Κατανοώντας το Σύμπαν με απλά παραδείγματα

Τι θα συνέβαινε αν ο Ήλιος είχε το μέγεθος ενός γκρέιπφρουτ; Πόσος χρόνος θα χρειαζόταν για να μετρήσετε όλα τα αστέρια που υπάρχουν στο γαλαξία μας και πόσο «κακό» μπορεί να είναι το φυσικό φαινόμενο του θερμοκηπίου;

Απλές απαντήσεις σε μεγάλα επιστημονικά ερωτήματα και φαινόμενα, για να τα καταλαβαίνουν όλοι… σε απλή γλώσσα.

1. Αν θα μπορούσαμε να κρατήσουμε τον Ήλιο στα χέρια μας…

Φανταστείτε να μπορούσαμε να συρρικνώσουμε το ηλιακό μας σύστημα περίπου στο ένα δισεκατομμυριοστό του πραγματικού του μεγέθους. Αυτό θα έκανε τον Ήλιο περίπου στο μέγεθος ενός γκρέιπφρουτ.

Πόσο μεγάλη θα ήταν σε αυτήν την περίπτωση η Γη και πόσο μακριά θα βρισκόταν από το… γκρέιπφρουτ;

Το μέγεθος της Γης θα είχε διάμετρο περίπου 1 χιλιοστό του μέτρου. Θα ήταν περίπου ίση με την τελεία που «κλείνει» την πρόταση που διαβάζετε τώρα.

Αυτή η μικρή «τελίτσα» θα κινούνται σε τροχιά γύρω από το γκρέιπφρουτ σε μια απόσταση περίπου 15 μέτρων, ολοκληρώνοντας μια ολόκληρη περιστροφή σε ένα χρόνο.

Η Σελήνη θα βρισκόταν σε απόσταση 4 εκατοστών από τη Γη (δηλαδή τη συρρικνωμένη «τελίτσα» που λέγαμε παραπάνω).

Οι υπόλοιποι πλανήτες θα σκορπίζονταν σε μια απόσταση περίπου 600 μέτρων από τον Ήλιο (το γκρέιπφρουτ).

Σε ό,τι αφορά το κοντινότερο σε εμάς (στην «τελίτσα») αστέρι –εκτός από τον Ήλιο- αυτό θα βρισκόταν σε απόσταση 4.000 χιλιομέτρων μακριά, σαν να ταξιδεύατε την απόσταση από την ανατολική στη δυτική πλευρά των ΗΠΑ σε πραγματική κλίμακα.

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να δουν από… κοντά το ηλιακό μας σύστημα σε σμίκρυνση στο Voyage scale model Solar System, που βρίσκεται έξω από το μουσείο National Air and Space Museum στην Ουάσινγκτον αλλά και σε δεκάδες άλλες πόλεις, όπως αναφέρει ο αστροφυσικός Jeffrey Bennett στη Huffington Post.

2. Μετρώντας τα αστέρια (και τους πλανήτες)

Ο Ήλιος είναι ένας από τα περισσότερα από 100 δισεκατομμύρια αστέρια του γαλαξία μας (Milky Way Galaxy).

Κι ενώ μπορεί να είναι εύκολο να πει, να γράψει ή να διαβάσει κανείς το νούμερο «100 δισεκατομμύρια», είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί ακριβώς την «ποσότητα» αυτή.

Ας υποθέσουμε λοιπόν, ότι πέφτοντας για ύπνο θα καθίσετε να μετρήσετε τα αστέρια -αντί για προβατάκια- για να μπορέσετε να κοιμηθείτε.

Πόση ώρα θα σας έπαιρνε άραγε για να μετρήσετε τα 100 δισεκατομμύρια αστέρια;

Αν υποθέσουμε ότι μπορείτε να μετράτε ένα αστέρι κάθε 1 δευτερόλεπτο, τότε εύκολα υπολογίζουμε ότι θα χρειαζόσασταν 100 δισεκατομμύρια δευτερόλεπτα.

Αν τώρα καθίσετε και κάνετε τα μαθηματικά… θα βρείτε ότι τα 100 δισεκατομμύρια δευτερόλεπτα αντιστοιχούν σε περισσότερα από 3.000 χρόνια!

Μάλιστα, αν λάβουμε υπόψη μας τα πρόσφατα δεδομένα από τη διαστημική αποστολή Kepler, συμπεραίνουμε ότι τα περισσότερα αστέρια έχουν τους δικούς τους πλανήτες, κάνοντας πιο πιθανό το γεγονός να υπάρχουν περίπου 100 δισεκατομμύρια πλανήτες σαν τη Γη στο γαλαξία μας.

3. Οι μαύρες τρύπες και τι θα συνέβαινε αν «έπεφτε» κανείς μέσα 

Φανταστείτε ξαφνικά να κατέρρεε ο Ήλιος, διατηρώντας την ίδια μάζα αλλά να συρρικνωνόταν τόσο που να γινόταν μια μαύρη τρύπα.

Τι θα συνέβαινε στη Γη και στους υπόλοιπους πλανήτες; 

Όποιον κι αν ρωτήσετε, το πιο πιθανό είναι να σας απαντήσει ότι οι πλανήτες θα «ρουφιόντουσαν προς τα μέσα».

Αυτό απλά… δεν είναι αλήθεια.

Η απότομη αυτή αλλαγή του Ήλιου θα μετέτρεπε τη Γη σε ένα πολύ κρύο και σκοτεινό πλανήτη, όμως η τροχιά της θα παρέμενε ουσιαστικά η ίδια.

Τι κάνουν λοιπόν οι μαύρες τρύπες;

Φανταστείτε κάποιον να πέφτει (το οποίο διαφέρει από το «ρουφιέμαι») σε μια μαύρη τρύπα. Καθώς το άτομο αυτό θα πλησίαζε τον ορίζοντα γεγονότων της μαύρης τρύπας, θα παρατηρούσατε ότι ο χρόνος θα επιβραδυνόταν –οι καρδιακοί παλμοί θα χτυπούσαν με πιο αργή συχνότητα- και το φως που θα εξέπεμπε θα γινόταν όλο και πιο κοκκινωπό. Για την ακρίβεια, αναφέρει ο αρθρογράφος, από τη δική σας οπτική ο χρόνος θα σταματούσε κάποια στιγμή στον ορίζοντα γεγονότων, αλλά από την πλευρά του άλλου ατόμου, εκείνος θα έπεφτε μέσα στον ορίζοντα γεγονότων σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. 

