Η γιαγιά μου είχε την δική της συνταγή για την ευτυχία που εφάρμοζε καθημερινά και την οποία μας άφησε αργότερα ως κληρονομιά.
Την ονόμαζε «Το γλυκό ‘Ευτυχία’».
Υλικά
1 οκά απλή καρδιά, 2 οκάδες ήσυχη συνείδηση, 1/2 οκά χαμογελαστό πρόσωπο, 300 δράμια αγάπη, 2 φλιτζάνια γέλιο, 3 κουταλάκια εξοχή.
Εκτέλεση
Ρίχνετε στην κατσαρόλα του εσωτερικού σας κόσμου την ήσυχη συνείδηση και την απλή καρδιά, τα δουλεύετε πολύ καλά μέχρι να ασπρίσουν, και να γεμίσουν την κατσαρόλα. Προσθέστε την αγάπη και το μείγμα θα πάρει ένα ωραίο ρόδινο χρώμα, στη συνέχεια ρίχνετε το χαμογελαστό πρόσωπο και το γέλιο. Προσέξτε όμως καλά κατά τη διάρκεια του δουλέματος γιατί έστω και ένα κατσούφιασμα μπορεί "κόψει" το γλυκό. Τέλος προσθέστε τρία κουταλάκια εξοχή για το άρωμα. Βάζετε το γλυκό στο ταψί της ψυχής σας, το στρώνετε με την κουτάλα της θελήσεως και το ψήνετε στον φούρνο της υπομονής. Το σερβίρετε αφού πρώτα το έχετε ραντίσει με εμπιστοσύνη στο Θεό.
Όσοι έφαγαν από το γλυκό αυτό ομολογούν ότι το κύριο χαρακτηριστικό της γεύσης του ήταν η ψυχική γαλήνη και η ευτυχία.
***
Η πολυδιάστατη έννοια της ευτυχίας που έχει αποτελέσει αντικείμενο πολλών και διαφορετικών επιστημονικών κλάδων όπως και μελέτη χιλιάδων ειδικών, οδηγεί στην αδυναμία υιοθέτησης ενός κοινού ορισμού, γεγονός που δίνει μια γοητεία στο εγχείρημα του προσδιορισμού τι είναι ευτυχία.
Η δυσκολία του ορισμού της έννοιας αποτυπώνεται στην προσπάθεια σκιαγράφησής της στο «Λεξικό της Φιλοσοφίας» του Andre Lalande (1955), όπου η ετυμολογική έννοια συμπληρώνεται από δύο ακόμη επεξηγήσεις ώστε ο αναγνώστης να μπορεί να θεωρήσει ότι έχει κάπως κατανοήσει τις εννοιολογικές παραμέτρους του όρου. Η ετυμολογική σημασία αναφέρεται στην ευνοϊκή τύχη, από το ελληνικό πρόθεμα ευ και τύχη, από τη ρίζα τυγχάνω, που παρουσιάζει αντιστοιχία και με τον αγγλοσαξονικό όρο happiness από το happen με την έννοια του γεγονότος που συμβαίνει κατά τύχη καθώς και το γερμανικό gluck από τη γερμανική ρίζα gelingen που σημαίνει επιτυγχάνω.
Με μια ευρύτερη φιλοσοφική θεώρηση, ευτυχία, σύμφωνα πάντα με το λεξικό του Lalande, είναι «η κατάσταση της πλήρους ικανοποιήσεως που γεμίζει όλη τη συνείδηση».
Ο Αριστοτέλης στα Ηθικά του συγγράμματα διακρίνει την ευτυχία, η οποία μπορεί να είναι προϊόν τύχης και πρόσκαιρη, από τηνευδαιμονία, η οποία συνδέεται με τη διαβίωση και τη δράση σύμφωνα με τιςηθικές αρετές και τη λογική. Για τον φιλόσοφο της ελληνικής αρχαιότητας «η πιο ωραία και ευχάριστη ζωή» οφείλει να εναρμονίζεται με τον νου, το κύριο χαρακτηριστικό του ανθρώπου.
Η ευδαιμονία είναι μια ενέργεια που διαρκεί καθ’ όλη τη ζωή του ανθρώπου και κατατάσσεται μεταξύ των καθαυτών επιθυμητών ενεργειών, αφού δεν στερείται τίποτα και ο άνθρωπος δεν την επιδιώκει έχοντας κατά νου έναν απώτερο σκοπό αλλά την ίδια την απόκτησή της, η οποία αποτελεί το μεγαλύτερο από τα εξωτερικά καλά. Όποιος στοχεύει στην ύψιστη ευδαιμονία, τη μακαριότητα, θα πρέπει να προσαρμόσει τη συμπεριφορά του σύμφωνα με τη θεϊκή θέληση και να γνωρίζει ότι θα οδηγηθεί σε αυτήν μόνο μέσω της ανθρώπινης ενέργειας της συναφέστερης προς την ενέργεια του θεού.
