για να καταλάβεις, εγώ ήμουν ο καλύτερος μαθητής και έκανα παρέα με το χειρότερο, ο οποίος ήταν ο πιο ψηλός και ο πιο δυνατός. Οπότε εγώ τον βοηθούσα στα μαθήματα και εκείνος με κάλυπτε σε οποιοδήποτε θέμα ασφάλειας μπορεί να είχα.

Με τις γυναίκες είχες θέματα; Είναι οι σχέσεις τόσο δύσκολες όσο και των άλλων αντρών;

Κοίταξε, δεν τους έχω γνωρίσει και όλους για να μπορώ να απαντήσω. Δεν είμαι των συγκρίσεων, γιατί ο καθένας έχει το δικό του τρόπο ζωής. Οι συγκρίσεις καταλήγουν σε ένα μέσο όρο που μπορεί να είναι στατιστικό μέγεθος, αλλά δεν σημαίνει τίποτε για τη ζωή του καθενός. Όποιος μπαίνει στη διαδικασία να συγκρίνει τη ζωή του με ένα μέσο όρο μάλλον αποφεύγει να δει τι θέλει να κάνει ο ίδιος και πώς θέλει τη ζωή του. Έχω προσωπικούς στόχους να επιτύχω στην προσωπική μου ζωή. Ενίοτε δημιουργεί θέμα σε μια σχέση το ποιος είναι ο καθένας, αλλά ποτέ δεν μένω στους τίτλους. Ενίοτε έχω αντιμετωπίσει δυσκολίες, ενίοτε τα πράγματα ήταν πιο εύκολα λόγω των τίτλων και λόγω ενός ονόματος που προηγείται της εμφάνισής μου. 

Θεωρώ όμως πως, αν ένας άνθρωπος είναι γνήσιος, γελαστός και ειλικρινής και αν υπάρχουν οι συνθήκες για να δημιουργηθεί και να διαμορφωθεί μια ειλικρινής ανθρώπινη σχέση, έστω και στο απλό, φιλικό επίπεδο, αυτή η σχέση θα λάβει σάρκα και οστά. Αν κάποιος συνεχίσει να κολλάει και να αναφέρεται σε εκείνα που τον απομακρύνουν από τον άνθρωπο που έχει απέναντί του, τότε μάλλον δεν υπήρχαν οι προοπτικές για να προχωρήσει η σχέση. Δεν ξέρω αν σε κάλυψα.

Μου έδωσες ένα γενικό πλαίσιο.

Είναι ακριβώς το ίδιο με μια όμορφη γυναίκα. Άλλοι την πλησιάζουν και σε άλλους βγαίνει μια ανασφάλεια. Οτιδήποτε είναι δέλεαρ για κάποιον μπορεί να είναι αιτία φόβου για κάποιον άλλο. Τα έχω ζήσει και τα δύο, χωρίς να έχω φορέσει ένα μπλουζάκι που να λέει «κοίτα να δεις, πριν μου μιλήσεις, έχεις να κάνεις με αυτό και με αυτό».

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Google καλεί Μαρία

12/2014. «Η επιτυχία δεν ήταν αυτοσκοπός. Αλλά αν αγαπάς το αντικείμενο των σπουδών σου και εκτιμάς την εμπιστοσύνη και τη στήριξη καθηγητών και συνεργατών σου, δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό. Ετσι, έρχεται και η αναγνώριση».

Η κοπέλα που μιλάει δεν διαφέρει σε τίποτε από κάθε τυπική 23χρονη. Ομως έχει «σφραγισμένο» διαβατήριο για τη «Μέκκα» της τεχνολογίας, τις ΗΠΑ, και ένα βιογραφικό που περιλαμβάνει εργασιακή εμπειρία στην Google, επίλυση ενός επί τρία χρόνια άλυτου προβλήματος στους επεξεργαστές της Intel, διεθνείς διακρίσεις στην επιστήμη υπολογιστών, ομιλία στο CERN, συμμετοχή στο πρόγραμμα «Singularity» της NASA με θέμα τη νανοτεχνολογία και την τεχνητή νοημοσύνη, όπου έγινε δεκτό μόνο το 2% ανάμεσα σε χιλιάδες υποψηφίους από 100 χώρες.