Κάτι παρόμοιο, καταλήγει ο Bennett, περιγράφει ο Αϊνστάιν στη θεωρία της Σχετικότητας.

4. Το φαινόμενο του θερμοκηπίου επιτρέπει την ύπαρξη της ζωής… αλλά ας μην το παρακάνουμε

Η κλιματική αλλαγή και η υπερθέρμανση του πλανήτη είναι μία από τις πιο σημαντικές αλλαγές που αντιμετωπίζουμε και προκαλείται από κάτι που καλείται «φαινόμενο του θερμοκηπίου». Σύμφωνα με αυτό, το διοξείδιο του άνθρακα και άλλα αέρια του θερμοκηπίου ευθύνονται για την υπερθέρμανση του πλανήτη, η οποία δε θα συνέβαινε υπό άλλες συνθήκες.

Στην πραγματικότητα όμως, το φαινόμενο του θερμοκηπίου δεν είναι από μόνο του κάτι «κακό». Για την ακρίβεια, χωρίς το φυσικό φαινόμενο του θερμοκηπίου, ο πλανήτης μας θα ήταν πάρα πολύ κρύος και η ζωή επάνω σε αυτόν δεν θα είχε καμία σχέση με αυτό που γνωρίζουμε σήμερα.

Φυσικά, αυτό δε σημαίνει ότι «όσο περισσότερο, τόσο καλύτερα».

Αρκεί μόνο να αναφέρουμε ως παράδειγμα την Αφροδίτη: με ένα πυκνό στρώμα διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρά της, οι επιδράσεις του φαινομένου του θερμοκηπίου στην επιφάνεια της Αφροδίτη είναι τόσο έντονες, που θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι «πιο καυτή από έναν υπερθερμασμένο φούρνο».

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Τι βλέπουν οι αστροναύτες καθώς επιστρέφουν στη Γη

Όταν οι αστροναύτες επιστρέφουν από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, η κάψουλα Soyuz που τους μεταφέρει χτυπά την ατμόσφαιρα με ταχύτητα άνω των 27.000 χλμ/ώρα. Το ταξίδι, διάρκειας περίπου 25 λεπτών, μόνο άνετο δεν είναι.

Όταν κοιτούν έξω από το παράθυρο, το μόνο που βλέπουν οι επιβάτες είναι το σύννεφο υπέρθερμου πλάσματος -ιονισμένου αερίου- που τυλίγει την κάψουλα για αρκετά λεπτά.

Το παραπάνω αρχείο GIF, το οποίο δημιούργησε ο δικτυακός τόπος Gizmodo, είναι ένα μικρό απόσπασμα από μεγαλύτερο βίντεο της NASA για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.

Οι «σπίθες» που διακρίνονται παράγονται από την ακραία θερμοκρασία που αναπτύσσεται λόγω της τριβής του σκάφους με την ατμόσφαιρα. Η θερμική ασπίδα στο κάτω τμήμα της κωνικής κάψουλας υποβάλλεται σε θερμοκρασία πάνω από 1.600 βαθμούς Κελσίου.

Λίγα λεπτά αργότερα, μια σειρά από αλεξίπτωτα επιβραδύνουν το Soyuz μέχρι τα πέντε χιλιόμετρα την ώρα. Ένα δευτερόλεπτο πριν η κάψουλα προσεδαφιστεί στη στέπα του Καζακστάν, δύο πυραυλοκινητήρες στο κάτω μέρος της ενεργοποιούνται για να επιβραδύνουν περαιτέρω την πτώση.

Σε όλη τη διάρκεια της καθόδου οι επιβάτες δέχονται ισχυρά τραντάγματα και υποβάλλονται σε επιταχύνσεις αρκετών g.

Εκπαιδευτικό βίντεο της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Για πρώτη φορά στο φως ίχνη της «σκοτεινής» ύλης;

12/2014. «Αποτυπώματα» της σκοτεινής ύλης υποστηρίζουν πως ανακάλυψαν για πρώτη φορά επιστήμονες από την Ομοσπονδιακή Πολυτεχνική Σχολή της Λοζάνης και το πανεπιστήμιο του Λάιντεν. 

Τα ίχνη προέκυψαν από τις αναλύσεις σημάτων ακτίνων Χ τόσο από τον γαλαξία μας όσο και από άλλους κοντινούς αστρικούς σχηματισμούς καθώς, όπως διαπίστωσαν οι αστροφυσικοί, ένα από αυτά τα σήματα δεν μπορεί να εξηγηθεί από αλληλεπιδράσεις της συμβατικής ύλης.

Οι ερευνητές θα δημοσιεύσουν τη μελέτη τους σε προσεχές τεύχος του περιοδικού Physical Review Letters. Όπως αναφέρουν στην ανακοίνωση που εξέδωσαν περιγράφοντας την ανακάλυψη, στο άρθρο θα περιγράφουν τη διαδικασία ανάλυσης των σημάτων ακτίνων Χ, τα οποία προήλθαν από τον γαλαξία Ανδρομέδα, το σμήνος γαλαξιών Περσέας Ι, αλλά και από τον γαλαξία μας.

Τα δεδομένα προήλθαν από το XMM-Newton, το διαστημικό τηλεσκόπιο της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας διαστήματος (ESA). Κατά την ανάλυσή τους, οι επιστήμονες απομόνωσαν και αφαίρεσαν όλα τα σήματα που προέρχονται από γνωστές πηγές και σωματίδια. Έτσι, απέμεινε μια κατηγορία σημάτων που δεν μπορούσε να αποδοθεί στη δράση των «συστατικών» της ορατής ύλης.

«Η κατανομή των σημάτων αντιστοιχεί ακριβώς στη συμπεριφορά που προβλέπουμε για τη σκοτεινή ύλη, η οποία έχει μεγαλύτερη συγκέντρωση και είναι ισχυρότερη στο κέντρο αυτών των σχηματισμών, ενώ διαχέεται και εξασθενεί όσο απομακρυνόμαστε από αυτό», αναφέρει στην ανακοίνωση ο Όλεγξ Ρουτσάισκι, από την Ομοσπονδιακή Πολυτεχνική Σχολή της Λοζάνης.

Η ύπαρξη της σκοτεινής ύλης έχει προταθεί θεωρητικά από τους αστρονόμους εδώ και δεκαετίες, καθώς διαπίστωσαν πως η ποσότητα της συμβατικής ύλης δεν μπορεί να εξηγήσει φαινόμενα όπως τις κινήσεις των άστρων στους γαλαξίες. Μάλιστα, λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα φαινόμενα, οι επιστήμονες εκτιμούν πως το σύμπαν αποτελείται κατά 26,8% από σκοτεινή ύλη και μόλις κατά 4,9% από ορατή.

