BREAKING NEWS
latest

ΕΠΙΒΙΩΣΗ

ΕΠΙΒΙΩΣΗ
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Ψυχολογία: 25 αλήθειες που όλοι πρέπει να γνωρίζουν


Η ψυχολογία είναι ένας κλάδος της επιστήμης που συναρπάζει πολλούς ανθρώπους. Ίσως επειδή βοηθάει στην κατανόηση της ανθρώπινης συμπεριφοράς και των κινήτρων, που οδηγούν σε αυτή την συμπεριφορά. 

Μπορεί για τους περισσότερους η ψυχολογία να φαίνεται ως κοινή λογική, αλλά αν κοιτάξει το θέμα λίγο πιο βαθιά θα καταλάβει, ότι τα πράγματα είναι αρκετά πιο περίπλοκα.

Δείτε παρακάτω 25 ψυχολογικές αλήθειες που όλοι πρέπει να γνωρίζουν.

1. Οι άνθρωποι είναι περισσότερο χαρούμενοι, όταν είναι απασχολημένοι. Τους βοηθάει να διατηρήσουν μια θετική στάση.

2.Η χαρά, ο θυμός, η θλίψη, η αηδία, ο φόβος και η έκπληξη είναι τα έξι μοναδικά συναισθήματα, που εκφράζονται καθολικά.

3.Η σοκολάτα απελευθερώνει τις ίδιες χημικές ουσίες στο σώμα μας, όπως όταν είμαστε ερωτευμένοι.

4.Οι άνθρωποι είναι πιο ειλικρινείς, όταν είναι κουρασμένοι.

5.Μια αγκαλιά 20 δευτερολέπτων απελευθερώνει στο σώμα χημικές ουσίες, που μας βοηθάνε να εμπιστευτούμε πιο εύκολα τον άνθρωπο που αγκαλιάζουμε.

6.Έρευνες έχουν δείξει, ότι η απώλεια του κινητού μπορεί να προκαλέσει τον ίδιο πανικό με την εμπειρία του θανάτου.

7.Σκεφτόμαστε πιο λογικά, όταν σκεφτόμαστε σε άλλη γλώσσα.

8.Ποτέ κανένας τυφλός άνθρωπος δεν έχει εμφανίσει σχιζοφρένεια.

9.Τα παιδιά του λυκείου έχουν το ίδιο επίπεδο άγχους με τον μέσο όρο των ασθενών στα ψυχιατρεία το 1950.

10.Ο εγκέφαλος αισθάνεται την απόρριψη ως πόνο.

11.Το μυαλό μας περιπλανιέται περίπου το 30% του χρόνου.

12.Οι πιο ζωντανές αναμνήσεις μας είναι κατά πάσα πιθανότητα λάθος.

13.Ακόμη και η ψευδαίσθηση της προόδου μας παρακινεί.

14.Ο εθισμός στο διαδίκτυο μπορεί να προστεθεί στον κατάλογο με τις ψυχικές διαταραχές.

15.Κανείς δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα ταυτόχρονα.

16.Το υποσυνείδητό μας ξέρει πρώτα.

17.Μπορούμε να έχουμε στενές σχέσεις μόνο με 150 άτομα περίπου.

18.Όταν θυμόμαστε ένα γεγονός του παρελθόντος, θυμόμαστε την τελευταία φορά που το θυμηθήκαμε.

19.Είναι πιο εύκολο να θυμόμαστε μικρές πληροφορίες.

20.Οι μνήμες διαστρεβλώνονται με την πάροδο του χρόνου και κάθε άνθρωπος έχει τουλάχιστον μια εσφαλμένη ανάμνηση.

21.Οι άνθρωποι με χαμηλή αυτοεκτίμηση έχουν συχνά τον ρόλο του θύτη.

22.Το 80% των συζητήσεων γίνονται για να εκφραστούν παράπονα.

23.Οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον εθελοντισμό είναι πιο ικανοποιημένοι με την ζωή τους.

24.Ο εγκέφαλος γίνεται πιο δημιουργικός, όταν είναι κουρασμένος.

25.Οι σχέσεις είναι πιο σημαντικές για την υγεία μας από ότι η γυμναστική.

tilestwra.com

Μεγαλώσαμε με το τι θα πει ο κόσμος...



Αν γεννηθείς σε τούτο τον τόπο, υπάρχει στο πετσί σου το τρίπτυχο «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια». Τουλάχιστον μέχρι να ενηλικιωθείς και να πατήσεις πόδι, εάν το αντέχει το στομάχι σου. 

Διότι, εντάξει, τη χώρα σου την αγαπάς. Αυτόν τον τόπο έμαθες, αυτόν εμπιστεύεσαι. Από θρησκεία έμαθες να κάνεις σταυρούς με το δεξί χέρι και να περνάς της εκκλησιάς την πόρτα κάθε Ανάσταση, έτσι για να πεις πως πήγες. Με τη φαμίλια έβαλες τα δυνατά σου πολλές φορές να αντέξεις τα απάλευτα μέχρι να μη χρειάζεται να τους ακούς.


Κι αν υποθέσουμε πως κάνοντας σχέδια ο Θεός γελάει, δεν είχες επιτυχία σε όλους τους τομείς.

Οκ, τη χώρα σου την αγαπάς και θα την υποστηρίξεις και το αίμα σου έχει πιει και κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια.

Τη σχέση σου με τη θρησκεία τη θυμάσαι όταν σε πιάνει ανάγκη και κόψιμο. Πετάς ένα «βοήθα Παναγιά», τάζεις και μια λαμπάδα, ρίχνεις και κανα θείο στο φανάρι κι από δω παν’ κι άλλοι.

Με τη φαμίλια όμως έχουμε θέμα.

Δεν ξεμπερδεύεις εύκολα από αντιλήψεις και λόγια που έχουν εισχωρήσει στο πετσί σου κι έχουν πιπιλίσει το κεφάλι σου.

Χρόνια επί χρόνων άκουγες τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνεις. Ποια είναι τα σωστά και ποια τα λάθος πράγματα, σύμφωνα με τις ζωές των άλλων.

Κι ακόμη κι εκείνα που σνόμπαρες κι έλεγες πως ποτέ δεν θα ακολουθήσεις, στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου κάθε φορά που πρόκειται κάτι να αποφασίσεις.

Να σέβεσαι τους μεγαλύτερους, να δίνεις τη θέση σου στο λεωφορείο στην έγκυο, να σηκώνεσαι νωρίς για να μη χάνεις τη μέρα. «Να μην καπνίζεις» φώναζε ο θείος ο θεριακλής, «να μην πίνεις κι οδηγάς» έλεγε ο μπάρμπας σου με το ποτήρι στο χέρι, «να μην ξενοκοιτάς» ο άλλος που είχε κάνει την κυρά του τάρανδο του Αϊ- Βασίλη. Βγάλε τη σκούφια σου και βάρα με.

Μια ζωή δάχτυλα σηκωμένα να σε καθοδηγούν που να πας και πως να φερθείς. Να βρεις έναν άνθρωπο σωστό από σπίτι, λες και δεν προέρχονται όλοι από σπίτια. Να έχεις δουλειά για να είσαι ανεξάρτητος, να μη στα τρώει ο ένας και ο άλλος. Να μη γίνεις το τρίτο πρόσωπο, να μη σπιτωθείς και να πάρεις και τη θεία τη Σούλα στα γενέθλιά της που έχει να σε δει απ’ τη γέννησή σου για να μην παρεξηγηθεί. Βλέπεις, τι θα πει ο κόσμος;

Πάντα τι θα πει κόσμος. Φράση κλειδί σε κάθε νοικοκυριό που σέβεται τον εαυτό του. Τί θα πει ο κόσμος εάν γυρίζεις τα βράδια; Τί θα πει ο κόσμος εάν πάρεις διαζύγιο; Τί θα πει ο κόσμος εάν πας σε ψυχολόγο;

Μεγαλώσαμε με το τι θα πει ο κόσμος και τελικά κανένας δεν είπε τίποτα. Γιατί κανένας δε δίνει δεκάρα τσακιστή για το τι κάνεις στη ζωή του. Ο καθένας έχει τη δική του καμπούρα και τα δικά του θέματα να ασχοληθεί.

Χέστηκε ο γείτονας τι κάνεις εσύ. Χέστηκε και η θεία σου αν νταραβερίζεσαι με όλο το όγδοο τάγμα του πεζικού. Μόνο κουτσομπόληδες κι άνθρωποι με κενές ζωές μπαίνουν στη διαδικασία να κρίνουν τι κάνεις εσύ. Και για τέτοιους ανθρώπους δεν αξίζει να κάνεις βήματα προς τα πίσω.

Η ζωή σου είναι δική σου να την κάνεις ό,τι θέλεις. Δεν χρειάζεσαι αφεντάδες και οδηγίες προς ναυτιλλόμενους. Όποιος θέλει να βρει να πει για σένα, πάντα κάτι θα βρίσκει. Εσύ φρόντισε να του δίνεις άφθονη τροφή για σχόλια.

Κατερίνα Χήναρη / mindthetrap.gr

Ποια είναι η στάση μας απέναντι στις δυσκολίες και τα εμπόδια;


Λέγεται, ότι οι αρχαίοι Σπαρτιάτες, αυτοί οι ατρόμητοι πολεμιστές, ποτέ δεν ρωτούσαν πόσοι ήταν οι εχθροί, αλλά πού ήταν. Αυτό δείχνει την στάση τους απέναντι στον πόλεμο και τους κινδύνους.