Η ευτυχία είναι συναίσθημα, διάθεση ή βίωμα; Είναι στόχος, πορεία ή ουτοπία; Είναι διαρκής ή εξαντλείται σε στιγμές; Και τι καθορίζει την ευτυχία μας ή την έλλειψή της; Ποιες μορφές μπορεί να πάρει και σε ποιο βαθμό και με ποιο τρόπο επηρεάζει την επικοινωνία μας με τους άλλους;
Στη σύγχρονη εποχή οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν ευτυχία την υλική ευμάρεια, τα υλικά αγαθά, την ανάπτυξη της τεχνολογίας, τα κοινωνικά αξιώματα, τη δόξα, ενώ άλλοι πιστεύουν πως ο πλούσιος είναι ευτυχισμένος. Έτσι, όταν αυτά χαθούν, χάνεται και η ευτυχία τους.
Εάν η ευτυχία και το χρήμα είχαν μια σχέση αλληλοεξαρτώμενη, τότε οι πλουσιότεροι άνθρωποι, ή οι πλουσιότεροι λαοί στον πλανήτη Γη, θα έπρεπε να είναι πιο ευτυχισμένοι από τους φτωχότερους. Σύμφωνα με τον Δείκτη Χαρούμενου Πλανήτη 2009 (Happy Planet Index), η πιο ευτυχισμένη χώρα στον κόσμο είναι η Κόστα Ρίκα, με την Δομινικανή Δημοκρατία ν’ ακολουθεί. Η Νορβηγία, χώρα μ’ ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο κατά κεφαλή εισοδήματα, βρίσκεται στην 88η θέση και οι Ηνωμένες Πολιτείες στην 114η.
Η Ελλάδα βρίσκεται στην 97η θέση. Συχνά νομίζουμε, ότι εάν έχουμε πολλά λεφτά, θα μπορούμε να κάνουμε αυτά που θέλουμε κι έτσι θα είμαστε ευτυχισμένοι. Στην πραγματικότητα όμως, αυτό δεν ισχύει.
Άλλη μια συχνή πεποίθηση που έχουμε είναι ότι εάν οι συνθήκες ζωής μας βελτιωθούν, τότε θα είμαστε περισσότερο ευτυχισμένοι. Οδηγούμαστε να πιστέψουμε ότι η ευτυχία είναι θέμα περιστάσεων.
Οι μελέτες στο θέμα δείχνουν ότι ακόμα και μια δραματική αλλαγή στη ζωή μας, όπως π.χ το να κερδίσουμε το λόττο, επιφέρει μόνο προσωρινή βελτίωση της διάθεσης μας. Μακροπρόθεσμα, θα επιστρέψουμε στα ίδια επίπεδα ευτυχίας όπως και πριν την αλλαγή.
Ούτε το υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο ή ο υψηλότερος δείκτης νοημοσύνης εγγυάται την ευτυχία μας. Άνθρωποι που είναι περισσότερο μορφωμένοι ή περισσότερο ευφυείς δεν είναι απαραίτητα και περισσότερο ευτυχισμένοι.
Αυτό που λέμε συχνά είναι ότι στο μέλλον, θα είμαστε περισσότερο ευτυχισμένοι. Μπορεί τώρα να μην είμαστε αλλά διατηρούμε τις ελπίδες για το μέλλον. Μόνο που πλέον είναι αποδεδειγμένο κι επιστημονικά (σε μελέτες διάρκειας 20 χρόνων), ότι ο καλύτερος δείκτης ευτυχίας για το μέλλον είναι το πόσο ευτυχισμένοι είμαστε τώρα! Εάν δεν μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι τώρα, πώς θα είμαστε αργότερα;
Μήπως λοιπόν ευτυχία είναι η συνειδητοποίηση των εξαρτήσεων που μας περιβάλλουν και η απεξάρτηση από αυτές; Μήπως ότι μας καθιστά εξαρτημένους, μας απομακρύνει από την πραγματική ευτυχία του ψυχικού μας κόσμου;
Ευτυχία δεν είναι να ‘χεις πλούτη, να αναζητάς αγάπη από άλλους, να πετυχαίνεις σε πράγματα που οι άλλοι – υποσυνείδητα – σου επιβάλλουν, να πιστεύεις σε θρησκείες, να ακολουθείς κοινωνικοπολιτικά ρεύματα, να αντιτάσσεσαι σε «αόρατες» απειλές και εχθρούς, κλπ.