Η Μαρία Δημακοπούλου είναι παιδί του ελληνικού πανεπιστημίου. Πρώτη εισακτέα το 2009 με 19.920 μόρια στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ, πρώτη στην ιστορία της σχολής που αποφοίτησε με το απόλυτο «10». Τριτοετής ακόμη, τον Σεπτέμβριο του 2011 έλαβε mail από την Google, για να περάσει από συνεντεύξεις με προοπτική πρακτικής. «Δεν είχα κάνει αίτηση, στην αρχή δεν ήξερα καν αν επρόκειτο για αστείο». 

Πέτυχε. Το επόμενο καλοκαίρι γινόταν μέλος της ομάδας αλγόριθμων του κολοσσού, στο Παρίσι. «Από την πρώτη στιγμή με κέρδισε η δεκτικότητα που είχαν όλοι απέναντί μου και ο τρόπος που, ως δάσκαλοι, με έκαναν διαρκώς καλύτερη. Κι εγώ, βέβαια, επειδή αναγνώριζα ότι εκπαιδευόμουν δίπλα σε κορυφαίους επιστήμονες, δούλεψα πολύ για να καλύψω την έλλειψη εμπειρίας μου και όχι μόνο να ανταποκριθώ, αλλά να ξεπεράσω τις προσδοκίες τους». 

Τα προβλήματα των ελληνικών πανεπιστημίων δεν την εμπόδισαν; «Εκτός από αυτά, συνάντησα και καθηγητές πρόθυμους να με στηρίξουν, ομάδες που κάνουν ερευνητικό έργο αναγνωρισμένο στο εξωτερικό, αποφοίτους με success stories - πρότυπα για μένα».

Μεγαλωμένη στη Νέα Ερυθραία με γονείς γιατρούς του Δημοσίου, η Μαρία χρειάστηκε πολλές φορές να εξηγήσει το «παράδοξο» ότι επέλεξε την τεχνολογία από την ιατρική. Εχοντας ανακαλύψει ότι τα μαθηματικά ήταν το μάθημα που της κέντριζε το ενδιαφέρον, έχοντας αποσπάσει βραβεία σε πανελλήνιους και διεθνείς διαγωνισμούς και -το βασικότερο- με την υποστήριξη των ίδιων των γονιών της, επέλεξε τον κλάδο της πληροφορικής και των νέων τεχνολογιών. 

Τι την εντυπωσίασε περισσότερο από τη μέχρι τώρα διεθνή εμπειρία της; «Ανταγωνισμό δεν είδα καθόλου. Αντίθετα, είδα συλλογικότητα και προσπάθεια να βοηθήσει ο ένας τον άλλο προς τους στόχους της ομάδας. Βέβαια, μια εταιρεία ή οργανισμός που προσφέρει τις καλύτερες ευκαιρίες στους εργαζομένους είναι αναμενόμενο να έχει και πολύ υψηλές απαιτήσεις. Αλλά, επειδή πρώτα εγώ έχω υψηλές απαιτήσεις από τον εαυτό μου, δύσκολα μπορεί κάποιος άλλος να τις ξεπεράσει». 

Αυτόν τον καιρό η Μαρία ετοιμάζει βαλίτσες για τη Νέα Υόρκη, όπου κλήθηκε από την Google να εργαστεί στους αλγόριθμους πίσω από τα συστήματα διαφημίσεών της. Ανυπομονεί να ξεκινήσει, αλλά κάποια στιγμή θέλει να επιστρέψει στην Ελλάδα. Τι θα απαντούσε σ’ έναν συνομήλικό της που αντιμετωπίζει το δίλημμα «μένω ή φεύγω;». 