Ο περισσότερος κόσμος όμως, με το που αντικρίζει μια δυσκολία ή ένα εμπόδιο, τις περισσότερες φορές ψάχνει λόγους για να μην το αντιμετωπίσει.

Την μία κάνει ζέστη, την άλλη κρύο, την παρ’ άλλη είναι ενωρίς, αργά, περισσότεροι και ούτω καθ’ εξής.

Χιλιάδες οι δικαιολογίες για να αποφύγουμε τη δράση. Αυτή είναι η άβολη αλήθεια και ας μην μας κακοφαίνεται. Είμαστε περισσότερο άνθρωποι των λόγων και λιγότερο της δράσης.

Συζητάμε, φλυαρούμε και παρλάρουμε ασταμάτητα και άσκοπα, αλλά όταν χρειάζεται να πιάσουμε τον ταύρο από τα κέρατα, δεν τολμάμε και οπισθοχωρούμε. Γιατί μας λείπει το φρόνημα, η αποφασιστικότητα και η συγκέντρωση στη δράση.

Οι Σπαρτιάτες δεν αρέσκονταν στα πολλά λόγια. Λίγα και σταράτα. Και μετά έφοδο, πίστη στην νίκη και στις δυνάμεις τους.

Σήμερα, «σχεδιάζουμε» ατελείωτα, αναμασάμε τα ίδια και τα ίδια, προσποιούμαστε ότι θέλουμε κάτι να κάνουμε, κάτι να πετύχουμε, αλλά ουσία καμία. Τίποτα δεν βγαίνει μόνο με τα λόγια. Πόσο μάλιστα, όταν, ουσιαστικά, ψάχνουμε αιτίες για να μην κάνουμε κάτι παρά για να κάνουμε.

Εδώ καράβια χάνονται, βαρκούλες αρμενίζουν, σου λένε οι άλλοι. Αντί να σηκώσουμε τα μανίκια και να πιάσουμε δουλειά, αυτοϊκανοποιούμαστε με το να «φιλοσοφούμε» γιατί πρέπει αυτό και γιατί όχι το άλλο. Καθόμαστε στην απέξω και ποτέ δεν μπαίνουμε στο νερό. Έτσι όμως δεν μπορείς να διασχίσεις το ποτάμι.

Και ο στόχος σου είναι απέναντι. Όταν ξέρεις ποιο είναι το εμπόδιο που πρέπει να περάσεις, εκεί θα πρέπει να πας.

Και όπως έλεγε και ο Καζαντζάκης, ‘Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: «Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;» Πολέμα!’

Το είδαμε εδώ

Γιατί κάποιοι εστιάζουν στα θετικά κι άλλοι στα αρνητικά συναισθήματα;


Στη δεκαετία του 1920, η θεία μου η Τζιούν, νεαρή τότε, άφησε το σπίτι της στο Κάνσας Σίτι και περιπλανήθηκε μόνη της στη Σαγκάη –επικίνδυνο ταξίδι εκείνη την εποχή για μια μοναχική γυναίκα. Εκεί η Τζιούν γνώρισε και παντρεύτηκε ένα Βρετανό ντέντεκτιβ της αποικιακής αστυνομίας, που είχε την έδρα της σ’ εκείνο το διεθνές κέντρο εμπορίου και ίντριγκας.

Όταν οι Ιάπωνες κατέκτησαν τη Σαγκάη στις αρχές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η θεία μου και ο άνδρας της κλείστηκαν στο στρατόπεδο εκείνο που περιέγραψε τόσο ζωηρά το βιβλίο και η ταινία, Η Αυτοκρατορία του Ήλιου. Κατάφεραν να επιζήσουν σ’ εκείνη τη φυλακή για πέντε φριχτά χρόνια, τόσο εκείνη όσο και ο άνδρας της. Όταν βγήκαν από το στρατόπεδο, είχαν κυριολεκτικά χάσει τα πάντα. Άφραγκοι, επαναπατρίστηκαν στη Βρετανική Κολομβία.

Θυμάμαι, παιδάκι, την πρώτη μου συνάντηση με τη θεία Τζιούν, μια φλογερή ηλικιωμένη γυναίκα, που είχε διανύσει μια αξιοσημείωτη πορεία στη ζωή της. Στα τελευταία της έπαθε ένα εγκεφαλικό επεισόδιο που την άφησε μερικά παράλυτη. Μετά από μια αργή και δύσκολη ανάρρωση, η θεία μου ήταν σε θέση να περπατήσει ξανά, κουτσαίνοντας όμως.

Εκείνα τα χρόνια, θυμάμαι που έβγαινα βόλτα μαζί της. τότε θα ήταν γύρω στα εβδομήντα. Κάποια φορά απομακρύνθηκε και ύστερα από κάμποσα λεπτά άκουσα μια αδύναμη κραυγή, ήταν η Τζιούν που καλούσε σε βοήθεια. Είχε πέσει και δεν μπορούσε από μόνη της να σηκωθεί. Έτρεξα να τη βοηθήσω και, καθώς τη σήκωνα, εκείνη, αντί να παραπονεθεί ή να θυμώσει, γέλασε με το περιστατικό, το μόνο της σχόλιο ήταν ένα ξέγνοιαστο: «Πάλι καλά που μπορώ να περπατήσω ξανά!»»

Με αυτή την προσωπική ιστορία ο Daniel Goleman, στο βιβλίο του, Η Συναισθηματική Νοημοσύνη, προσπαθεί να μιλήσει για τα συναισθήματα μερικών ανθρώπων που τείνουν προς τη θετική πλευρά της ζωής, τονίζοντας πως αυτοί οι άνθρωποι είναι από τη φύση τους αισιόδοξοι και καλόβολοι, ενώ άλλοι είναι σκυθρωποί και μελαγχολικοί. Ο γνωστός ψυχολόγος υποστηρίζει πως αυτή η διάσταση της ψυχοσύνθεσης φαίνεται συνδεδεμένη με την αντίστοιχη δραστηριότητα της δεξιάς και της αριστερής προμετωπιαίας περιοχής του εγκεφάλου μας.

Γι’ αυτή του την άποψη, στηρίχθηκε στα αποτελέσματα -ύστερα από επιστημονικές μελέτες- του συναδέλφου του Ντέιβιντσον, ο οποίος ανακάλυψε ότι οι άνθρωποι που παρουσιάζουν περισσότερη δραστηριότητα στον αριστερό προμετωπιαίο λοβό, σε σχέση με τον δεξιό, χαίρονται με όσα τους προσφέρει η ζωή και συνέρχονται σχετικά γρήγορα και εύκολα από τη «χτυπήματά της» σε αντίθεση με τους δεύτερους που έχουν τάσεις αρνητισμού και κακή διάθεση, και εύκολα αναστατώνονται από τις δυσκολίες της ζωής.

Όμως η αντίθεση αυτή στην ψυχοσύνθεση του μουτρωμένου και του κεφάτου ατόμου με ποιους τρόπους εκδηλώνεται; Ένα παράδειγμα έρευνας θα μπορούσε να μας δώσει μια γεύση.

Πραγματοποιήθηκε ένα πείραμα όπου εθελοντές παρακολούθησαν, μικρά βιντεάκια. Μερικά έδειχναν έναν γορίλα που έκανε το μπάνιο του, ένα κουταβάκι που έπαιζε. Άλλα, ένα εκπαιδευτικό φιλμάκι για νοσοκόμους με φρικιαστικές σκηνές από χειρουργικές επεμβάσεις. Τα αποτελέσματα;

Τα μελαγχολικά άτομα «του δεξιού ημισφαίριου» βρήκαν τα χαρούμενα φιλμάκια διασκεδαστικά, κι ένιωσαν φόβο και αποστροφή στο αίμα του χειρουργείου. Φαίνεται λοιπόν ότι ανάλογα με την ψυχοσύνθεσή μας τείνουμε να αντιδρούμε στη ζωή είτε με θετικό είτε με αρνητικό τρόπο. Όμως, παρόλο που αυτή η βασική διάσταση της ψυχοσύνθεσής υπάρχει σχεδόν από τη γέννησή μας, είμαστε καταδικασμένοι να περάσουμε όλη τη ζωή μας μουρμουρίζοντας;

Οι παρατηρήσεις που προέκυψαν από την έρευνα του διαπρεπή ψυχολόγου, ερευνητή της εξελικτικής ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ Τζέρομ Κάγκαν, για τα ντροπαλά παιδιά, αφήνουν νότες… αισιοδοξίας.

Υποστηρίζει, πως, όλα τα φοβισμένα νήπια δεν γίνονται διστακτικά και απρόθυμα μεγαλώνοντας και η υπερδιεγερμένη αμυγδαλή μπορεί να ελεγχθεί με την παροχή των κατάλληλων εμπειριών. Σημαντικό ρόλο αποτελούν τα συναισθηματικά μαθήματα και οι αντιδράσεις που τα παιδιά αποκτούν μεγαλώνοντας. Οι γονείς τους καλούνταν από τα πρώτα στάδια της ζωής τους να τους εστιάσουν στο πως μαθαίνει το παιδί να αντιμετωπίζει τη φυσική του συστολή. Γονείς που επινοούν ενθαρρυντικές εμπειρίες για τα παιδιά τους τους προσφέρουν αυτό που μπορεί να επιφέρει μια μόνιμη θεραπεία της δειλίας τους.