Σύμφωνα με το θεωρητικό μοντέλο που περιγράφει τη «σκοτεινή» ύλη, τα συστατικά της δεν εκπέμπουν φως ή ηλεκτρονική ακτινοβολία σε οποιοδήποτε άλλο μήκος κύματος. Αντίθετα, ο αποκλειστικός τρόπος που αλληλεπιδρά με τη συμβατική ύλη είναι μέσω της βαρυτικής δύναμης.

Στο άρθρο, οι επιστήμονες θα περιγράφουν επίσης έναν σπάνιο μηχανισμό που, όπως υποθέτουν, μπορεί να προκάλεσε αυτά τα ανεξήγητα σήματα – την εκπομπή φωτονίων κατά τη διάσπαση των «αποστειρωμένων νετρίνων», ενός είδους σωματιδίων που προβλέπονται θεωρητικά και, σε αντίθεση με τα συμβατικά νετρίνα, αλληλεπιδρούν αποκλειστικά μέσω βαρύτητας. Τα «αποστειρωμένα νετρίνα» είναι τόσο δύσκολο να εντοπισθούν που έχουν αποκτήσει το παρατσούκλι «φαντάσματα των φαντασμάτων».

Αν επιβεβαιωθεί η ανάλυση των επιστημόνων, τότε ο γαλαξίας μας περιέχει τετραπλάσια σκοτεινή ύλη συγκριτικά με την ορατή, όπως αυτοί υπολόγισαν. Βέβαια, το πιο σημαντικό είναι πως για πρώτη φορά θα εξακριβωθεί πως όντως υπάρχει, ενώ επίσης θα έχει πλέον βρεθεί ένας τρόπος για τη μελέτη της με βάση παρατηρησιακά δεδομένα.

«Η επιβεβαίωση της ανακάλυψης θα ανοίξει τον δρόμο για την κατασκευή νέων τηλεσκοπίων, ειδικά σχεδιασμένων για την εξέταση των σημάτων από τα σωματίδια της σκοτεινής ύλης. Επίσης, θα ξέρουμε πια πού να ψάξουμε στο σύμπαν για να εντοπίσουμε τις δομές από αυτά τα σωματίδια, αποκτώντας έτσι περισσότερα στοιχεία για το πώς σχηματίσθηκε το σύμπαν», αναφέρει ο Αλεξέι Μπογιάρσκι στην ανακοίνωση της ομάδας.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Το Curiosity κατέγραψε αντικείμενο που αιωρείται πάνω από την επιφάνεια του Άρη (Video)

Τη φαντασία των απανταχού οπαδών των συνωμοσιολόγων έρχεται διεγείρει ένα νέο εύρημα του Curiosity της Nasa, καθώς η ειδική κάμερα του οχήματος κατέγραψε κάτι που μοιάζει με ένα αντικείμενο που αιωρείται.

Η φωτογραφία δείχνει ένα μυστηριώδες αντικείμενο, πολύ ιδιαίτερο, που φαίνεται να αιωρείται πάνω από την επιφάνεια του Άρη, και διακρίνετε ακόμα και η σκιά που αφήνει στο έδαφος.

Φυσικά η παρακάτω φωτογραφία είναι από την Nasa και μπορείτε να την δείτε ακολουθώντας τους παρακάτω συνδέσμους, και αυτό γιατί μας αρέσει να μιλάμε πάντα με αποδείξεις.

Βλέπε αρχική εικόνα της NASA

Φωτογραφία Πηγή: http://mars.jpl.nasa.gov/msl-raw-images/proj/msl/redops/ods/surface/sol/00527/opgs/edr/ncam/NRB_444283128EDR_F0260000NCAM00251M_.JPG

Δεύτερη φωτογραφία

Φωτογραφία Πηγή: http://mars.jpl.nasa.gov/msl-raw-images/proj/msl/redops/ods/surface/sol/00527/opgs/edr/ncam/NLB_444283159EDR_F0260000NCAM00251M_.JPG

Δείτε το βίντεο:

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Θεωρία επιστήμονα στο Συνέδριο Αμερικανικής Φυσικής: Η αρχαία ζωή στον Άρη αφανίστηκε από πυρηνική επίθεση

Εάν σχεδιάζετε να πάτε στο ετήσιο Συνέδριο της Αμερικανικής Φυσικής Εταιρείας στο Ιλινόις, ίσως να σας περιμένει μία μικρή έκπληξη με την τελική ομιλία της ημέρας.

Ο φυσικός πλάσματος Δρ John Brandenburg θα παρουσιάσει τη θεωρία του ότι ένας αρχαίος πολιτισμός στον Άρη αφανίστηκε από πυρηνική επίθεση από μια άλλη εξωγήινη φυλή.

Στην παράξενη θεωρία του, ο καθηγητής θα μας πει ότι αρχαίοι Αρειανοί γνωστή ως Cydonians αφανίστηκαν στην επίθεση - και τα αποδεικτικά στοιχεία της γενοκτονίας μπορούμε να τα δούμε ακόμα και σήμερα.

Από το 2011, ο επιστήμονας εκφράζει την θεωρία του ότι το κόκκινο χρώμα στον Άρη θα μπορούσε να οφείλεται σε θερμοπυρηνική έκρηξη.

Η επιφάνεια του Άρη καλύπτεται με ένα λεπτό στρώμα ραδιενεργών ουσιών, συμπεριλαμβανομένων ουρανίου, θορίου και ραδιενεργού καλίου - και αυτό το μοτίβο ακτινοβολεί από ένα θερμό σημείο στον Άρη», είπε Fox News εκείνη την εποχή.«Μια πυρηνική έκρηξη θα μπορούσε να έχει αφήσει συντρίμμια σε όλο τον πλανήτη».

Αλλά από τότε έχει προχωρήσει τη θεωρία του στο επίπεδο που ο ίδιος πλέον δεν πιστεύει ότι ήταν μία φυσική έκρηξη - αλλά μάλλον αυτό που σχεδίασε μια έξυπνη φυλή εξωγήινων.

Σύμφωνα με τον ίδιο

Το συμπέρασμα της τελευταίας θεωρίας του λέει ότι τα πυρηνικά ισότοπα στην ατμόσφαιρα του Άρη μοιάζουν με δοκιμές από βόμβα υδρογόνου και μπορεί πραγματικά να οφείλονται στον αφανισμό του πολιτισμού από μια πυρηνική επίθεση από το διάστημα. 

