 |
| Σίβυλλα της Kύμης, Guercino |
«Οι δε Σιβυλλιακοί στίχοι
Ελλάδι φωνή εξηνέχθησαν»
Ελλάδι φωνή εξηνέχθησαν»
(Oracula Sibyllina: Oracula, Section P line 80)
Έχουμε μπροστά μας τα χειρόγραφα της Σίβυλλας της Κυμαίας, που έζησε στην εποχή του Ταρκυνίου του Πρίσκου (7ος αιών π.Χ.) και τα οποία, χειρόγραφα, είχαν μία περιπέτεια:
Η Σίβυλλα είχε γράψει εννέα βιβλία με σιβυλλικούς χρησμούς και θέλησε να τα πωλήσει στον Πρίσκο έναντι τριακοσίων φιλιππείων .
Επειδή όμως περιφρονήθηκε, διότι ο αγοραστής ούτε που ενδιαφέρθηκε για το περιεχόμενό τους, έκαψε τα τρία βιβλία και πήγε στον Ταρκύνιο τα υπόλοιπα έξι. Διαπιστώνοντας όμως ότι και πάλι δεν υπήρχε ενδιαφέρον, έκαψε άλλα τρία βιβλία για να διασώσει τα υπόλοιπα τρία, λέγοντας στον Ταρκύνιο πως αν δεν επιθυμεί να τα αγοράσει κι αυτά θα τα κάψει.
Ο Ταρκύνιος θαυμάζοντας την υπομονή της Σίβυλλας, της έδωσε εκατό φιλιππείους και αγόρασε τα τρία βιβλία με τους σιβυλλικούς χρησμούς με σκοπό να τα λάβουν υπόψη τους διάφορες πόλεις και χωριά και εξ αυτών να διδαχθούν τα χρήσιμα και επωφελή.
Τα βιβλία κατετέθησαν στο Καπιτώλιον της Ρώμης, όπως και των υπολοίπων Σιβυλλών (3) με τη μόνη διαφορά ότι ενώ τα βιβλία των άλλων Σιβυλλών, που προηγήθησαν της Κυμαίας, όπως για παράδειγμα της Ερυθραίας, ετέθησαν υπ’ όψιν των πολιτών, τα βιβλία της Σίβυλλας της Κυμαίας απεκρύβησαν για να μην πληροφορηθεί ο κόσμος τα τεκταινόμενα στην Ιταλία:
«πασών δε των Σιβυλλών τα βιβλία απετέθησαν εν τω Καπιτωλίω Ρώμης της πρεσβυτέρας των μεν της Κυμαίας κατακρυβέντων και ου διαδοθέντων εις πολλούς, επειδή τα συμβησόμενα εν Ιταλία ιδικώτερα και τρανότερον ανεφώνησε, των δε άλλων γνωσθέντων άπασιν.»
Το τέλος του κόσμου
Το ακριβές κείμενο της Σίβυλλας της Κυμαίας:
ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΕΙΣΤΟΣ ΘΕΟΥ ΥΙΟΣ ΣΩΤΗΡ ΣΤΑΥΡΟΣ.
Ι δρώσει δε χθων, κρίσεως σημείον ότ’ έσται.
Ή ξει δ’ ουρανόθεν βασιλεύς αιώσιν ο μέλλων,
Σ άρκα παρών πάσαν κρίναι και κόσμον άπαντα.
Ό ψονται δε θεόν μέροπες πιστοί και άπιστοι
Ύ ψιστον μετά των αγίων επί τέρμα χρόνοιο.
Σ αρκοφόρων δ’ ανδρών ψυχάς επί βήματι κρίνει,
Χ έρσος όταν ποτέ κόσμος όλος και άκανθα γένηται.
Ρ ίψουσιν δ’ είδωλα βροτοί και πλούτον άπαντα.
Ε κκαύσει δε το πυρ γην ουρανόν ηδέ θάλασσαν
Ι χνεύον, ρήξει τε πύλας ειρκτής Αίδαο.
Σ άρξ τότε πάσα νεκρών ες ελευθέριον φάος ήξει
Τ ών αγίων• ανόμους δε το πυρ αιώσιν ελέγξει.
Ο ππόσα τις πράξας έλαθεν, τότε πάντα λαλήσει
Σ τήθεα γαρ ζοφόεντα θεός φωστήρσιν ανοίξει.
Θ ρήνος δ’ εκ πάντων έσται και βρυγμός οδόντων.
Ε κλείψει σέλας ηελίου άστρων τε χορείαι.
Ο υρανόν ειλίξει μήνης δέ τε φέγγος ολείται.
Υ ψώσει δε φάραγγας, ολεί δ’ υψώματα βουνών,
Ύ ψος δ’ ουκέτι λυγρόν εν ανθρώποισι φανείται.
Ί σα δ’ όρη πεδίοις εσται και πάσα θάλασσα
Ο υκέτι πλουν έξει. γη γαρ φρυχθείσα τότ’ έσται
Σ υν πηγαίς, ποταμοί τε καχλάζοντες λείψουσιν.
Σ άλπιγξ δ’ ουρανόθεν φωνήν πολύθρηνον αφήσει
Ω ρύουσα μύσος μελέων και πήματα κόσμου.