«Πρώτα να έχει έναν σαφή στόχο τού τι θέλει να κάνει και μετά να ερευνήσει πού μπορεί να τον υλοποιήσει καλύτερα, ρωτώντας και καθηγητές ή συναδέλφους του που εμπιστεύεται και εκτιμά. Π.χ. μια επιτυχημένη start-up μπορεί να στηθεί και εδώ, αλλά για κάτι εξειδικευμένο η Αμερική είναι η Μέκκα της τεχνολογίας. Ευκαιρίες, πάντως, υπάρχουν παντού, αρκεί κανείς να τις αξιοποιήσει». 

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Δείτε την συνέντευξη του Τέλι Σαβάλας το 1971 σε άπταιστα ελληνικά! (Video)

Δείτε την θρυλική συνέντευξη του Τέλι Σαβάλας το 1971, όταν είχε επισκεφθεί την Ελλάδα. Σημειωτέονότι την έκανε σε άπταιστα ελληνικά. 

Θα δείτε οτι ο άνθρωπος ήταν πραγματικός Έλληνας μέχρι το κόκκαλο. Προσέχτε την φράση του "Έλληνας σε ξένη χώρα" εννοώντας τη χώρα που γεννήθηκε τις ΗΠΑ. Πολλοί φοβούμαστε ότι δεν υπάρχουν τέτοιοι Έλληνες πλέον.

Δείτε το Video:

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Άγνωστοι Έλληνες: Κ. Μπρουμίδης, ο Μιχαήλ Άγγελος της Αμερικής!

Υπολογίζοντας την έκταση της Ελλάδος παρατηρεί κανείς πως πρόκειται για μία πολύ μικρή χώρα, ίσως και την μικρότερη της Ευρώπης.

Εάν όμως επιχειρούσε κάποιος να μετρήσει την έκταση που καταλαμβάνει ο απανταχού Ελληνισμός εν γένει, με βάση τον απόηχο της ιστορίας του, θα διαπίστωνε πως τα ποσά ξεπερνούν κάθε φαντασία!

Γιατί, τον υπέρογκο αυτό αριθμό Ελλήνων σε όλο τον κόσμο, τον ακολουθούσε και τον ακολουθεί το «στίγμα» μεγάλων ανθρώπων που μεγαλούργησαν, ο καθένας στον τομέα του, χαράσσοντας έτσι την ιστορία ανά τους αιώνες…

Ένας από τους προαναφερθέντες τομείς είναι και αυτός των Τεχνών και των Γραμμάτων, στον οποίο ακόμη και σήμερα η Ελλάδα θεωρείται το «Σχολείο του κόσμου»!

Σημαντικός εκπρόσωπος ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης, ο Μιχαήλ Άγγελος της Αμερικής, όπως συνήθιζαν να τον αποκαλούν.

Καταγόταν από τα Φιλιατρά Μεσσηνίας αλλά γεννήθηκε στην Ιταλία, καθώς η μητέρα του ήταν ιταλικής καταγωγής.

Ο Έλληνας καλλιτέχνης, του οποίου βασική πηγή έμπνευσης ήταν τα Ελληνικά ιδεώδη της ελευθερίας, ο ελληνικός πολιτισμός γενικά, η μυθολογία, η παράδοση, κλπ, δεν θα μπορούσε παρά να αποτυπώσει σε κάθε έργο την ελληνικότητά του.

Η αμερικανική κυβέρνηση αναγνωρίζοντας 70 χρόνια μετά τον θάνατό του, το τεράστιο ταλέντο του αλλά και την σημαντική προσφορά του, τοποθέτησε στον τάφο του, που εδράζεται στο νεκροταφείο Glenwood της Ουάσινγκτον, αναμνηστική επιτύμβια πλάκα!

Φυσικά, τον χαρακτηρίζουν Ιταλό, παραγκωνίζοντας την Eλληνική του καταγωγή…

Ως Ιταλός θα έμενε και στην ιστορία εάν δεν ερχόταν στο φως το έργο της Βιογράφου του, Mertle Cheney Murdock, ξεναγού στο Καπιτώλιο.

Η βιογράφος του μας ενημερώνει για την καταγωγή του, την οικογένειά του (ο πατέρας του ονομαζόταν Σταύρος Μπρουμίδης και η μητέρα του Anna Biankini), τις σπουδές του και τα κορυφαία των έργων του.