Ο Άρης ήταν κάποτε σαν τη Γη ακόμα και στο κλίμα του, είχε χλωρίδα και πανίδα, καθώς και μορφές ευφυής ζωής, που ήταν περίπου τόσο προηγμένες όσο των αρχαίων Αιγυπτίων στη Γη. Αυτό βασίζεται στην ανάλυση του από τις δύο περιοχές, η μία είναι της Κυδωνίας, όπου βρέθηκε το περίφημο «πρόσωπο στον Άρη» - και αργότερα απαξιώθηκε. 

Αυτό, σύμφωνα με τον καθηγητή, είναι ένα τεχνούργημα από μία αρχαία φυλή εξωγήινων. Δύο υποτιθέμενες πυρηνικές εκρήξεις αφάνισαν τον πολιτισμό στην Κυδωνία,  και μία άλλη, μικρότερη κατέστρεψε έναν πολιτισμό σε μια περιοχή που ονομάζεται Γαλαξίας-Χάος. Η θεωρία του θα μπορούσε επίσης να εξηγήσει το παράδοξο Fermi - δηλαδή γιατί, αν το σύμπαν είναι άφθονο με ζωή, δεν έχουμε ακούσει τίποτα από κανέναν ακόμα.

Προειδοποιεί, επίσης ότι πρέπει να είμαστε φοβισμένοι από μια επίθεση στον πλανήτη μας, και θα πρέπει να ξεκινήσει μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη για να ξέρουμε με τι είμαστε αντιμέτωποι.

Ερευνητικά κέντρα εντόπισαν την «υψηλή συγκέντρωση» του Xenon-129 στην ατμόσφαιρα του Άρη, ακόμα και το ουράνιο, και το θόριο, στην επιφάνεια του πλανήτη, εντοπίστηκαν από το Mars Odyssey της NASA.

Οι επιστήμονες έχουν ήδη επισημάνει ότι η εμφάνιση των στοιχείων αυτών δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένου ότι είναι φυσικά στοιχεία που βρίσκονται παντού. Αλλά ο καθηγητής είναι ανένδοτος ότι πρόκειται για τα απομεινάρια δύο πυρηνικών εκρήξεων στην επιφάνεια.

Τα στοιχεία που θα θέσει στην ομιλία του είναι «Αποδεικτικά στοιχεία τεράστιων Θερμοπυρηνικών εκρήξεων στον Άρη κατά το παρελθόν, η υπόθεση της Κυδωνίας, και το παράδοξο του Fermi».

Ο εμπειρογνώμονας UFO Nigel Watson, συγγραφέας του εγχειριδίου Haynes UFO είπε ότι ο καθηγητής δεν είναι ο πρώτος που προτείνει ότι ο πλανήτης Άρης  «δολοφονήθηκε» από πυρηνικές εκρήξεις.

«Αυτές οι ιστορίες και πολλές παραλλαγές από αυτά που παρουσιάζει είναι μια άποψη ότι το ηλιακό μας σύστημα ήταν το σπίτι πολλών πυρηνικών μαχών που μαίνονταν μεταξύ εξωγήινων επισκεπτών και των εποίκων. Πολλά από τα στοιχεία που έχει είναι από ερμηνεία αρχαίων κειμένων. Αν και η θεωρία του βρίσκει πιο στέρεο έδαφος από τις υπόλοιπες, εξακολουθεί να ανέρχεται σε ελλιπής και αβάσιμη και βασίζεται στο σημερινό επίπεδο ευαισθητοποίησης από τη δύναμη των πυρηνικών όπλων και τον φόβο μας για κακή χρήση τους.

Είναι μια προειδοποίηση ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε το ίδιο και με το δικό μας πλανήτη, και υπογραμμίζει την πεποίθηση πολλών επιστημόνων που δεν έχουν εντοπιστεί ευφυής ζωή αλλού στο σύμπαν, ότι θα εξαφανιστούμε μέσω καταστροφής ή αυτοκαταστροφής.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Φωτογραφία από τον πλανήτη Άρη προβληματίζει ειδικούς και μη ειδικούς

Το MGS ήταν ένας δορυφόρος της NASA ο οποίος είχε σταλεί στον πλανήτη Άρη με σκοπό την χαρτογράφηση του πλανήτη, την εξέταση της ατμόσφαιρας του όπως και την ανίχνευση πιθανών θέσεων οι οποίες θα ενδεικνύονταν για προσεδάφιση μελλοντικών αποστολών.

Το Mars Global Surveyor ολοκλήρωσε την πρωταρχική αποστολή του το Ιανουάριο του 2001 και τέθηκε οριστικά εκτός λειτουργίας τον Ιανουάριο του 2007. 

Ανάμεσα στις φωτογραφίες  που έστειλε πίσω στη Γη είναι και μια η οποία όπως υποστηρίζουν πολλοί η οποία δείχνει ένα σχεδόν τετράγωνης διατομής κτίσμα το οποίο διακρίνεται από τις ορθές γωνίες που σχηματίζουν οι τέσσερεις πλευρές μεταξύ τους. 

Επειδή στη φύση ορθές γωνίες δεν υπάρχουν και μάλιστα τέσσερεις, στην περίπτωση που είναι τυχαία σχηματισμένοι βράχοι, θεωρείται ως μια ένδειξη τεχνίτης επέμβασης. 

Δείτε τις φωτογραφίες.

Δείτε τη φωτογραφία εδώ σε υψηλή ανάλυση

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Ο κορυφαίος έλληνας συνθέτης Βαγγέλης Παπαθανασίου έγραψε μουσική για την αποστολή Rosetta (Video)

11/2014. Λίγη ώρα μετά την ανακοίνωση ότι η διαστημοσυσκευή Philae προσεδαφίστηκε ομαλά στον κομήτη 67P ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA έδωσε στη δημοσιότητα τρία βίντεο της αποστολής Rosetta με μουσική του κορυφαίου Ελληνα συνθέτη Βαγγέλη Παπαθανασίου. 

Η ESA ζήτησε από τον Vangelis να γράψει τρία ξεχωριστά μουσικά θέματα για τρεις από τις φάσεις της αποστολής. Το αποτέλεσμα είναι όπως αναμενόταν ιδιαίτερα εντυπωσιακό.

Δείτε το εντυπωσιακό βίντεο:

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Μυστηριώδης δύναμη «καταβροχθίζει» γαλαξίες

Μια μυστηριώδης σκοτεινή ενέργεια μπορεί να «καταπίνει» το Σύμπαν, αφήνοντας πίσω της ένα «μεγάλο, κενό, βαρετό μέρος».