Επίσης, ο ερευνητής Κάγκαν επισημαίνει: «Φαίνεται πως οι μητέρες που προστατεύουν τα υπερβολικά ανήσυχα νήπια τους από την απόγνωση και το άγχος, ελπίζοντας να έχουν ένα ευεργετικό αποτέλεσμα, επιτείνουν τη αβεβαιότητα του παιδιού και επιφέρουν το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα. Με άλλα λόγια η στρατηγική του «προστατευτισμού» έχει το αντίθετο αποτέλεσμα, στερώντας από τα νήπια την ευκαιρία να μάθουν να ηρεμούν από μόνα τους μπροστά στο άγνωστο κι έτσι να αποκτήσουν κάποιο έλεγχο των φόβων τους.»

Από την άλλη πλευρά, διευκρίνισε το εξής: «τα παιδιά που μέχρι να φθάσουν στο νηπιαγωγείο έχουν χάσει αρκετή από τη δειλία τους φαίνεται ότι είχαν γονείς που ασκούσαν μια διακριτική πίεση επάνω τους ώστε να γίνονται πιο εξωστρεφή. Παρόλο που αυτό το χαρακτηριστικό της ψυχοσύνθεσης φαίνεται λίγο πιο δύσκολο να αλλάξει από άλλα –πιθανώς λόγω της βιοσωματικής του υπόστασης-, καμιά ανθρώπινη ιδιότητα δεν είναι αμετάβλητη».

Όπως παρατηρούν οι συμπεριφορικοί γενετιστές, τα γονίδια από μόνα τους δεν έχουν την ικανότητα να καθορίσουν τη συμπεριφορά. Το περιβάλλον μας, ιδιαίτερα αυτό που βιώνουμε και μαθαίνουμε μεγαλώνοντας, διαμορφώνει την προδιάθεσή μας στη ζωή. Οι συναισθηματικές μας ικανότητες με τη σωστή μάθηση μπορούν να βελτιωθούν.

 enallaktikidrasi.com

Το ραγισμένο δοχείο: Ένας κινέζικος μύθος με πολύ δυνατό νόημα


Ένας κινέζικος μύθος που μας υπενθυμίζει ότι κανείς δεν είναι τέλειος, όλοι έχουμε αδυναμίες αλλά και δυνατότητες, αρκεί να τις εκμεταλλευτούμε σωστά.

Διαβάστε τον:

Μια γριά γυναίκα, Κινέζα κουβαλούσε νερό με δύο μεγάλα δοχεία κρεμασμένα από τους ώμους της. Το ένα δοχείο ήταν άψογο και μετέφερε πάντα όλη την ποσότητα νερού που έπαιρνε. Το άλλο είχε μια ρωγμή και στο τέλος της μακριάς διαδρομής από το ρυάκι στο σπίτι, έφθανε μισοάδειο.

Έτσι για δύο ολόκληρα χρόνια η γριά κουβαλούσε καθημερινά μόνο ενάμισι δοχείο νερό στο σπίτι της. Φυσικά το τέλειο δοχείο ένοιωθε υπερήφανο που εκπλήρωνε απόλυτα και τέλεια το σκοπό για τον οποίο είχε κατασκευαστεί. Το ραγισμένο δοχείο ήταν δυστυχισμένο, που μόλις και μετά βίας μετέφερε τα μισά από αυτά που έπρεπε, ένοιωθε ντροπή για την ατέλεια του.

Ύστερα από δύο χρόνια δεν άντεχε πια την κατάσταση αυτή και αποφάσισε να μιλήσει στη γριά.

-Ντρέπομαι τόσο για τον εαυτό μου και θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη!

-Μα γιατί; ρώτησε η γριά.

-Για ποιο λόγο νιώθεις ντροπή;

-Ε, να!

-Δύο χρόνια τώρα μεταφέρω μόνο το μισό νερό λόγω της ρωγμής μου και εξαιτίας μου κοπιάζεις άδικα κι εσύ!

Η γριά χαμογέλασε:

-Παρατήρησες ότι στο μονοπάτι υπάρχουν λουλούδια μόνο στη δική σου πλευρά και όχι στη μεριά του άλλου δοχείου;

Πρόσεξα την ατέλειά σου και την εκμεταλλεύτηκα. Φύτεψα σπόρους στην πλευρά σου και εσύ τους πότιζες. Δύο χρόνια τώρα μαζεύω τα άνθη και στολίζω το τραπέζι μου. Αν δεν ήσουν εσύ αυτή η ομορφιά δε θα λάμπρυνε το σπίτι μου!

Βέβαια δεν ήταν η ατέλεια του δοχείου που το έκανε ξεχωριστό αλλά η ιδιαίτερη ικανότητα της γυναίκας εκείνης να διακρίνει και να χρησιμοποιήσει την αδυναμία του.

Ο καθένας μας έχει τις “ρωγμές” του και τις “αδυναμίες” του που μπορούν ακόμη κι αυτές να γίνουν χρήσιμες και να ομορφύνουν τη ζωή μας. Κάθε “ρωγμή” μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια και πιο ενδιαφέρουσα αρκεί να βρει κάποιος την ομορφιά που μπορεί να δώσει η ατέλειά μας.

“Ραγισμένοι” φίλοι, μην ξεχνάτε να σταματάτε στην άκρη του δρόμου και να απολαμβάνετε το άρωμα των λουλουδιών που φυτρώνουν στη μεριά σας. Αν ο καθένας μας μετέτρεπε, σαν τη γριά γυναίκας της ιστορίας μας τις ατέλειες του διπλανού του σε κάτι χρήσιμο και όμορφο σίγουρα ο κόσμος μας θα ήταν καλύτερος!

tilestwra.com

Μια άσκηση αυτογνωσίας για τον χρόνο που περνά και το νόημα της ζωής


Τι θα γράφατε στη «βιογραφία» σας, προς το τέλος της ζωής σας;

Τι φαντάζεστε να λέει ο «επικήδειος» σας, όταν εσείς δεν θα είστε πια εδώ;

Τι θα γράφατε σε ένα «τελευταίο e-mail» και σε ποιους θα το στέλνατε;

Τι θα κάνατε εάν ξέρατε πως σε δύο εβδομάδες, θα έρθει το τέλος του κόσμου;

Όλα αυτά τα ερωτήματα ακούγονται μήπως μακάβρια; Τρομακτικά; Αστεία; Ανώφελα; Ενδιαφέροντα;

Κι όμως αυτά και άλλα παρόμοια θέματα και ασκήσεις, μας βοηθούν να κατανοήσουμε όχι τον θάνατο, αλλά την ουσία της ζωής μας. Κι έτσι να κινητοποιηθούμε και να κινηθούμε προς την κατεύθυνση που θα θέλαμε, ή να βεβαιωθούμε πως είμαστε στον σωστό δρόμο.

Μας βοηθούν ιδιαίτερα σε μεταβατικές φάσεις της ζωής μας, ή σε φάσεις εσωτερικής αναζήτησης. Ας θυμόμαστε πως αυτά που θα τονίσουμε σε έναν υποθετικό «επικήδειο» ή «Βιογραφία», είναι αυτά ακριβώς που χρειάζεται να δουλέψουμε, καθώς δεν δείχνουν μόνο βαθιές επιθυμίες, αλλά ίσως και βαθιές ανασφάλειες.

Αναρωτηθείτε λοιπόν:

Πώς θα θέλατε να σας θυμούνται;
Τι θα θέλατε να θαυμάζουν σε εσάς;
Πώς αναπτύξατε τον εαυτό σας, πώς συμβάλατε στην ευημερία των άλλων, πώς βοηθήσατε να γίνει ο κόσμος ένα καλύτερο μέρος;
Η ζωή που ζείτε μοιάζει με αυτή που θα θέλατε να ζείτε;

Είστε ο εαυτός που θα θέλατε να είστε;
Κινείστε συνειδητά προς την κατεύθυνση που θα θέλατε;
Σας είναι ξεκάθαρο πού πάτε και πώς; Τι δίνει νόημα στη ζωή σας;

Αυτά και άλλα παρόμοια ερωτήματα, παραπέμπουν στην υπαρξιακή προσέγγιση στη συμβουλευτική και την ψυχοθεραπεία, καθώς μας φέρνουν σ’ επαφή με πιο βαθιά ζητήματα της ζωής και της ύπαρξης.

Ακριβώς γι’ αυτό, οι ασκήσεις αυτές μπορεί να μας ταρακουνήσουν ή και να μας τρομάξουν, καθώς συνειδητοποιούμε τι θα θέλαμε να είμαστε, ποιες είναι οι ουσιαστικές αλλαγές που θα θέλαμε να κάνουμε και που ίσως δεν είμαστε έτοιμοι να υλοποιήσουμε – ή μήπως είμαστε;

Η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι άνθρωποι δεν τολμούν εύκολα να προχωρήσουν σε αλλαγή πλεύσης σε βασικά ζητήματα του εαυτού και των διαπροσωπικών σχέσεων. Για πολλούς είναι ευκολότερο να προσπαθήσουν να ξεγελάσουν τον χρόνο (π.χ. με μια προσπάθεια διατήρησης της νεανικής εμφάνισης), ή να γεμίσουν τόσο την καθημερινότητα τους, που δεν θα μένει περιθώριο για περισυλλογή και συνειδητές, ουσιαστικές αποφάσεις.