Σταθμό στην σταδιοδρομία του αποτελεί η τοιχογραφία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Βατικανό, για την οποία και παρασημοφορήθηκε από τον ίδιο τον Πάπα.

Ο ίδιος του πρότεινε να ενταχθεί αργότερα στον παπικό στρατό. Η άρνησή του, όμως, να στραφεί εναντίον των επαναστατών, μεταξύ των οποίων ήταν και πολλοί ομοϊδεάτες και φίλοι του, τον οδήγησε σε 14μηνη φυλάκιση και συνακόλουθη απέλαση από την χώρα.

Έτσι, ταξίδεψε στην Αμερική, όπου καταξιώθηκε ως ένας από τους καλύτερους ζωγράφους της εποχής του.

Μερικά από τα έργα του είναι μία μεγάλη εικόνα της Σταύρωσης του Ιησού στον Ι.Ν. του Αγίου Στεφάνου, η Αγία Τριάδα στον Μητροπολιτικό Ναό της Πρωτεύουσας του Μεξικού και η αναμόρφωση του Καπιτωλίου της Αμερικής.

Επίσης, η θαυμάσια εικόνα με τις διακοσμητικές κορνίζες φτιαγμένη σε Buono fresco που βρίσκεται στην Προεδρική Αίθουσα στο Senate Annex και παριστάνει την Νομοθεσία,

Η ελαιογραφία του Thomas Jefferson σε ξηρό τοίχο στο Καπιτώλιο, η οποία βρίσκεται στην αίθουσα του Προέδρου και θεωρείται το καλύτερο από τα πορτραίτα, που βρίσκονται στην αίθουσα αυτή, η εικόνα του Βενιαμίν Φραγκλίνου βρίσκεται στην Αίθουσα του Προέδρου και το σύμπλεγμα που παριστάνει αλληγορικά την βιομηχανία, βρίσκεται στον ουρανό του θόλου, και στο οποίο το κεντρικό πρόσωπο, ο Ήφαιστος, είναι παρμένο από την Ελληνική μυθολογία.

Τέλος, το έργο «Από τον Όλυμπο στο θόλο του Καπιτωλίου των ΗΠΑ»: Η θεά Αθηνά, ενώ συζητάει με τον φιλόσοφο Benjamin Franklin τον εφευρέτη του τηλέγραφου Morse, και τον εφευρέτη του ατμόπλοιου R. Fulton σε μια αλληγορία για τις τέχνες κα τα γράμματα.

Ο Γερουσιαστής Voorhees στις 24 Φεβρουαρίου του 1880 αναφέρει:

«Θα μου επιτρέψετε να κάνω μικτή μνεία της θαυμαστής ιδιοφυίας, που επί τόσο πολύ χρόνο, τόσο ευγενικά και τόσο ωραία είναι συνυφασμένη με το Καπιτώλιο. 

Πέθανε φτωχός, χωρίς να έχει ούτε αρκετά χρήματα για να ταφεί το εξασθενημένο του κορμί, και εν τούτοις πόσο πλούσια κληρονομιά άφησε στην παρούσα και στις μέλλουσες γενιές! 

Σχεδόν περισσότερο του 1\4 του αιώνα πέρασε ανάμεσα σε αυτούς τους τοίχους από το υπόγειο μέχρι τον θόλο, αφήνοντας δημιουργίες αθάνατης ομορφιάς, οπουδήποτε ακούμπαγε το χέρι του. 

Οπουδήποτε στάθηκε μπροστά σε ένα πανό ή σε οποιοδήποτε μέρος του ταβανιού αιωρείτο, εκεί αναπηδούσαν οι λαμπρές δημιουργικές μορφές του γόνιμου και γιομάτου μόρφωση εγκεφάλου του. 