Ερευνητές από το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιταλία ισχυρίζονται ότι έχουν βρει ενδείξεις, ότι η σκοτεινή ύλη –η «κοσμική σκαλωσιά» επάνω στην οποία έχει «χτιστεί» το Σύμπαν- διαγράφεται σιγά-σιγά από τη σκοτεινή ενέργεια.

Όπως αναφέρει δημοσίευμα της MailOnline, οι ερευνητές ισχυρίζονται ότι τα τελευταία αστρονομικά δεδομένα ευνοούν μια σκοτεινή ενέργεια που μεγαλώνει, καθώς αλληλεπιδρά με τη σκοτεινή ύλη και, αυτό φαίνεται να εμποδίζει την αύξηση της ανάπτυξης της δομής του σύμπαντος.

«Η μελέτη αυτή αφορά τις δομικές ιδιότητες του χωρο-χρόνου» δήλωσε ο καθηγητής και διευθυντής του Ινστιτούτου Κοσμολογίας και Βαρύτητας του Πόρτσμουθ, David Wands. «Σε κοσμικό επίπεδο αφορά το Σύμπαν και την τύχη του. Αν η σκοτεινή ενέργεια μεγαλώνει και η σκοτεινή ύλη εξατμίζεται, θα καταλήξουμε με ένα μεγάλο, κενό, βαρετό σύμπαν με σχεδόν τίποτε μέσα σε αυτό».

Η σκοτεινή ύλη παρέχει ένα πλαίσιο δομή για την ανάπτυξη του σύμπαντος. Εν τω μεταξύ, η σκοτεινή ενέργεια είναι μια μυστηριώδης ουσία, η οποία πιστεύεται ότι «διαλύει» το σύμπαν.

«Οι γαλαξίες που βλέπουμε είναι χτισμένοι σε αυτή τη σκαλωσιά και αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν, ότι η σκοτεινή ύλη εξατμίζεται, επιβραδύνοντας την ανάπτυξη αυτής της δομής» είπε ακόμη ο καθηγητής και συνέχισε: «Από τα τέλη του 1990 οι αστρονόμοι είναι πεπεισμένοι ότι κάτι προκαλεί την επιτάχυνση της επέκτασης του σύμπαντος.

Ωστόσο, υπάρχουν ολοένα και περισσότερα στοιχεία που δείχνουν ότι η ανάπτυξη της κοσμικής δομής, των γαλαξιών και των συμπλεγμάτων γαλαξιών φαίνεται να είναι πιο αργή απ’ ό,τι αναμενόταν».

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Νέα θεωρία για τα παράλληλα σύμπαντα εξηγεί τα παράδοξα κβαντικά φαινόμενα

Πανεπιστημιακοί από το πανεπιστήμιο Γκρίφιθ και της Καλιφόρνια δίνουν μια ριζοσπαστική νέα ερμηνεία της κβαντικής φυσικής, προτείνοντας μια θεωρία για την ύπαρξη ενός μεγάλου αλλά πεπερασμένου πλήθους από παράλληλα σύμπαντα, τα οποία μάλιστα αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.

Στο άρθρο που δημοσίευσαν στο περιοδικό Physical Review X, οι φυσικοί προτείνουν ότι τα παράλληλα σύμπαντα όχι μόνο υπάρχουν, αλλά και ότι κάθε ένα από αυτά δεν εξελίσσεται εντελώς ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα. Αντίθετα, οι «πλησιέστεροι» κόσμοι αλληλεπιδρούν με μία ασθενή απωθητική δύναμη, η οποία θα μπορούσε να εξηγήσει όλα τα παράδοξα φαινόμενα που περιγράφει η κβαντική φυσική.

Η κβαντομηχανική είναι η μοναδική φυσική θεωρία που περιγράφει τον τρόπο λειτουργίας του σύμπαντος σε μικροσκοπική κλίμακα. Η ερμηνεία ωστόσο που δίνει σε αυτό τον τρόπο λειτουργίας είναι εξίσου παράδοξη με αυτά τα φαινόμενα, καθώς για παράδειγμα παραβιάζει τη σχέση αιτίου και αιτιατού.

Όπως είχε πει κάποτε χαρακτηριστικά ο διάσημος θεωρητικός φυσικός Ρίτσαρντ Φέινμαν: «Νομίζω πως μπορώ να πως με βεβαιότητα πως κανείς δεν καταλαβαίνει την κβαντική μηχανική».

Έτσι, η καινούρια θεωρία των «πολλαπλών κόσμων που αλληλεπιδρούν» προσφέρει μια εντελώς νέα και παράτολμη προσέγγιση σε αυτό το πεδίο.

«Η ιδέα των παράλληλων συμπάντων έχει διατυπωθεί ήδη από το 1957», λέει στο σάιτ του πανεπιστημίου του Γκρίφιθ ο καθηγητής του ιδρύματος Χάουαρντ Γουάισμαν, ο οποίος συμμετείχε στη διατύπωσή της. «Στη γνωστή “ερμηνεία των πολλαπλών κόσμων”, κάθε σύμπαν γίνεται η “μήτρα” για νέα σύμπαντα, κάθε φορά που πραγματοποιείται μια καινούρια μέτρηση. Έτσι, σε αυτό το πουλυσύμπαν υλοποιούνται όλα τα πιθανά σενάρια – σε κάποιους από αυτούς τους κόσμους, για παράδειγμα, η Αυστραλία αποικίστηκε από τους Πορτογάλους».

«Αρκετοί όμως επιστήμονες αμφισβητούν την ιδέα, από τη στιγμή που κάθε σύμπαν δεν αλληλεπιδρά με τα υπόλοιπα. Σε αυτό το σημείο είναι που η θεωρία μας διαφέρει εντελώς απ’ ό,τι ανάλογο έχει προταθεί έως σήμερα», προσθέτει.

Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, το σύμπαν μας είναι ένα απλώς από τους πολυάριθμους κόσμος, κάποια από τους οποίους είναι σχεδόν παρόμοιοι με τον δικό μας, ενώ οι υπόλοιποι είναι πολύ διαφορετικοί. Όλοι αυτοί οι κόσμοι είναι εξίσου υπαρκτοί και διέπονται από αυστηρά καθορισμένους νόμους.

Έτσι, όλα τα κβαντικά φαινόμενα οφείλονται σε μια ασθενή απωθητική δύναμη ανάμεσα σε «γειτονικούς» (δηλαδή παρόμοιους) κόσμους, οι οποία τείνει να τους διαφοροποιήσει ακόμη περισσότερο.