Κάνοντας λοιπόν ένα νοερό άλμα στον χρόνο, μια υποθετική ανασκόπηση στον κύκλο της ζωής μας, μπορούμε να:

Κατανοήσουμε καλύτερα τι μας χρειάζεται και τι όχι απ’ όσα σήμερα υπάρχουν στη ζωή μας.

Συνειδητοποιήσουμε ότι η αναβλητικότητα κι η ευθυνοφοβία μας απομακρύνουν από μια πιο αυθεντική κι ικανοποιητική ύπαρξη.

Πάρουμε την απόφαση να ξεκινήσουμε όσα θα θέλαμε και σταδιακά να γίνουμε πιο αυτόνομοι και πλήρεις.

Ο χρόνος δεν έχει τόση σημασία, όταν η ζωή μας έχει ουσία.

Συγγραφέας Άρθρου: Τζίνα Χονδρού - Ψυχολόγος

Το είδαμε εδώ

Χρησιμοποιήστε τη γλώσσα του σώματος προς όφελός σας!


Το χτύπημα του δαχτύλου στο τραπέζι ή τα σταυρωμένα χέρια είναι ικανά να μαρτυρήσουν τις πιο κρυφές σας σκέψεις… μέσα σε δευτερόλεπτα! 

«Ναι» μπορεί η γλώσσα του σώματος να μην περιέχει λέξεις, αλλά μπορεί να σας σώσει, όταν «κρέμεστε» από μια κλωστή, καθώς στηρίζεται κυρίως στο ασυνείδητο. Παρακάτω θα βρείτε 10 tips για να κερδίσετε ένα πελάτη ή έναν άγνωστο, διαβάζοντας σιγά σιγά τις προθέσεις του.

Πάρτε μια βαθιά ανάσα… για να φαίνεστε λιγότερο επιθετικοί!

Πριν μπείτε στη συνέντευξη για δουλειά, πάρτε μια βαθιά ανάσα και εκπνεύστε από το στόμα. Με αυτόν τον τρόπο, απελευθερώνεται η πίεση στο λαιμό, ενώ παράλληλα χαλαρώνουν οι ώμοι και το σαγόνι. Έτσι, θα δείξετε λιγότερο επιθετικοί και αγχωμένοι στον υπεύθυνο για τη συνέντευξη.

Για να «συνδεθείτε» αμέσως με κάποιον, κάντε μια χειραψία

Το άγγιγμα αποτελεί μια πρωτόγονη αλλά ισχυρή κίνηση, καθώς το άγγιγμα στον ώμο ή το χέρι για κλάσματα του δευτερολέπτου… οδηγεί προς το δέσιμο, αφού σας κάνει πιο «ανοιχτούς», πιο φιλικούς. Aλλωστε, δεν είναι τυχαίο που η χειραψία θεωρείται απαραίτητη στις επαγγελματικές συναντήσεις. Οι μελέτες δείχνουν, ότι εάν χαιρετήσετε κάποιον δια χειραψίας, είναι δυο φορές πιο πιθανό να τον θυμάστε μετά από καιρό.

«Εκφραστείτε» με τα χέρια, ενώ μιλάτε με το στόμα…

Η επιστήμη έχει αποδείξει ότι η περιοχή στον εγκέφαλο, που είναι υπεύθυνη για το λόγο, δεν είναι ενεργή μόνο όταν μιλάτε, αλλά και όταν «εξηγείτε» κάτι μέσα από τις κινήσεις των χεριών. Κάθε φορά που κουνάτε τα χέρια, ενώ συζητάτε, βελτιώνετε αυτόματα το λόγο σας και σχηματίζετε πιο σταθερές σκέψεις.

Δείτε τα πόδια των άλλων και μάθετε την αλήθεια

Όταν κάποιος προσπαθεί να μάθει την αλήθεια, καλό είναι να δίνει βάση στις εκφράσεις του προσώπου, τη στάση του σώματος και τα χέρια του άλλου. Η πλειοψηφία όταν βρίσκεται υπό πίεση, εμφανίζει νευρικότητα και άγχος, με αποτέλεσμα να προχωρά σε νευρικές κινήσεις, όχι μόνο με τα πόδια, αλλά και τα χέρια. Οι χειρονομίες γίνονται υποσυνείδητα και προδίδουν το ψέμα και το άγχος.

Εάν συμφωνείτε με τον άλλο… μιμηθείτε τις εκφράσεις του!

΅Όταν κάποιοι μιμούνται ασυνείδητα τη γλώσσα του σώματός σας, αυτό σημαίνει ότι σας εκτιμούν ή σας συμπαθούν αρκετά. Εάν παρατηρήσετε το πρόσωπο και τις κινήσεις του σώματος ενός ατόμου και στη συνέχεια διακριτικά αφήσετε το σώμα σας να ακολουθήσει παρόμοιες στάσεις… τότε θα κάνετε τον άλλο να αισθανθεί ότι είναι αποδεκτός.

Χαμογελάστε για να δεχθείτε θετική απάντηση

Ένα γνήσιο χαμόγελο πείθει, όχι μόνο εσάς αλλά και τους απέναντι για την ευτυχία και την αυτοπεποίθησή σας, ενώ παράλληλα αποδεικνύει ότι είστε προσιτοί και αξιόπιστοι σαν επαγγελματίες ή φίλοι. Και όμως, ένα χαμόγελο μπορεί να επηρεάσει ακόμα και τις αποφάσεις των άλλων, αφού οι εκφράσεις του προσώπου σας… «συνδέονται» άμεσα με τις υποσυνείδητες σκέψεις τους.

Αφήστε ελεύθερα χέρια – πόδια για καλύτερη μνήμη

Οι ερευνητές Allan και Barbara Pease έχουν αποδείξει μέσα από πειράματα, ότι όσοι παρακολουθούν π.χ. μια διάλεξη με σταυρωμένα χέρια ή πόδια έχουν κατά 38% χειρότερη μνήμη σε σχέση με όσους κάθονται άνετα στην καρέκλα. Aλλωστε, τα σταυρωμένα χέρια μαρτυρούν από μόνα τους μια αμυντική στάση του σώματος.

Να κινείστε, ενώ κάνετε μια παρουσίαση

Εάν περπατάτε αριστερά και δεξιά, ενώ μιλάτε π.χ. σε μια παρουσίαση στη σχολή, θα κερδίσετε την προσοχή των ακροατών. Χρησιμοποιήστε το χώρο υπέρ σας και «κοκαλώστε» μόνο όταν έχετε να κάνετε κάποιο επικριτικό σχόλιο. Οι περισσότεροι συνδυάζουν ασυναίσθητα τη σωματική κίνηση και τις παύσεις σας… με τα λόγια της στιγμής, θεωρώντας τα ως τα πιο σημαντικά.

Σηκώστε το ανάστημα σας και γίνετε δυναμικός ομιλητής

Η φωνή προέρχεται από όλο το σώμα, και όχι μόνο από το στόμα σας! Όταν τα πόδια σας στέκονται σταθερά στο πάτωμα, οι ώμοι είναι πίσω και το βάρος σας έχει «κατανεμηθεί» σωστά, τότε το νευρικό σύστημα ηρεμεί. Έτσι, έχετε τη δυνατότητα να αναπνεύσετε με μεγαλύτερη ευκολία και να ενισχύσετε τη φωνή σας.

Διαπραγματευτείτε, ενώ κάθεστε σωστά στην καρέκλα

Εάν θέλετε να διαπραγματευτείτε κάτι με ένα φίλο ή έναν πελάτη, βάλτε τα χέρια σας πάνω στο τραπέζι και χαμογελάστε. Κάντε ένα πείραμα και ξαφνικά καθίσετε πίσω στην καρέκλα. Τότε θα δείτε αυτόματα τον συνομιλητή σας να αντιδρά και να σας «υποστηρίζει» λιγότερο. Και όμως, ανάλογα με τη στάση του σώματός σας, επηρεάζετε τις σκέψεις του απέναντί σας.

eirinika.gr

10 μεγάλες αλήθειες για τη ζωή!


1. Ο κόσμος δεν είναι γενικώς εναντίον σου. Δεν ασχολούνται όσο νομίζεις μαζί σου.

2. Μην σκαρφαλώνεις στην κορυφή για να σε βλέπει ο κόσμος. Ανέβα εκεί για να δεις εσύ τον κόσμο από ψηλά.

3. Μαθαίνεις πολλά πράγματα από μια αποτυχία. Μην τις θεωρείς εμπόδιο στην πορεία σου.

4. Το πιο μεγάλο ρίσκο στην ζωή είναι να μην κάνεις αυτό που αγαπάς και να νομίζεις ότι μπορείς να βρεις την ευτυχία αγοράζοντάς την κάνοντας κάτι άλλο.

5. Πήγαινε εκεί που σε εκτιμούν. Μην μένεις κάπου γιατί απλώς σε ανέχονται.

6. Όταν εντοπίζεις τα όριά σου έχεις την ευκαιρία να τα ξεπεράσεις.