Ο Μπρουμίδης κατά τις ημέρες του θανάτου του ασχολείτο με εκείνο που θεωρούσε το μεγαλύτερο έργο της ζωής του. Με την μαγική δύναμη της μεγαλοφυΐας του ζωγράφιζε στον θόλο του Καπιτωλίου τις πολύχρωμες σελίδες της Ιστορίας. 

Πολύ σύντομα κάποιο μνημείο σε κατάλληλη θέση στο Καπιτώλιο θα στηθεί στην μνήμη του. Ωστόσο, δεν έχει καμία αξία, εάν εμείς ή εκείνοι που θα έλθουν μετά από εμάς, κάνουμε κάτι για να διαιωνίσουμε την μνήμη του. 

Την δουλειά αυτήν την κάνουν οι τοίχοι του Καπιτωλίου και όσο αυτοί θα στέκονται όρθιοι όχι μόνον θα διατηρούν το όνομα του καλλιτέχνη αυτού πάντοτε νωπόν αλλά και θα το μεγαλώνουν…»

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Φιλότιμο: το μυστικό των Ελλήνων (Video)

Τι ξεχωρίζει τους Έλληνες; 29 διεθνούς φήμης Έλληνες, όπως η Αριάνα Χάφινγκτον, ο Τζορτζ Στεφανόπουλος και ο Τζον Κάλαμος αναλαμβάνουν να απαντήσουν και απαντούν με τη λέξη «philotimo».

Με πρωτοβουλία του ιδρύματος «Washington Oxi Day Foundation» δημιουργήθηκε το βίντεο «Philotimo: The greek secret». Το βίντεο καταπιάνεται με την ανάλυση της λέξης «φιλότιμο», μιας λέξης σημαντικής για τον ελληνισμό.

Η ιστορία ξεκινάει από την αρχαία Ελλάδα, όπου γίνεται αναφορά στα μεγάλα επιτεύγματα των Ελλήνων, από τη θεμελίωση της δημοκρατίας, της ελευθερίας του λόγου και των ατομικών δικαιωμάτων έως την μελέτη των επιστημών και την δημιουργία θαυμαστών εφευρέσεων.

Ποιο είναι το μυστικό των Ελλήνων; 29 διεθνούς φήμης Έλληνες, όπως η Αριάνα Χάφινγκτον, ο Τζορτζ Στεφανόπουλος και ο Τζον Κάλαμος, αναλαμβάνουν να απαντήσουν και απαντούν με τη λέξη «philotimo». Όπως εξηγούν, είναι μια λέξη που όμοιά της δεν υπάρχει σε άλλη γλώσσα. Συγκεντρώνει πλήθως θετικών αρετών, όπως το θάρρος, η περηφάνια, το καθήκον.

Κάνοντας αναφορά στους περσικούς πολέμους, βρίσκουν το φιλότιμο στην αυταπάρνηση των πολεμιστών που θυσιάστηκαν για την αγάπη και το καθήκον τους προς την πατρίδα. Μπορεί η Ελλάδα να καταλήφθηκε αργότερα απ' τη Ρώμη, αλλά στο τέλος ήταν ο ελληνικός πολιτισμός που έμεινε ζωντανός και «κατέκτησε» τους Ρωμαίους.

Κατά τον Β' παγκόσμιο η Ελλάδα ήταν που είπε το «όχι» στους Ιταλούς του Μουσολίνι και πάλεψε σθεναρά ενάντια στους Γερμανούς, προστατεύοντας τους Εβραίους απ' το ολοκαύτωμα. Ήταν ο ηρωισμός των Ελλήνων τότε που έκανε τον Ουίνστον Τσώρτσιλ να πει: «Δεν είναι οι Έλληνες που παλεύουν σαν ήρωες, είναι οι ήρωες που παλεύουν σαν Έλληνες».

Έτσι εξηγούν οι ομιλητές του βίντεο, πώς ήταν το φιλότιμο που έφερνε πάντα την Ελλάδα στη σωστή πλευρά της ιστορίας.