Τ αρτάρεον δε χάος δείξει τότε γαία χανούσα.
Ή ξουσιν δ’ επί βήμα θεού βασιλήος άπαντες.
Ρ εύσει δ’ ουρανόθεν ποταμός πυρός ηδέ θεείου.
Σ ήμα δε τοι τότε πάσι βροτοίς, σφρηγίς επίσημος
Τ ο ξύλον εν πιστοίς, το κέρας το ποθούμενον έσται,
Α νδρών ευσεβέων ζωή, πρόσκομμα δε κόσμου,
Ύ δασι φωτίζον κλητούς εν δώδεκα πηγαίς•
Ρ άβδος ποιμαίνουσα σιδηρείη γε κρατήσει.
Ο ύτος ο νυν προγραφείς εν ακροστιχίοις θεός ημών
Σ ωτήρ αθάνατος βασιλεύς, ο παθών ένεχ’ ημών.» (2)
Νεοελληνική απόδοση του κειμένου
Ι δρώτα θα εξάγη η γη όταν έλθη το σημείον τη κρίσεως
Η γεμών θα έλθη εξ ουρανού διά να κρίνη εις αιώνας.
Σ ύμπαν το γένος των ανθρώπων και τον κόσμον όλον.
Ο ι άνθρωποι, πιστοί και άπιστοι εις το τέρμα του χρόνου
Ύ ψιστον Θεόν θα ίδουν μαζί με αγίους, όστις θα κρίνη
Σ αρκοφόρων ανθρώπων ψυχάς εις το βήμα του.
Χ έρσος όταν κάποτε γίνη όλος ο κόσμος και ακανθώδης,
Ρ ίψουν δε οι θνητοί τα είδωλα και όλον τον πλούτον, και
Ε κκαύση το πυρ γην, ουρανόν και θάλασσαν,
Ι δίως όταν σπάση τας πύλας της αιδίου ειρκτής,
Σ ε υπέρλαμπρον φως θα έλθη πάσα σαρξ νεκρών,
Τ ους αγίους και ανόμους θα ελέγξη πυρ εις αιώνας.
Ό σα κρυφίως έπραξε θα τα είπη όλα, διότι ο Θεός
Σ τήθη απόκρυφα θ’ ανοίξη με τους φωστήρας.
Θ ρήνος θα εξέρχεται από όλους και βρυγμός οδόντων,
Έ κλειψις ηλίου και αστερισμών θα γίνη,
Ο υρανόν θα περιτυλίξη και της σελήνης το φως θα χαθή,
Υ ψηλά θα βάλη τας φάραγγας και θα ισοπεδώση τα βουνά.
Υ ψώματα φοβερά δεν θα βλέπουν πλέον οι άνθρωποι, αλλά
Ί σα θα είναι τα όρη με τας πεδιάδας και αι θάλασσαι
Ό λαι μη πλωταί• η γη θα είναι καμένη από κεραυνόν,
Σ τείροι θα γίνουν οι παφλάζοντες ποταμοί από τας πηγάς.
Σ άλπιξ έπειτα θ’ αφήση θρηνώδη φωνήν εξ ουρανού,
Ω ρυομένη διά το βδέλυγμα και τα παθήματα του κόσμου,
Τ ότε δε η γη χαίνουσα θα παρουσιάση Ταρταρώδες χάος,
Η γεμόνες σύμπαντες θα έλθουν εις το βήμα του Θεού.
Ρ εύμα ποταμού πυρός και θείου θα εκκινήση εξ ουρανού.
Σ ήμα τότε επίσημον δι’ όλους τους θνητούς θα είναι
Τ ο ξύλον των πιστών, ο Σταυρός, το ποθούμενον κέρας,
Α νδρών ευσεβών ζωή, πρόσκομμα του κόσμου φωτίζον με
Ύ δατα τους κλητούς εις δώδεκα πηγάς, και
Ρ άβδος σιδηρά ποιμαίνουσα θα επικρατήση.
Ο ύτος είναι ο περιγραφείς δι’ ακροστιχίδος Θεός ημών,
Σ ωτήρ αθάνατος, βασιλεύς παθών υπέρ ημών .
Κι όπως αναφέρει ο Ευσέβιος Καισαρείας:
«Αυτό ενεπνεύσθη από τον Θεόν να προφητεύση η παρθένος Σίβυλλα. Εγώ δε βεβαίως την θεωρώ μακαρίαν, εφ’ όσον ο Σωτήρ την εξέλεξεν ως προφήτιν περί της υπέρ ημών προνοίας του.
Ότι ο περί του Σωτήρος χρησμός, δεν επλάσθη από κανένα εκκλησιαστικόν, αλλά είναι της Ερυθραίας Σιβύλλης, της οποίας τα βιβλία μετέφρασεν εις την λατινικήν ο Κικέρων πρό της επιδημίας του Χριστού, και ότι ο Βιργίλιος μνημονεύει αυτήν και τον παρθενικόν τόκον, υμνήσας το μυστήριον δι’ αινιγμάτων από φόβον έναντι των κρατούντων…»!!
Το είδαμε εδώ
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΤΟ FACEBOOK Ή ΣΤΟ BLOGGER👇
Δεν υπάρχουν σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Αγαπητοί αναγνώστες, ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.