7. Λένε ότι ο ενθουσιασμός δεν διαρκεί πολύ. Για αυτό μάθε να ενεργοποιείσαι και να σκέπτεσαι θετικά καθημερινά.

8. Όλοι έχουν τις φοβίες τους , τα προβλήματά τους. Δεν αποτελείς την εξαίρεση.

9. Θυμήσου ότι φτάνεις στην επιτυχία ξεπερνώντας εμπόδια.

10. Ο μόνιμος σύντροφός σου είναι ο εαυτός σου. Βοήθησέ τον να γίνει ο καλύτερος που μπορεί γιατί το αξίζει.

 Το είδαμε εδώ

9 πράγματα που έμαθα στα 60 μου και που θα ήθελα να γνώριζα ήδη από τα 20 μου


Ξέρετε εκείνες τις στιγμές όταν κοιτάζετε πίσω στο παρελθόν σας και νιώθετε άσχημα; Μερικές φορές ίσως να μην αναγνωρίζετε καν τον τρόπο που έχετε ενεργήσει. Το ίδιο συνέβη και σε μένα.

Όλοι έχουμε περάσει από αυτό το σημείο. Δεν υπάρχει κανείς σε αυτόν τον πλανήτη που δεν έχει νιώσει τουλάχιστον λίγη λύπη, αμηχανία, ενοχή ή ντροπή (ή οποιοδήποτε άλλο από αυτά τα «ευχάριστα» συναισθήματα) για το παρελθόν του. Η ειρωνεία είναι ότι όλα αυτά τα «άσχημα» πράγματα που λέμε, κάνουμε ή δεν λέμε και δεν κάνουμε μας επιτρέπουν να γνωρίζουμε ποιοί είμαστε, πού θέλουμε να βρισκόμαστε και να μάθουμε τι πραγματικά θέλουμε στη ζωή μας. Όταν ξανασκέφτομαι τις δύσκολες εμπειρίες μου τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν, τις βλέπω ως δώρα ακόμα και αν δεν διαθέτουν ιδιαίτερα όμορφο «περιτύλιγμα».

Γι’ αυτό τον λόγο, θέλω να μοιραστώ μαζί σας 9 πράγματα που έμαθα στα 60 μου και που θα ήθελα να γνώριζα ήδη από τότε που ήμουν 20 χρονών:

1. Η μνησικακία δεν βελτιώνει τις καταστάσεις

Έχω κρατήσει πολλές φορές κακία στη ζωή μου. Συνήθως η ιστορία πήγαινε ως εξής: κάποιος (ένας φίλος, συνάδελφος, σύντροφος) με είχε πληγώσει ή απογοητεύσει και δεν ήμουν σε θέση να εκφράσω τα συναισθήματά μου – τον θυμό, τη θλίψη, την απόρριψη κλπ. Έδειχνα άνετη, αλλά τα συναισθήματα έμειναν μέσα μου και άρχισαν να θεριεύουν. Το αποτέλεσμα; Αισθανόμουν άβολα και απέφευγα τον «ένοχο» είτε με το να μην τον κοιτάζω καθόλου, είτε περνώντας δίπλα του και προσποιούμενη ότι δεν τον βλέπω είτε με το να μην απαντώ στα τηλεφωνήματά του.

Αυτό που έμαθα από έναν από τους μέντορές μου είναι ότι χρειάζεται περισσότερη ενέργεια για να διατηρήσουμε το συναίσθημα της μνησικακίας και της οργής απ’ ό,τι να απελευθερωθούμε από αυτά. Όταν κατάλαβα ότι η παρουσία του άλλου ατόμου στη ζωή μου ήταν πάντα εκεί διότι προσπαθούσα συνειδητά να το αποφύγω, είδα ότι είχα μια επιλογή. Θα μπορούσα να εκφράσω τα πραγματικά μου συναισθήματα ή να πάψω να κρατώ κακία και να συγχωρέσω. Σε κάθε περίπτωση, θα ήμουν αυθεντική και ξεκάθαρη με τον εαυτό μου.

2. Το να είναι κάποιος ευάλωτος αποτελεί δύναμη

Συνήθως ήμουν ντροπαλή και όχι ιδιαίτερα καλή στο να κάνω κοινωνικές σχέσεις. Μερικές φορές με πλησίαζαν άγνωστα άτομα και μου έλεγαν ότι είχα ένα ύφος που έλεγε «μείνετε μακριά μου», το οποίο ήξερα ότι πήγαζε από τη δική μου αμηχανία. Η ουσία ήταν ότι φοβόμουν την απόρριψη. Φοβόμουν τόσο πολύ να ανοιχτώ, που θεωρούσα τη φιλικότητα ως αδυναμία. Αν θεωρούσα ότι κάποιο άτομο ήταν άνετο ή ενδιαφέρον, δεν ήθελα να φαίνεται ότι εγώ ενδιαφερόμουν πολύ ή ότι επιζητούσα την προσοχή του.

Αυτό που έμαθα είναι ότι το να ανοίγομαι στους ανθρώπους πάντα αποτελεί μια πράξη θάρρους και δεν έχει σημασία πόσο μεγάλη ή μικρή είναι. Παρατήρησα και εκτίμησα το γεγονός ότι οι άλλοι άνθρωποι ήταν ανοιχτοί και εκφραστικοί και κατάλαβα ότι θα μπορούσα κι εγώ να γίνω έτσι. Προσπάθησα να διαλύσω την πεποίθηση ότι το να είναι κάποιος συναισθηματικά διαθέσιμος είναι το ίδιο πράγμα με το να έχει συναισθηματική εξάρτηση από τους άλλους και από τότε άρχισα να φέρομαι στους ανθρώπους με τον τρόπο που μου άρεσε να μου φέρονται.

3. Η έκφραση θυμού δεν θα σας κάνει να χάσετε φίλους

Η έκφραση της οργής μου ήταν πάντα κάτι πολύ δύσκολο για μένα. Κάθε φορά που ήταν να διαφωνήσω με κάποιον, αγχωνόμουν – το στομάχι μου ήταν χάλια, είχα ξηροστομία και ένα σωρό αλλά παρόμοια συμπτώματα. Αλλά αντί να συνειδητοποιήσω ότι ήμουν θυμωμένη, ένιωθα αμέσως ένοχη. Μήπως ήμουν κακιά, μικροπρεπής ή εμπαθής απλώς και μόνο επειδή δεν προσπέρασα το πρόβλημα; Τώρα γνωρίζω ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Πάντα πίστευα ότι το να μην εκφράζω τα «άσχημα» συναισθήματα όπως ο θυμός ήταν δείγμα αρετής.

Αυτό που έμαθα είναι πόσο σημαντικό ήταν και είναι για μένα να επικοινωνώ ξεκάθαρα και με ειλικρίνεια. Δεν φωνάζω ούτε κατηγορώ, απλώς εκφράζω το πώς αισθάνομαι. Δεν αναφέρω τι είπε ή έκανε το συγκεκριμένο άτομο – εκφράζω τον τρόπο που όσα είπε ή έκανε με έκαναν να αισθάνομαι. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια συζήτηση καθώς και μια ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας για να δουλέψουμε τη φιλία μας.

4. Η εμπιστοσύνη στον εαυτό μας είναι πολύ πιο σημαντική από οποιαδήποτε επιβεβαίωση της αξίας μας από εξωτερικούς παράγοντες

Όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι κάποια στιγμή στη ζωή τους, ένιωθα την ανάγκη να έχω την επιβεβαίωση των άλλων ώστε να αισθάνομαι καλά με τον εαυτό μου. Δεν ήμουν όμως επιλεκτική και ζητούσα τη γνώμη πάρα πολλών ανθρώπων σχετικά με το τι έκανα, έλεγα ή φορούσα. Δεν ήμουν ποτέ σε θέση να προχωρήσω χωρίς να πάρω το πράσινο φως από την οικογένεια, τους φίλους και τους συναδέλφους μου.

Τελικά έμαθα να επικεντρώνομαι στις δικές μου απόψεις και πραγματικά να καταλαβαίνω τι μου αρέσει, τι θέλω να κάνω και πώς αισθάνομαι. Δίνω στον εαυτό μου χρόνο και χώρο για να αξιολογήσω και να επανεξετάσω τις αποφάσεις μου και δέχομαι ότι αυτό μπορεί να είναι δύσκολο. Στην περίπτωση που χρειάζομαι μια δεύτερη (ή τρίτη) γνώμη, φροντίζω να ρωτήσω κάποιον του οποίου τη γνώμη πραγματικά σέβομαι αντί να ρωτάω κάποιον στην τύχη.

5. Είναι λάθος η επιλογή φίλων που ενδιαφέρονται μόνο για τον εαυτό τους

Αυτή η ιστορία ήταν συνηθισμένη στη ζωή μου. Επέλεγα φίλους που ήθελαν ή είχαν ανάγκη την προσοχή μου συνεχώς και στις περισσότερες περιπτώσεις ήταν σε θέση να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για τον σκοπό αυτό. Κάτι τέτοιο ήταν το ιδανικό για μένα, καθώς η ανασφάλειά μου με έκανε να θέλω να έρχομαι σε δεύτερη μοίρα. Νόμιζα ότι ήταν πιο εύκολο και πιο βολικό για μένα μέχρι που συνειδητοποίησα ότι δεν ήθελα να παίζω πια αυτόν τον ρόλο.