Ο Θαλής είχε πει: «Το φιλότιμο για τους Έλληνες είναι σαν την αναπνοή. Ο Έλληνας δεν είναι Έλληνας χωρίς αυτό». Οι σύγχρονοι του στο βίντεο, λένε πως το «φιλότιμο» είναι ο δεσμός που συνδέει όλους τους Έλληνες του κόσμου. Πως είναι η αξία που τους κάνει να διαπρέπουν όταν ακολουθούν τον δρόμο της ξενιτιάς και πως είναι αυτό που κάνει τους Έλληνες ξεχωριστούς.

Δείτε το Video:

Το είδαμε εδώ και εδώ

Ανακαλύπτω

Ο έλληνας «τρελός» επιστήμονας που «κατέκτησε» το διάστημα

Αναζητώντας τόσον καιρό τα ίχνη των Ελλήνων σε όλον τον κόσμο και ερευνώντας την τεράστια συμβολή τους σε επίπεδο πολιτισμού, τεχνών, επιστήμης και γενικότερα γνώσης σε όποιο μέρος του κόσμου και αν ταξίδευαν, δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε την ιδιαίτερη παρουσία κάποιων μεγάλων προσωπικοτήτων που ξεχώρισαν συμβάλλοντας δυναμικά στα προβλήματα κάθε τόπου.

Γιατί οι Έλληνες, όπου κι αν πάνε, όπου κι αν βρίσκονται, δεν μπορούν με τίποτα να ξεχάσουν το «δαιμόνιο» που έχουν στο DNA τους και το οποίο τους κάνει να μεγαλουργούν!

Αναλόγως και ο Νικόλαος Χριστόφιλος, ο «τρέλληνας» της Αμερικής, που συνέδεσε το όνομά του με το πρώτο πείραμα στο διάστημα, το περίφημο Argus.

Ο Νικόλαος Χριστόφιλος γεννήθηκε το 1916 στην Βοστόνη και από παιδί εξέφρασε την αγάπη του και την κλίση του –όπως φάνηκε αργότερα-, στην ραδιοφωνία, κατασκευάζοντας μόνος του πομπούς και δέκτες.

Έπειτα αποφοίτησε και από την Σχολή Ηλεκτρολόγων και Μηχανολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και άρχισε να δουλεύει για την εταιρεία Wisk Inc, η οποία εγκαθιστούσε και συντηρούσε ανελκυστήρες. 

Κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής υποχρέωσαν την εν λόγω εταιρεία, σύμφωνα με τον Διευθυντή του Ινστιτούτου Διαστημικών εφαρμογών και Τηλεσκόπισης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, Ι. Δαγκλή, να εγκαταλείψει τους ανελκυστήρες και να αναλάβει την συντήρηση φορτηγών. 

Αυτό, για τον πολυμήχανο Χριστόφιλο, ήταν πιο πολύ παιχνίδι παρά δουλειά και του άφηνε πολύ ελεύθερο χρόνο για να μελετά πυρηνική φυσική και μάλιστα από γερμανικά βιβλία, αφού μόνο αυτά ήταν εύκολο να βρεθούν στην κατοχική Αθήνα.

Μετά τον πόλεμο ο Χριστόφιλος άνοιξε δική του εταιρεία για ανελκυστήρες αλλά ο έρωτάς του για την πυρηνική φυσική συνεχίστηκε και σύντομα άρχισε να στήνει δικές του θεωρίες. 

Το 1946 υπέβαλε αίτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας για έναν επιταχυντή παρόμοιο στον σχεδιασμό του με το σύγχροτρον, τον κυκλικό επιταχυντή όπου συνδυάζονται ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία για να επιτύχουν φορτισμένα σωματίδια σε πολύ υψηλές ενέργειες. 

Ωστόσο, σύντομα ενημερώθηκε από τα περιοδικά φυσικής ότι ένας τέτοιος επιταχυντής είχε ήδη εφευρεθεί.

Απτόητος ο Χριστόφιλος, συνέχισε να σχεδιάζει επιταχυντές και το 1950 υπέβαλε αίτηση διπλώματος ευρεσιτεχνίας για «την Αρχή της Ισχυρής Εστίασης» της δέσμης επιταχυντών.