Το καταλυτικό της καινούριας θεωρίας είναι ότι περιλαμβάνει υποθέσεις που δίνουν τη δυνατότητα να ελεγχθεί πειραματικά η ύπαρξη άλλων συμπάντων πέρα από το δικό μας. «Το ελκυστικό της προσέγγισής μας είναι πως, αν υπάρχει ένας μόνο κόσμος, αυτή ανάγεται στη Νευτώνεια μηχανική, ενώ μετασχηματίζεται στην κβαντική μηχανική στην περίπτωση ύπαρξης ενός τεράστιου αριθμού πολλαπλών κόσμων», επισημαίνει. Όταν ο αριθμός αυτός είναι περιορισμένος, τότε η θεωρία προβλέπει κάτι εντελώς καινούρια, που δεν είναι ούτε η νευτώνεια μηχανική ούτε η κβαντική φυσική.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, πέρα από την αξία της για τη θεωρητική φυσική, η νέα θεωρία αν επιβεβαιωθεί θα μπορούσε να εξηγήσει καλύτερα φαινόμενα που έχουν να κάνουν με χημικές αντιδράσεις, όπως και με τη δράση διάφορα φαρμάκων.

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

9 απίστευτα γεγονότα που ίσως δε γνωρίζετε για τη Γη

Αν και η επιστήμη έχει προχωρήσει σε σημαντικές διαπιστώσεις ως προς θέματα που έχουν να κάνουν με τον πλανήτη μας... αλλά και το σύμπαν που τον περιβάλλει, υπάρχουν μερικά θέματα για τη Γη, που μπορεί να μας διαφεύγουν.

Πάνε πολλά χρόνια από τότε που εγκαταλείφτηκε η ιδέα πως η Γη είναι επίπεδη και ίσως οι περισσότεροι από εμάς να πιστεύουμε ότι γνωρίζουμε πλέον τις βασικές επιστημονικές γνώσεις για τον πλανήτη μας, μέσα από τον απλό δρόμο της παρατήρησης των φυσικών στοιχείων. Νομίζετε πως ξέρετε τα πάντα για τη Γη; Ε λοιπόν υπάρχουν κάποια στοιχεία που κατά πάσα πιθανότητα δεν είχατε σκεφτεί πως μπορεί να ισχύουν...

1. Η Γη δεν είναι στρογγυλή!

Αν και η Γη είναι σφαιρική, εντούτοις, λόγω των βαρυτικών δυνάμεών της, δεν αποτελεί έναν τέλειο κύκλο. Στην πραγματικότητα, υπάρχει ένα εξόγκωμα γύρω από τον ισημερινό λόγω αυτού του γεγονότος. Η πολική ακτίνα της Γης είναι 3.949.99 μίλια, ενώ η ακτίνα του Ισημερινού είναι 3.963.34 μίλια.

2. Η ονομασία «Earth» προέρχεται από τους Αγγλοσάξονες και την λέξη Erda

Όλοι οι υπόλοιποι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος έχουν πάρει το όνομά τους από έναν ελληνικό ή ρωμαϊκό Θεό, εκτός από τον πλανήτη μας. Η αγγλική λέξη «Earth» προέρχεται από την αγγλοσαξονική λέξη Erda, που σημαίνει «έδαφος» ή «χώμα» και πιστεύεται ότι είναι 1.000 ετών. Κατά ειρωνικό τρόπο, ο πλανήτης μας καλύπτεται κατά 71% από νερό και είναι ο μόνος πλανήτης που γνωρίζουμε σε ολόκληρο το σύμπαν που έχει αυτό το πολύτιμο συστατικό σε υγρή μορφή.

3. Η μέρα δεν έχει 24 ώρες!

Οι άνθρωποι συχνά ισχυρίζονται ότι δεν... υπάρχουν αρκετές ώρες μέσα στην ημέρα και έχουν δίκιο! Δεν υπάρχουν καν 24. Καλά ακούσατε. Ο πραγματικός χρόνος που χρειάζεται ο πλανήτης για να περιστραφεί γύρω από τον άξονά του, είναι 23 ώρες 56 λεπτά και 4 δευτερόλεπτα. Πρόκειται γι' αυτό που ονομάζεται αστρική ημέρα. Η ηλιακή ημέρα, ο χρόνος δηλαδή που χρειάζεται ο ήλιος για να επιστρέψει στο ίδιο σημείο επί του μεσημβρινού, ποικίλλει τόσο πολύ, όσο 16 λεπτά όλο το χρόνο, λόγω της θέσης του στην τροχιά του.

4. Η Γη είναι ο μόνος πλανήτης με τεκτονικές πλάκες

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η Γη αποτελείται από 7 μεγάλες πλάκες, που μετακινούνται σε διαφορετικές κατευθύνσεις έως και 4 ίντσες ανά έτος. Όταν συγκρούονται η μια με την άλλη, σύμφωνα με τη θεωρία, δημιουργούνται τα βουνά. Όταν απομακρύνονται μεταξύ τους σχηματίζονται οι κοιλάδες. Επίσης, αν λάβουμε υπόψη την τρομακτική πλευρά αυτού του γεγονότος, οι πλάκες αυτές και η σύγκρουσή τους, αποτελούν την αιτία για την οποία προκαλούνται οι σεισμοί και τα ηφαίστεια. Τα καλά νέα είναι ότι όλη αυτή η δραστηριότητα, επιτρέπει στον άνθρακα που είναι ουσιαστικής σημασίας για την ίδια την ύπαρξή μας, να ανακυκλωθεί και να αναπληρωθεί, επιτρέποντας στη ζωή όπως την ξέρουμε να συνεχίζεται.

5. Η Γη είχε έναν δίδυμο πλανήτη που ονομαζόταν «Θεία»

Οι επιστήμονες πιστεύουν τώρα ότι κάποτε δεν ήμασταν μόνοι μας σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Η Γη είχε ένα «δίδυμο» πλανήτη με το μέγεθος του Άρη που ονομαζόταν «Θεία» και ήταν 60 μοίρες είτε μπροστά είτε πίσω (όπως το βλέπει κανείς) από τον πλανήτη μας. Ένα απόγευμα, περίπου 4.533 δισεκατομμύρια χρόνια πριν, ο πλανήτης «Θεία», συνετρίβη με τη Γη. Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του πλανήτη απορροφήθηκε, αλλά ένα μεγάλο κομμάτι του, συνδυασμένο με υλικά από τον πλανήτη μας, δημιούργησε τη Σελήνη. Ο λόγος που οι επιστήμονες πιστεύουν κάτι τέτοιο είναι επειδή η Σελήνη είναι ασυνήθιστα μεγάλη για έναν πλανήτη του δικού μας μεγέθους και έχει μεταλλικά ισότοπα παρόμοια με αυτά της Γης.