Αυτό που έμαθα είναι ότι δεν επέτρεπα απλώς να συμβεί, αλλά επέλεγα φίλους που ήθελαν να βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής. Μόλις το συνειδητοποίησα και θέλησα να το αλλάξω, άρχισα να έχω πιο δυναμική παρουσία στις φιλίες μου. Κι αν αυτό δεν ήταν δυνατόν, μερικές φορές η φιλία έπρεπε να τελειώσει ή να μην έχει πια τόση σημασία για μένα.

6. Το να είστε υποχωρητικοί δεν είναι το ίδιο πράγμα με το να παραμελείτε τις ανάγκες σας

Συνήθως για τον εαυτό μου χρησιμοποιούσα τη φράση «η βολική Λίζα». Ο πιο ειλικρινής τρόπος για να το πω αυτό είναι ότι προσποιούμουν πως είμαι βολική. Όταν έβγαινα με τους φίλους μου, συνήθως υποχωρούσα σε ό,τι ήθελαν να κάνουν ή στο πού ήθελαν να πάνε.

Προσποιούμουν ότι δεν με ένοιαζε γιατί φοβόμουν να εκφράσω τη γνώμη μου. Αυτό δεν είναι το ίδιο με το να είναι κάποιος υποχωρητικός. Αντιθέτως, ήμουν ανασφαλής και ανησυχούσα για το αν στους φίλους μου θα άρεσε το εστιατόριο που είχα επιλέξει ή η ταινία που είχα προτείνει να δούμε.

Με τα χρόνια έμαθα ότι στην πραγματικότητα είμαι βολική με την κυριολεκτική έννοια της λέξης. Μου αρέσει να κάνω ανοιχτές συζητήσεις με τους φίλους μου για το τι μας αρέσει και τι όχι και για μένα αυτό σημαίνει να είναι κάποιος βολικός. Μου πήρε όμως λίγο χρόνο για να καταλήξω εκεί. Σιγά-σιγά, άρχισα να προτείνω διάφορα και διαπίστωσα ότι οι φίλοι μου ήταν δεκτικοί στις ιδέες μου. Και, αν μερικές φορές δεν ήταν, δεν με πείραζε. Το σημαντικό ήταν ότι άρχισα να αποδέχομαι τον εαυτό μου.

7. Η προσπάθεια να ασχοληθείτε με κάτι που νομίζετε ότι δεν μπορείτε είναι κάτι τρομερά απελευθερωτικό

Ίσως αυτό ακούγεται κάπως κλισέ – αλλά και τα κλισέ υπάρχουν για κάποιον λόγο. Προσωπικά φοβόμουν να γράψω. Ένιωθα κυριολεκτικά απαίσια όταν είχα να γράψω κάτι, ακόμα και ευχαριστήρια σημειώματα. Επίσης, ένιωθα τρομερά αγχωμένη όταν έπρεπε να μιλήσω μπροστά σε πολλά άτομα, δηλαδή σε περισσότερα από 2. Νόμιζα ότι δεν θα κατάφερνα να αρθρώσω λέξη και το άγχος μου με έκανε να πιέζομαι ακόμα περισσότερο.

Αυτό που έμαθα είναι ότι είχα εφησυχάσει ζώντας μέσα στην αμφιβολία. Αυτό δεν με έκανε να νιώθω καλά, αλλά ήταν ένα συναίσθημα που είχα συνηθίσει διότι μου προσέφερε ασφάλεια. Όταν συνειδητοποίησα ότι οι φόβοι μου είχαν προκληθεί από την αρνητική εικόνα που είχα για τον εαυτό μου και όχι από την πραγματική κατάσταση, αποφάσισα να κάνω μερικά μικρά βήματα – δηλαδή άρχισα να γράφω εργασίες και να μιλάω στο τηλέφωνο για τις συνεδρίες προπόνησης ζωής. Όταν μίλησα με ειλικρίνεια για το τι σκεφτόμουν και για το τι ένιωθα, είδα ότι άρχισα να χαλαρώνω χωρίς καν να προσπαθήσω. Αν αλλάξετε τις σκέψεις σας, θα καταφέρετε να αλλάξετε και τη ζωή σας.

8. Το να είναι κάποιος μόνος του δεν είναι το ίδιο με το συναίσθημα της μοναξιάς

Είμαι μοναχοπαίδι. Καθώς μεγάλωνα, πάντα ένιωθα μοναξιά και λαχταρούσα ένα αδελφάκι. Στα εφηβικά μου χρόνια (και στην ενήλικη ζωή) είχα τη συνήθεια να κουβεντιάζω στο τηλέφωνο με τους φίλους μου φροντίζοντας να κρατάω τον εαυτό μου απασχολημένο με την «παρέα» των άλλων ανθρώπων.

Εκείνο που έμαθα καθώς δούλευα συναισθήματα όπως η αυτοαμφιβολία σε άλλους τομείς της ζωής μου είναι ότι πραγματικά μου αρέσει να περνώ χρόνο μόνη μου και ότι αυτό δεν είναι το ίδιο πράγμα με το συναίσθημα της μοναξιάς. Τώρα θεωρώ τον χρόνο που μένω μόνη μου ένα δώρο! Επιλέγω τι θέλω να κάνω – να διαβάσω, να παρακολουθήσω κάτι, να φάω, να πιω, οτιδήποτε – και αισθάνομαι τέλεια.

9. Τα αρνητικά συναισθήματα σχετίζονται περισσότερο με τις σκέψεις παρά με την πραγματικότητα

Αυτό είναι ένα σημαντικό ζήτημα και ίσως συνοψίζει οτιδήποτε άλλο έχω γράψει μέχρι τώρα. Κάθε φορά που ένιωθα άσχημα – για μια κατάσταση, μια συζήτηση, μια σχέση, μια εργασία και ούτω καθεξής – υπέθετα ότι υπήρχε κάτι λανθασμένο που αφορούσε τη συγκεκριμένη πραγματικότητα και σίγουρα είχα κι εγώ κάποιο πρόβλημα.

Αυτό που έμαθα είναι ότι μπορούμε να αμφισβητήσουμε αυτές τις υποθέσεις. Μπορούμε να αλλάξουμε τις σκέψεις μας και τον τρόπο που τις αντιμετωπίζουμε. Αυτή η γνώση με βοήθησε να συνειδητοποιήσω τη δύναμη της αποδοχής. Δεν είναι αδυναμία ή κάτι ανόητο – πραγματικά έχει αποτελέσματα! Αν αισθάνεστε άσχημα και οφείλεται στον αρνητικό τρόπο σκέψης που έχετε για τον εαυτό σας, προσπαθήστε να παρατηρήσετε την επίδραση της σκέψης σας.

Μόλις παρατηρήσετε τις σκέψεις σας, μπορείτε να τις αμφισβητήσετε και να πειραματιστείτε με άλλους τρόπους σκέψης. Αυτό ίσως φαίνεται τρομακτικό, αλλά θα σας βοηθήσει να βρείτε την αιτία που σας κρατά κολλημένους σε συγκεκριμένες σκέψεις. Αν αλλάξετε τις σκέψεις σας, θα καταφέρετε να αλλάξετε και τη ζωή σας. Αυτό είναι γεγονός και ισχύει για όλους ανεξαρτήτως ηλικίας.

Το είδαμε εδώ

Μάθε πώς θα αγαπήσεις τα ελαττώματά σου και τον εαυτό σου!


Έχεις την τάση να κατακρίνεις τον εαυτό σου; Συγκρίνεις τον εαυτό σου με άλλους ανθρώπους όλη την ώρα; Είσαι ο πιο σκληρός επικριτής του εαυτού σου;  Μήπως τελικά εσύ ο ίδιος μπλοκάρεις τον εαυτό σου επειδή δεν τον αποδέχεσαι; 

Αν απάντησες ναι σε μερικά από τα παραπάνω ερωτήματα, ίσως είναι καιρός να αλλάξεις και να αποδεχτείς τον εαυτό σου.

1. Κάνε μια λίστα με όλα όσα αρνητικά λες για τον εαυτό σου όταν κάνεις αυτοκριτική- και απάντησε χωριστά στο καθένα με κάτι θετικό

Φυσικά, όλοι έχουμε τα ελαττώματά μας!  Δεν είναι όμως αυτό το ζητούμενο!  Το σημαντικό είναι να γνωρίζουμε τα προτερήματά μας και να χτίζουμε πάνω σε αυτά (ενώ παράλληλα διαχειριζόμαστε και τα ελαττώματά μας).  Αν βλέπεις μόνο τα αρνητικά στοιχεία σου, τότε δεν ευχαριστιέσαι την εμπειρία του να είσαι ο εαυτός σου και δεν ευχαριστιέσαι την ίδια σου τη ζωή!  Για κάθε αρνητικό στοιχείο που κρίνεις τον εαυτό σου δέξου το με συμπόνια για εσένα τον ίδιο και πάρε την απόφαση να συγχωρέσεις τον εαυτό σου.  Αν δε μπορείς να βρεις κάτι θετικό (ίσως μια κατάσταση είναι ρεαλιστικά άσχημη), αυτό που μπορείς να κάνεις για να απελευθερωθείς από τα αρνητικά συναισθήματα και να προχωρήσεις στη ζωή σου είναι να πεις «Έκανα το καλύτερο που μπορούσα.  Συγχωρώ τον εαυτό μου.  Συγχωρώ όσους έχουν ανάμιξη σε αυτό το πρόβλημα.  Στηρίζω τον εαυτό μου και προχωράω μπροστά».