Η αναγνώρισή του δεν άργησε να φανεί…

Το Γραφείο Ευρεσιτεχνιών των Η.Π.Α. του απένειμε το σχετικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1956, με τον αριθμό, 2,736,799

Εν συνεχεία έγινε ερευνητής ενός από τα σημαντικότερα εθνικά ερευνητικά κέντρα των Η.Π.Α. Λόγω του απόρρητου χαρακτήρα των ερευνών στις οποίες συμμετείχε, μετακινήθηκε στο Εθνικό Εργαστήριο Livermore, όπου και παρέμεινε μέχρι και το τέλος της σταδιοδρομίας του.

Παρόλο που αφοσιώθηκε κυρίως στην επίτευξη της πυρηνικής σύντηξης, συμμετείχε και σε πλήθος άλλων πρωτοποριακών πειραμάτων, πολλά από τα οποία υπήρξαν καθοριστικά για τις μετέπειτα εξελίξεις σε διάφορους τομείς. Ένα από τα πιο γνωστά πειράματα που συνέλαβε ο Χριστόφιλος και πρότεινε στην κυβέρνηση των Η.Π.Α. ήταν και το Argus.

Το φιλερευνητικό του πνεύμα όμως δεν μπορούσε να σταματήσει εκεί…

Μετά την επιτυχή εκτόξευση του πρώτου τεχνητού δορυφόρου, του σοβιετικού «Σπούτνικ», ο Χριστόφιλος σκέφτηκε πως η προσπάθεια μαγνητικής παγίδευσης ηλεκτρονίων (ενός από τα κεντρικά στοιχεία της πυρηνικής σύντηξης) θα μπορούσε να δοκιμαστεί ως διαστημικό πείραμα σε πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις απ’ ότι θα ήταν ποτέ δυνατόν να γίνει σε οποιοδήποτε εργαστήριο στην επιφάνεια της Γης.

Πρότεινε λοιπόν την εκτόξευση ατομικής βόμβας, η οποία με την έκρηξή της θα παρήγαγε ένα πολύ μεγάλο πλήθος ηλεκτρονίων υψηλής ενέργειας, τα οποία ακολούθως θα παγιδεύονταν από το μαγνητικό πεδίο της Γης και θα σχημάτιζαν ζώνες ή φλοιούς ηλεκτρονίων γύρω από τη Γη. Αν πράγματι τα ηλεκτρόνια, αντί να διασκορπιστούν ατάκτως στα πέρατα του διαστήματος, συγκεντρώνονταν και κατευθύνονταν από το γεωμαγνητικό πεδίο, θα μπορούσαν, ενδεχομένως, να βλάψουν δορυφόρους σε τροχιά γύρω από τη Γη.

Η πρότασή του συζητήθηκε και στην τελική απόφαση συνέβαλε το γεγονός ότι ανακαλύφθηκαν οι φυσικές ζώνες ηλεκτρονίων και πρωτονίων γύρω από την Γη, από τον Τζέιμς βαν Άλεν, με μετρήσεις των δύο πρώτων αμερικανικών δορυφόρων.

Επομένως, ο πρόεδρος Αιζενχάουερ συμφώνησε να ελεγχθεί η σκοπιμότητα του πειράματος. Ακολούθησαν πυρετώδεις διασκέψεις και σχεδιασμοί. Την Πρωτομαγιά του 1958 ο Αιζενχάουερ έδωσε το πράσινο φως για την διεξαγωγή του πειράματος.

Το πείραμα στήθηκε μέσα σε χρόνο ρεκόρ: σε λιγότερο από 4 μήνες όλα ήταν έτοιμα. Στις 26 Ιουλίου του 1958 εκτοξεύθηκε ο Explorer-4, ο τρίτος δορυφόρος στην ιστορία των Η.Π.Α., ο οποίος θα παρακολουθούσε την εξέλιξη του πειράματος στο Διάστημα. Την 1η Αυγούστου το Norton Sound του Πολεμικού Ναυτικού, με τους πυραύλους και τις βόμβες του πειράματος, απέπλευσε από το Σαν Φρανσίσκο με προορισμό τον Νότιο Ατλαντικό. 