6. Η μυστηριώδης και (σχεδόν) τέλεια τροχιά της Σελήνης

Μιλώντας για τη Σελήνη υπάρχουν και μερικά πράγματα που δεν γνωρίζουμε με σιγουριά. Για παράδειγμα, το κέντρο της Σελήνης είναι 6.000 πόδια πιο κοντά στη Γη, κάτι το οποίο θα έπρεπε να προκαλέσει στην τροχιά της μεγαλύτερη αστάθεια, αλλά η τροχιά της είναι σχεδόν τέλεια κυκλική. Η Σελήνη καλύπτεται με μια σκόνη που περιέργως μυρίζει σαν μπαρούτι, παρόλο που αποτελείται από εντελώς διαφορετικά υλικά. Επίσης, ενώ δεν υπάρχει «σκοτεινή πλευρά» του φεγγαριού, η βαρυτική δύναμη της Γης έχει κάνει τη Σελήνη να επιβραδύνει έτσι ώστε να περιστρέφεται μόνο μία φορά κατά τη διάρκεια ενός μηνός (αυτό αναφέρεται και ως «συγχρονισμένη περιστροφή») – γι' αυτό κιόλας μόνο μία πλευρά της σελήνης «βλέπει» προς τη Γη. Επιπλέον, είναι μια αρκετά απίστευτη σύμπτωση το ότι ο Ήλιος συμβαίνει να είναι 400 φορές μεγαλύτερος από τη Σελήνη, αλλά και 400 φορές μακρύτερα από τη Γη, με αποτέλεσμα να φαίνεται στον ουρανό πως έχουν το ίδιο μέγεθος.

7. Πάνω από το 90% των ωκεανών παραμένει ανεξερεύνητο

Μπορεί να γνωρίζουμε πολλά για το φεγγάρι και στον Άρη, αλλά η αλήθεια είναι πως μόλις πρόσφατα αρχίσαμε να εξερευνούμε τους απέραντους ωκεανούς μας. Στην πραγματικότητα, λιγότερο από το 10% των απέραντων, βαθιών μπλε θαλασσών μας έχουν εξερευνηθεί. Ο ωκεανός περιέχει το 97% του νερού μας και το 99% του ζωικού βασιλείου. Ενώ έχουμε εντοπίσει 212.906 θαλάσσια είδη, υπάρχουν πιθανώς 25 εκατομμύρια ακόμη για τα οποία δεν γνωρίζουμε τίποτα.

8. Η ψυχρότερη θερμοκρασία που καταγράφηκε ποτέ ήταν -89,2 βαθμοί Κελσίου

Η Ανταρκτική είναι η ψυχρότερη ήπειρος της Γης. Η χαμηλότερη φυσική θερμοκρασία που έχει καταγραφεί ποτέ στην Γη ήταν −89,2°C στον ρωσικό Σταθμό Βοστόκ στην Ανταρκτική, στις 21 Ιουλίου 1983. Αντιθέτως, το πιο ζεστό σημείο στη Γη καταγράφηκε στις 13 Σεπτεμβρίου, 1922 στο El Azizia της Λιβύης, όπου το θερμόμετρο έφτασε τους 57 βαθμούς Κελσίου.

9. Το υψηλότερο σημείο στη Γη δεν είναι το όρος Έβερεστ

Είναι αλήθεια, ότι είναι ένα από τα πιο διάσημα βουνά του κόσμου και στα 8.848 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, θεωρείται η κορυφή του κόσμου. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη ότι σήμερα γνωρίζουμε πως η Γη δεν είναι απολύτως στρογγυλή, οποιοσδήποτε ή οτιδήποτε κατά μήκος του ισημερινού είναι ελαφρώς πιο κοντά στα αστέρια. Αυτό σημαίνει ότι παρότι το όρος Chimborazo στο Εκουαδόρ είναι μόλις 6.268 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ακριβώς επειδή βρίσκεται πάνω σε ένα «φούσκωμα», είναι τεχνικά πιο μακριά από το κέντρο της Γης, δηλαδή πολύ ψηλότερο από το Everest!

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω

Πώς και γιατί ο Άρης έπαψε να είναι σαν την Γη

Πριν από μερικές δεκαετίες πιστεύαμε πως στον Άρη υπάρχουν νοήμονα όντα τα οποία θα μας εξαπέλυαν επίθεση προκειμένου να κατακτήσουν την Γη... Όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Αυτό όμως που πιστεύουμε σήμερα είναι πως είναι πολύ πιθανόν όντως ο «Κόκκινος Πλανήτης» να φιλοξενούσε ζωή.

Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης

Ο Άρης είναι ένα δύσκολο μέρος για να ζει κανείς... Είναι ψυχρός, και στεγνός. Έχει λεπτή ατμόσφαιρα, πράγμα που σημαίνει ότι οι μετεωρίτες που κυκλοφορούν ελεύθεροι μπορούν να πέσουν ανά πάσα στιγμή στο κεφάλι σου, και δεν έχει μαγνητικό πεδίο, άρα ο Ηλιακός Άνεμος χτυπά κατευθείαν την επιφάνεια του πλανήτη. Γι΄αυτό λοιπόν δεν ζει κανείς στον Άρη. Τουλάχιστον καμία σύνθετη μορφή ζωής, οι επιστήμονες προσπαθούν να επιβεβαιώσουν ή να απορρίψουν το ενδεχόμενο ύπαρξης μικροβιακής μορφής ζωής.

Ο πλανήτης Άρης πάντοτε ήταν «διεγερτικός» για τον άνθρωπο. Και δικαίως, γιατί από πλευράς μορφολογίας και σύνθεσης είναι ο πιο κοντινός πλανήτης που έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά στοιχεία με την Γη. Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι το μικρό αδελφάκι της Γης, που... πέθανε. Ναι ίσως ο Άρης κάποτε ήταν σαν την Γη αλλά πέθανε.

Αυτό είναι το μεγάλο ντιμπέιτ των επιστημόνων. Σύμφωνα με τα δεδομένα που υπάρχουν μέχρι στιγμής, ο Άρης ίσως κάποια στιγμή στο παρελθόν έμοιαζε πολύ με την Γη, έχοντας, ατμόσφαιρα, θάλασσες, βουνά, ίσως και ζωή. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά.