2. Μάθε να αποδέχεσαι τα συναισθήματά σου

Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος στο πώς αισθανόμαστε.  Υπάρχει σωστό/λάθος στο πώς επιλέγουμε να αντιδράσουμε σε αυτά που μας συμβαίνουν. Δώσε στον εαυτό σου άδεια να νιώσει το όποιο συναίσθημα έχει, χωρίς λογοκρισία ή κουκούλωμα.  Προσπάθησε παράλληλα να καταλάβεις από πού προέρχεται το συγκεκριμένο συναίσθημα και στήριξε τον εαυτό σου στο να το βιώσεις και να… επιβιώσεις. Βιώνω τα συναισθήματά μου δε σημαίνει ότι γίνομαι και δικαστής για να κατακρίνω τον εαυτό μου ή τους άλλους.  Σημαίνει ότι αντιλαμβάνομαι ποιος είμαι και πώς είμαι αυτή τη στιγμή, σημαίνει ότι σέβομαι τον εαυτό μου, αναγνωρίζω την αξία του και τον φροντίζω για να  προχωρήσω μπροστά.

3. Καλλιέργησε τη σχέση σου με την αποτυχία αλλά και την επιτυχία

Μάθε να παίρνεις τα ρίσκα σου και να δέχεσαι τις συνέπειες των πράξεών σου.  Οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται την επιτυχία εξίσου με την αποτυχία, όσο και αν αυτό φαίνεται παράξενο!  Ο λόγος;  Είτε με επιτυχία, είτε με αποτυχία, θα ξεβολευτεί κανείς από τη ρουτίνα του!  Μάθε λοιπόν να είσαι συναισθηματικά παρών στη ζωή σου, να είσαι αυθεντικός άνθρωπος και να ρισκάρεις να αποτύχεις.  Για να ζήσεις πρέπει να αποβάλεις τον φόβο του «είμαι αρκετά καλός;» και να συνεχίσεις την πορεία σου. Καλλιέργησε την εσωτερική σου σοφία ότι τα λάθη αποτελούν δάσκαλο και βάση για νέα μάθηση. 

4. Σταμάτα τις συγκρίσεις

Οι περισσότεροι άνθρωποι πέφτουν στην παγίδα του να κάνουν συγκρίσεις με άλλους προκειμένου να καταλήξουν ότι κάπου και σε κάτι υστερούν.  Αν ξεκινάς με επικριτικό τρόπο να συγκρίνεις τον εαυτό σου με άλλους, μόνο για να αποδείξεις ότι αν δεν είσαι ‘τέλειος’ ή πολύ πάνω από το μέσο όρο σε κάποιες διαστάσεις, τότε μόνο κακό κάνεις σε εσένα.  Η σύγκριση προκαλεί άγχος: πώς με βλέπουν οι άλλοι; Τι πιστεύουν για μένα;  Πόσο καλύτερα είμαι από τους άλλους σε αυτή ή την άλλη διάσταση; Οι συγκρίσεις δε τελειώνουν ποτέ, αλλά και δεν οδηγούν πουθενά.  Ήδη οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μια επικριτική εσωτερική φωνή που το μόνο που κάνει είναι να τους φρενάρει.  Γιατί λοιπόν να κάνουμε συγκρίσεις που δεν είναι υγιείς;  Καλύτερα είναι να επικεντρωθούμε στο να βάλουμε τους προσωπικούς μας στόχους και να πορευτούμε προς αυτούς, με μέτρο σύγκρισης το «που ήμουν πριν και που είμαι τώρα».

5. Αποδέξου τις ατέλειές σου

Αν αποδεχτείς τις ατέλειές σου, αυτό σημαίνει ότι αγκαλιάζεις ένα κομμάτι του εαυτού σου το οποίο δεν το αγαπάς ιδιαίτερα και δεν το αποδέχεσαι ιδιαίτερα..  Έτσι όμως δημιουργείς περισσότερο ζωτικό χώρο για να αποδεχτείς τον εαυτό σου συνολικά, δημιουργείς την προσωπική σου ελευθερία.  Όταν απελευθερωθείς από το φόβο να κρύψεις τις ατέλειες σου, το άγχος να μην τις δουν οι άλλοι, την αγωνία του πώς θα σε κρίνουν… τότε δε θα σπαταλάς άσκοπα χρόνο και ψυχική ενέργεια στο να προσπαθείς να κρυφτείς και να κουκουλώσεις τις ατέλειές σου. Αν αποδέχεσαι τις ατέλειές σου είναι σαν να παραδέχεσαι ταυτόχρονα ότι κάτι θα κάνεις για να τις βελτιώσεις- αν αυτό επιθυμείς. Και αυτό είναι λυτρωτικό.

Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Νευροψυχολόγος  (greekpsychologypages.blogspot.gr)


4 αλήθειες για να προσελκύσετε έναν συνειδητό σύντροφο!


Οι άνθρωποι με αυτεπίγνωση δεν συμβιβάζονται πλέον με οποιαδήποτε σχέση. Θέλουμε να προχωρήσουμε εις βάθος και να εξελιχτούμε. 

Και σε αυτή την προσπάθεια προς μια διευρυμένη συνειδητότητα αναζητούμε συντρόφους που έχουν τον ίδιο σκοπό στη ζωή τους: ανθρώπους που δεσμεύονται να ακολουθήσουν την προσωπική τους εξέλιξη και αφιερώνονται στην πραγματική αγάπη. Εξάλλου η αγάπη είναι ο μοναδικός μας προορισμός.

Γιατί λοιπόν είναι τόσο δύσκολο να προσελκύσετε έναν συνειδητό σύντροφο και να δημιουργήσετε μια συνειδητή σχέση; Ίσως επειδή ακόμα αναπτύσσουμε τη δική μας συνειδητότητα. Καθώς παραμερίζουμε το εγώ μας και συνειδητοποιούμε όλο και περισσότερο τη δύναμη της αγάπης μέσα μας, ανοίγουμε τον δρόμο για ένα καινούριο είδος σχέσης. Μαζί, προχωράμε προς τη συνειδητή αγάπη.

Οι σχέσεις αποτελούν τη σύγχρονη εκκλησία. Είναι ο πιο γρήγορος και πιο ισχυρός τρόπος για να καταφέρετε να επεκτείνετε τη συνειδητότητά σας, διότι αποτελεί μια αντανάκλαση του εαυτού σας. Κάθε σχέση είναι μια ευκαιρία για να γνωρίσετε βαθύτερα τον αληθινό εαυτό σας. Και αυτό που είστε πραγματικά, είναι η αγάπη.

Έτσι, αν είστε έτοιμοι να επεκτείνετε τη συνειδητότητά σας και να γίνετε πρωτοπόροι σε ένα καινούριο είδος σχέσης, διαβάστε παρακάτω τι πρέπει να ξέρετε για να προσελκύσετε έναν συνειδητό σύντροφο και να ανακαλύψετε ένα καινούριο επίπεδο σύνδεσης.

1. Καθώς αυξάνετε τη συχνότητά σας (ή το επίπεδο συνειδητότητας), οι άνθρωποι και τα γεγονότα που θα προσελκύετε θα εξελιχτούν προκειμένου να ταιριάζουν με αυτή τη συχνότητα

Η συχνότητά σας είναι η ενεργειακή σας δόνηση.

Η δόνησή σας είναι υψηλή όταν είστε συνδεδεμένοι με την αγάπη που βρίσκεται μέσα σας και χαμηλή όταν παραμένετε κολλημένοι στο εγώ σας (όταν αισθάνεστε λίγοι, ξεκομμένοι, ανεπαρκείς και ανάξιοι). Οι άνθρωποι με παρόμοιες συχνότητες προσελκύουν ο ένας τον άλλο.

Καθώς αυξάνεται η συνειδητότητά σας – δηλαδή καθώς μεγαλώνει η συνειδητοποίηση της ενέργειας της αγάπης από την οποία αποτελείστε – η συχνότητα αυξάνεται και προσελκύει ανθρώπους που έχουν την ίδια υψηλή συχνότητα. Αυτό είναι το πιο σημαντικό βήμα στην προσέλκυση ενός συνειδητού συντρόφου. Πρέπει δηλαδή να αποκτήσετε συνειδητότητα εσείς οι ίδιοι. Όσο περισσότερο ζείτε μέσα στην ενέργεια της αγάπης, τόσο περισσότερο αυτή η αγάπη θα ξαναγυρίζει σε σας. Έτσι θα καταφέρετε να δημιουργήσετε καταπληκτικές σχέσεις, αφού αυτό είναι το θεμέλιο της συνειδητής αγάπης.

2. Καθώς αυξάνετε τη συχνότητά σας (ή το επίπεδο της συνειδητότητας), οτιδήποτε δεν είναι αγάπη πρέπει να βγει στην επιφάνεια και να θεραπευτεί

Αυτό αποτελεί το δύσκολο μέρος της διαδικασίας.

Για να γίνετε η ενσάρκωση της αγάπης (που είναι ο στόχος της συνειδητότητας), θα πρέπει να αντιμετωπίσετε οτιδήποτε που υπάρχει μέσα σας και δεν είναι αγάπη. Με άλλα λόγια, θα πρέπει να αντιμετωπίσετε τους φόβους σας.