Ευτυχία είναι να τα ‘χεις τόσο καλά με τον εαυτό σου, ώστε τίποτα και κανείς να μην μπορεί να σε καταβάλλει, να σου αλλάζει τη στάση ζωής, και να σε κάνει έρμαιο της δύναμής του.
Σε μία συνέντευξη του ψυχοθεραπευτή Χόρχε Μπουκάι διάβασα τον πιο καλώς διατυπωμένο ορισμό της ευτυχίας:
«Ευτυχία είναι η αίσθηση του ότι δεν είσαι χαμένος στον κόσμο. Ευτυχία είναι η εσωτερική ηρεμία που έχει κάποιος όταν γνωρίσει ότι βρίσκεται στο σωστό δρόμο. Μπορεί κανείς να είναι λυπημένος και ευτυχισμένος. Μπορεί κάποιος να πεθαίνει στα γέλια αλλά να είναι δυστυχισμένος. Ευτυχία είναι η αίσθηση ότι δεν είσαι μόνος».
Η αίσθηση του ότι δεν είσαι χαμένος στον κόσμο… Η ευτυχία είναι η εσωτερική ηρεμία που έχει κάποιος όταν γνωρίσει ότι βρίσκεται στο σωστό δρόμο... Και όχι σε εκείνον που επιτακτικά επιβάλλει η κοινωνία μας– αυτόν με τα ακριβά αυτοκίνητα, τα επώνυμα ρούχα, τα πολλά σπίτια και εξοχικά.
Μήπως ευτυχία είναι ένας φθινοπωρινός περίπατος ανάμεσα σε μισοκιτρινισμένα φύλλα δένδρων, ένα ποτήρι νερό όταν διψάς κι ένα φλιτζάνι αρωματικού καφέ πριν ξεκινήσεις το πρωί για δουλειά; Η αίσθηση της αναπνοής στο σώμα σου καθώς εισπνέεις και εκπνέεις, καθώς εκείνη εισέρχεται από την άκρη της μύτης σου, γεμίζει τα πνευμόνια σου αέρα, το αίμα σου οξυγόνο κι ύστερα εξέρχεται αποβάλλοντας ό,τι δεν χρειάζεσαι;
Ένα όνειρο που σε εμπνέει και σε βοηθά να συνεχίσεις; Ενα άγγιγμα από κάποιον που αγαπάς, ένα γλυκό βλέμμα, μια συζήτηση μ’ έναν καλό φίλο, το άκουσμα του αγαπημένου σου τραγουδιού, η ζεστασιά του ήλιου και το χρώμα της θάλασσας ένα καλοκαιρινό απόγευμα;
Μήπως τελικά ευτυχία είναι να αισθάνεσαι ότι η παρούσα στιγμή είναι πλήρης, σημαντική και υπέροχη με το δικό της τρόπο;
Η ευτυχία δεν είναι θέμα αποκτημάτων ή περιστάσεων, αυτά μπορούν μόνο να μας ενθαρρύνουν να είμαστε ευτυχισμένοι όχι να μας κάνουν ευτυχισμένους.
Μήπως είναι η προσωπική αλήθεια του καθενός;
Στην περίπτωση αυτή λοιπόν η ευτυχία είναι εσωτερική υπόθεση. Άραγε, η ευτυχία είναι επιλογή ή απόφαση; Ίσως τελικά η ευτυχία να μην είναι απλά μια επιλογή αλλά η πραγματική μας φύση η οποία δεν έχει ακόμα φανερωθεί ή δεν έχει επικρατήσει μέσα μας. Ίσως να είναι η ουσία του αληθινού μας εαυτού ο οποίος παραμένει κρυμμένος πίσω από αμέτρητες ανακριβείς πεποιθήσεις, λανθασμένες εντυπώσεις, φόβους και δικαιολογίες.
Είναι εκεί και περιμένει από εμάς να τον δούμε και να τον αποκαλύψουμε.
Όταν το άτομο μπορέσει να απελευθερωθεί από την πνευματική του ένδεια και επιτύχει την διεύρυνση της συνείδησης τότε θα μπορέσει να πει ότι ανακάλυψε την πραγματική ευτυχία.
Σίση Γαλανοπούλου
Το είδαμε εδώ
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΤΟ FACEBOOK Ή ΣΤΟ BLOGGER👇
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Αγαπητοί αναγνώστες, ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.