Ωκεανοί κρυμμένοι κάτω από το έδαφος

Από τους αρειανούς μετεωρίτες που έχουν έχουμε βρει στον πλανήτη μας, οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως κάτι βίαιο έγινε στον Άρη πριν από 4,5 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια, με αποτέλεσμα ο Άρης να χάσει την ατμόσφαιρά του. Από τους μετεωρίτες αυτούς λοιπόν έχει διαπιστωθεί και η σύνθεση του εδάφους και της τωρινής ατμόσφαιράς του. Μία δουλειά που συνεχίζουν πολύ καλύτερα τα ρομποτικά οχήματα στον Κόκκινο Πλανήτη όπως το Curiocity. Γιατί όμως πιστεύουμε πως υπήρχε ατμόσφαιρα;

Αυτήν την στιγμή πιστεύεται πως ο Άρης έχει τόσο νερό που θα μπορούσε να καλύψει ολόκληρη την επιφάνειά του δημιουργώντας βάθος από 20 έως 1000 μέτρα. Το νερό όμως αυτό λόγω των θερμοκρασιών αλλά και της... κατάστασης που επικρατεί στην επιφάνεια του Άρη βρίσκεται κάτω από το έδαφος σε παγωμένη μορφή. Έτσι βάσει του μοναδικού αξιώματος που έχουν οι επιστήμονες που ασχολούνται με το διάστημα πως όπου υπάρχει νερό δύναται να υπάρχει και ζωή, πιστεύεται ότι ο Άρης παλαιότερα ήταν πολύ πιο φιλικό περιβάλλον για την ανάπτυξη ζωής.

Ο βίαιος θάνατος του πρώην... πράσινου πλανήτη

Για τους επιστήμονες υπάρχουν δύο θεωρίες. Αυτή της έλλειψης μαγνητικού πεδίου και αυτή της χαμηλής βαρύτητας. Ας ξεκινήσουμε από την δεύτερη.

Ο Άρης είναι έχει μόλις την μισή διάμετρο από την Γη, το 11% της μάζας της και μόλις το 38% της βαρύτητάς της. Βάσει αυτών των στοιχείων είναι πολύ πιο δύσκολο για την ατμόσφαιρά του να διατηρηθεί. Έτσι, λόγω χαμηλής βαρύτητας, είναι ευκολότερο για τα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας να εξατμίζονται στο διάστημα. Και όσο γίνεται αυτό η ατμόσφαιρα λεπταίνει. Και όσο λεπταίνει τόσο πιο εύκολο είναι για μεγαλύτερους μετεωρίτες να εισέρχονται στο εσωτερικό της ατμόσφαιράς του. Και όσο συνεχίζεται αυτό τόσο πιο εύκολο είναι να δημιουργούνται «τρύπες» στην ατμόσφαιρα. Και πάει λέγοντας...

Παράλληλα οι επιστήμονες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως η ατμόσφαιρα του Άρη δεν έχει δεχθεί πολλές μεταβολές τα τελευταία 3,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Έτσι πιστεύεται πως η «υγρή» περίοδος του Άρη διήρκεσε «μόνο» το πρώτο δισ. της ηλικίας του.

Το μαγνητικό πεδίο της Γης

Άλλος λόγος, είναι η έλλειψη μαγνητικού πεδίου. Το μαγνητικό πεδίο της Γης είναι ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο για την διατήρηση της ζωής στον πλανήτη μας. Αυτή είναι η γραμμή άμυνας της Γης απέναντι στον ηλιακό άνεμο και την συμπαντική ακτινοβολία. Χωρίς το μαγνητικό πεδίο, η ατμόσφαιρα της Γης θα υπόκειντο σε συνεχή φθορά και εν τέλει «τραυματισμό» της σε σημείο εξαφάνισης.

Τώρα με το μαγνητικό πεδίο, οι απειλές αυτές προσκρούουν και εκτοξεύονται στο αχανές διάστημα. Εδώ όμως πρέπει να σημειώσουμε το εξής: Το μαγνητικό πεδίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον πυρήνα του πλανήτη, και ο πυρήνας του Άρη είναι παγωμένος.

Ο στέρεος πυρήνας του Άρη

Ναι ο πυρήνας του Άρη είναι ακίνητος και παγωμένος, με αποτέλεσμα ο Κόκκινος Πλανήτης να μην έχει καμία εδαφική δραστηριότητα όπως σεισμούς και εκρήξεις ηφαιστείων. Έτσι λόγω της έλλειψης ενεργού πυρήνα δεν υφίσταται και μαγνητικό πεδίο. Γιατί όμως ο πυρήνας του Άρη πάγωσε; Τι είναι αυτό που τον έκανε να ρίξει την θερμοκρασία του και εν τέλει να σταματήσει να είναι ενεργός;

Αυτό είναι ένα ερώτημα το οποίο ακόμα δεν έχει απαντηθεί. Πάντως το 1 δισ. χρόνια που ο Άρης ήταν ζωντανός, είναι αρκετό για την ανάπτυξη ζωής, από την στιγμή πάντα που είχε τις κατάλληλες συνθήκες...

Αναπαράσταση των σταδίων του Άρη μέχρι τον θάνατό του

Είμαστε και εμείς Αρειανοί

Πού πήγαν λοιπόν οι «κάτοικοι» του Άρη πριν την καταστροφή του. Σύμφωνα με μία από τις θεωρίες η οποία γίνεται μάλιστα δημοφιλής στους επιστημονικούς κύκλους όσο περνούν τα χρόνια είναι πως ο Άρης ξεκίνησε να πεθαίνει μετά από πρόσκρουση μετεωρίτη ο οποίος έκανε τον πυρήνα του να πεθάνει και εξαφάνισε κάθε ίχνος ζωής μία για πάντα από τον πλανήτη.

Έτσι από την πρόσκρουση αυτή του μετεωρίτη εκτοξεύτηκαν κομμάτια εδάφους από τον Άρη τα οποία ταξίδεψαν στο διάστημα και κατέληξαν στην Γη, κουβαλώντας έτσι κάποιου είδους μικροβιακή ζωή η οποία τελικά εξελίχθηκε σε αυτό που γνωρίζουμε σήμερα, την ζωή στον πλανήτη μας.

Άλλωστε απίθανο δεν είναι, πρόσφατοι μετεωρίτες από τον Άρη όπως προείπαμε έχουν βρεθεί στην Γη. Γιατί κάποιος από αυτούς να μην έφερε μαζί του... ζωή;

Το είδαμε εδώ

Ανακαλύπτω