Ο φόβος της εγκατάλειψης, της αναξιότητας, της απόρριψης, της ανεπάρκειας, των ενοχών και της θυματοποίησης προέρχεται από την έλλειψη σύνδεσης με την αγάπη μέσα σας. Αυτά τα οδυνηρά συναισθήματα πρέπει να βγουν στην επιφάνεια έτσι ώστε να μπορέσετε να τα αντικρίσετε όπως ακριβώς είναι, δηλαδή ως μια ψευδαίσθηση του εγώ σας και ως μια λανθασμένη αντίληψη ότι δεν αποτελείτε την αγάπη.
Όταν δεσμεύεστε να αποκτήσετε συνειδητότητα, δεσμεύεστε να αντιμετωπίσετε και να νικήσετε τους φόβους σας.

Κάθε πόνος που βγαίνει στην επιφάνεια μέσα από μια σχέση έχει τον ρόλο της υπενθύμισης. Σας λέει ότι βρίσκεται εκεί, είναι το κομμάτι του εαυτού σας που έχετε ξεχάσει ότι ήταν αγάπη! Στόχος σας είναι να εντοπίσετε, να κατανοήσετε, να αντιμετωπίσετε και να αποδεχτείτε ό,τι αντιπροσωπεύει. Αναγνωρίστε το συναίσθημα.

Επιτρέψτε στον εαυτό σας να αισθανθεί και να θυμάστε την αλήθεια για το ποιοί είστε: η συχνότητα της αγάπης. Καθώς προχωράτε μέσα από τη διαδικασία αντιμετώπισης των φόβων σας, η συνειδητότητά σας θα επεκταθεί σε μεγάλο βαθμό. Σε αυτό το σημείο θα αρχίσετε πραγματικά να ενσωματώνετε πλήρως την αγάπη.

3. Θα προσελκύετε πάντα ακριβώς αυτό που χρειάζεστε για να εξελιχτείτε

Το θετικό της διαδικασίας είναι ότι είναι σχεδιασμένη με θεϊκό τρόπο. Δεν γίνεται να κάνετε λάθος.

Το ποιους και τι θα προσελκύετε θα αντικατοπτρίζει πάντοτε την εσωτερική σας σύνδεση με την ενέργεια της αγάπης. Στόχος σας είναι να αναγνωρίσετε αυτές τις αντανακλάσεις, να μετατρέψετε τους φόβους σας και να εμβαθύνετε στην εσωτερική κατανόηση και την εμπειρία της αγάπης. Αν τα καταφέρετε, τα υπόλοιπα θα γίνουν μόνα τους.

4. Παραμείνετε σταθεροί στον στόχο σας. Όλα γίνονται για να θυμηθείτε ποιοι πραγματικά είστε

Οι σχέσεις σας οδηγούν στο να γίνετε ένας μεγαλύτερος χώρος για την αγάπη που υπάρχει μέσα σας. Η σύνδεση, η στήριξη, η συμπόνια, η γλυκύτητα και η παρουσία που αντανακλάται πίσω σε σας από τους άλλους ανθρώπους θα αυξηθεί στον βαθμό που η έκφρασή τους ισχύει και για σας.

Θα αναγνωρίσετε τους φόβους σας κι έτσι θα μπορέσετε να τους γεμίσετε με γνώση, φως, αγάπη και αλήθεια. Αν τους αντιμετωπίσετε, θα αυξήσετε τη συνειδητότητά σας και θα δημιουργήσετε ακόμα περισσότερο χώρο για την αγάπη. Βρίσκεστε ήδη σε αυτό τον δρόμο και θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι είναι ο σωστός. Είμαστε μαζί σε όλο αυτό κι ανοίγουμε έναν καινούριο δρόμο συνειδητής εξέλιξης. Η αγάπη είναι ο μοναδικός προορισμός.

Άρθρο της θεραπεύτριας Shelly Bullard

Το είδαμε εδώ

40 τρόποι για να διατηρήσεις την εσωτερική σου γαλήνη!


Ανεξαρτήτως αν νιώθεις καλά ή όχι ψυχοσωματικά, υπάρχουν κάποιες συνήθειες που πρέπει να τηρείς στο καθημερινό σου πρόγραμμα, ώστε να διατηρείς μια στοιχειώδη ψυχοσωματική ηρεμία.

Τις βγάλαμε 40, είναι όμως εύκολες και έτοιμες να ενταχθούν στο πρόγραμμά σου.

Σκέψου πως κάθε μέρα είναι μια νέα μέρα. Να το σκέφτεσαι όταν ξυπνάς, όταν πέφτεις για ύπνο, όταν μαλώνεις και όταν νομίζεις πως όλα είναι άθλια στη ζωή σου.

Γυμνάσου όποτε βρίσκεις ελεύθερο χρόνο. Δεν πρόκειται για δέσμευση, αλλά για υγιή συνήθεια.

Διευθέτησε τις υποχρεώσεις σου, κυρίως τις οικονομικές, γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι και οι καθυστερήσεις δημιουργούν προβλήματα στα προβλήματα.

Μείωσε το κρέας που τρως. Έρευνες έχουν δείξει πως η αυξημένη ποσότητα κατανάλωσης κρέατος οδηγεί σε καρδιολογικές παθήσεις.

Μείωσε την ποσότητα ζάχαρης ή έστω αντικατάστησέ την με την καστανή.

Πιες νερό με λεμόνι όταν ξυπνάς.

Μην αντιγράφεις τους γύρω σου και κυρίως τους φίλους σου.

Τσέκαρε την υγεία σου όσο πιο συχνά μπορείς -και στο επιτρέπει το πορτοφόλι σου.

Μέτρα μέχρι το 10 κάθε φορά που είσαι νευριασμένος/-η.

Ξεκίνα να κάνεις ποδήλατο.

Άσε. Κάτω. Το κινητό. Έστω. Για. Μια. Μέρα.

Άσε. Κάτω. Το λάπτοπ. Έστω. Για. Μια. Μέρα.

Σταμάτα να κατηγορείς τον εαυτό σου. Δε φταις εσύ για καθετί στραβό που σου συμβαίνει.

Προσπάθησε να κόψεις το κάπνισμα, ή έστω να το ελαττώσεις.

Συμμάζεψε τη ντουλάπα σου και ξεκαθάρισε τα ρούχα σου. Ό,τι δεν πρόκειται να 
φορέσεις χάρισέ το ή πήγαινέ το για ανακύκλωση.

Μην αγοράζεις ρούχα που ξέρεις ότι θα φορέσεις μόνο μία φορά.

Βοήθησε έναν άνθρωπο που το έχει ανάγκη.

Μαζί με το κάπνισμα, να ελαττώσεις και το ποτό.

Μην τσιμπολογάς, ενώ δεν πεινάς. Καλύτερα να φας πιτόγυρα στις 12 το βράδυ.

Γίνε χορτοφάγος για μια μέρα ή και μια εβδομάδα, αν αντέχεις.

Μην ξεχνάς να βάζεις αντηλιακό και γυαλιά ηλίου και τον χειμώνα. Ποιος είπε ότι ο ήλιος είναι επικίνδυνος μόνο το καλοκαίρι;!

Κοιμήσου με κλειστά τα φώτα. Θα εκπλαγείς πόσο πιο ήρεμος θα είναι ο ύπνος σου.

Επίσης, προσπάθησε να μειώσεις την κατανάλωση χαπιών.

Χρησιμοποίησε το μπαλκόνι σου, ώστε να καλλιεργήσεις δικά σου λαχανικά, βότανα και άλλα τέτοια πράσινα και υγιεινά.

Διακόσμησε το σπίτι σου όπως ακριβώς θες και σου έρχεται στο μυαλό. Είναι απόλυτα σημαντικό να επιστρέφεις από οπουδήποτε και να ξέρεις ότι σε περιμένει ένας χώρος απόλυτα δικός σου.

Διάβασε ιατρικά και ψυχολογικά βιβλία. Ενημερώσου.

Χρησιμοποίησε το Youtube για free προγράμματα γυμναστικής.

Βάλε χρήματα στην άκρη και μη σπαταλάς ασύστολα. Ποτέ δεν ξέρεις πότε και πού θα σου χρειαστούν.

Διάβασε τις ετικέτες από οτιδήποτε αγοράζεις.

Μη συμβουλεύεσαι το Google κάθε φορά που αντιμετωπίζεις κάποιο πρόβλημα υγείας ή έστω έχεις ανησυχίες για κάτι.

Αντιθέτως, googlαρε «πώς να φτιάξω δικό μου απορρυπαντικό».

Απόβαλλε το άγχος σου.

Να φοράς ζώνη ακόμη κι όταν μπαίνεις σε ταξί.

Καθάριζε συχνά τα χέρια σου.

Χρησιμοποίησε οδοντικό νήμα

Ανά 20 λεπτά στο λάπτοπ, στρέψε το βλέμμα σου για 20 δευτερόλεπτα αλλού.

Προσπάθησε να κοιμάσαι 8 – 10 ώρες.

Πιες 8 – 10 ποτήρια νερό.

Απόκτησε κριτική σκέψη και ελεύθερη βούληση.

Απόκτησε αυτοπεποίθηση.

Πηγή: Maria Koutsaka (enallaxnews.gr)