Ταυτόχρονα απέπλευσαν άλλα δύο πλοία από λιμάνια της Ανατολικής Ακτής, για συμμετοχή στο πείραμα με παρατηρήσεις από την θάλασσα.

Η επιλογή της απομακρυσμένης περιοχής του πειράματος, περίπου 1800 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής, έγινε για διαφόρους λόγους, με κυριότερο την μυστικότητα και ασφάλεια, καθώς και την ιδιαιτερότητα της γεωμετρίας του γεωμαγνητικού πεδίου στο Νότιο Ατλαντικό, που έδινε περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας στο πείραμα.

Στις 27 και 30 Αυγούστου και στις 6 Σεπτεμβρίου εκτοξεύθηκαν τρεις ατομικές βόμβες των 2 χιλιοτόνων οι οποίες εξερράγησαν στα 200, 240 και 540 χιλιόμετρα αντίστοιχα.

Τόσο οι μετρήσεις του Explorer-4 όσο και οι παρατηρήσεις από το έδαφος επιβεβαίωσαν την θεωρία του Χριστόφιλου: δημιουργήθηκε μια τεχνητή ζώνη σωματιδιακής ακτινοβολίας ανάμεσα στις δύο ζώνες βαν Άλεν, που μάλιστα διατηρήθηκε για περισσότερο χρόνο απ’ ότι είχε προβλεφθεί, αφού αυτή αποδομήθηκε έπειτα από δύο εβδομάδες και όχι σε μερικές μέρες όπως αναμενόταν.

Επιπλέον, τα ηλεκτρόνια του Argus δημιούργησαν Σέλας –ήταν η πρώτη φορά στην Ιστορία που στους ουρανούς δημιουργήθηκε Σέλας από ανθρώπινη ενέργεια και όχι από φυσικά αίτια.

Η επιτυχία του Argus δικαίωσε τον «τρέλλληνα», στέλνοντάς τον στην κορυφή του επιστημονικού κόσμου και οδήγησε αργότερα σε πειράματα μεγαλύτερης έντασης.

Πηγή

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Aλιάγας: "Μου έβρισαν την Ελλάδα. Δεν μετανιώνω για το..."

H απάντηση του Νίκου Αλιάγα, που προκάλεσε αντιδράσεις, σε σχόλιο ενός χρήστη του Twitter για τον αγώνα της Εθνικής μας με την Κόστα Ρίκα...

Ο  Έλληνας παρουσιαστής περίπου τρεις εβδομάδες μετά μίλησε στην εκπομπή happy day και  αναφέρεται στο περιστατικό τονίζοντας πως δεν το μετανιώνει.

«Στην προκειμένη περίπτωση, όταν χάσαμε στο πέναλτυ, έλαβα τόσο υβριστικά σχόλια για την Ελλάδα, όχι για εμένα. Δε θα τα πω τώρα. Πολύ άσχημα. τα πιο χυδαία που υπήρξαν ποτέ. Και τα πήρα, έ και του απαντησα «Ψόφα, σκάσε ρε μαλ...» το οποίο δε με τιμάει ιδιαίτερα αλλά του άξιζε. Εννοείται πως δεν μετάνιωσα.

Έγινε και γκάλοπ την επόμενη μέρα γιατί σοκαρίστηκε ο Τύπος ο γαλλικός και έγινε ένα γκάλοπ δημόσιο σε ένα σάιτ και σε ένα σοβαρό πολιτικό περιοδικό για το αν μπορεί μια προσωπικότητα σαν τον Αλιάγα που εκπροσωπεί την TF1 να μιλήσει τόσο αθυρόστομα.

Και 80% των ερωτηθέντων Γάλλων είπαν «ναι» εννοείται ότι μπορεί γιατί θίξαν τη χώρα του. Κάποια στιγμή στον χουλιγκανισμό των social media ή δεν απαντάς, ή μπλοκάρεις ή απαντάς σαν αυτούς.»

Πηγή

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω